καταπιεση γονεων και κοπελα

[kage]

. Αισθάνομαι ότι εχει καταστραφεί η ζωή μου, ότι εχει πάει χαμένη.

αραξε ρε παληκαρι ποια ζωη σου γαμησν?αυτοκτονιες και μαλακιες μαθαμε τωρα...22 χρονων εισαι.μολις βγηκες απο το αβγο σου.ετυχε και εισαι λιγο πιο αγαθος,φλωρος για την ηλικια σου ουτε ο 1ος ουτε ο τελευταιος εισαι.

λοιπον τελευταιο ετος εισαι θα αρχισεις να βγαινεις και με αυτη την παρεα που μιλατε...θα λες αλλοτε παω βιβλιοθηκη αλλοτε παω καφε αλλοτε εχω εργασια και θα καθυστερησω κανα 2ωρο μια χαρα ειμαι κτλ.1-2 φορες την βδομαδα και μετα περισσοτερες...+ θα κανεις κοπανα αντι για μαθημα τραβα καφε με τους αλλους.κοπανα εν ωρα μαθηματος γιατι δεν κανεις τοσο καιρο?

οταν σου λενε μην μπλεξεις με ναρκωτικα/παλιοπαρεες κτλ.θα λες συμφωνω δεν κανω τετοια εγω...

δεν θα νευριαζεις,φωνες κτλ. γιατι οντως μπορει να υπαρχει ψυχολογικο(στην φωτια δεν πετας βενζινη) στους γονεις σου.απλα θα τους γειωνεις ευγενικα,θα πηγαινεις με τα νερα τους...

τωρα να πας να βρεις δουλεια, να πας να μεινεις μονος σου κτλ.στην περιπτωση σου ειναι φειλ...

θες να ριξεις μανικι να νιωσεις διαφορετικα?μαζεψε φραγκα και καντο googlare studio για την περιοχη σου κτλ

[llook305]

δραση-αντιδραση εισαι... οι συμβουλες που εχουν πέσει είναι οι πιο λογικές και αποτελεσματικές

 

+ στο παρακατω εφτασες στην παντρειά χωρίς να χεις σταυρώσει γκομενέτο? θα μας τρελάνς?

Οι συμβουλες μπορει να είναι αποτελεσματικες αλλα εδώ είναι περιεργη η κατασταση. Ακου με κατι ξερω παραπανω δε νομιζω να πιασουνε αλλα ας δοκιμασω.

Δεν ειπα ποτε ότι εχω φτασει στην παντρεια απλα ηθελα να ανδειξω ποσο αναποτελεσματικα είναι τα ψέματα. Δλδ θα αρχισω να τα λεω για καφεδες και όταν θα προκυψει κατι πιο σοβαρο τι θα πω?Αναγκαστικα την αληθεια. Επομένως τα ψεματα είναι μια προχειρη και προσκαιρη λυση

ΟΚ καταλαβαίνω πως δεν το βλέπεις με καλό μάτι. Συμφωνούμε πιστεύω πάντως ότι γενικά όταν κάποιος ζορίζεται ψυχολογικά πάρα πολύ είναι βασικό να μπορεί να μοιραστεί τα βάρη του με κάποιον τρίτο που μπορεί να βοηθήσει. Αν δε βλέπεις κάποιον άλλο κατάλληλο, νομίζω πρέπει να ξανασκεφτείς τον ψυχολόγο.

 

Τα πολύ καλά ψέματα είναι αυτά που σχεδόν θα μπορούσαν να είναι αλήθεια. Αν θες να πας για καφέ μπορείς να πεις ότι υπάρχει κάποιος (insert) λόγος να μιλήσεις με κάποιο άτομο(-α) και εκ των υστέρων ότι πολύ φυσιολογικά για να γίνει αυτό πήγες για καφέ. Ενδεχομένως μετά τον καφέ μπορεί να προκύψει καμια φορά και κάτι άλλο. Θέλω να πω βασικά ότι: δως τους λίγο αυτό που θέλουν (μιας και με τη λογική δε θα βγάλεις άκρη) μή δίνοντας την εντύπωση πως απλά θέλεις "άσωτη ζωή", μπορεί έτσι να αισθάνονται ότι δεν έχουν ξεφύγει τα πράγματα και να αφήνουν λίγο λάσκα. Κι από την πλευρά σου δε νομίζω πως αυτό το ψέμα είναι ανήθικο σε καμία περίπτωση. Αλλά πάλι αν δε θέλεις να το κάνεις, σεβαστό.

 

Για το τελευταίο που λες προς silverage, νομίζω πρέπει να δεχτείς ότι αν δεν κάνεις κάτι που να έχει εμφανή αποτελέσματα τότε κάποιος θα υποφέρει παρόλα αυτά (εσύ). Επομένως ο,τι κάνεις -- γιατί πρέπει να κάνεις κάτι -- γίνεται για να μην υποφέρει κάποιος αχρείαστα. Εσύ ίσως χρειαστεί να κάνεις υποχωρήσεις, οι γονείς σου σίγουρα θα πρέπει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Αν όμως το μόνο σου κριτήριο είναι να μη στεναχωρηθούν (δε λέω υποφέρουν γιατί δεν είναι απαραίτητα μαύρο-άσπρο) οι άλλοι... θα υποφέρεις εσύ.

Χμ σαν σκεψη είναι καλη αυτή που λες αλλά θεωρώ το παράδειγμα πολύ άστοχο. Τι παει αν πει θελω να μιλησω με καποιον? Αυτό προσωπικα εμενα μου ακούγεται πιο υποπτο από το παω για καφε. Στα υπόλοιπα που λες εχεις δίκιο. Αλλα έχω την εντύπωση ότι ετσι με μεγαλωσαν, φτιαχνοντας με να τους ακουω και να υπακουω σε ο,τι λένε

Μα και τώρα έτσι όπως τα λες δεν είναι και μες την τρελή χαρά. Αν κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου και αποκτήσεις υψηλή αυτοεκτίμηση, τότε ίσως αρχίζει να σε εμπιστεύεται περισσότερο και μακροπρόθεσμα να είστε καλύτερα. Έτσι όπως το πας τώρα μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα, εκτός και αν γίνεις μοναχός.

Δεν πρόκειται για θεμα αυτοεκτίμησης αλλα απλα για θεμα φονου. Η μανα μου εχει τελειως παραλογες φοβίες, μη μπλέξω με ναρκωτικα, παλιοπαρέες, κομματα στη σχολη, μη κολλησω ειτζ κτλ. Σου λεω η κατασταση είναι δραμα λογω αυτων των παραλογων φοβιων.

Τωρα που το λες να γινω μοναχος δεν το ειχα σκεφτει μεχρι τωρα αλλα δεν είναι κακη ιδεα  Μεχρι και όταν στελνω μηνυματα στην παρεα μου κρυφα το κανω για να δειτε μια ταξη μεγέθους

Btw πειτε καμια συμβουλη για την κοπελα που σας μιλησα γιατι όπως καταλαβαίνετε από γυναικες δεν εχω καμια εμπειρια

[totem_lost]

Καλά έχω εμπειρία από τέτοιους γονείς, και είναι πραγματικά κουραστικό. Όπως λέει και ο defacer δεν είναι ανάγκη να λές ψέματα απλά μην λές όλη την αλήθεια. Ανέφερε κάνα δυο φίλους από τη σχολή και σιγά σιγά λέγε 'με τα παιδιά' όπου και να πηγαίνεις. Γνώρισε τους και κανέναν καμιά φορά και όλοι χαρούμενοι!

 

Σημαντικό: Τι σχέδια έχεις για μετά το πτυχίο; 

 

Και θα μου πείτε ωραία γιατί δε συνεχίζεις έτσι τη ζωή σου?

 

Όχι κανείς δεν θα στο πει αυτό. Άλλαξε σύντομα αυτό το χαβά γιατί ως γνωστόν χρόνος που χάθηκε δεν επιστρέφεται.

[llook305]

αραξε ρε παληκαρι ποια ζωη σου γαμησν?αυτοκτονιες και μαλακιες μαθαμε τωρα...22 χρονων εισαι.μολις βγηκες απο το αβγο σου.ετυχε και εισαι λιγο πιο αγαθος,φλωρος για την ηλικια σου ουτε ο 1ος ουτε ο τελευταιος εισαι.

λοιπον τελευταιο ετος εισαι θα αρχισεις να βγαινεις και με αυτη την παρεα που μιλατε...θα λες αλλοτε παω βιβλιοθηκη αλλοτε παω καφε αλλοτε εχω εργασια και θα καθυστερησω κανα 2ωρο μια χαρα ειμαι κτλ.1-2 φορες την βδομαδα και μετα περισσοτερες...+ θα κανεις κοπανα αντι για μαθημα τραβα καφε με τους αλλους.κοπανα εν ωρα μαθηματος γιατι δεν κανεις τοσο καιρο?

οταν σου λενε μην μπλεξεις με ναρκωτικα/παλιοπαρεες κτλ.θα λες συμφωνω δεν κανω τετοια εγω...

δεν θα νευριαζεις,φωνες κτλ. γιατι οντως μπορει να υπαρχει ψυχολογικο(στην φωτια δεν πετας βενζινη) στους γονεις σου.απλα θα τους γειωνεις ευγενικα,θα πηγαινεις με τα νερα τους...

τωρα να πας να βρεις δουλεια, να πας να μεινεις μονος σου κτλ.στην περιπτωση σου ειναι φειλ...

θες να ριξεις μανικι να νιωσεις διαφορετικα?μαζεψε φραγκα και καντο googlare studio για την περιοχη σου κτλ

Για τις κοπανες θα σε παραπέμψω σε αυτά που εγραψα παραπνω. Οφελουν πρόσκαιρα αλλα μακροπρόθεσμα τιποτα και επιπλέον δε λυνουν το πρόβλημα. Σε στουντιο δεν προκειται με τιποτα να παω δεν είναι του στυλ μου, δεν τα παραδέχομαι και σιχαινομαι αφορητα.

Καλά έχω εμπειρία από τέτοιους γονείς, και είναι πραγματικά κουραστικό. Όπως λέει και ο defacer δεν είναι ανάγκη να λές ψέματα απλά μην λές όλη την αλήθεια. Ανέφερε κάνα δυο φίλους από τη σχολή και σιγά σιγά λέγε 'με τα παιδιά' όπου και να πηγαίνεις. Γνώρισε τους και κανέναν καμιά φορά και όλοι χαρούμενοι!

 

Σημαντικό: Τι σχέδια έχεις για μετά το πτυχίο; 

 

 

Όχι κανείς δεν θα στο πει αυτό. Άλλαξε σύντομα αυτό το χαβά γιατί ως γνωστόν χρόνος που χάθηκε δεν επιστρέφεται.

Πες μου πως τους αντιμετωπισες. Παιδια τα ψέματα ή η απόκρυψη της αλήθειας δε λυνουν το πρόβλημα απλα το μεταθέτουν για αργότερα και χάνεται ακόμα περισσότερος χρόνος. Ανέφερα φίλους μου όταν είχα πρωτοπεράσει στη σχολή αλλα γιοκ. Πχ μια μέρα που ανεβηκα με μια φίλη μου στη σχολή με ταξι επειδή χασαμε το λεωφορειο αρχισαν αμεσως να προσεχω μη μπλέξω με αλητες και καες παρεες και τα συναφή. Γιατι? μονο επειδή πηρα ταξι για να ανεβω στη σχολη με μια συμμαθητρια μου!

[kage]

δεν σ αρεσει οτι και να σου απαντουν,γραφεις χωρις ορθογραφικα με τελειες, τονους,κομματα,0 ποστ,2 μερες εγγραφη,οι Mods δωσαν οκ να συνεχιστει αυτο το θεμα με λεξεις  "αυτοκτονησω"¨φονο" ..πολυ θα ηθελα να ειναι κανα τεστ ψαρεματος απο καμμια διωξη...Οτι ναι τα παιδια εκει περα δουλευουν σωστα.εχουν και ελευθερο χρονο και ριχνουν αδεια να πιασουν γεματα... αν ειναι στειλτε μου πμ

[eddie1996]

Μια δική μου πρόταση είναι η εξής: Πήγαινε πες στην μητέρα σου ότι σου αρέσει αυτή που λες η ότι θες με τους φίλους σου να βγεις και ότι δεν είσαι πλέον μικρός για να σε έχει άμυνα μην παθεις τίποτα! Επειδή πιστεύω ότι θα φέρει αντίδραση ρωτα την για ποιο λόγο έχουμε τα κινητά? Τέλος εάν στα μασησει και σου πει διάφορα κτλ τότε θα πρέπει να εφαρμόσεις το απόλυτο! Δηλαδη να της δηλώσεις την χ απόφαση και να της πεις τέλεια και παύλα αλλά απόλυτα ακόμα και να κλαίει!

Τέλος από ότι κατάλαβα ότι ο πατέρας σου παίρνει λόγια ε? Έστω και λίγο! Εάν είναι έτσι τότε μπορείς να του πεις πάμε για κανένα καφέ έξω να συζητήσουμε κάτι? Εκεί θα του πεις ξεκάθαρα τι αποφάσεις έχεις πάρει. Στο λέω επειδη οι άνδρες συνήθως μεταξύ τους συννεουνται καλύτερα και έτσι μπορείς να βγάλεις κάποια άκρη!

Αυτά από μένα και ελπίζω να σε βοηθησα λίγο!

[Basilhs23___]

Πχ μια μέρα που ανεβηκα με μια φίλη μου στη σχολή με ταξι επειδή χασαμε το λεωφορειο αρχισαν αμεσως να προσεχω μη μπλέξω με αλητες και καες παρεες και τα συναφή. Γιατι? μονο επειδή πηρα ταξι για να ανεβω στη σχολη με μια συμμαθητρια μου!

 

Οκ το αναφέρεις για 3η φορά αυτό. Δες τι θα κάνεις, αρκετές απαντήσεις έλαβες, εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.

[llook305]

kage τη λεξη φονος που την είδες?Δλδ ειναι κακό που ξέρω ορθογραφία? Απλα πάντα όταν γράφω προσέχω τι γράφω και πώς το γράφω. Φυσικά εχω κανει 2 μέρες εγγραφή αφου για να παρω συμβουλες για το πρόβλημα μου γράφτηκα στο φορουμ. Σχετικά με την αυτοκτονία ξεκαθάρισα παραπάνω οτι ηταν μια "υπερβολή" μου,γράψτε λάθος. 

eddie αυτα ου πρότεινες είναι τα πιο ρεαλιστικά μάλλον κάτι τέτοιο θα κάνω. Ναι με τον πατέρα μου οπως είπα ψιλοσυνεννοουμαι, αλλα μολις αρχίσει η μανα μου τα δικά της ολα πάνε στράφη.

 

ΥΓ. KAGE ΟΎΤΕ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ23 κανει ορθογραφικά και βλαζει και τόνους σε κάθε λέξη. Κι αυτός μηχανή ψαρέματος είναι?

[evabb]

Όσο για την μάνα σου, σαν να διαβάζω για την δική μου είναι, οχι οτι η δική μου επεμβαίνει στην ζωή μου αλλά έχει ψυχολογικά και γκρινιάζει με ακατάπαυστη μουρμούρα πάρα πολύ, αυτό μετά επηρέασε και εμένα με άγχος και διάφορα άλλα. Κάνε αυτό που θέλεις, σήκωσε και το ανάστημά σου στην μητέρα σου και άστην να κλαίει και να λέει οτι θέλει, αρκεί να νιώθεις εσύ καλά. Και εγώ προσωπικά έχω κουραστεί τόσο πολύ από αυτή την κατάσταση που αδιαφορώ για το πως νιώθει η μάνα μου για τις δικές μου αποφάσεις. Πες στην μάνα σου να πάει σε ειδικό, αν και κατά 99.9% δεν θα πάει και θα γκρινιάξει κιόλας οτι την θεωρείς άρρωστη-τρελή όπως και η δική μου.

 

τελικα ειμαστε πολλοι με ψυχοπαθης μαναδες. κι εμενα μια απο τα ιδια. στην δικη μου περιπτωση εχουν πεσει ομηρικοι καυγαδες μεχρι που τελικα εμεινα μονη μου και ησυχασα.

 

πραγματικα το καλυτερο που εχει να κανει ο TS ειναι να βρει δουλεια και να φυγει σε αλλη πολη μην πω και αλλη χωρα.

[*nenya*]

Σε μένα δούλεψε κάτι άλλο όσο ήμουν φοιτήτρια: απλά μια μέρα σταμάτησα να απαντάω σε ερωτήσεις τύπου 'Πού πας τέτοια ώρα; Και πότε θα γυρίσεις; Και με ποιούς θα είσαι;' Άνοιγα την πόρτα και έφευγα χωρίς να τους απαντώ. Πέρασαν μερικές βδομάδες, τελικά οι γονείς εκπαιδεύτηκαν. Αργά ή γρήγορα καταλαβαίνουν ότι πλέον δεν είσαι παιδί του δημοτικού να σ'έχουν όλο κάτω απ'τις φτερούγες τους ή κλεισμένο σε μια γυάλα.

 

Καλή τύχη TS, σκέψου να δεις και κάποιον ειδικό μήπως σε βοηθήσει γιατί οπως τα περιγράφεις είναι κάπως ακραία τα πράγματα...

[llook305]

evabb αστα να πανε ολοι μα ολοι εχουμε καποιο προβλημα μικρο ή μεγαλο τουλαχιστον αυτο βλεπω εγω. Το θεμα ειναι τα προβληματα μας να μην επηρεαζουν τους αλλους... Κοιτα οπως εγραψα και πιο πανω να βρω δουλεια ειναι λιγο δυσκολο. Ενα παιδι που μενει στην πολυκατοικια μου με μεταπτυχιακο στην ιατρικη με αριστα κιολας το μονο που εχει καταφερει ειναι να δουλεψει 6 μηνες με 350 ευρω και αν εχει το αφεντικο, αν δουλεψει η εταιρεια κτλ. Επομενως πιστευω οτι και δουλεια να καταφερω να βρω δε θα μπορεσω να παω να μεινω μονος μου. Τωρα για αλλη χωρα ξερω γω λιγο τραβηγμενο μου ακουγεται. Και ε[πισης σας εχω πει οτι υπαρχει μια κοπελα που με ενδιαφερει και θελω να παιχτει κατι

nenya για το ψυχολογο που λες το απερριψα παραπανω εξηγοντας τους λογους αλλα μαλλον πρεπει να το ξανασκεφτω. αληθεια οι δικοι σου δεν εκαναν πολεμο οταν πρωτοεφαρμοσες αυτη τη τακτικη?

[*nenya*]

Και βέβαια έκαναν πόλεμο! Τον γνωστό ψυχολογικό πόλεμο με τα ψυχρά βλέμματα και τις αντίστοιχες ατάκες και απειλές. Μάλλον έτσι είναι, κάποιοι γονείς φρικάρουν ότι αντιλαμβάνονται ότι πλέον το παιδί τους μεγάλωσε και το χάνουν μέσα απ'τα χέρια τους. Απλά προσπάθησα να μην δίνω σημασία στις φωνές, στα βλέμματα κ στα δάκρυα. Οκ ναι, είναι επίπονη μερικές φορές η όλη διαδικασία αλλά ΔΕΝ πρέπει ν'αφήνουμε τους γονείς να καθορίζουν την ζωή μας. Είμαστε όλοι ενήλικες. Έχε πρώτα εσύ αυτοπειθαρχία και αυτοσεβασμό και αυτό θα περάσει και στους δικούς σου. Θα δουν ότι δεν είσαι παιδάκι πια. Και αργά ή γρήγορα θα σ'αφήσουν στην ησυχία σου. [μην τους τα λες και όλα, δεν χρειάζεται]

[mary]

Σε καποιο βαθμο ολοι δεχονται πιεση απο τους γονεις τους με υπερβολικες συμπεριφορες.

Αυτο που καταλαβα απο δικη μου εμπειρια ειναι πως αν κατσετε να συζητησετε θα δεις πως το βλεπει η μανα σου και ισως καταλαβει τη δικη σου πλευρα.

Ο διαλογος σε τετοιες περιπτωσεις πιεσεις γονεων ειναι ο καλυτερος τροπος για να λυθουν.

 

Μια μερα που θα στε και οι 2 χαλαρα, πιασε τη μανα σου και πες την ηρεμα και ωραια, "μαμα γιατι αντιδρας ετσι, μεγαλος ειμαι πια, θελω να εχω παρεες να βγαινω, να περναω καλα. Ετσι ειναι σα να μη μου εχετε εμπιστοσυνη."κλπκλπ

[totem_lost]

Πες μου πως τους αντιμετωπισες.

 

Θυμάμαι στο σχολείο ήταν αφόρητη η κατάσταση. Να φανταστείς όταν τελειώσαμε τις πανελλήνιες πήγε όλη η παρέα στην Πάρο εκτός από μένα γιατί φοβόταν η μάνα μου (τζίσας). Στο πανεπιστήμιο έγινε πιο εύκολο: Έλειπα από το πρωί μέχρι το βράδυ γιατί ήμουν 'στη σχολή' ie βόλτες, γκόμενους κτλ. Ε μετά έφυγα από την Ελλάδα και τέλος καλό όλα καλά.

 

Γενικά παίξτο λίγο διπλωματικά. Δηλαδή ναι μεν αλλά. Λέγε τους αν θα αργήσεις ή όχι, γνώρισέ τους άτομα, αλλά μην κάτσεις να πεις και τα πάντα. Μερικά πράγματα φέρνουν ανόητη γκρίνια και ανούσιες συγκρούσεις.

Επεξ/σία 18 Μαΐου 2015 από totem_lost

[evabb]

evabb αστα να πανε ολοι μα ολοι εχουμε καποιο προβλημα μικρο ή μεγαλο τουλαχιστον αυτο βλεπω εγω. Το θεμα ειναι τα προβληματα μας να μην επηρεαζουν τους αλλους... Κοιτα οπως εγραψα και πιο πανω να βρω δουλεια ειναι λιγο δυσκολο. Ενα παιδι που μενει στην πολυκατοικια μου με μεταπτυχιακο στην ιατρικη με αριστα κιολας το μονο που εχει καταφερει ειναι να δουλεψει 6 μηνες με 350 ευρω και αν εχει το αφεντικο, αν δουλεψει η εταιρεια κτλ. Επομενως πιστευω οτι και δουλεια να καταφερω να βρω δε θα μπορεσω να παω να μεινω μονος μου. Τωρα για αλλη χωρα ξερω γω λιγο τραβηγμενο μου ακουγεται. Και ε[πισης σας εχω πει οτι υπαρχει μια κοπελα που με ενδιαφερει και θελω να παιχτει κατι

nenya για το ψυχολογο που λες το απερριψα παραπανω εξηγοντας τους λογους αλλα μαλλον πρεπει να το ξανασκεφτω. αληθεια οι δικοι σου δεν εκαναν πολεμο οταν πρωτοεφαρμοσες αυτη τη τακτικη?

 

κοιτα υπαρχει και η πιο δυσκολη λυση που λεγεται παταω ποδι.

 

εκει που θα κλαιγεται η μανα σου κοπανας την πορτα και φευγεις. οταν θα γυρισεις το βραδυ, ή θα εχουν καλμαρει ή πατερας σου θα ειναι ακομα πιο φορτωμενος. εκει παμε για round 2 μαχης. αν δεν πολεμησεις δεν προκειται να κατακτησεις τπτ.στην τελικη δεν εισαι μωρο και προφανως αυτο δεν εχουν καταλαβει οι γονεις σου.  θα τσακωθειτε, θα χεστειτε αλλα στο τελος κατι θα γινει, μην αφηνεις να σε χτυπανε στο συναισθημα.

 

προσωπικα εχω περασει απο το σταδιο τσακωμων με τους γονεις μου να πετανε κιολας ατακες του τυπου «σε πληρωνουμε αρα θα κανεις οτι σου λεμε».  θα βγει χολη στο λεω, απλα ή εσυ θα τρελαθεις ή η μανα σου.

 

γι αυτο λεω η ελευθερια δεν εχει τιμη αλλα κανεις δεν με καταλαβαινει. 

Σε καποιο βαθμο ολοι δεχονται πιεση απο τους γονεις τους με υπερβολικες συμπεριφορες.

Αυτο που καταλαβα απο δικη μου εμπειρια ειναι πως αν κατσετε να συζητησετε θα δεις πως το βλεπει η μανα σου και ισως καταλαβει τη δικη σου πλευρα.

Ο διαλογος σε τετοιες περιπτωσεις πιεσεις γονεων ειναι ο καλυτερος τροπος για να λυθουν.

 

Μια μερα που θα στε και οι 2 χαλαρα, πιασε τη μανα σου και πες την ηρεμα και ωραια, "μαμα γιατι αντιδρας ετσι, μεγαλος ειμαι πια, θελω να εχω παρεες να βγαινω, να περναω καλα. Ετσι ειναι σα να μη μου εχετε εμπιστοσυνη."κλπκλπ

 

αν επιδεχονται τον διαλογο οι δικοι του ε; γιατι οι δικοι μου δεν τον επιδεχονταν ιδιαιτερως και καταληγαμε να σφαζομαστε. ακομα και τωρα πρεπει να υπενθυμιζω στην μανα μου οτι ειμαι 27 χρονων γαιδαρα ζω 6 χρονια μονη μου στην αλλη ακρη της ευρωπης και ανησυχει οταν βγαινω το βραδυ στην αθηνα.