Περί φόβου

[johnkal]

Εγώ όταν ήμουν μαθητής 2-3 φορές είχε τύχει να με πλακώσουν κάτι καγκούρια.. όχι πολύ.. καναδυό έφαγα χωρίς λόγο, ούτε μετά μου είπαν κάτι από τα γνωστά που λένε (που συνήθως ή φυτό σε λένε ή gay, δεν μου απηύθυνη "κατηγορία). Από τότε αν τύχει να δω κάποιον που καγκουροφέρνει και περνάει από κοντά μου, στο πεζοδρόμιο πχ με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι, μπορεί και ταχυπαλμία. Βέβαια δε ξέρω πως θα αντιδρούσα αν μου έκαναν τώρα κάτι. Ή που θα έφευγα βιαστικά ή που θα έλεγα από μέσα μου τέρμα, όχι άλλο και θα έβγαζα όλο το θυμό που έχω μέσα μου. 

 

Είπες και μόνος σου την λέξη "καγκουριά". Για να είναι κάποιος κάγκουρας βρίσκεται στα όρια του καθυστερημένου, απολίτιστου και  απροσάρμοστου στις κοινωνικές σχέσεις.

 

Όλοι αυτοί στην πραγματικότητα είναι μαμόθρεφτα με μεγάλη ιδεά για τον εαυτό τους και παίρνουν δικαίωμα αν δουν κάποιον μαζεμένο, φοβισμένο ή γυναίκα. Θεωρείς τυχαίο που δεν εμπλέκονται σε καυγά μόνοι τους και πολλές φορές κάνουν καμάκι μέσα από το αυτοκίνητο ή τη μηχανή;

 

Ανέλυσε γενικότερα τι ρόλο βαράνε και αντί να φοβάσαι θα γελάς μαζί τους. Επίσης νοιώσε καλύτερα με τον εαυτό σου γιατί με την  αύρα που θα έχεις μετά , να είσαι σίγουρος πως όχι μόνο δε θα σε ενοχλήσουν αλλά θα αντιστραφούν και οι ρόλοι.

[Flaoutistas]

Γενικότερα νιώθω ότι τραβάω τους αλήτες δε ξέρω γιατί.. μέχρι και πρεζάκια στα λεωφορία με εμένα τρώνε σκάλωμα.. δε ξέρω τι έχει αυτή η αύρα πια, θα πάω για εξορκισμο

[Basilhs23___]

Εγώ όταν ήμουν μαθητής 2-3 φορές είχε τύχει να με πλακώσουν κάτι καγκούρια.. όχι πολύ.. καναδυό έφαγα χωρίς λόγο, ούτε μετά μου είπαν κάτι από τα γνωστά που λένε (που συνήθως ή φυτό σε λένε ή gay, δεν μου απηύθυνη "κατηγορία). Από τότε αν τύχει να δω κάποιον που καγκουροφέρνει και περνάει από κοντά μου, στο πεζοδρόμιο πχ με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι, μπορεί και ταχυπαλμία. Βέβαια δε ξέρω πως θα αντιδρούσα αν μου έκαναν τώρα κάτι. Ή που θα έφευγα βιαστικά ή που θα έλεγα από μέσα μου τέρμα, όχι άλλο και θα έβγαζα όλο το θυμό που έχω μέσα μου. 

 

Αυτοί οι κάγκουρες έχουνε να φάνε μπόλικα χαστούκια από την ζωή. Αν σου ξανακάνουν κάτι βγάλε τον θυμό που έχεις μέσα σου.

[johnkal]

Επί την ευκαιρία 2 περιστατικά με κάγκουρες που χα:

 

1. Πριν 7 χρόνια περίπου, πήγαινα σε στριπτητζάδικο της Συγγρού με ένα φίλο και περπάταγαμε στο γνωστό παράδρομο (που κάνουν πιάτσα τα τραβέλια), Σταματάει δίπλα μας ένα καγκουροαμάξι με δύο κάγκουρες και ρωτάνε για να μας τρολάρουν  "πόσο πάει να σας ρίξουμε ένα πούτσο;". Μας πιάσανε τα γέλια και τους λέμε "ρωτήστε τις μανάδες που τις γαμάμε τόσα χρόνια. Αμέσως πανικοβλήθηκαν και έφυγαν γκαζομένοι.

 

2. Πριν 2 χρόνια είχα πάει με την δικιά μου σε παραλία της Αττικής που υποτίθεται δεν πατάει άνθρωπος. Αμ δε! Βρισκόντουσαν εκεί 5 κάγκουρες κάνοντας την απίστευτη φασαρία! Ρευόντουσαν, κλάνανε, φωνάζανε και λέγανε μαλακίες όλη την ώρα. Στη μισή ώρα λοιπόν, ξεκίνησαν να παίζουν ρακέτες και ΜΠΑΜ! Μου έσκασε το μπαλάκι στο κεφάλι! Τότε αντί να ακούσω ένα "συγγνώμη" ή έστω τίποτα, άκουσα το φοβερό "πιάσε το μπαλάκι ρε μπαγλαμά" λολ. Αργότερα σχολιάζαν μεταξύ τους αδιάκριτα τον κώλο της δικιάς μου! Παρόλο που είχα εκνευρίσει, μετά από ώρα σκεφτόμασταν με τη δικιά μου πόσο μαλακες είναι και είχαμε σκάσει στο γέλιο μαζι τους!

[Basilhs23___]

Επί την ευκαιρία 2 περιστατικά με κάγκουρες που χα:

 

1. Πριν 7 χρόνια περίπου, καθώς πήγαινα σε στριπτητζάδικο της Συγγρού με ένα φίλο και περπάταγαμε στον γνωστό παράδρομο (που κάνουν πιάτσα τα τραβέλια) σταματάει δίπλα μας ένα καγκουροαμάξι με δύο κάγκουρες και ρωτάνε για να τρολάρουν  "πόσο πάει να σας ρίξουμε ένα πούτσο;". Μας πιάσανε τα γέλια και μόλις απαντήσαμε "ρωτήστε τις μανάδες" αμέσως πανικοβλήθηκαν και έφυγαν γκαζομένοι..

 

Πριν πολλά χρόνια πήγαινε να μπει στο αμάξι ο θείος με την τότε κοπέλα του (θεια μου τώρα), περνάει μια τζιπάρα με κάτι τσογλάνια και σταμάτησαν δίπλα από το αμάξι του, φωνάζουν πωωω φοβερή γκόμενα, τους κοιτάει ο θείος μου και μετά του λένε "γεια σου μεγάλε αρχηγέ" πάτησαν γκάζι και έφυγαν.

 

 

2. Πριν 2 χρόνια είχα πάει με την δικιά μου σε παραλία της Αττικής που υποτίθεται δεν πατάει άνθρωπος. Αμ δε! Βρισκόντουσαν εκεί 5 κάγκουρες κάνοντας την απίστευτη φασαρία! Ρευόντουσαν, κλάνανε, φωνάζανε και λέγανε μαλακίες όλη την ώρα μεταξύ τους. Στη μισή ώρα λοιπόν, ξεκίνησαν να παίζουν ρακέτες και ΜΠΑΜ! Μου έσκασε το μπαλάκι στο κεφάλι! Τότε αντί να ακούσω ένα "συγγνώμη" άκουσα το φοβερό "πιάστο ρε μπαγλαμά" λολ. Στο μισάωρο σχολιάζαν μεταξύ τους αδιάκριτα τον κώλο της δικιάς μου! Παρόλο που είχα εκνευρίσει, μετά από ώρα σκεφτόμασταν με τη δικιά μου πόσο μαλακες είναι και είχαμε σκάσει στο γέλιο με τα μούτρα τους

 

Θέλαν να σας την σπάνουν για να φύγετε, καλά κάνατε και γελάγατε, βλαμμένα 16χρονα για ένα χέρι μπάτσες.

[johnkal]

Θέλαν να σας την σπάνουν για να φύγετε, καλά κάνατε και γελάγατε, βλαμμένα 16χρονα για ένα χέρι μπάτσες.

 

Δεν θέλανε να φύγουμε. Απλά ήταν κάγκουρες ρε παιδί μου, αργόστροφοι και απροσάρμοστοι. Αργότερα που είχε έρθει μια οικογένεια Ρώσων (η κόρη φοβερή!) συνεχίζανε τα ίδια.

Όσο αφορά τις ηλικίες της παρέας δυστηχώς δεν είχε μόνο 16χρονους αλλά και 25αρηδες με ίδια μυαλά.

 

 

Πριν πολλά χρόνια πήγαινε να μπει στο αμάξι ο θείος με την τότε κοπέλα του (θεια μου τώρα), περνάει μια τζιπάρα με κάτι τσογλάνια και σταμάτησαν δίπλα από το αμάξι του, φωνάζουν πωωω φοβερή γκόμενα, τους κοιτάει ο θείος μου και μετά του λένε "γεια σου μεγάλε αρχηγέ" πάτησαν γκάζι και έφυγαν.

 

χαχαχαχα

 

 

 

[cyberrobot]

Φοβάμαι μην παχύνω, βιώνω το φόβο μου καθημερινά! 

[johnkal]

Τώρα με την κρίση φάε όσο μπορείς!! Φαντάσου να μην έχεις λεφτά ή να χρεωκοπήσει και να κλείσει το αγαπημένο σου σουβλατζίδικο.

[tony81]

Πάντως αν θέλετε όντως να το πάτε στα σοβαρά, πριν τις αναμετρήσεις και τα βιώματα, ορίστε τον φόβο.

Άλλο "φοβάμαι τι θα μου ξημερώσει μετά τις εκλογές", άλλο "φοβάμαι να μπω χωρίς προφυλακτικό" και άλλο "φοβάμαι επειδή είμαι σε στενό της Ομόνοιας 3 τη νύχτα".

Μμμ μαρεσει εκεί που το πας. Φόβος, συναίσθημα. Δυσάρεστη κατάσταση, ψυχική δυσαρμονια. Ξεκινάει από ένα ερέθισμα πνευματικό ή και αντιληπτό με την αισθηση.Βιώνεται ατομικά και λόγο της άσχημης κατάστασης είναι υποκειμενικός (σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον). Μπορεί να έχει αιτία (βία πχ) αλλά και να μην έχει προφανή  (καρχαρίες-πως φοβάσαι κάτι που δεν εχεις δει ποτέ ). Ο φόβος πιστεύω δεν έχει αρχή και τέλος αλλά και "μέγεθος". Διαταραγμένος ψυχισμός άρα άμεση σχέση με σωματική υγεία ανάλογα το βαθμο διάρκεια συχνότητα. Από εδώ κ πέρα πάμε στα νερά τη ψυχολογίας..

Πως αντιμετωπιζεται ο φόβος??Πολύ καλή ερώτηση για πάτε το λιγάκι σοβαρά έχει ενδιαφέρον..

Ελπιδα και Προσευχη.

Vfm λυση,απο παντα.

Σα τη κοκα κολα ενα πραμα.

Καλο afterlife included!

 

 

Πολύ δυνατή εικόνα αυτή. Όχι ως προς την θρησκεία αλλά ότι δείχνει το χάος που μπορεί να σου δημιουργήσει ο φόβος και πως ακόμα και να ξέρεις ότι είσαι χαμένος ελπιζεις

[groot]

Θαρρώ πως όλο και σε κάποιο γνωστικό αντικείμενο θα έχει οριστεί ο φόβος. Π.χ. φιλοσοφία ή κάτι άλλο παρόμοιο. 

 

Σε κάθε περίπτωση, και χωρίς να έχω γνώση για κάποιο ορισμό του, προσωπικά ξεχωρίζω τα παρακάτω είδη:

 

- Μεταφυσικός/Αγνώστου, δηλαδή κάποιος φοβάται για κάτι που δεν γνωρίζει ή το θεωρεί μεταφυσικό

- Ψυχικός, φόβος για ψυχικά δυσάρεστη ή επιβλαβής κατάσταση

- Σωματικός, φόβος για βλάβη στο σώμα

 

Από τα τρία είδη, το πρώτο το θεωρώ eligible για εκλογίκευση και αναγκαίο για την επιβίωση, το δεύτερο εμπόδιο για να ξεπερνιέται και το τρίτο αναγκαίο για την επιβίωση. 

 

Σχετικά με την αντιμετώπιση, δεν θεωρώ πως ο φόβος πρέπει να αντιμετωπίζεται αλλά να διερευνώνται τα αίτιά του. Δηλαδή, να μην προσπαθεί κανείς να καταστείλει το τι νιώθει αλλά να καταλάβει γιατί το νιώθει. Όπως και όλα τα άλλα συναισθήματα, ο φόβος (ο οποίος ανήκει και στα επονομαζόμενα βασικά συναισθήματα [sic] από την εποχή του Δαρβίνου) έχει αίτια, έχει οφέλη αλλά και επιπτώσεις. 

 

Οπότε, καλό θα ήταν να βιώνεται όπως κάθε άλλο συναίσθημα αλλά, ταυτόχρονα, να προσπαθεί ο καθένας να δει γιατί το νιώθει αυτό (εάν θέλει). Ακριβώς όπως θα έκανε με το έρωτα, την αγάπη, το άγχος/stress κτλ. 

[redhotstef]

Αυτοί οι κάγκουρες έχουνε να φάνε μπόλικα χαστούκια από την ζωή. Αν σου ξανακάνουν κάτι βγάλε τον θυμό που έχεις μέσα σου.

 

Iσως να εχουν φαει ηδη για αυτο να συμπεριφερονται ετσι.. (οικογενειακα προβληματα, αδιαφορια, κτλ)

2. Πριν 2 χρόνια είχα πάει με την δικιά μου σε παραλία της Αττικής που υποτίθεται δεν πατάει άνθρωπος. Αμ δε! Βρισκόντουσαν εκεί 5 κάγκουρες κάνοντας την απίστευτη φασαρία! Ρευόντουσαν, κλάνανε, φωνάζανε και λέγανε μαλακίες όλη την ώρα. Στη μισή ώρα λοιπόν, ξεκίνησαν να παίζουν ρακέτες και ΜΠΑΜ! Μου έσκασε το μπαλάκι στο κεφάλι! Τότε αντί να ακούσω ένα "συγγνώμη" ή έστω τίποτα, άκουσα το φοβερό "πιάσε το μπαλάκι ρε μπαγλαμά" λολ. Αργότερα σχολιάζαν μεταξύ τους αδιάκριτα τον κώλο της δικιάς μου! Παρόλο που είχα εκνευρίσει, μετά από ώρα σκεφτόμασταν με τη δικιά μου πόσο μαλακες είναι και είχαμε σκάσει στο γέλιο μαζι τους!

 

Το εφερες απο εδω το εφερες απο κει, αλλα το οτι κοτεψες εκεινη την ωρα (δεν ειναι ντροπη) δεν το λες..

[tony81]

Ειπε να σηκωθεί το παιδί....αλλά είχε ζαλιστει από το μπαλάκι

[Επισκέπτης]

''Καλύτερα να χαθείς παρά να μισείς και να φοβάσαι''
Φ.Νίτσε

 

Η φιλόλογος Ρεέμ Χασάν λοχαγός του συριακού στρατού σκοτώθηκε πολεμώντας ισλαμοφασίστες στην περιοχή του Ιντλίμπ, ΒΔ Συρίας

[johnbond]

 

1. Πριν 7 χρόνια περίπου, πήγαινα σε στριπτητζάδικο της Συγγρού με ένα φίλο και περπάταγαμε στο γνωστό παράδρομο (που κάνουν πιάτσα τα τραβέλια), Σταματάει δίπλα μας ένα καγκουροαμάξι με δύο κάγκουρες και ρωτάνε για να μας τρολάρουν  "πόσο πάει να σας ρίξουμε ένα πούτσο;". Μας πιάσανε τα γέλια και τους λέμε "ρωτήστε τις μανάδες που τις γαμάμε τόσα χρόνια. Αμέσως πανικοβλήθηκαν και έφυγαν γκαζομένοι.

 

 

 

Η αντίδραση σας μπορεί εκ του αποτελέσματος να κρίνεται πετυχημένη και μάγκικη αλλά δεν ήταν καθόλου έξυπνη..

Ποτέ δεν ξέρεις σε τι ανώμαλο,πρεζάκια κτλ μπορεί να πέσεις..Αν βγαίναν έξω με μαχαίρια τι θα κάνατε;

Εκτός και αν ήδη κουβαλάγατε τίποτα περίστροφα και αλεξίσφαιρα γιλέκα πάνω σας.

[redhotstef]

Εγω εχω εναν τετοιο φοβο (με παρεες απο καγκουρια) κυριως με τους ρομά/τσιγγανους/γυφτους στις ηλικιες των 20 περιπου. Βγαζουν πολυ ενεργεια.. κανουν γρηγορες κινησεις.. ο τροπος που συμπεριφερονται δημοσια και δεν λογαριαζουν αμηχανιες κτλ.. μου την σπαει πολυ αυτο το πραγμα. Επισης δεν τολμας να τους παιξεις τιποτα γιατι δεν ξερεις τι παρεες (οπλα,κτλ) κρυβονται απο πισω. Μονο αυτη την φαρα φοβαμαι πλεον. Οσοι Ελληνες και Αλβανους εχω γνωρισει ειναι ηρεμα παιδια, μπορει να πουλησουν μαγκια αλλα καταβαθος ειναι καλα παιδια.

 

Επισης εχω φοβο με το υψος.. υψοφοβια και ακροφοβια. Θα ηθελα μια ξεχωριστη για μενα μερα να ανεβω σε ολα τα "επικυνδυνα" σπορ του Αllou Fan Park.. αλλα προς το παρον δεν εχω βρει ακομα αυτη τη μερα. Οποτε επισκεπτομαι το παρκο.. τΙγανι και πολυ μου ειναι...

 

Ο φοβος μου με τα εντομα ξεπεραστηκε οταν στην σχολη μου ειχαμε μαθημα εντομολογια.. και εργασια στην βαλσαμωση αυτων.. Οποτε οποτε δω κατσαριδα τρεχω να την πιασω με γυμνα χερια..