Αναμνήσεις από φωτογραφίες

[Flaoutistas]

Σήμερα βρέθηκα με τον ξάδερφο μου και τον έπιασε να κοιτάξουμε κάτι παλιά άλμπουμ φωτογραφιών. Τα έχω κοιτάξει αρκετές φορές, θεωρούσα ότι ήξερα όλες τις φωτογραφίες. Έπεσε στα χέρια μου μια φωτογραφία που ήμουν εγώ με ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι στο προνήπιο, κάπου 4 χρονών πρέπει να ήμασταν. Κοιτάζοντας τα πρόσωπα το αγοράκι συνειδητοποιήσα ότι ήταν ένα παιδί που ήταν στο φροντιστήριο μου και είχαμε φιλικές σχέσεις. Σκεφτόμουν ότι με το παιδί αυτό θα μπορούσαμε να ήμασταν φίλοι μικροί και ξεχάσαμε ο ένας τον άλλον μεγαλώνοντας και όταν ξανασυναντηθήκαμε ήμασταν δύο ξένοι. Δε ξέρω γιατί (δεν είμαι και ευσυγκίνητος τύπος) αλλά βλέποντάς το πραγματικά συγκινήθηκα και δάκρυσα. Μετα θυμήθηκα ότι παίζαμε οι 2 μας με ένα κάστρο παιχνίδι που είχε εκεί ο παιδικός σταθμός και κάτι ιππότες και θυμήθηκα ότι το κάναμε συνέχεια και συγκινήθηκα κ άλλο εκεί. Θα ήθελα να του έδειχνα τη φωτογραφία αλλά ούτε το τηλέφωνό του έχω, ούτε παρέα κάνουμε οπότε δεν κολλάει. Μάλλον για αυτό το γράφω εδώ αν και ξέρω ότι θα πέσει δούλεμα αλλά ειλικρινά μέσα από την καρδιά μου αυτό σήμερα με συγκίνησε. Ερώτηση στο θέμα μου δεν υπάρχει, αλλά θα ήθελα να μου πείτε πως σας φαίνεται όλο αυτό με μια θερμή παράκληση να μην υπάρξει πολύ δούλεμα.

[Basilhs23___]

Σήμερα βρέθηκα με τον ξάδερφο μου και τον έπιασε να κοιτάξουμε κάτι παλιά άλμπουμ φωτογραφιών. Τα έχω κοιτάξει αρκετές φορές, θεωρούσα ότι ήξερα όλες τις φωτογραφίες. Έπεσε στα χέρια μου μια φωτογραφία που ήμουν εγώ με ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι στο προνήπιο, κάπου 4 χρονών πρέπει να ήμασταν. Κοιτάζοντας τα πρόσωπα το αγοράκι συνειδητοποιήσα ότι ήταν ένα παιδί που ήταν στο φροντιστήριο μου και είχαμε φιλικές σχέσεις. Σκεφτόμουν ότι με το παιδί αυτό θα μπορούσαμε να ήμασταν φίλοι μικροί και ξεχάσαμε ο ένας τον άλλον μεγαλώνοντας και όταν ξανασυναντηθήκαμε ήμασταν δύο ξένοι. Δε ξέρω γιατί (δεν είμαι και ευσυγκίνητος τύπος) αλλά βλέποντάς το πραγματικά συγκινήθηκα και δάκρυσα. Μετα θυμήθηκα ότι παίζαμε οι 2 μας με ένα κάστρο παιχνίδι που είχε εκεί ο παιδικός σταθμός και κάτι ιππότες και θυμήθηκα ότι το κάναμε συνέχεια και συγκινήθηκα κ άλλο εκεί. Θα ήθελα να του έδειχνα τη φωτογραφία αλλά ούτε το τηλέφωνό του έχω, ούτε παρέα κάνουμε οπότε δεν κολλάει. Μάλλον για αυτό το γράφω εδώ αν και ξέρω ότι θα πέσει δούλεμα αλλά ειλικρινά μέσα από την καρδιά μου αυτό σήμερα με συγκίνησε. Ερώτηση στο θέμα μου δεν υπάρχει, αλλά θα ήθελα να μου πείτε πως σας φαίνεται όλο αυτό με μια θερμή παράκληση να μην υπάρξει πολύ δούλεμα.

 

Πως να μην πέσει δούλεμα: Τι να σου απαντήσουμε αφου ο ίδιος γράφεις οτι δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό που έψαχνες; Τι ακριβώς να σου πούμε πως μας φαίνεται; Τεσπα από αυτά που γράφεις δείχνεις οτι είσαι αυτό που λες οτι δεν είσαι, ευσυγκίνητος.

[ASFE]

Το κοριτσακι να ψαξεις