Προς το περιεχόμενο

Σας αγχώνει ότι μεγαλώνετε;


Stefanos92

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Το να μεγαλωνω οχι, αυτο που τελευταια με χαλαει ειναι οτι δεν εχω κατασταλαξει καπου επαγγελματικα ακομα αν και 26 απλα οπως το ειχα στο μυαλο μου απο μικρος στα 30 θα ηθελα να δουλευω σε κατι που μου αρεσει και να ειμαι ενταξει οικονομικα (οσο γινεται δηλαδη με τις υπαρχων συνθηκες). Γενικα δεν με αγχωνει τοσο το οτι μεγαλωνω, πιο πολυ με αγχωνει οτι δεν εχω κανει καποια πραγματα οπως τα ηθελα και περναει ο καιρος.

 

Ελάχιστοι έχουν κατασταλάξει τι θα κάνουν επαγγελματικά από τα 26, μετά τα 30 θα δεις προς που θα πάνε τα πράγματα, υπάρχουν πολλοί απρόβλεπτοι παράγοντες.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το να μεγαλωνω οχι, αυτο που τελευταια με χαλαει ειναι οτι δεν εχω κατασταλαξει καπου επαγγελματικα ακομα αν και 26 απλα οπως το ειχα στο μυαλο μου απο μικρος στα 30 θα ηθελα να δουλευω σε κατι που μου αρεσει και να ειμαι ενταξει οικονομικα (οσο γινεται δηλαδη με τις υπαρχων συνθηκες). Γενικα δεν με αγχωνει τοσο το οτι μεγαλωνω, πιο πολυ με αγχωνει οτι δεν εχω κανει καποια πραγματα οπως τα ηθελα και περναει ο καιρος.

Μην αγχώνεσαι φίλε μου, ακόμα στην αρχή είσαι! Πάνε οι εποχές που ο κόσμος ξεκινούσε μια δουλειά στα 20-22 και την έκανε μέχρι να πεθάνει...:)

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το να μεγαλωνω οχι, αυτο που τελευταια με χαλαει ειναι οτι δεν εχω κατασταλαξει καπου επαγγελματικα ακομα αν και 26 απλα οπως το ειχα στο μυαλο μου απο μικρος στα 30 θα ηθελα να δουλευω σε κατι που μου αρεσει και να ειμαι ενταξει οικονομικα (οσο γινεται δηλαδη με τις υπαρχων συνθηκες). Γενικα δεν με αγχωνει τοσο το οτι μεγαλωνω, πιο πολυ με αγχωνει οτι δεν εχω κανει καποια πραγματα οπως τα ηθελα και περναει ο καιρος.

Δηλαδη δεν σου φτανει που κυνηγας τον Light Yagami?
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το τοπικ μου, καθε μερα με απασχολει αυτη η αηδια και προ παντων αυριο που κλεινω τα 26

 

ολα ειναι ματαια, η ζωη ειναι ενα τεραστιο τιποτα, και πριν ζαρωσω εχω βρει τι ακριβως θα κανω για να αυτοκτωνισω

 

(μονο η μανα μου να εχει φυγει πρωτη γιατι δε θα το αντεχε η κακομοιρα, και ολα τα αλλα θα ειναι οκ)

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το τοπικ μου, καθε μερα με απασχολει αυτη η αηδια και προ παντων αυριο που κλεινω τα 26

 

ολα ειναι ματαια, η ζωη ειναι ενα τεραστιο τιποτα, και πριν ζαρωσω εχω βρει τι ακριβως θα κανω για να αυτοκτωνισω

 

(μονο η μανα μου να εχει φυγει πρωτη γιατι δε θα το αντεχε η κακομοιρα, και ολα τα αλλα θα ειναι οκ)

Καλά εντάξει...:)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Προσωπικα με αγχωνει πολυ..οχι για το βιολογικο του θεματος,για το γηρας..αλλα οταν εισαι ανω των 30 και εισαι στον αερα οικονομικα/επαγγελματικα και βλεπεις οτι το πραγμα ολο και χειροτερευει...ναι αγχωνεσαι και αποφευγεις να σκεφτεις το τι θα γινει και που θα καταληξεις. :(

Kατα τα αλλα η καθε ηλικια εχει την χαρη της.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δυστυχως ετσι ειμαστε αρκετοι...Εγω που ειμαι 36 ειμαι σε μια εταιρεια 11 χρονια τα πραγματα πανε σκατα,πριν απο ενα χρονο χωρισα με μια κοπελα που ημασταν δεκα χρονια μαζι κτλ.Δεν μπορεις ομως να το αφησεις να σε παρει απο κατω τελειως,παντα πρεπει να ονειρευεσαι να εχεις σχεδια  για το μελλον.Υπομονη λεω σε ολους μας,υγεια να εχουμε κ ας ζουμε οτι ζουμε,ισως καποτε ολα τα κουτακια να τικαριστουν κ ολα να μπουν στην θεση τους...

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Άγχος? Όχι . 

 

Στα μυαλά είμαι νέος, και κάνω ότι μπορώ από γυμναστική για να μην σαπίσω παρόλο που μεγαλώνω. 

 

Μετά τα 50 βλέπουμε

Και όχι μόνο στα μυαλά! Νομίζω έχεις γράψει ότι είσαι γύρω στα 35, νέος δηλαδή! Έχουμε μια τάση να βιαζόμαστε από μόνοι μας να μεγαλώσουμε και να θεωρούμε τους εαυτούς μας μεγάλους! Παιδιά ούτε καν 30 χρονών και λένε "μεγαλώσαμε", "κοντεύουμε τα 30" κλπ....ας το δούμε λίγο αλλιώς, δεν είναι μόνο οι 18χρονοι νέοι! :)

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ένας σημαντικός τρόπος για να μην αγχώνεσαι που -αναπόφευκτα- μεγαλώνεις είναι αρχικά να αποβάλλεις τις κοινωνικές πεποιθήσεις (στερεότυπα) και τις εμμονές σου και αφετέρου να συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου. Μετά δεν θα σε ενδιαφέρει ότι μεγαλώνεις. Στο λέει ένας 38 :P

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και όχι μόνο στα μυαλά! Νομίζω έχεις γράψει ότι είσαι γύρω στα 35, νέος δηλαδή! Έχουμε μια τάση να βιαζόμαστε από μόνοι μας να μεγαλώσουμε και να θεωρούμε τους εαυτούς μας μεγάλους! Παιδιά ούτε καν 30 χρονών και λένε "μεγαλώσαμε", "κοντεύουμε τα 30" κλπ....ας το δούμε λίγο αλλιώς, δεν είναι μόνο οι 18χρονοι νέοι! :)

Δεν ξέρω ποσό είσαι αλλά ή στάνταρ ηλικία που οι περισσότεροι αρχίζουν οπωσδήποτε να σκέφτονται ότι μεγάλωσαν / μεγαλώνουν νομίζω ειναι τα 35.

 

Δεν σημαίνει ότι είμαστε γέροι..εννοώ ότι πιο πριν συνήθως δεν το σκέφτεσαι καν..

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...