Κρισεις πανικου

[midenmidenefta]

Ως καποιος που επαθε πρωτη φορα σοβαρες κρισεις πανικου (που εξελιχθηκαν σε σοβαρη αγοραφοβια και λοιπα...) σε ηλικια 35 ετων (τωρα ειμαι ανω των 40), και που ακομη βασανιζετε καποιες φορες απο αυτες (αν και ελεγχω τον εαυτο μου πια), σε συμβουλευω να επισκευτεις εναν ψυχιατρο/ψυχολογο (εγω ΔΕΝ το εκανα... διαβασε παρακατω).

Ποτε δεν περιμενα να μου συμβει κατι τετοιο (ειχα περασει αρκετες "στρεσογονες καταστασεις" και νομιζα πως ημουν "δυνατος" - μαλιστα μεχρι να μου συμβει... μαλλον θα κοροιδευα οποιον επασχε απο κατι τετοιο!), και οταν μου συνεβει (εκ των υστερων θεωρω λογω προβληματων της ζωης που αφηνα αλυτα) δεν επισκευτηκα ψυχιατρο/ψυχολογο διοτι... ας πουμε πως δεν ειμαι και ο ποιο εξυπνος ανθρωπος!

Βεβαια ισως μπορεις και μονος σου να βοηθηθεις - εγω για καποιους μηνες δεν μπορουσα να "λειτουργησω" (ουτε να οδηγησω, ουτε να μπω σε Μεσα Μαζικης Μεταφορας, ουτε να επισκευτω δημοσιες υπηρεσιες η τραπεζες, ουτε να κατσω σε μια καφετερια... γενικως ημουν σε αθλια κατασταση - βεβαια δεν ειχα καταθλιψη, κατι μαλλον σπανιο για οσους υποφερουν απο κρισεις πανικου), ωστοσο καποια στιγμη αρχισα με επιμονη να κανω αυτα που "δεν μπορουσα" (ναι, αν μπεις στο Μετρο... ΔΕΝ πεθαινεις τελικα φιλε μου!)... εκ των υστερων εμαθα πως το να "παραλυεις ψυχικα" αν χρειαζετε να κανεις κατι τετοιο απλο ονομαζετε "αποφυγη", και η θεραπεια ερχετε με το... να τα κανεις!

Μιλωντας -διστακτικα- με φιλους/φιλες εμαθα και κατι αλλο: και αλλοι (καποιοι μαλιστα που δεν θα φανταζομουν ποτε) υποφερουν απο αυτο (υποψην, μιλαμε για σοβαρες καταστασεις, οχι απλως "αγχος"). Η θεραπεια που θα σου συστησει καποιος ψυχιατρος/ψυχολογος ειναι μαλλον ΚΑΙ φαρμακευτικη (ωστε να αρχισεις να "λειτουργεις" - εγω νομιζω μπορεις και χωρις φαρμακα, οπως εγω, ομως αυτο να το συζητησεις με τον γιατρο... δεν ειμαι φοβικος απεναντι στα φαρμακα, ισως θα επαιρνα και εγω αν ειχα καταφυγει σε γιατρο, ομως εχω φιλη με παρομοιο προβλημα που εχει εξαρτηθει απο τα χαπια, χωρις ουσιαστικη βελτιωση), ομως η ουσιαστικη θεραπεια ονομαζετε νομιζω "συμπεριφορικη/γνωσιακη" (μερος της οποιας ειναι μαλλον και αυτο που εκανα εγω: π.χ., να μπεις σε ενα λεωφορειο!!!).

Αν εισαι νεαρος ζητα βοηθεια απο τους γονεις σου, και μην το αφηνεις χωρις να κανεις κατι (η βρες γιατρο... Η προσπαθησε με τον τροπο που σου εγραψα: να "λειτουργεις", εστω και  υποφεροντας).

Σε καθε περιπτωση σε κατανοω και σε συμπονω, μην απελπιζεσαι, θα ειναι -στον μεγαλυτερο βαθμο...- "περαστικο" (ειμαι ο midenmidenefta... και ειμαι καλα!).

[alxlightning]

εγω σελφ μεντικεησιο με μπουμπλε (βενζοδιαζεπινες) και αλλα οχι νομιμα πραγματα. δεν εχω καταφερει να χτισω σχεση ποτε με ψυχοθεραπευτη η ψυχιατρο, δεν τους εμπιστευομαι και θεωρω οτι με ξερω καλυτερα. αν ειναι να γινω πειραματοζωο καποιου, ας ειμαι πειραμα του εαυτου μου

[akpe]

Ψιλολανθασμένη άποψη αυτή alx, και εγώ πίστευα ακριβώς τα ίδια, με βάρεσε ξαφνικά ΓΑΔ πριν από 7 χρόνια σε σημείο να έχω πολλαπλές κρίσεις κάθε μέρα, αλλά τελικά ψυχολόγος με βοήθησε αρκετά. Σε σημείο πια να μην έχω κρίσεις πανικού (αν και το υπερβολικό άγχος κατά περίπτωση επιμένει)

[alxlightning]

Ψιλολανθασμένη άποψη αυτή alx, και εγώ πίστευα ακριβώς τα ίδια, με βάρεσε ξαφνικά ΓΑΔ πριν από 7 χρόνια σε σημείο να έχω πολλαπλές κρίσεις κάθε μέρα, αλλά τελικά ψυχολόγος με βοήθησε αρκετά. Σε σημείο πια να μην έχω κρίσεις πανικού (αν και το υπερβολικό άγχος κατά περίπτωση επιμένει)

δεν ειμαι σε φαση να πηγαινω για θεραπεια, οσες φορες το επιχειρησα απλα παω βριζω και φευγω. συν οτι δεν ειμαι καλλιτεχνικα παραγωγικος οταν προσπαθω να ξεπερασω τα ισιουζ μου. οποτε απλα κραταω τα συμπτωματα σε διαχειρισιμη φαση ας πουμε

[groot]

υπαρχει μονο ο τρομος του ηχου. δηλαδη οταν κρουει η ακουμε μια συχνοτητα που μας ενοχλει τρομαζουμε.  διοτι ο ηχος ειναι κυμματα και τα κυμματα αυτα επηρεαζουν την κυτταρικη μας δομη και αυτοματα τον εγκεφαλο.

Πώς ακριβώς συχνότητες της μεταβολής της πίεσης του αέρα στο θεωρητικό range τιμών από 20 έως 20kHz επηρεάζουν τον εγκέφαλο και την κυτταρική μας δόμηση;

 

 

Μπορείς να δώσεις μία περιληπτική απάντηση;

[liopyr]

Να πας σε έναν ψυχίατρο, δεν είναι ντροπή, είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις, εσύ και εκατομμύρια ακόμη άνθρωποι.

Οι φαρμακευτικές αγωγές έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, οι παρενέργειες είναι ελάχιστες, δεν θα σε κάνει κανένας πρεζάκι, θα δεις άμεση βελτίωση σε ελάχιστο χρόνο.

 

Όσο δεν πας απλά ταλαιπωρείσαι άδικα, και ταλαιπωρείς και τον οργανισμό σου γιατί τα ψυχοσωματικά μπορεί να προκαλέσουν και πραγματικά παθολογικά προβλήματα υγείας σε βάθος χρόνου.