Στιγμές που σας σοκάρουν/ανατριχιάζουν

[φραμπάλα]

Μετά το θέμα με τις στιγμές που γίνατε ρόμπα, θυμήθηκα στιγμές που ακόμη μου προκαλούν σοκ και δέος.

Εμένα ακόμη μου σηκώνεται η τρίχα όταν θυμάμαι το κύπελλο ποδοσφαίρου που πήραμε το 2004. Αν και δεν χωνεύω το ποδόσφαιρο εκείνη η στιγμή ήταν πραγματικά μοναδική.Τέτοιο πανηγύρι δεν έχω ξαναζήσει.Και εκείνη την στιγμή ήξερα ότι δεν θα ξαναζήσω ποτέ.(Ούτε μπορούσα να φανταστώ εκείνη την ώρα φυσικά τι πάτο θα φτάναμε μετά από 10 χρόνια).

Επίσης ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι έναν μεγάλο ανεκπλήρωτο έρωτα.Ρε τι έπαθα με αυτόν.

Στιγμή που με σοκάρει ακόμη είναι ο θάνατος ενός ατόμου της οικογένειας μου.Δεν θα το ξεπεράσω ποτέ και πάντα θα ξυπνάω το βράδυ και θα νιώθω ότι πνίγομαι.

[Silenzio]

απορία πάντα το είχα γιατί βγήκαν και πανηγύριζαν τότε άτομα άσχετα με το ποδόσφαιρο, δε το λέω προσωπικά αλλά ποτέ δε το κατάλαβα, ήρθε βράδυ μια ξαδέρφη μου και μου λέει πάμε ομόνοια, καλά ούτε για πλακα δε το κανα, έβλεπα θειες συγγενείς και τον κάθε πικραμένο να χαζοχαίρεται..γιατί ακριβώς δε κατάλαβα ποτέ...

[xristos97]

 

αφου η χωρα σου νικησε σε ενα πρωταθλημα παγκοσμιου ενδιαφεροντος, πως να κανουν. 

αν και δεν τις εζησα τις στιγμες αυτες πιστευω πως το κλιμα που θα επικρατουσε εκεινη την στιγμη θα ηταν μοναδικο

[D4rkshadow]

Εγω θυμαμαι και το 87... πανικος.

Α ρε ομονοια πως σε καταντησαν ετσι,ειχαμε το ωραιο συντριβανι και μπαιναμε μεσα.

[φραμπάλα]

Παράδειγμα ήταν.Προφανώς εσένα δεν σε συγκινεί ότι συγκινεί εμένα.Πέρα από νίκες στα σπορ, τι άλλο σας έχει συγκινήσει;

[Glikos]

Εμένα με σόκαρε/συγκίνησε/στεναχώρησε όταν πέθανε από δυστύχημα (ή δολοφονήθηκε) , το πρώτο μου σκυλί. Ένα πεκινουά. Ήμουν γύρω στα 15-16. Γύρισα σπίτι από το σχολείο και ο πατέρας μου είπε οτι έχει άσχημα νεα να μου πει. Είδα το σκυλάκι στον καναπέ νεκρό. Μαύρο δάκρυ. Επίσης πρόσφατα πριν κανα 2 μήνες έχασα άλλα 2 σκυλιά, απο γερατειά. Ενα ηταν pit bull και το άλλο επίσης πεκινουά. Στεναχωρεθηκα αρκετά. Σαν ενήλικας πλέον το αντιμετώπισα πιο "ώριμα", αλλα η θλίψη ηταν παρών. Όσο ναναι δένεσαι με τα κατοικίδια. Ειδικά αν τα έχεις χρόνια

[stavi]

απορία πάντα το είχα γιατί βγήκαν και πανηγύριζαν τότε άτομα άσχετα με το ποδόσφαιρο, δε το λέω προσωπικά αλλά ποτέ δε το κατάλαβα, ήρθε βράδυ μια ξαδέρφη μου και μου λέει πάμε ομόνοια, καλά ούτε για πλακα δε το κανα, έβλεπα θειες συγγενείς και τον κάθε πικραμένο να χαζοχαίρεται..γιατί ακριβώς δε κατάλαβα ποτέ...

 

τώρα είναι μεγάλη συζήτηση αλλα η προβολή της χώρας απο τον αθλητισμό είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα

απλα εμείς το έχουμε αποβάλει απο το υποσυνείδητό μας σαν φιλοδοξία γιατι σχεδον πάντα πατώνουμε

 

επίσης κερδίσαμε τους μεγάλους για πρώτη φορά στα χρονικά, ήταν μοναδικο φαινόμενο και το ξέραμε

 

τότε έμενα Γερμανία, οπότε όταν έλεγα οτι είμαι Ελληνίδα άκουγα κάτι που με έκανε πολυ περήφανη "Europa Meister!"

Με αποκαλούσαν πρωταθλητρια ευρώπης... δεν είναι και λίγο

[Glikos]

Το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού. Που λέει και το ρητό.

[Silenzio]

τώρα είναι μεγάλη συζήτηση αλλα η προβολή της χώρας απο τον αθλητισμό είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα

απλα εμείς το έχουμε αποβάλει απο το υποσυνείδητό μας σαν φιλοδοξία γιατι σχεδον πάντα πατώνουμε

 

επίσης κερδίσαμε τους μεγάλους για πρώτη φορά στα χρονικά, ήταν μοναδικο φαινόμενο και το ξέραμε

 

τότε έμενα Γερμανία, οπότε όταν έλεγα οτι είμαι Ελληνίδα άκουγα κάτι που με έκανε πολυ περήφανη "Europa Meister!"

Με αποκαλούσαν πρωταθλητρια ευρώπης... δεν είναι και λίγο

άλλο εννοώ εγώ, ασχολείσαι καθόλου με το ποδόσφαιρο ? αν ναι οκ ήταν κάτι το ασύλληπτο και πρωτοφανές, αν όχι όμως τότε ποιος ο λόγος για πανηγύρια ? είναι ένα αθλητικό γεγονός και τίποτα παραπάνω αντικειμενικά. Αυτό εννόησα ότι δεν άντεχα να βλέπω τον κάθε άσχετο από μπάλα (και φίλους και συγγενείς και ποιονδήποτε) να μου πανηγυρίζει σα χαζός ενώ μέχρι χτες έλεγε ποιο το νόημα να τρέχουν 11 ποδοσφαιριστές πάνω κάτω..

Γιατί να σε κάνει υπερήφανο κάτι που πέτυχε κάποιος άλλος ? μόνο και μόνο επειδή και καλά είναι έλληνας >? αυτό δε καταλαβαίνω, εγώ είχα τρελαθεί, όχι από εθνικιστική έξαρση αλλά καθαρά από την αθλητική σκοπιά, βέβαια τότε είχα τρέλα με τη μπάλα και έπαιζα κιολας σε ομάδα.

[zio10]

Με σοκάρουν κάποιες πολύ άσχημες, αρρωστημένες ειδήσεις. Από τον τίτλο και μόνο. Δεν τις διαβάζω ποτέ, ούτε βλέπω εικόνες βίντεο κλπ.

 

Με ανατριχιάζουν θετικά επιτυχίες της ομάδας μου αλλά και πιο απλά πράγματα όπως κάτι όμορφο που θα ακούσω για ένα δικό μου άνθρωπο ας πούμε ή ακόμα και για ένα μέρος που συμπαθώ!

[Vapir]

Αρκετές αλλα δεν γράφονται online , θα γράψω κάτι soft

η στιγμή που ανακαλύπτω την σκύλα μου πεθαμένη (απο φόλα) και είμαι  8-9 χρονών? την κουνάω και αυτή με κοιτάζει με ένα παγωμένο  άψυχο βλέμμα και λίγο αίμα στο στόμα  
μακάρι να έβρισκα κάποτε ποιος το έκανε , του χρωστάω κάτι 
 

[φραμπάλα]

Ας μην παρεκτραπει η συζητηση.Δεν εχει σημασια ο λογος που μας συγκινησε κατι.Ετσι νιωσαμε εκεινη την ωρα.

Μεγαλο σοκ παθαινω οταν βλεπω σκηνες ωμης βιας ,συνηθως στο ιντερνετ, ειτε με ζωα ειτε με ανθρωπους.

[Lanike71]

Εικόνες βίας που προβάλλονται στο νετ, ειδικά τώρα τελευταία με το ισλαμικό κράτος κλπ.

[telis]

Τεράστιο σοκ κάθε φορά που έρχεται π ταχυδρόμος και αφήνει τους λογαριασμούς

[Gi0]

Περι σοκ: Good times