..η ξεφτιλα της ανθρωπινης αξιοπρεπειας στην ελληνικη αγορα εργασιας.

[DDevil]

Δεν είχε υπαλλήλους, μόνος του τα έκανε. Και αν δεν έχει κάνει έρευνα αγοράς να δει τι τιμές παίζουν στις τούρτες ας μην άνοιγε ζαχαροπλαστείο.

 

Μηπως του το άνοιξαν?

 

Στην επαρχια που ειμαι εχει ενα ζαχαροπλαστειο που ειχε τις πάστες 3 ευρώ. Και τα γλυκά μεριδας γενικοτερα σε κυπελάκι. Και εγω ειμαι απο Αθήνα.Δυσκολο να μου τα πάρει ο χωριάτης με αυτο το τροπο τα λεφτά αν και του αναγνωριζω οτι κάνει τα καλυτερα γλυκα της περιοχης αλλα αυτο στη δικη μου συνειδηση δεν του δινει το δικαιωμα να μας κοροιδευει έτσι στο κοστος.Έιμαι θαμώνας του στεργιου στην μεταμορφωση που εχει πολυ καλα γλυκά και φτηνά.Οποτε καταλαβαινεις οτι έχω και άλλες εμπεριες σχετικα με τα γλυκά που δεν μου επιτρέπουν να δεχτω αυτες τις τιμές.

[Donalhioy]

Μηπως του το άνοιξαν?

 

Στην επαρχια που ειμαι εχει ενα ζαχαροπλαστειο που ειχε τις πάστες 3 ευρώ. Και τα γλυκά μεριδας γενικοτερα σε κυπελάκι. Και εγω ειμαι απο Αθήνα.Δυσκολο να μου τα πάρει ο χωριάτης με αυτο το τροπο τα λεφτά αν και του αναγνωριζω οτι κάνει τα καλυτερα γλυκα της περιοχης αλλα αυτο στη δικη μου συνειδηση δεν του δινει το δικαιωμα να μας κοροιδευει έτσι στο κοστος.Έιμαι θαμώνας του στεργιου στην μεταμορφωση που εχει πολυ καλα γλυκά και φτηνά.Οποτε καταλαβαινεις οτι έχω και άλλες εμπεριες σχετικα με τα γλυκά που δεν μου επιτρέπουν να δεχτω αυτες τις τιμές.

 

εχεις ιδεα το κοστος παραγωγης που εχει ο εν λογω χωριατης που θελει να σου τα παρει γλυκα? σε σχεση με το καθε ζαχαροπλαστειο με την πολλαπλασια πελατεια?

[viper2005]

Πιο παλιά θυμαμαι μια ατάκα ενος φιλου που με εκανε πραγματικα να γελάσω και να του πω έχεις δικιο. Συζητούσαμε εκει τα τραγελαφικά ορισμένων εργοδοτών και μου λέει "ε δεν σου κάνει εντυπωση γιατι κάποιοι έμειναν μικρες επιχειρησεις και κάποιες έγιναν μεγάλες?"

 

δεν μου φαινετε περιεργο. Εχω χασει δουλεια σε ελληνικη αλυσιδα καταστηματων επειδη απαντησα 'οχι' στην ερωτηση του πατριαρχη "εχετε οικογενεια;"

[DDevil]

εχεις ιδεα το κοστος παραγωγης που εχει ο εν λογω χωριατης που θελει να σου τα παρει γλυκα? σε σχεση με το καθε ζαχαροπλαστειο με την πολλαπλασια πελατεια?

 

Κατεψυγμένα ειναι τα γλυκά του ομως ρε φιλε .... απο τον στεργιου στην αθηνα εχει περισσοτερο κοστος δηλαδη? και αυτος φθηνος ηταν απο την αρχη που ξεκινησε και ηταν μικρη επιχειρηση και τωρα έχει ανοιξει ηδη 3 μεγαλα μαγαζια φιλαδελφεια μεταμορφωση και κηφισια αν δεν κανω λάθος. Στους εργαζομενους του βεβαια δεν ξερω πως ξηγιέται.

δεν μου φαινετε περιεργο. Εχω χασει δουλεια σε ελληνικη αλυσιδα καταστηματων επειδη απαντησα 'οχι' στην ερωτηση του πατριαρχη "εχετε οικογενεια;"

 

Οντως απάντησες λάθος φιλε. Η καταλληλοτερη απαντηση θα ηταν "Γιατι ψάχνετε για γαμπρο?" νομιζα εργαζομενο ψάχνατε

[Adon1s]

πατριαρχη ;

[Βασίλης_29]

δεν μου φαινετε περιεργο. Εχω χασει δουλεια σε ελληνικη αλυσιδα καταστηματων επειδη απαντησα 'οχι' στην ερωτηση του πατριαρχη "εχετε οικογενεια;"

 

Μπα, ίσως και καλά του απάντησες, γιατί μπορεί να στο ρώτησε επίτηδες ώστε μετά να μην σου δίνει τίποτα να μην πληρώνει ένσημα, γενικά να εκμεταλλευτεί στο φουλ την κατάσταση.

[defacer]

μην νομιζεις οτι το δυσκολο ειναι βγω και να προσαρμοστω εξω... εγω και ο καθενας εδω περα

το δυσκολο ειναι να συνεχισω να καθομαι ελλαδα..

Θα είχε ενδιαφέρον να βάλουμε ένα poll "θα μεταναστεύατε όπως είστε" για να πάρουμε μια ιδέα. Γιατί προσωπικά η αίσθηση που έχω είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λες.

 

Όλοι βλέπετε το σήμερα.Κανείς δεν βλέπει το αύριο.

Στήνετε την ζωή σας με βάση το σήμερα και όχι με τις συνθήκες που θα επικρατούν στο αύριο.

 

Αυτό δεν έκαναν χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες;Είχαν παχυλούς μισθούς στο σήμερα και έπαιρναν δάνεια.

Κανείς δεν νοιαζόταν για το αύριο.Στα παπάκια τους για το τι θα γινόταν σε  2,3, 5,10 χρόνια.

 

Οπότε κυρίες και κύριοι σταματήστε να μυξοκλαίτε για το σήμερα και αρχίστε να ετοιμάζεστε για να αντιμετωπίσετε το οδυνηρό αύριο.

Ακριβώς όπως τα λες. Το ίδιο απαράδεκτοι όσοι ανοίγονται οικονομικά σε υπερβολικό βαθμό (ακόμα θυμάμαι τις διαφημίσεις για τα διακοποδάνεια) και όσοι δεν έχουν ήδη ξεκινήσει να στοκάρουν με κονσέρβες πυρομαχικά και πετρέλαιο την καλύβα στο βουνό.

[Iris_89]

Υπάρχει κόσμος που βλέπει νέους να μεταναστεύουν και κράζει αβέρτα. Ποτέ δεν τους κατάλαβα, κυρίως τον τρόπο με τον οποίο βάζουν αυθαίρετα μέτρο στις φιλοδοξίες και τα όνειρα του άλλου. Το να κάτσεις να στήσεις τη ζωή σου κάπου έξω προφανώς και δεν είναι εύκολο, πόσο μάλλον αν έχεις ήδη οικογένεια. Χώρια του οικονομικού, το τρέξιμο που ρίχνεις και η συναισθηματική φθορά, απ' όλες τις απόψεις, αρκούν. Η μετανάστευση της γενιάς μας όμως διαφέρει κατά πολύ από εκείνη παλαιότερων και κάπου υπάρχει ένα σημείο, μετά το οποίο το ψυχοπονιάρικο μοιρολόι σε ένα δωματιάκι που μοιράζεσαι με άλλους 5 Gastarbeiter, ενώ στο βάθος παίζει Καζαντζίδης και εσύ σκαλίζεις ένα πιάτο ελιές και σου 'ρχεται στο μυαλό η πατρίδα, φαντάζει γελοίο. Το να πας και να μείνεις σε ένα μέρος γνωρίζοντας ήδη τη γλώσσα, έχοντας προετοιμάσει τα πάντα από πριν και με έρευνα ετών (αφού ήταν όνειρο), με σύζυγο να δουλεύει κι εσύ να κάνεις δεύτερο πτυχίο και με συγγενείς διαθέσιμους σε μια ώρα ανάγκης, δε συγκρίνεται με το να πάρεις μια βαλίτσα και να φύγεις για άλλο τόπο, μόνος και χωρίς καμιά σιγουριά. Για την ακρίβεια, στον Δυτικό κόσμο χαρακτηρίζεται ως "privilege".

Τα λεφτά τα οποία είχα τα δούλευα χρόνια. Όπως επίσης την γλώσσα την δούλευα χρόνια για νσ την έχω σαν μητρική. Η δουλειά του συζύγου αποκτήθηκε μετά από απίστευτη προσπάθεια στο να επιμείνουμε κ να μη το βάζουμε κάτω μετά από τα άκυρα που τρώγαμε. Το πτυχίο το σπουδάζω με ΔΙΚΑ μου χρήματα (βλέπε παραπάνω), οι συγγενείς στην Αγγλία έμειναν τελείως αχρείαστοι, είμαστε κι εμείς μόνοι μας και το κάναμε όλο αυτό μόνοι μας χωρίς τη βοήθεια κανενός. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε φίλε μου. Είμαστε σε μια ηλικία που δεν χωράνε "αυθορμητισμοί" στο μυαλό μας, τύπου "τι να κάνω σήμερα, χμμμ ας κλείσω εισιτήρια για έξω". Είχαμε συγκεκριμένους στόχους και απλά με επιμονή τους πετύχαμε. Θεωρείται η τεράστια επιμονή, υπομονή, συνεχόμενο ψάξιμο κ το γερό στομάχι "privilege"? Χαρά μου τότε.

[zio10]

Η "τρομερή, τρομερή οργάνωση" είναι το να βρεις σπίτι από το internet; Ή το να ψάξεις στο google maps πού είναι το σπίτι και εάν είναι κοντά με την δουλειά; Ή το να κλείσεις εισιτήρια από internet για τρένο, αεροπλάνο ή όποιο ΜΜΜ χρειάζεται για να φτάσεις; Το supermarket μήπως ή η ανύπαρκτη λαϊκή αγορά σε μερικές χώρες;

 

Επίσης, εάν θες κάνε ένα κόπο και απάντα στις προηγούμενες ερωτήσεις... μιας και μέχρι τώρα δεν έχεις κάποιο βάσιμο επιχείρημα για το ότι το να ζεις εξωτερικό είναι δύσκολα.

Θα απαντήσω για μένα, το δύσκολο είναι ότι νιώθεις (και είσαι) ξένος. Αυτό φτάνει!

 

Κάποιοι θα με κακοχαρακτηρίσουν αλλά δεν πειράζει.

 

Έχω μια μεγάλη απορία.Όταν έρθει εκείνη η αποφράδα ημέρα, πόσοι Έλληνες και πόσες Ελληνίδες

θα μιμηθούν το σούπερμαν από τα μπαλκόνια τους.

 

Σας περναέι από το μυαλό το ενδεχόμενο κάποια στιγμή το κράτος να σταματήσει να πληρώνει σε ευρώ

και να μοιράζει τα περίφημα IOUs;

 

Σας πέρασε ποτέ από το μυαλό το ενδεχόμενο οτι θα σηκωθείτε ένα πρωί και δεν θα έχετε ούτε ένα κομμάτι ψωμί να φάτε διότι θα έχει καταρρεύσει το σύστημα;

 

Σας πέρασε ποτέ από το μυαλό το ενδεχόμενο οτι κάποια στιγμή μπορεί να σκάσει η Ευρωζώνη και ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία,οπότε όπου και να είστε θα σας βρει η πείνα;

 

Έχετε την εντύπωση πως εμείς θα γονατίζουμε οικονομικά και οι ευρωπαίοι με τα αμερικανάκια θα κάνουν ζωάρα; Δεν έχετε συνειδητοποιήσει οτι ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία είναι υπο κατάρρευση;

 

Ή μήπως έχετε την εντύπωση οτι εσείς που θα πάτε στο εξωτερικό θα είστε καβατζωμένοι και θα σας τα σκάει κανονικά τα ευρω-δολλάρια η πολυεθνική που θα δουλεύετε, την ώρα που το χρηματιστηριο της χώρας που θα είστε θα γκρεμίζεται;

 

Όλοι βλέπετε το σήμερα.Κανείς δεν βλέπει το αύριο.

Στήνετε την ζωή σας με βάση το σήμερα και όχι με τις συνθήκες που θα επικρατούν στο αύριο.

 

Αυτό δεν έκαναν χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες;Είχαν παχυλούς μισθούς στο σήμερα και έπαιρναν δάνεια.

Κανείς δεν νοιαζόταν για το αύριο.Στα παπάκια τους για το τι θα γινόταν σε  2,3, 5,10 χρόνια.

 

Οπότε κυρίες και κύριοι σταματήστε να μυξοκλαίτε για το σήμερα και αρχίστε να ετοιμάζεστε για να αντιμετωπίσετε το οδυνηρό αύριο.

 

Εκτός αν διαφωνείτε μαζί μου και ελπίζετε πως θα έρθουν ως μάνα εξ ουρανού καλύτερες ημέρες.

 

Το 1980 και το 2004 περάσανε ανεπιστρεπτί.Τα φαγοπότια και οι χοροι έκλεισαν το κύκλο τους.

Όποιος τα γεύτηκε τα γεύτηκε.Οι ημέρες που ήρθανε έχουν πόνο.

 

Οπότε βάλτε τα δυνατά σας να αντέξετε,γιατί το αύριο μας έρχεται με πολύ πόνο

 

 

Υ.Γ.:Οι ευρωπαίοι και τα αμερικανάκια θα πάθουν μεγάλη λαχτάρα.Γιατί η μετάβαση από τον πλούτο

στην φτώχεια θα διαρκέσει μια νύχτα και το σοκ θα είναι απείρως μεγαλύτερο σε σχέση με εμάς

Γι'αυτό (και όχι μόνο) έχουμε τον Δελφικό οδηγό επιβίωσης....

[Iris_89]

Και για να απαντήσω στο ερώτημα του groot, πιο ξένη ένιωθα στην Ελλάδα παρα στην Αγγλία. Για να πω επιχειρήματα.. επίπεδο υγείας, παιδείας, εργασίας, εργασιακά δικαίωματα και μη, στήριξη από το κράτος, οργάνωσης (τεράστιο συν για μένα), όλα τακτοποιημένα και νοικοκυρεμένα, γραφειοκρατία μηδέν. Όση βοήθεια δέχτηκα από ξένους στο δρόμο, στο σουπερμαρκετ, στις τράπεζες, από εκεί που δεν την περίμενα, δεν την έχω βιώσει ούτε στο ελάχιστο στην Αθήνα. Ή μήπως να κάτσω να μιζεριάσω σε μια χώρα χωρίς μέλλον? Όλα αυτά είναι προσωπικές απόψεις να τονίσω. Ο καθένας πράττει το πιο σωστό για τον εαυτό του.

 

Ξαναλέω. Όλα καλά από τον καναπέ μας. Όταν σηκώνεσαι, είναι άλλη φάση.

 

My two cents

[Anorymous]

Μπορει πολλοι να νομιζουν οτι στο δημοσιο ειναι ζωαρα για ολους αλλα εγω σαν 5μηνο μπορω να σας πω οτι σε πολλους δημους ακομα και στο δημοσιο υπαρχει μεσαιωνας.

 

μιλαμε δεν εδειναν μεχρι πριν λιγο καιρο ουτε κανονικη αδεια ουτε αναρωτικη, επεφτε τραμπουκισμος και τρομοκρατια σε οποιον ζηταγε τα αυτονοητα, υπηρχαν απειλες οτι θα μας διωξουν επειδη βγαλαμε γλωσσα και δυστηχως υπηρχαν πολλα εργατικα ατυχηματα τα οποια φυσικα οφειλονται στα μεσα προστασιας που ΔΕΝ υπαρχουν .

[zio10]

Μπορει πολλοι να νομιζουν οτι στο δημοσιο ειναι ζωαρα για ολους αλλα εγω σαν 5μηνο μπορω να σας πω οτι σε πολλους δημους ακομα και στο δημοσιο υπαρχει μεσαιωνας.

 

μιλαμε δεν εδειναν μεχρι πριν λιγο καιρο ουτε κανονικη αδεια ουτε αναρωτικη, επεφτε τραμπουκισμος και τρομοκρατια σε οποιον ζηταγε τα αυτονοητα, υπηρχαν απειλες οτι θα μας διωξουν επειδη βγαλαμε γλωσσα και δυστηχως υπηρχαν πολλα εργατικα ατυχηματα τα οποια φυσικα οφειλονται στα μεσα προστασιας που ΔΕΝ υπαρχουν .

Που χάθηκες εσύ;

[bedazzled]

Μπορει πολλοι να νομιζουν οτι στο δημοσιο ειναι ζωαρα για ολους αλλα εγω σαν 5μηνο μπορω να σας πω οτι σε πολλους δημους ακομα και στο δημοσιο υπαρχει μεσαιωνας.

 

μιλαμε δεν εδειναν μεχρι πριν λιγο καιρο ουτε κανονικη αδεια ουτε αναρωτικη, επεφτε τραμπουκισμος και τρομοκρατια σε οποιον ζηταγε τα αυτονοητα, υπηρχαν απειλες οτι θα μας διωξουν επειδη βγαλαμε γλωσσα και δυστηχως υπηρχαν πολλα εργατικα ατυχηματα τα οποια φυσικα οφειλονται στα μεσα προστασιας που ΔΕΝ υπαρχουν .

 

Δυστυχώς από το ένα άκρο (παχυλοί μισθοί, κοπάνες, μονιμότητα, υπεράριθμοι) περάσαμε στο άλλο άκρο (μισθοί της πείνας, μηδέν άδειες, ανασφάλεια, λίγο προσωπικό)... είμαστε χώρα των άκρων. Μια μέση λύση δεν μπορεί να βρεθεί.

[stormrain]

δεν μου φαινετε περιεργο. Εχω χασει δουλεια σε ελληνικη αλυσιδα καταστηματων επειδη απαντησα 'οχι' στην ερωτηση του πατριαρχη "εχετε οικογενεια;"

Λοιπον κοιτα πλακα, παω για συνεντευξη σε γνωστη αλυσιδα καταστηματων, οχι τιποτα τεραστιο αλλα τελος παντων αλυσιδα.

 

Στη συνεντευξη ηταν 3-4 μανατζαραιοι που προσπαθουσαν να με ψαρωσουν (χωρις λογο εν τω μεταξυ) οποτε σκαει ο παρακατω διαλογος:

- ειστε παντρεμενος?

- οχι

- μμμ μενετε σε ενοικιο?

- οχι ειναι ιδιοκτητο

- δανεια κλπ?

- οχι δεν ετυχε..

- α οκ

- τιθεται καποιο θεμα?

- οχι αλλα να, εμεις θελουμε καποιον που να εχει τον κερβερο στο σπιτι, να εχει ενοικιο κατι ουτως ωστε να χρειαζεται τη δουλεια κλπ

 

Τα ειδα κοκκινα και εδωσα τον καλυτερο εαυτο μου στη συνεντευξη με μοναδικο στοχο να με παρουν και να τους ριξω ακυρο..Οπως και εγινε

 

Αν και γενικα νομιζω πως εχω σταθει τυχερος απο αποψη εργοδοσιας, ολοι μου ειχαν φερθει με σεβασμο και στο οικονομικο κομματι ηταν απιστευτα καλοι.

[slipknot]

Τα λεφτά τα οποία είχα τα δούλευα χρόνια. Όπως επίσης την γλώσσα την δούλευα χρόνια για νσ την έχω σαν μητρική. Η δουλειά του συζύγου αποκτήθηκε μετά από απίστευτη προσπάθεια στο να επιμείνουμε κ να μη το βάζουμε κάτω μετά από τα άκυρα που τρώγαμε. Το πτυχίο το σπουδάζω με ΔΙΚΑ μου χρήματα (βλέπε παραπάνω), οι συγγενείς στην Αγγλία έμειναν τελείως αχρείαστοι, είμαστε κι εμείς μόνοι μας και το κάναμε όλο αυτό μόνοι μας χωρίς τη βοήθεια κανενός. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε φίλε μου. Είμαστε σε μια ηλικία που δεν χωράνε "αυθορμητισμοί" στο μυαλό μας, τύπου "τι να κάνω σήμερα, χμμμ ας κλείσω εισιτήρια για έξω". Είχαμε συγκεκριμένους στόχους και απλά με επιμονή τους πετύχαμε. Θεωρείται η τεράστια επιμονή, υπομονή, συνεχόμενο ψάξιμο κ το γερό στομάχι "privilege"? Χαρά μου τότε.

 

Γράφω ευθέως οπότε δε θέλω να το εκλάβεις αυτό σα διάθεση για τσακωμό. Ναι, το να πηγαίνεις κάπου συστημένος με δουλειά και άλλα κατάλληλα, πρώτα εφόδια για την αρχή, έχοντας προσχεδιάσει όλα τα βήματα μπορεί να θεωρηθεί privilege με την ευρύτερη έννοια, πολύ τραβηγμένα χαρακτηρίζεται ζωή από το απόλυτο μηδέν (μην κοροϊδευόμαστε) και δε κρίνω σκόπιμο να εξηγήσω το γιατί. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, απολογούμαι που σε έκανα να απολογηθείς κάνοντας τη σούμα, αλλά φοβάμαι ότι χάθηκε το νόημα του αρχικού μου post, ίσως επειδή κάπου μπήκα σφήνα ανάμεσα στα άλλα του groot.

 

Δε σχολίασα το γεγονός ότι έφυγες με σχέδιο και μετά από προετοιμασία. Είναι σχεδόν ανήκουστο πλέον να φύγει κάποιος στα τυφλά, αυτό το αναγνωρίζω γι' αυτό έγραψα και για το σύγχρονο ρεύμα μετανάστευσης. Αυτό που σχολίασα είναι η στάση σου. Το post που παραθέτω δε διαφέρει τρομακτικά απ' όλα όσα περάσανε και περνάνε άπειροι άλλοι, αλλά θα σταθώ σ' αυτό που μου έκανε εντύπωση, το κομμάτι της δουλειάς. Λογικά σκεπτόμενος, φαντάζομαι πως θα την έψαχνε ό,τι και να γινόταν, θεωρώ αυτονόητο δε ότι θα είχατε κάποιο εναλλακτικό σχέδιο για την χείριστη περίπτωση. Αντιλαμβάνομαι τη δυναμική που υπάρχει σε μια σχέση, ακόμα και το κομμάτι της δικής σου στήριξης, ψυχολογικής και τεχνικής, αλλά στην τελική και εντελώς κυνικά, το κόλλημα στην όλη διαδικασία φαίνεται να ήταν το μαξιλάρι ασφαλείας της δουλειάς και αυτόν προσέλαβαν, προς τι ο α' πληθυντικός;

 

Προφανώς, άποψη έχω μόνο βάση των αναρτήσεων που έχουν ήδη γίνει στο thread. Μπορεί να μην είναι ολοκληρωμένη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να μπεις στη διαδικασία περαιτέρω εξηγήσεων. Γράφεις όμως ότι η δουλειά βρέθηκε μέσα Οκτωβρίου. Μιλάμε δηλαδή για 2-2.5 μήνες ζωής κουτσά στραβά, δικαιολογεί αυτό συζήτηση για καναπέδες και λογική "πέρασα τα σύνορα, έφαγα τον γάιδαρο, δείξτε σεβασμό"; Το κυριότερο πρόβλημα, αν θες, είναι ότι κάτι τέτοια βγάζουν μια μίρλα που δε νομίζω να αρμόζει στην κατάσταση, και είναι και λιγάκι σουρεαλιστική, αν αναλογιστείς ότι πολλοί φεύγουν για να τη γλιτώσουν, από εδώ. Ο δρομέας πανηγυρίζει όταν κόψει το νήμα, όχι μετά από μια καλή εκκίνηση. Μετά από 5-10 χρόνια, να περάσει η ζωή ένα τσιμεντάρισμα, ναι, γιατί όχι;