Star Wars : Episode 8

[Supes]

Αν είχαμε και τον Hamill στο forum:

[Επισκέπτης]

Αφού ηρεμήσαμε λιγάκι, αφήσαμε την ταινία να "κάτσει", να μας φύγει ο ενθουσιασμός, για να δούμε τι έμεινε και ας γράψουμε τα καλά της ταινίας (αν και έχω αναφέρει ήδη πολλά σημεία, υπάρχουν αρκετά ακόμη!)

 

Πάμε λοιπόν!

 

 

Η αρχή είναι ότι πρέπει. Μας συστήνει ξανά τον χαρακτήρα του Poe, ο οποίος θα έχει και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα arcs στην ταινία, μέσα από μια μόλις σκηνή, χάρη στην οποία μαθαίνεις/θυμάσαι όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις γι' αυτόν, όπου ειρωνεύεται τον General Hux (βοήθησε και την αίθουσα να λυθεί αμέσως, να μπει στην κατάλληλη διάθεση, αφού γελάσαμε και χαλαρώσαμε όλοι με το που ξεκίνησε η ταινία). Ο General Hux παρεμπιπτόντως εξελίσσεται σε μια πολύ διασκεδαστική και ιδιαίτερη φιγούρα, που όμοια δεν έχουμε ξαναδεί. Όλοι έχουμε γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους και πραγματικά είναι σαν καρτούν. Οι συνδιαλλαγές του με τον Kylo Ren και η σχέση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσά τους ήταν όλα τα λεφτά!

 

Πάμε πίσω στον Poe (ας τα πάρουμε με τους χαρακτήρες). Εδώ έχουμε τον κλασικό ήρωα που είναι δυναμικός και δεν φοβάται να συγκρουστεί. Η ταινία, όμως, προσφέρει μια σπουδαία ανατροπή. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, όπου όλοι γνωρίζουμε ότι ο συγκεκριμένος ήρωας έχει πάντα δίκιο και δεν τον ακούνε και στο τέλος θα δικαιωθεί κτλ κτλ, και ενώ η ταινία καθοδηγεί την ιστορία με τον ίδιο τρόπο στο ίδιο σημείο, βλέπουμε επιτέλους την άλλη πλευρά, εκείνη που ξέρει ότι καμιά φορά η επιβίωση, η συντήρηση δυνάμεων, η διαχείριση πόρων, η ψυχραιμία μπορεί να είναι η καλύτερη λύση. Δεν είναι φυσικά καθόλου τυχαίο που μια τέτοια λύση προτείνεται από γυναίκες, καθώς είναι πολύ πιο κοντά στη γυναικεία ψυχολογία να κάνει τέτοιες σκέψεις. Και βεβαίως δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα, μετά από τόσα χρόνια που βλέπουμε τον αντρικό τρόπο σκέψης να δικαιώνεται συνεχώς, να δούμε για ΜΙΑ φορά (έστω) μια ιστορία από την ανάποδη πλευρά, όπου οι λύσεις που προτείνονται προέρχονται από μια πιο γυναικεία φιλοσοφία, που σαφώς έχει και αυτή τεράστια πλεονεκτήματα. Είναι μια κατάσταση γιν και γιαν (όπως πάντα). Χρειαζόμαστε και τις δύο πλευρές.

 

Ο Poe μέχρι το τέλος της ταινίας, λοιπόν, θα εκπαιδευτεί, θα μάθει, θα εξελιχθεί και θα γίνει ο νέος Poe που χρειαζόμαστε. Το δείχνει πολύ ωραία στις σκηνές στο τέλος, όπου συζητάει με τον Finn (που δεν έχει τις ίδιες εμπειρίες και δεν έχει εξελιχθεί ακόμη, οπότε δεν συνεννοούνται) και φυσικά με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει πλέον η Leia, με εμπιστοσύνη.

 

Πάμε στον Finn και τη Rose. Αρχικά, η Rose είναι η ηθοποιός που ανέφερα ότι δε μου άρεσε στο κάστινγκ. Όχι επειδή είναι κακή, αλλά είναι "απλώς καλή" και ο ρόλος της απαιτούσε κάτι περισσότερο. Ίσως φταίει και ότι οι υπόλοιποι είναι σε άλλο επίπεδο, αλλά για μένα το σημαντικότερο είναι ότι είχε δύσκολες ατάκες να πει, που είναι εύκολο να βγούνε cheesy, εκτός αν τις διορθώσει ο ηθοποιός. Η original τριλογία είναι γεμάτη τέτοιες κουβέντες, που ευτυχώς τις "διόρθωσαν" οι ηθοποιοί (και ακόμη πιο ευτυχώς, ιδιαίτερα από το New Hope που σκηνοθέτησε ο Lucas, κόπηκαν πάρα πολλές στο μοντάζ). Δεν ξέρω. Για μένα ο ρόλος θα μπορούσε να σωθεί, αλλά χρειαζόταν κάποιον με ειδικό βάρος. That being said, πολλοί είχαν παράπονα από το story τους. Εμένα μου άρεσε, ιδιαίτερα τα κοινωνικά σχόλια που γίνονται στον πλανήτη με τα καζίνο, όπου ο Finn λέει τι σπουδαίο που είναι το μέρος και η Rose του λέει να κοιτάξει πιο προσεκτικά. Μου θυμίζει συζητήσεις, όπου κάποιοι λένε πόσο καλά είμαστε στο Δυτικό πολιτισμό και δε θα έπρεπε να γκρινιάζουμε και πρέπει συνεχώς να τους υπενθυμίζεις ότι τα ρούχα που φοράμε και οι υπολογιστές που χρησιμοποιούμε είναι φτιαγμένα από σκλάβους που εργάζονται σε εφιαλτικά εργοστάσια και αυτοκτονούν πηδώντας από τα παράθυρα. Look closer. Μου άρεσε πολύ και το σχόλιο που γίνεται με τα παιδιά (η επόμενη γενιά), καθώς έχω τη βαθιά πεποίθηση ότι ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο και ο μόνος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή κατοικείται συνεχώς από νέους ανθρώπους και οι παλιοί πεθαίνουν (καμία σχέση με σούπερ ήρωες φιλοσοφία που έγραψε κάποιος). Γενικά τα φιλοσοφικά μηνύματα της ταινίας είναι πολύ πιο κοντά στην ανατολική φιλοσοφία που ξεπατίκωσε ο Lucas χωρίς να την κατανοήσει και ουσιαστικά την κατέβασε επίπεδο. Δεν είχα τεράστιο πρόβλημα με αυτό στην αρχική τριλογία, καθώς καταλαβαίνω ότι είναι ταινίες για παιδιά, είναι Αμερικάνοι, δεν είχα παραπάνω απαιτήσεις, έχουν και αυτοί τη δική τους φιλοσοφία. Αλλά πλέον έχουμε τις καινούργιες ταινίες, που έχουν μεγαλύτερο βάθος και μόνο χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε γι' αυτό. Πολύ ωραίο και το σχόλιο με τις εταιρίες που φτιάχνουν όπλα και για τις δύο πλευρές και πλουτίζουν όσο κρατάει ο πόλεμος. Ένα ακόμη σημείο, που και στον πραγματικό κόσμο, πολλοί ξεχνάνε ή αγνοούν συνεχώς. Γενικά είχε τόσα πολλά μηνύματα αυτό το “side quest”, με τα οποία συμφωνώ βαθιά, που δεν μπορώ να πω ότι στο σύνολο με χάλασε. Έχοντας συνηθίσει να μην μπορώ να βλέπω super hero movies, επειδή σπάζομαι με τη φιλοσοφία τους (καλοί/κακοί, ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, δεν σκοτώνουμε και περιμένουμε να πεθάνουν από ατύχημα οι κακοί κτλ κτλ), ήταν πανέμορφη εμπειρία.

 

Ναι, τη Phasma δεν την χρησιμοποίησαν πολύ, αλλά whatever. Ούτε ο Boba Fett χρησιμοποιήθηκε, ούτε ξέραμε κάτι γι’ αυτόν. Είναι απλά ένας ακόμη χαρακτήρας που δίνει λίίίγο βάθος στον κόσμο. Δεν πιστεύω ότι υπήρχε χρόνος για κάτι παραπάνω.

 

Επί τη ευκαιρία, ποιος θεούλης είχε την ιδέα να κάνει κάστινγκ τον Benicio Del Toro; Τα σέβη μου! Δώστε του αύξηση τώρα!

 

O BB8 ήταν όπως πάντα τέλειος! Ήρωας, ήρωας! Χεχεχε.

 

Πάμε τώρα και στους βασικούς: πάρα πολύ καλά στημένο το background story του Kylo Ren. Αυτό το σημείο, όπου βρέθηκε δυνατός και σίγουρος, με αυτοπεποίθηση, να πρέπει να επιλέξει με ποιους θα ταχθεί, και το γεγονός ότι το “κλικ” γίνεται από τον φόβο του Luke (το βράδυ που για μια στιγμή σκέφτεται ότι ίσως πρέπει να τον καταστρέψω)… εντάξει, τι να πω… είναι απλά πανέξυπνο, πρωτότυπο και βαθιά αληθινό. Βλέπουμε συνεχώς νέα πράγματα. Ο μέντορας δεν θέλει να εκπαιδεύσει τον μαθητή, ναι, όπως στο Empire Strikes Back, αλλά για τον ανάποδο ακριβώς λόγο και αυτό είναι πολύ σημαντικό! Τα κίνητρα είναι ανεστραμμένα, οπότε οι συζητήσεις εντελώς διαφορετικές. Ο Yoda δεν ήθελε να τον εκπαιδεύσει, γιατί δεν πίστευε στον μαθητή. Ο Luke δεν θέλει να την εκπαιδεύσει, γιατί δεν πιστεύει στον δάσκαλο, στον εαυτό του. Μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί ότι ίσως οι Jedi δεν κάνουμε καλό, ίσως η δυνατότητα διαχείρισης δύναμης, εξουσίας, να έχει πάντα αρνητικά αποτελέσματα. Ένα φοβερά ενδιαφέρον θέμα, που έχουμε συζητήσει χρόνια τώρα (στην πολιτική, σε RPG παιχνίδια), χωρίς να μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένη απάντηση. Ποιος να μας το έλεγε ότι θα βλέπαμε Star Wars με τόσα επίπεδα! Έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια να βλέπουμε στις ταινίες τους καλούς με εξουσία να κυβερνάνε “καλά” και τους κακούς με εξουσία να κυβερνάνε “κακά”, αλλά η τραμπάλα light και dark side είναι πιο πολύπλοκη απ’ ότι φανταζόμαστε και βλέπουμε και στην πραγματικότητα ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

 

Η Rey είναι, επίσης, γυναικείος χαρακτήρας και αυτό φαίνεται. Έχει αντίστοιχη φιλοσοφία (αντίθετα από τον Luke, δεν αναζητάει την περιπέτεια και τις συγκρούσεις), αντίστοιχα ελαττώματα (φόβους εγκατάλειψης, προβλήματα εμπιστοσύνης κτλ) και αντίστοιχη αντιμετώπιση σε όσα βρίσκει μπροστά της. Γενικότερα πολύ καλογραμμένος χαρακτήρας. Και φυσικά μάθαμε ότι ΔΕΝ είναι ευλογημένη από την καταγωγή της, είναι απλά ένας άνθρωπος. Επειδή κάποτε οι ταινίες πρέπει να διδάξουν και πάλι, ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν να διαχειριστούν το Force, την ενέργεια που υπάρχει στη ζωή, όχι μόνο όσοι έχουν μιντικλόριανς, φτάνει να μπορέσουν να αφουγκραστούν και να εναρμονιστούν με τη φιλοσοφία της.

 

Η Rey και ο Kylo Ren, λοιπόν, απέκτησαν πολύ βαθύτερη σχέση. Ο Snoke τους συνέδεσε (για δικούς του λόγους), αλλά αυτοί βρήκαν αυτό που έψαχναν ο ένας στον άλλο. Επί τη ευκαιρία, Lucas, ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΜΕ LOVE STORY. Όχι “you are in my soul”. Άντε μην αρχίσω πάλι.

 

Αλλά πάμε παρακάτω: είναι δύο χαρακτήρες που έχουν τελικά πολύ παρόμοια προσωπικότητα! Δεν το είχα παρατηρήσει στην πρώτη ταινία. Είναι νέοι και άπειροι, έχουν μια δύναμη, που δεν ξέρουν πως να τη διαχειριστούν, δεν ξέρουν ποιος είναι ο ρόλος τους, νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από τους πάντες και βρίσκουν ο ένας στον άλλο αυτό που τους λείπει! Ποιος θα περίμενε αυτήν την εξέλιξη!

 

Είχα φοβηθεί τόσο πολύ τον Snoke, μου είχε δώσει την αίσθηση ότι είναι αθάνατος, ότι δεν μπορεί να τον πειράξει τίποτα. Δεν το είδα να έρχεται από πουθενά ότι θα τον σκότωνε με αυτόν τον τρόπο ο Kylo Ren! Πόσο έξυπνο ρε φίλε! Διαβάζει τη σκέψη του και αυτός μασκαρεύει την επίθεση που του κάνει, ως επίθεση που κάνει στην Rey. Brilliant! Αλλά βέβαια, αποδεικνύεται ότι ο Kylo Ren δεν είναι ακόμη έτοιμος να γίνει Ben, οπότε θα χρειαστούμε μια ταινία ακόμη. Λογικό. Αυτά τα πράγματα θέλουν το χρόνο τους. Αλλά βλέπουμε να σχηματίζεται ένα υπέροχο arc.

 

Πίσω στον Luke, έδειξαν πολύ έξυπνα την ιδέα του συμβόλου που μπορεί να είναι ένας ήρωας. Όχι ο ίδιος, σαν οντότητα, αλλά σαν ιδέα, σαν ανάμνηση, σαν “φάντασμα”. Σκεφτείτε απλά την ιστορία του Φύσσα. Ποιος τον ήξερε και πόσο πολύ επηρέαζε τον κόσμο προτού δολοφονηθεί; Πόσο πιο ισχυρή είναι τώρα η επιρροή του; Δεν είναι σαφές ότι ήταν πολύ κακή κίνηση (αφήνοντας έξω το ηθικό μέρος) η δολοφονία του; If you strike me down in anger, I will become more powerful that you could possibly imagine. Έτσι ακριβώς δεν είναι; Η ιδέα, το σύμβολο, έχει μεγαλύτερη αξία από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο Luke προβάλλεται ως ιδέα και επιτελεί τον ρόλο του τέλεια. Ένα σπουδαίο τέλος για τον ήρωά μας. Κλαψ κλαψ λυγμ.

 

 

 

Άντε παιδιά, να σταματήσω εδώ, γιατί πραγματικά δεν θα τελειώσω ποτέ. Σίγουρα έχω ξεχάσει να γράψω πράγματα, ίσως έρθουν με τη συζήτηση.

[LongTom]

Αν είχαμε και τον Hamill στο forum:

Εντάξει, όπως ο Φόρντ πήγε για την τελευταία αρπαχτή και ξέρει καλά ότι ουδεμία σχέση έχει αυτό με τα οριγκενάλ και ότι θα το κάμουν όπως τους πειρατές της Καβεμπίαν,μια νιανιά σειρά κάθε χρόνο-λίγο καιρό ώσπου να σταματήσει να βγάζει λεφτά...

[Thresh]

Αν είχαμε και τον Hamill στο forum:

Oh man, he is dying inside...

[snake_plissken2112]

Το μονο πραγμα που μου αρεσε ηταν ο Λουκ και η ολη του φαση... ειχε ρισκο, ειχε ενδιαφερον, πηγε αρκετα μπροστα τη μυθολογια, ηταν αρκετα γενναιες πολλες επιλογες που πηραν, γενικα οτι θα ηθελα να δω... οπως και το στορυ του Ρεν, αν και ξανα παλι ανολοκληρωτο... ολη η υπολοιπη ταινια, απογοητευση... κριμα και παλι

 

Δε μπορω να το αφορισω γτ ολες σχεδον οι σκηνες στο νησι τις κατατασσω στις καλυτερες στιγμες ολων των ταινιων, αλλα εκτος αυτες, απογοητευση και μονο, πληρης μαρβελοποιηση... περιεργο να βλεπω μια ταινια τοσο ακραια divisive

[john1987]

Παιδιά εγώ που δεν έχω δει κανένα από τα παλιά και έχω δει το The Force Awakens (το οποίο μου φάνηκε απλά συμπαθητικό) να το δω;

[Thresh]

Σε κάνα 1+1, sure...

[Norone92]

Αν είχαμε και τον Hamill στο forum:

 

The montage is strong in this one

[Επισκέπτης]

Παιδιά εγώ που δεν έχω δει κανένα από τα παλιά και έχω δει το The Force Awakens (το οποίο μου φάνηκε απλά συμπαθητικό) να το δω;

 

Και μόνο από περιέργεια να μάθω πως θα σου φανεί, θέλω πολύ να το δεις!

[Supes]

 

Αφού ηρεμήσαμε λιγάκι, αφήσαμε την ταινία να "κάτσει", να μας φύγει ο ενθουσιασμός, για να δούμε τι έμεινε και ας γράψουμε τα καλά της ταινίας (αν και έχω αναφέρει ήδη πολλά σημεία, υπάρχουν αρκετά ακόμη!)

 

Πάμε λοιπόν!

 

 

 

Η αρχή είναι ότι πρέπει. Μας συστήνει ξανά τον χαρακτήρα του Poe, ο οποίος θα έχει και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα arcs στην ταινία, μέσα από μια μόλις σκηνή, χάρη στην οποία μαθαίνεις/θυμάσαι όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις γι' αυτόν, όπου ειρωνεύεται τον General Hux (βοήθησε και την αίθουσα να λυθεί αμέσως, να μπει στην κατάλληλη διάθεση, αφού γελάσαμε και χαλαρώσαμε όλοι με το που ξεκίνησε η ταινία). Ο General Hux παρεμπιπτόντως εξελίσσεται σε μια πολύ διασκεδαστική και ιδιαίτερη φιγούρα, που όμοια δεν έχουμε ξαναδεί. Όλοι έχουμε γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους και πραγματικά είναι σαν καρτούν. Οι συνδιαλλαγές του με τον Kylo Ren και η σχέση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσά τους ήταν όλα τα λεφτά!

 

Πάμε πίσω στον Poe (ας τα πάρουμε με τους χαρακτήρες). Εδώ έχουμε τον κλασικό ήρωα που είναι δυναμικός και δεν φοβάται να συγκρουστεί. Η ταινία, όμως, προσφέρει μια σπουδαία ανατροπή. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, όπου όλοι γνωρίζουμε ότι ο συγκεκριμένος ήρωας έχει πάντα δίκιο και δεν τον ακούνε και στο τέλος θα δικαιωθεί κτλ κτλ, και ενώ η ταινία καθοδηγεί την ιστορία με τον ίδιο τρόπο στο ίδιο σημείο, βλέπουμε επιτέλους την άλλη πλευρά, εκείνη που ξέρει ότι καμιά φορά η επιβίωση, η συντήρηση δυνάμεων, η διαχείριση πόρων, η ψυχραιμία μπορεί να είναι η καλύτερη λύση. Δεν είναι φυσικά καθόλου τυχαίο που μια τέτοια λύση προτείνεται από γυναίκες, καθώς είναι πολύ πιο κοντά στη γυναικεία ψυχολογία να κάνει τέτοιες σκέψεις. Και βεβαίως δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα, μετά από τόσα χρόνια που βλέπουμε τον αντρικό τρόπο σκέψης να δικαιώνεται συνεχώς, να δούμε για ΜΙΑ φορά (έστω) μια ιστορία από την ανάποδη πλευρά, όπου οι λύσεις που προτείνονται προέρχονται από μια πιο γυναικεία φιλοσοφία, που σαφώς έχει και αυτή τεράστια πλεονεκτήματα. Είναι μια κατάσταση γιν και γιαν (όπως πάντα). Χρειαζόμαστε και τις δύο πλευρές.

 

Ο Poe μέχρι το τέλος της ταινίας, λοιπόν, θα εκπαιδευτεί, θα μάθει, θα εξελιχθεί και θα γίνει ο νέος Poe που χρειαζόμαστε. Το δείχνει πολύ ωραία στις σκηνές στο τέλος, όπου συζητάει με τον Finn (που δεν έχει τις ίδιες εμπειρίες και δεν έχει εξελιχθεί ακόμη, οπότε δεν συνεννοούνται) και φυσικά με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει πλέον η Leia, με εμπιστοσύνη.

 

Πάμε στον Finn και τη Rose. Αρχικά, η Rose είναι η ηθοποιός που ανέφερα ότι δε μου άρεσε στο κάστινγκ. Όχι επειδή είναι κακή, αλλά είναι "απλώς καλή" και ο ρόλος της απαιτούσε κάτι περισσότερο. Ίσως φταίει και ότι οι υπόλοιποι είναι σε άλλο επίπεδο, αλλά για μένα το σημαντικότερο είναι ότι είχε δύσκολες ατάκες να πει, που είναι εύκολο να βγούνε cheesy, εκτός αν τις διορθώσει ο ηθοποιός. Η original τριλογία είναι γεμάτη τέτοιες κουβέντες, που ευτυχώς τις "διόρθωσαν" οι ηθοποιοί (και ακόμη πιο ευτυχώς, ιδιαίτερα από το New Hope που σκηνοθέτησε ο Lucas, κόπηκαν πάρα πολλές στο μοντάζ). Δεν ξέρω. Για μένα ο ρόλος θα μπορούσε να σωθεί, αλλά χρειαζόταν κάποιον με ειδικό βάρος. That being said, πολλοί είχαν παράπονα από το story τους. Εμένα μου άρεσε, ιδιαίτερα τα κοινωνικά σχόλια που γίνονται στον πλανήτη με τα καζίνο, όπου ο Finn λέει τι σπουδαίο που είναι το μέρος και η Rose του λέει να κοιτάξει πιο προσεκτικά. Μου θυμίζει συζητήσεις, όπου κάποιοι λένε πόσο καλά είμαστε στο Δυτικό πολιτισμό και δε θα έπρεπε να γκρινιάζουμε και πρέπει συνεχώς να τους υπενθυμίζεις ότι τα ρούχα που φοράμε και οι υπολογιστές που χρησιμοποιούμε είναι φτιαγμένα από σκλάβους που εργάζονται σε εφιαλτικά εργοστάσια και αυτοκτονούν πηδώντας από τα παράθυρα. Look closer. Μου άρεσε πολύ και το σχόλιο που γίνεται με τα παιδιά (η επόμενη γενιά), καθώς έχω τη βαθιά πεποίθηση ότι ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο και ο μόνος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή κατοικείται συνεχώς από νέους ανθρώπους και οι παλιοί πεθαίνουν (καμία σχέση με σούπερ ήρωες φιλοσοφία που έγραψε κάποιος). Γενικά τα φιλοσοφικά μηνύματα της ταινίας είναι πολύ πιο κοντά στην ανατολική φιλοσοφία που ξεπατίκωσε ο Lucas χωρίς να την κατανοήσει και ουσιαστικά την κατέβασε επίπεδο. Δεν είχα τεράστιο πρόβλημα με αυτό στην αρχική τριλογία, καθώς καταλαβαίνω ότι είναι ταινίες για παιδιά, είναι Αμερικάνοι, δεν είχα παραπάνω απαιτήσεις, έχουν και αυτοί τη δική τους φιλοσοφία. Αλλά πλέον έχουμε τις καινούργιες ταινίες, που έχουν μεγαλύτερο βάθος και μόνο χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε γι' αυτό. Πολύ ωραίο και το σχόλιο με τις εταιρίες που φτιάχνουν όπλα και για τις δύο πλευρές και πλουτίζουν όσο κρατάει ο πόλεμος. Ένα ακόμη σημείο, που και στον πραγματικό κόσμο, πολλοί ξεχνάνε ή αγνοούν συνεχώς. Γενικά είχε τόσα πολλά μηνύματα αυτό το “side quest”, με τα οποία συμφωνώ βαθιά, που δεν μπορώ να πω ότι στο σύνολο με χάλασε. Έχοντας συνηθίσει να μην μπορώ να βλέπω super hero movies, επειδή σπάζομαι με τη φιλοσοφία τους (καλοί/κακοί, ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, δεν σκοτώνουμε και περιμένουμε να πεθάνουν από ατύχημα οι κακοί κτλ κτλ), ήταν πανέμορφη εμπειρία.

 

Ναι, τη Phasma δεν την χρησιμοποίησαν πολύ, αλλά whatever. Ούτε ο Boba Fett χρησιμοποιήθηκε, ούτε ξέραμε κάτι γι’ αυτόν. Είναι απλά ένας ακόμη χαρακτήρας που δίνει λίίίγο βάθος στον κόσμο. Δεν πιστεύω ότι υπήρχε χρόνος για κάτι παραπάνω.

 

Επί τη ευκαιρία, ποιος θεούλης είχε την ιδέα να κάνει κάστινγκ τον Benicio Del Toro; Τα σέβη μου! Δώστε του αύξηση τώρα!

 

O BB8 ήταν όπως πάντα τέλειος! Ήρωας, ήρωας! Χεχεχε.

 

Πάμε τώρα και στους βασικούς: πάρα πολύ καλά στημένο το background story του Kylo Ren. Αυτό το σημείο, όπου βρέθηκε δυνατός και σίγουρος, με αυτοπεποίθηση, να πρέπει να επιλέξει με ποιους θα ταχθεί, και το γεγονός ότι το “κλικ” γίνεται από τον φόβο του Luke (το βράδυ που για μια στιγμή σκέφτεται ότι ίσως πρέπει να τον καταστρέψω)… εντάξει, τι να πω… είναι απλά πανέξυπνο, πρωτότυπο και βαθιά αληθινό. Βλέπουμε συνεχώς νέα πράγματα. Ο μέντορας δεν θέλει να εκπαιδεύσει τον μαθητή, ναι, όπως στο Empire Strikes Back, αλλά για τον ανάποδο ακριβώς λόγο και αυτό είναι πολύ σημαντικό! Τα κίνητρα είναι ανεστραμμένα, οπότε οι συζητήσεις εντελώς διαφορετικές. Ο Yoda δεν ήθελε να τον εκπαιδεύσει, γιατί δεν πίστευε στον μαθητή. Ο Luke δεν θέλει να την εκπαιδεύσει, γιατί δεν πιστεύει στον δάσκαλο, στον εαυτό του. Μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί ότι ίσως οι Jedi δεν κάνουμε καλό, ίσως η δυνατότητα διαχείρισης δύναμης, εξουσίας, να έχει πάντα αρνητικά αποτελέσματα. Ένα φοβερά ενδιαφέρον θέμα, που έχουμε συζητήσει χρόνια τώρα (στην πολιτική, σε RPG παιχνίδια), χωρίς να μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένη απάντηση. Ποιος να μας το έλεγε ότι θα βλέπαμε Star Wars με τόσα επίπεδα! Έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια να βλέπουμε στις ταινίες τους καλούς με εξουσία να κυβερνάνε “καλά” και τους κακούς με εξουσία να κυβερνάνε “κακά”, αλλά η τραμπάλα light και dark side είναι πιο πολύπλοκη απ’ ότι φανταζόμαστε και βλέπουμε και στην πραγματικότητα ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

 

Η Rey είναι, επίσης, γυναικείος χαρακτήρας και αυτό φαίνεται. Έχει αντίστοιχη φιλοσοφία (αντίθετα από τον Luke, δεν αναζητάει την περιπέτεια και τις συγκρούσεις), αντίστοιχα ελαττώματα (φόβους εγκατάλειψης, προβλήματα εμπιστοσύνης κτλ) και αντίστοιχη αντιμετώπιση σε όσα βρίσκει μπροστά της. Γενικότερα πολύ καλογραμμένος χαρακτήρας. Και φυσικά μάθαμε ότι ΔΕΝ είναι ευλογημένη από την καταγωγή της, είναι απλά ένας άνθρωπος. Επειδή κάποτε οι ταινίες πρέπει να διδάξουν και πάλι, ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν να διαχειριστούν το Force, την ενέργεια που υπάρχει στη ζωή, όχι μόνο όσοι έχουν μιντικλόριανς, φτάνει να μπορέσουν να αφουγκραστούν και να εναρμονιστούν με τη φιλοσοφία της.

 

Η Rey και ο Kylo Ren, λοιπόν, απέκτησαν πολύ βαθύτερη σχέση. Ο Snoke τους συνέδεσε (για δικούς του λόγους), αλλά αυτοί βρήκαν αυτό που έψαχναν ο ένας στον άλλο. Επί τη ευκαιρία, Lucas, ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΜΕ LOVE STORY. Όχι “you are in my soul”. Άντε μην αρχίσω πάλι.

 

Αλλά πάμε παρακάτω: είναι δύο χαρακτήρες που έχουν τελικά πολύ παρόμοια προσωπικότητα! Δεν το είχα παρατηρήσει στην πρώτη ταινία. Είναι νέοι και άπειροι, έχουν μια δύναμη, που δεν ξέρουν πως να τη διαχειριστούν, δεν ξέρουν ποιος είναι ο ρόλος τους, νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από τους πάντες και βρίσκουν ο ένας στον άλλο αυτό που τους λείπει! Ποιος θα περίμενε αυτήν την εξέλιξη!

 

Είχα φοβηθεί τόσο πολύ τον Snoke, μου είχε δώσει την αίσθηση ότι είναι αθάνατος, ότι δεν μπορεί να τον πειράξει τίποτα. Δεν το είδα να έρχεται από πουθενά ότι θα τον σκότωνε με αυτόν τον τρόπο ο Kylo Ren! Πόσο έξυπνο ρε φίλε! Διαβάζει τη σκέψη του και αυτός μασκαρεύει την επίθεση που του κάνει, ως επίθεση που κάνει στην Rey. Brilliant! Αλλά βέβαια, αποδεικνύεται ότι ο Kylo Ren δεν είναι ακόμη έτοιμος να γίνει Ben, οπότε θα χρειαστούμε μια ταινία ακόμη. Λογικό. Αυτά τα πράγματα θέλουν το χρόνο τους. Αλλά βλέπουμε να σχηματίζεται ένα υπέροχο arc.

 

Πίσω στον Luke, έδειξαν πολύ έξυπνα την ιδέα του συμβόλου που μπορεί να είναι ένας ήρωας. Όχι ο ίδιος, σαν οντότητα, αλλά σαν ιδέα, σαν ανάμνηση, σαν “φάντασμα”. Σκεφτείτε απλά την ιστορία του Φύσσα. Ποιος τον ήξερε και πόσο πολύ επηρέαζε τον κόσμο προτού δολοφονηθεί; Πόσο πιο ισχυρή είναι τώρα η επιρροή του; Δεν είναι σαφές ότι ήταν πολύ κακή κίνηση (αφήνοντας έξω το ηθικό μέρος) η δολοφονία του; If you strike me down in anger, I will become more powerful that you could possibly imagine. Έτσι ακριβώς δεν είναι; Η ιδέα, το σύμβολο, έχει μεγαλύτερη αξία από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο Luke προβάλλεται ως ιδέα και επιτελεί τον ρόλο του τέλεια. Ένα σπουδαίο τέλος για τον ήρωά μας. Κλαψ κλαψ λυγμ.

 

 

 

 

Άντε παιδιά, να σταματήσω εδώ, γιατί πραγματικά δεν θα τελειώσω ποτέ. Σίγουρα έχω ξεχάσει να γράψω πράγματα, ίσως έρθουν με τη συζήτηση.

 

 

χαίρομαι που το απόλαυσες τόσο πολύ αλλά έχεις σκεφτεί μήπως προσπαθείς πάρα πολύ να σου αρέσει; 

 

 

τον snoke από που κ ως που τον φοβήθηκες; εκτός απ' το να μιλάει έκανε τίποτα άλλο;

 

[billiboo]

 

Αφού ηρεμήσαμε λιγάκι, αφήσαμε την ταινία να "κάτσει", να μας φύγει ο ενθουσιασμός, για να δούμε τι έμεινε και ας γράψουμε τα καλά της ταινίας (αν και έχω αναφέρει ήδη πολλά σημεία, υπάρχουν αρκετά ακόμη!)

 

Πάμε λοιπόν!

 

 

 

Η αρχή είναι ότι πρέπει. Μας συστήνει ξανά τον χαρακτήρα του Poe, ο οποίος θα έχει και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα arcs στην ταινία, μέσα από μια μόλις σκηνή, χάρη στην οποία μαθαίνεις/θυμάσαι όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις γι' αυτόν, όπου ειρωνεύεται τον General Hux (βοήθησε και την αίθουσα να λυθεί αμέσως, να μπει στην κατάλληλη διάθεση, αφού γελάσαμε και χαλαρώσαμε όλοι με το που ξεκίνησε η ταινία). Ο General Hux παρεμπιπτόντως εξελίσσεται σε μια πολύ διασκεδαστική και ιδιαίτερη φιγούρα, που όμοια δεν έχουμε ξαναδεί. Όλοι έχουμε γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους και πραγματικά είναι σαν καρτούν. Οι συνδιαλλαγές του με τον Kylo Ren και η σχέση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσά τους ήταν όλα τα λεφτά!

 

Πάμε πίσω στον Poe (ας τα πάρουμε με τους χαρακτήρες). Εδώ έχουμε τον κλασικό ήρωα που είναι δυναμικός και δεν φοβάται να συγκρουστεί. Η ταινία, όμως, προσφέρει μια σπουδαία ανατροπή. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, όπου όλοι γνωρίζουμε ότι ο συγκεκριμένος ήρωας έχει πάντα δίκιο και δεν τον ακούνε και στο τέλος θα δικαιωθεί κτλ κτλ, και ενώ η ταινία καθοδηγεί την ιστορία με τον ίδιο τρόπο στο ίδιο σημείο, βλέπουμε επιτέλους την άλλη πλευρά, εκείνη που ξέρει ότι καμιά φορά η επιβίωση, η συντήρηση δυνάμεων, η διαχείριση πόρων, η ψυχραιμία μπορεί να είναι η καλύτερη λύση. Δεν είναι φυσικά καθόλου τυχαίο που μια τέτοια λύση προτείνεται από γυναίκες, καθώς είναι πολύ πιο κοντά στη γυναικεία ψυχολογία να κάνει τέτοιες σκέψεις. Και βεβαίως δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα, μετά από τόσα χρόνια που βλέπουμε τον αντρικό τρόπο σκέψης να δικαιώνεται συνεχώς, να δούμε για ΜΙΑ φορά (έστω) μια ιστορία από την ανάποδη πλευρά, όπου οι λύσεις που προτείνονται προέρχονται από μια πιο γυναικεία φιλοσοφία, που σαφώς έχει και αυτή τεράστια πλεονεκτήματα. Είναι μια κατάσταση γιν και γιαν (όπως πάντα). Χρειαζόμαστε και τις δύο πλευρές.

 

Ο Poe μέχρι το τέλος της ταινίας, λοιπόν, θα εκπαιδευτεί, θα μάθει, θα εξελιχθεί και θα γίνει ο νέος Poe που χρειαζόμαστε. Το δείχνει πολύ ωραία στις σκηνές στο τέλος, όπου συζητάει με τον Finn (που δεν έχει τις ίδιες εμπειρίες και δεν έχει εξελιχθεί ακόμη, οπότε δεν συνεννοούνται) και φυσικά με τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει πλέον η Leia, με εμπιστοσύνη.

 

Πάμε στον Finn και τη Rose. Αρχικά, η Rose είναι η ηθοποιός που ανέφερα ότι δε μου άρεσε στο κάστινγκ. Όχι επειδή είναι κακή, αλλά είναι "απλώς καλή" και ο ρόλος της απαιτούσε κάτι περισσότερο. Ίσως φταίει και ότι οι υπόλοιποι είναι σε άλλο επίπεδο, αλλά για μένα το σημαντικότερο είναι ότι είχε δύσκολες ατάκες να πει, που είναι εύκολο να βγούνε cheesy, εκτός αν τις διορθώσει ο ηθοποιός. Η original τριλογία είναι γεμάτη τέτοιες κουβέντες, που ευτυχώς τις "διόρθωσαν" οι ηθοποιοί (και ακόμη πιο ευτυχώς, ιδιαίτερα από το New Hope που σκηνοθέτησε ο Lucas, κόπηκαν πάρα πολλές στο μοντάζ). Δεν ξέρω. Για μένα ο ρόλος θα μπορούσε να σωθεί, αλλά χρειαζόταν κάποιον με ειδικό βάρος. That being said, πολλοί είχαν παράπονα από το story τους. Εμένα μου άρεσε, ιδιαίτερα τα κοινωνικά σχόλια που γίνονται στον πλανήτη με τα καζίνο, όπου ο Finn λέει τι σπουδαίο που είναι το μέρος και η Rose του λέει να κοιτάξει πιο προσεκτικά. Μου θυμίζει συζητήσεις, όπου κάποιοι λένε πόσο καλά είμαστε στο Δυτικό πολιτισμό και δε θα έπρεπε να γκρινιάζουμε και πρέπει συνεχώς να τους υπενθυμίζεις ότι τα ρούχα που φοράμε και οι υπολογιστές που χρησιμοποιούμε είναι φτιαγμένα από σκλάβους που εργάζονται σε εφιαλτικά εργοστάσια και αυτοκτονούν πηδώντας από τα παράθυρα. Look closer. Μου άρεσε πολύ και το σχόλιο που γίνεται με τα παιδιά (η επόμενη γενιά), καθώς έχω τη βαθιά πεποίθηση ότι ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο και ο μόνος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή κατοικείται συνεχώς από νέους ανθρώπους και οι παλιοί πεθαίνουν (καμία σχέση με σούπερ ήρωες φιλοσοφία που έγραψε κάποιος). Γενικά τα φιλοσοφικά μηνύματα της ταινίας είναι πολύ πιο κοντά στην ανατολική φιλοσοφία που ξεπατίκωσε ο Lucas χωρίς να την κατανοήσει και ουσιαστικά την κατέβασε επίπεδο. Δεν είχα τεράστιο πρόβλημα με αυτό στην αρχική τριλογία, καθώς καταλαβαίνω ότι είναι ταινίες για παιδιά, είναι Αμερικάνοι, δεν είχα παραπάνω απαιτήσεις, έχουν και αυτοί τη δική τους φιλοσοφία. Αλλά πλέον έχουμε τις καινούργιες ταινίες, που έχουν μεγαλύτερο βάθος και μόνο χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε γι' αυτό. Πολύ ωραίο και το σχόλιο με τις εταιρίες που φτιάχνουν όπλα και για τις δύο πλευρές και πλουτίζουν όσο κρατάει ο πόλεμος. Ένα ακόμη σημείο, που και στον πραγματικό κόσμο, πολλοί ξεχνάνε ή αγνοούν συνεχώς. Γενικά είχε τόσα πολλά μηνύματα αυτό το “side quest”, με τα οποία συμφωνώ βαθιά, που δεν μπορώ να πω ότι στο σύνολο με χάλασε. Έχοντας συνηθίσει να μην μπορώ να βλέπω super hero movies, επειδή σπάζομαι με τη φιλοσοφία τους (καλοί/κακοί, ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, δεν σκοτώνουμε και περιμένουμε να πεθάνουν από ατύχημα οι κακοί κτλ κτλ), ήταν πανέμορφη εμπειρία.

 

Ναι, τη Phasma δεν την χρησιμοποίησαν πολύ, αλλά whatever. Ούτε ο Boba Fett χρησιμοποιήθηκε, ούτε ξέραμε κάτι γι’ αυτόν. Είναι απλά ένας ακόμη χαρακτήρας που δίνει λίίίγο βάθος στον κόσμο. Δεν πιστεύω ότι υπήρχε χρόνος για κάτι παραπάνω.

 

Επί τη ευκαιρία, ποιος θεούλης είχε την ιδέα να κάνει κάστινγκ τον Benicio Del Toro; Τα σέβη μου! Δώστε του αύξηση τώρα!

 

O BB8 ήταν όπως πάντα τέλειος! Ήρωας, ήρωας! Χεχεχε.

 

Πάμε τώρα και στους βασικούς: πάρα πολύ καλά στημένο το background story του Kylo Ren. Αυτό το σημείο, όπου βρέθηκε δυνατός και σίγουρος, με αυτοπεποίθηση, να πρέπει να επιλέξει με ποιους θα ταχθεί, και το γεγονός ότι το “κλικ” γίνεται από τον φόβο του Luke (το βράδυ που για μια στιγμή σκέφτεται ότι ίσως πρέπει να τον καταστρέψω)… εντάξει, τι να πω… είναι απλά πανέξυπνο, πρωτότυπο και βαθιά αληθινό. Βλέπουμε συνεχώς νέα πράγματα. Ο μέντορας δεν θέλει να εκπαιδεύσει τον μαθητή, ναι, όπως στο Empire Strikes Back, αλλά για τον ανάποδο ακριβώς λόγο και αυτό είναι πολύ σημαντικό! Τα κίνητρα είναι ανεστραμμένα, οπότε οι συζητήσεις εντελώς διαφορετικές. Ο Yoda δεν ήθελε να τον εκπαιδεύσει, γιατί δεν πίστευε στον μαθητή. Ο Luke δεν θέλει να την εκπαιδεύσει, γιατί δεν πιστεύει στον δάσκαλο, στον εαυτό του. Μπαίνει στη διαδικασία να σκεφτεί ότι ίσως οι Jedi δεν κάνουμε καλό, ίσως η δυνατότητα διαχείρισης δύναμης, εξουσίας, να έχει πάντα αρνητικά αποτελέσματα. Ένα φοβερά ενδιαφέρον θέμα, που έχουμε συζητήσει χρόνια τώρα (στην πολιτική, σε RPG παιχνίδια), χωρίς να μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένη απάντηση. Ποιος να μας το έλεγε ότι θα βλέπαμε Star Wars με τόσα επίπεδα! Έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια να βλέπουμε στις ταινίες τους καλούς με εξουσία να κυβερνάνε “καλά” και τους κακούς με εξουσία να κυβερνάνε “κακά”, αλλά η τραμπάλα light και dark side είναι πιο πολύπλοκη απ’ ότι φανταζόμαστε και βλέπουμε και στην πραγματικότητα ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

 

Η Rey είναι, επίσης, γυναικείος χαρακτήρας και αυτό φαίνεται. Έχει αντίστοιχη φιλοσοφία (αντίθετα από τον Luke, δεν αναζητάει την περιπέτεια και τις συγκρούσεις), αντίστοιχα ελαττώματα (φόβους εγκατάλειψης, προβλήματα εμπιστοσύνης κτλ) και αντίστοιχη αντιμετώπιση σε όσα βρίσκει μπροστά της. Γενικότερα πολύ καλογραμμένος χαρακτήρας. Και φυσικά μάθαμε ότι ΔΕΝ είναι ευλογημένη από την καταγωγή της, είναι απλά ένας άνθρωπος. Επειδή κάποτε οι ταινίες πρέπει να διδάξουν και πάλι, ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν να διαχειριστούν το Force, την ενέργεια που υπάρχει στη ζωή, όχι μόνο όσοι έχουν μιντικλόριανς, φτάνει να μπορέσουν να αφουγκραστούν και να εναρμονιστούν με τη φιλοσοφία της.

 

Η Rey και ο Kylo Ren, λοιπόν, απέκτησαν πολύ βαθύτερη σχέση. Ο Snoke τους συνέδεσε (για δικούς του λόγους), αλλά αυτοί βρήκαν αυτό που έψαχναν ο ένας στον άλλο. Επί τη ευκαιρία, Lucas, ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΜΕ LOVE STORY. Όχι “you are in my soul”. Άντε μην αρχίσω πάλι.

 

Αλλά πάμε παρακάτω: είναι δύο χαρακτήρες που έχουν τελικά πολύ παρόμοια προσωπικότητα! Δεν το είχα παρατηρήσει στην πρώτη ταινία. Είναι νέοι και άπειροι, έχουν μια δύναμη, που δεν ξέρουν πως να τη διαχειριστούν, δεν ξέρουν ποιος είναι ο ρόλος τους, νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από τους πάντες και βρίσκουν ο ένας στον άλλο αυτό που τους λείπει! Ποιος θα περίμενε αυτήν την εξέλιξη!

 

Είχα φοβηθεί τόσο πολύ τον Snoke, μου είχε δώσει την αίσθηση ότι είναι αθάνατος, ότι δεν μπορεί να τον πειράξει τίποτα. Δεν το είδα να έρχεται από πουθενά ότι θα τον σκότωνε με αυτόν τον τρόπο ο Kylo Ren! Πόσο έξυπνο ρε φίλε! Διαβάζει τη σκέψη του και αυτός μασκαρεύει την επίθεση που του κάνει, ως επίθεση που κάνει στην Rey. Brilliant! Αλλά βέβαια, αποδεικνύεται ότι ο Kylo Ren δεν είναι ακόμη έτοιμος να γίνει Ben, οπότε θα χρειαστούμε μια ταινία ακόμη. Λογικό. Αυτά τα πράγματα θέλουν το χρόνο τους. Αλλά βλέπουμε να σχηματίζεται ένα υπέροχο arc.

 

Πίσω στον Luke, έδειξαν πολύ έξυπνα την ιδέα του συμβόλου που μπορεί να είναι ένας ήρωας. Όχι ο ίδιος, σαν οντότητα, αλλά σαν ιδέα, σαν ανάμνηση, σαν “φάντασμα”. Σκεφτείτε απλά την ιστορία του Φύσσα. Ποιος τον ήξερε και πόσο πολύ επηρέαζε τον κόσμο προτού δολοφονηθεί; Πόσο πιο ισχυρή είναι τώρα η επιρροή του; Δεν είναι σαφές ότι ήταν πολύ κακή κίνηση (αφήνοντας έξω το ηθικό μέρος) η δολοφονία του; If you strike me down in anger, I will become more powerful that you could possibly imagine. Έτσι ακριβώς δεν είναι; Η ιδέα, το σύμβολο, έχει μεγαλύτερη αξία από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο Luke προβάλλεται ως ιδέα και επιτελεί τον ρόλο του τέλεια. Ένα σπουδαίο τέλος για τον ήρωά μας. Κλαψ κλαψ λυγμ.

 

 

 

 

Άντε παιδιά, να σταματήσω εδώ, γιατί πραγματικά δεν θα τελειώσω ποτέ. Σίγουρα έχω ξεχάσει να γράψω πράγματα, ίσως έρθουν με τη συζήτηση.

 

προσωπικα δεν βλεπω την αναγκη δεν βλεπω γιατι ειναι καλογραμμενη η rei ή το γιατι ειναι απολυτα φυσικο να προτεινετε απο γυναικες?

Επεξ/σία 16 Δεκεμβρίου 2017 από billiboo

[bilya]

το αφήνω εδώ γιατί κάποιοι νομίζετε οτι οι καινούριες ταινίες αφορούν το old republic κ δεν είναι συνέχεια μιας ταινίας με 

EWOKS.

[Επισκέπτης]

χαίρομαι που το απόλαυσες τόσο πολύ αλλά έχεις σκεφτεί μήπως προσπαθείς πάρα πολύ να σου αρέσει; 

 

 

τον snoke από που κ ως που τον φοβήθηκες; εκτός απ' το να μιλάει έκανε τίποτα άλλο;

 

 

Φυσικά και το έχω σκεφτεί. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να με οδηγεί ότι μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο. Αντίθετα βλέπω πολλές υπερβολές από αυτούς που δεν τους άρεσε, που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν έδωσαν την παραμικρή ευκαιρία στην ταινία.

 

Για παράδειγμα στο σημείο που αναφέρεις:

 

 

 

Φυσικά και ο Snoke κάνει κι άλλα πράγματα. Δεν είναι υπερβολή να γράψεις ότι απλώς μιλάει; Αρχικά έχει σημασία η παρουσία, η αύρα, το πως μιλάει και το τι λέει. Αλλά πέρα από αυτά (Andy Serkis=γαμάτος όπως πάντα, αλλά ΟΚ, δεν είναι απαραίτητο να τους πείθει και όλους), το γεγονός ότι δεν μπορεί καν να τον πλησιάσει κάποιος και τους πηγαινοφέρνει στο δωμάτιο με μια κίνηση, έχει δυνάμεις όπου μπορεί να συνδέσει μέσα από το Force τις συνειδήσεις δύο ανθρώπων, διαβάζει σκέψεις και ξέρει την επόμενη κίνησή σου, όλα αυτά τον κάνουν σχεδόν ημίθεο! Πώς σκοτώνεις έναν ημίθεο;! Και φυσικά η λύση που σκέφτηκαν ήταν καταπληκτική ιδέα. Εγώ δεν μπορούσα να σκεφτώ απολύτως τίποτα. Νόμιζα ότι ήταν αδιέξοδο.

 

Εντάξει, εσένα μπορεί να μη σε έπεισε. Κατανοητό και δεκτό. Αλλά εγώ έβλεπα μια πανίσχυρη ανίκητη παρουσία, που δεν μπορούσα να φανταστώ λύση για να την αντιμετωπίσουν οι ήρωες. Εσύ είδες κάποιον που εκτός από το να μιλάει, δεν κάνει τίποτα άλλο.

 

Ας αντιστρέψω τώρα την ερώτηση: Ποιος πιστεύεις από τους δυο μας προσπαθεί περισσότερο; Εγώ προσπαθώ πολύ να δω πράγματα που δεν είναι εκεί ή εσύ προσπαθείς πολύ να διαγράψεις πράγματα που είναι εκεί; Φιλικά όλα αυτά. Ας προβληματιστούμε και οι δύο από την μεριά μας.

 

 

 

προσωπικα δεν βλεπω την αναγκη δεν βλεπω γιατη ειναι καλογραμμενη η rei ή το γιατι ειναι απολυτα φυσικο να προτεινετε απο γυναικες?

 

Δεν ξέρω αν κατάλαβα την ερώτηση. Νομίζω τα έχω απαντήσει ήδη αυτά.

 

 

 

Δεν ξέρω σε ποια ανάγκη αναφέρεσαι. Αν μιλάς για την ανάγκη να εκφράζεται μια γυναικεία οπτική, αυτό είναι προσωπικό θέμα. Η δική μου εμπειρία λέει ότι σε όλα τα θέματα είναι καλύτερο να εκφράζονται πολλές και διαφορετικές απόψεις, από ανθρώπους με πολλά και διαφορετικά βιώματα, εμπειρίες και ιδιοσυγκρασίες και ότι μόνο να κερδίσουμε έχουμε από αυτό.

 

Η Rey είναι καλογραμμένη, επειδή είναι γραμμένη ως γυναίκα, όχι ως άντρας. Δεν έχει σχέση με τον Luke ως χαρακτήρας, έχει διαφορετικά κίνητρα και αντιδράσεις.

 

Γιατί είναι φυσικό οι γυναίκες να προτείνουν συγκεκριμένα πράγματα; Αυτό είναι μια συζήτηση που έχουμε από τον Αριστοφάνη ακόμη, που προσπαθούσε να εξηγήσει πως θα μπορούσε να είναι ο κόσμος αν τον διοικούσαν γυναίκες και πως η δική τους ψυχοσύνθεση ξεκινάει από την οργάνωση, την ασφάλεια και τη γαλούχηση (μάλλον επειδή είναι μάνες), ενώ οι άντρες αποζητούν συχνά τον ανταγωνισμό και προσπαθούν με τη σύγκρουση να βρούνε τη θέση τους στον κόσμο, να νιώσουν καλύτεροι, να συγκρίνουν ποιος είναι πιο μάγκας.

 

Τα γράφω, φυσικά, μονόπλευρα. Εννοείται ότι τα ίδια πράγματα θα μπορούσα να τα γράψω με θετικό τρόπο για τους άντρες (με λέξεις όπως γενναιότητα και δίψα για περιπέτεια) και αρνητικό τρόπο για τις γυναίκες, γιατί και στις δύο πλευρές υπάρχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Τα έγραψα, όμως, έτσι, ώστε να βοηθήσω την κουβέντα. Και όπως είπα, δεν με πειράζει να υπάρχει μια ταινία με μονόπλευρη αντιμετώπιση, από τη στιγμή που έχουμε τόσες και τόσες ταινίες που είναι μονόπλευρες από την άλλη μεριά.

 

Άλλωστε και σε αυτήν την ταινία, ο Poe τελικά κερδίζει και μαθαίνει από τα όσα συνέβησαν και εξελίσσεται ως χαρακτήρας.

 

 

[Ondairos]

Αρχικά ξεκινάω και λέω πως το Episode 7 δεν μου άρεσε.

 

Για το επεισόδιο 8 αλλά και για το 7 έχω να παρατηρήσω στον κόσμο ότι πήγε με την λογική της κολλημένης τυρόπιτας στον εγκέφαλο: Να δει ξανά τα παλιά Star Wars σε REMAKE με τους ίδιους χαρακτήρες το 2015-2017.

 

Γι αυτό απέτυχε το 7 για εμένα σαν ταινία. ΣΤΟ 8 όμως έρχεται αρχιδάτα για εμένα ο Rian Johnson και δίνει το δικό του στίγμα και πιάνει τον ταύρο από τα κέρατα (με σφάλματα και αδυναμίες ΟΝΤΩΣ) και μας δίνει την δεύτερη Star Wars theme ταινία με ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ τα τελευταία χρόνια (Rogue One η πρώτη).

Διαφωνώ κάθετα οριζόντια και παραλληλογραμμα με αυτούς που λένε ότι το επεισόδιο 8 απέτυχε λόγο του ότι ο Luke δεν είναι ο Luke των επεισοδίων 4-6. Την απάντηση την δίνει χαρακτήρας μέσα στην ίδια την ταινία -περι μαθητών και δασκάλων-.

 

Κοπιάροντας το παρελθόν μπορούμε να φτιάξουμε όμορφα Remakes. Ταινίες σαν το Empire Strikes Back όμως δεν θα φτιαχτούν αν οι σκηνοθέτες πάνε κολλημένοι στο παρελθόν και με γνώμονα το τι ΘΕΛΕΙ ο κόσμος του το δίνουμε σε λογική fast-foodάδικου. Αν δεν σπάσεις αυγά ομελέτα δεν 'φτιανεις' που λένε και στα χωριά. Και ο Rian Johnson έσπασε αρκετά. Ελπίζω να συνεχίσεi έτσι και να βρει τις χρυσές τομές.

[Norone92]

Ο μεγαλύτερός μου φόβος ήταν το πώς θα χειριζόντουσαν τον Luke αλλά μέσα στην ταινία έδωσε εξηγήσεις με πολύ σωστή βάση όπως λες και προσωπικά με κάλυψε πλήρως. Άλλωστε μας θύμισε ότι ούτε στην OT ήταν ο αψεγάδιαστος και αλάνθαστος χαρακτήρας. Αντιθέτως είχε στιγμές αδυναμίας και έκανε λάθη, πράγμα που μας έκανε να ταυτιστούμε ακόμα περισσότερο μαζί του.