Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 201
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοφιλείς Ημέρες

Δημοσ.

Πρώτη φορά σχέση σοβαρη και μάλιστα συγκατοίκηση. Η σχέση θέλει δουλειά - πολύ δουλειά. αλλά ήρθε ως φυσικό αποτέλεσμα της χημείας που είχαμε. Μέχρι να γνωρίσω το συγκεκριμένο άτομο δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι θα θυσιάσω την μοναχικοτητα μου, ούτε καν ότι θα την εβαζα υπό διαπραγμάτευση. Το να είσαι εκ πεποιθήσεως εργένης/σα, μου ακούγεται όσο χαζό, όσο το να είσαι αποφασισμένος στην x ηλικία να παντρευτείς. Θέλει και λίγο αυτοσχεδιασμό η ριμάδα η ζωή, νομίζω ότι αυτό το ξεχνάμε. Όποιο δρόμο και να πάρεις καλά είναι, αρκεί να τον πάρεις από ΕΠΙΛΟΓΗ και όχι από ΑΝΑΓΚΗ ή ΣΥΝΗΘΕΙΑ όπως αρέσκεται να κάνει η πλειοψηφία.

  • Like 3
Δημοσ.

πάντως προσωπικά αν ήμουν αυτή τη στιγμή άπλας , με χρήματα κ σταθερό εισόδημα δεν θα είχα κανένα θέμα για παιδί , θεωρώ ένα + να κάνεις παιδί νέος και να μεγαλώσεις μαζί του παρά να είσαι ήδη μεγάλος και να το βλέπεις να μεγαλώνει , άλλα κουράγια , διαφορετικά μυαλά κλπ

αλλα η συγκεκριμένη κατάσταση του μέσου νέου Έλληνα δεν προδιαθέτει για παιδιά και οικογένεια , μη μου λέτε για άλλες χώρες , πείτε μου όταν τα έξοδα του παιδιού ξεπεράσουν το μηνιάτικο σου πως στα κομμάτια θα το ζήσεις? θα κάνεις δεύτερη δουλειά? (το έχω δει σε γνωστούς) , θα σε πατήσουν στο κεφάλι γιατι έχεις ανάγκη , έχεις στόμα να θρέψεις και θα σου φάνε την ψυχή. Οπότε θα ξυπνάς πρωί πρωί θα φεύγεις και θα επιστρέφεις χαράματα για να ξανακοιμηθείς απλά για να ζήσεις, ζωή είναι αυτή? 

ο καθένας το βλέπει απο την δική του οπτική σύμφωνα με τις εμπειρίες του , αλλα αν έχεις καεί στο χυλό φυσάς και το γιαούρτι 
μερικοί λένε "αν υπάρχει αγάπη όλα ξεπερνιούνται" , ναι αλλα η αγάπη δεν γεμίζει το στομάχι , ούτε πληρώνει λογαριασμούς , ούτε παιδίατρους και τόσα άλλα που μπορεί να προκύψουν απο την ύπαρξη ενός παιδιού.

γιαυτό καλύτερα να κάνεις παιδί όταν μπορείς να το υποστηρίξεις, όποτε κ αν είναι αυτό , στα 35 ή στα 45 , δεν έχει σημασία 

  • Like 4
Δημοσ.

Το να φερεις στον κοσμο ενα παιδι ειναι η πιο σοβαρη αποφαση,που μπορεις να λαβεις. Φερεις ευθυνη για τη ζωη ενος ανθρωπου απο τη βρεφικη του ηλικια μεχρι την ενηλικιωση του. Δεν ειναι απλα μια βιολογικη σχεση. Πρεπει να εχεις μια ωριμη,υγιη,ολοκληλωμενη προσωπικοτητα.Πρεπει να εισαι σιγουρος οτι εχεις εφοδια και αντοχες. Απαραιτητη   βασικη προυποθεση η κοινη αντιληψη,συνεργασια,επικοινωνια με το ταιρι σου.

Προσωπικα δε θα εκανα ενα παιδι επειδη βαραει καμπανες η χρονολογικη μου ηλικια...για να καλυψω δηλαδη το συναισθηματικο μου κενο (με οτι αυτο μπορει να σημαινει).

  • Like 4
Δημοσ.

@vapir, πολύ σωστά τα λες. Παλιοκατάσταση.


Το να φερεις στον κοσμο ενα παιδι (θα έπρεπε να) ειναι η πιο σοβαρη αποφαση,που μπορεις να λαβεις. Φερεις ευθυνη για τη ζωη ενος ανθρωπου απο τη βρεφικη του ηλικια μεχρι την ενηλικιωση του.

 

Εκανα μόνο μια μικρή διόρθωση :)

  • Like 1
Δημοσ.

Πρώτη φορά σχέση σοβαρη και μάλιστα συγκατοίκηση. Η σχέση θέλει δουλειά - πολύ δουλειά. αλλά ήρθε ως φυσικό αποτέλεσμα της χημείας που είχαμε. Μέχρι να γνωρίσω το συγκεκριμένο άτομο δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι θα θυσιάσω την μοναχικοτητα μου, ούτε καν ότι θα την εβαζα υπό διαπραγμάτευση. Το να είσαι εκ πεποιθήσεως εργένης/σα, μου ακούγεται όσο χαζό, όσο το να είσαι αποφασισμένος στην x ηλικία να παντρευτείς. Θέλει και λίγο αυτοσχεδιασμό η ριμάδα η ζωή, νομίζω ότι αυτό το ξεχνάμε. Όποιο δρόμο και να πάρεις καλά είναι, αρκεί να τον πάρεις από ΕΠΙΛΟΓΗ και όχι από ΑΝΑΓΚΗ ή ΣΥΝΗΘΕΙΑ όπως αρέσκεται να κάνει η πλειοψηφία.

 

Η ανάγκη δεν είναι πρόβλημα αρκεί να είναι αγνή ανάγκη που πραγματικά αισθάνεσαι ο ίδιος και όχι επειδή κάποιος άλλος σου την επέβαλε όπως γίνεται συνήθως. Νομίζω όλοι έχουμε ανάγκη για αγάπη παράδειγμα, είτε να δεχτούμε είτε να δώσουμε. Αν λοιπόν αισθάνεσαι ότι είσαι σε τέτοια φάση και έχεις ανάγκη για να δώσεις ή/και να λάβεις δεν το το θεωρώ κακό. 

  • Like 1
Δημοσ.

Το peak στις γυναίκες είναι στα 24, ενώ στους άνδρες στα 45.

 

 

η ιδανική ηλικία για τον άντρα να κάνει παιδιά είναι στα 45; όχι τα 85 είναι (βλέπε Βουτσά)

Ε υπάρχουν κι άλλες πιθανές εξηγήσεις απ' το ότι σε βλέπουν και μυρίζονται απελπισία γεροντοκόρης... :)

 

 

μπα... δε νομίζω

Δημοσ.

στο σημειο αυτό να αμφισβητησω το αναυθαιρετο του δικαιώματος τεκνοποίησης
δε γινεται ο καθενας επειδή εχει τη δυνατοτητα να γονιμοποιησει/-θει να σημαινει ότι γινεται να φερνει ανθρώπους στη ζωη
βεβαια δε μπορω να θεσω και συγκεκριμένους ορους γονεικοτητας καθως μου φασιστοφερνει σα σκεψη
 

  • Like 1
Δημοσ.

Το να φερεις στον κοσμο ενα παιδι ειναι η πιο σοβαρη αποφαση,που μπορεις να λαβεις. Φερεις ευθυνη για τη ζωη ενος ανθρωπου απο τη βρεφικη του ηλικια μεχρι την ενηλικιωση του. Δεν ειναι απλα μια βιολογικη σχεση. Πρεπει να εχεις μια ωριμη,υγιη,ολοκληλωμενη προσωπικοτητα.Πρεπει να εισαι σιγουρος οτι εχεις εφοδια και αντοχες. Απαραιτητη   βασικη προυποθεση η κοινη αντιληψη,συνεργασια,επικοινωνια με το ταιρι σου.

Προσωπικα δε θα εκανα ενα παιδι επειδη βαραει καμπανες η χρονολογικη μου ηλικια...για να καλυψω δηλαδη το συναισθηματικο μου κενο (με οτι αυτο μπορει να σημαινει).

 

Ετσι ακριβώς.

Και μάλιστα απευθύνεσαι σε ένα κοινό που έχει πια κάνει παράδοση τις τελευταίες δεκαετίες να ζει εις βάρος των επόμενων γενεών.

Δημοσ.

Στην Ελλάδα εγώ βλέπω ότι οι περισσότεροι παντρεύονται/κάνουν παιδί (όχι παιδιά) λόγω peer pressure...

 

Και η κλασική ατάκα από τους γονείς/wannabe παππούδες: «κάνε εσύ παιδί, κι εδώ είμαστε εμείς». Μετάφραση: «κάνε εσύ παιδί, κι εδώ είμαστε εμείς με την σύνταξη μας να τσοντάρουμε το πενιχρό σου εισόδημα, αρκεί φυσικά να κάνεις ό,τι σου λέμε». :)

 

Το καταλαβαίνω ότι θέλουν να διαιωνίσουν τα γονίδια τους (βλ. εγωιστικό γονίδιο), έλα όμως που αυτό δεν είναι πολύ υγιές/βιώσιμο, ιδιαίτερα όταν λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο (περικοπές, μνημόνια)... πραγματικά δεν θα ήθελα να γεννηθώ στην σημερινή Ελλάδα. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά προς το καλύτερο, θα ζήσουν δύσκολες εποχές τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα.

  • Like 5
Δημοσ.

Τα παιδιά δεν είναι για όλους. Μερικοί άνθρωποι απλά δεν το έχουν το γονικό ένστικτο. Εχω δει αρκετά ευτράπελα. Παιδιά με λάθος γονείς.

  • Like 4
Δημοσ.

Το να φερεις στον κοσμο ενα παιδι ειναι η πιο σοβαρη αποφαση,που μπορεις να λαβεις. Φερεις ευθυνη για τη ζωη ενος ανθρωπου απο τη βρεφικη του ηλικια μεχρι την ενηλικιωση του. Δεν ειναι απλα μια βιολογικη σχεση. Πρεπει να εχεις μια ωριμη,υγιη,ολοκληλωμενη προσωπικοτητα.Πρεπει να εισαι σιγουρος οτι εχεις εφοδια και αντοχες. Απαραιτητη   βασικη προυποθεση η κοινη αντιληψη,συνεργασια,επικοινωνια με το ταιρι σου.

Προσωπικα δε θα εκανα ενα παιδι επειδη βαραει καμπανες η χρονολογικη μου ηλικια...για να καλυψω δηλαδη το συναισθηματικο μου κενο (με οτι αυτο μπορει να σημαινει).

 

Mεχρι ενος οριου ομως ο προγραμματισμος.Γιατι αν αρχισει καποιος την υπερβολικη αξιολογηση προσωπικοτητων , αν εχει την αυταπατη οτι εχει προγραμματισει ολη την επομενη ζωη τους σαν ζευγαρι ''μεχρι να τους χωρισει ο θανατος '' , οτι εχει προγραμματισει την οικονομικη τους κατασταση ''εφοδια'' σε ενα κοσμο γεματο οικονομικη αβεβαιοτητα ...

Για αυτο το θεμα ειναι να υπαρχει κοινωνικη προνοια.

Δημοσ.

Τα παιδιά δεν είναι για όλους. Μερικοί άνθρωποι απλά δεν το έχουν το γονικό ένστικτο. Εχω δει αρκετά ευτράπελα. Παιδιά με λάθος γονείς.

Τρομερή φώτο για προφίλ

 

+1

  • Like 2
Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.
  • Δημιουργία νέου...