Που ανήκουμε; Κατά πόσο επιλέγουμε συνειδητά τον τόπο μας;

[Laurelien]

goto: μηνύματα πίσω.

 

Έχεις και όλα τα εργαλεία να δεις το λάθος σου (τουλάχιστον, εάν δεν τα έχεις, στα έδωσα). Από εκεί και πέρα, πλένω τα χέρια μου.

Οχι πες μου ακριβως την προταση που θεωρεις ανακριβεια.

Κι ας παραλειψω οτι σταθηκες στα 20 λεπτα και το οτι θεωρεις οτι βραδιαζει πριν το ηλιοβασιλεμα.

[V for Vagelis]

Δεν θεωρώ ότι οι έννοιες όπως "πολίτης του κόσμου", "όπου γης και πατρίς" και διάφορα άλλα τέτοια έχουν ισχύ, παρά μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης (ξενιτεμός) .

Ενστικτωδώς ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν, και αναπτύσσει κοινότητες και κοινωνικούς δεσμούς .

Οπότε οι δύο παραπάνω έννοιες από τη στιγμή που αφορούν συχνές αλλαγές του μέρους που ζει κάποιος, προδιαθέτουν για κοινωνική δυσπροσαρμοστία και αντικοινωνικότητα.

Άλλο πράγμα το να πας κάπου αλλού να ζήσεις και να δημιουργήσεις κοινωνικούς δεσμούς και άλλο να πηγαίνεις δεξιά κι αριστερά (σε στυλ world party).

 

Γενικά νομίζω ότι εκεί που ανήκεις είναι εκεί που είναι το γένος σου. Με τα καλά του και τα κακά του.

 

Και αν το γένος σου είναι σκόρπιο ανά την υφήλιο; :ρ

Κάποτε οι πρόγονοι μας μπορεί να είχαν μόνο έναν βασικό τόπο καταγωγής, επόμενες γενιές μπορεί να αποκαλούσαν πλέον 2 διαφορετικούς τόπους ως πατρίδες τους. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της πληροφορίας οι κοινότητες και οι κοινωνικοί δεσμοί δε περιορίζονται πλέον στα χωριά μας / στις πόλεις μας, αλλά επεκτείνονται σε μια πολύ μεγαλύτερη ακτίνα. Βλέπουμε ότι σιγά σιγά έννοιες όπως πατρίδα και καταγωγή έχουν αρχίσει να χάνουν τη σημασία τους, αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο. Και όσο οι αποστάσεις μειώνονται σε χρόνο και χρήμα, τόσο μεγαλύτερη σημασία αποκτάει η έννοια πολίτης του κόσμου. Κάποτε ο μέσος ταξιδιώτης ή μετανάστης μπορεί να μετακινούταν απλά από το χωριό στη πόλη, μετά σε πιο απομακρυσμένες περιφέρειες και πλέον διανύει ολόκληρες χώρες και ηπείρους.

 

Επίσης το να "ξενιτευτεί" κάποιος δεν αποτελεί πλέον και κάποια σπουδαία και σπάνια περίπτωση, ούτε γίνεται μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης. Γίνεται και για δημιουργικούς σκοπούς και λόγω περιέργειας, προσωπικών ανησυχιών και αποκόμισης εμπειριών. Συμπερασματικά θεωρώ πως οι απόψεις σου είναι σα να γράφτηκαν σε κάποιον περασμένο αιώνα...

[Laurelien]

Και όσο οι αποστάσεις μειώνονται σε χρόνο και χρήμα, τόσο μεγαλύτερη σημασία αποκτάει η έννοια πολίτης του κόσμου. 

 

Εχω μια Γερμανοπολωνη φιλη που αναγκαστικα μεγαλωσε σε πολλες χωρες και μου ειπε οτι αισθανεται πολιτις του κοσμου. Δεν εχει εθνικη συνειδηση αλλα κοσμοπολιτικη. 

[bluesattack]

Και αν το γένος σου είναι σκόρπιο ανά την υφήλιο; :ρ

Κάποτε οι πρόγονοι μας μπορεί να είχαν μόνο έναν βασικό τόπο καταγωγής, επόμενες γενιές μπορεί να αποκαλούσαν πλέον 2 διαφορετικούς τόπους ως πατρίδες τους. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της πληροφορίας οι κοινότητες και οι κοινωνικοί δεσμοί δε περιορίζονται πλέον στα χωριά μας / στις πόλεις μας, αλλά επεκτείνονται σε μια πολύ μεγαλύτερη ακτίνα. Βλέπουμε ότι σιγά σιγά έννοιες όπως πατρίδα και καταγωγή έχουν αρχίσει να χάνουν τη σημασία τους, αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο. Και όσο οι αποστάσεις μειώνονται σε χρόνο και χρήμα, τόσο μεγαλύτερη σημασία αποκτάει η έννοια πολίτης του κόσμου. Κάποτε ο μέσος ταξιδιώτης ή μετανάστης μπορεί να μετακινούταν απλά από το χωριό στη πόλη, μετά σε πιο απομακρυσμένες περιφέρειες και πλέον διανύει ολόκληρες χώρες και ηπείρους.

 

Επίσης το να "ξενιτευτεί" κάποιος δεν αποτελεί πλέον και κάποια σπουδαία και σπάνια περίπτωση, ούτε γίνεται μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης. Γίνεται και για δημιουργικούς σκοπούς και λόγω περιέργειας, προσωπικών ανησυχιών και αποκόμισης εμπειριών. Συμπερασματικά θεωρώ πως οι απόψεις σου είναι σα να γράφτηκαν σε κάποιον περασμένο αιώνα...

 

Kρατα λιγο πισινη γιατι βλεπεις τι δρομο εχει παρει η Ευρωπη 

[dollyyy19]

συμπερασματικα,οι δικες σου αποψεις,μοιαζουν πολυ προχω.....ξερεις,οι αλλοι λαοι,εχουν και αλλα εθιμα,πχ οι γερμανοι νομιζω προσφατα νομιμοποιησαν την κτηνοβασια,δλδ προύπηρχε η ταση και καποιοι το ετρεξαν για νομιμοποιηση.προσεξε μηπως σε πεισουν οτι αξιζει.....συμπερασματικα,διαβαζοντας και αλλες αποψεις,ο καθυς μπορει να νιωθει ανετα στον τοπο που ζουν και αυτοι που αγαπαει και τον αγαπανε,αλλα και στον τοπο που εζησαν αυτοι που αγαπησε και τον αγαπησαν(if you know what i meen).αν δεν τα ειχες-εχεις αυτα τα ατομα,μπορεις να γραφεις για οπου γης και πατρις ,ή οπου φυσαει το χρημα,αλλα δεν σημαινει οτι πρεπει να ασπαστουν τις αποψεις σου και αλλοι.....

αυτο το "πολιτης του κοσμου" καταντησε σουπα.νταξ,ειναι απροσαρμοστος,το καταλαβαμε...

[V for Vagelis]

Δεν είναι θέμα απόψεων, αλλά της πραγματικότητας των σύγχρονων μέσων μετακίνησης και επικοινωνίας από τη μια και της ελεύθερης αγοράς από την άλλη.

[dollyyy19]

δεν αντιλεγω.αλλα ρε γμτ,οι νεκροι σου που ειναι;η οικογενεια;τι διαολο,ολα πια για το χρημα;κανεις δεν θελει να πολεμησει;

[defacer]

Αυτό ακούγεται όμορφο για ατάκα σε ταινία αλλά στην πράξη δεν έχει νόημα. Δηλαδή πόσα χρόνια πρέπει να μείνεις έξω κάνοντας δουλειές της πλάκας μέχρι να το πάρεις απόφαση ότι δεν σε παίρνει; Και πόσο ωραίο είναι το "έξω" όταν είσαι πτυχιούχος σερβιτόρος η υπάλληλος σε φαστφουντάδικο και συγκατοικείς με πέντε έξι ακοινώνητους μπαφιάρηδες; 

 

Ωραίος ο "can do" τρόπος σκέψης, αλλά στην πράξη βλέπεις να το παπαγαλίζουν άτομα που πέτυχαν, και όχι αμιγώς επειδή "δούλεψαν σκληρά", αλλά επειδή έχουν την ικανότητα να γίνονται συμπαθείς στους άλλους, επειδή είχαν γνωριμίες, επειδή είχαν γονείς από πίσω να στέλνουνε φράγκα, επειδή απέκτησαν πολύ εξειδικευμένη εμπειρία σε κάποιον τομέα τις καλές εποχές της Ελλάδας και για χίλιους δύο άλλους λόγους που δεν ακούγονται τόσο "σέξι". 

 

Δεν με ενδιαφέρει ούτε η ηττοπάθεια, ούτε η αυτοπεποίθηση και τα μεγάλα λόγια. Με ενδιαφέρει να γνωρίζω πως λειτουργεί κάτι στην πραγματικότητα με στοιχεία και όχι απλά να ανακυκλώνω θετικές σκέψεις για να νιώθω καλά.

 

Είμαι 30+ και έχω φάει με το κιλό τις αμπελοφιλοσοφίες όλων των βολεμένων που πουλάνε φτυάρια σε απελπισμένους χρυσοθήρες. Έχω δει άτομα να παρατάνε τη σχολή του Web Design στη μέση, να μπαίνουν σε γαμάτες δουλειές και να εκτοξεύεται η καριέρα τους επειδή έχουν καλό κοινωνικό κύκλο και έχω δει παιδιά να τρώνε μούντζες και ειρωνεία για χρόνια επειδή είναι εσωστρεφείς και στο πανεπιστήμιο δεν έκαναν κονελίκια και δεν πήγαιναν για μπύρες με τους καθηγητές. 

 

Αυτό το theme που υπάρχει στα post σου εδώ (και όχι μόνο εδώ) ότι όποιος έχει καταφέρει κάτι το κατάφερε για οποιοδήποτε άλλο λόγο εκτός πάντως από το ότι έστρωσε κώλο και διάβασε/δούλεψε, το αντιλαμβάνεσαι συνειδητά;

 

Όλοι όσοι έχουν καταφέρει "κάτι" το κατάφεραν επειδή είναι τυχεροί, λαμόγια, και γω δεν ξέρω τι άλλο; Ή έστω οι περισσότεροι;

 

Δύο πράγματα έχω να πω: α) είναι φανερό πως είσαι παιδί της χώρας στην οποία γεννήθηκες, β) με τέτοιες απόψεις δε θέλω μάλλον να ξέρω τι είναι αυτό από το οποίο κρατιέσαι και δεν αυτοκτονείς μιας και όλα είναι μάταια.

 

ΥΓ το να γίνεσαι συμπαθής στους άλλους, το να κάνεις (και να διατηρείς!) γνωριμίες, το να αποκτήσεις πολύ εξειδικευμένη εμπειρία σε κάποιον τομέα -- αυτά για σένα είναι πράγματα που συμβαίνουν κατα τύχη, όχι αμιγώς επειδή "δούλεψαν σκληρά"; Λελ.

 

 

Έχουμε φτάσει τόσο χαμηλά σαν λαός ώστε να σου φαίνεται περίεργο η απίστευτο ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν κλέβουν, είναι ευγενικοί, δεν μουτζώνουν, δεν παρκάρουν παράνομα και είναι υπέρ της αξιοκρατίας και της σκληρής δουλειάς?

 

Πιθανότερο το ψυχολογικό (όχι απαραίτητα συνειδητό) ότι δε μπορεί εμείς να είμαστε για μπάτσες, άρα οι ντεμεκ καλύτεροι κι αυτοί για μπάτσες πρέπει να είναι, άρα απλά μας κρύβετε τα στραβά τους.

 

Και δε θέλω να χαϊδέψω αυτάκια, κοινωνικά στραβά υπάρχουν παντού. Αλλά από την άλλη αμέσως μπορούμε να αναγνωρίσουμε τους "χειρότερους", ενώ δυσκολευόμαστε πολύ να αναγνωρίσουμε "καλύτερους". Συμπέρασμα: είτε οι Έλληνες έχουν την πιο γαμάτη κοινωνία στον πλανήτη, είτε κάπου έχει ένα πρόβλημα αυτή η κοσμοθεωρία.

 

Συμφωνώ απόλυτα, αλλά μου κάνει εντύπωση που όλοι, μα όλοι, εδώ στο φόρουμ θεωρούν τους εαυτούς τους άψογους , ότι η ιδιοσυγκρασία τους ταιριάζει μόνο με τους σκανδιναβούς και καμία σχέση δεν έχουν με την χλέμπα(δεν ξέρω πως ακριβώς λέγεται) που ζει στην Ελλάδα.

 

Ποιοί όλοι, τα 5-10-15 άτομα που έγραψαν κάτι τέτοιο; Ξέρεις πόσους χρήστες έχει το φόρουμ;

 

Ποιοί άψογοι; Μιλώντας για τον εαυτό μου, δεν εξισώνω το "δεν αντέχω άλλο αυτούς τους μαλάκες" με "εγώ είμαι η τελειότητα του ανθρώπινου είδους". Εσύ δεν έχεις σκεφτεί ποτέ ότι κάποιους μαλάκες δεν τους αντέχεις; Η επόμενη σκέψη σου ήταν πως είσαι άψογος/η;

[zio10]

Αυτό το «πολίτης του κόσμου» ούτε 'γω μπορώ να το καταλάβω...νομίζω είναι ένα ωραιοποιημένο «όπου γης και πατρίς» που συνήθως προκύπτει από ανάγκη.

[defacer]

Αυτό το «πολίτης του κόσμου» ούτε 'γω μπορώ να το καταλάβω...νομίζω είναι ένα ωραιοποιημένο «όπου γης και πατρίς» που συνήθως προκύπτει από ανάγκη.

 

Υπάρχει μια πάρα πολύ απλή εναλλακτική εξήγηση: δε με απασχολεί ούτε τι λέει επάνω το διαβατήριό μου, ούτε η γεωγραφική τοποθεσία που είναι το σπίτι μου. Ψάχνω άλλα πράγματα και δε με πολυνοιάζει πού θα τα βρω.

 

Ανάγκη είναι βέβαια κι αυτό με την ευρεία έννοια του όρου, αλλά δε νομίζω πως αυτή την έννοια είχες στο μυαλό σου.

 

ΥΓ: Αυτό που έγραψα βρωμάει μέχρι απέναντι privilege σπουδαγμένου δυτικού λευκού, γεγονός του οποίου την ειρωνία αντιλαμβάνομαι. Τελικά όλοι είμαστε πλάσματα του περιβάλλοντος που μας δημιούργησε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

[Joanna000]

Ώρε που πάμε ωρε. . Που πάμε!

[SlickNick]

Αυτό το theme που υπάρχει στα post σου εδώ (και όχι μόνο εδώ) ότι όποιος έχει καταφέρει κάτι το κατάφερε για οποιοδήποτε άλλο λόγο εκτός πάντως από το ότι έστρωσε κώλο και διάβασε/δούλεψε, το αντιλαμβάνεσαι συνειδητά;

 

Όλοι όσοι έχουν καταφέρει "κάτι" το κατάφεραν επειδή είναι τυχεροί, λαμόγια, και γω δεν ξέρω τι άλλο; Ή έστω οι περισσότεροι;

 

Δύο πράγματα έχω να πω: α) είναι φανερό πως είσαι παιδί της χώρας στην οποία γεννήθηκες, β) με τέτοιες απόψεις δε θέλω μάλλον να ξέρω τι είναι αυτό από το οποίο κρατιέσαι και δεν αυτοκτονείς μιας και όλα είναι μάταια.

 

ΥΓ το να γίνεσαι συμπαθής στους άλλους, το να κάνεις (και να διατηρείς!) γνωριμίες, το να αποκτήσεις πολύ εξειδικευμένη εμπειρία σε κάποιον τομέα -- αυτά για σένα είναι πράγματα που συμβαίνουν κατα τύχη, όχι αμιγώς επειδή "δούλεψαν σκληρά"; Λελ.

 

Δε λέω ότι δεν έχει σημασία η δουλειά, ή το να προσπαθεί κανείς. Απλά υπάρχουν πολλοί ακόμη παράγοντες που παίζουν ρόλο και ο τρόπος που συζητάμε καμιά φορά είναι λες και το μόνο που μετράει είναι να είσαι καλός στη δουλειά σου και όλα τα άλλα θα λυθούν. Κάνω αυτόν τον αντίλογο επειδή βλέπω να γράφετε με μία άνεση για εργασία στο εξωτερικό την στιγμή που γνωρίζω προσωπικά άτομα που πήγαν έξω, πέτυχαν επαγγελματικά και επέστρεψαν τρέχοντας στην Ελλάδα με κατάθλιψη(κυριολεκτικά) αφήνοντας πίσω μισθούς και "πολιτισμό". 

 

Το αν θα σε συμπαθήσουν οι άλλοι, αν θα κάνεις φίλους, αν θα σε βοηθήσουν κοκ δεν εξαρτιέται μόνο από εσένα. Μπορεί να είσαι πολύ καλό παιδί, ευχάριστο άτομο και ευγενικός και να μην μπορείς να "συνδεθείς" με τα άτομα που έχουν σημασία επειδή είστε πολύ διαφορετικοί η επειδή για κάποιο λόγο δεν σε συμπάθησαν η δεν τους αρέσει η φάτσα σου, η προφορά σου κλπ. Εκεί τι "δουλειά" θα ρίξεις άμα ο διευθυντής σε έχει γραμμένο, ή ο γνωστός σου που μπορεί να σε βοηθήσει απλά δεν ενδιαφέρεται; Σίγουρα μπορείς να δουλέψεις τις κοινωνικές σου δεξιότητες αλλά είναι διαφορετικά τα πράγματα που θα δημιουργήσουν στενές σχέσεις μεταξύ εσένα και ανθρώπων που έχουν σημασία. 

 

Εντάξει, αυτό για τον εξειδικευμένο τομέα δεν εννοούσα ότι δεν έχει ρίξει δουλειά κάποιος για να μάθει. Απλά καμιά φορά αυτό που σπούδασες δεν έχει απαραίτητα μέλλον. Το ότι εσύ επέλεξες πριν δέκα χρόνια development και ο κολλητός σου τεχνικός υπολογιστών, εσύ τώρα κολυμπάς στο χρήμα, και ο κολλητός σου τυλίγει σουβλάκια είναι κάτι που συμβαίνει.

[defacer]

Το αν θα σε συμπαθήσουν οι άλλοι, αν θα κάνεις φίλους, αν θα σε βοηθήσουν κοκ δεν εξαρτιέται μόνο από εσένα. Μπορεί να είσαι πολύ καλό παιδί, ευχάριστο άτομο και ευγενικός και να μην μπορείς να "συνδεθείς" με τα άτομα που έχουν σημασία επειδή είστε πολύ διαφορετικοί η επειδή για κάποιο λόγο δεν σε συμπάθησαν η δεν τους αρέσει η φάτσα σου, η προφορά σου κλπ. Εκεί τι "δουλειά" θα ρίξεις άμα ο διευθυντής σε έχει γραμμένο, ή ο γνωστός σου που μπορεί να σε βοηθήσει απλά δεν ενδιαφέρεται; Σίγουρα μπορείς να δουλέψεις τις κοινωνικές σου δεξιότητες αλλά είναι διαφορετικά τα πράγματα που θα δημιουργήσουν στενές σχέσεις μεταξύ εσένα και ανθρώπων που έχουν σημασία.

1. Θα εστιάσω σ' αυτό που κάνει το διευθυντή να με έχει γραμμένο και θα το διορθώσω. Αυτό ήταν πολύ εύκολο.

 

2. Θα καταβάλλω τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια για να ενδιαφερθεί ο γνωστός να με βοηθήσει. Που δε θα είναι και πολύ μεγάλη γενικά μιας και οι άνθρωποι είμαστε προγραμματισμένοι να μας αρέσει να βοηθάμε αν θεωρούμε το σκοπό άξιο. Σίγουρα θα είναι πολύ μικρότερη η δυσκολία από το να προσπαθήσω να τα φτιάξω με γκόμενα που απλά δεν ενδιαφέρεται, και νομίζω όλοι ξέρουμε το γεγονός πως η γκόμενα δεν ενδιαφέρεται δε σταμάτησε και πολλούς ανα τους αιώνες. Είναι θέμα προτεραιοτήτων και ικανότητας να κάνεις "επένδυση" που θα αποδώσει μόνο σε μάκρος χρόνου.

 

Βεβαίως αυτά ήταν απλά παραδείγματα και το ότι βρήκα κάπως να τα απαντήσω δεν είναι καθοριστικό. Η τελευταία σου πρόταση εξακολουθεί να ισχύει. Αλλά νομίζω παραβλέπεις το γεγονός ότι ποτέ κανένας δεν κατάφερε να βασίσει στρατηγικό πλάνο στην κωλοφαρδία. Είναι απλά στατιστικά τα πράγματα. Άμα συνέχεια δε σε θέλει η ζωή, ή είσαι ο πιο γκαντέμης του κόσμου ή κάτι κάνεις λάθος.

 

Εντάξει, αυτό για τον εξειδικευμένο τομέα δεν εννοούσα ότι δεν έχει ρίξει δουλειά κάποιος για να μάθει. Απλά καμιά φορά αυτό που σπούδασες δεν έχει απαραίτητα μέλλον. Το ότι εσύ επέλεξες πριν δέκα χρόνια development και ο κολλητός σου τεχνικός υπολογιστών, εσύ τώρα κολυμπάς στο χρήμα, και ο κολλητός σου τυλίγει σουβλάκια είναι κάτι που συμβαίνει.

 

Γεγονός. Αλλά επίσης είναι γεγονός ότι ο κολλητός δε χρειάζεται χρόνια εμπειρία να γίνει τεχνικός υπολογιστών, και το ότι όταν άρχισαν να φαίνονται τα σύννεφα αποφάσισε από "κακή" δουλειά να πάει σε ακόμα χειρότερη επίσης γεγονός.

 

Η πλάκα, για να ξαναγυρίσουμε και στο θέμα, είναι πως ξέρω άτομο, αδερφό φίλης, τεχνικό υπολογιστών με διάφορες επιπλέον ανησυχίες. Μαύρο φίδι στην Ελλάδα. Τώρα είναι τεχνικός υπολογιστών στην Αγγλία. Ξενερώνει που μόνο μέσω skype μπορεί να παίξει RPG με τους φίλους του, αλλά δεν τυλίγει σουβλάκια. Κάνει αυτό που του αρέσει και πληρώνεται αρκετά για να ζει αξιοπρεπώς.

[dollyyy19]

φιλτατοι,αυτο που κανετε παραθεση το προηγουμενο μνμ,το οποιο ειναι και σεντονι,και γραφετε και εσεις αλλο ενα σεντονι,το οποιο θα κανει παραθεση ο επομενος,ο οποιος θα γραψει και αυτος ενα σεντονι,κατανταει κουραστικο,το λιγοτερο........

[kfyros]

Και αν το γένος σου είναι σκόρπιο ανά την υφήλιο; :ρ

Κάποτε οι πρόγονοι μας μπορεί να είχαν μόνο έναν βασικό τόπο καταγωγής, επόμενες γενιές μπορεί να αποκαλούσαν πλέον 2 διαφορετικούς τόπους ως πατρίδες τους. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της πληροφορίας οι κοινότητες και οι κοινωνικοί δεσμοί δε περιορίζονται πλέον στα χωριά μας / στις πόλεις μας, αλλά επεκτείνονται σε μια πολύ μεγαλύτερη ακτίνα. Βλέπουμε ότι σιγά σιγά έννοιες όπως πατρίδα και καταγωγή έχουν αρχίσει να χάνουν τη σημασία τους, αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο. Και όσο οι αποστάσεις μειώνονται σε χρόνο και χρήμα, τόσο μεγαλύτερη σημασία αποκτάει η έννοια πολίτης του κόσμου. Κάποτε ο μέσος ταξιδιώτης ή μετανάστης μπορεί να μετακινούταν απλά από το χωριό στη πόλη, μετά σε πιο απομακρυσμένες περιφέρειες και πλέον διανύει ολόκληρες χώρες και ηπείρους.

 

Επίσης το να "ξενιτευτεί" κάποιος δεν αποτελεί πλέον και κάποια σπουδαία και σπάνια περίπτωση, ούτε γίνεται μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης. Γίνεται και για δημιουργικούς σκοπούς και λόγω περιέργειας, προσωπικών ανησυχιών και αποκόμισης εμπειριών. Συμπερασματικά θεωρώ πως οι απόψεις σου είναι σα να γράφτηκαν σε κάποιον περασμένο αιώνα...

Γένος εννοώ με την ευρύτερη έννοια πχ. https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82

Πέραν της οικογένειας συγγένεια έχεις με κάποιους που έχετε κοινά ήθη και έθιμα, κοινό πολιτισμό , κοινές παραδόσεις.

 

Ακόμα και αν σκορπίσεις στον πλανήτη, υπάρχει πάντα το σημείο αφετηρίας.

 

Όταν αυτά χάνονται, χάνεται και το γένος. Πχ. κάποιοι μετανάστες έλληνες τέταρτης γενιάς. Παρόλα αυτά επειδή το να μην ανήκεις πουθενά σημαίνει ότι χάνεις και την ταυτότητα σου, βλέπουμε ότι πάντα ο άνθρωπος προσπαθεί να δημιουργεί σταθερούς και μακροχρόνιους κοινωνικούς δεσμούς .

 

 

Τι σχέση έχει η παγκοσμιοποίηση και η κοινωνία της πληροφορίας;

 

Ποια είναι η μητρική σου γλώσσα;

Η γλώσσα των πολιτών του κόσμου; Ποια είναι η κουλτούρα σου; Ποιος ο πολιτισμός σου;

 

Αν είσαι εξωτερικό γνωρίζεις πολύ καλά πως σε αντιμετωπίζουν οι ΓΗΓΕΝΕΙΣ αν δεν μιλάς καλά τη γλώσσα, έχεις άλλες συνήθειες κλπ.

Και δε μιλάμε στα χαζά, του στυλ να λες μια καλημέρα καλησπέρα, αλλά στα πρακτικά.

Πήγαινε πχ. να γίνεις πωλητής σε αγγλόφωνη χώρα χωρίς να μιλάς τέλεια τη γλώσσα, κι έλα να μου πεις μετά...

 

Το ότι υπάρχουν κάποια ποσοστά της τάξης του 10-15% που μπορεί να μεταναστεύουν ή να εγκαταλείπουν τελείως τις πατρογονικές τους εστίες δε σημαίνει ότι καταργούνται τα έθνη και οι πατρίδες.

 

Οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν, δεν αφομοιώθηκαν.

 

Οι ίδιες οι πόλεις των πολιτών του κόσμου είναι χωρισμένες. Βλέπε Λονδίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη κλπ.

Αλλού οι μαύροι, αλλού οι κινέζοι, αλλού οι Έλληνες, αλλού οι πακιστανοί, αλλού οι νιγηριανοί, αλλού οι αφγανοί και πάει λέγοντας.