Ψυχοσωματικές επιπτώσεις του άγχους - πως τις αντιμετωπίζει κανείς;

[Επισκέπτης]

Παντα υπηρχε και αγχος και στρες,απλα παλια ηταν κοινωνικα αποδεκτο το να καθεσαι και να τα πινεις για να ξεχασεις,παρα το να πας σε ψυχολογο γιατι τοτε θα γινοσουν τρελαρας πραγμα που συνεχιζει να μας ταλανιζει.Ειναι αδιανοητο να μην κατανοουν μερικοι ανθρωποι οτι επειδη αυτοι ξεπερνουν το απλο αγχος τους,δεν ειναι το ιδιο για καποιον αλλον να το κανει.

 

Ο ψυχολογος πρεπει να ειναι η πρωτη επιλογη,οταν αρχισει κατι να μην πηγαινει καλα με τον εαυτο μας,ο ψυχιατρος οχι.

Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η πρώτη επιλογή πρέπει να είναι ο ψυχίατρος.

[Shadows]

Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η πρώτη επιλογή πρέπει να είναι ο ψυχίατρος.

Ναι προφανως,αλλα επειδη γενικα το θεμα εχει να κανει με αγχος-στρες και αντιστοιχες διαταραχες,εβαλα τον ψυχολογο ως καλυτερη επιλογη.

[Επισκέπτης]

Ναι προφανως,αλλα επειδη γενικα το θεμα εχει να κανει με αγχος-στρες και αντιστοιχες διαταραχες,εβαλα τον ψυχολογο ως καλυτερη επιλογη.

Συμφωνώ απόλυτα.

[kalodrei]

Συμφωνώ απόλυτα.

 

Ναι προφανως,αλλα επειδη γενικα το θεμα εχει να κανει με αγχος-στρες και αντιστοιχες διαταραχες,εβαλα τον ψυχολογο ως καλυτερη επιλογη.

 

μπορει να παει σε γιατρο που εχει και τις δυο ειδικοτητες. 

[margaritagr]

Γιατί οι περισσότεροι προτείνουν ψυχολόγο άρων-άρων; Δεν μπορώ να καταλάβω. Πάντοτε ήξερα ότι ο ψυχολόγος είναι η τελευταία διέξοδος και εμείς τον έχουμε κάνει καραμέλα.

Κάποτε το θέμα ψυχολόγος (και ψυχίατρος) ήταν ταμπού. Πλέον, ευτυχώς κατα το μεγαλύτερο ποσοστό, αυτό δεν ισχύει και κάποιος νιώθει πιο άνετα να απευθυνθεί εκεί.

 

Επίσης δεν είναι πανάκεια (αν και δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν ανθρώπου να μην έχει ΕΣΤΩ ΕΝΑ θέμα) , αλλά αν κάποιος προσπαθήσει μόνος και δει ότι δε βελτιώνεται, (με το να μιλήσει σε φίλους, ν αρχίσει γυμναστική, να βλέπει ευχάριστες ταινίες κλπ) τότε είναι κρίμα να παγιώνεται κάτι άσχημο μέσα του.

[Επισκέπτης]

Κάποτε το θέμα ψυχολόγος (και ψυχίατρος) ήταν ταμπού. Πλέον, ευτυχώς κατα το μεγαλύτερο ποσοστό, αυτό δεν ισχύει και κάποιος νιώθει πιο άνετα να απευθυνθεί εκεί.

 

Επίσης δεν είναι πανάκεια (αν και δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν ανθρώπου να μην έχει ΕΣΤΩ ΕΝΑ θέμα) , αλλά αν κάποιος προσπαθήσει μόνος και δει ότι δε βελτιώνεται, (με το να μιλήσει σε φίλους, ν αρχίσει γυμναστική, να βλέπει ευχάριστες ταινίες κλπ) τότε είναι κρίμα να παγιώνεται κάτι άσχημο μέσα του.

Προς θεού. Εννοείται ότι δεν λέω να μένει με τις στεναχώριες ένας άνθρωπος όσο και να προσπαθεί να το αλλάξει. Αλίμονο. Αλλά πιστεύω ότι δεν πρέπει από τον πρώτο καιρό που περνάμε κάτι, ο,τι και να είναι αυτό, να φωνάζουμε ψυχολόγο/ψυχίατρο. Εκεί ήθελα να καταλήξω.

[doubtful]

Έχω παρατηρήσει πως τις τελευταίες 2 βδομάδες έχω κάποια θεματακια και δε ξέρω που οφείλονται συγκεκριμένα όμως μου κάνουν τη καθημερινοτητα μου δύσκολη..

 

 

 

- Όταν πηγαίνω στη σχολή και πεφτω πάνω σε μερικά παιδιά που δε πολύ γουσταρω (νταηδες και έτσι) νιώθω πως ασφυκτυω είναι σα να κραταω την αναπνοή μου και μόνο όταν ή εγώ απομακρυνθω από αυτούς ή αυτοί από μένα,θυμάμαι πως υπολειτουργω κατά κάποιο τρόπο επειδή εδώ και πόση ώρα δεν αναπνεα φυσιολογικά...όταν κοιτιεμαι σε κάποιο καθρέφτη παρατηρώ πως η επιδερμίδα μου είναι λιπαρή,δε ξέρω κατά πόσο οφείλεται αυτό στη μη φυσιολογική αναπνοή όμως μόνο τότε συμβαίνει σα φαινόμενο..

 

- άλλο ψυχοσωματικό πρόβλημα.. (δε ξέρω άμα πρέπει να το κατάταξω στα "προβλήματα" ή όχι τεσπα) όταν είμαι online περνάνε οι ώρες γρήγορα και ασυλλογιστα ,συνήθως κάθομαι μέχρι τις πρώτες πρωϊνες ώρες και μόνο όταν φτάσω σε σημείο να κλείνουν τα μάτια μου απτή νυστα τότε καταλαβαίνω πως πέρασε η ώρα και πώς χαραμισα πόσες ώρες χωρίς κάποιο όφελος σε κανέναν τομέα (procrastinating νομίζω πως λέγεται) δηλαδή ή βλέπω ταινίες ή διαβάζω άρθρα/blog ή βλέπω διάφορα βίντεο ή οτιδήποτε που στο τέλος θα πω "δεν έμαθα κάτι που δεν το ήξερα" απλά χάνομαι..

 

- όταν είμαι κοντά σε μία κοπέλα ανεξαιρετου το άμα είναι όμορφη ή όχι , (επειδή συνήθως αυτό το παθαίνουν όσοι βρίσκονται κοντα σε όμορφες κοπέλες)

ιδρωνω υπερβολικά πολύ,δε ξέρω που μπορεί να οφείλεται αυτό...δεν νιώθω απαραίτητα κάποια έλξη για την κοπέλα που θα είναι δίπλα μου και τις περισσότερες φορές σκέφτομαι (ή προσπαθω να σκεφτώ) κάτι ώστε να μην έχω το μυαλό μου στο ποσό πολύ ιδρωσα ....

 

Τα περισσότερα προβλήματα παρουσιάζονται εξελικτικά ,δηλαδή ,τα τρία που έγραψα παραπάνω δεν υπήρχαν ανέκαθεν αλλά για τελευταίες 2 βδομάδες έγιναν πιο φανερά....

να συμπεριλάβω πως υπάρχουν μερικές ενέργειες που με χαλαρώνουν...π.χ όταν διαβάζω online βιβλία ιστορίας ή πληροφορίες σχετικά με κάτι περίεργο ( http://listverse.com/2012/11/29/10-more-bizarre-unexplained-mysteries/ ) ξεχνιεμαι κάπως....θα ήταν καλή ιδέα να έχω μαζί μου περιοδικά ή βιβλιαρακια μικρά τα οποία να τα διαβάζω ταν θα είμαι σε περιβάλλον που μου προκαλεί άγχος;

Ελλειψη αυτοπεποιθησης. Με λιγα λογια δεν εισαι σαν τους αλλους και αυτο που εισαι φοβασε οτι δεν αρκει. Τι κανεις?

Ρωτα τον εαυτο σου, ποιος εισαι και που πας, τι θελεις απο τη ζωη?

Βαζε στοχους, οπως, να κοιμασε νωρις, να τρως σωστα, να αγορασεις κατι που θες, να βρεις δουλεια κτλ κτλ. Οτι θες εσυ ρε παιδι μου.

Προσπαθησε να ακους περισσοτερο και να μιλας λιγοτερο.

 

Πρεπει να αρχισεις να ζεις συνειδητα. Τι εννοω? Οταν περπατας στον δρομο που ειναι το μυαλο σου?? Να εχεις το μυαλο σου στους στοχους σου και να μην δινεις αξια στους βρικολακες (δλδ το 90% των "ανθρωπων) που θα χαρουν να σε ριξουν με το βλεμα τους, θα χαρουν με τα μειονεκτηματα σου και θα γουσταρουν να σε μειωνουν μπροστα σε αλλους για να νιωσουν εκεινοι ανωτεροι/καλυτεροι. Με λιγα λογια η δυστυχια σου ειναι η ευτυχια τους. Ναι, τοσο ΓΤΠ ειναι ο κοσμος.

Να μην μασας τα λογια σου ρε. βρισε αν χρειαζετε, πρεπει να εισαι αληθεινος, μονο τοτε θα εισαι ανετος. Αν δεν σου κανει η παρεα σου, δωστους δρομο. Να κρατας το κεφαλι ψηλα και να τους κοιτας στα ματια οταν σε κοιτανε. Αν σκυψεις το κεφαλι, τι γαμισες. Αποδεξου των ευαυτο σου, με ολα τα μειονεκτηματα του και βαλε στοχο να γινεις καλυτερος.

 

Τιποτα απο ολα αυτα που ειπα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ. Πρεπει να κανεις συνειδητη προσπαθεια, οπως ειπα.

 

Επισης υπαρχουν καλα βιβλια πανω στη ψυχολογια και στη λειτουργια της μνημης/αυτοσυγκεντωσης. Δανεισου απο βιβλιοθηκη. Οπως ειπα και σε αλλο ποστ μου, πιστευω πως ολοι μας ολοι περναμε καποια σταδια, οπως τα levels στα παιχνιδια, μονο που τα levels στην πραγματικοτητα ειναι πολλα περισσοτερα και πανω σε διαφορετικα πραγματα/ικανοτητες.

Ξεχασα το πιο βασικο... Να περνεις ανασες απο τη μυτη, συνεχως! Και αν χρειαζεται να ξεφυσας.

[aggelosdim]

δίκιο έχετε όλοι σας ,πρέπει να το ψαξω...πάντως χτες που πήγα στη σχολή και σκεφτομουνα αυτά που λέγαμε εδώ και τις απαντήσεις/γνώμες του καθένα,δεν είχα το μυαλό μου καν στις κοπέλες/στους μάγκες οπότε δεν ιδρωσα/αγχωθηκα σχεδόν καθόλου (μόνο αγχωθηκα λίγο επειδή γραφαμε πρόοδο και δεν είχα διαβάσει καλα χαχα) άρα ίσως το μυστικό του να μην αγχωνεσαι να είναι να σκέφτεσαι διάφορα πράματα και να έχεις το μυαλό σου αλλού...

[Επισκέπτης]

δίκιο έχετε όλοι σας ,πρέπει να το ψαξω...πάντως χτες που πήγα στη σχολή και σκεφτομουνα αυτά που λέγαμε εδώ και τις απαντήσεις/γνώμες του καθένα,δεν είχα το μυαλό μου καν στις κοπέλες/στους μάγκες οπότε δεν ιδρωσα/αγχωθηκα σχεδόν καθόλου (μόνο αγχωθηκα λίγο επειδή γραφαμε πρόοδο και δεν είχα διαβάσει καλα χαχα) άρα ίσως το μυστικό του να μην αγχωνεσαι να είναι να σκέφτεσαι διάφορα πράματα και να έχεις το μυαλό σου αλλού...

Έτσι μπράβο.

Το κλειδί μιας καλής -κοινωνικής- ζωής είναι να τους γράφεις όλους -τους haters- στα τετράδια σου που βρίσκονται λίγο πιο κάτω από την κοιλιά σου

[aggelosdim]

λίγο πιο κάτω απτή κοιλιά σου; στον αφαλο σου δηλαδή;

Ελλειψη αυτοπεποιθησης. Με λιγα λογια δεν εισαι σαν τους αλλους και αυτο που εισαι φοβασε οτι δεν αρκει. Τι κανεις?

Ρωτα τον εαυτο σου, ποιος εισαι και που πας, τι θελεις απο τη ζωη?

Βαζε στοχους, οπως, να  νωρις, να τρως σωστα, να αγορασεις κατι που θες, να βρεις δουλεια κτλ κτλ. Οτι θες εσυ ρε παιδι μου.

Προσπαθησε να ακους περισσοτερο και να μιλας λιγοτερο.

 

Πρεπει να αρχισεις να ζεις συνειδητα. Τι εννοω? Οταν περπατας στον δρομο που ειναι το μυαλο σου?? Να εχεις το μυαλο σου στους στοχους σου και να μην δινεις αξια στους βρικολακες (δλδ το 90% των "ανθρωπων) που θα χαρουν να σε ριξουν με το βλεμα τους, θα χαρουν με τα μειονεκτηματα σου και θα γουσταρουν να σε μειωνουν μπροστα σε αλλους για να νιωσουν εκεινοι ανωτεροι/καλυτεροι. Με λιγα λογια η δυστυχια σου ειναι η ευτυχια τους. Ναι, τοσο ΓΤΠ ειναι ο κοσμος.

Να μην μασας τα λογια σου ρε. βρισε αν χρειαζετε, πρεπει να εισαι αληθεινος, μονο τοτε θα εισαι ανετος. Αν δεν σου κανει η παρεα σου, δωστους δρομο. Να κρατας το κεφαλι ψηλα και να τους κοιτας στα ματια οταν σε κοιτανε. Αν σκυψεις το κεφαλι, τι γαμισες. Αποδεξου των ευαυτο σου, με ολα τα μειονεκτηματα του και βαλε στοχο να γινεις καλυτερος.

 

Τιποτα απο ολα αυτα που ειπα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ. Πρεπει να κανεις συνειδητη προσπαθεια, οπως ειπα.

 

Επισης υπαρχουν καλα βιβλια πανω στη ψυχολογια και στη λειτουργια της μνημης/αυτοσυγκεντωσης. Δανεισου απο βιβλιοθηκη. Οπως ειπα και σε αλλο ποστ μου, πιστευω πως ολοι μας ολοι περναμε καποια σταδια, οπως τα levels στα παιχνιδια, μονο που τα levels στην πραγματικοτητα ειναι πολλα περισσοτερα και πανω σε διαφορετικα πραγματα/ικανοτητες.

Ξεχασα το πιο βασικο... Να περνεις ανασες απο τη μυτη, συνεχως! Και αν χρειαζεται να ξεφυσας.

 

δεν ξέρω τι θέλω απτή ζωή αυτό είναι το κακό ...

ειλικρινά , το μόνο σαν στόχο ας το πω πού έχω είναι να ειμαι φυσιολογικός ώστε να μη νιώθω διαφορετικός σε σύγκριση με τους άλλους ...να βρω μία δουλειά αφού τελειωσω μ τη σχολή,να παντρευτώ, να κάνω οικογένεια,γενικά όλα τα must που έχει θεσπίσει η κοινωνία πως "πρέπει" κανείς να τα κάνει αλλιώς....δεν είναι φυσιολογικός...

[groot]

δίκιο έχετε όλοι σας ,πρέπει να το ψαξω...πάντως χτες που πήγα στη σχολή και σκεφτομουνα αυτά που λέγαμε εδώ και τις απαντήσεις/γνώμες του καθένα,δεν είχα το μυαλό μου καν στις κοπέλες/στους μάγκες οπότε δεν ιδρωσα/αγχωθηκα σχεδόν καθόλου (μόνο αγχωθηκα λίγο επειδή γραφαμε πρόοδο και δεν είχα διαβάσει καλα χαχα) άρα ίσως το μυστικό του να μην αγχωνεσαι να είναι να σκέφτεσαι διάφορα πράματα και να έχεις το μυαλό σου αλλού...

 

 

 

Λάθος, κατά την γνώμη μου. 

 

Όταν σκέφτεσαι κάτι άλλο, δεν έχεις λύσει το πρόβλημά σου αλλά το βάζεις (το πρόβλημά σου) κάτω από το χαλάκι. Γυρνάς αλλού το πρόσωπο, εθελοτυφλείς. Το πρόβλημα είναι ακόμα εκεί, απλά εσύ δεν το βλέπεις. Άρνηση και απόσυρση θα το έλεγε κάποιος ψυχολόγος. 

 

 

Με αυτό που λες, το μόνο που κάνεις τελικά είναι να αγνοείς το πρόβλημα και όχι να το λύνεις. 

[aggelosdim]

Λάθος, κατά την γνώμη μου. 

 

Όταν σκέφτεσαι κάτι άλλο, δεν έχεις λύσει το πρόβλημά σου αλλά το βάζεις (το πρόβλημά σου) κάτω από το χαλάκι. Γυρνάς αλλού το πρόσωπο, εθελοτυφλείς. Το πρόβλημα είναι ακόμα εκεί, απλά εσύ δεν το βλέπεις. Άρνηση και απόσυρση θα το έλεγε κάποιος ψυχολόγος. 

 

 

Με αυτό που λες, το μόνο που κάνεις τελικά είναι να αγνοείς το πρόβλημα και όχι να το λύνεις.

 

 

να το λύσω στην αρχή δε μπορώ όμως η αγνόηση εύκολη είναι..

εσένα groot , άμα σε ενοχλούσε το να βρισκόσουν κοντά σε κάποιους που δε συμπαθείς όμως δεν είχες την επιλογή απλά να μη βρίσκεσαι σε εκείνο το μέρος εκείνη τη χρονική στιγμή ,τι θα έκανες; υπομονή; ή απλά αγνοηση;

[groot]

Οπότε, το πρόβλημά σου είναι ακόμα πιο βαθύ. Αλλιώς θα διάλεγες τον δρόμο που το λύνει και όχι τον δρόμο που σου είναι πιο εύκολος. 

 

 

Χώρια ότι το "διαλέγω το να κοιτάω αλλού γιατί είναι πιο εύκολο" είναι εντελώς κατάπτυστο σαν νοοτροπία imho. 

[aggelosdim]

Οπότε, το πρόβλημά σου είναι ακόμα πιο βαθύ. Αλλιώς θα διάλεγες τον δρόμο που το λύνει και όχι τον δρόμο που σου είναι πιο εύκολος. 

 

 

Χώρια ότι το "διαλέγω το να κοιτάω αλλού γιατί είναι πιο εύκολο" είναι εντελώς κατάπτυστο σαν νοοτροπία imho.

 

 

τι εννοεις καταπτυστο;

[groot]

Greek language?