Σας κοβονται τα ποδια απο τρομο;

[AntiCambeR]

 

 

 

 

 

Κάτι τέτοια συναντάω πχ στο πάρκο, και μάλιστα αμολημένα, και μου παγώνει το αίμα (δεν πα' να 'ναι εκπαιδευμένα!!). Μια φορά είχα πετύχει να 'χει και δύο κάποιος. (Το ένα το λέγανε Μάρα. Να δεις που το άλλο το λέγανε Σάρα, και γι' αυτό ήταν κακό το συναπάντημα. ) Σκύλαροι, πάντως. Πολύ επιβλητικά σκυλιά. 

 

On topic. Εμένα δεν μου κόβονται τα πόδια, όσο ότι παγώνω ολόκληρη για κάποια δευτερόλεπτα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως.

 

Θυμάμαι που πήγαινα κάπου κι απέναντι ήταν μια παρέα με ένα σκύλο (μετρήσιμου αναστήματος, όχι καμιά πιθαμή). Ε, τον βλέπω, με βλέπει. Αυτό ήταν! Βάζει μια τρεχάλα κι έρχεται καταπάνω μου. Τρώω μία φρίκη και σκαλώνω εν πρώτοις, και καπάκι σκέφτομαι πως αν τρέξω θα τα κάνω χειρότερα (και σάματις μπορώ να βάλω κόντρα μαζί του στο τρέξιμο; ούτε υπήρχε κάποιο ύψωμα να σκαρφαλώσω ή να πηδήσω τίποτε κάγκελα, κάτι τέλος πάντων), οπότε μένω εκεί που είμαι, συμφιλιωμένη με την ιδέα πως στην καλύτερη "αστροσύννεφο, αποχαιρέτα το πόδι που χάνεις" ή στην χειρότερη "θα γίνεις παζλ 1000 κομματιών". Για να γράφω εδώ, δεν έγινα παζλ χιλίων κομματιών. Κι έχω και το πόδι μου. Ήρθε ο μπαγάσας κι άρχισε να με μυρίζει κουνώντας την ουρά του. Εγώ είχα φάει τέτοια τρομάρα, που δεν έκανα την παραμικρή κίνηση και περίμενα στωικά να με βαρεθεί και να φύγει. Όπερ κι εγένετο, οπότε και συνέχισα στον προορισμό μου. Κατά τ' άλλα, στον δρόμο είμαι υποψιασμένη και της φιλοσοφίας "φύλα τα ρούχα σου, να 'χεις τα μισά". Αλλά, να, που τ' απρόοπτα δεν μπορούν να λείπουν και σε πιάνουν εξαπίνης. Θυμάμαι που ήμουν σε στάση και περίμενα το αστικό. Περπατούσα χαλαρά κι ανέμελα (κι ολίγον στην κοσμάρα μου) μέχρι να περάσουν τα λεπτά και να φανεί το αστικό. Έρχεται ένας άντρας που περπατάει προς το μέρος μου κι εγώ προς το δικό του. Φτάνουμε στη στιγμή που ειμαστε πλάι πλάι. Αίφνης σκύβει ελαφρώς μπροστά και ξεσπάει σε κάτι άναρθρες κραυγές, που τύφλα να 'χει ο Ταρζάν στη ζούγκλα. Πετάχτηκα σαν ελατήριο! Μόλις τελειώνει το μονόπρακτο τής τρέλας, συνεχίζει σα να μη συνέβη τίποτα.

 

Σεισμός και θόρυβοι δεν με παγώνουν. Ίσα ίσα που τσιτώνει και το τελευταίο μου κύτταρο κι είμαι σε ετοιμότητα. Στην θέαση εντόμων και λοιπών παράξενων/φοβιστικών/σιχαμερών πλασμάτων δεν υπάρχει καν κάποια σκέψη. Ανάβει το νοερό λαμπάκι κινδύνου, κάνοντας ίου ίου, κι ενεργοποιείται η τρεχάλα. Τουτέστιν, τρέχω σα να μην υπάρχει αύριο, λες κι είμαι στους Ολυμπιακούς. Ναι, τόσο γενναία!

 

 

Οι σκύλοι αντιλαμβάνονται αν φοβάσαι.Νομίζω μέσω οσμών απο ορμόνες που βγάζει το ανθρώπινο σώμα που δεν είναι αντιληπτές απο τον άνθρωπο.Οταν φοβάσαι ο σκύλος μπορεί να σε θεωρήσει ως απειλή με αποτέλεσμα να υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να σου επιτεθεί.

 

Εχεις φανταστεί τον εαυτό σου να παλεύει με κάποιο έντομο;

[astrosunnefo]

Οι σκύλοι αντιλαμβάνονται αν φοβάσαι.Νομίζω μέσω οσμών απο ορμόνες που βγάζει το ανθρώπινο σώμα που δεν είναι αντιληπτές απο τον άνθρωπο.Οταν φοβάσαι ο σκύλος μπορεί να σε θεωρήσει ως απειλή με αποτέλεσμα να υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να σου επιτεθεί.

 

Εχεις φανταστεί τον εαυτό σου να παλεύει με κάποιο έντομο;

 

Ναι, το ξέρω.

 

Η φοβία μου 'χει μείνει από παλιά, βλέπεις. Ήταν ένας βλάκας που είχε κάμει μια μικρή αγέλη - και την άφηνε λεύτερη ν' αλωνίζει στους δρόμους, στην οποία (αγέλη) ο αρχηγός ήταν ο πιο ζόρικος και μάγκας, κι υπήρχαν πάντοτε ιστορίες με δαύτα. Έκτοτε όποτε βέπω νταρντάνικο σκύλο με πιάνει το κατιτίς μου. Ευτυχώς, ποτέ δεν μου δημιουργήθηκε κάποιο θέμα. Μέχρι τώρα, τουλάχιστον. Κι ελπίζω το ίδιο να συνεχίσει και στο μέλλον.

 

Και μόνο να το αντιμετωπίσω... Δεν είναι πάλη αυτό;

Όσο βρίσκονται στον χώρο μου κι άλλοι είναι μια χαρά. Την κοπανάω σε χρόνο dt και τους αφήνω να βγάλουν αυτοί το φίδι απ' την τρύπα. Όταν είμαι μόνη μου είναι το θέμα. Εκεί, θέλω - δεν θέλω, σφίγγω τη ψυχούλα μου και πέφτω ηρωικά στη μάχη. 

 

[volos27]

με ειχε δαγκωσει ενα οταν ημουν μικρος στον κωλο

[AntiCambeR]

με ειχε δαγκωσει ενα οταν ημουν μικρος στον κωλο

 

 

Ηταν κωλόσκυλο.  

[volos27]

μου εκανε 2 τρυπες  ευτυχως ηταν του σαλονιου κ ειχε εμβολιαστει,με πηγανε βεβαια κ μου κανανε μια ενεση,

ηταν απο αυτα τα μαλλιαρα τα μικρα

κ οντως ηταν κωλοσκυλο γιατι ειμασταν 10 ατομα σε ενα οικοπεδο κ παιζαμε μπαλα κ αυτο ηρθε κ δαγκωσε εμενα

[astrosunnefo]

Μωρέ μπράβο η σπιθαμή. Κι εγώ παραλίγο να μετρούσα τρύπες στο πόδι μου από ένα τέτοιο, που το βρήκα στο δρόμο με την αφεντικίνα του. Είμαι από πίσω του. Με βλέπει. Όλα καλά. Είμαι δίπλα του κι είμαι πανέτοιμη να το προσπεράσω. Αρχίζει να με γαβγίζει και πάει να με δαγκώσει η σπιθαμή. Ευτυχώς, την είδα και γλίτωσα στο τσακ το πόδι μου. Με πήρε ξυστά (το σαγόνι τού καρχαρία ). Ου να χαθεί, να χάνεται!
 

[volos27]

δεν ειμαι σιγουρος αλλα πιστευω οτι δεν εχεις σκυλο ε?

[astrosunnefo]

Δεν καταλαβαίνω γιατί το λες αυτό. χαχα

 

Καλέ, τους λατρεύω. Απλώς έχω μια μικρή ταχυκαρδία στη θέα άγνωστου σκύλου.

Σχιζοφρενικό, ε;

 

 

Εγώ μια φορά θέλω σκύλο (κι είχα επαφή με σκύλους από παιδί), αλλά οι υπόλοιποι στο σπίτι έχουν το σθένος τού Μεταξά.

 

[Laurelien]

μου εκανε 2 τρυπες  ευτυχως ηταν του σαλονιου κ ειχε εμβολιαστει,με πηγανε βεβαια κ μου κανανε μια ενεση,

ηταν απο αυτα τα μαλλιαρα τα μικρα

κ οντως ηταν κωλοσκυλο γιατι ειμασταν 10 ατομα σε ενα οικοπεδο κ παιζαμε μπαλα κ αυτο ηρθε κ δαγκωσε εμενα

 

Αυτά τα μικρά είναι τα πιο κομπλεξικά. Έχουν κόμπλεξ κατωτερότητας. Δεν τα βλέπεις πως γαβγίζουν στα μεγάλα και το παίζουν νταήδες; Είναι και ψωνάρες. Μια γυναίκα που ξέρω είχε ένα πεκινουά και άμα περνούσες από δίπλα χωρίς να το χαϊδέψεις γάβγιζε και γρύλιζε.

Ειχες απλωσει πριονιδι και περπατησαν πανω του?

Πάλι μιλάμε για τον θόρυβο που κάνουν οι κατσαρίδες xD Λοιπόν προχθές άκουσα κι εγώ κατσαρίδα να περπατάει όταν ήμουν στο υπόγειο. ΟΝΤΩΣ ακουγονται οταν περπατάνε αλλα οχι όλες. Ακούγεται ενα χρουστ-χρουστ καπως. 

[opera]

Ούτε ενός χρόνου υπάλληλος,χτυπάνε τα κουδούνια,"άτομο έπεσε στις γραμμές του μετρό", στα Σεπόλια αν θυμάμαι καλά,φτάνουμε στην είσοδο του σταθμού και ένας συνάδελφος με 15 και πλέον χρόνια υπηρεσία λέει " πω, πω δεν αντέχω να δω"  και γυρίζει πίσω.

Κατέβαινα τα σκαλοπάτια με "κομμένα γόνατα".

Τελικά όλα καλά δεν τον είχε κόψει,τον βάλαμε σε φορείο και τον ανεβάσαμε.

[Lucifer]

Εμένα θα μου κόβονταν τα πόδια να ομολογήσω στο ινσόμνια, μέρα απεργίας, ότι δουλεύω στο μετρό.

[adi32]

Αυτά τα μικρά είναι τα πιο κομπλεξικά. Έχουν κόμπλεξ κατωτερότητας. Δεν τα βλέπεις πως γαβγίζουν στα μεγάλα και το παίζουν νταήδες; Είναι και ψωνάρες. Μια γυναίκα που ξέρω είχε ένα πεκινουά και άμα περνούσες από δίπλα χωρίς να το χαϊδέψεις γάβγιζε και γρύλιζε.

 

Ακριβώς, έχουν κάτι κυρατσες κάτι τέτοια υποθετα και τα βλέπεις ότι βραζουν μέσα τους από κακία

[iordanis77]

Πάλι μιλάμε για τον θόρυβο που κάνουν οι κατσαρίδες xD Λοιπόν προχθές άκουσα κι εγώ κατσαρίδα να περπατάει όταν ήμουν στο υπόγειο. ΟΝΤΩΣ ακουγονται οταν περπατάνε αλλα οχι όλες. Ακούγεται ενα χρουστ-χρουστ καπως. 

 

Εγω παλι ημουν στη κουζινα με ανοιχτη τη βρυση, ακουσα ομως μια κατσαριδα στο χωλ παρολο που περπατουσε στις μυτες των ποδιων της, νομιζε οτι δε θα τη παρω χαμπαρι χεχε...

Ηταν κωλόσκυλο.  

 

υπαρχουν και κωλόγατα

 

 

[Laurelien]

Εγω παλι ημουν στη κουζινα με ανοιχτη τη βρυση, ακουσα ομως μια κατσαριδα στο χωλ παρολο που περπατουσε στις μυτες των ποδιων της, νομιζε οτι δε θα τη παρω χαμπαρι χεχε...

Καλα μην πιστευεις! Πλεον εχουμε μαζευτει πολλοι που λεμε οτι τις εχουμε ακουσει.    

[volos27]

αν ειναι απο 1 κιλο κ πανω ακουγονται

η αν ειναι πανω απο 1000 σε ενα σημειο

για ποιες κατσαρισες λεμε?για τις μαυρες η τις μικρες τις καφε?