Διαπροσωπικές σχέσεις στο χώρο εργασίας

[zio10]

E καλα εσυ θα μου φαινοταν περιεργο να τσακωνοσουν αφου δεν κοντράρεις κανέναν! Ελπιζω μονο να μην αφηνεις να σε εκμεταλευτει κανεις διοτι δυστυχως τα ζώα δεν καταλαβαινουν από ευγενειες και πολιτισμένες συμπεριφορές.

Μπα όχι, όλα καλά

[DDevil]

Στον 1 χρονο που είμαι στη δουλειά πρεπει να έχω ερθει το πολύ καμια 10αρια φορές σε αντιπαράθεση με κάποιους κυριως προϊσταμενους όμως, τωρα αν ο άλλος δεν πει κατι να με προσβάλλει με χαρακτηρισμο δεν θα μπω στον κοπο να τσακωθω ούτως ή αλλως συνάδελφοι ειμαστε παιδια κακα τα ψέμματα δεν σε συμφέρει να τσακωθείς διοτι αυριο μεθαύριο θα χρειαστείς ειτε εσυ ειτε αυτος την βοηθεια του άλλου. Δεν γινεται να τσακωθείς θα πρέπει να υπάρχει πολύ σοβαρος λογος.

 

Ειμαι της αποψης ότι που και που είναι καλο να ριχνεις και κανα ακυρο για να μη σε περνανε για μαλακα και στα φορτωσουν όλα. Όχι συνεχεια όμως που και που.

 

Μια φορα ενας προισταμενος πηγε να μου βάλει τις φωνες και του ειπα να μην μου φωνάζει εμενα τον ακουω και ετσι δεν είμαι κουφός ακομα δοξα το θεο.  

 

Πιο πολύ με ανωτερους εχω ερθει σε αντιπαραθέσεις.

 

Τι κάνουν σ'αυτές τις περιπτώσεις; Τα γράφουν όλα και συνεχίζουν το "ομαδικό πνεύμα"; Τους γράφουν όλους, κάνετε ότι θέλετε απλά εγώ δε συμμετέχω; Τους ξεσκεπάζουν σε στυλ "εντάξει αλλά σταμάτα να είσαι λίγδας";

 

 

Ομαδικο πνευμα με οσους είναι ομαδικοι φιλε. Την πρωτη φορά έκανα αντικατασταση με κάποιον συναδελφο μια μερα επειδή μου το ζητησε όταν χρειαστηκα εγω το αντιστοιχο μου εκανε τον δυσκολο και ότι εχει υποχρεώσεις δεν του ειπα τιποτα απλα την επομενη φορά που χρειάστηκε και φυσικά δεν ηρθε καν να μου το πει ο ιδιος απλα εβαλε τον υπευθυνο που διαχειρίζεται αυτά τα δεδομενα τους ειπα ότι όχι δεν κανω την αντικατασταση. Και αμα με ρωτουσαν το γιατι θα τους εξηγουσα κιολας. Σε καποια πραγματα μπορω να κανω υπομονη για να συμβιώσουμε ολοι οσο καλυτερα γινεται και να μην έχουμε κοντρες αλλα όχι να με πιάνουνε μαλάκα δεν προκειται.

 

Κατά τα αλλα για μενα καποιος ας είναι απλα φιλικος στη δουλειά του με ττο χαμογελο ναι οκ όλα μη ψάχνεται να πατησει σε αφορμες να τσακωθεί υπάρχουν άπειρες μα που θα σου κανει τον εξυπνο ο άλλος (και να παιρνε και περισσοτερα λεφτα παει στο διαολο) μα που θα σου μιλησει ισως λιγο απότομα καμια φορά κανεις το μαλακα λες ναι ναι και τους γράφεις. Μονο σε σοβαρες περιπτώσεις τσακώνεσαι εγω αυτό πιστευω και κάνω.

 

Και φυσικα χαβαλές και χιουμορ για να περνάει η μέρα και οι δυσκολιες της δουλειάς!!!

 

Με όλα αυτά εμενα δεν μου έχει βγει σε κακο γιατι εκτος δουλειάς οσους έχω συναντήσει ακομα και πλάτη με έχουν φωνάξει να με χαιρετησουν πραγμα που σημαινει ότι δεν με βλέπουν και αλλαζουν πεζοδρομιο. Καλο αυτό αμα μπορέσεις και πετυχεις και να μην σε πιάνουν μαλακα και να μην σε βλέπουν και αηδιαζουν εισαι σε καλο δρομο.

[Vapir]

Η μετριοφροσύνη είναι για τους μέτριους

Και στην δουλειά και παντού!

Όταν εργάζεστε να είστε ο εαυτός σας, η δουλειά δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από ένα (σημαντικό) κομμάτι της ζωής σας, δεν χρειάζεται να υποκρίνεστε ότι είστε κάποιος άλλος και στις δυσκολίες να θυμάστε πάντα το εξής..

Οι καλοί ποτέ δεν χάνονται! Οι καλοί όχι οι κάλοι..

έτσι ακριβώς είναι και επειδή αυτό που περιγράφει υπάρχει παντού στην κοινωνία μας κ όχι μόνο στην εργασία καλό είναι να φροντίζουμε να μην μας λυπούνται ΠΟΤΕ , ακόμα και στις χειρότερες αναποδιές να μην βγαίνει τίποτα προς τα έξω , ούτε για το χρηματικό ούτε για τα προσωπικά θέματα και γιαυτό ποτέ δεν συζητάμε τα προσωπικά μας κ τα προβλήματα μας στον χώρο εργασίας μας .

και αν δεν υπάρχει τρόπος να σε σεβαστούν καλύτερα να σε φοβούνται , τον φόβο όλοι τον σέβονται και ας δώσει ο καθένας την ερμηνεία του κατα περίπτωση  

Εγώ όπου εργάζομαι φροντίζω να είμαι άψογος στην δουλειά μου για να μην έχω πιασίματα κ απο εκεί κ πέρα όποιος έχει @@ ας κάνει το παραμικρό , θα έρθει η ώρα να σχολάσουμε και να λύσουμε ότι θέμα έχουμε εκτός δουλειάς

 

 

Βέβαια μια φορά μου έτυχε κάτι τέτοιο , συνήθως με συμπαθούν όλοι απ την αρχή  

 

[Gkostas2007]

Όπως λένε και τα υπόλοιπα παιδιά, στην δουλειά πας απλά για να δουλέψεις και όλους αυτούς τους βρήκες εκεί, δεν τους διάλεξες.

 

Προσωπικά προσπαθώ να έχω τυπικές σχέσεις, να λέω καμιά καλημέρα και άντε για καμιά μπάλα ή να κάνω καμιά κουβέντα περί ανέμων και υδάτων. Δεν θα πω πότε τα προσωπικά μου, σπάνια θα αποκαλύψω σε κάποιον συνάδελφο τι με ενοχλεί στην δουλειά και όσο μπορώ αποφεύγω και τις μαζώξεις έξω απο το γραφείο κλπ (φίλους έχω, δεν θέλω άλλους). Και επίσης το πιο σημαντικό, που και που ρίξε και κανα όχι μην σε περάσουν για μαλάκα και στα φορτώνουν όλα!

 

Γενικά η δουλειά ειδικά στον ιδιωτικό τομέα είναι απλά για να βγάλεις τα προς το ζην σου. Δεν είναι δικά σου τα υπερκέρδη που απαιτούν, δεν είναι δική σου η εταιρεία και όποτε τους καπνίσει θα σε διώξουν. Οπότε δεν έχει νόημα να δένεσαι με κάτι που δεν σου ανήκει και σε βλέπουν σαν αναλώσιμο, ούτε να κάθεσαι και να δένεσαι με τον καθένα που δεν ξέρεις τι κουβαλάει στο κεφάλι του.

[d_gkal]

κανω την δουλεια μου και τελος.

δε θελω ουτε φιλους απο κει, ούτε εχθρούς

 

φυσικα πολλοι μιλανε και καποια στιγμή θα φαν το κεφαλι τους. τοτε θα το ευχαριστηθω, παρολο που δεν δίνω σημασία

[fotaras13]

Η λύση σε αυτά που περιγράφετε είναι μία:

Να κάνεις δική σου δουλειά...

 

Δεν θα έχεις κανέναν μαλάκα πάνω απ΄ το κεφαλι σου,να σε ενοχλεί, να σε χώνει, να στο παίζει ιστορίας, να σε κράζει κ.ο.κ

 

Το αρνητικό είναι το ρίσκο που πρέπει να πάρεις...

 

Με συνεταιράκι πάντως βγαίνει καλά η δουλειά.

Εγώ σκέφτομαι με ένα φίλο απο επαρχία να ανοίξουμε καφετέρια εκεί σε πολυσυχναστο μερος... Αν όλα πάνε καλά θα αφήσω τη δουλειά που έχω τώρα στην πρωτεύουσα και θα κατεβαίνω καποιες φορές τη βδομάδα εκεί να βλέπω τι παίζει.

[DDevil]

Kαλη ιδεα αυτή φιλε αλλα μετα δημιουργούνται άλλα θεματα πχ μπορει στη γυρω περιοχη να έχεις εχθρούς ακομα και τραμπούκους που θα ενοχλουν για να τους πάρεις για προστασια και να τους δωσεις δουλειά αν πας σε ένα μερος που δεν θα ενοχλεί κανεις δεν θα εχεις θεματα με τον ιδιοκτητη του μαγαζιου που νοικιάζεις (σοβαρο θεμα όπως εχουμε δει και από αλλα θρεντ εδώ μεσα) και δεν πεσεις και σε τιποτα περιεργους προμηθευτες θα εισαι μια χαρα.

 

Η μια προοπτικη είναι αυτή η άλλη είναι να δεχθείς γρηγορα ότι σε αυτό το κοσμο των αντικρουμενων συμφερόντων και των διαφορετικών φιλοσοφιων θα έχεις σιγουρα και εχθρούς οι οποιοι θα σε κάνουν καλυτερο σαν ανθρωπο οσο και αν σου φαινεται περιεργο διοτι αν καταφερεις και τους ελεγχεις εισαι επιδεξιος. Επισης δεν είναι κακο να εχεις πολλους εχθρούς αμα έχεις και πολλους φιλους.

 

Εγω είμαι σιγουρος στη δουλεια ότι κάποιοι με θαβουν και με ρουφιανευουν ακομα και αν δεν τους εχω πειραξει ποτέ. Το χει πει και ο Χωκινς αν ο κοσμος δεν καλμάρει με την επιθετικοτητα το ανθρωπινο γενος θα αφανιστεί. Homo homini lupus.

 

Κατά τα αλλα ναι το καλυτερο από όλα θα ηταν να δουλεύουμε με ατομα που ταιριαζουμε γιατι αλλιως δουλευεις όταν έχεις ένα ατομο που συμπαθείς και δεν την λεει ο ενας στον αλλον και αλλιως όταν πρεπει να συνεργαστείς μαζι του και να λες ωχχχ ρε παλι με το μαλακα ξεκιναει η βδομαδα? το πουστη με χει πρηξει. Εγω πχ κανω τάμα να ερθει ο κολλητος μου στο γραφειο που είμαι πιστευω θα το απογειώναμε. Φουλ συνενοηση , δεν θα παρεξηγουσε ο ενας τον αλλον δεν θα ενιωθε ο ενας ότι δινει εντολη στον αλλον κτλπ.

[fotaras13]

Με όλα αυτά εμενα δεν μου έχει βγει σε κακο γιατι εκτος δουλειάς οσους έχω συναντήσει ακομα και πλάτη με έχουν φωνάξει να με χαιρετησουν πραγμα που σημαινει ότι δεν με βλέπουν και αλλαζουν πεζοδρομιο. Καλο αυτό αμα μπορέσεις και πετυχεις και να μην σε πιάνουν μαλακα και να μην σε βλέπουν και αηδιαζουν εισαι σε καλο δρομο.

 

Σε προηγούμενη δουλειά που έκανα δεν θα με ενδιέφερε καθόλου η αποψη τους για μένα. Χίλιες φορές να σε πουνε μουνοπανο παρα να εισαι ο μαλακας/κοροιδο της παρεας.

 

Η προηγούμενη δουλειά μου ήταν πολύ απαιτητική κυρίως γιατί είχα να κάνω με τη διεύθυνση και τους προϊσταμένους κάποιων τμημάτων.

Ήμουν σε αυτό το πόστο με άλλον ένα συναδελφο, ο οποίος ήταν αρκετα γλυφτακι ,κλαψας με το παραμικρο και πειραχτήρι με εκνευριστικό τρόπο δλδ κοροιδευε/ειρωνευόταν τους αλλους...  κατι σαν ενα κακομαθημενο 16 χρονο μονο που ο συναδελφος ηταν γυρω στα 25...

 

Μας είχε πει κατά γράμμα  ένας προιστάμενος του hr τι ήθελε από εμάς στο ποστο μας. Μια μέρα λοιπόν ο συνάδελφος αυτος έλειπε (για να σκαπουλάρει με το πρόσχημα ότι ήθελε να στείλει κάτι με τα ΕΛΤΑ) ως συνήθως και ο hr με ρώτησε αν είχαμε ολοκληρώσει εκείνο το προτζεκτ που μας είχε πει. Του απάντησα ότι μέχρι αύριο θα το έχουμε έτοιμο.

 

Την επόμενη μέρα πήγε για άκυρο λόγο ο συνάδελφος πήγε στον HR και έφαγε το τέντωμα του αιώνα  γιατι ενώ μας ειχε πει τι επρεπε να κανουμε, ο συναδελφος αρχισε να πουλαει τρελα οτι και καλα δεν εχει ενημερωθει (για project 3 μηνων ο hr πρεπει να τον ειχε παρει χαμπαρι γιατι του την ειχε ξαναπει απ οτι μου λεγε) και κατι τετοια. Και ανεβηκε πανω  μετά και αρχισε ο συναδελφος να με βριζει και να φωναζει οτι και καλα δεν ειχε ενημερωθει...

 

Πραγματικα από εκείνη τη μέρα σκέφτηκα σοβαρά να παίξω φάπες μαζί του (βέβαια αυτός θα έπαιρνε τη μαμά του τηλέφωνο να έρθει να τον σώσει), ειδικά όταν μετά από κάνα μήνα με καλέσανε σε άλλη δουλεια αλλά δεν ήθελα να δημιουργήσω θέμα στην εταιρία...

 

Με τον καιρό τον εβλεπα να έρχεται κοντά μου και να προσπαθεί να πιάσει κουβέντα.

Τεσπα φυγαμε και οι δυο απο αυτη τη δουλειά, αυτος γιατι η κοπελα του τον τραβαγε στο Λονδινο που σπούδαζε και εγώ γιατί βρήκα αλλού δουλειά.

Τη μέρα που εφευγα άρχισε να μου λεει οτι ηταν πολυ χαρουμενος για τη γνωριμια και τη συνεργασια, να μη χαθούμε (???)  και κατι τετοια.

 

Σήμερα που το σκέφτομαι μετανιώνω καποιες φορες που απαντησα οτι χαρηκα και εγω και δεν  του είπα ευθεως ότι εύχομαι εκεί που πάω να μην πέσω σε τετοιο μαλάκα όπως ήταν αυτός...

 

Δεν τον έχω ξαναδει απο τότε.

Επεξ/σία 26 Ιουνίου 2016 από fotaras13

[Penemue]

Αναλογα τα ατομα... Μια κοπελα ειναι πολυ ενταξει, μπορουσαμε να γινουμε και φιλες, αλλα μενουμε μακρια... Οι αλλοι ολοι ειναι ανωριμα αντρακια και ας ειναι 40+, πολυ καφριλα.

 

Μεχρι και τι ειδανε στο youporn και redtube να λενε και για ποσο πολυ εξουθενομενος ειναι ο αλλος απο το πολυ σεξ χθες, και ο αλλος να λεει οτι μετα θα παει σε μπ***ο. Ασε η ομοφοβια τους καθε ευκαιρια, που να ξερανε...

[manousos82003]

Είστε ευχαριστημένοι από τις σχέσεις που έχετε με συναδέλφους;

 

Προσωπικά έχω απογοητευτεί πολύ.

 

Κάποιοι είναι πολύ ανταγωνιστικοί. Σε βαθμό που να παρουσιάζουν πχ ιδέες σου σαν δικές τους (απλά παραλείπουν να αναφέρουν ότι εσυ το σκέφτηκες και το μοιράστηκες ευτυχώς με άλλους πρώτα).

 

Αλλοι πολυ υποκριτές. Ολα πολυ καλά, και ναι να βγουμε να φάμε κλπ, αλλά από πίσω πέφτει φτυάρι (έχω παραδείγματα σχολίων για συνάδελφο, ολα καλά μπροστά, είσαι φοβερος, σ'αγαπάμε και από πισω θάψιμο).

 

Και πολύς κρυψινισμός ρε γαμώτο, ακόμα και αν όλοι προσποιούνται την ομάδα. Ο ένας μοιράζεται κάποιο ευχάριστο νέο και το χαίρεται (πχ. αγόρασα σπίτι, το πιο ήπιο παράδειγμα). Ο άλλος που το ακουει έχει μόλις κάνει ακριβως το ίδιο και δε λέει τίποτα.

 

Το ίδιο και με την κλαψα. Ωχ φεύγω (οικειοθελώς) και θα μείνω άνεργος. Δε θα έχει η οικογένεια μου να φάει. Και ταυτόχρονα έχει ήδη βρεί κάτι και έχει άλλες 1-2 καβάτζες απο πίσω αν αυτό το κάτι δε δουλέψει.

 

Τι κάνουν σ'αυτές τις περιπτώσεις; Τα γράφουν όλα και συνεχίζουν το "ομαδικό πνεύμα"; Τους γράφουν όλους, κάνετε ότι θέλετε απλά εγώ δε συμμετέχω; Τους ξεσκεπάζουν σε στυλ "εντάξει αλλά σταμάτα να είσαι λίγδας";

 

Εχουν νοημα τέτοιες σχέσεις; Σίγουρα τα ιδια ισχύουν παντού αλλά στη δουλειά αναγκάζεσαι να τα υποστείς (; )

Welcome to real world....υπαρχει ένας όρος που λέγεται "κοινωνικοποίηση", δηλαδη συνοπτικά ολοι οι άνθρωποι μπορούν να συνεννοούνται και να συνυπάρξουν αρμονικά τοσο στη προςωπικη ζωή οσο και στο χώρο εργασίας...Ομως η θεωρία με τη πράξη απέχουν...

 

Στη δικη μου δουλεια (security) δεν ερχομαι σε επαφή με συναδέλφους, μιας και ειναι βάρδιες, αλλα με κόσμο...Εκει να δεις...Απο υπαλλήλους που μου φορτωνουν την δουλεια τους ή τις παραγγελίες τους μεχρι πελάτες που αρνούνται να καταγράφουν (εργάζομαι σε χώρο που προέχει η ασφάλεια και πρεπει να γίνει καταγραφή στοιχείων)