Τι καταλαβαινετε απο ποιηση?

[Alekos Koan]

καταρχάς πρέπει να ξεκινήσουμε από μια βάση που λέει πως από τη δεκαέτια του εξήντα κι έπειτα δεν προσπαθούμε να καταλάβουμε τι θέλει να πει ο ποιητής αλλά τι θέλει να πει καθαυτό το ποίημα.

έπειτα, είναι μεγάλο ζήτημα να ορίσεις την τέχνη γενικότερα και την κάθε τέχνη ξεχωριστά. Για άλλους είναι θέμα αισθητικής, για άλλους θέμα νοημάτων, ουσίας κλπ, για άλλους θέμα δύναμης (με την έννοια της στρατευμένης κυρίως τέχνης) κλπ
Το θέμα είναι ότι έχουμε εξοικειωθεί σε μια κουλτούρα όπου θέλουμε το Α να ενώνεται με το Β για να δημιουργεί ένα ρεαλιστικό Γ. Θέλουμε οι ταίνιες μας να έχουν τον καλό, τον κακό, ο κακός να είναι ισχυρότερος, ο καλός όμως να χει περισσότερη θέληση, και τελικά να νικάει (τυχαίο παράδειγμα). Έχουμε μάθει να θέλουμε πλοκή, αρχή, μέση και τέλος, γραμμικότητα πάνω στο χρόνο, και το αφηρημένο μας φαίνεται άσχημο και ανούσιο.

 

Λες κι έχει καμία ουσία δηλαδή να κάθεσαι να βλέπεις μια ταινία απ' το να κάθεσαι να παράγεις εργάσια παλιορέμπελε

[παπι]

 

Αυτο ειναι ποιηση;

[volos27]

Αυτο ειναι 12ος πιθηκας bro κ ναι ειναι ποιηση, γιο μεν

[γροσερισοπ]

από τι στιγμή που ξεκινάς να αναρωτιέσαι αν κάτι είναι δεν είναι, μάλλον έχει πάρει και την απόφαση είδη μέσα σου περί ποίησης κλπων.

[volos27]

 

 

Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί

Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα

 

Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή

Έχω ρίξει μες στ' άπατα μιαν ηχώ

Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ

 

Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό

Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.

[seftynw]

Θαύμασα τον Παρθενώνα
και στην κάθε του κολόνα
βρήκα τον χρυσό κανόνα

Όμως σήμερα το λέω
βρίσκω το καλό κι ωραίο
σε μια σπορ Alfa Romeo

Καλοκαίρια και χειμώνες
να 'ναι γύρω μου ελαιώνες
πίσω μου όλ' οι αιώνες

Κι όπου μπρος μου ο δρόμος βγάζει
και σε πειρασμό με βάζει
δώσ' του να πατάω το γκάζι

Με τη δύναμη του λιόντα
και με του πουλιού τα φόντα
πιάνω τα εκατόν ογδόντα

Γεια σας θάλασσες και όρη
γεια σας κι έχω βάλει πλώρη
για της Αστραπής την Κόρη

[sinikos]

 

Αυτο ειναι ποιηση;

 

Μην γαμάμε το θέμα ρε φίλε

 

Αυτό είναι ποίηση 

 

 

 

Πέρα από την πλάκα, στο βίντεο που εβαλες, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ τι λέει. 

 

Αυτο όμως είναι δύσκολο (μου αρέσει η μουσική και η ωραιότητα των στίχων αλλά σαν αυτόνομες λέξεις. Χωρίς να πιάνω νόημα)

 

 

Και επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ. Δεν προσβάλω κανέναν. Μπορεί εγώ να μην μπορώ να πιάσω τα νοήματα, να μην έχω καταβάθος θέληση ή τις απαραίτητες γνώσεις σχετικά με την εποχή,τα βιώματα του ποιητη ή την ιστορική χρονική τοποθεσία.

[Lucifer]

προσπαθείς όμως

[randomcat]

"Γιατί - είσαι εσύ ποιητής;" "Βεβαίως - εγώ είμαι πάρα πολύ ευαίσθητος..."

 

[Επισκέπτης]

Εγώ θα πω ότι δεν είναι αναγκαίο να καταλαβαίνουμε όλοι την ποίηση.

Αν δεν σε ενδιαφέρει πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι νοήμα έχει να το σκαλίζεις.

Η ποίηση θεωρώ ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο και πιστεύω ότι πρέπει να νιώθεις μια βαθιά αγάπη για αυτή, ώστε να κάτσεις να ασχοληθείς μαζί της από οποιαδήποτε άποψη

[Highlander]

Το παρακάτω είναι από τα αγαπημένα μου.

Το είχε γράψει ο σχιζοφρενής & πρεζάκιας Raul Gomez Jattin:

 

 

 

Υπόσχομαι αιώνια να μην σε αγαπάω,
ούτε πιστός ως το θάνατο να σου είμαι,
ούτε χέρι-χέρι να πηγαίνουμε,
ούτε με ρόδα να σε ραίνω,
ούτε πάντα με πάθος να σε φιλώ.
Ορκίζομαι ότι θα υπάρχουν λύπες,
προβλήματα θα υπάρχουν και διενέξεις∙
και άλλες γυναίκες θα κοιτάξω,
και άλλους άντρες θα κοιτάξεις,
ορκίζομαι πως για εμένα τα πάντα δεν είσαι
ούτε ο ουρανός μου, ούτε ο μόνος λόγος μου να ζω,
αν και, πού και πού, μου λείπεις.
Υπόσχομαι να μην σε ποθώ παντοτινά
κάποτε η πηγή σου θα με κουράζει
κι εσένα θα κουράζει το δικό μου μέλος
και τα μαλλιά σου κάποτε
το πρόσωπό μου θα ενοχλούν
Ορκίζομαι ότι στιγμές θα υπάρχουν
που μίσος αμοιβαίο θα μας μεθά
και σε όλα ένα τέλος να τεθεί θα θέλουμε
κι ίσως όντως να τεθεί,
μα σου λέω ακόμα πως θα αγαπηθούμε
θα δημιουργήσουμε, θα μοιραστούμε.
Με πιστεύεις, τώρα, πως σ΄ αγαπώ;

 

 

[tehAllantin]

δεν ειναι αναγκαίο να καταλάβεις την ποίηση ντε και καλά. Μερικά ποιήματα απλά σε κάνουν να κοιτάς στο κενό με δέος ή να σε "οδηγούν" στη ζωή σου κατα κάποιο τρόπο. Ή, εγώ το βλέπω έτσι. Μερικά μπορεί να τα βρεις ασυνάρτητα ή χαζά ενώ κάποιος άλλος να τα νιώσει όπως περιέγραψα προηγουμένως. 

[Sellers]

Ο Τζιμάκος το χει πιάσει το νόημα

 

[LongTom]

Εντάξει, δεν τρέχει τίποτα εάν δεν σε αρέσει η ποίηση.

Δεν είναι το Α & Ω να διαβάζεις ποίηση και μεταξύ μας πολλές οι μπούρδες και πολύ η δηθενιά στον τομέα τούτο,ιδίως από "αναγνώστες".

Από εκεί και πέρα φυσικά έχει και πολλά που αξίζει να τα διαβάσεις και θα σου μείνουν.

 

"Γιατί - είσαι εσύ ποιητής;" "Βεβαίως - εγώ είμαι πάρα πολύ ευαίσθητος..."

 

Επικό επεισόδιο!

[momotis]

 

 

Οι άνθρωποι δεν άντεχουν τον ρεαλισμό,

η τέχνη είναι μέρος Αθανασίας,μια Λύτρωση ενός αποτυχημένου αυνανισμού.

momotis.

 

 

Ίσως για λόγους ταξικούς και οχι μόνο,

τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω

και το κεφάλαιο του Μάρξ που πήρα στη γιορτή σου,

αν του'χες ρίξει μια ματιά θα ήμανε μαζί σου.

Χατζηγφραγκετα.