Έχετε παράξενες φοβίες;

[xristos97]

Έχω υψοφοβία. Για παράδειγμα στον εργοστάσιο που έχω φύλαξη, έχει σκάλες μεταλικές με τρύπες σε ύψος 30-35 μέτρα. Εκεί όταν κοιτάω κάτω στο κενό κόβονται τα πόδια μου. Παρόλα αυτά δε φοβάμαι να μπω σε αεροπλάνο.

 

Δε μπορώ να κολυμπάω ενώ ο βυθός είναι σκοτεινός. Δε με φοβίζει το βάθος αλλά θέλω το νερό να είναι διάφανο για να βλέπω κάτω.

 

Όταν οδηγάω τη μηχανή, φοβάμαι μήπως σπάσει η αλυσίδα και γυρίσει πάνω μου.

Ποσο αληθεια. Νιωθεις να σε παρακολοθει κανενα γιγαντιαιο εξωγηινο διαβολικο πλασμα και σε συνδυασμο με τα ανεξερευνητα βαθη που υπαρχουν στους ωκεανους μας γινεται ακομη πιο τρομαχτικο. Βεβαια εμενα με μια μικρη τσουχτρα με πιανει πανικος, οταν ειμαι μονος μου ομως

[jennyV]

Εννοείται ο σκοτεινός πυθμένας είναι τεράστιος φόβος, θέλω τα νερά καταγάλανα και διάφανα με λεπτή άμμο η μικρά βοτσαλάκια.Επίσης οι αράχνες με τρομοκρατούν μεχρι δακρύων, έχει τύχει στη δουλειά, εξαιτίας μιας αραχνούλας (όπως είπαν οι άλλοι, εγώ έχω να δηλώσω ότι ήταν τεράστια και τρομακτική  ) να κολήσω στον τοίχο κλαίγοντας και να περάσω πάνω απο το γραφείο για να ξεφύγω.Με κανένα άλλο έντομο δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Τρελός φόβος είναι επίσης ότι κατι υπάρχει πίσω από την πόρτα ή κάτω από το κρεβάτι (μάλλον λόγω τησ υπνικής παράλυσης που παθαίνω κατά καιρούς), με αποτέλεσμα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να μην μπορώ να κοιμηθώ αν δεν τα ήλεγχα προηγουμένως, κι αν σηκωνόμουν για να πιω νερό ή να πάω τουαλέτα ή ξυπνούσα μέσα στο βράδυ έπρεπε να ξαναελεγξω, μέχρι που μια φίλη μου ψυχολόγος μου είπε ότι φτάνω στα όρια του ιδεοψυχαναγκασμού, οπότε προσπάθησα και το σταμάτησα αλλά ακόμα και τώρα με τρώει. Επιπλέον φοβάμαι να κοιτάξω σε καθρέπτη αν έχει σκοτάδι, γι αυτό και δεν έχουμε καθέρπτη στη κρεβατοκάμαρα. Και πολλοί άλλοι φόβοι, μικροί και μεγάλοι που τους αγνοώ όσο μπορώ! 

 

Α, και τα τελευταία 2-3 χρόνια με τις συνεχείς πολιτικές εξελίξεις σε όλο τον κόσμο, αρχιζω να φοβάμαι τα χειρότερα (πολεμο κτλ).

[Bspus]

Επίσης οι αράχνες με τρομοκρατούν μεχρι δακρύων, έχει τύχει στη δουλειά, εξαιτίας μιας αραχνούλας (όπως είπαν οι άλλοι, εγώ έχω να δηλώσω ότι ήταν τεράστια και τρομακτική  ) να κολήσω στον τοίχο κλαίγοντας και να περάσω πάνω απο το γραφείο για να ξεφύγω.Με κανένα άλλο έντομο δεν έχω τέτοιο πρόβλημα.

 

Με τις κατσαριδες δηλαδη ολα καλα? Και τις μεγαλες που ειναι 2-3 εκατοστα και πετανε?

[livefreeordie]

Με τις κατσαριδες δηλαδη ολα καλα? Και τις μεγαλες που ειναι 2-3 εκατοστα και πετανε?

Αυτο           

 

Νιωθω λες κι αντιμετωπιζω το alien οταν βλεπω μια τετοια! 

[jennyV]

Με τις κατσαριδες δηλαδη ολα καλα? Και τις μεγαλες που ειναι 2-3 εκατοστα και πετανε?

χαχαχαχα ναι! μάλιστα με το φίλο μου μαλώνουμε γιατί δε θέλω να τις σκοτώνω απλά να τις απομακρύνω ειρηνικά! Δεν έχω θέμα ούτε με σκουλήκια, ούτε με μπαμπούρια, ούτε με μελισσες/σφήκες κτλ. μου βγαίνει όμως τεράστιος φόβος / πανικός στις αράχνες. Ούτε κι αυτές θέλω να τισ σκοτώνουν (άλλοι, εγώ απλά δε πλησιάζω) αλλά τις τρέμω.

[Lazlow]

φοβάμαι τους μουσουλμάνους,τις αράχνες και τα ύψη

[astrosunnefo]

Επίσης οι αράχνες με τρομοκρατούν μεχρι δακρύων, έχει τύχει στη δουλειά, εξαιτίας μιας αραχνούλας (όπως είπαν οι άλλοι, εγώ έχω να δηλώσω ότι ήταν τεράστια και τρομακτική  ) να κολήσω στον τοίχο κλαίγοντας και να περάσω πάνω απο το γραφείο για να ξεφύγω.Με κανένα άλλο έντομο δεν έχω τέτοιο πρόβλημα.

 

Μου θύμισες ένα αραχνίστικο περιστατικό που έζησα πριν κάποιους μήνες. Είμαι ΑΒ, έχω κάμει τα ψώνια μου και τα 'χω ξεφορτώσει στο ταμείο. Περιμένοντας να χτυπηθούν τα προϊόντα των μπροστινών, άρχισα να χαζεύω τριγύρω, ώσπου η ματιά μου γυρίζει κι εστιάζεται στον μπροστινό. Και συγκεκριμένα στο μικρό τέρας, που αλώνιζε στη πλάτη τού μπροστινού. Δεν ήταν καμιά μικροσκοπική αράχνη, ήταν νταρντάνα η (τώρα πια) μακαρίτισσα. Η οποία είχε κι έξτρα ικανότητες. Όχι μόνο μπορούσε να περπατάει, αλλά έκανε και μικρά άλματα. Έτσι, γύριζε την πλάτη του, πηδούσε στους ώμους του, ώσπου, μ' ένα σάλτο μορτάλε, σκαρφάλωσε κι εξερευνούσε το κεφάλι του. Εν τω μεταξύ, ο τύπος απαθέστατος. Ούτε που την είχε πάρει χαμπάρι. Εγώ, βλέποντας αυτό το υπερθέαμα, κι αφού οι παλμοί μου βαρούσαν χιλιάρι, άρχισα να απομακρύνομαι διακριτικά προς τα πίσω, για να μη προσγειωθεί πάνω μου το ενθουσιασμένο πλάσμα (και γίνω εγώ το υπερθέαμα μετά, στους άλλους!!!). Με τα πολλά, αφού γύρισε και γύρισε πάνω του, κάνει ένα σάλτο και βρίσκεται πάνω στο ταμείο. Ο τύπος, στο μεταξύ, έχει πληρωσει και φεύγει. Η ταμίας δεν είχε πάρει χαμπάρι, αλλά μόλις η ματιά της χαμηλώνει και την βλέπει παθαίνει ένα σοκ. Επειδή ήταν και στη δουλειά της προσπαθούσε να κρατήσει τα προσχήματα και να την εξοντώσει, παίρνοντας μια σακούλα, και με σπασμωδικές - ατσούμπαλες κινήσεις (απ' τον φόβο της) την βγάζει εκτός μάχης. Μιλάμε ο τρόμος ζωγραφισμένος στο πρόσωπό της, είχε κατακοκκινίσει κι έβγαζε σιγανές τσιρίδες. Στα καπάκια σκάμε σε κάτι γέλια, δίχως προηγούμενο. Δεν υπήρχε, πραγματικά. 

[livefreeordie]

Σας τρομαζουν οι αραχνες κι οχι οι κατσαριδαρες; Πως γινεται αυτο ρε παιδια;

[astrosunnefo]

Σας τρομαζουν οι αραχνες κι οχι οι κατσαριδαρες; Πως γινεται αυτο ρε παιδια;

 

Προσωπικά, με τρομάζουν ΚΑΙ οι αράχνες.

[volos27]

Εγω πάντως τις τρωω, κοκκινιστες δεν παίζονται λεμε

[jennyV]

Εγω πάντως τις τρωω, κοκκινιστες δεν παίζονται λεμε

δώσε τη συνταγή, μπας και τις δούμε με άλλο μάτι!

[volos27]

Πες οτι ειναι γαριδες, το ιδιο πραγμα

[xristos97]

Που να πετουσαν και οι αραχνες εε;

[stevenosfp1999]

Ορίστε: http://1y7vgdz53a11xyb91s53s6d6.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2015/03/screen_shot_2015-03-22_at_10.56.29_pm.png

[Επισκέπτης]

Οι κατσαρίδες με αηδιάζουν περισσότερο από το alien.