Πως ζεις με βασικό μισθό;

[randomcat]

Ζωή στην οποία δεν μπορείς και δεν έχεις προοπτικές να κάνεις πράγματα και να εξελίσσεσαι δεν είναι ζωή, κατά την ταπεινή μου άποψη.

 

Για να κάνεις πράγματα πρέπει να έχεις χρήματα, και για να έχεις χρήματα πρέπει να μπορείς να αποταμιεύεις.

 

Αν η καθημερινότητα είναι μόνο η δουλειά και η πληρωμή λογαριασμών ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για το άτομο πέρα από την επιβίωσή του να βγαίνει μία φορά την εβδομάδα για καφέ/ποτό/διασκέδαση, τότε αυτό δεν είναι ζωή.

 

Επειδή για να αποταμιεύσει κάποιος ώστε να μπορεί να κάνει κάποιο ταξίδι, κάποιο χόμπυ, κάποια επένδυση κ.λπ. θα πρέπει να κόψει τη μία καλοπέραση της εβδομάδας για να σώσει - ας πούμε - 50 ευρώ το μήνα, δηλαδή για να μπορεί να έχει κάποια καλή ζωή προσωρινά στο μέλλον θα πρέπει να βολευτεί με την επιβίωση στο παρόν.

 

Αν δουλεύεις και δεν μπορείς + να περνάς καλά + να αποταμιεύεις τότε για εμένα δεν ζεις αλλά επιβιώνεις.

[De@th L0rd]

Kαι στο βουνό έχω επιβιώσει για 20 μέρες άλλα bear grylls, με βασικό πρόβλημα το νερό. Η τροφή προερχόταν από χόρτα, καρπούς και κυνήγι μικρών ζώων. Αν βγάλουμε εκτός τα 10 ευρώ περίπου για το νερό και άλλα τόσα για φυσίγγια. Εννοείται εξοπλισμός κ όπλο προυπήρχε. Άντε βγάλε βαριά 25 ευρώ. Άλλα δεν έχει νόημα να προσπαθεί κάποιος να μας πείσει ότι ζει με το βασικό. Ζωή δεν είναι, όπως προείπαν, μόνο να ξεχρεώνεις λογαριασμούς κ φαγητό, είναι πολύ περισσότερα. Βάλε ενοίκιο+κοινόχρηστα+ρεύμα+νερό αν σου κάτσει κ μια ατυχία (πχ έσπασες τα γυαλιά σου) βγήκες κατα πολύ εκτός. Δεν έβαλα τη μετακίνηση στη δουλειά. Εκτός αν είσαι λαθρεπιβάτης ή μένεις δίπλα.

[NickTG]

Εχω κανα 2 φιλαρακια +/- 30 που εδω και χρονια εργαζονται για 500 το μηνα και τους βλεπω να κανουν ζωαρα (παντα καλα ρουχα, ανα 2 χρονια παιζει δυνατο smartphone, 1 βδομαδα το χειμωνα εξωτερικο με το αμορε, αλλη 1 βδομαδα το καλοκαιρι εξοχικο ή και νησακι με το αμορε) κλπ.

Δεν ξερω αν τους σπρωχνει χρημα η οικογενεια, υποθετω πως ναι, παντως οικονομικα δεν εχουν ουτε ζητημα επιβιωσης, ουτε ζητημα καλοπερασης, ουτε ζητημα να ακολουθουν τις τασεις της εποχης/μοδας κλπ. Βεβαια εχουν δικο τους διαμερισμα και οι 2 αλλα θα ελεγα οτι τους βλεπω παραπανω απο κομπλε απο αλλο γνωστο που μενει στο νοικι και παιρνει 1000ρικο καθαρο.

 

Προφανως δε γενικευω, απλα λεω για αυτους τους 2.

 

Έχω 3-4 φιλαράκια γύρω στα 30 που εδώ και χρόνια δεν δουλεύουν και μια χαρά βγαίνουν. Καινούρια Mercedes, Maserati ο άλλος, BMW, iPhone κάθε χρόνο και Πελφε κάθε βδομάδα τουλάχιστον. Ρούχα 500+€ κάθε συνολακι και διακοπές όποτε τους έρθει.

Δεν ξέρω αν σπρώχνει χρήμα η οικογένεια, ίσως όχι.

Αλλά από άλλους που βγάζουν 1.5 χιλιάρικο και έχουν 2-3 παιδιά τους βλέπω καλύτερα.

 

Δεν γενικευω απλά κουβέντα να γίνεται.

[phanispal]

Ζωή στην οποία δεν μπορείς και δεν έχεις προοπτικές να κάνεις πράγματα και να εξελίσσεσαι δεν είναι ζωή, κατά την ταπεινή μου άποψη.

 

Για να κάνεις πράγματα πρέπει να έχεις χρήματα, και για να έχεις χρήματα πρέπει να μπορείς να αποταμιεύεις.

 

Αν η καθημερινότητα είναι μόνο η δουλειά και η πληρωμή λογαριασμών ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για το άτομο πέρα από την επιβίωσή του να βγαίνει μία φορά την εβδομάδα για καφέ/ποτό/διασκέδαση, τότε αυτό δεν είναι ζωή.

 

Επειδή για να αποταμιεύσει κάποιος ώστε να μπορεί να κάνει κάποιο ταξίδι, κάποιο χόμπυ, κάποια επένδυση κ.λπ. θα πρέπει να κόψει τη μία καλοπέραση της εβδομάδας για να σώσει - ας πούμε - 50 ευρώ το μήνα, δηλαδή για να μπορεί να έχει κάποια καλή ζωή προσωρινά στο μέλλον θα πρέπει να βολευτεί με την επιβίωση στο παρόν.

 

Αν δουλεύεις και δεν μπορείς + να περνάς καλά + να αποταμιεύεις τότε για εμένα δεν ζεις αλλά επιβιώνεις.

 

Θα συμφωνήσω, αλλά νομίζω πιο σωστό είναι να πω ότι θέλω να συμφωνήσω μαζί σου, παρά ότι απλά συμφωνώ.

 

Κι αυτό γιατί έτσι όπως πάνε τα πράγματα, αυτό που περιγράφεις κινείται όλο και πιο πολύ στη σφαίρα του ουτοπικού, ενώ απ' την άλλη ο Ι337 είναι πιο ρεαλιστής, ενδεχομένως επειδή έχει ζοριστεί (πολύ) στο παρελθόν.

 

Γιατί αν δεχτούμε ότι είναι όπως τα λες, θα πρέπει αυτόματα να δεχτούμε ότι οι περισσότεροι πλέον, απλά επιβιώνουμε. Και αυξανόμαστε. Και κάποιοι δε θέλουν να το δεχτούν.

[mary]

Για να βγω πάω σε οποιαδήποτε ελληνική τράπεζα και με την τατυτοτητα μου κόβω τσεκ στον εαυτό μου για λογαριασμο που εχω σε ξένη τράπεζα.

 

 

ontopic: Τρόποι υπάρχουν εκτός αν εσύ κάνεις γκάλοπ, οποτε φτιάξε. Ενδεικτικά:

 

Παίρνεις το βασικο και εχεις έσοδο απο κάποιο ενοίκιο

Παίρνεις το βασικό και δεν πληρώνεις νοίκι

Παίρνεις βασικό και μενεις με κοπέλα/φίλο/συγκάτοικο που μοιράζεστε τα έξοδα

Παίρνεις βασικό και κάνεις και δευτερη δουλεια

Παίρνεις βασικό και φροντίζεις οι αναγκες να περιορίζονται σε αυτό. 

 

Διάλεξε και πάρε

 

Να προσθεσω ενα ακομα.

Παίρνεις βασικό, εχεις παιδι/οικογενεια και σε "ταϊζουν" ακομα οι γονεις σου.

[enakaiena1821]

Ζωή στην οποία δεν μπορείς και δεν έχεις προοπτικές να κάνεις πράγματα και να εξελίσσεσαι δεν είναι ζωή, κατά την ταπεινή μου άποψη.

 

Για να κάνεις πράγματα πρέπει να έχεις χρήματα, και για να έχεις χρήματα πρέπει να μπορείς να αποταμιεύεις.

 

Αν η καθημερινότητα είναι μόνο η δουλειά και η πληρωμή λογαριασμών ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για το άτομο πέρα από την επιβίωσή του να βγαίνει μία φορά την εβδομάδα για καφέ/ποτό/διασκέδαση, τότε αυτό δεν είναι ζωή.

 

Επειδή για να αποταμιεύσει κάποιος ώστε να μπορεί να κάνει κάποιο ταξίδι, κάποιο χόμπυ, κάποια επένδυση κ.λπ. θα πρέπει να κόψει τη μία καλοπέραση της εβδομάδας για να σώσει - ας πούμε - 50 ευρώ το μήνα, δηλαδή για να μπορεί να έχει κάποια καλή ζωή προσωρινά στο μέλλον θα πρέπει να βολευτεί με την επιβίωση στο παρόν.

 

Αν δουλεύεις και δεν μπορείς + να περνάς καλά + να αποταμιεύεις τότε για εμένα δεν ζεις αλλά επιβιώνεις.

εσύ δηλαδή πληρώνεις τους υπαλλήλους σου παραπάνω απο τον βασικό;

 

Δεν ειναι προσωπική επίθεση απλά για να εξετάσουμε το θέμα ρεαλιστικά

[tritonas00]

Να προσθεσω ενα ακομα.

 

Παίρνεις βασικό, εχεις παιδι/οικογενεια και σε "ταϊζουν" ακομα οι γονεις σου.

οποιος ειναι με το βασικο και κανει παιδι, διαπραττει εγκλημα

[phanispal]

Σωστό, και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι αφορίζετε τη διαμονή με τους γονείς, λες και το να μένεις με τους δικούς σου είναι ευτυχέστερο απ' το να μένεις με συγκάτοικους.

 

Για τους περισσότερους φαντάζομαι είναι εξίσου δύσκολο, μην πω περισσότερο.

[enakaiena1821]

Να προσθεσω ενα ακομα.

Παίρνεις βασικό, εχεις παιδι/οικογενεια και σε "ταϊζουν" ακομα οι γονεις σου.

υπάρχουν οι προφυλάξεις εγώ δεν παίζει να έκανα οικογένεια αν δεν υπάρχει προοπτική απο οικονομικής πλευράς μεγάλωσα σε φτωχική οικογένεια και δεν θα ήθελα να περάσουν τα ίδια και τα δικά μου παιδιά.

[mary]

οποιος ειναι με το βασικο και κανει παιδι, διαπραττει εγκλημα

Ξερεις πόσοι το κανουν στην Ελλαδα;

υπάρχουν οι προφυλάξεις εγώ δεν παίζει να έκανα οικογένεια αν δεν υπάρχει προοπτική απο οικονομικής πλευράς μεγάλωσα σε φτωχική οικογένεια και δεν θα ήθελα να περάσουν τα ίδια και τα δικά μου παιδιά.

Εισαι απο τους ελαχιστους

[tritonas00]

Ξερεις πόσοι το κανουν στην Ελλαδα;

Ας προσεχαν, μη κλαιγονται μετα ομως...

[randomcat]

Γιατί αν δεχτούμε ότι είναι όπως τα λες, θα πρέπει αυτόματα να δεχτούμε ότι οι περισσότεροι πλέον, απλά επιβιώνουμε. Και αυξανόμαστε. Και κάποιοι δε θέλουν να το δεχτούν.

 

Αυτό συμβαίνει.

 

Αλλά για να προλάβω εκείνον που θα πει κάτι για τα παιδάκια της Αφρικής... ... υπάρχει η επιβίωση, η σκληρή επιβιώση, η ακόμα πιο σκληρή επιβίωση, η αδιανόητα σκληρή επιβίωση. Το ότι άλλοι επιβιώνουν πιο δύσκολα δεν σημαίνει ότι δεν ανήκουμε και εμείς σε κάποια κατηγορία επιβίωσης.

 

Πιστεύω ότι αρκεί μόνο να συμφωνήσουμε στο περίπου τι είναι ζωή.

 

 

 

εσύ δηλαδή πληρώνεις τους υπαλλήλους σου παραπάνω απο τον βασικό;

 

Δεν ειναι προσωπική επίθεση απλά για να εξετάσουμε το θέμα ρεαλιστικά

 

Όχι. Ούτε και ρίχνω κάποιο φταίξιμο στους εργοδότες.

[phanispal]

εσύ δηλαδή πληρώνεις τους υπαλλήλους σου παραπάνω απο τον βασικό;

 

Δεν ειναι προσωπική επίθεση απλά για να εξετάσουμε το θέμα ρεαλιστικά

 

Ποιο θέμα να εξετάσουμε ρεαλιστικά;

 

Που παραιτήθηκε μια φίλη σε εταιρεία που έπαιρνε 600€ «χαριστικά», και της πρότειναν να της δώσουν 900€ επειδή τους είπε ότι βρήκε αλλού με 850€;

Που τόσο καιρό την είχαν ως ευνοημένη που της έδιναν τα 600€ και κλαίγονταν;

 

Τι να εξετάσουμε, να μου πεις ότι οι εργοδότες δε βγαίνουν να δώσουν περισσότερα κι εγώ να σου πω ότι μια χαρά βγαίνουν;

 

Αφόδευσέ το, είναι και εκτός θέματος.

[Nintendo1889]

Μα το ερώτημα ειναι ΠΩΣ θα ζει με τα πολύ βασικά...

Εγώ τα βάζω κάτω και δεν βγαίνουν 30 μέρες ζωής... και δεν βάζω καν μπύρες σουβλάκια κτλ.

Ο μόνος τρόπος ειναι αυτός:

Λοιπόν νοίκι 150 ευρώ (ειδικά αθήνα γύρευε τι στάβλος θα ειναι αυτό το σπίτι για να το δίνουν 150)

κοινόχρηστα 10 ευρώ

 

ρεύμα 35 ευρώ τον μήνα.

 

σταθερό και ιντερνετ 20 ευρώ.

 

Ενα λάδι 6 ευρω

 

ενα σωληνάριο αλάτι 1 ευρώ.

1 ευρώ 500γρ ρύζι (ή με άλλα λόγια 3 μικρές μερίδες ρύζι ) x 30

 

1 καρβέλι 50 λεπτά x10

μια εξάδα νερά 1.70 x 4

 

1 σαπούνι 2 ευρώ

 

1 σαμπουάν 4 ευρώ

 

1 σαμπουάν για το σώμα 4 ευρώ

 

1 set ξυραφάκια bic 3 ευρώ x2

 

1 αφρό 4 ευρώ

 

1 χαρτί κουζίνας 2 ευρώ

 

1 σετ χαρτί υγείας 8 ευρώ

 

1 υγρό για τα πιάτα 4 ευρώ

 

Σκόνη για τα ρούχα πες 10 ευρώ τον μήνα (θα πάρει μεγάλη για οικονομία )

 

έχουμε και λέμε σύνολο 304,4 ευρώ του μένουν 175 ευρώ θα κάνει και οικονομία!!! κάπως έτσι την βλέπει και ο τσίπρα γιαυτό δεν ανέβασε τον βασικό!

 

Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν πως έχει πετσέτες πιάτα συσκευή τηλεφώνου έπιπλα ρούχα παπούτσια κτλ και πως δεν θα αρρωστήσει και πως αντέχει με σκέτο ρύζι

Κλαίω απ τα γέλια, αλλά και για την κατάντια μας.

[phanispal]

Αλλά για να προλάβω εκείνον που θα πει κάτι για τα παιδάκια της Αφρικής... ... υπάρχει η επιβίωση, η σκληρή επιβιώση, η ακόμα πιο σκληρή επιβίωση, η αδιανόητα σκληρή επιβίωση. Το ότι άλλοι επιβιώνουν πιο δύσκολα δεν σημαίνει ότι δεν ανήκουμε και εμείς σε κάποια κατηγορία επιβίωσης.

 

Πιστεύω ότι αρκεί μόνο να συμφωνήσουμε στο περίπου τι είναι ζωή.

 

Quoted for emphasis.

 

Και ο Ι337 που είπε πριν για την πάρτη του, εύκολα θα μπορούσε να βρεθεί αντίλογος να του πει «να 'μουνα στη θέση σου».

 

Γι' αυτό υπάρχουν δείκτες (βλ. Quality of Life Index) ως σημεία αναφοράς, γιατί ο καθένας μπορεί να καθορίσει ό,τι θέλει ως βιοτικό επίπεδο για τον εαυτό του, και κατ' επέκταση και για τους άλλους.