Επαναπατρισμός

[bilya]

Aν κάποιος έφαγε πραγματικά τη κρίση στη μάπα, θα ειχε ελάχιστες δυνατοτητες να φυγει.

Διότι όπου κρίση στη μάπα=δεν έχω χρήμα ούτε για καφέ.

 

Και το γράφω επειδη ξέρω αρκετους που θέλουν να φυγουν, έχουν κλείσει συνεντεύξεις, αλλά δεν έχουν χρηματα ούτε για τα βασικά.

Πχ ένας γνωστός πήγε για συνέντευξη σε 3 εταιρίες στο Βέλγιο, με καλο προγραμματισμο. Έκλεισε φθηνά αεροπορικά (κάτι μη αναμενόμενο διοτι η μια εταιρία του ειπε να πάει 2 μέρες μετά και δε σηκωναν αναβολή) και ζήτησε απ΄τις άλλες δυο να επισπεύσουν τη συνεντευξη (το πέτυχε). Αναγκάστηκε να μεινει σε hostel και εννοείται οτι του έφυγαν σε 5 μέρες όλο το επιδομα ανεργίας.

Δυστυχως δε πήρε καμια απ τις δουλειές. Και αναφέρομαι σε άτομο που μένει με γονείς και δε χρειαζόταν να πληρώσει λογαριαμσους για 1 μήνα.

ποσα χαλασε σε 5 μέρες?? Εγω ειχα κλείσει για 2 βδομάδες χοστελ στο Εδιμβούργο με 150€. Βέβαια ήρθα για οποιαδήποτε δουλειά εδω κ γι αυτο βρήκα μεσα στην βδομαδα. Ειχα προετοιμαστεί καλά κ ήξερα ποτε να ρθω κ που να ψάξω. 2 μηνες το ετοίμαζα. Εφαγα πολύ σκατο κ ταλαιπωρία στην αρχη αλλα 2 χρόνια κ κατι μετά κανω το επάγγελμα που θελω κ που στην Ελλάδα δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω ποτέ (πολ. Μηχανικος)

[pontez2]

190 πλήρωσε μονο για αεροπορικά πηγενε έλα και 60 ευρω το hostel για 4 μέρες.

Συγκοινωνία (διοτι δεν ηταν κοντά η μια στην άλλη), τροφή για 3 βραδιές. Γενικά του πήγε μια 350άρα ολο το πακέτο όπως ο ίδιος έλεγε.

Και θα το ξανακάνει προσπαθόντας να πετυχει ακομα καλυτερες τιμες.

Απλά αν δεν ειχε τη καβάτζα απ τους γονείς, δε θα μπορουσε να περάσει τον υπόλοιπο μηνα.

Οχι αυτος δε πηγε για το οτιδήποτε. Ψάχνει κάτι καλύτερο απο αυτο που μπορει να βρει εδω

[green gordon]

Εγω καταλαβαινω οτι και στα 2 σεναρια υπαρχουν προβληματα.

Αν μεινεις θα σε τρωει καθε μερα οτι εισαι μακρια απο τους δικους σου.

Αν ερθεις εδω βρεθεις αντιμετωπη με τραγελαφικες καταστασεις και δεν εννοω μονο στο εργασιακο κομματι.

Οποτε ειναι lose-lose situation και θα πρεπει να διαλεξεις το λιγοτερο κακο.

Σαν ανθρωποι εχουμε την ταση οταν φευγουμε απο καπου να θυμομαστε μονο τα καλα και ο εγκεφαλος παιζει ασχημα παιχνιδια.

 

Η δικια μου γνωμη ειναι να μεινεις εκει διοτι το μεγαλυτερο προβλημα στην Ελλαδα δεν ειναι η κριση αλλα οι ιδιοι οι πολιτες της χωρας.Και επειδη αυτοι θα μεινουν για παντα εδω κ θα τους τρως στη μαπα μια ζωη μην αφησεις τα οποια (σεβαστα) feelings να επηρρεασουν το πορτοφολι την ψυχολογια την καθημερινοτητα σου.

Στο κατω κατω και οι δικοι σου να εισαι χαρουμενη θελουν και εδω χλωμο το κοβω.

[FilipposMD]

Νομίζω ότι η απόφαση έχει να κάνει και με τους λόγους που σε έκαναν να φύγεις. Πχ εγώ και η γυναίκα μου θα μπορούσαμε αυτή τη στιγμή να έχουμε δουλειές στην Ελλάδα που και οι δυο μαζί θα βγάζαμε αθροιστικά γύρω στα 2,5-3 χιλιάρικα καθαρά τον μήνα. Θεωρητικά 3 χιλιάδες βέβαια, δεν ξέρω πόσα θα έμεναν μετά τα επιδόματα αλληλεγγύης κτλ. Αλλά θα μέναμε και σε ιδιόκτητο σπίτι, οπότε σίγουρα δε θα είχαμε πρόβλημα επιβίωσης. Ο λόγος που είμαστε έξω έχει να κάνει κυρίως με τις συνθήκες δουλειάς, την προοπτική και ως ένα βαθμό τις κοινωνικές συνθήκες. Όχι ότι η Αγγλία δεν έχει τα προβλήματά της, αλλά κάποια πράγματα της ελληνικής καθημερινότητας (διαφθορά, μη σεβασμός του δημόσιου χώρου, ατιμωρησία, αναξιοκρατία, θρησκοληψία, ανορθολογισμός κ.ά.) μας εξόργιζαν όταν ζούσαμε στην Αθήνα. Οπότε το να βρούμε μια δουλειά που πληρώνει καλά στην Ελλάδα δε θα λύσει τα προβλήματα, γι' αυτό και προς το παρόν δεν σκεφτόμαστε σοβαρά να επιστρέψουμε.

 

Αν για την TS ο βασικός λόγος που έφυγε ήταν για να βρει δουλειά στο αντικείμενό της και με την εμπειρία που έχει πλέον μπορεί να βρει κάτι της προκοπής στην Ελλάδα, μπορεί να έχει και βάση η σκέψη να γυρίσει. Προσωπικά θα επαναλάβω τη συμβουλή ενός φίλου πιο πριν:

 

Έλα στην Ελλάδα και μείνε 2-3 βδομάδες με άδεια (όχι καλοκαίρι στα νησιά) για να δεις πώς σου φαίνεται. Πάρε μέσα μεταφοράς, μίλα με φίλους και γνωστούς, πήγαινε στην εφορία, δοκίμασε να κάνεις καμιά δουλειά με το δημόσιο κτλ. Αν φρικάρεις, κάτσε έξω. Αν σου φανεί ΟΚ, ξανασκέψου το. Όπως ανέφερα πριν, καμιά φορά πήζω και μου μπαίνουν σκέψεις, αλλά 2-3 έξοδοι με φίλους στην Ελλάδα αρκούν για να μου θυμίσουν τη μιζέρια που επικρατεί δυστυχώς.

[rizla7]

.. Δεν έχω δουλέψει ποτέ στην Ελλάδα...

 

Φοβάμαι οτι  θα συναναντήσεις πράγματα που ίσως θεωρείς δεδομένα ή αυτονόητα αλλά στην Ελλάδα δεν είναι.

 

Εργασία:

Το ζήτημα δεν είναι μόνο .. να βρεις δουλειά.

Στη Ελλάδα, το "να βρώ δουλειά" και το " βρήκα δουλεία, όπου αμείβομαι/ θα αμείβομαι, εργάζομαι/θα εργάζομαι κτλ όπως αρμόζει" έχουν τεράστια διαφορά.

Δουλεία μπορεί να βρείς και με το που πατήσεις το πόδι σου στο Ελ Βενιζελος. Οι συνθήκες θα είναι σωστές; Σήμερα, αύριο, μεθαύριο....

Ακόμα και  ιδανικά να είναι τα πράγματα  όταν γυρίσεις..σου εμπνεύει ασφάλεια η όλη κατάσταση οτι θα συνεχίσει έτσι; και δεν μιλάω σε βάθος χρόνων/δεκαετιών(αυτό είναι δεδομένο οτι δε το ξέρεις πουθενά), αλλά έστω και βραχυπροθεσμα πλέον.

 

Γενικά:

Έπειτα από μια δεκαετία έξω, σε  αρκετά διαφορετικές συνθήκες και δεδομένα, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά, καθημερινότητα..whatever..δεν χρειάζεται κανένα τρομερό shock να σε κάνει να μετανιώσεις για την επιστροφή κάποια στιγμή.. και απλά  καθημερινά πράγματα που θα βιώνεις πλέον(που δεν τα βίωνες) και συσσωρευονται μπορεί να σε φτάσουν στο ανάθεμα αργότερα..

 

Αλλά μετά έρχεται αυτό:

αλλά για πολλούς λόγους η Ολλανδία δεν είναι η χώρα που θα ήθελα να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου.

Δεν υπάρχει αντεπιχείρημα σε κάτι τόσο προσωπικό/υποκειμενικό.

 

[*nenya*]

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου οι αποφάσεις αλλάζουν ανα 6μηνο και δεν ξέρεις τί φόρος θα σε περιμένει στη γωνία;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου η οδηγική συμπεριφορά είναι χειρότερη από ζούγκλα;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου ακόμα και τα βασικά αγαθά δέχονται συχνές ανατιμήσεις;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει να λένε και ευχαριστώ αν τους κολλήσουν ένσημα;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου ο σεβασμός και οι καλοί τρόποι κοντεύουν να εξαφανιστούν όπως οι δεινόσαυροι;

Τότε καμ του γκρις για να την βρεις!

[prometheas]

Εγω καταλαβαινω οτι και στα 2 σεναρια υπαρχουν προβληματα.

Αν μεινεις θα σε τρωει καθε μερα οτι εισαι μακρια απο τους δικους σου.

Αν ερθεις εδω βρεθεις αντιμετωπη με τραγελαφικες καταστασεις και δεν εννοω μονο στο εργασιακο κομματι.

Οποτε ειναι lose-lose situation και θα πρεπει να διαλεξεις το λιγοτερο κακο.

Σαν ανθρωποι εχουμε την ταση οταν φευγουμε απο καπου να θυμομαστε μονο τα καλα και ο εγκεφαλος παιζει ασχημα παιχνιδια.

 

Η δικια μου γνωμη ειναι να μεινεις εκει διοτι το μεγαλυτερο προβλημα στην Ελλαδα δεν ειναι η κριση αλλα οι ιδιοι οι πολιτες της χωρας.Και επειδη αυτοι θα μεινουν για παντα εδω κ θα τους τρως στη μαπα μια ζωη μην αφησεις τα οποια (σεβαστα) feelings να επηρρεασουν το πορτοφολι την ψυχολογια την καθημερινοτητα σου.

Στο κατω κατω και οι δικοι σου να εισαι χαρουμενη θελουν και εδω χλωμο το κοβω.

 

Ολη η ουσία σε μια φράση ...

Όλη η αλήθεια για το πραγματικό, το ουσιαστικό πρόβλημα της χώρας.

[pontez2]

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου οι αποφάσεις αλλάζουν ανα 6μηνο και δεν ξέρεις τί φόρος θα σε περιμένει στη γωνία;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου η οδηγική συμπεριφορά είναι χειρότερη από ζούγκλα;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου ακόμα και τα βασικά αγαθά δέχονται συχνές ανατιμήσεις;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει να λένε και ευχαριστώ αν τους κολλήσουν ένσημα;

Θες νά'ρθεις σε μια χώρα όπου ο σεβασμός και οι καλοί τρόποι κοντεύουν να εξαφανιστούν όπως οι δεινόσαυροι;

Τότε καμ του γκρις για να την βρεις!

 

Eπαυξάνω.

 

Γιατί γύρισα?

Διότι δεν άντεχα το απρόσωπο των Βορειοευρωπαίων και τη ψυχρότητά τους.

Διότι δεν είχα ζωή μετά την εργασία μου. Τελείωνα 7-8 και 9 η ωρα δε κυκλοφορουσε άνθρωπος έξω.

Διότι τα προβλήματα υγείας μου τα έλυνα στην Ελλάδα.

Διότι ηθελα να τρώω το βράδυ μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους ως οικογένεια και όχι ξένος ανάμεσα σε ξένους.

Και το βασικότερο? Διότι ειχα επιλογή λόγω εργασίας. Εαν δεν ειχα θα συνέχιζα να μένω εξω είτε μου άρεσε ειτε οχι.

 

Γενικά γύρισα διοτι ειχα ισχυρους δεσμους στην Ελλάδα και επειδη ειχα την επιλογή να το κάνω γνωριζοντας τα πολλά αρνητικά της Ελλάδας.

 

Kαι να τονισω εδω έχοντας γνωρισει απ τη καλη και την ανάποδη πολίτες απο 3 διαφορετικές Ευρωπαικές χώρες (και την Ελλάδα 4η), τα σκ@τ@ επιπλέουν παντού. Αν θέλετε να πάτε έξω μονο και μονο για να γλιτωσετε απ τον Ελληνάρα, θα απογοητευτητε.

[jmirko15]

Αυτό ότι η Ελλάδα τα έχει όλα σκατά και παντού αλλού είναι τέλεια μου αρέσει που ακόμα το λέμε ΛοΛ.

 

Εγώ δεν καταλαβαίνω με τόσους απογοητευμένους εντός χώρας γιατί απλά δεν φεύγουν; Τα λεφτά είναι χαζή δικαιολογία. Ξέρω άτομα που φύγανε πραγματικά με μία βαλίτσα και μερικά ψιλά και βρήκανε δουλειά/"σπίτι" (Λονδίνο πχ) μέσα σε 1 εβδομάδα (χωρίς προϋπηρεσία κτλ) και από τότε κάπως την παλεύουνε.

 

Το να κάθεσαι Ελλάδα, να μην κάνεις τίποτα και να κλαίγεσαι για τα πάντα δεν βλέπω πως σε βοηθάει.

[LongTom]

Eπαυξάνω.

 

Γιατί γύρισα?

Διότι δεν άντεχα το απρόσωπο των Βορειοευρωπαίων και τη ψυχρότητά τους.

Διότι δεν είχα ζωή μετά την εργασία μου. Τελείωνα 7-8 και 9 η ωρα δε κυκλοφορουσε άνθρωπος έξω.

Διότι τα προβλήματα υγείας μου τα έλυνα στην Ελλάδα.

Διότι ηθελα να τρώω το βράδυ μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους ως οικογένεια και όχι ξένος ανάμεσα σε ξένους.

Και το βασικότερο? Διότι ειχα επιλογή λόγω εργασίας. Εαν δεν ειχα θα συνέχιζα να μένω εξω είτε μου άρεσε ειτε οχι.

 

Γενικά γύρισα διοτι ειχα ισχυρους δεσμους στην Ελλάδα και επειδη ειχα την επιλογή να το κάνω γνωριζοντας τα πολλά αρνητικά της Ελλάδας.

 

Kαι να τονισω εδω έχοντας γνωρισει απ τη καλη και την ανάποδη πολίτες απο 3 διαφορετικές Ευρωπαικές χώρες (και την Ελλάδα 4η), τα σκ@τ@ επιπλέουν παντού. Αν θέλετε να πάτε έξω μονο και μονο για να γλιτωσετε απ τον Ελληνάρα, θα απογοητευτητε.

A) Εκτός και εάν ήσουν σε κανένα χωριό κάθε φορά, προσωπικά δεν είχα ποτέ πρόβλημα να βρω άτομα/ανθρώπους σε όλες τις χώρες που έμενα.Αλλά εάν με πεις ότι π.χ. ζούσες Βερολίνο/Πράγα και το βράδυ δεν έβλεπες ψυχή, ε τότε δεν σε πιστεύω.

Β)Σου είχαν αρνηθεί περίθαλψη ή δεν είχες ασφάλιση από τον εργοδότη; Δεν κατάλαβα τι γράφεις εδώ.

Γ)Αυτό είναι καθαρά, από κάθε πιθανή άποψη, προσωπικό θέμα.

Μια χαρά τρως το βράδυ με οικογένεια ή/και φίλους και στα εξωτερικά.Μάλιστα τα κοινά δείπνα είναι περισσότερο συνηθισμένα στα εξωτερικά από Ελλάδα imho.

[madx2]

Ο καθένας έχει τους λόγους του , αλλά θέλει πολλή σκέψη το να γυρίσεις .
Ειδικά αυτό που πρέπει να σε απασχολεί είναι και το μακροπρόθεσμο κομμάτι , και ενα απο τα κυριοτερα θέματα είναι και το συνταξιοδοτικό .

Θες να επιστρέψεις σε μια χώρα για δουλειά όπου δεν ξέρεις καν αν θα παίρνεις μια αξιοπρεπή σύνταξη;

Σε μια χώρα με τα εργασιακά δικαιώματα διαλύμενα;

Με φόρους που αλλάζουν ανά τρίμηνο;

Με διαλυμένη υγεία και παιδεία;

 

Αν δεν σε πειράζουν αυτά κάνε μια πρώτη κρούση σε εταιρείες να δεις τι μισθό προσφέρουν και πράττεις ανάλογα.

[Lanike71]

Ο καθένας έχει τους λόγους του , αλλά θέλει πολλή σκέψη το να γυρίσεις .

Ειδικά αυτό που πρέπει να σε απασχολεί είναι και το μακροπρόθεσμο κομμάτι , και ενα απο τα κυριοτερα θέματα είναι και το συνταξιοδοτικό .

Θες να επιστρέψεις σε μια χώρα για δουλειά όπου δεν ξέρεις καν αν θα παίρνεις μια αξιοπρεπή σύνταξη;

Σε μια χώρα με τα εργασιακά δικαιώματα διαλύμενα;

 

 

 

Με πρόλαβες φίλε μου.

 

Δείτε τα πράγματα σε βάθος 15-20 ετών οι 25-35άρηδες, ειδικά οι ελεύθεροι. Ειλικρινά δεν έχετε καν ιδέα τις σας περιμένει.

Πριν από τη σύνταξη, που θα είναι της πλάκας έτσι και αλλιώς, έρχεται ένα αγγούρι που λέγεται μεγάλωμα και σπουδές παιδιών. Υπολογίστε τα έξοδα αυτά και μετά ελάτε να δουλέψετε όπου να 'ναι, αρκεί "να έχετε ήλιο".

Εγώ όλοι όσοι ξέρω που έφυγαν, είναι παντρεμένοι με μικρά παιδιά και μάλλον όχι τυχαίο... Και επίσης και εγώ ψάχνομαι.

[pontez2]

A) Εκτός και εάν ήσουν σε κανένα χωριό κάθε φορά, προσωπικά δεν είχα ποτέ πρόβλημα να βρω άτομα/ανθρώπους σε όλες τις χώρες που έμενα.Αλλά εάν με πεις ότι π.χ. ζούσες Βερολίνο/Πράγα και το βράδυ δεν έβλεπες ψυχή, ε τότε δεν σε πιστεύω.

Β)Σου είχαν αρνηθεί περίθαλψη ή δεν είχες ασφάλιση από τον εργοδότη; Δεν κατάλαβα τι γράφεις εδώ.

Γ)Αυτό είναι καθαρά, από κάθε πιθανή άποψη, προσωπικό θέμα.

Μια χαρά τρως το βράδυ με οικογένεια ή/και φίλους και στα εξωτερικά.Μάλιστα τα κοινά δείπνα είναι περισσότερο συνηθισμένα στα εξωτερικά από Ελλάδα imho.

1.Αναλογα. Δεν είναι όλες οι πόλεις όπως το κέντρο του Βερολίνου, ή το κέντρο του Λονδίνου. Στο Λέστερ π.χ. μετά τις 9 δε κυκλοφορουσε τιποτα. Τώρα μαθαίνω ότι είναι καλυτερα τα πράγματα. Στο Δουβλίνο έχω ξαναγράψει ότι είχα τη χειρότερη εμπειρία.

2. Θα σου πω μια πολύ απλή περίπτωση. Ειχα προβλημα με τα μάτια. Πήγα σε 2 γιατρούς για να καταλήξουν να μου πουν ότι για αυτό που έχω δεν προβλέπεται να μου δοθεί κάποιο φάρμακο. Πήρα τλφ Ελλάδα, ειπα στον Οφθαλμίατρο τι έχω,έγραψε τις σταγόνες, μου τις έστειλαν οι δικοί μου, ημουν καλά σε 2 μέρες. Στο Δουβλίνο θα έπρεπε να περιμένω να κάνει το μικρόβιο τον κύκλο του, δηλαδή 2 μηνες. Τόσο απλά! Δεν είναι οι γιατροι το προβλημα. Το συστημα υγείας τους είναι τέτοιο.

3.Φυσικά και είναι προσωπικο θέμα. Αν εξαιρέσεις το θέμα υγείας για το οποιο ειμαι κάθετος, δεν υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορουσα να κατηγορήσω τις χώρες που έζησα εκτος. Όπως έγραψα, επέστρεψα επειδη ειχα επιλογη και επειδη ειχα ισχυρούς δεσμούς.

[totem_lost]

Ειδικά αυτό που πρέπει να σε απασχολεί είναι και το μακροπρόθεσμο κομμάτι , και ενα απο τα κυριοτερα θέματα είναι και το συνταξιοδοτικό .

Θες να επιστρέψεις σε μια χώρα για δουλειά όπου δεν ξέρεις καν αν θα παίρνεις μια αξιοπρεπή σύνταξη;

 

Αυτό είναι πράγματι πολύ σημαντικό αλλά ας πούμε οτι το έχω καλύψει λόγω της σύνταξης που δικαιούμαι ως Ολλανδή υπήκοος. Μπορεί στην Ελλάδα τα πράγματα να είναι καμιά φορά όσο τραγικά λέτε, αλλά κάθε χώρα έχει τα προβλήματα της, που ίσως ως τουρίστας δεν θα τα προσέξεις, αλλά επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινότητά σου εάν ζήσεις για πάνω από 3-4 χρόνια σε αυτή. Οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν βαθιά κοινωνικά προβλήματα, θέματα κοινωνικών αξιών κοκ. Εάν τα λεφτά και η οργάνωση ήταν το μόνο πράγμα που χρειαζόμασταν για να είμασταν ευτυχισμένοι δεν θα είχαμε στην Ολλανδία αυτοκτονίες, ούτε κουβάδες από ψυχοφάρμακα.

[Speculoos]

Αυτό είναι πράγματι πολύ σημαντικό αλλά ας πούμε οτι το έχω καλύψει λόγω της σύνταξης που δικαιούμαι ως Ολλανδή υπήκοος.

 

 

Λίγο offtopic αλλά τι εννοείς με το "ως Ολλανδή υπήκοος"; Δεν έχεις δικαίωμα στην ασφάλιση/σύνταξη αν είσαι εργαζόμενος μη Ολλανδός υπήκοος;