Προς το περιεχόμενο

Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; [Part III]


billdanos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

6 ώρες πριν, Fotis13 είπε

Oχι δεν εχεις προβλημα εσυ ,πραγματικα δεν βλεπεται οπως δεν βλεπεται και  αυτο :

The Cloverfield Paradox

Ειναι αποριας αξιο πως δαπανωνται χρηματα  για να γυριστουν τετοια σκουπιδια ...Φυσικα δεν το ειδα μεχρι τελους .

4/10

Ειναι περισσότερο για fans του CloverVerse η ταινία. Σε λίγους που μας αρέσει το σύμπαν αυτό. Αν τη δεις μεμονωμένα δεν βγάζει νόημα φυσικά. 

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 5,8k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

8 ώρες πριν, 7nisiotis είπε

Ειναι περισσότερο για fans του CloverVerse η ταινία. Σε λίγους που μας αρέσει το σύμπαν αυτό. Αν τη δεις μεμονωμένα δεν βγάζει νόημα φυσικά. 

Σύμφωνοι. Δεν είναι τόσο κακή όσο λένε κάποιοι αλλά δεν φτάνει ούτε κατά διάνοια το επίπεδο του πρώτου και ειδικά του δεύτερου. 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Apocalypse Now 7/10
 
Το "Aποκάλυψη τώρα” (1979) αντιγράφει τον κορμό του “Αγκίρε”(1972), πάνω στον οποίο ξεδιπλώνεται η υπόθεση. Και στα δύο έργα ο κεντρικός ήρωας ταξιδεύει με την ομάδα του σε ένα ποτάμι, σε μια αποστολή αναζήτησης κι όσο η ομάδα απομακρύνεται από τον πολιτισμό, την καταπίνει η ζούγκλα κι η ανθρώπινη παράνοια. Ο πόλεμος δεν είναι το θέμα, αλλά το εύρημα για να εξερευνηθεί η ανθρώπινη ψυχή.
 
Στο Αγκίρε, ένας αδίστακτος ιδαλγός σφετερίζεται την εξουσία της ομάδας και βουλιάζει σιγά-σιγά στην παραφροσύνη, οδηγώντας τους συντρόφους του στην καταστροφή, όσο αναζητούν το Ελ Ντοράδο με τους μυθικούς θησαυρούς του, στη Λατινική Αμερική των κονκισταδόρων.
 
Στην Αποκάλυψη, ένας Αμερικανός λοχαγός ανεβαίνει με την ομάδα του ένα ποτάμι, αναζητώντας έναν αποστάτη ανώτερο Αμερικανό αξιωματικό που έχει αυτονομηθεί μεσούντος του πολέμου στο Βιετνάμ κι έχει χαθεί στη ζούγκλα. Εδώ, ο θησαυρός είναι η αποκατάσταση της καθεστηκυΐας τάξης των πραγμάτων - της τυφλής υπακοής στα κελεύσματα της εξουσίας, που αμφισβητεί ο αποστάτης Μπράντο.
 
Η ψυχεδέλεια της εποχής των ναρκωτικών, αποτυπώνεται έντονα στην κινηματογράφηση του Κόπολα, στα καπνογόνα που χρησιμοποιεί, στα βαμμένα πρόσωπα των ηθοποιών του, στα ελικόπτερα με τα ηχεία που παίζουν Βάγκνερ ενώ επιτίθενται σε χωριά, στις μαζορέτες, στον τρελαμένο χίπη που παίζει το ρόλο του αφηγητή του μεγαλείου του Κουρτς, στο παιχνίδι με τις σκιές του τέλους. Ο Κόπολα χάνει το μέτρο προσπαθώντας να εντυπωσιάσει τον θεατή και από κάποιο σημείο και μετά του ξεφεύγει η διαχείρηση του χρόνου και φλυαρεί πολύ. Οι πολεμικές σκηνές είναι λίγες κι απέχουν από την πραγματικότητα, ενώ κάποιες στιγμές είναι εντελώς καρικατουρίστικες, όπως ο νέγρος με το οβιδοβόλο στη γέφυρα. Οι σκηνές του Μπράντο έχουν τον αέρα του ηθοποιού, που είχε τρομερό βάρος για την εποχή του, αλλά σήμερα που ο Μπράντο υπάρχει μόνο σε παλιά τεύχη της Ραδιοτηλεόρασης στο Μοναστηράκι, μαζί με τους Πανθέους, δεν νομίζω ότι κανείς θα εντυπωσιάζόταν εύκολα από τους μονολόγους του.
 
Ο διαλογισμός του Γουίλαρντ από την άλλη, (ο λοχαγός που αναζητεί τον Μπράντο και μελετά το φάκελλό του) είναι μια ωδή στον ολοκληρωτισμό: στον υπέροχο ένα και μοναδικό ηγέτη, που έχει αντιληφθεί την μοναδική αλήθεια, την οποία κανείς άλλος δεν βλέπει από τους προϊσταμένους του κι ετσι έχει αναγκαστεί ο ίδιος να χρησιμοποιήσει την ιερή βία για να κάνει το μήνυμα του αντιληπτό από τους αδαείς. Στο ρόλο του προφήτη που συναντά τον Γουίλαρντ για να ενισχύσει απλά την αίγλη του Μπράντο, είναι ένας αιώνια μαστουρωμένος Ντένις Χόπερ- δημοσιογράφος: ό,τι πιο μακακία εύρημα δηλαδή από πλευράς του Κόπολα, να βάλει έναν δημοσιογράφο να κάνει το σφουγγοκωλάριο του ταγματάρχη, τη στιγμή που ήταν γνωστός ο ρόλος που έπαιξαν οι πολεμικοί ανταποκριτές στην αφύπνιση της αμερικανικής κοινής γνώμης για τα εγκλήματα στο Βιετνάμ. Ο Ντυβάλ από την άλλη είναι όσο πιο πετυχημένος αμερικανοβλάχος γίνεται.
 
Σε κάποιο άλλο σημείο ο Κόπολα δεν διστάζει να κάνει και τον απολογητή της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας, μέσα από το στόμα του Γάλλου φεουδάρχη της Ινδοκίνας, που κλαίει τον πόνο του για τα χωράφια του παππού του, που διεκδικούν πίσω οι απολίτιστοι ιθαγενείς. Την ίδια ώρα που o Γουίλαρντ ριχνει έναν παρηγορητικό ...Παντελή, στην παρακμιακή γαλλίδα νύφη του φεουδάρχη. Το αιώνιο κόμπλεξ των βλαχοαμερικανών με τις Γαλλίδες.
 
Είχα δει αρχικά την Αποκάλυψη, όταν ήμουν στην ηλικία της Ιλιάδας κι είχα εντυπωσιαστεί από τον πόλεμο, το Βάγκνερ, το Μπράντο, τις μαζορέτες, την πολεμική ισχύ, τις εικόνες στο ποτάμι, την παρακμιακή Γαλλίδα. Τώρα που είμαι στην ηλικία της Οδύσσειας και ξαναβλέπω το έργο για να γράψω την κριτική του Full Metal Jacket, διαπιστώνω ότι η Αποκάλυψη δεν έχει τη διαχρονικότητα του Platoon, ενώ χάνει χαλαρά από τη δύναμη της Λεπτής, Κόκκινης Γραμμής και της Πτώσης, όπου ένας θεικός Μπρουνο Γκανζ κανει μια χαψιά Μπράντο, Ντυβαλ, Χόπερ, Σην κι ό,τι άλλο κουνιέται στο καστ. 
 
Όταν ακούω το μονόλογο του Μπράντο που εξυμνεί την υποτιθέμενη θηριωδία των Βιετ Κονγκ, σκέφτομαι ότι είναι ένας άριστος ύμνος κι η τέλεια απολογητική για τα Waffen SS: “…και σκέφτηκα, Θεέ μου, τη μεγαλοφυϊα του πράγματος…τη μεγαλοφυϊα…τη θέληση για να το κάνουν αυτό (δλδ να ακρωτηριάσουν τα παιδιά του χωριου)…τέλειο, γνήσιο, ολοκληρωμένο, κρυστάλινο, αγνό. Και καταλαβα ότι αυτοί ήταν πιο δυνατοί από μας επειδή το άντεχαν…Δεν ηταν τερατα, ήταν άνθρωποι….. εκπαιδευμένα στελέχη. Ανθρωποι που πολεμούσαν με την καρδιά τους, που είχαν οικογένειες, που ηταν γεμάτοι αγάπη…αλλά είχαν τη δύναμη…τη δύναμη να το κάνουν αυτό! Αν είχα 10 μεραρχίες από τέτοιους ανθρώπους, τότε τα βασανα μας εδω θα ειχαν τελειωσει πολύ γρήγορα. Πρέπει να εχεις ανδρες που να ειναι ηθικοί, αλλά ταυτόχρονα να ειναι ικανοι να χρησιμοποιησουν τα πρωτογονα ένστικτα τους για να σκοτωνουν χωρίς συναίσθημα , χωρίς παθος, χωρίς κρίση, γιατι η κρίση είναι αυτο που μας νικάει…”. 
 
Είναι από τις πιο ακριβείς περιγραφές που θα μπορούσε να κάνει κάποιος για τους Ναζί, αλλά δια στόματος Μπράντο, ο Κόπολα λοιδωρεί τους Βιέτ Κονγκ. Είναι μια τρελή αρλουμπολογία, καθώς δεν μπορεί να συνυπάρχει η ηθική με το έγκλημα κι υπάρχουν αρκετά ακόμη ανάλογα παραδείγματα για να σχολιάσει κανείς στην ταινία. Ενώ παραλληλα εντοπίζει την ήττα των ΗΠΑ στο Βιετνάμ στην ....μαλθακότητα των Αμερικανών που δεν έκαναν όσες βιαιότητες έπρεπε...
 
Βλέποντας ξανά την Αποκάλυψη, νοιώθω την ίδια απογοήτευση που παίρνεις όταν βλέπεις μια παλιά πρώην και λες, αν είναι δυνατον να έκοβα φλέβες γι αυτο το …κομοδίνο!
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Το Apocalypse Now δεν αντιγράφει κανένα Αγκιρε (τουλάχιστον οσον αφορά στο plot) εφόσον είναι adaptation του Heart of Darkness...

Επεξ/σία από Wayward
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στις 5/6/2018 στις 7:38 ΜΜ, Fotis13 είπε

Β00

1st 

Tomb Raider

Production value πολυ υψηλο ,η Vicander  super fit   τα βγαζει τα λεφτα της   σαν ηθοποιος ,παιζει  δεν κοροιδευει  σαν την Jolie  αλλα Lara χωρις στηθος ξερω εγω ...

Παραταιρο τελειως.

6,1/10

Προσωπικά δεν το βλέπω σαν ελάττωμα και μπράβο της.

Κάλλιστα θα μπορούσε να πάει σε έναν πλαστικό να το φουσκώσει όπως κάνει τουλάχιστον το 90% (να μην πω και παραπάνω) των ηθοποιών του χόλυγουντ. Δεν την έχω δει ακόμη την ταινία.Πιστεύω να βρω ευκαιρία το Σαββατοκύριακο να τη δω. Θα προσπαθήσω πάντως να μην εστιάσω στο μικροσκοπικό στήθος της Αλίσια αλλά στην ταινία γενικά.:P

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Teeth

Μεχρι τη μεση αναρωτιομασταν πως την πατησαμε και βαλαμε να δουμε τετοια ταινια.

Μετα τη μεση αρχιζει  να ειναι πραγματικα black comedy,αλλα δεν το σωζει σιγουρα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Game Night

 

banner.jpg

Γ@μησε κανονικα. Βγαζει γελιο εκει που δεν το περιμενεις μυστηριο δραση εξυπνη και πολυ καλοι ηθοποιοι. 7.5/10

Omar

 

omar-movie-poster-2014-1020769471.jpg

Την ειχα δει πριν 3 μηνες αλλα δεν ειχα πει 2 λογια. Ρομαντικη ταινια απο Παλαιστινη που βγαζει πολλα συναισθηματα. Η εξελιξη της μετα τη μεση περιπλοκη και το τελος σιγουρα δεν το περιμενετε. 8/10
 

Pacific Rim: Uprising

 

pacific_rim_uprising-poster-13.jpg

Πιο κλισε ταινια δεν υπαρχει. Προφανως δεν πας για το σεναριο αλλα ακομα και στα εφε και στη δραση εκαναν περικοπες. Οι ηθοποιοι τελειως αγγουρια. Σε εικονα και ηχο εδωσε ρεστα. Σαν ταινια με σεναριο2/10 και σαν κλισε ταινια με εφε 8/10

Επεξ/σία από Heybro
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στις 5/6/2018 στις 7:47 ΜΜ, ScorpioX777 είπε

Αυτο ειπα και εγω οταν το ειδα...η βαθμολογια σου σωστη.

Χθες κατάφερα και το  είδα και εγώ... βασικά στην αρχή με χάλασε  η κοπέλα.... ειχα συνηθίσει (σαν μεγάλος φαν το βιντεοπαιχνιδιών) την κλασική εικόνα της Lara αλλά ομολογώ όσο περνούσε η ώρα μου έμενε μια ωραία αίσθηση και ικανοποιήθηκα από το σύνολο τις ταινίας.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
2 ώρες πριν, Lakou είπε

Χθες κατάφερα και το  είδα και εγώ... βασικά στην αρχή με χάλασε  η κοπέλα.... ειχα συνηθίσει (σαν μεγάλος φαν το βιντεοπαιχνιδιών) την κλασική εικόνα της Lara αλλά ομολογώ όσο περνούσε η ώρα μου έμενε μια ωραία αίσθηση και ικανοποιήθηκα από το σύνολο τις ταινίας.

Το προσπαθησα και εγω αλλα η φατσουλα της παντα μου θυμιζε την Βασουλα απο τα Ανω Πετραλωνα που ναι μεν ειναι καλη και ευαισθητη κοπελα αλλα δεν της παει η περιπετεια και η βια οσο και αν το παλεψαν...

Επεξ/σία από ScorpioX777
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στις 9/6/2018 στις 11:22 ΜΜ, Heybro είπε

Game Night

banner.jpg

Γ@μησε κανονικα. Βγαζει γελιο εκει που δεν το περιμενεις μυστηριο δραση εξυπνη και πολυ καλοι ηθοποιοι. 7.5/10

Omar

omar-movie-poster-2014-1020769471.jpg

Την ειχα δει πριν 3 μηνες αλλα δεν ειχα πει 2 λογια. Ρομαντικη ταινια απο Παλαιστινη που βγαζει πολλα συναισθηματα. Η εξελιξη της μετα τη μεση περιπλοκη και το τελος σιγουρα δεν το περιμενετε. 8/10
 

Pacific Rim: Uprising

pacific_rim_uprising-poster-13.jpg

Πιο κλισε ταινια δεν υπαρχει. Προφανως δεν πας για το σεναριο αλλα ακομα και στα εφε και στη δραση εκαναν περικοπες. Οι ηθοποιοι τελειως αγγουρια. Σε εικονα και ηχο εδωσε ρεστα. Σαν ταινια με σεναριο2/10 και σαν κλισε ταινια με εφε 8/10

+10000 για το Ομάρ! Σίγουρα το rom com της 10ετιας!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης

Ειδα το Omar μιας και προταθηκε εδω μεσα.

Εφοσον δεν το εχω με τα ρομαντικα δραματα απορω γιατι χανω την ωρα μου. Δεν ξερω τι διθυραμβικες κριτικες εχετε εσεις, εγω αυτο που ειδα ειναι ενα πλατωνικο ερωτικο τριγωνο σε ενα περιτυλιγμα αντι-ισραηλιτικης προπαγανδας. Φανταζομαι υπαρχει το αντιστοιχο εβραικο εργο με εβραικο ερωτευμενο ζευγαρι που ανατινασσεται απο ρουκετα της χαμας.

Χιλιες φορες η χολιγουντιανη προπαγανδα οπου τουλαχιστον βλεπεις την jennifer οπως πρεπει.

5,5/10

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Good Time (2017)Good Time Poster

Πολυ καλη ταινια, απο τις καλυτερες περσινες που ειδα. Οι ερμηνειες ειναι απλα φανταστικες, ο Ρομπερτ Πατινσον πιστευω πως πια εχει υπερβει πληρως ολους του τους συμπρωταγωνιστες απο τα Twilight και εχει αποδειξει πως μπορει να προσφερει αυτο το κατι παραπανω. Η ερμηνεια του αυτη ειναι απλα το κερασακι στην τουρτα καθως δινει ζωη σε ολο το εργο.

Η ταινια σε καποια σημεια της κανει λιγο κοιλια οσον αφορα το ''momentum'' , οπως ειναι φυσικα αναμενομενο καθως πρεπει να υπαρξουν και καποιες ησυχες στιγμες σε καθε ταινια, απλα δε πιστευω πως εκτελεσθηκαν με τον καλυτερο τροπο. 

Αν δεν σας αρεσει ουτε το πρωτο μισωρο οκ μην κανετε το κοπο να δειτε το υπολοιπο εργο. Αυτο μπορω να το εγγυηθω.

8/10

 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

You were never really here  5/10

Εντάξει, είδαμε μια φορά το Leon, όπου Γκούφυ-εκτελεστής σπιτωνει ατάλαντη πιτσιρικα και μετά προσπαθούσαν να μαζέψουν το σενάριο με τις παιδοφιλικές μπηχτές.
 
Τι νόημα τώρα έχει ένας Γιοακίν Φίνιξ, πρησμένος από τα στεροειδή, να προσπαθεί να επαναλάβει την ιστορία στο πιο σπλατερ παραπλήσιο της; Kαι να τριγυρνάει με το σφυρί από τα Praktiker για να ανοίγει κεφάλια ως σιωπηλός βιτζιλάντε;
 
Το σενάριο βρίθει στην κοινοτυπία, όπου διεφθαρμένοι πολιτικοί μπλέκονται με αγνούς εκτελεστές με τρυφερή καρδιά από  φύλο μαρουλιου και πολύ κέτσαπ στα πρόσωπα για αίμα. Σε ορισμένες στιγμές η σκηνοθεσία και τα πλάνα έφερναν λίγο από Ντέιβιντ Λιντς και blue velvet / tween peaks.
 
Συνήθως έχω την τάση να παρακολουθώ συγκεκριμένους ηθοποιούς που μ’ αρέσουν, αλλά δυστυχώς ουδείς ...άσφαλτος.
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...