Αλλαγή δουλειάς κάθε 3-4 χρόνια αν θες να έχεις μια εξέλιξη (μισθολογική και ιεραρχική)

[_vbm_]

1 λεπτό πριν, Lezantas26 είπε

δε μας λες ομως γιατι θεωρεις κακο που ο ανθρωπος θα φυγει να βρει καλυτερα λεφτα..

Γιατί για εμένα βαρύνει περισσότερο το loyalty σε έναν καλό εργοδότη, από το να πιάσω όσο περισσότερο χρήμα μπορώ (θεωρώντας δεδομένο οτι πληρώνομαι καλά βεβαίως, όχι οτι με εκμεταλλεύονται). Επενδύω στη σχέση με την επιχείρηση. Προσωπική μου άποψη ειναι, καταλαβαίνω και την αντίθετη οπτική.

Δε λέω οτι ειναι κακό να θες να ανέβεις μισθολογικά, κι εγώ το θέλω. Θα ήμουν χαζός αν δε το ήθελα. Λέω μονο οτι υπάρχει και το όριο πέρα από το οποίο γίνεσαι άπληστος και το μόνο σου κίνητρο ειναι το χρήμα.

[bilya]

Μόλις τώρα, _vbm_ είπε

Γιατί για εμένα βαρύνει περισσότερο το loyalty σε έναν καλό εργοδότη, από το να πιάσω όσο περισσότερο χρήμα μπορώ (θεωρώντας δεδομένο οτι πληρώνομαι καλά βεβαίως, όχι οτι με εκμεταλλεύονται). Επενδύω στη σχέση με την επιχείρηση. Προσωπική μου άποψη ειναι, καταλαβαίνω και την αντίθετη οπτική.

Δε λέω οτι ειναι κακό να θες να ανέβεις μισθολογικά, κι εγώ το θέλω. Θα ήμουν χαζός αν δε το ήθελα. Λέω μονο οτι υπάρχει και το όριο πέρα από το οποίο γίνεσαι άπληστος και το μόνο σου κίνητρο ειναι το χρήμα.

Για μενα δέσιμο με μια εταιρεία υπάρχει μόνο αν εχω μερίδιο απο τα κέρδη της. Ζουμε στο 2018 κ τέτοια ταμπού πρέπει να τα αποβάλλουμε. 

[Επισκέπτης]

1 λεπτό πριν, _vbm_ είπε

Γιατί για εμένα βαρύνει περισσότερο το loyalty σε έναν καλό εργοδότη, από το να πιάσω όσο περισσότερο χρήμα μπορώ (θεωρώντας δεδομένο οτι πληρώνομαι καλά βεβαίως, όχι οτι με εκμεταλλεύονται). Επενδύω στη σχέση με την επιχείρηση. Προσωπική μου άποψη ειναι, καταλαβαίνω και την αντίθετη οπτική.

Δε λέω οτι ειναι κακό να θες να ανέβεις μισθολογικά, κι εγώ το θέλω. Θα ήμουν χαζός αν δε το ήθελα. Λέω μονο οτι υπάρχει και το όριο πέρα από το οποίο γίνεσαι άπληστος και το μόνο σου κίνητρο ειναι το χρήμα.

οκ, ο ανθρωπος επενδυσε στη σχεση της επιχειρησης και οσο κι αν περιμενε η επενδυση αυτη δε καρποφορησε. γιατι ειναι κακο να παει να επενδυσει σε αλλη επιχειρηση?

[panther_512]

Εγώ πιστεύω στα παρακάτω ρητά:

- "O εργαζόμενος δεν αποχωρεί από κακιά δουλειά, αλλά από κακό προϊστάμενο/αφεντικό".

- "Μία εταιρία είναι τα άτομα που προσλαμβάνει, τα άτομα που προάγει/αυξάνει μισθούς και τα άτομα που της φεύγουν"

Τώρα, για άτομα που αλλάζουν συχνά δουλειά, ναί πάντα μα πάντα αυτό λειτουργεί αρνητικά στον υποψήφιο εργοδότη, διότι ο εργοδότης συνήθως λειτουργεί με το σκεπτικό να πάρει τα περισσότερα από τον εργαζόμενο δίνοντας τα λιγότερα. Οπότε αναμένει ότι δεν θα μπορέσει μακροπρόθεσμα να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του job-hopper.

 

Επεξ/σία 28 Σεπτεμβρίου 2018 από panther_512

[kostasgr78]

Για δείτε ένα ενδιαφέρον άρθρο στο Harvard Business Review για τα leadership styles και δείτε που κατατάσσεται το ελληνικό στύλ.
Μετά ας συζητήσουμε για loyalty και άλλα πράγματα στις ελληνικές επιχειρήσεις.

"

Dark-side tendencies

The “kiss up/kick down” leader. When organizations emphasize rank, emerging leaders tend to develop unique coping skills. It is a leader’s job to implement mandates from above with lower-level employees. If overused, this strength can lead to a “kiss up/kick down” leadership style, characterized by excessive deference or sudden attention to detail when reporting up, and issuing fiery directives or refusing to compromise when commanding subordinates. Though never a good thing, this derailer is tolerated more in certain countries, such as Western Asia (Turkey, India, UAE), Serbia, Greece, Kenya, and South Korea. “Kiss up/kick down” leaders tend to be diligent and dutiful with their bosses but intense and dominating with their reports.

"

https://hbr.org/2016/05/what-leadership-looks-like-in-different-cultures

Επεξ/σία 28 Σεπτεμβρίου 2018 από kostasgr78

[defacer]

@_vbm_ κατανοητό. Προσωπικά πιστεύω ότι η εταιρεία δε βλέπει τη σχέση σας όπως τη βλέπεις εσύ. Νομοτελειακά, μια σχέση την οποία βλέπουν διαφορετικά τα μέλη της, αργά ή γρήγορα θα καταλήξει σε δάκρυα.

Ένα πράγμα έμαθα μόνο από το φανταρικό στην Ελλάδα: υπάρχουν άνθρωποι που κατά τόπους θα διασφαλίσουν τα δικά σου συμφέροντα, αλλά μη κάνεις το λάθος να πιστέψεις πως είναι φίλοι σου.

[pral13]

@kostakis81  Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εξελιχθείς επαγγελματικά. Ένας από αυτούς είναι η μετακίνηση σε άλλη εταιρία. Αλλά προσοχή γιατί δεν είναι τόσο απλό.

1. Θα πρέπει πρώτα να έχεις γράψει μερικά χρόνια στην ίδια εταιρία. Φαίνεται περίεργο σε ένα βιογραφικό να αλλάζεις δουλειά σε λιγότερο από ένα-δυο χρόνια.

2. Έστω ότι η νέα σου εταιρία σου δίνει 30% αύξηση, αφήνεις λοιπόν ένα περιβάλλον γνώριμο, που σε εμπιστεύονται και ξεκινάς από την αρχή. Αν εκεί που θα πας δε σου αρέσει τι κάνεις; Φεύγεις πάλι μέσα σε 2 μήνες; Την πάτησες..Θα πρέπει δλδ η αύξηση που θα πάρεις να είναι τέτοια που θα ξεχνάς μικροπράγματα που ενδεχομένως να σου τη σπάσουν.

Για μένα προσωπικά θα πρέπει να αλλάζεις δουλειά όταν σταματάς να παίρνεις πράγματα. Είτε αυτά είναι παραπάνω χρήματα, είτε ανέλιξη και παραπάνω αρμοδιότητες, είτε γνώσεις.

[ardi21]

Συγγνωμη vbm αλλα νομιζω οτι τα εχεις λαθος στο μυαλο σου. Και εξηγουμαι:

1) Οταν δουλευεις σε ενα σωστο περιβαλλον με σωστο μισθο δυσκολα φευγεις για μια εταιρεια που σου δινει 100 ευρω παραπανω. Δεν υπαρχουν "επαγγελματιες κυνηγοι εργασιας". Τι σημαινει σωστο περιβαλλον? Σωστες συμπεριφορες, κανονικες αδειες, κανονικο ωραριο (οχι 12ωρα καθημερινα χωρις να πληρωνεσαι), πληρωμη των υπερωριων σου, πληρωμες ακριβως στην ωρα τους κτλ κτλ. Αν τωρα βρεθει μια εταιρεια που σου δινει αρκετα περισσοτερα χρηματα τοτε ειτε θα πρεπει να στα δωσει και η τωρινη σου εταιρεια ειτε -προφανως- φευγεις. Αν σε θελει και σε πιστευει θα στα δωσει. Η εστω θα τα πλησιασει.

2) Οπως ειπε και ενας φιλος παραπανω πιστη σε εταιρεια εχεις μονο οταν εχεις μεριδιο σε αυτην. Η αν πραγματικα σε δυσκολες στιγμες σου σε εχουν στηριξει πολυ κανοντας πραγματα που δεν θα εκανε κανενας αλλος. Και δεν εννοω να σε αφησουν να φυγεις καμια ωρα νωριτερα γιατι σου ετυχε κατι απροοπτο. Σε ΚΑΜΙΑ αλλη περιπτωση και ΠΟΤΕ. Οι εταιρειες δεν ειναι ουτε οικογενεια μου ουτε φιλοι μου. Κανω την δουλεια μου οσο καλυτερα μπορω για να ειμαι ενταξει απεναντι τους και απεναντι στον ευατο μου κυριως, αλλα μεχρι εκει. Τιποτε αλλο. Βγαζω σπυρια οταν ακουω ανθρωπους να μιλανε για την εταιρεια που δουλευουν λες και ειναι δικη τους. Μιλαμε για ηλιθιοτητα. Δεν με ενδιαφερει καμια εταιρεια, κανενα αφεντικο και κανενας προισταμενος. Γιατι δεν τους ενδιαφερω και εγω αντισταιχα.

[Vasivouzoukos]

Βέβαια ο υπάλληλος να είναι πιστός και δούλος αλλά το αφεντικό να τον διώξει ανά πάσα στιγμή αν πέσει η απόδοση του ή βρει κάποιον πιο φθηνό.

Και χωρίς προειδοποίηση φυσικά ε; Πάρτετο το χαμπάρι, να βλέπετε τους εργοδότες και τις εταιρίες αναλώσιμους γιατί έτσι ακριβώς και ακόμα περισσότερο βλέπουν αυτοί εσάς.

Στη συνέντευξη να το παίζετε καλοί και υπάκουοι για να κάνετε καλή εντύπωση και αν αρχίσετε δουλειά και δεν σας ικανοποιεί ψάξτε παράλληλα για κάτι άλλο (μην παραιτηθείτε όμως) και μόλις το βρείτε παρατήστε τους εν ψυχρώ, όπως άλλωστε θα έκαναν και αυτοί. Όποιος το βλέπει συναισθηματικά το θέμα και υποτίθεται πως θέλει να είναι εντάξει μάλλον το κάνει επειδή είναι θύμα και δεν ξέρει να λέει όχι και όχι επειδή είναι καλός άνθρωπος.

Επεξ/σία 28 Σεπτεμβρίου 2018 από Vasivouzoukos

[Iliemp]

Πιστεύω κι εγώ ότι στην εποχή μας είναι λάθος να περιμένουμε ότι θα "παντρευτούμε" την εταιρία που δουλεύουμε την δεδομένη στιγμή.

Δεν θεωρώ ότι είναι κακό να φεύγεις αν σου παρουσιαστεί κάτι με καλύτερο μισθό και προοπτικές (με τον φόβο βέβαια πάντα να φύγεις απο κάπου που σε πληρώνουν σίγουρα κάθε μήνα και να πας κάπου που δεν ξέρεις αν θα σου βάζουν τον μισθό στην ώρα του), γιατί μπορεί εσύ να κάτσεις στην εταιρία που είσαι τώρα και μετά να σε διώξουν εκείνοι κι εσύ απλά να μείνεις ξεκρέμαστος.

Βέβαια επειδή τα βλέπω πιο "ρομαντικά" τα πράγματα και δένομαι με τους συναδέλφους μου και γενικά με την εταιρία που δουλεύω , αν ήμουν μια χαρά , ακόμα και 200 ευρώ πάνω να έπαιρνα στην καινούρια δουλειά δεν θα έφευγα.

Εννοείται και χρειάζεσαι λεφτά για να ζήσεις , αλλά όλοι θέλουμε να δουλεύουμε σε ένα καλό εργασιακό περιβάλλον και αν το βρείς και τα λεφτά είναι οκ δεν βλέπω τον λόγο να φύγεις...

Σαν εργοδότης κι εμένα θα μου κακοφαινόταν ένα βιογραφικό κάποιου που αλλάζει δουλειά κάθε 3-4 χρόνια γιατί ένας λόγος θα μπορούσε να είναι ότι δεν ήταν καλός και στην δουλειά του...

Αν και στην σημερινή Ελλάδα που πολλές εταιρίες κλείνουν, άλλες κάνουν μειώσεις κλπ δεν σημαίνει ότι πάντα φταίει ο μεν ή δε.

 

 

[bilya]

32 λεπτά πριν, Iliemp είπε

Πιστεύω κι εγώ ότι στην εποχή μας είναι λάθος να περιμένουμε ότι θα "παντρευτούμε" την εταιρία που δουλεύουμε την δεδομένη στιγμή.

Δεν θεωρώ ότι είναι κακό να φεύγεις αν σου παρουσιαστεί κάτι με καλύτερο μισθό και προοπτικές (με τον φόβο βέβαια πάντα να φύγεις απο κάπου που σε πληρώνουν σίγουρα κάθε μήνα και να πας κάπου που δεν ξέρεις αν θα σου βάζουν τον μισθό στην ώρα του), γιατί μπορεί εσύ να κάτσεις στην εταιρία που είσαι τώρα και μετά να σε διώξουν εκείνοι κι εσύ απλά να μείνεις ξεκρέμαστος.

Βέβαια επειδή τα βλέπω πιο "ρομαντικά" τα πράγματα και δένομαι με τους συναδέλφους μου και γενικά με την εταιρία που δουλεύω , αν ήμουν μια χαρά , ακόμα και 200 ευρώ πάνω να έπαιρνα στην καινούρια δουλειά δεν θα έφευγα.

Εννοείται και χρειάζεσαι λεφτά για να ζήσεις , αλλά όλοι θέλουμε να δουλεύουμε σε ένα καλό εργασιακό περιβάλλον και αν το βρείς και τα λεφτά είναι οκ δεν βλέπω τον λόγο να φύγεις...

Σαν εργοδότης κι εμένα θα μου κακοφαινόταν ένα βιογραφικό κάποιου που αλλάζει δουλειά κάθε 3-4 χρόνια γιατί ένας λόγος θα μπορούσε να είναι ότι δεν ήταν καλός και στην δουλειά του...

Αν και στην σημερινή Ελλάδα που πολλές εταιρίες κλείνουν, άλλες κάνουν μειώσεις κλπ δεν σημαίνει ότι πάντα φταίει ο μεν ή δε.

Πρόσεξε γιατί η λογική σου ειναι ακρως ελληνική κ αναχρονιστική.

Έστω οτι εχεις δύο βιογραφικά όπου κ οι δύο υποψήφιοι έχουν 10 χρόνια εμπειρίας , με ίδια skills κ ιδια τελευταία εργασιακή θεση. Δλδ μονη διαφορά οτι ο ένας 10 χρόνια είναι στην ίδια εταιρεία κ  ο άλλος έχει αλλάξει 3 εταιρίες. Εσυ θα διάλεγες τον Α γιατι έδειξε loyalty στην εταιρεία , εγω θα διάλεγα ομως τον Β γιατί:

στο θέμα εξέλιξης ο Α απλά μου δείχνει ενα άτομο που μπορεί απο συγκυρίες να βρέθηκε στην θέση ευθύνης που έχει ενω ο Β κέρδιζε καθε φορα την θέση αναταγωνιζοντας αλλους υποψηφίους .

Επίσης ο Β μου δείχνει ενα άτομο οπου ψάχνει πάντα το καλύτερο κ σαν οργανισμός θέλω ατομα που δεν βολεύονται αλλα παντα αναζητούν πως θα γεμίσουν εργασιακά. Άτομα που παίρνουν απο την εταιρεία πάντα δίνουν τα διπλά πισω στην εταιρεία.

Ο Β επίσης έχοντας δουλέψει σε 3 διαφορετικούς οργανισμούς κουβαλάει εμπειρίες κ ιδέες οπου θα βοηθήσουν τον οργανισμό μου να γίνει πολύ καλύτερος. 

αυτα τα λίγα  στην συνέντευξη μπορείς να βρεις ακομα περισσότερα για τον Β.

 

Επεξ/σία 28 Σεπτεμβρίου 2018 από bilya

[vagos789]

Δεν υπαρχει εγγυημενη επιτυχημενη στρατηγικη για κανενα,εργοδοτη ή εργαζομενο.

Αναλογα με τις συνθηκες,ο καθενας πραττει.Καποιος κοιταζει μακροχρονια,καποιος οχι.Δεν ειναι βεβαιο ποιος θα κερδισει τελικα.

Προσφατα στην εταιρεια ζησαμε ενα αρκετα αστειο σκηνικο.Χασαμε εναν που πηγε στη θεση αλλου που ηρθε σε εμας.!

Αυτος που εφυγε απο μας ηταν πανευτυχης οτι παει σε μεγαλη εταιρεια,σε τμημα με προοπτικες κτλ, και αυτος που ηρθε ηταν πανευτυχης γιατι πιστευε οτι εφευγε απο ενα παρακλαδι που ειχε βαλτωσει και δεν εχει καμια προοπτικη εξελιξης γιατι εχασαν ενα πολυ μεγαλο εργο και τελικα θα εχανε την δουλεια του και το τμημα θα εκλεινε.

Δεν ξερω ποιος θα εχει δικιο τελικα,μονο ο χρονος θα δειξει,σε διαφορετικα χρονικα σημεια μπορει να ειναι αλλο το αποτελεσμα.

 

[Iliemp]

10 λεπτά πριν, bilya είπε

Πρόσεξε γιατί η λογική σου ειναι ακρως ελληνική κ αναχρονιστική.

Έστω οτι εχεις δύο βιογραφικά όπου κ οι δύο υποψήφιοι έχουν 10 χρόνια εμπειρίας , με ίδια skills κ ιδια τελευταία εργασιακή θεση. Δλδ μονη διαφορά οτι ο ένας 10 χρόνια είναι στην ίδια εταιρεία κ  ο άλλος έχει αλλάξει 3 εταιρίες. Εσυ θα διάλεγες τον Α γιατι έδειξε loyalty στην εταιρεία , εγω θα διάλεγα ομως τον Β γιατί:

στο θέμα εξέλιξης ο Α απλά μου δείχνει ενα άτομο που μπορεί απο συγκυρίες να βρέθηκε στην θέση ευθύνης που έχει ενω ο Β κέρδιζε καθε φορα την θέση αναταγωνιζοντας αλλους υποψηφίους .

Επίσης ο Β μου δείχνει ενα άτομο οπου ψάχνει πάντα το καλύτερο κ σαν οργανισμός θέλω ατομα που δεν βολεύονται αλλα παντα αναζητούν πως θα γεμίσουν εργασιακά. Άτομα που παίρνουν απο την εταιρεία πάντα δίνουν τα διπλά πισω στην εταιρεία.

Ο Β επίσης έχοντας δουλέψει σε 3 διαφορετικούς οργανισμούς κουβαλάει εμπειρίες κ ιδέες οπου θα βοηθήσουν τον οργανισμό μου να γίνει πολύ καλύτερος. 

αυτα τα λίγα  στην συνέντευξη μπορείς να βρεις ακομα περισσότερα για τον Β.

Συμφωνώ εν μέρη σε αυτά που λές, όμως εγώ δεν μίλησα απόλυτα. Είπα ότι θα μπορούσε απλά ένας λόγος να ήταν αυτός.

Μην βλέπουμε μόνο την μία πλευρά , αυτό εννοώ 

Επίσης μπορεί ο Α να έχει οικογένεια και παιδιά και να μην μπορεί να ρισκάρει αφήνοντας μια καλή θέση εργασίας για να πάει σε άλλη.

Ούτως ή άλλως όπως λες ο Α και ο Β είχαν ίδια τελευταία εργασιακή θέση, οπότε δεν νομίζω ότι παίρνει κάποιο προβάδισμα κάπου.

Να προσθέσω ότι δεν έχω εταιρία, υπάλληλος είμαι στον ΙΤ.

Επεξ/σία 28 Σεπτεμβρίου 2018 από Iliemp

[Επισκέπτης]

45 λεπτά πριν, Iliemp είπε

Αν και στην σημερινή Ελλάδα που πολλές εταιρίες κλείνουν, άλλες κάνουν μειώσεις κλπ δεν σημαίνει ότι πάντα φταίει ο μεν ή δε.

και αυτος ειναι ο καλυτερος λογος ισως αποχωρησης αν το αισθητηριο του εργαζομενου λεει οτι η εταιρια δεν τραβαει.

Οχι απαραιτητα για κλεισιμο, ακομα και αν απλα  δεν αναπτυσσεται, δεν ακολουθει τις αλλαγες στο κλαδο.

[godlike]

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και ποικίλει ανάλογα με τον τομέα. Είναι θεμιτό κάποιος να αλλάζει δουλειά για περισσότερα χρήματα, για να εξελίσσεται και για να μαθαίνει καινούρια πράγματα. Αλλά υπάρχει και ένα όριο. Υπάρχουν θέσεις στις οποίες χρειάζεσαι 1 με 2 χρόνια για να καταφέρεις να είσαι άνετος. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλά κάνει ο εργοδότης και βλέπει με μισό μάτι κάποιον που αλλάζει δουλειά κάθε 3 χρόνια. Για ποιον λόγο να επενδύσει σε άτομα που θα φύγουν 1 ή 2 χρόνια από τι στιγμή που αγγίζουν το 100% των δυνατοτήτων τους;

Κάποια πράγματα χτυπάνε πολύ άσχημα στους εργοδότες. Έχουν υπάρξει υποψήφιοι που αφού τους προσφέρθηκε ένα συμβόλαιο με ένα Χ ποσό θεώρησαν καλή ιδέα να το διαπραγματευθούν μήπως πάρουν κάτι ελάχιστα χρήματα παραπάνω. Οι συγκεκριμένοι πήραν άκυρο και μόνο στο άκουσμα της αντιπρότασης που έκαναν.

Επίσης όταν μιλάμε για εργοδότες καλό θα ήταν να μην έχουμε στο μυαλό μας την Ελληνική πραγματικότητα στην οποία αυτός που σε προσλαμβάνει είναι και αυτός που σε ταΐζει. Σε μεγαλύτερες εταιρίες η τύχη του κάθε υποψηφίου κρίνεται από τους εν δυνάμει μελλοντικούς συναδέλφους του. Αυτοί είναι που πολλές φορές αξιολογούν βιογραφικά και κάνουν τις συνεντεύξεις.