Προς το περιεχόμενο

Όταν δεν σου αρέσει η εργασία σου...


Iamthagod

Προτεινόμενες αναρτήσεις

εγω θα κλεισω την αποψη μου με τις εξης παρατηρησεις:

 

α. Ειναι πολυ δυσκολο να αλλαξεις πλαισιο εργασιας, και απο υποπλοιαρχος να γινεις προγραμματιστης η κατι αλλο ασχετο.

β. ο καλυτερος συνδιασμος ειναι να παντρεψεις την μεχρι τωρα εμπειρια σου με κατι στη στερια.

Αν τα πεταξεις ολα στο καλαθο, πετας οτι εμπειρια εχεις στα σκουπιδια και πας να ανταγωνιστεις ενα πιτσιρικα20 χρονων

που εχει αλλη ορεξη και κουραγια απο οτι εσυ.

γ. Τελος πρεπει να κανεις ενα προγραμματισμο και ενα οικογενειακο συμβουλιο για το τι σκεπτεσαι να κανεις.

Το να μεινεις στη στερια σημαινει οτι ισως ο οικογενειακος προυπολογισμος θα πεσει αρκετα σε σχεση με το σημερα

και θα πρεπει επισης τα παγια σου να ειναι αρκετα προσγειωμενα.

Βρες τι μπορεις να στοχευσεις και μετα τι παραπανω εφοδια χρειαζεται για ολο αυτο.

Δ. αλλα ασχετο, ενα αλλο κλασικο πακετο ειναι να κατσεις να σφιχτεις αλλα πχ 5 χρονια να μαζεψεις ενα καλο ποσο

και με αυτο το κεφαλαιο να κανεις κατι εξω. Αυτο ειναι πολυ σχετικο και σε μερικους δεν λεει τιποτα.

 

Η προσωπικη μου εμπειρια θα στη πω αλλα δεν νομιζω να σε βοηθησει.

Αρχισα να ταξιδευω απο το 1987, τελειωσα την σχολη το 1991 και ταξιδευα μεχρι το 2000 περιπου.

Σταματησα την θαλασσα γιατι κυριως βαρεθηκα, ισως και να κουραστηκα και τα πακετα με τα λεφτα που ειχε

δεν μου ελεγε τιποτα.

Επισης εκεινη την εποχη ηταν απο τις τελευταιες που πηγαινες λιμανι και ησουν αρχοντας....

Εχω να λεω για το ποσο καθομουν, 2 μηνες στο βανκουβερ, 15 μερες μομπασα, 10 μερες σαντος, 5 μερες χονιαρα, σολομον κλπ και βαλε οτι φανταστεις σε ταιλανδη κλπ κλπ.

Ταξιδευα περισσοτερο σαν Καββαδιας παρα για λεφτα.... καποια στιγμη τα λιμανια εγιναν μερες και μερικα και ωρες... πηγα και σε μια γουρουνα και εκει τα ειδα ολα.


Καποια στιγμη λεω να μας λειπει το βυσσινο, οπως και εσυ ασχολιομουν με υπολογιστες και οταν βρηκα δουλεια σε εταιρια με υπολογιστες,

εβαλα το φυλλαδιο στο συρταρι, μισθος τοτε καλος, αλλα σε αντιθεση με εσενα μηδεν υποχρεωσεις. Εκατσα 13 χρονια στη εταιρια αλλα σκεψουν  αλλα χρονια τοτε, δεν υπηρχε κριση και οι δουλειες βρωμαγανε, εμενα με παρακαλαγανε 1 χρονο να παω και το σκεφτομουν... Ομως το περασμα απο θαλασσα ---> στερια δεν εγινε τοσο απλα. Στην αρχη ζαλιζομουν οταν περπαταγα, ημουν ακοινωνητος και μου πηρε ενα μεγαλο διαστημα για να προσαρμοστω. Ευτυχως ημουν τυχερος και σημερα δουλευω κατι σχετικο παλι με την ναυτιλια, θελω να πω τις γνωσεις μου και τις εμπειριες μου δεν τις πεταξα και σημερα ειναι το εργαλειο για να εξελιχθω. Ελπιζω να σε βοηθησα, τουλαχιστον να να δεις μια αλλη προσεγγιση στο θεμα, καλη σου τυχη οτι και να αποφασισεις.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 120
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Για να φτάνεις στο σημείο να ανοίγεις αυτό το θέμα σε ένα φόρουμ, σημαίνει ότι μέσα σου έχεις ήδη πάρει την απόφαση σου. Μην ζητάς αποδοχή από κανέναν. Προχώρα με την απόφαση σου, χρεώσου την και δες πού θα φτάσεις. Αν δεν το κάνεις δε θα μάθεις ποτέ την ζωή που θα μπορούσες να ζήσεις. Και απ΄ ότι φαίνεται η ζωή που ζεις δεν σε γεμίζει. Κυνήγησε το όσο μπορείς, με όλες σου τις δυνάμεις και μην το βάλεις κάτω στις πρώτες αναποδιές. Δεν υπάρχει κάτι στη στεριά που μπορεί να σε φοβίσει, είσαι ναυτικός. Φρόντισε μόνο κατά τη διάρκεια της προσπάθειας σου να είσαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου ως πατέρας. Μην στερείς από τα παιδιά σου τον πατέρα τους, αλλά μην τους γεμίσεις και ανασφάλειες. Θα έχεις πάντα ως έσχατη λύση την επιστροφή στη θάλασσα, αλλά μόνο αφού έχεις παλέψει με όλο σου το είναι.Καλή επιτυχία!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 8 μήνες μετά...

Καλησπέρα μετά από 8 μήνες. Η ίδια εργασία συνεχίζεται, η αντίληψη μου για την εργασία μου παραμένει η ίδια. Όλα τα βλέπω μαύρα, καμία ελπίδα δεν έχω για βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης. Η δε ανασφάλεια που νιώθω τεράστια. Έχω και τα ψυχοσωματικά μου με το μόνιμο εργασιακό άγχος και τα εξοντωτικά ωράρια μου. Σκέφτηκα μήπως κάποιος ψυχολόγος θα μπορούσε να βοηθήσει να δω τα πράγματα πιο θετικά, ή να με συμβουλέψει πως να πορευτώ στη ζωή, αλλά από την άλλη τι; θα μου πει δυο κουβέντες και; θα φέρει την οικογένεια και την προσωπική ζωή μου σε εμένα; η απάντηση είναι φυσικά και όχι. Η σύζυγος μου λέει να τα παρατήσω αλλά εγώ αντιπαραθέτω και μετά τι; Ποιος θα φροντίσει την οικογένεια μας, πως θα εργαστώ αλλού σαν ανειδίκευτος; και με μισθούς Ελλάδας είναι αδύνατο. μισώ την ιδέα του να είμαι ανειδίκευτος σε μια εργασία... πιο πολύ μισώ όμως ότι ακολούθησα μικρός τα σχέδια των άλλων για μένα και όχι τα δικά μου όνειρα και τα πληρώνω όλα τώρα και πολύ άσχημα μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο το οποίο επηρεάζει όλο και περισσότερο την ίδια μου την οικογένεια... 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χρειάζεσαι βοήθεια από ειδικό και όχι από φόρουμ. Μία επίσκεψη σε ψυχολόγο θα σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη και να αντιμετωπίσεις το άγχος που σε καταβάλει.

Αφού αντιμετωπίσεις το άγχος με τη βοήθεια του ψυχολόγου, θα είσαι σε θέση να εκτιμήσεις καλύτερα το πού βρίσκεσαι και το πού θέλεις να πάς.

 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

10 λεπτά πριν, Iamthagod είπε

Καλησπέρα μετά από 8 μήνες. Η ίδια εργασία συνεχίζεται, η αντίληψη μου για την εργασία μου παραμένει η ίδια. Όλα τα βλέπω μαύρα, καμία ελπίδα δεν έχω για βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης. Η δε ανασφάλεια που νιώθω τεράστια. Έχω και τα ψυχοσωματικά μου με το μόνιμο εργασιακό άγχος και τα εξοντωτικά ωράρια μου. Σκέφτηκα μήπως κάποιος ψυχολόγος θα μπορούσε να βοηθήσει να δω τα πράγματα πιο θετικά, ή να με συμβουλέψει πως να πορευτώ στη ζωή, αλλά από την άλλη τι; θα μου πει δυο κουβέντες και; θα φέρει την οικογένεια και την προσωπική ζωή μου σε εμένα; η απάντηση είναι φυσικά και όχι. Η σύζυγος μου λέει να τα παρατήσω αλλά εγώ αντιπαραθέτω και μετά τι; Ποιος θα φροντίσει την οικογένεια μας, πως θα εργαστώ αλλού σαν ανειδίκευτος; και με μισθούς Ελλάδας είναι αδύνατο. μισώ την ιδέα του να είμαι ανειδίκευτος σε μια εργασία... πιο πολύ μισώ όμως ότι ακολούθησα μικρός τα σχέδια των άλλων για μένα και όχι τα δικά μου όνειρα και τα πληρώνω όλα τώρα και πολύ άσχημα μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο το οποίο επηρεάζει όλο και περισσότερο την ίδια μου την οικογένεια... 

Για εμένα ισχύει αυτό που σου έγραψα πριν 8 μήνες.

"Θα πρέπει λοιπόν αρχικά να σκεφτείς, τι είδους πατέρας θέλεις να εισαι. Αυτός που στις δύσκολες στιγμές, έστελνε τα χρήματα, παρείχε τα πάντα και αγαπούσε από απόσταση, ή όταν το παιδί ψηνόταν απ τον πυρετό και έβγαζε τα άντερά του απο γαστραντερίτιδα, ήταν διπλα του και το χάιδευε. 

Το πρώτο σε κάνει έναν ορθολογιστή πατέρα, που θυσίασε τη σχέση του με την οικογένειά του για να τις παρέχει τα πάντα, ενω το δέυτερο σε κάνει έναν πατέρα που θυσίασε τη δουλειά του και τη πιθανή ευκατάστατη ζωή του ίδιου αλλά και των παιδιών του, για να ειναι δίπλα τους και να τα μεγαλώνει.

Ένας άνθρωπος του επιπέδου σου, θα βρει να εργαστεί. Το δεδομένο ειναι οτι τα λεφτά αυτά δε θα τα βρεις πουθενά."

Kαι για να στο θέσω και διαφορετικά. Άσε τη κλάψα. Είσαι πατέρας. Δεν αντέχεις τη δουλειά σου? ΔΕΚΤΟΝ. Μάζεψε μια καβάτζα, γυρνα στην οικογένειά σου, προετοιμάσου ψυχολογικά και βγες στην αγορά εργασίας. Ατομα του επιπέδου σου βρισκουν δουλειά. Δεν επιτρέπεται ένας πατέρας να ειναι τοσο αδύναμος. Εσύ στηρίζεις την οικογενεια. Ασε τους ψυχολόγους και τα ποσταρίσματα και αντιμετώπισε δραστικά αυτό που συμβαινει. Μισείς τη δουλειά σου, και μισεις το να εργαστεις ανιδείκευτος. Οι περισσότεροι ανδικεικευτοι ειμαστε. Τι πιστευεις οτι επειδη κάποιος τελειωνει ένα πανεπιστημιο τον παιρνουν και ξέρει τα πάντα? Τιποτε δε ξέρουν. Εκει μαθαίνουν.

Δύναμη, θράσος και όρμα στην αγορά. Μια χαρά θα τα καταφέρεις.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βρες μια δουλειά στον τουριστικό τομέα ώς καπετάνιος σκαφών αναψυχής. Θα έχεις δουλειά όλο το χρόνο και θα λείπεις μόνο το καλοκαίρι. Έχω τον κουνιάδο μου σε τέτοιο σκάφος... Ψάξου από κανά γνωστό για να βρεις κάτι στην αρχή.

 

Αν είναι να βγάζεις τα λεφτά και να στα τρώνε οι ψυχολόγοι, δεν αξίζει!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

36 λεπτά πριν, panther_512 είπε

Χρειάζεσαι βοήθεια από ειδικό και όχι από φόρουμ. Μία επίσκεψη σε ψυχολόγο θα σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη και να αντιμετωπίσεις το άγχος που σε καταβάλει.

Αφού αντιμετωπίσεις το άγχος με τη βοήθεια του ψυχολόγου, θα είσαι σε θέση να εκτιμήσεις καλύτερα το πού βρίσκεσαι και το πού θέλεις να πάς.

Δηλαδή το 99% των Ελλήνων (μιας και το παλικάρι είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα Έλληνα που έχω συναντήσει σε forum) θέλουν ψυχολόγο;

Ρητορικό το ερώτημα γιατί για εμένα η απάντηση είναι ναι.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Όταν κάποιος ισχυρίζεται ότι πάσχει από μόνιμο εργασιακό άγχος και ψυχοσωματικά προβλήματα, είναι σαν οποιοδήποτε άλλο άνθρωπο που ισχυρίζεται ότι πάσχει άπο κάποια ασθένεια, η οποία προοδευτικά θα χειροτερεύει, αν δεν αντιμετωπιστεί.

Μπορεί η πηγή του προβλήματος να είναι η εργασία του, μπορεί όμως να είναι ο εαυτός του,  σε ψυχολογικό επίπεδο ή παθολογικό. Ή οποιοσδήποτε συνδυασμός αυτών.

Οπότε ή μπορούμε να το παίξουμε γιατροί όπως πολύ συνήθως γίνεται, ή να τον παραπέμψουμε σε ειδικό ώστε να εντοπιστεί η πηγή που του προκαλεί το άγχος και να του δοθούν τα εργαλεία να το διαχειριστεί.

 

 

 

Επεξ/σία από panther_512
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πάντως υπάρχουν θέσεις στην στεριά (σε ναυτιλιακές) που παίρνουν κόσμο με τα προσόντα σού, στο Operations, στο crew κα. γιατί δεν κοιτάς αρχικά κάτι τέτοιο?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Επειδή τυχαίνει να είμαι γιος ναυτικού (40 χρόνια κοντέινερ ο πατέρας μου, τα 30 καπετάνιος), ξέρω τι περιλαμβάνει η δουλειά και ουκ ολίγες φορές είχαμε πάει και ταξίδι με το καράβι. Προφανώς η δουλειά είναι σκληρή, έχει ευθύνη και φυσικά λείπεις καιρό από την οικογένεια σου. Από την άλλη οι αμοιβές δεν συγκρίνονται με στεριανά λεφτά (γεγονός, μην συζητάμε τώρα νούμερα, οι ναυτικοί τα ξέρουν). Οι στεργιανές δουλείες γύρω από το επάγγελμα (operations, crew κτλ), κατά την ταπεινή μου άποψη και από αυτά που ξέρω θα έχουν το ίδιο ή περισσότερο άγχος. Είχε προταθεί στον πατέρα μου πολλαπλές φορές για αρχικαπετάνιος στο γραφείο και πάντα έλεγε ότι οι έξω στρεσάρονται πιο πολύ. 

Φυσικά για το πως αντιμετωπίζεται το άγχος, αν θεωρείς ο ίδιος ότι είναι παθολογικό, πρέπει να πας σε ψυχολόγο, δεν μιλάμε για μια επίσκεψη, στον ψυχολόγο πάμε τακτικά για συνεδρίες, μια φορά δεν φτάνει. Θα σε βοηθήσει να χαλαρώσεις, να το ελέγξεις, να βελτιώσεις την σχέση σου με την οικογένεια σου και να αποφασίσεις και το επόμενο βήμα παρακάτω για την δουλειά σου (αυτή ή αλλη κτλ). Τίθεται και θέμα ασφαλείας στην δουλειά αυτή, μην ξεχνάμε ότι σαν υποπλοίαρχος κάνεις βάρδια στην γέφυρα.

Αν έχεις την δυνατότητα από την εταιρία να πάρεις στο καράβι την οικογένεια σου για κάποιες μέρες στο μπαρκο σου, αυτό σίγουρα βοηθάει. Εμείς πηγαίναμε κάθε χρόνο στο καράβι ένα ταξίδι από τότε που ήμουν 3χρονών (ναι μας έσερνε η μάνα μας στις λάτζες και στα σκαλιά πλοίων :) )

Επεξ/σία από gthe
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν είσαι γύρω στα 30 όπως λες και νιώθεις έτσι τότε οταν πενηνταρησης τι θα κάνεις? Δεν θα έχεις την παραμικρή επιλογή. Όσο λοιπον σε παίρνει ψαξου και βρε κάτι που να σε ικανοποιεί γιατί μελλοντικά και κακό θα κάνει; στην οικογένεια σου, όμως μην ξεχνάς λόγω της θέσης σου είσαι και υπεύθυνος για τις ζωές των ναυτικών που είναι μαζί σου και δεν σου φταίνε σε τίποτα. Άποψη μου πρέπει να το έχουν πει και προηγούμενοι μάζεψε φράγκα να έχεις καβατζα και ξεκινά να ψάχνεσαι. Φιλικα

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όσα ειπώθηκαν...

Δεν αναφέρθηκα στην ασφάλεια των υπολοίπων στη δουλειά που κάνω επειδή δεν αποτελώ κάποιο κίνδυνο για αυτούς με το team management/ personal management που ακολουθώ, ούτε έχω διανοηθεί να βάλω ποτέ να βάλω κάποιον σε κίνδυνο στα πλαίσια εργασίας και μη.

Επισης δε θα σκεφτόμουν ποτέ να φερω την οικογένεια μου πάνω στο πλοίο επειδή τα δεξαμενόπλοια δεν είναι για παιδιά. Με όλα αυτά που αναπνέουμε εδώ μέσα ( υδρόθειο, μερκαπτάνες, βενζόλιο κοκ), με τα φορτία που διαχειριζόμαστε, με την κακοκαιρία που αντιμετωπίζουμε προσωπικά δε θα υπέβαλλα ποτέ τη γυναίκα και τα παιδιά μου σε κάτι τέτοιο.

Φυσικά και θέλω να βρίσκομαι κοντά στην οικογένεια μου, αλλά η ελληνική πραγματικότητα δεν ευνοεί τις οικογένειες. 1000 ευρώ δυστυχώς δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετά για μια οικογένεια με μικρά παιδιά, ενοίκιο και τρέχοντες λογαριασμούς. Ούτε στα πλαίσια της φυτοζωίας θαρρώ. Όποιος ισχυριστεί κάτι διαφορετικό θα μπορούσε να παρουσιάσει τα τεκμήρια μήπως κάνουμε εμείς κάτι λάθος και το γράφω επειδή ζούμε λιτή ζωή παρόλη τη δουλειά μου και 1000 ευρώ δεν φτάνουν.

Αναφορικά με τον ψυχολόγο, δεν έχω επισκεφθεί ποτέ κάποιον, ούτε μπορώ να γνωρίζω πως μπορεί να βοηθήσει. 

Αυτό που γνωρίζω είναι πως η δουλειά μου μου κάνει κακό, τα χρήματα δε με ευχαριστούν και ας είναι περισσότερα από τη στεριά, έχω μηδενική προσωπική ζωή εδώ μέσα αλλά ζω ΚΑΘΑΡΑ για να εργάζομαι και επίσης οι άνθρωποι που συναναστρέφομαι στη δουλειά μου μέσα και που ζω μαζί τους φυσικά για μήνες ολόκληρους είναι σε ένα τεράστιο ποσοστό επίσης άνθρωποι που έχουν περάσει τη ζωή τους μέσα σε ένα πλοίο όπως εγώ, για ένα πλοίο μιλούν συνέχεια και δεν έχουν κανένα κοινό ενδιαφέρον με εμένα. 

Και η ζωή μέσα στο πλοίο; εργασία κάθε μέρα πολλές φορές με μήνες χωρίς ρεπό λόγω λιμανιών και την κυριακή, με την ώρα του καφέ να είναι ώρα υπομονής για εμένα επειδή πρέπει να κάτσουμε σε ένα δωμάτιο 10 τμ και να μην μπορείς να αναπνεύσεις επειδη τουλάχιστον 5 άτομα καπνίζουν ακατάπαυστα στη διάρκεια αυτου του διαλείμματος. Μετά τη δουλειά η επιλογή είναι είτε στην καμπίνα μόνος, αγκαλιά με το λάπτοπ ή στο ίδιο δωμάτιο πάλι για τσιγαράκι και ταινία όλοι μαζί.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δύο συμβουλές θα σου δώσω γιατί έχω υπάρξει σε αντιστοιχη κατάσταση με τη δική σου και εργάζομαι στον ίδιο κλάδο:

1ον. Βάλε στο καθημερινό σου πρόγραμμα 1 ώρα γυμναστικής. Ξέρω οτι στην αρχή θα σου φανεί εξαιρετικά δύσκολο αλλά μετά τις πρώτες ημέρες ο οργανισμός σου θα το αποζητά και θα νιώθεις πολύ πιο ευδιάθετος.

2ον. Πάρε ενα τετράδιο και πίεσε τον εαυτό σου να σκέφτεται και να γράφει ιδέες, επιχειρηματικά πλάνα, σχέδια και όνειρα για εσένα και την οικογένειά σου. Απασχόλησε το μυαλό σου δημιουργικά και σύντομα θα βγει κάτι καλό απ'αυτό. Στη χειρότερη θα έχεις σκοτώσει χρόνο χωρίς να επιβαρύνεις τη ψυχολογία σου με αρνητικές σκέψεις ή κοιτώντας απλά μια οθόνη και στη καλύτερη θα έχεις ενα επιχειρηματικό πλάνο που ίσως μπορέσεις να εφαρμόσεις. Κάντο συστηματικά και με ζήλο ασχέτως αν σου φαίνεται γελοίο. Μπαίνει στη διαδικασία το μυαλό σου να κατεβάζει ιδέες ακόμα και όταν δεν το κάνεις συνειδητά. 

Αξιοποίησε το θετικό (από τα λίγα του επαγγέλματος) του οτι έχεις απλετο χρόνο να σκεφτείς μεταξύ όλων των stand-by χρόνων που έχεις. Το τι θα κάνεις στο τέλος ειναι δικιά σου απόφαση αλλά μη πιστεψεις οτι θα σε περιμένει εύκολα μια θέση σε εταιρία του χώρου, πόσω μάλλον οτι η δουλειά του γραφείου ειναι πιο ευχάριστη.  

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

η ναυτεμπορικη γεματη ειναι αγγελιες για στεριανες δουλειες σε ops και πληρωματα δε χανεις τιποτα να ρωτας και ας φας πορτα.

τα κοτερα που αναφερθηκαν πανω ειναι επισης μια καλη καβατζα αν σου κατσει, ξερω κατι δευτερους που ξυνονται σε κοτερα και παιρνουν ενα σκασμο λεφτα για 2 μηνες ταξιδι ολο το χρονο

ταυτοχρονα θα μπορουσες να διαβασεις και να δωσεις για πλοιαρχου α (δε ξερω ακριβως πως παει, αλλα καταλαβαινεις)

μη τα βλεπεις ολα μαυρα, εκμεταλλευσου το χρονο στο καραβι για να μαζεψεις εμπειρια, να ανεβεις βαθμιδα, να κανεις κονε και οταν η στιγμη ειναι καταλληλη η ευκαιρια θα ερθει, αρκει να το κυνηγας.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...