Προς το περιεχόμενο

Ιατρική απο ΕΠΑΛ, ειναι εφικτό;


Mperdemenoos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
18 ώρες πριν, FilipposMD είπε

Φίλε Μπερδεμένε, για το ΕΠΑΛ δεν μπορώ να σου πω γιατί δεν ξέρω, αλλά από αυτά που γράφεις νιώθω ότι πρέπει να σου χτυπήσω δυνατά ένα καμπανάκι σχετικά με την επιλογή σου να πας στην ιατρική. Ιατρική δε σπουδάζεις απλώς γιατί σου φάνηκε ενδιαφέρον το πρόγραμμα σπουδών. Θα έλεγα ότι το ανθρώπινο σώμα κινεί το ενδιαφέρον σε όλους τους φιλομαθείς ανθρώπους, αλλά σίγουρα η ιατρική δεν είναι για όλους. Στην Ελλάδα τουλάχιστον, σχεδόν όλοι οι απόφοιτοι ιατρικής ακολουθούν κλινική καριέρα, που σημαίνει ειδικότητα μετά τη σχολή (4-7 χρόνια σκληρής δουλειάς και διαβάσματος), μια ζωή εφημερίες, ξενύχτια, ενασχόληση με τους αρρώστους και τους απόβλητους της κοινωνίας, συνεχές διάβασμα, ευθύνη και άγχος. Οπότε πριν από οτιδήποτε άλλο, βρες κάποιον γνωστό ή γνωστό γνωστού που είναι γιατρός και πήγαινε μια νύχτα σε μια εφημερία στα επείγοντα να κάθεσαι και να βλέπεις. Εκεί θα καταλάβεις αν όντως σε ενδιαφέρει.

Επίσης, δεν έχεις ιδέα για το τι σημαίνει φοιτητής ιατρικής. Δεν το λέω για να σε προσβάλλω. Ούτε εγώ ήξερα πριν μπω στη σχολή και καλά κάνεις και ρωτάς. Δεν υπάρχει "Χ ώρες διάβασμα τη μέρα". Θα έχεις κλινικές και εφημερίες και στις εξεταστικές θα πήζεις όπως δεν έχεις πήξει ποτέ στη ζωή σου. Επίσης, δεν είναι αποστήθιση. Όταν η παθολογία είναι 800 σελίδες ύλη, δεν υπάρχει περίπτωση να την μάθεις απ' έξω. Πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι λογικά και να συνδυάζεις γνώσεις από όλα τα μαθήματα. Ναι, όπως είπε και κάποιος από πάνω, αν δώσεις 10 φορές, ένα 5αράκι θα το τσιμπήσεις, αλλά μετά θα βγεις και θα σκοτώνεις κόσμο αν δεν έχεις μάθει να σκέφτεσαι.

Πάντως συμφωνώ κι εγώ ότι είναι από τις σχολές που τη γνώση τη χτίζεις μέσα στη σχολή. Η φυσική και η χημεία του λυκείου σου δίνουν μια βοήθεια σε 3-4 μαθήματα (από τα 50-60), αλλά πιθανότατα μπορείς να τα βολέψεις και χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις. Πρέπει όμως να είσαι προετοιμασμένος να αφιερώσεις τη ζωή σου στο αντικείμενο. Απλώς δε γίνεται αλλιώς.

Εννοείτε πως τα εχω σκεφτεί ολα αυτά και πως ακόμα δεν ειμαι σίγουρος για κατι.Απλος έπρεπε να τα πω συνοπτικά και να μιλήσω πιο συγκεκριμένα για το θεμα που με απασχολεί και επειδή χρειαζόμουν πιο άμεση πληροφορία ειπα να μην αναλύσω τοσο τις σκέψεις μου αλλα το "πρόβλημα" μου.(για τα μαθήματα στη σχολη)Καταλαβαινω πως εχω να ζυγισω πολλα ακομα μεχρι να παρω την τελική αποφαση και βέβαια να δω αν όντως μπορεί κατι τετοιο όντως να με "γεμίσει" και αξίζει να προσπαθήσω  τοσο.Απλα χρειαζόμουν την πληροφορία άμεσα για να δω που θα παω τελικά, καταλαβαίνω πως δεν ειναι καθόλου απλο. Επίσης  σχετικά με αυτο με τις εφημερίες δεν εχει να κανει με τγμην ειδικοτητα;Νομιζω πως συγκεκριμένοι ιατροι κάθονται εφημερίες στα επείγοντα.Πχ ο καρδιολόγος, ο ενδοκρινολογος(που εχουν το ιατρείο τους) ή ο αναισθησιολογος δεν εχουν δουλειά με νοσοκομεία και επείγοντα (τοσο έμμεσα τουλάχιστον).Βέβαια μπορει και να κανω λάθος ή να τα εχω μπερδέψει λιγο..Και μια ερωτησουλα ακομα, εσυ πως πηρες την αποφαση;Τι σκεφτόσουν; 

Οπως και να εχει ευχαριστώ πολυ, φαίνετε πως όντως θελετε να βοηθήσετε.

17 ώρες πριν, Lightning_md είπε

Συμφωνώ απόλυτα με τον @FilipposMD.

Νομίζω το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μιλήσεις με γιατρούς (γνωστούς, φίλους κλπ) - ειδικά ειδικευόμενους (για να καταλάβεις έστω και λίγο τι περνάνε) - και να πάρεις μια ιδέα πως έχει η κατάσταση και ότι θα ήθελες να αφιερωθείς σε αυτό. Το να πας σε εφημερία το θεωρώ λίγο "ανούσιο" γιατί δε θα πάρεις και πολλά. Είναι σα να βρίσκεις ένα βιβλίο παθολογίας για παράδειγμα τυχαία μπροστά σου, να το ξεφυλλίζεις και να διαβάζεις κάποια ενδιαφέροντα κομμάτια αλλά η κατάσταση δεν είναι έτσι. Αυτό το "ωραίο" βιβλιαράκι θα φτάσεις σε μία φάση που θα πρέπει να το διαβάσεις όλο μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, να το κατανοήσεις ώστε να πας να δώσεις το μάθημα, αλλά παράλληλα (κυριολεκτικά παράλληλα) θα έχεις μαθήματα κάθε μέρα, απανωτές εφημερίες και ίσως έχεις στο μυαλό σου και το Μαράκι που σε άφησε (και δε θίγω καν το να έχεις και λίγη δική σου ζωή - είτε χρόνο μόνος σου είτε χόμπι είτε καμιά μπύρα). Νομίζω καταλαβαίνετε το συνειρμό μου.

Ίσως να είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά σίγουρα όχι εκτός πραγματικότητας.

Με αλλα λόγια ειναι να το αγαπήσεις και να το θες πολυ, αν το βλέπεις σαν υποχρέωση-αγγαρεία δεν θα βγει..Αλήθεια ειναι δυνατόν να ξέρεις αν όντως θες να κάνεις κατι τέτοιο στα 17-18;; Μου φαίνεται αδύνατο να ξέρω σε τέτοια ηλικία και απο εξω αν "ναι ρε φίλε το θελω" ή οχι..Εσείς τι είχατε στο μυαλο σας ακριβώς οταν το αποφασίσατε;Το εχω περιέργεια..

Επεξ/σία από Mperdemenoos
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 52
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

2 ώρες πριν, Mperdemenoos είπε

Με αλλα λόγια ειναι να το αγαπήσεις και να το θες πολυ, αν το βλέπεις σαν υποχρέωση-αγγαρεία δεν θα βγει..Αλήθεια ειναι δυνατόν να ξέρεις αν όντως θες να κάνεις κατι τέτοιο στα 17-18;; Μου φαίνεται αδύνατο να ξέρω σε τέτοια ηλικία και απο εξω αν "ναι ρε φίλε το θελω" ή οχι..Εσείς τι είχατε στο μυαλο σας ακριβώς οταν το αποφασίσατε;Το εχω περιέργεια..

Ακριβώς, δεν πρέπει να το δει κανείς σαν αγγαρεία. Γενικά ήμουν από τους ανθρώπους που δεν ήξεραν τι ήθελαν στο λύκειο. Προσωπικά την απόφαση την πήρα αφού είδα τα μόρια που έβγαλα. Είδα ότι περνάω άρα μπορώ να το σκεφτώ σαν επιλογή. Έβαλα κάτω τις σχολές που με ενδιέφερε το αντικείμενό τους και σκέφτηκα τι μορώ να κάνω μέσα από αυτές. Στην περίπτωσή μου, είχα καταλήξει σε 3 σχολές: ηλεκτρολόγων μηχανικών, ιατρική και βιολογία. Έψαξα τι μπορείς να βγεις από το καθένα, τι επικρατεί κλπ (διαβάζοντας και ρωτώντας) και τελικά αποφάσισα. Γενικά, όμως αυτός δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος να αποφασίσεις, αλλά αυτό είναι άλλλου Παπά ευαγγέλιο.

Πιστεύω ότι το να ξέρεις τι θες στην ηλικία του Λυκείου είναι πολύ δύσκολο και όντως πολύ λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν τι θέλουν. Είναι καλό να έχεις μία ανησυχία γιατί σε κινητοποιεί να το ψάξεις. Μίλα με όσους ξέρεις ότι μπορείς να πεις μία κουβέντα: γονείς, συγγενείς, καθηγητές στο σχολείο, φίλους, ειδικούς και ότι άλλο βρεθεί στο δρόμο σου και άκου γνώμες για να σχηματίσεις τη δική σου. Πολλές φορές θα ακούς βλακείες, αλλά γενικά άθρωποι που δεν πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσουν και πολύ, μπορεί να ξεχωρίσεις κάποιες κουβέντες τους και εν τέλει να πάρεις κάτι και από αυτούς. 

Ό,τι θέλεις μπορείς να μου στείλεις και pm και να το συζητήσουμε εννοείται.

  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
35 λεπτά πριν, Lightning_md είπε

Ακριβώς, δεν πρέπει να το δει κανείς σαν αγγαρεία. Γενικά ήμουν από τους ανθρώπους που δεν ήξεραν τι ήθελαν στο λύκειο. Προσωπικά την απόφαση την πήρα αφού είδα τα μόρια που έβγαλα. Είδα ότι περνάω άρα μπορώ να το σκεφτώ σαν επιλογή. Έβαλα κάτω τις σχολές που με ενδιέφερε το αντικείμενό τους και σκέφτηκα τι μορώ να κάνω μέσα από αυτές. Στην περίπτωσή μου, είχα καταλήξει σε 3 σχολές: ηλεκτρολόγων μηχανικών, ιατρική και βιολογία. Έψαξα τι μπορείς να βγεις από το καθένα, τι επικρατεί κλπ (διαβάζοντας και ρωτώντας) και τελικά αποφάσισα. Γενικά, όμως αυτός δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος να αποφασίσεις, αλλά αυτό είναι άλλλου Παπά ευαγγέλιο.

Πιστεύω ότι το να ξέρεις τι θες στην ηλικία του Λυκείου είναι πολύ δύσκολο και όντως πολύ λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν τι θέλουν. Είναι καλό να έχεις μία ανησυχία γιατί σε κινητοποιεί να το ψάξεις. Μίλα με όσους ξέρεις ότι μπορείς να πεις μία κουβέντα: γονείς, συγγενείς, καθηγητές στο σχολείο, φίλους, ειδικούς και ότι άλλο βρεθεί στο δρόμο σου και άκου γνώμες για να σχηματίσεις τη δική σου. Πολλές φορές θα ακούς βλακείες, αλλά γενικά άθρωποι που δεν πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσουν και πολύ, μπορεί να ξεχωρίσεις κάποιες κουβέντες τους και εν τέλει να πάρεις κάτι και από αυτούς. 

Ό,τι θέλεις μπορείς να μου στείλεις και pm και να το συζητήσουμε εννοείτε 

Ντάξει πιστεύω πως εχω "αρκετό" χρόνο ακομα για να αποφασίσω, θα το ψαξω γενικότερα οσο μπορέσω και ελπίζω να καταλήξω καπου συνειδητά.

Πάντως έχετε βοηθήσει πραγματικά πολυ και ευχαριστώ!

Επεξ/σία από Mperdemenoos
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 ώρες πριν, Mperdemenoos είπε

Και μια ερωτησουλα ακομα, εσυ πως πηρες την αποφαση;Τι σκεφτόσουν; 

Οπως και να εχει ευχαριστώ πολυ, φαίνετε πως όντως θελετε να βοηθήσετε.

Με αλλα λόγια ειναι να το αγαπήσεις και να το θες πολυ, αν το βλέπεις σαν υποχρέωση-αγγαρεία δεν θα βγει..Αλήθεια ειναι δυνατόν να ξέρεις αν όντως θες να κάνεις κατι τέτοιο στα 17-18;; Μου φαίνεται αδύνατο να ξέρω σε τέτοια ηλικία και απο εξω αν "ναι ρε φίλε το θελω" ή οχι..Εσείς τι είχατε στο μυαλο σας ακριβώς οταν το αποφασίσατε;Το εχω περιέργεια..

Συμφωνώ ότι είναι ΠΟΛΥ δύσκολο να ξέρεις τι θέλεις στα 17. Εγώ κατάλαβα τι θέλω να κάνω γύρω στα 24-25. Στη δική μου εποχή (δέσμες) έπρεπε να αποφασίσεις στα 16 αν θες "ιατρική" (Β δέσμη) ή "πολυτεχνείο" (Α δέσμη). Μεταξύ μας, ιδέα δεν είχα. Καλός μαθητής ήμουν, μου άρεσε και η βιολογία και τα μαθηματικά/φυσική, να περάσω όπου θέλω μπορούσα, αλλά ούτε πρόγραμμα σπουδών έψαξα, ούτε ρώτησα πώς είναι η ζωή μετά. Δεν είχαμε και ίντερνετ τότε... Στην πραγματικότητα το σκεπτικό ήταν "μπορώ να περάσω ιατρική, έχω συγγενή γιατρό να με βοηθήσει, ενώ δεν έχω συγγενή σε υπολογιστές/πολυτεχνείο και τελειώνοντας την ιατρική έχω άπειρες επιλογές, οπότε ας πάω εκεί και βλέπουμε". Τραγικό σκεπτικό μεταξύ μας. Εντάξει, κατέληξα να βρω όντως ποια επιλογή μου αρέσει μετά το πτυχίο και είμαι ευτυχισμένος στη δουλειά μου, αλλά αν είχα τα σημερινά μου μυαλά όταν ήμουν 16 θα έκανα άλλες επιλογές και θα έφτανα πιο γρήγορα στον στόχο που δεν ήξερα καν ότι υπάρχει τότε.

Αλλά, αυτό ήταν πριν 20+ χρόνια. Τώρα έχεις όλη την πληροφορία στα πόδια σου. Ναι, δεν είναι απαραίτητο να έχεις εφημερίες στο νοσοκομείο μια ζωή, αλλά θα τις έχεις μέχρι να γίνεις 30 κάτι σίγουρα (στην ειδικότητα). Και το να πας στην εφημερία δεν το λέω για την εφημερία καθεαυτή. Εξάλλου στα 17 σου ούτε που θα καταλάβεις ότι πέρασες μια νύχτα άυπνος (ενώ στα 40 θα σε τσακίζει). Το λέω για να δεις πώς είναι να αντιμετωπίζεις ασθενείς που υποφέρουν, που είναι θυμωμένοι, να σκεφτείς πώς είναι να πεθαίνει κάποιος και να πρέπει να ανακοινωθεί στους δικούς του. Αν δεις ότι αυτό δεν είναι κάτι που σε συναρπάζει, αλλά εξακολουθεί να σε ενδιαφέρει η βιολογία, η υγεία κτλ, σκέψου καμιά άλλη σχετική σχολή. Εγώ θα μπορούσα να έχω ακριβώς την ίδια καριέρα έχοντας τελειώσει βιολογία ή biomedical science στο εξωτερικό και να έχω "κερδίσει" χρόνια από την επαγγελματική ζωή μου. Είναι 2020, οπότε μην κολλάς στα κλασικά στερεότυπα ότι ο καλός μαθητής θα γίνει γιατρός, δικηγόρος ή μηχανικός. Σε 10 χρόνια που θα βγεις από την εκπαίδευση οι δουλειές θα είναι τελείως διαφορετικές από σήμερα.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
25 λεπτά πριν, FilipposMD είπε

Συμφωνώ ότι είναι ΠΟΛΥ δύσκολο να ξέρεις τι θέλεις στα 17. Εγώ κατάλαβα τι θέλω να κάνω γύρω στα 24-25. Στη δική μου εποχή (δέσμες) έπρεπε να αποφασίσεις στα 16 αν θες "ιατρική" (Β δέσμη) ή "πολυτεχνείο" (Α δέσμη). Μεταξύ μας, ιδέα δεν είχα. Καλός μαθητής ήμουν, μου άρεσε και η βιολογία και τα μαθηματικά/φυσική, να περάσω όπου θέλω μπορούσα, αλλά ούτε πρόγραμμα σπουδών έψαξα, ούτε ρώτησα πώς είναι η ζωή μετά. Δεν είχαμε και ίντερνετ τότε... Στην πραγματικότητα το σκεπτικό ήταν "μπορώ να περάσω ιατρική, έχω συγγενή γιατρό να με βοηθήσει, ενώ δεν έχω συγγενή σε υπολογιστές/πολυτεχνείο και τελειώνοντας την ιατρική έχω άπειρες επιλογές, οπότε ας πάω εκεί και βλέπουμε". Τραγικό σκεπτικό μεταξύ μας. Εντάξει, κατέληξα να βρω όντως ποια επιλογή μου αρέσει μετά το πτυχίο και είμαι ευτυχισμένος στη δουλειά μου, αλλά αν είχα τα σημερινά μου μυαλά όταν ήμουν 16 θα έκανα άλλες επιλογές και θα έφτανα πιο γρήγορα στον στόχο που δεν ήξερα καν ότι υπάρχει τότε.

Αλλά, αυτό ήταν πριν 20+ χρόνια. Τώρα έχεις όλη την πληροφορία στα πόδια σου. Ναι, δεν είναι απαραίτητο να έχεις εφημερίες στο νοσοκομείο μια ζωή, αλλά θα τις έχεις μέχρι να γίνεις 30 κάτι σίγουρα (στην ειδικότητα). Και το να πας στην εφημερία δεν το λέω για την εφημερία καθεαυτή. Εξάλλου στα 17 σου ούτε που θα καταλάβεις ότι πέρασες μια νύχτα άυπνος (ενώ στα 40 θα σε τσακίζει). Το λέω για να δεις πώς είναι να αντιμετωπίζεις ασθενείς που υποφέρουν, που είναι θυμωμένοι, να σκεφτείς πώς είναι να πεθαίνει κάποιος και να πρέπει να ανακοινωθεί στους δικούς του. Αν δεις ότι αυτό δεν είναι κάτι που σε συναρπάζει, αλλά εξακολουθεί να σε ενδιαφέρει η βιολογία, η υγεία κτλ, σκέψου καμιά άλλη σχετική σχολή. Εγώ θα μπορούσα να έχω ακριβώς την ίδια καριέρα έχοντας τελειώσει βιολογία ή biomedical science στο εξωτερικό και να έχω "κερδίσει" χρόνια από την επαγγελματική ζωή μου. Είναι 2020, οπότε μην κολλάς στα κλασικά στερεότυπα ότι ο καλός μαθητής θα γίνει γιατρός, δικηγόρος ή μηχανικός. Σε 10 χρόνια που θα βγεις από την εκπαίδευση οι δουλειές θα είναι τελείως διαφορετικές από σήμερα.

Ποολες πληροφορίες..Και ακριβώς επειδή εχω ολη την πληροφορία κατω απο ποδια μου προσπαθώ να το αξιοποιήσω οσο καλύτερα γίνετε.Απο οτι κατάλαβα την ειδικότητα που έχετε θα μπορούσατε να την αποκτήσετε και με καποιο μεταπτυχιακό απο καποιο βιολογικό;Το βιολογικό περιορίζετε στον τομέα της έρευνας(νομίζω),η ψυχολογία ειναι θεωρητική οποτε δύσκολα, και η μητέρα μου ειναι φυσιοθεραπευτρια και απο οσα εχω δει δεν εχω εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα.Γενικα η ιατρική και ολα οσα εμπεριέχονται σε αυτην ειναι το ιδανικό πιστεύω(εχει λιγο απο ολα χονδρικά).Ο πιο εντυπωσιακός τομέας της για εμένα ειναι τα χειρουργεία,και για να γίνεις χειρουργός νομίζω πως η ιατρική ειναι μονόδρομος.Βεβαια ολα αυτα τα λεω βλέποντας τα πράγματα πολυ επιφανειακά,όποτε αν έχετε καποια γνώση πανω στο τι κοντα στην ιατρική μπορω να κανω μεσω κάποιας αλλης σχολης ειμαι ολος αυτιά..Αλλα απο οσο το εχω ψάξει ολα οσα μου κίνησαν το ενδιαφέρον εχουν να κάνουν με την ιατρική.Τι υπαρχει κοντα σε αυτην την επιστήμη χωρίς να χρειαστεί να περάσεις τοσα για να τα καταφέρεις;Όπως και να έχει ευχαριστώ για τον χρόνο σας!

Επεξ/σία από Mperdemenoos
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ωχ, άρχισαν να μου γράφουν στον πληθυντικό στο Insomnia...

Όλα όσα ξέρει ο πολύς κόσμος γίνονται έχοντας πτυχίο ιατρικής. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν και πολλά πράγματα σχετικά με την υγεία που δεν απαιτούν πτυχίο ιατρικής. Μερικά παραδείγματα:

- Βιοτεχνολογία, π.χ. τεχνητά μέλη και τέτοια

- Επιδημιολογία/Δημόσια υγεία

- Διαγνωστικά συστήματα, είτε software τεχνητής νοημοσύνης είτε hardware

- Γενετική, η οποία ήδη έχει άπειρες εφαρμογές και θα έχει ακόμα περισσότερες

Μπορείς να ψάξεις και αυτά και διάφορα άλλα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 λεπτό πριν, FilipposMD είπε

Ωχ, άρχισαν να μου γράφουν στον πληθυντικό στο Insomnia...

Όλα όσα ξέρει ο πολύς κόσμος γίνονται έχοντας πτυχίο ιατρικής. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν και πολλά πράγματα σχετικά με την υγεία που δεν απαιτούν πτυχίο ιατρικής. Μερικά παραδείγματα:

- Βιοτεχνολογία, π.χ. τεχνητά μέλη και τέτοια

- Επιδημιολογία/Δημόσια υγεία

- Διαγνωστικά συστήματα, είτε software τεχνητής νοημοσύνης είτε hardware

- Γενετική, η οποία ήδη έχει άπειρες εφαρμογές και θα έχει ακόμα περισσότερες

Μπορείς να ψάξεις και αυτά και διάφορα άλλα.

Ολα αυτά που εχουν με μηχανικά πληροφορική κτλ δεν θα έλεγα πως ειναι το φόρτε μου..

Την επιδημιολογία την συνάντησα σαν ιατρική ειδικότητα.Μπορεις να την κάνεις μεταπτυχιακό απο βιολογικό;;Η σχολη της Μοριακης βιολογίας και γενετικής ειναι μια σχολή η οποια επίσης μου κίνησε τον ενδιαφέρον και θα ηταν μια αρκετά καλη επιλογή.Περισσότερο απο ολα με εχουν εντυπωσιαστεί αυτες οι κλινικές ιατρικες ειδικότητες ομως (που στην πράξη μπορεί εντέλει να μην τις βρω τοσο εντυπωσιακές).Αν η ιατρική δεν ηταν τοσο "περιπέτεια" δεν  υπήρχε δίλλημα, αλλα αφου τα πράγματα εχουν ετσι πρέπει να τα ζυγισω λιγακι..

Σορρυ για τον πλανητικό δεν το ξανακάνω😂

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

5 λεπτά πριν, Mperdemenoos είπε

Την επιδημιολογία την συνάντησα σαν ιατρική ειδικότητα.Μπορεις να την κάνεις μεταπτυχιακό απο βιολογικό;;Η σχολη της Μοριακης βιολογίας και γενετικής ειναι μια σχολή η οποια επίσης μου κίνησε τον ενδιαφέρον και θα ηταν μια αρκετά καλη επιλογή.

Δεν είναι ειδικότητα η επιδημιολογία, μεταπτυχιακό είναι. Μπορείς να το κάνεις νομίζω και από βιολογικό. Αλλά ναι, δεν είναι κλινική ιατρική. Γενικά από βιολογικό μπορείς να κάνεις πολλά μεταπτυχιακά στην ιατρική.

Για τη σχολή μοριακής βιολογίας έχω ακούσει τα καλύτερα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει αποκατάσταση στην Ελλάδα και το εξωτερικό είναι κατά 99% μονόδρομος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η μικροβιολόγια για παράδειγμα ή η επιδημιολογία δεν θεωρούνται ιατρικες ιδικότητες;Ειναι μεταπτυχιακά;Ποια η διαφορα😂

Μπορεις να γίνεις π.χ μικροβιολόγος απο βιολογικό;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η μικροβιολογία είναι ιατρική ειδικότητα, η επιδημιολογία δεν είναι! Άλλο η ειδικότητα και άλλο το μεταπτυχιακό, αλλά μη σκέφτεσαι τόσο μετά. 

Δε νομίζω ότι μπορείς να γίνεις μικροβιολόγος από βιολογικό, αν κάτι όμως έχει αλλάξει και το γνωρίζει κάποιος να μας το γράψει!

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν θελω να φανω κακος, αλλα γιατι δεν απαντας πολλες απο αυτες τις ερωτησεις μονος σου; Το να βρισκες απαντησεις θα ειναι ενα μεγαλο κομματι της ζωης/καριερας σου αλλωστε. Αρα πρεπει να γινεις πολυ καλος σε αυτο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μόλις τώρα, xristos97 είπε

Δεν θελω να φανω κακος, αλλα γιατι δεν απαντας πολλες απο αυτες τις ερωτησεις μονος σου; Το να βρισκες απαντησεις θα ειναι ενα μεγαλο κομματι της ζωης/καριερας σου αλλωστε. Αρα πρεπει να γινεις πολυ καλος σε αυτο.

Εχω ψαξει και ακομα ψάχνω αρκετά πράγματα μονος, αρχικά ρώτησα κατι συγκεκριμένο που δεν μπόρεσα να βρω καπου απάντηση και τωρα αφου το έφερε η συζήτηση επαλυθευω και ρωτάω οτι χρειαστεί 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συμφωνώ με τους προλαλησαντες είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις τι θες στα 18. Και εγώ σκέψου πριν δύο χρόνια (20 πλέον) την πάτησα με την ιατρική λόγω των μορίων κλπ και γνωρίζοντας ότι μου άρεσε (και εξακολουθεί να μου αρέσει) η βιολογια-φυσιολογια όπως άλλωστε και στους περισσότερους αυτής της κατεύθυνσης, ωστόσο δεν νιώθω ικανός να πάρω το βάρος αυτής της επιστήμης στην πλάτη μου γενικά δεν νομίζω να μπορω να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις του επαγγελματος το οποίο δεν με συγκινεί και ιδιαιτερα για αυτό και πρόκειται να την αφήσω την συγκεκριμένη σχολή. Αυτό που θέλω να πω δηλαδή είναι ότι στα 18 νομίζεις ότι σου αρέσει κάτι, στην ουσία το αν αυτό που θα σπουδάζεις είναι ραμμένο για εσένα είναι θέμα τύχης.Παντως για να σου απάντηση στην αρχική ερώτηση θεωρώ ευκολότερη την είσοδο στην ιατρική από ΕΠΑΛ παρά από γελ.

 

  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

9 ώρες πριν, Pickle Rick είπε

ωστόσο δεν νιώθω ικανός να πάρω το βάρος αυτής της επιστήμης στην πλάτη μου γενικά δεν νομίζω να μπορω να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις του επαγγελματος το οποίο δεν με συγκινεί και ιδιαιτερα για αυτό και πρόκειται να την αφήσω την συγκεκριμένη σχολή. 

Το έχεις πάρει απόφαση; Μπορείς να κάνεις ειδικότητες που "ελαχιστοποιούν" αυτό το βάρος, είτε μεταπτυχιακά προς άλλες κατευθύνσεις πχ. δημόσια υγεία, επιδημιολογία κλπ. Ειλικρινά είναι από τις σχολές που σου ανοίγουν πολλές διαφορετικές πόρτες, πιστεύεις ότι δε θα βρεις κάτι να σου αρέσει;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@Mperdemenoos δεν έχει και πολύ νόημα να σου κάνουμε λίστα με το ποια είναι τα μεταπτυχιακά και οι ειδικότητες. Είναι εξαιρετικά απίθανο να αποφασίσεις έτσι ξαφνικά στα 17 σου ότι θα γίνει μικροβιολόγος ή επιδημιολόγος. Με εξαίρεση κάποιους συμφοιτητές μου που είχαν γονείς γιατρούς και εξαρχής "ήθελαν" να κάνουν την ίδια ειδικότητα για να αναλάβουν το ιατρείο των γονιών, όλοι οι άλλοι που ξέρω άλλαξαν 10 φορές γνώμη για το τι θα κάνουν μέσα στη σχολή.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ιατρική δεν είναι μονόδρομος. Οι γονείς γενικά την προτιμούν γιατί ακούγεται σαν μια ασφαλής επιλογή. Αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτά που θα κάνεις μετά τη σχολή που μετράνε, όποια σχολή κι αν είναι αυτή. Μιλάμε ότι θα βγεις στην αγορά εργασίας το 2030 ή και αργότερα. Αν πεις ότι θα κάνεις κλινική ιατρική, μιλάμε για 6 χρόνια σχολή + 5-7 χρόνια ειδικότητα, βάλε και κανένα μεταπτυχιακό ή/και στρατό και πάμε 2035. Το 2035 τα πράγματα στον χώρο της βιοϊατρικής θα είναι εντελώς διαφορετικά σε σχέση με σήμερα. Ήδη υπάρχουν αλγόριθμοι που διαγιγνώσκουν αξονικές τομογραφίες καλύτερα από ακτινολόγους, χειρουργικά ρομπότ που μπορείς να τα χειριστείς από άλλη ήπειρο, εταιρείες που κάνουν εξατομικευμένες αναλύσεις του DNA σου για συχνές παθήσεις, wearables που μετράνε βιολογικές μεταβλητές επί 24ώρου βάσεως σε εκατομμύρια χρήστες και αλγόριθμοι της Google που εντοπίζουν επιδημίες γρίπης πριν από τους επιστήμονες. Πριν μόλις 10 χρόνια αυτά ήταν επιστημονική φαντασία. Σκέψου πώς θα είναι το 2035, που θα ξεκινάς της καριέρα σου και πώς το 2050 που θα είσαι στη μέση της καριέρας σου. Μπορεί ο αντίστοιχος οικογενειακός γιατρός να είναι κάποιος που έχει βασικές γνώσεις βιολογίας, αλλά πρέπει να ξέρει γλώσσες προγραμματισμού για να συντονίζει τις μικροσυσκευές που ο καθένας θα έχει στο σώμα του. Μπορεί ο χειρουργός απλώς να φοράει ένα κράνος που θα διαβάζει τη σκέψη του και θα καθοδηγεί νανοσυσκευές μέσα στο σώμα του ασθενούς. Τρέχα γύρευε.

@Pickle Rick Ούτε σ'εμένα άρεσε η κλινική ιατρική, αλλά βρήκα κάτι που με γεμίζει (Επιδημιολογία/Δημόσια Υγεία) και το έκανα μετά το πτυχίο (χρησιμοποιώντας το πτυχίο προφανώς). Αν έχεις μια άλλη εναλλακτική για την οποία είσαι σίγουρος, καλά θα κάνεις να την αφήσεις τη σχολή. Αλλά όντως σκέψου ότι έχεις πλέον άπειρες επιλογές έχοντας ένα πτυχίο ιατρικής.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...