Σκέφτεστε να παντρευτείτε;

[ctsiri]

Ο λόγος που πολλοί το παίζουν με το γάμο και την οικογένειά είναι ότι αν πετύχει δεν είναι απλά καλά, είναι εξαιρετικά. Φυσικά αν δεν πετύχει είναι μεγάλο ζόρι και μπορεί να σε πάει πολύ πίσω. Προσωπικά το έπαιξα και κέρδισα αλλά ήμουν σίγουρος ότι είχα ισορροπία στο τι δίνω και στο τι ζητάω. Επίσης διάλεξα άνθρωπο που μου κάνει όπως είναι, οι συνήθειες και η εμφάνιση αλλάζουν, ο χαρακτήρας σχεδόν ποτέ. Τα υπόλοιπα τα βρήκαμε στην πορεία με καλή θέληση, διάθεση να είμαστε μαζί και ειλικρίνεια στο τι θέλουμε. 

Επεξ/σία 29 Ιουνίου 2020 από ctsiri

[Ukforthemoment]

Λέτε για τις γυναίκες ότι αλλάζουν,οι άντρες μένουμε ίδιοι;

[bilya]

εφόσον ζεις μαζί με τον/την σύντροφο για 3-5 χρόνια ότι γράφει απο κει κ πάνω είναι σαν γάμος.

Είτε πολιτικός είτε θρησκευτικός ο γάμος είναι ενα άχρηστο πράγμα. Δεν πρόκειται να αλλάξει τπτ στην ζωή σου κ μόνο έξοδα έχει.

 

[G.TH.]

Επειδή με τις γυναίκες δεν ξέρω αν μπορεί να φτουρίσει ο γάμος το έχω πάρει απόφαση να την κάνω αλλιώς.
Έχω βρει μια καλή καφετιέρα και θα την παντρευτώ.
Ούτε φωνές, ούτε μουρμούρα, ούτε υποχρεώσεις, ούτε χώρο πιάνει, άντε κανά ξεσκονισματάκι κάθε τόσο.

[kanelk]

6 λεπτά πριν, Ukforthemoment είπε

Λέτε για τις γυναίκες ότι αλλάζουν,οι άντρες μένουμε ίδιοι;

Φυσικά αλλάζουμε και οι άντρες! Το θέμα ειναι ότι αλλάζουμε σύμφωνα με τις ανάγκες των γυναικών. Όχι οτι είναι απαραίτητα κακό αυτό, τη συγκεκρίμενη ομως χρονίκη συγκυρία ο δρόμος οδηγεί σε αδιέξοδο. Μιλάω φυσικά για την πλειοψηφία των αντρών. Υπαρχουν και εξαιρέσεις.

[stathisp]

 Ο γάμος δεν είναι καλός για τον άντρα. Απλώς η μαγκουφιά είναι χειρότερη. Με την οικογένεια (έχω τρία παιδιά) δεν καταλαβαίνεις και δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς ότι μεγαλώνεις, ενώ στη δύσκολη στιγμή δε θα είσαι μόνος σου.

[Son^Goku]

Για εμένα έχω να σου πω πως ο γάμος είναι σαν ένα ευχαριστήριο πάρτι προς τους φίλους και συγγενείς του ζευγαριού. Μια τελετή. Το θέμα οικογένειας. Πάλι εγώ εχωντας 44 χρόνια διαφορά ηλικίας με τον συγχωρεμενο πατέρα μου πάντα ήθελα να κάνω οικογένεια γύρο στα 30 γιατί δεν ήθελα αυτό το ηλικιακό χάσμα με τα παιδιά μου. Ευτυχώς τα κατάφερα βρήκα τον άνθρωπο μου και έχουμε τον μικρό μας μπόμπιρα. Δυστυχώς χάσαμε τον πατέρα μου μερικές μέρες πριν το μάθουμε. Γενικά όμως θεωρώ από τα βιώματα και το οικογενειακό μας περιβάλλον ο κάθε ένας μας έχει μέσα στις άκρες το πότε θέλει να κάνει οικογένεια. Αν θελει.

[Βασίλης_29]

1 ώρα πριν, SB_1957 είπε

Υπήρξε εποχή που δεν ήταν δύσκολα από οικονομική άποψη για τους νέους,  όταν ο κανόνας ήταν να δουλεύει μόνο ο άνδρας και η γυναίκα να μεγαλώνει τα παιδιά?

Υπήρξε ποτέ εποχή που δεν είχαν πρόβλημα με τα πεθερικά είτε ο άνδρας είτε η γυναίκα?

Υπήρξε ποτέ εποχή που δεν ξενοκοιμούνταν οι παντρεμένοι και οι παντρεμένες?

Αν σκέφτονταν έτσι όλοι στο παρελθόν και παντρεύονταν/έκαναν οικογένεια μόνο αν είχαν λεφτά και εγγυημένα τον τέλειο σύντροφο δεν θα είχε γεννηθεί ούτε ο μισός πληθυσμός του πλανήτη!

Αν παντρευτείς είτε επειδή "πρέπει", είτε από συμφέρον κ.λπ. οι πιθανότητες να έχεις μια πετυχημένη σχέση και μια ευτυχισμένη οικογένεια είναι ελάχιστες!

Και όσοι ονειρεύονται να γλεντήσουν τη ζωή τους μέχρι τα 40+ και μετά να παντρευτούν μικρές και άβγαλτες, μάλλον δεν έχουν σκεφτεί ότι η μικρή θα μεγαλώσει και θα ξυπνήσει και θα θελήσει να χαρεί ό,τι δεν χάρηκε όταν ήταν μικρή! Το έχουμε δει το έργο και με άβγαλτες και με άβγαλτους που ό,τι δεν έκαναν ελεύθεροι το έκαναν παντρεμένοι!

Ενώ αυτή τη νοοτροπία δεν την έχουν άντρες?

"Να περνάω καλά όσο περνάει η μπογιά και να έχω πολλά λεφτά να περνάω καλά και όταν μου φύγει!"

Και η προτροπή της μαμάς στο γιο: "Βρες ένα καλό και ήσυχο κορίτσι με προίκα και όχι καμιά παρδαλή και ξεβράκωτη".

Παλαιότερα μπορεί να υπηρχαν αυτά τα προβλήματα που λες στις οικογένειες αλλά δεν υπήρχε κάτι άλλο, ο τρόπος ζωής η ελεύθερη ενασχόληση και τα χόμπι που σου προσφέρει το διαδίκτυο και ο υπολογιστής καθώς και η διασκέδαση που υπάρχει σήμερα στους νέους.

Παλαιότερα τελείωναν ένα δημοτικό ως επί το πλείστον και μετά ένα εξαταξιο πολύ πιο λίγοι, δεν είχαν τι άλλο να κάνουν μετά αν δεν έψαχναν να βρουν δουλειά, δεν μπορούσαν να κοιτάνε τα ντουβάρια και οι γονείς να πιέζονται για να τα βγάλουν πέρα και αφού έβρισκαν δουλειά μετά έφταναν στον γάμο, η δε γυναίκες τότε κοιτούσαν τον γάμο μετά το λύκειο, οι γιαγιάδες και οι παππούδες πολύ πιο συντηρητικοί πιεζαν για αυτό, οι γυναίκες δεν είχαν δικαιώματα, έτρωγαν και ξύλο και μετά φόβος μην χωρισουν και χαλάσει ο γάμος και τι θα πει ο κόσμος. Η διασκέδαση τότε πολύ διαφορετικη ειδικά πριν το 80, η μάνα μου είναι 57 και μου έλεγε ιστορίες για τις σχέσεις των νέων εφηβων στα μέσα του 70, πως αντιδρούσε ο κόσμος η τι γινοταν αν κανένας γνωστός/συγγενής έβλεπε να φιλιεται ένα αγόρι με ένα κορίτσι στον δρόμο και όλα αυτά Αθήνα όχι επαρχία. Οι γονείς παλαιότερα ήταν πιο αυστηροί με τα παιδιά τους, η ανεξαρτητοποίηση και ο γάμος αποτελούσαν διέξοδο και όφελος για τους περισσότερους. Παλιά δεν είχαμε την προπαγάνδα που γίνεται στο υποσυνείδητο σε όλες τις νεες γενιές με τα σιριαλ τις ταινίες το lifestyle και του American dream. Παλιά ολοι επρεπε να σκεφτούν πως να επιβιώσουν δεν είχαν χρόνο για όλα αυτά που έχουν και σκέφτονται σήμερα. 

Κάπως έτσι πιστεύω παντρεύτηκαν όλοι τότε παρόλα τα προβλήματα. Τα πράγματα και οι εποχές πλέον έχουν αλλάξει εντελώς και αυτό έχει επιφέρει αλλαγές και στην αντιμετωπιση του γάμου από την πλειοψηφία των νέων. 

[precursor]

3 ώρες πριν, Ukforthemoment είπε

3 ώρες πριν, NikosKallithea είπε

Εμ αν δεν κάνεις παιδιά, γιατι κατέβηκες σε αυτον τον πλανήτη, μονο για να καταναλώνεις τους πόρους του.

εεεεεεεεε;;;;;;;;;;;;;;;;;

Μάλλον εννοούσε ότι δεν κατέβηκες (???) για να καταναλώνεις τους πόρους του πλανήτη μόνος σου, οπότε κατέβασε και μερικά παιδιά για να καταναλώνετε μαζί τους πόρους καλύτερα.

46 λεπτά πριν, panagiotis1988 είπε

Ως νουμπας πατέρας έχω να πω ότι την πληρότητα που νιώθω τις τελευταίες ημέρες δεν την έχω νοιώσει ποτέ στη ζωή μου. Αυτή η ακαριαία έκρηξη συναισθηματων όταν είδα το κεφαλάκι του να πρωτοεμφανίζεται τη νιωθω κάθε δευτερόλεπτο από τη στιγμή που ξυπνάω μέχρι να κοιμηθώ...αν δεν κανεις παιδί δεν μπορείς να το βιωσεις αυτό το πράγμα...

Νουμπάς είσαι ακόμα, όπως το είπες φίλε μου. Μακάρι να συνεχίσεις να νιώθεις πλήρης. Αλλά ναι, είναι σίγουρα ξεχωριστό βίωμα. Μπορείς ωστόσο να το βιώσεις χωρίς να παντρευτείς.

[argimeg]

3 ώρες πριν, PC useras είπε

Βρε φίλε, τι κάθεσαι και ρωτάς τον κάθε ένα στο φόρουμ; Την ιστορία με το παιδί, τον πατέρα και το γάιδαρο δεν την άκουσες ποτέ; Αν σου απαντήσουν 1000 άτομα, θα ακούσεις 1000 διαφορετικές απόψεις.

Εσύ πώς νιώθεις;

Τέλειος άνθρωπος (όχι μόνο γυναίκα) δεν υπάρχει. Άρα βάζεις κάποια (λίγα) κριτήρια που θα ήθελες να πληρεί οπωσδήποτε η σύντροφός σου και ξεκινάς από εκεί.

Επίσης όταν λες οικογένεια, θα πρέπει να έχεις στο νου σου ότι οικογένεια σημαίνει πρώτα η γυναίκα σου. Παιδιά μπορεί να μην έρθουν ποτέ. Διάφοροι παράγοντες έχουν ρίξει τα ποσοστά φυσιολογικής σύλληψης (τουλάχιστον στην Ελλάδα που γνωρίζω) στο 50%. Άρα τα μισά ζευγάρια δεν μπορούν τη σήμερον ημέρα να κάνουν παιδιά και από αυτούς κάποιοι θα καταφέρουν με εξωσωματική ενώ κάποιοι άλλοι όχι... Ακόμα κι αν κάνεις παιδιά, σε 18-25 χρόνια μεγαλώνουν και φεύγουν. Κι έτσι μένεις πάλι με τον πυρήνα της οικογένειάς σου, δηλαδή τη γυναίκα σου.

Άσε τον κάθε πικραμένο να λέει ό,τι θέλει. Εσύ να αποφασίσεις για τη ζωή σου.

Και μόνος σου μπορείς να μείνεις σχετικά εύκολα όποτε θες. Όμως αν δεν αφήσεις τον εαυτό σου να δοκιμάσεις τη χαρά του έρωτα (ως συναίσθημα και όχι ως πράξη) πρωτίστως και της δημιουργίας της οικογένειας στη συνέχεια, δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις αν άξιζε τον κόπο ή όχι.

Και τρεις πρακτικές ερωτήσεις:

Αν υπάρχουν πολλοί σαν εσάς που δεν κάνουν παιδιά:

1) Ποιος θα μας πληρώνει τις συντάξεις αν δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι να δουλέψουν; Οι νεοφερμένοι κάτοικοι της Ελλάδος;

2) Ποιος θα σας κοιτάξει έστω και για να σας βάλει στο γηροκομείο όταν δε θα μπορείτε να πάρετε τα πόδια σας; Οι ωραίες και μοιραίες κοπελιές που πηδούσ@τ3 στα νιάτα σας και που θα είναι πλέον γιαγιάδες;

Πόσο συμφωνώ ρε φίλε. Δηλαδή μερικοί ότι ακούτε από εδώ και απο εκεί ή ότι κακό μπορεί να έχει συμβεί σε γνωστό ή φίλο σας το αναφέρετε σαν δεδομένο. Αν σε παντρευτεί μετά αλλάζει και απαιτεί, sorry αλλά αυτά είναι παπαρίες. Δηλαδή ο άντρας όταν παντρευτεί δεν μπορεί να γίνει ρεμάλι ε; (πίνει-ξενοπηδάει-τζογάρει-δέρνει την γυναίκα τα παιδιά). Η ταπεινή μου άποψη είναι η εξής, όταν βρεις κάποια που θα αγαπήσεις τότε κάνε το βήμα και μην μασάς. Και στα δύσκολα και στα εύκολα θα την βρίσκετε την άκρη αν υπάρχει αγάπη και σεβασμός.

Για παιδιά πρόσεχε μην μεγαλώσεις πολύ γιατί βαραίνεις και δεν έχεις κουράγιο. Εάν δεν παίζεις με τα παιδιά σου εάν βαριέσαι ή δεν αντέχεις να κάνεις πράγματα μαζί τους τότε κάτι δεν κάνεις σωστά. Τα παιδιά και η οικογένεια είναι το νόημα της ζωής για μένα. Ούτε τα σπίτια, ούτε τα αμάξια ούτε η καλοπέραση και οι διακοπές.

Καθένας έχει την άποψη του και καθένας κάνει στην τελική ότι γουστάρει αλλά μην ακούτε μόνο τα αρνητικά και τα τι του έκανε και τον πρήζει κτλπ. και ο άντρας όταν παντρευτεί κάνει και αυτός παπαριές αλλά δεν τις καταλαβαίνει κιόλας λόγω χοντροπετσίασης και δεν εξαιρώ και τον εαυτό μου.... 

[TheDevilMayCare]

22 λεπτά πριν, argimeg είπε

όταν βρεις κάποια που θα αγαπήσεις τότε κάνε το βήμα και μην μασάς.

Το απολυτως καλυτερο (sic!), δεν ειναι να μενεις εκει που αγαπας εσυ, οχι, αλλα εκει οπου αγαπουν εσενα! 😍
(οσο για το...χειροτερο διαλεχτε: να το καταλαβεις κατοπιν εορτης ετουτο ^^ , η να μην το καταλαβεις ποτε).

[Salvation81]

39 και ακομα και σημερα δεν εχω παντρευτει, απο τα 17 που εκανα την πρωτη ολοκληρωμενη σχεση μεχρι και σημερα εχω κανει "σχεσεις" με 3ψηφιο αριθμο γυναικων (προς τα μεγαλα νουμερα) και απο ολες αυτες δεν εχω βρει Καμια που να ηθελα πραγματικα να παντρευτω. Δεν ξερω, ισως επειδη ποτε δεν με "συγκινουσε" το θεμα παιδι; Ακομα δεν με συγκινει βεβαια, ισως ΑΝ τοτε να το ειχα δει αλλιως. Πολλες προσπαθησαν να με "τυλιξουν" οπως λεει ο λαος μας (με το κλασσικο αν δεν παμε σοβαρα η αν δεν μου κανεις παιδι χωριζουμε πχ) αλλα προς το παρον εστω δεν ειχα ποτε την αναγκη να "κρατησω" καποια κανοντας κατι που δεν ηθελα.

Προσωπικα παντα πιστευα πως ο αντρας πρεπει να λιωσει στο να γνωριζει γυναικες μεχρι τα 25-30 και μετα να παει για γαμο ωστε να μην του γυαλισει καποια αλλη. Βεβαια απλα το πιστευα μεχρι που ειδα οτι ειχα δικιο (πολλοι φιλοι, γνωρισαν τις γυναικες τους στα 17, παντρευτηκαν τις ιδιες στα 23-24-25 και οταν πατησαν τα 30 αρχισαν να ξενοκοιτανε, και φυσικα δεν τους παρεξηγησα, το ειδαν αλλιως απλα).

Οσο για τους φιλους μου οι περισσοτεροι εχουν χωρισει, απο οσους χωρισαν καποιοι ξαναπαντρευτηκαν ενω αλλοι ξαναπαντρευτηκαν και ξαναχωρισαν. Οποτε δεν ειναι λες και εχω και τα τελεια παραδειγματα ωστε να μου αρεσει σαν ιδεα. Βεβαια εχω και φιλους που παντρευτηκαν γυναικες με λεφτα αισθηματα και που δεν παιζει να τις κοιτουσε κανενας αλλος. Ηξεραν τι ηθελαν, οπως μου λενε μια γυναικα με χρηματα που να ειναι νοικοκυρα, να μεγαλωσει το παιδι μου και να μην φοβαμαι μην μου την κανει. Και δεν ειναι φυσικα οι μονοι που το βλεπουν ετσι. Υπαρχουν βεβαια και καποιοι που παντρευονται μικρουλες που ειχαν παντα στο μυαλο τους γαμο με καποιον φραγκατο, τις κλεινουν στους 4 τοιχους να μεγαλωνουν τα παιδια τους και εκει πολυ απλα διαδραματιζεται αλλο δραμα. Δεν θα αναφερθω καν σε εκεινους που κανουν τοπι τις γυναικες τους, ολοι γνωριζουμε πως υπαρχουν. Φυσικα το αποτελεσμα στις περισσοτερες περιπτωσεις ειναι παιδια απο ελλατωματικες οικογενειες.

Εν κατακλειδι αυτες ειναι οι σκεψεις μου περι γαμου, δεν ξερω αν θα παντρευτω ποτε, δεν ξερω αν θα γινω μπαμπας ποτε, αλλα αυτο που λενε καποιοι να μην εισαι μονος στο τελος το θεωρω ατοπο. Παντα εισαι μονος στο τελος και στην τελικη δεν ειναι τοσο ασχημο αυτο, γιατι να ταλαιπωρησω και να στεναχωρησω ανθρωπους οταν φυγω; Γιατι ναι, εγω (οπως και ολοι μας) θα φυγω και οσοι μεινουν πισω θα στεναχωριουνται για μενα. Εν ολιγοις ολα εχουν τα καλα και τα κακα τους. Αυτα απο μενα.

ΥΓ 1: Κατι τελευταιο, δυστυχως ζουμε σε εποχη που πολλες ψαχνουν σπονσορα και αυτο δεν βοηθαει (δεν παιζει ποτε να ειμαι με καποια επειδη θα με κοιταει σαν ενα ζωντανο πορτοφολι πχ).
ΥΓ 2: Καλως η κακως εχω παει με αρκετες παντρεμενες στην ζωη μου, μια εκλαιγε επειδη δεν περνουσε καλα με τον αντρα της, μια αλλη δεν την βολευε στο κρεβατι, μια αλλη ηθελε μικροτερους κτλ κτλ κτλ. Αυτος φυσικα ειναι ενας ακομα λογος που δεν με συγκινει το θεμα γαμος (παντα ελεγα μην κανεις οτι δεν θα ηθελες να σου κανουν αλλα οταν η αλλη ειναι νιναρος ξαφνικα τα ξεχνας ολα αυτα).

Επεξ/σία 30 Ιουνίου 2020 από Salvation81

[randomcat]

2 ώρες πριν, SB_1957 είπε

Ενώ αυτή τη νοοτροπία δεν την έχουν άντρες?

"Να περνάω καλά όσο περνάει η μπογιά και να έχω πολλά λεφτά να περνάω καλά και όταν μου φύγει!"

Η νοοτροπία είναι ανθρώπινη και κοινή, ωστόσο η μπογιά των δύο φύλων αρχίζει και φεύγει σε διαφορετικές δεκαετίες. Στις γυναίκες πολύ νωρίτερα. Οπότε είναι έντονο το φαινόμενο του yolo σε εκείνες όλα τα χρόνια πριν φύγει η μπογιά τους και μετά να ακολουθεί ο συμβιβασμός όταν φαίνεται το ράφι και το χρονοντούλαπο στον ορίζοντα. Ενώ παράλληλα όμως οι περισσότεροι άντρες έχουν ακόμα την μπογιά τους.

Η πραγματικότητα γύρω μας το επιβεβαιώνει. Σκέψου δύο άτομα διαφορετικών φύλων που νταραβερίζονται και που έχουν μια σημαντική διαφορά ηλικίας, τουλάχιστον 5 χρόνια ας πούμε. Ποιο άτομο είναι το μεγαλύτερο σχεδόν πάντα; Ξέρεις την απάντηση.

Και έτσι υπάρχει ένα πρόβλημα. Θα ήθελες - ως άντρας - να δεσμευτείς με κάποιο άτομο που χτυπάει το βιολογικό του ρολόι, που θέλει να συμβιβαστεί μαζί σου και που υπό διαφορετικές συνθήκες μπορεί να μην το έκανε, αν μπορούσε να συνεχίσει το γιολάρισμα; Ίσως να μην μπορείς να το γνωρίζεις αυτό, αλλά δεν χρειάζεται να παντρευτείς και να το μάθεις, από τη στιγμή που τα ποσοστά των διαζυγίων είναι στα ύψη. Οι περισσότεροι γάμοι λόγω συμβιβασμών, παραχωρήσεων και βιασύνων χαλάνε.

[Axelq]

Μερικοί που λέτε ότι πρέπει να κάνετε παιδιά για να σας κοιτάζει κάποιος όταν γεράσετε, έχετε καταλάβει ότι πιο εγωιστικό πράγμα στον κόσμο δεν υπάρχει?

[Iris_89]

Μόνο αν πει το ναι ο @Spect~ 😂