Προς το περιεχόμενο

Μετανάστευση στο Μόναχο.


aggelos255

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Σαν κάποιος που έχει ζήσει στο Μόναχο και δουλέψει θα σου πω τα εξής: 

1) πανέμορφη πόλη  αλλά πολύ κρύο 

2) πανάκριβη πόλη: ζούσα σε 20τμ εργατικές κατοικίες με όλο ξένους και έδινα 450€ το μήνα. Φαγητα ποτά είναι νορμαλ τιμές.

3) Τα γερμανικά είναι απαραιτητα

4) Για να έχεις το βιωτικό επίπεδο που έχεις εδώ (χωρίς να ξέρω ποσό μεγάλη διατροφή δίνεις) θα πρέπει να βγαζεις αρκετά χρήματα το οποίο δεν είναι εύκολο χωρίς πτυχίο στη Γερμανία. Τους λείπουν άτομα με εξειδίκευση και όχι απλοί εργάτες. Θα πρέπει να κανεις κουραστικές δουλειές βραδια βάρδιες κλπ αλλά μην νομίζεις τίποτα 4000€. Αυτά για να τα παρεις θέλει βαρύ πτυχίο. 
5) Άλλο καθαρά αλλά μεικτά. Η φορολογία είναι αρκετά υψηλή όπως και οι εισφορές. Μπορεί να ακούς 3000 και να σου μένουν 1800 στο χέρι.

6) Υπάρχει αρκετός ρατσισμός απέναντι στους Έλληνες λογω της κρίσης, που δεν υπήρχε πριν.

7) Σαν κοινωνία κάνει διάκρισεις: αν είσαι γιατρός, μηχανικός κλπ σε ξεχωρίζουν.

Εγω γύρισα λόγω καιρικών συνθηκών και έλλειψης ανθρώπινης επικοινωνίας. 

  • Like 6
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 71
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοφιλείς Ημέρες

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Όχι στο Μοναχο ανειδίκευτος, γιατί έτσι ουσιαστικά πας, εφόσον λες οτι σκέφτεσαι και για οδηγός. Ίσως να το δοκίμαζες αν είχες δικό σου σπίτι, δεν εννοώ συγγενείς/φίλους etc. Εννοώ δικό σου δικό σου. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, άξιζε πιο πολύ να το νοικιάζεις στο Μοναχο και να βγάζεις άλλον ένα μισθό Ελλάδας.

Αν θες να φύγεις απο την Ελλάδα, στρώσου χθες να μάθεις Γερμανικά και ψάξου μήπως υπάρχει καμία ευκαιρία να μπεις στην εκεί αστυνομία.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κάποτε είχε αφανιστεί ο ανδρικός πληθυσμός της Γερμανίας και η ανάγκη για εργατικά χέρια ήταν τεράστια. Τώρα υπάρχει ζήτηση για πτυχιούχους, όχι για εργάτες.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

16 ώρες πριν, aggelos255 είπε

Δεν μιλάω για κάτι τέτοιο.Αν θα φύγω θα φύγω χωρίς αποδοχές.

Το χωρίς αποδοχές σε καλύπτει να εργαστείς νόμιμα σε μια άλλη χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης; 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μόλις τώρα, karaLRS είπε

Το χωρίς αποδοχές σε καλύπτει να εργαστείς νόμιμα σε μια άλλη χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης; 

Ξέρω κόσμο που το έχει κάνει, πχ νοσοκόμος σε δημόσιο νοσοκομείο 2 χρόνια αυστραλία και γύρισε όπως πήγε , και για τα τελευταία 20 χρόνια το 80% επέστρεψαν... Μόνο επιστήμονες και ποδοσφαιριστές βγάζουν λεφτά.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 λεπτά πριν, SchinasN είπε

Ξέρω κόσμο που το έχει κάνει, πχ νοσοκόμος σε δημόσιο νοσοκομείο 2 χρόνια αυστραλία και γύρισε όπως πήγε , και για τα τελευταία 20 χρόνια το 80% επέστρεψαν... Μόνο επιστήμονες και ποδοσφαιριστές βγάζουν λεφτά.

Γράφω για ευρωπαϊκή ένωση και όχι Αυστραλία

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κατ αρχην θα φυγεις μονο εσυ η θα φυγετε μαζι με τη συντροφο; Ειναι τελειως διαφορετικα σεναρια. Και αν ειναι το δευτερο η συντροφος τι καταρτιση εχει; Σκοπευει να δουλεψει και αν ναι τι δουλεια θα κανει; Γερμανικα ξερει; Λες οτι υπαρχει σπιτι δεδομενο, οποτε υποψιαζομαι πως ειναι συγγενης πρωτου βαθμου (γονεις, αδερφος) δικος σου η της συντροφου σου εκει. Αυτο ειναι καλο για τον πρωτο καιρο και θα ειναι μεγαλο στηριγμα. Οτιδηποτε αλλο (ξαδερφια, θειοι, φιλοι, κλπ) ξεχασε το και θεωρησε πως σε 2 εβδομαδες θα πρεπει να νοικιασετε δικο σας.

Λεφτα στην ακρη εχετε; Η αδεια ανευ αποδοχων θα σημανει απωλεια εισοδηματος για σενα περιπου 65.000 ευρω στην τριετια. Ας θεωρησουμε οτι το κοστος ζωης θα ειναι ιδιο με Ελλαδα (οποτε βγαινει απο την εξισωση). Θα μπορεσετε να βγαλετε αυτα τα λεφτα μεσα στην τριετια οι δυο σας (αν η κοπελα εχει δουλεια εδω, προσθεσε και το δικο της μισθο). Ειναι αρκετα πιθανο να μπορεσετε, η ανεργια εκει ειναι χαμηλη, αν και δεν ξερω τι γινεται πλεον με τον ιο.  Ομως η λεπτομερεια θα κανει τη διαφορα εδω. Ποσα περισσοτερα απο τα 65.000 θα μπορεσετε να βγαλετε; Θα φτανουν να ικανοποιησετε τα σχεδια σας για αγορα σπιτιου; Και σε ποσο διαστημα; Θα φτασουν τα 3 χρονια (πιθανοτατα οχι) η θα ερθει η στιγμη που θα πρεπει να παρεις τη μεγαλη αποφαση να αφησεις οριστικα την αστυνομια η να επιστρεψεις στην τριετια, επανω που θα αρχισει η ζωη σας να στρωνει στη Γερμανια αλλα οικονομικα θα ειστε ακομη πολυ πισω; Θα εχεις δυνατοτητα για ανανεωση της ανευ αποδοχων ναι η οχι;

Αυτο ειναι το κομματι των οικονομικων και της λογικης

Ομως πρα απο αυτα, για μενα ολα εξαρτωνται απο τη διαθεση που εχεις για περιπετεια. Αν την εχεις, κανενας λογος δεν ειναι αρκετος για να σε σταματησει απο το να το κανεις. Αν ομως δεν την εχεις, και πας μονο για τα λεφτα, μαλλον θα απογοητευτεις. Υπαρχουν ανθρωποι που πηγαινουν για ορειβασια στο Εβερεστ, που τρεχουν σε επικινδυνους αγωνες με μηχανες, κανουν καταδυσεις, πηγαινουν στον Αμαζονιο, σε σαφαρι, στην Ανταρκτικη, κλπ και  πολλοι απο αυτους πεθαινουν η μενουν αναπηροι για μια ζωη. Ομως αν τους ρωτησεις αν θα το ξαναεκαναν οι περισσοτεροι θα σου απαντησουν ναι. Η λογικη λει ενα μεγαλο ΟΧΙ αλλα η καρδια λεει ΝΑΙ πολλες φορες στην περιπετεια, γιατι οι περιπετειες ειναι το αλατι στην ζωη. Και το γιατι η μεταναστευση ειναι περιπετεια δε νομιζω οτι χρειαζεται πολλες εξηγησεις.

Αν ξερεις μεσα σου οτι ισως γυρισεις μετα απο 3 χρονια με μηδενικο οικονομικο αποτελεσμα, πιθανως κουρασμενος, χαλασμενος απο αθλιες συμπεριφορες Γερμανων,  ομογενων, κλπ πιθανες αδικιες που θα υποστεις, αθλιες καιρικες συνθηκες, κλπ αλλα μεσα σου εσυ θα νιωθεις γεματος γιατι εζησες μια περιπετεια που την ποθουσε η ψυχη σου (μετα απο 19 χρονια στο βαρετοτατο ελληνικο δημοσιο), τοτε ναι, τιποτε δε μπορει να σε σταματησει, ουτε κανενα λογικο επιχειρημα με βαση τα οικονομικα, τη βολεψη, κλπ ουτε και κανενας γνωστος 

 

  • Like 12
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μπορείς στην Ελλάδα να βρεις μια δεύτερη δουλειά? Το επιτρέπουν τα ωράρια σου και η υπηρεσία σου? Μπορείς να ζητήσεις μετάθεση για επαρχία (για μικρότερο κόστος ζωής)? 

 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Καλά τι διατροφή δίνεις φίλε μου και σε βγάζει τόσο εκτός οικονομικά? Και πόσο χρονών είναι το παιδί. Για να μου λες ότι δουλεύεις τόσα χρόνια λογικα εισαι 40αρης...το παιδι σου αν είναι έφηβο σε λίγο ενηλικιώνεται και τα έξοδα διατροφής φτάνουν στο τέλος τους.
Οι περισσότερες διατροφές είναι γύρω στα 200-250 ευρώ...δλδ σου μένει πάνω από χιλιαρικο και εφόσον συζείς με την σύντροφο σου και μοιράζεστε ενοίκιο και έξοδα διαβίωσης είστε μια χαρά αν δουλεύει και αυτή.
Έξω δεν θα ανεβάσετε το βιοτικό σας επίπεδο. Καλά για αποταμίευση ειδικά στο Μόναχο και με δουλειά χωρίς προσόντα/πτυχία με τίποτα. 

Βέβαια τέλος δεν χάνεις εσύ κάτι να προσπαθήσεις (εκτός του χρόνου σου προφανώς) δοκίμασε το αν το θέλεις πραγματικά. Στο Δημόσιο σαν ένστολος παιρνεις 3 χρονια αδεια ανευ αποδοχών και επανέρχεσαι κατευθείαν εκεί που ήσουν σαν να μην έχει περάσει μια μέρα.
Στα άλλα υπουργεία (Παιδείας-Υγείας) είναι μέχρι πενταετία το δικαίωμα για άδεια άνευ αποδοχών. 

Επεξ/σία από Backpacker
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Φίλε μου μην κάνεις το λάθος.

Γράφω και εγώ την εμπειρία μου σαν απόδημος. Έφυγα γύρω στα 28 αφού στην Ελλάδα δεν έβρισκα κάτι καλό. Είχα προπτυχιακό και μεταπτυχιακό, όχι σε τίποτα ιδιαίτερους κλάδους.  Κατάφερα βρήκα μια δουλειά σε μεγάλη δυτική χώρα (δεν θέλω να πω ποιά). Τώρα κατάφερα και τα έχω μπαλώσει καλά αλλά τα πρώτα 2 χρόνια ήταν τα χειρότερα της ζωής μου. Συγκεκριμένα

  • Τρελός ρατσισμός απέναντι στους Έλληνες και γενικά στους ξένους. Αν δεν είχα τα χαρτιά μου άνετα με έβλεπα να γίνομαι σκουπιδιάρης.
  • Τα καλά λεφτά αργούν να έρθουν μέχρι να στρωθείς θα πρέπει ή να έχεις κομπόδεμα ή να δανειστείς.
  • Έλλειψη κοινωνικής ζωής. Εμένα προσωπικά με πείραξε πάρα πάρα πολύ. Ακόμη και οι Έλληνες σε βλέπουν πιο πολύ σαν εχθρό που πας να τους φας την θέση παρά σαν συμπατριωτάκι κλπ. Όσοι θείοι/θειές με έλεγαν "Έλα στα έχουμε στρωμένα κλπ" μόλις χτύπησα πόρτες είχαν το απίστευτο θράσος να μου δώσουν 300€ για να φύγω. Πολύ κλάμα.
  • Το εργασιακό είναι πάρα πολύ καλύτερο από την Ελλάδα αλλά είναι πιο απαιτητικό. Ιδίως entry level. Εκεί είναι σαν στρατώνας. Τα πρώτα 4 χρόνια μέχρι να χτίσεις όνομα είσαι λίγο πιο πάνω από σκουλήκι αλλά μετά είσαι άρχοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αν αντέξεις καλώς.
  • Αν δεν ξέρεις την γλώσσα είσαι νεκρό κρέας. Κανένας δεν σε θέλει και κανένας δεν σε παίρνει.
  • Σε κάνουν πάρα πολύ συχνά έλεγχο για βίζα μόλις μάθουν ότι είσαι ξένος. Πχ. σταματάνε στον δρόμο και μόλις δουν ταυτότητα Έλληνα το πρώτο πράγμα που σε ρωτάνε είναι δείξε την βίζα και αν δεν την έχεις άνετα περνάς νύχτα στο κρατητήριο και αν δεν έχεις κάποιον να τρέξει για εσένα είναι πολύ ζόρικα τα πράγματα.

Γενικότερα, σου συμπεριφέρονται σαν κατώτερο και είναι αρκετά άσχημο αυτό. Θα μου πεις εξαρτάται και την χώρα. Αλλά για Μόναχο μάλλον κάπως έτσι το κόβω.

Ο μόνος λόγος που έμεινα είναι ότι στάθηκα τυχερός στο θέμα των σχέσεων και έχω μια ελληνίδα κοπέλα που γνωριστήκαμε εκεί, δουλεύουμε μαζί και μάλλον θα παντρευτούμε. Αν δεν είχα αυτή είτε θα αυτοκτονούσα είτε θα επέστρεφα. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε πάντως με προοπτική επιστροφής στην Ελλάδα. Ακόμη και αν αντέξεις όλα αυτά, να μεγαλώσεις παιδί σε ξένη χώρα εμένα δεν μου στέκεται καλά.

Αυτά από εμένα αν θυμηθώ τίποτα άλλο θα σου πω.

Αν μου επιτρέπεις να γίνω ειλικρινής, μου φαίνεται τουλάχιστον γελοίος ο λόγος ότι "δεν έχεις λεφτά για διατροφή" ως αστυνομικός. Σαν κάτι άλλους που ο πρώτος λόγος που θέλουν να φύγουν εξωτερικό είναι "Είναι καλύτερες οι γυναίκες εκεί"... Μην καταστρέψεις τόσο εύκολα την ζωή σου.

Επεξ/σία από Επισκέπτης
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 λεπτά πριν, JohnGTA είπε

Φίλε μου μην κάνεις το λάθος.

Γράφω και εγώ την εμπειρία μου σαν απόδημος. Έφυγα γύρω στα 28 αφού στην Ελλάδα δεν έβρισκα κάτι καλό. Είχα προπτυχιακό και μεταπτυχιακό, όχι σε τίποτα ιδιαίτερους κλάδους.  Κατάφερα βρήκα μια δουλειά σε μεγάλη δυτική χώρα (δεν θέλω να πω ποιά). Τώρα κατάφερα και τα έχω μπαλώσει καλά αλλά τα πρώτα 2 χρόνια ήταν τα χειρότερα της ζωής μου. Συγκεκριμένα

  • Τρελός ρατσισμός απέναντι στους Έλληνες και γενικά στους ξένους. Αν δεν είχα τα χαρτιά μου άνετα με έβλεπα να γίνομαι σκουπιδιάρης.
  • Τα καλά λεφτά αργούν να έρθουν μέχρι να στρωθείς θα πρέπει ή να έχεις κομπόδεμα ή να δανειστείς.
  • Έλλειψη κοινωνικής ζωής. Εμένα προσωπικά με πείραξε πάρα πάρα πολύ. Ακόμη και οι Έλληνες σε βλέπουν πιο πολύ σαν εχθρό που πας να τους φας την θέση παρά σαν συμπατριωτάκι κλπ. Όσοι θείοι/θειές με έλεγαν "Έλα στα έχουμε στρωμένα κλπ" μόλις χτύπησα πόρτες είχαν το απίστευτο θράσος να μου δώσουν 300€ για να φύγω. Πολύ κλάμα.
  • Το εργασιακό είναι πάρα πολύ καλύτερο από την Ελλάδα αλλά είναι πιο απαιτητικό. Ιδίως entry level. Εκεί είναι σαν στρατώνας. Τα πρώτα 4 χρόνια μέχρι να χτίσεις όνομα είσαι λίγο πιο πάνω από σκουλήκι αλλά μετά είσαι άρχοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αν αντέξεις καλώς.
  • Αν δεν ξέρεις την γλώσσα είσαι νεκρό κρέας. Κανένας δεν σε θέλει και κανένας δεν σε παίρνει.
  • Σε κάνουν πάρα πολύ συχνά έλεγχο για βίζα μόλις μάθουν ότι είσαι ξένος. Πχ. σταματάνε στον δρόμο και μόλις δουν ταυτότητα Έλληνα το πρώτο πράγμα που σε ρωτάνε είναι δείξε την βίζα και αν δεν την έχεις άνετα περνάς νύχτα στο κρατητήριο και αν δεν έχεις κάποιον να τρέξει για εσένα είναι πολύ ζόρικα τα πράγματα.

Γενικότερα, σου συμπεριφέρονται σαν κατώτερο και είναι αρκετά άσχημο αυτό. Θα μου πεις εξαρτάται και την χώρα. Αλλά για Μόναχο μάλλον κάπως έτσι το κόβω.

Ο μόνος λόγος που έμεινα είναι ότι στάθηκα τυχερός στο θέμα των σχέσεων και έχω μια ελληνίδα κοπέλα που γνωριστήκαμε εκεί, δουλεύουμε μαζί και μάλλον θα παντρευτούμε. Αν δεν είχα αυτή είτε θα αυτοκτονούσα είτε θα επέστρεφα. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε πάντως με προοπτική επιστροφής στην Ελλάδα. Ακόμη και αν αντέξεις όλα αυτά, να μεγαλώσεις παιδί σε ξένη χώρα εμένα δεν μου στέκεται καλά.

Αυτά από εμένα αν θυμηθώ τίποτα άλλο θα σου πω.

Μεγάλη δυτική χώρα και βίζα, άρα μάλλον για ΗΠΑ ή Καναδα προκειται.

Οι χωρες με βιζα ειναι σαφως πιο δυσκολες για τον Ελληνα αφου εχεις να αντιμετωπισεις και ολη τη γραφειοκρατια και νομοθεσια της βιζας, συν το γεγονος οτι και μονο η προυποθεση της βιζας σε κατεβαζει σκαλια κατω σε κοινωνικο στατους και στο πως σε βλεπουν οι αλλοι. Αντιθετα στην Ευρωπαικη Ενωση ο Ελληνας ειναι νομιμοτατος οπου και αν παει, εχει τεραστια διαφορα αυτο. 

Κατα τ αλλα εχεις δικιο στα περισσοτερα

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 λεπτό πριν, archer100 είπε

Μεγάλη δυτική χώρα και βίζα, άρα μάλλον για ΗΠΑ ή Καναδα προκειται.

Οι χωρες με βιζα ειναι σαφως πιο δυσκολες για τον Ελληνα αφου εχεις να αντιμετωπισεις και ολη τη γραφειοκρατια και νομοθεσια της βιζας, συν το γεγονος οτι και μονο η προυποθεση της βιζας σε κατεβαζει σκαλια κατω σε κοινωνικο στατους και στο πως σε βλεπουν οι αλλοι. Αντιθετα στην Ευρωπαικη Ενωση ο Ελληνας ειναι νομιμοτατος οπου και αν παει, εχει τεραστια διαφορα αυτο. 

Κατα τ αλλα εχεις δικιο στα περισσοτερα

Θα τολμήσω να συμφωνήσω όσον αφορά τα βίζα ναι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

7 λεπτά πριν, JohnGTA είπε

Φίλε μου μην κάνεις το λάθος.

Γράφω και εγώ την εμπειρία μου σαν απόδημος. Έφυγα γύρω στα 28 αφού στην Ελλάδα δεν έβρισκα κάτι καλό. Είχα προπτυχιακό και μεταπτυχιακό, όχι σε τίποτα ιδιαίτερους κλάδους.  Κατάφερα βρήκα μια δουλειά σε μεγάλη δυτική χώρα (δεν θέλω να πω ποιά). Τώρα κατάφερα και τα έχω μπαλώσει καλά αλλά τα πρώτα 2 χρόνια ήταν τα χειρότερα της ζωής μου. Συγκεκριμένα

  • Τρελός ρατσισμός απέναντι στους Έλληνες και γενικά στους ξένους. Αν δεν είχα τα χαρτιά μου άνετα με έβλεπα να γίνομαι σκουπιδιάρης.
  • Τα καλά λεφτά αργούν να έρθουν μέχρι να στρωθείς θα πρέπει ή να έχεις κομπόδεμα ή να δανειστείς.
  • Έλλειψη κοινωνικής ζωής. Εμένα προσωπικά με πείραξε πάρα πάρα πολύ. Ακόμη και οι Έλληνες σε βλέπουν πιο πολύ σαν εχθρό που πας να τους φας την θέση παρά σαν συμπατριωτάκι κλπ. Όσοι θείοι/θειές με έλεγαν "Έλα στα έχουμε στρωμένα κλπ" μόλις χτύπησα πόρτες είχαν το απίστευτο θράσος να μου δώσουν 300€ για να φύγω. Πολύ κλάμα.
  • Το εργασιακό είναι πάρα πολύ καλύτερο από την Ελλάδα αλλά είναι πιο απαιτητικό. Ιδίως entry level. Εκεί είναι σαν στρατώνας. Τα πρώτα 4 χρόνια μέχρι να χτίσεις όνομα είσαι λίγο πιο πάνω από σκουλήκι αλλά μετά είσαι άρχοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αν αντέξεις καλώς.
  • Αν δεν ξέρεις την γλώσσα είσαι νεκρό κρέας. Κανένας δεν σε θέλει και κανένας δεν σε παίρνει.
  • Σε κάνουν πάρα πολύ συχνά έλεγχο για βίζα μόλις μάθουν ότι είσαι ξένος. Πχ. σταματάνε στον δρόμο και μόλις δουν ταυτότητα Έλληνα το πρώτο πράγμα που σε ρωτάνε είναι δείξε την βίζα και αν δεν την έχεις άνετα περνάς νύχτα στο κρατητήριο και αν δεν έχεις κάποιον να τρέξει για εσένα είναι πολύ ζόρικα τα πράγματα.

Γενικότερα, σου συμπεριφέρονται σαν κατώτερο και είναι αρκετά άσχημο αυτό. Θα μου πεις εξαρτάται και την χώρα. Αλλά για Μόναχο μάλλον κάπως έτσι το κόβω.

Ο μόνος λόγος που έμεινα είναι ότι στάθηκα τυχερός στο θέμα των σχέσεων και έχω μια ελληνίδα κοπέλα που γνωριστήκαμε εκεί, δουλεύουμε μαζί και μάλλον θα παντρευτούμε. Αν δεν είχα αυτή είτε θα αυτοκτονούσα είτε θα επέστρεφα. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε πάντως με προοπτική επιστροφής στην Ελλάδα. Ακόμη και αν αντέξεις όλα αυτά, να μεγαλώσεις παιδί σε ξένη χώρα εμένα δεν μου στέκεται καλά.

Αυτά από εμένα αν θυμηθώ τίποτα άλλο θα σου πω.

Αν μου επιτρέπεις να γίνω ειλικρινής, μου φαίνεται τουλάχιστον γελοίος ο λόγος ότι "δεν έχεις λεφτά για διατροφή" ως αστυνομικός. Σαν κάτι άλλους που ο πρώτος λόγος που θέλουν να φύγουν εξωτερικό είναι "Είναι καλύτερες οι γυναίκες εκεί"... Μην καταστρέψεις τόσο εύκολα την ζωή σου.

 

Τι θα καταστρέψει την ζωή του ρε φίλε και μελοδραματικά είναι αυτά. Όποτε θέλει γυρίζει πάλι πίσω Ελλάδα μέσα σε 3 χρόνια και δουλεύει πάλι δημόσιο στην θέση που είναι. Μηδέν ρίσκο έχει ο άνθρωπος. 
 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μόλις τώρα, Backpacker είπε

Τι θα καταστρέψει την ζωή του ρε φίλε και μελοδραματικά είναι αυτά. Όποτε θέλει γυρίζει πάλι πίσω Ελλάδα μέσα σε 3 χρόνια και δουλεύει πάλι δημόσιο στην θέση που είναι. Μηδέν ρίσκο έχει ο άνθρωπος. 
 

Δεν έχεις πάει έξω για δουλειά ποτέ έτσι;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...