Προς το περιεχόμενο

Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)


jerry banana

Προτεινόμενες αναρτήσεις

1 λεπτό πριν, gtsoui είπε

Τερματισα πριν λιγη ωρα το εκπληκτικο tales of arise στο series x. Τι παιχνιδαρα! Σε οποιον αρεσουν τα jrpgs το συνιστω ανεπιφυλακτα. Τεραστιο σε διαρκεια, ωραια υποθεση, πανεμορφα γραφικα και φοβερο gameplay. Το combat system εξαιρετικο, τα skills και οι συνδυασμοι απειροι και πολυ βασικο, τρεχει ομαλοτατα στα 60 fps. 

ώρες?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 1k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

Το Collector’s Edition του Tales of Arise μου άργησε να έρθει, αλλά έχω άλλα παιχνίδια να περνάω λίγο την ώρα. Τα Tales είναι σταθερή αξία στο χώρο των JRPGs. Από τα μεγαλύτερα series σε διάρκεια και με άπειρο content.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

9 ώρες πριν, gtsoui είπε

Τερματισα πριν λιγη ωρα το εκπληκτικο tales of arise στο series x. Τι παιχνιδαρα! Σε οποιον αρεσουν τα jrpgs το συνιστω ανεπιφυλακτα. Τεραστιο σε διαρκεια, ωραια υποθεση, πανεμορφα γραφικα και φοβερο gameplay. Το combat system εξαιρετικο, τα skills και οι συνδυασμοι απειροι και πολυ βασικο, τρεχει ομαλοτατα στα 60 fps.

Αυτο που μπορει να ξενισει καποιους ειναι οι διαλογοι... Ειναι τοσοι πολλοι που απο μονοι τους ξεπερνανε σε διαρκεια ολοκληρα παιχνιδια! 

Και γω με αυτό ασχολήθηκα την τελευταία βδομάδα αλλά προχθές μετά τον 2ο lord το παράτησα.

Οι λόγοι:

  • Ενώ πραγματεύεται πολύ ωραία και σοβαρά θέματα για κάποιο λόγο η παρουσίαση ήταν πολύ "παιδική". Μου θύμισε Dragon Quest. Δυστυχώς προσωπικά δεν έχω το κουράγιο να παίζω παιχνίδια με σκηνοθεσία Disney.
  • Το σύστημα μάχης για ένα ακόμη Tales με κούρασε. Spammy όσο δε πάει. Τα πάντα έχουν 1 εκατομμύριο HP και ειδικά τα bosses.

Δε καταλαβαίνω γιατί τα jrpg που εμφανώς δεν απευθύνονται σε "παιδιά" και το ζουμί τους είναι η ιστορία δεν έχουν μια πιο mature/σκοτεινή παρουσίαση/σκηνοθεσία.

  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

8 λεπτά πριν, Mitroglou7 είπε

Και γω με αυτό ασχολήθηκα την τελευταία βδομάδα αλλά προχθές μετά τον 2ο lord το παράτησα.

Οι λόγοι:

  • Ενώ πραγματεύεται πολύ ωραία και σοβαρά θέματα για κάποιο λόγο η παρουσίαση ήταν πολύ "παιδική". Μου θύμισε Dragon Quest. Δυστυχώς προσωπικά δεν έχω το κουράγιο να παίζω παιχνίδια με σκηνοθεσία Disney.
  • Το σύστημα μάχης για ένα ακόμη Tales με κούρασε. Spammy όσο δε πάει. Τα πάντα έχουν 1 εκατομμύριο HP και ειδικά τα bosses.

Δε καταλαβαίνω γιατί τα jrpg που εμφανώς δεν απευθύνονται σε "παιδιά" και το ζουμί τους είναι η ιστορία δεν έχουν μια πιο mature/σκοτεινή παρουσίαση/σκηνοθεσία.

Εχεις κατά νου καμία νταρκιλα jrpg? 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
11 λεπτά πριν, Edel είπε

Εχεις κατά νου καμία νταρκιλα jrpg? 

Με το Dark προσωπικά εννοώ λίγο πιο mature κτλ για να μη παρεξηγηθώ. Νομίζω τα τελευταία που έπαιξε και με κάλυψαν σε αυτό το κομμάτι ή τέλος πάντων με "κράτησαν" μέχρι τέλους είναι τα:

  • Fire Emblem 3 Houses
  • Legend of Heroes (φαίνεται παιδικό αλλά δεν είναι)
  • Radiant Historia
  • Octopath Traveler
  • FF15 (με τα όποια στραβά του)
  • Yakuza Like A Dragon (ΕΠΟΣ)

Γενικά τελευταία την ανάγκη μου για "στιβαρές ιστορίες" με καλή σκηνοθεσία που θα με κρατήσουν την καλύπτουν τα PS exclusives παραπάνω από τα jrpg.

PS: Δεν είναι dark dark η ιστορίες αλλά είναι πιο mature από τα Tales και Dragon Quest σαν σκηνοθεσίες.

Επεξ/σία από Mitroglou7
  • Thanks 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

5 ώρες πριν, Mitroglou7 είπε
  • Yakuza Like A Dragon (ΕΠΟΣ)

Γενικά τελευταία την ανάγκη μου για "στιβαρές ιστορίες" με καλή σκηνοθεσία που θα με κρατήσουν την καλύπτουν τα PS exclusives παραπάνω από τα jrpg.

PS: Δεν είναι dark dark η ιστορίες αλλά είναι πιο mature από τα Tales και Dragon Quest σαν σκηνοθεσίες.

607384-Yakuza-Like-a-Dragon-adult-babies

 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

The last of us: Ένα πραγματικό αριστούργημα. Μία από τις ελάχιστες φορές που έχει αποδοθεί σωστά η μετά αποκαλυπτική εποχή. Ο τρόπος με τον οποίο έχει δοθεί η επιστροφή της φύσης στην θέση του ανθρώπου είναι εντυπωσιακός. Η σκηνή με τις καμηλοπαρδάλεις είναι χαρακτηριστική. Η πλοκή είναι πολύ δυνατή και ο τρόπος χτισίματος και αλληλεπίδρασης μεταξύ των χαρακτήρων είναι υποδειγματικός. Ως προς το gameplay, με εντυπωσίασε η αίσθηση της δυσκολίας του να επιβιώσεις με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτεις. Σε παρακινεί να δοκιμάσεις να περάσεις τις ομάδες των εχθρών με διαφορετικούς τρόπους. Ένα στοιχείο που με απογοήτευσε ήταν η τεχνητή νοημοσύνη. Την ίδια στιγμή που κρύβεσαι από τους εχθρούς κάποιος από τους συμμάχους περνάει από μπροστά (συχνά πέφτει πάνω τους!) και εκείνοι δεν αντιδρούν.

  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

 

Uncharted 4 : Thief’s End Review 2021

11/10. Υπέροχο, μεγαλειώδες, επιβλητικό, ένα πραγματικό διαμάντι της βιομηχανίας του gaming από τα λίγα που δε θέλεις να τελειώσεις και όταν το κάνεις αυτό νιώθεις άδειος. Απλά βρείτε ένα Playstation και παίξτε το ή όσοι δεν έχετε τη δυνατότητα,  περιμένετε την έκδοση για PC.

Θα μπορούσα πολύ απλά να τελειώσω με την επισκόπηση αυτού του ξεχωριστού  τίτλου εδώ.

Η αλήθεια είναι ότι τελειώνοντας το Resident Evil Village, έψαχνα στο PS Plus Collection, προσπαθώντας να αποφασίσω με ποιον τίτλο θα συνεχίσω. Μέσω του χειριστηρίου έπαιζα με τις διάφορες επιλογές από τη συλλογή που η ίδια η Sony δίνει δωρεάν στους κατόχους PS5.

Resident Evil 7 Biohazard, Uncharted 4: A Thief’s end, Bloodborne. Final Fantasy VII Remake…Resident Evil ή Uncharted 4… Resident Evil 7 λοιπόν και ξεκινάμε. Άλλωστε πρέπει να δούμε πως κατέληξε ο Ethan Winters στο Village. Twitch, ζωντανή μετάδοση και ώπα. Η Capcom έχει κλειδώσει σκηνές στο παιχνίδι και δε μπορείς να μεταδώσεις στη δημοφιλή πλατφόρμα. PS πλήκτρο και εκκίνηση του κατεβασμένου από καιρό Uncharted 4.

Έκσταση. Ήδη από την εισαγωγική σκηνή παίρνεις μία ιδέα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει και μετά το τέλος της πρώτης αυτής εισόδου σου στον κόσμο του παιχνιδιού και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτό μένεις κυριολεκτικά με το στόμα ανοικτό.

Από το σημείο αυτό βυθίζεσαι στον εκπληκτικό κόσμο του παιχνιδιού, αρχίζεις να μαθαίνεις και να ζεις τη σχέση που έχουν οι πρωταγωνιστές, τα δύο αδέρφια Nathan και o Sam Drake, το πως ξεκίνησαν και το πως έφθασαν στο σήμερα, τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους που έχουν μπει πλέον στη ζωή τους, τα σχέδια τους για το μέλλον και τον τελικό στόχο τους, όλα αυτά δοσμένα με έναν αριστουργηματικό τρόπο, τέτοιον που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι μέρος της οικογένειας και δεν παίζεις απλά ένα παιχνίδι.

Στον τομέα των γραφικών η Naughty Dog αποδεικνύει πέντε χρόνια πριν ότι όταν είσαι επαγγελματίας, λατρεύεις αυτό που κάνεις και κυρίως σέβεσαι τον κόσμο στον οποίο απευθύνεσαι δε χρειάζεσαι ούτε Ray tracing, ούτε πανάκριβο hardware. Ένα ταπεινό PS4 με δυνατότητα απόδοσης 30 frames per second αρκούν για να δημιουργήσεις κάτι τόσο ξεχωριστό όσο ο φυσικός κόσμος τοu Uncharted 4.

Το αποτέλεσμα απλά συναρπαστικό. Η απόδοση των τοπίων εξωπραγματική, είναι στιγμές που κάθεσαι και χαζεύεις την ομορφιά και την προσοχή στη λεπτομέρεια των χώρων, των πόλεων και των περιοχών στις οποίες εκτυλίσσονται τα γεγονότα. Τα βουνά, τα δένδρα, το νερό στη θάλασσα αλλά και στα ποτάμια στις διάφορες καταστάσεις του, η βλάστηση, τα βράχια, οι διάφοροι και διαφορετικοί σχηματισμοί, οι φωτιές και οι καπνοί,  ότι τέλος πάντων αποτελεί μέρος αυτού που λέμε γραφική απεικόνιση ενός παιχνιδιού είναι δοσμένο άριστα.

Για τα οπτικά εφέ, τις εκρήξεις, τις σκηνές μάχης, τις εναλλαγές της κάμερας, τις prerendered σκηνές και τη σκηνοθεσία ότι και να αναφέρω δε θα μπορέσει να αποδώσει το βαθμό της έκπληξης αλλά και το θαυμασμό που σου προκαλούν όσα  παρακολουθείς στην οθόνη.

Ο φωτισμός βρίσκεται σε άλλο επίπεδο, ΧΩΡΙΣ raytracing φυσικά, γενικότερα οι φωτοσκιάσεις είναι ένα ακόμη δυνατό στοιχείο του παιχνιδιού.

Η κίνηση των χαρακτήρων είναι απόλυτα φυσική σε ότι και αν κάνουν. Σκαρφαλώνουν, κάνουν άλματα, κρέμονται από σχοινιά, πυροβολούν, τρέχουν, πέφτουν χωρίς το παραμικρό bug.

Η δε κίνηση των προσώπων και του δέρματός τους κατά την ομιλία αλλά και τις εκφράσεις τους ασύλληπτη. Η δουλειά που έχει γίνει ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα είναι τόσο ξεχωριστή που κάνει άλλες προσπάθειες σε τίτλους AAA από εταιρίες κολοσσούς όπως πχ η Ubisoft να φαντάζουν ερασιτεχνικές.

Όσον αφορά τον ήχο τώρα. Το πολύ ξεχωριστό soundtrack, τα ηχητικά εφέ, ο ήχος των όπλων, των οχημάτων και των εκρήξεων, οι φωνές, δε θα μπορούσαν να είναι κάτω από τα πολύ υψηλά στάνταρ που όπως φαίνεται είχαν τεθεί πριν την παραγωγή του παιχνιδιού. Έρχονται και δένουν με ότι βλέπεις και δημιουργούν ένα αποτέλεσμα που αν έχεις το κατάλληλο υλικό (καλή  και μεγάλη τηλεόραση, αξιοπρεπή ηχόμπαρα ή ηχητικό σύστημα) συνθέτουν μία εμπειρία από αυτές που μένουν.

Το voice acting, η υποκριτική και οι ερμηνείες των ηθοποιών κορυφαίες. Χωρίς υπερβολές, αποδίδουν με ακρίβεια και με πειστικό τρόπο τα συναισθήματα και την κατάσταση των πρωταγωνιστών και έχουν πολύ κυρίαρχο ρόλο στην ένταξη του χρήστη στην ιστορία του παιχνιδιού.

Μιλώντας για την ιστορία, οι παραγωγοί έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα σενάριο ολοκληρωμένο, ανατρεπτικικό αλλά κυρίως ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΟ. Η δε επιλογή τους να την παρουσιάσουν με τον τρόπο που τελικά αποφασίζουν να το κάνουν αυτό, εκτοξεύει το ενδιαφέρον και το κρατά αμείωτο μέχρι την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Μην αφήσετε κανένα σημείωμα ή βιβλίο χωρίς να το διαβάσετε.  Ολόκληρες ιστορίες άλλων ανθρώπων, άμεσα ή έμμεσα σχετιζόμενων με τους πρωταγωνιστές ξεκινούν, εξελίσσονται και ολοκληρώνονται στο άμεσο ή στο απώτερο παρελθόν μέσω όλων αυτών των στοιχείων που βρίσκονται διασκορπισμένα στον κόσμο του παιχνιδιού. Αν αποφασίσετε να τις αγνοήσετε χάνετε σημαντικές πληροφορίες από το τι έχει προηγηθεί πριν ή πολύ πριν ξεκινήσει η βασική ιστορία και κυρίως πληροφορίες για γεγονότα που οδήγησαν στις αποφάσεις και σε όσα βιώνουν οι χαρακτήρες του παιχνιδιού.

Τέλος, όπως είναι φυσικό από μία γνήσια περιπέτεια μέρος της συγκεκριμένης σειράς παιχνιδιών δε θα μπορούσαν να λείπουν οι γρίφοι. Αυτοί κυμαίνονται σε διάφορα επίπεδα, για κάποιους χρειάζεται επιπλέον χρόνος για να τους κατανοήσεις και ο αριθμός τους είναι ικανοποιητικός χωρίς να κουράζει. Άλλωστε όλο το παιχνίδι είναι ένας γρίφος καθώς ακόμη και το πως θα φτάσεις από το ένα σημείο στο άλλο είναι συνεχή προβλήματα που σου βάζει το παιχνίδι που απαιτούν σκέψη για την επίλυσή τους. Οι δε θησαυροί που βρίσκονται κρυμμένοι σε διάφορα σημεία προσθέτουν ακόμη περισσότερο για όποιον έχει διάθεση για επιπλέον προκλήσεις και εξερεύνηση. Αν μπορούσα να το περιγράψω έτσι όπως το είδα, ήταν σα να συνδυάζει τη μαγεία από τα αξέχαστα  Indiana Jones της LucasArts και της μακρινής εποχής της Amiga 500 βελτιωμένο στο έπακρο και με γραφικά της σημερινής εποχής.

Η ακριβέστατη μετάφραση στα ελληνικά των μενού αλλά και των διαλόγων μέσω υποτίτλων, είναι όπως έχω πει και στο παρελθόν δείγμα της σημασίας που δίνει στη gaming κοινότητα η Sony, επιτρέποντας σε όσους δεν έχουν ευκολία με την αγγλική γλώσσα να κατανοήσουν αυτό που ακούν βλέποντας το μεταφρασμένο στη μητρική τους γλώσσα.

Από ότι βλέπω πέρα από το single player campaign υπάρχει και λειτουργία πολλών παικτών, σε μάχες 5 εναντίον 5 με δυνατότητα χρήσης διάφορων power ups αλλά και bot στρατιωτών που χρησιμοποιείς ως συμμάχους και από όσα είδα σε video online φαίνεται αρκετά διασκεδαστικό, δεν το έχω δοκιμάσει όμως και δε μπορώ να εκφέρω άποψη.

Εν κατακλείδι θα συνοψίσω όπως ξεκίνησα. 11/10 και ίσως είναι και λίγο. Μιλάμε για ένα απίστευτο show από την αρχή μέχρι το τέλος. Δε μπορώ να θυμηθώ πέρα από τα The Last Of Us παιχνίδι τόσο καθηλωτικό και άρτιο σε όλους τους τομείς σε βαθμό που να μην έχω τίποτα να του προσάψω ακόμη και αν ψάξω. Αποτελεί ήδη ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει ποτέ, θα μπορούσα να το πω και το καλύτερο αν έκρινα με όσα πιστεύω αυτή τη στιγμή κι αυτό κυρίως γιατί πρώτον το παιχνίδι δεν ακολουθεί περίεργα μονοπάτια όπως το TLOU2 και δεύτερον επειδή ο Nathan μπορεί να αποτελέσει πρότυπο ενώ η Ellie ειδικά του δεύτερου παιχνιδιού προϊόν κακόγουστης προπαγάνδας.

Είναι προφανές ότι στα PC με τα υψηλά framerates και τις σημαντικά καλύτερες αναλύσεις οι δύο τίτλοι που έχουν επιλεγεί για μεταφορά (A thief’s end και The Lost Legacy) θα απογειωθούν και επίσης προφανές ότι πρέπει να αγορασθούν για να στηριχθεί η προσπάθεια της εταιρίας παραγωγής και να συνεχίσει το studio να υπάρχει.

Δεν έχω δοκιμάσει ακόμη τα υπόλοιπα της σειράς, τώρα όμως θα το κάνω οπωσδήποτε.

Εδώ που τα λέμε θα πρέπει να ζητήσω και ένα συγγνώμη από τον εαυτό μου επειδή αγνόησα το Uncharted 4 : A Thief’s End και του στέρησα αυτή την εκπληκτική εμπειρία. Επίσης επειδή μου πήρε τόσα χρόνια να αγοράσω κονσόλα Playstation. Αν δεν το έχετε παίξει, κάντε το χθες.

Ένα μεγάλο μπράβο στη Sony και πιο συγκεκριμένα στη Naughty Dog, η οποία αργά, σταθερά αλλά κυρίως δικαιωματικά εξελίσσεται σε ένα από τα κορυφαία studio των τελευταίων δεκαετιών, ακολουθώντας την πορεία που έδωσαν στη Bethesda τη φήμη που είχε ως κολοσσός στην ιστορία του gaming παρουσιάζοντας τίτλους ορόσημα.

Μπράβο για την προσπάθεια του studio να ξεχωρίσει, πιέζοντας την κάθε κονσόλα στα όριά της και χρησιμοποιώντας το 100% της απόδοσής της, δουλεύοντας πάνω στο optimization των τίτλων της και όχι ζητώντας συνεχώς ισχυρότερο hardware για να παρουσιάσει μέτρια αποτελέσματα, θέτοντας ταυτόχρονα τα νέα ποιοτικά πρότυπα που θα πρέπει να αποτελούν πλέον το μέτρο σύγκρισης με τα οποία θα πρέπει να συγκρίνονται πλέον όλες οι παραγωγές ΑΑΑ τίτλων.

Επεξ/σία από Armoral
  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
8 ώρες πριν, Armoral είπε

 

Uncharted 4 : Thief’s End Review 2021

11/10. Υπέροχο, μεγαλειώδες, επιβλητικό, ένα πραγματικό διαμάντι της βιομηχανίας του gaming από τα λίγα που δε θέλεις να τελειώσεις και όταν το κάνεις αυτό νιώθεις άδειος. Απλά βρείτε ένα Playstation και παίξτε το ή όσοι δεν έχετε τη δυνατότητα,  περιμένετε την έκδοση για PC.

Θα μπορούσα πολύ απλά να τελειώσω με την επισκόπηση αυτού του ξεχωριστού  τίτλου εδώ.

Η αλήθεια είναι ότι τελειώνοντας το Resident Evil Village, έψαχνα στο PS Plus Collection, προσπαθώντας να αποφασίσω με ποιον τίτλο θα συνεχίσω. Μέσω του χειριστηρίου έπαιζα με τις διάφορες επιλογές από τη συλλογή που η ίδια η Sony δίνει δωρεάν στους κατόχους PS5.

Resident Evil 7 Biohazard, Uncharted 4: A Thief’s end, Bloodborne. Final Fantasy VII Remake…Resident Evil ή Uncharted 4… Resident Evil 7 λοιπόν και ξεκινάμε. Άλλωστε πρέπει να δούμε πως κατέληξε ο Ethan Winters στο Village. Twitch, ζωντανή μετάδοση και ώπα. Η Capcom έχει κλειδώσει σκηνές στο παιχνίδι και δε μπορείς να μεταδώσεις στη δημοφιλή πλατφόρμα. PS πλήκτρο και εκκίνηση του κατεβασμένου από καιρό Uncharted 4.

Έκσταση. Ήδη από την εισαγωγική σκηνή παίρνεις μία ιδέα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει και μετά το τέλος της πρώτης αυτής εισόδου σου στον κόσμο του παιχνιδιού και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτό μένεις κυριολεκτικά με το στόμα ανοικτό.

Από το σημείο αυτό βυθίζεσαι στον εκπληκτικό κόσμο του παιχνιδιού, αρχίζεις να μαθαίνεις και να ζεις τη σχέση που έχουν οι πρωταγωνιστές, τα δύο αδέρφια Nathan και o Sam Drake, το πως ξεκίνησαν και το πως έφθασαν στο σήμερα, τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους που έχουν μπει πλέον στη ζωή τους, τα σχέδια τους για το μέλλον και τον τελικό στόχο τους, όλα αυτά δοσμένα με έναν αριστουργηματικό τρόπο, τέτοιον που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι μέρος της οικογένειας και δεν παίζεις απλά ένα παιχνίδι.

Στον τομέα των γραφικών η Naughty Dog αποδεικνύει πέντε χρόνια πριν ότι όταν είσαι επαγγελματίας, λατρεύεις αυτό που κάνεις και κυρίως σέβεσαι τον κόσμο στον οποίο απευθύνεσαι δε χρειάζεσαι ούτε Ray tracing, ούτε πανάκριβο hardware. Ένα ταπεινό PS4 με δυνατότητα απόδοσης 30 frames per second αρκούν για να δημιουργήσεις κάτι τόσο ξεχωριστό όσο ο φυσικός κόσμος τοu Uncharted 4.

Το αποτέλεσμα απλά συναρπαστικό. Η απόδοση των τοπίων εξωπραγματική, είναι στιγμές που κάθεσαι και χαζεύεις την ομορφιά και την προσοχή στη λεπτομέρεια των χώρων, των πόλεων και των περιοχών στις οποίες εκτυλίσσονται τα γεγονότα. Τα βουνά, τα δένδρα, το νερό στη θάλασσα αλλά και στα ποτάμια στις διάφορες καταστάσεις του, η βλάστηση, τα βράχια, οι διάφοροι και διαφορετικοί σχηματισμοί, οι φωτιές και οι καπνοί,  ότι τέλος πάντων αποτελεί μέρος αυτού που λέμε γραφική απεικόνιση ενός παιχνιδιού είναι δοσμένο άριστα.

Για τα οπτικά εφέ, τις εκρήξεις, τις σκηνές μάχης, τις εναλλαγές της κάμερας, τις prerendered σκηνές και τη σκηνοθεσία ότι και να αναφέρω δε θα μπορέσει να αποδώσει το βαθμό της έκπληξης αλλά και το θαυμασμό που σου προκαλούν όσα  παρακολουθείς στην οθόνη.

Ο φωτισμός βρίσκεται σε άλλο επίπεδο, ΧΩΡΙΣ raytracing φυσικά, γενικότερα οι φωτοσκιάσεις είναι ένα ακόμη δυνατό στοιχείο του παιχνιδιού.

Η κίνηση των χαρακτήρων είναι απόλυτα φυσική σε ότι και αν κάνουν. Σκαρφαλώνουν, κάνουν άλματα, κρέμονται από σχοινιά, πυροβολούν, τρέχουν, πέφτουν χωρίς το παραμικρό bug.

Η δε κίνηση των προσώπων και του δέρματός τους κατά την ομιλία αλλά και τις εκφράσεις τους ασύλληπτη. Η δουλειά που έχει γίνει ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα είναι τόσο ξεχωριστή που κάνει άλλες προσπάθειες σε τίτλους AAA από εταιρίες κολοσσούς όπως πχ η Ubisoft να φαντάζουν ερασιτεχνικές.

Όσον αφορά τον ήχο τώρα. Το πολύ ξεχωριστό soundtrack, τα ηχητικά εφέ, ο ήχος των όπλων, των οχημάτων και των εκρήξεων, οι φωνές, δε θα μπορούσαν να είναι κάτω από τα πολύ υψηλά στάνταρ που όπως φαίνεται είχαν τεθεί πριν την παραγωγή του παιχνιδιού. Έρχονται και δένουν με ότι βλέπεις και δημιουργούν ένα αποτέλεσμα που αν έχεις το κατάλληλο υλικό (καλή  και μεγάλη τηλεόραση, αξιοπρεπή ηχόμπαρα ή ηχητικό σύστημα) συνθέτουν μία εμπειρία από αυτές που μένουν.

Το voice acting, η υποκριτική και οι ερμηνείες των ηθοποιών κορυφαίες. Χωρίς υπερβολές, αποδίδουν με ακρίβεια και με πειστικό τρόπο τα συναισθήματα και την κατάσταση των πρωταγωνιστών και έχουν πολύ κυρίαρχο ρόλο στην ένταξη του χρήστη στην ιστορία του παιχνιδιού.

Μιλώντας για την ιστορία, οι παραγωγοί έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα σενάριο ολοκληρωμένο, ανατρεπτικικό αλλά κυρίως ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΟ. Η δε επιλογή τους να την παρουσιάσουν με τον τρόπο που τελικά αποφασίζουν να το κάνουν αυτό, εκτοξεύει το ενδιαφέρον και το κρατά αμείωτο μέχρι την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Μην αφήσετε κανένα σημείωμα ή βιβλίο χωρίς να το διαβάσετε.  Ολόκληρες ιστορίες άλλων ανθρώπων, άμεσα ή έμμεσα σχετιζόμενων με τους πρωταγωνιστές ξεκινούν, εξελίσσονται και ολοκληρώνονται στο άμεσο ή στο απώτερο παρελθόν μέσω όλων αυτών των στοιχείων που βρίσκονται διασκορπισμένα στον κόσμο του παιχνιδιού. Αν αποφασίσετε να τις αγνοήσετε χάνετε σημαντικές πληροφορίες από το τι έχει προηγηθεί πριν ή πολύ πριν ξεκινήσει η βασική ιστορία και κυρίως πληροφορίες για γεγονότα που οδήγησαν στις αποφάσεις και σε όσα βιώνουν οι χαρακτήρες του παιχνιδιού.

Τέλος, όπως είναι φυσικό από μία γνήσια περιπέτεια μέρος της συγκεκριμένης σειράς παιχνιδιών δε θα μπορούσαν να λείπουν οι γρίφοι. Αυτοί κυμαίνονται σε διάφορα επίπεδα, για κάποιους χρειάζεται επιπλέον χρόνος για να τους κατανοήσεις και ο αριθμός τους είναι ικανοποιητικός χωρίς να κουράζει. Άλλωστε όλο το παιχνίδι είναι ένας γρίφος καθώς ακόμη και το πως θα φτάσεις από το ένα σημείο στο άλλο είναι συνεχή προβλήματα που σου βάζει το παιχνίδι που απαιτούν σκέψη για την επίλυσή τους. Οι δε θησαυροί που βρίσκονται κρυμμένοι σε διάφορα σημεία προσθέτουν ακόμη περισσότερο για όποιον έχει διάθεση για επιπλέον προκλήσεις και εξερεύνηση. Αν μπορούσα να το περιγράψω έτσι όπως το είδα, ήταν σα να συνδυάζει τη μαγεία από τα αξέχαστα  Indiana Jones της LucasArts και της μακρινής εποχής της Amiga 500 βελτιωμένο στο έπακρο και με γραφικά της σημερινής εποχής.

Η ακριβέστατη μετάφραση στα ελληνικά των μενού αλλά και των διαλόγων μέσω υποτίτλων, είναι όπως έχω πει και στο παρελθόν δείγμα της σημασίας που δίνει στη gaming κοινότητα η Sony, επιτρέποντας σε όσους δεν έχουν ευκολία με την αγγλική γλώσσα να κατανοήσουν αυτό που ακούν βλέποντας το μεταφρασμένο στη μητρική τους γλώσσα.

Από ότι βλέπω πέρα από το single player campaign υπάρχει και λειτουργία πολλών παικτών, σε μάχες 5 εναντίον 5 με δυνατότητα χρήσης διάφορων power ups αλλά και bot στρατιωτών που χρησιμοποιείς ως συμμάχους και από όσα είδα σε video online φαίνεται αρκετά διασκεδαστικό, δεν το έχω δοκιμάσει όμως και δε μπορώ να εκφέρω άποψη.

Εν κατακλείδι θα συνοψίσω όπως ξεκίνησα. 11/10 και ίσως είναι και λίγο. Μιλάμε για ένα απίστευτο show από την αρχή μέχρι το τέλος. Δε μπορώ να θυμηθώ πέρα από τα The Last Of Us παιχνίδι τόσο καθηλωτικό και άρτιο σε όλους τους τομείς σε βαθμό που να μην έχω τίποτα να του προσάψω ακόμη και αν ψάξω. Αποτελεί ήδη ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει ποτέ, θα μπορούσα να το πω και το καλύτερο αν έκρινα με όσα πιστεύω αυτή τη στιγμή κι αυτό κυρίως γιατί πρώτον το παιχνίδι δεν ακολουθεί περίεργα μονοπάτια όπως το TLOU2 και δεύτερον επειδή ο Nathan μπορεί να αποτελέσει πρότυπο ενώ η Ellie ειδικά του δεύτερου παιχνιδιού προϊόν κακόγουστης προπαγάνδας.

Είναι προφανές ότι στα PC με τα υψηλά framerates και τις σημαντικά καλύτερες αναλύσεις οι δύο τίτλοι που έχουν επιλεγεί για μεταφορά (A thief’s end και The Lost Legacy) θα απογειωθούν και επίσης προφανές ότι πρέπει να αγορασθούν για να στηριχθεί η προσπάθεια της εταιρίας παραγωγής και να συνεχίσει το studio να υπάρχει.

Δεν έχω δοκιμάσει ακόμη τα υπόλοιπα της σειράς, τώρα όμως θα το κάνω οπωσδήποτε.

Εδώ που τα λέμε θα πρέπει να ζητήσω και ένα συγγνώμη από τον εαυτό μου επειδή αγνόησα το Uncharted 4 : A Thief’s End και του στέρησα αυτή την εκπληκτική εμπειρία. Επίσης επειδή μου πήρε τόσα χρόνια να αγοράσω κονσόλα Playstation. Αν δεν το έχετε παίξει, κάντε το χθες.

Ένα μεγάλο μπράβο στη Sony και πιο συγκεκριμένα στη Naughty Dog, η οποία αργά, σταθερά αλλά κυρίως δικαιωματικά εξελίσσεται σε ένα από τα κορυφαία studio των τελευταίων δεκαετιών, ακολουθώντας την πορεία που έδωσαν στη Bethesda τη φήμη που είχε ως κολοσσός στην ιστορία του gaming παρουσιάζοντας τίτλους ορόσημα.

Μπράβο για την προσπάθεια του studio να ξεχωρίσει, πιέζοντας την κάθε κονσόλα στα όριά της και χρησιμοποιώντας το 100% της απόδοσής της, δουλεύοντας πάνω στο optimization των τίτλων της και όχι ζητώντας συνεχώς ισχυρότερο hardware για να παρουσιάσει μέτρια αποτελέσματα, θέτοντας ταυτόχρονα τα νέα ποιοτικά πρότυπα που θα πρέπει να αποτελούν πλέον το μέτρο σύγκρισης με τα οποία θα πρέπει να συγκρίνονται πλέον όλες οι παραγωγές ΑΑΑ τίτλων.

Και εμένα μου άρεσε το uncharted 4, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτά που γράφεις. Γενικά ο χαρακτήρας Nathan Drake ξεκίνησε και είναι ένας τυχοδιώκτης που σκοτώνει ότι βρει μπροστά του για να βρει χαμένους θησαυρούς. Στα περισσότερα uncharted σημασία έχει η συνέχεια της ιστορίας, παρά ο ίδιος ο χαρακτήρας που είναι αρκετά απλοϊκός και χωρίς ηθική/βάθος όπως άλλοι χαρακτήρες.

 

Αντιθέτως τα tlous ειδικά το 2 βλέπει σφαιρικά το θέμα και είναι πολύ πιο φιλοσοφημένο σε όλα τα επίπεδα. (βασικά αυτό, το GTA v και rdr2 είναι από τα παιχνίδια με σκληρή κριτική για τις κοινωνίες που ζούμε και τις ηθικές αξίες που έχουν δημιουργηθεί) 

 

Αν ψάξεις στο ίντερνετ στα αγγλικά είχε και ένα ωραίο άρθρο για την χαρακτηρολογια του Nathan και γενικά για τα uncharted games. Άσχετα από το φιλοσοφικο/κοινωνιολογικό περιεχόμενο, τα παιχνίδια είναι απολαυστικά. Στο 4 προσπάθησαν πάντως να ξεφύγουν απο την προηγούμενη ηθική του σκοτώνω ότι βρω μπροστά μου για να πλουτισω.

Εξαιρετικά σεναριακά action game's είναι τα παραπάνω που ανέφερα και αναφέρονται και στο παρελθόν της Αμερικής βλέπε rdr2, και στην σύγχρονη εποχή βλέπε GTA v/tlous 1/2.

 

Δεν είναι αυτό που είχα διαβάσει που ήταν πολύ καλύτερα δομημένο και αναλυτικό ως προς τον χαρακτήρα του Nathan αλλά παίρνει κάποιος μια ιδέα, ξέχασα και τον σεξισμό που είχε.

https://www.thegamer.com/disturbing-things-nathan-drake/

 

https://www.theguardian.com/technology/2015/mar/20/why-dont-we-feel-guilty-in-video-games

Επεξ/σία από prefuse
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 ώρες πριν, prefuse είπε

Και εμένα μου άρεσε το uncharted 4, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτά που γράφεις. Γενικά ο χαρακτήρας Nathan Drake ξεκίνησε και είναι ένας τυχοδιώκτης που σκοτώνει ότι βρει μπροστά του για να βρει χαμένους θησαυρούς. Στα περισσότερα uncharted σημασία έχει η συνέχεια της ιστορίας, παρά ο ίδιος ο χαρακτήρας που είναι αρκετά απλοϊκός και χωρίς ηθική/βάθος όπως άλλοι χαρακτήρες.

 

Αντιθέτως τα tlous ειδικά το 2 βλέπει σφαιρικά το θέμα και είναι πολύ πιο φιλοσοφημένο σε όλα τα επίπεδα. (βασικά αυτό, το GTA v και rdr2 είναι από τα παιχνίδια με σκληρή κριτική για τις κοινωνίες που ζούμε και τις ηθικές αξίες που έχουν δημιουργηθεί) 

 

Αν ψάξεις στο ίντερνετ στα αγγλικά είχε και ένα ωραίο άρθρο για την χαρακτηρολογια του Nathan και γενικά για τα uncharted games. Άσχετα από το φιλοσοφικο/κοινωνιολογικό περιεχόμενο, τα παιχνίδια είναι απολαυστικά. Στο 4 προσπάθησαν πάντως να ξεφύγουν απο την προηγούμενη ηθική του σκοτώνω ότι βρω μπροστά μου για να πλουτισω.

Εξαιρετικά σεναριακά action game's είναι τα παραπάνω που ανέφερα και αναφέρονται και στο παρελθόν της Αμερικής βλέπε rdr2, και στην σύγχρονη εποχή βλέπε GTA v/tlous 1/2.

 

Δεν είναι αυτό που είχα διαβάσει που ήταν πολύ καλύτερα δομημένο και αναλυτικό ως προς τον χαρακτήρα του Nathan αλλά παίρνει κάποιος μια ιδέα, ξέχασα και τον σεξισμό που είχε.

https://www.thegamer.com/disturbing-things-nathan-drake/

 

https://www.theguardian.com/technology/2015/mar/20/why-dont-we-feel-guilty-in-video-games

Spoiler

 

Συζητώ για τον Nathan Drakes του Uncharted 4 ο οποίος μόνο τυχοδιωκτικά δεν ενεργεί στο παιχνίδι.

Όσο για την ενήλικη πλέον Ellie του TLOU 2 δε βρίσκω ένα θετικό στοιχείο στο χαρακτήρα, τον τρόπο που φέρεται η την εικόνα της ώστε να την θεωρησω οποιουδήποτε τύπου πρότυπο, περισσότερο όπως είπα προϊόν προπαγάνδας είναι το τυπάκι του δεύτερου μέρους. Αντίθετα την παράσταση την έκλεψε η Abby η οποία σαν χαρακτήρας είχε κάτι να πει.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
59 λεπτά πριν, Armoral είπε
  Απόκρυψη περιεχομένων

 

Συζητώ για τον Nathan Drakes του Uncharted 4 ο οποίος μόνο τυχοδιωκτικά δεν ενεργεί στο παιχνίδι.

Όσο για την ενήλικη πλέον Ellie του TLOU 2 δε βρίσκω ένα θετικό στοιχείο στο χαρακτήρα, τον τρόπο που φέρεται η την εικόνα της ώστε να την θεωρησω οποιουδήποτε τύπου πρότυπο, περισσότερο όπως είπα προϊόν προπαγάνδας είναι το τυπάκι του δεύτερου μέρους. Αντίθετα την παράσταση την έκλεψε η Abby η οποία σαν χαρακτήρας είχε κάτι να πει.

 

 

Κατα την προσωπική μου άποψη ξεκινας με λάθος βάση, δεν υπάρχουν πρότυπα, guru, αλάνθαστοι, άρια φυλή, το "καλύτερο"..

Τα the last of us (ο τελευταίος απο εμάς) αναφέρεται στην χαμένη ανθρωπιά, οποτε τι ακριβώς θετικά πράγματα αναζητάς, αφου το θέμα του ειναι σκοτεινό, ειναι απο τα πιο ώριμα, κοντά στην πραγματικότητα και ρεαλιστικά σεναριακά ως προς τους χαρακτήρες (οχι gfx) μαζι με RDR2.

Ναι αν εν έτη 2021 αναζητάει κάποιος happy ending οπως οι ανάλαφρες κακές (γιατι υπάρχουν και καλές) ταινίες του hollywood, δεν θα τις βρει σε αυτά τα παιχνίδια, που ειναι οτι πιο ώριμο εχει δώσει η κοινότητα του gaming (προφανώς και αλλα που δεν έχω παίξει, για να προλάβω μερικούς) αλλα γενικά, απο απολαυστικούς μεν, ανάλαφρους δε, τίτλους πίου πίου, φτάσαμε σε μια εποχή που καποια παιχνίδια, αναδεικνύουν κοινωνικό προβλήματισμό και σχολιάζουν τις κοινωνίες μας ή ακομα κάνουν γνωστή την (αμερικάνικη) ιστορία και πως χτίστηκε μια ολόκληρη χώρα πχ RDR2.

Επεξ/σία από prefuse
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...