Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[SergioX]

5 hours ago, Marcos_Aurilius said:

Καλημέρα. Επειδή είναι κι εμένα στην λίστα για τα άμεσα επόμενά μου, είχες παίξει το πριν ZD? Αν ναι, πόσο διαφορετικό το ένιωσες στο κομμάτι της ιστορίας συγκεκριμένα? Τα τεχνικά προφανώς θα είναι ακόμα αρτιότερα από το πρώτο, αλλά στο ZD με είχε τραβήξει περισσότερο απ'όλα το σενάριο, που όσο αποκαλυπτόταν τόσο νιαζόσουν περισσότερο για την έκβαση. Στο τέλος, είπα ότι αυτό πρέπει να γίνει ταινιάρα.

Το FW είναι μια φυσική συνέχεια του ZD,έρχεται και δένει ωραία...Σίγουρα σε κρατάει και όπως στο 1ο,σταδιακά μαθαίνεις όλο και περισσότερα για την πλοκή

Όσον αφορά τον τεχνικό τομέα,θα πάθεις πλάκα...

[gtsoui]

Τίτλοι τέλους μετά από περίπου 30 ώρες για το πολύ δύσκολο The Stone of Madness στο nintendo switch.

Διαδραματίζεται το έτος 1799 στα Πυρηναία Όρη και η δράση του διαδραματιζεται σε ένα μοναστήρι από το οποίο προσπαθείς να αποδράσεις.

Πρόκειται για ένα stealth παιχνίδι, με οπτική από ψηλά και υπό γωνία, παρόμοιο με το; Commandos και Desperados.
Έτσι λοιπόν, αναλαμβάνεις τον ρόλο κάποιων τροφίμων στις φυλακές του μοναστηριακού συγκροτήματος,  οι ιδιότητες των οποίων διαφέρουν μεταξύ τους και προσπαθείς να φέρεις εις πέρας τις αποστολές του παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας συνδυαστικά τα προτερήματα του καθενός.

Το gameplay του λοιπόν σε γενικές γραμμές ακολουθεί την πεπατημένη οδό..δηλαδή θα πρέπει να περνάς απαρατήρητος από τους εχθρούς όταν μπαίνεις σε μια απαγορευμένη περιοχή, έχοντας δυνατότητα να βλέπεις ως ένα "κώνο" το πεδίο όρασης τους, να τους ρίχνεις αναίσθητους για να προχωρήσεις στο επόμενο μέρος, να κρύβεσαι σε θάμνους η να μπαίνεις σε κιβώτια για να κρυφτείς κτλ. 

Μέχρι εδώ λοιπόν, όλα καλά! Στην αρχή του κειμένου, περιέγραψα το παιχνίδι ως πολύ δύσκολο έχοντας ως μέτρο σύγκρισης τα παιχνίδια του ίδιου είδους που ανέφερα. Ίσως θυμάμαι λάθος αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι σε εκείνα, δεν είχα δυσκολευτεί τόσο πολυ, πόσω μάλιστα από την πρώτη αποστολή κιόλας!
Η όλη δυσκολία λοιπόν, έχει να κάνει με την διάρθρωση γενικά του παιχνιδιού αλλά και με κάποια πολύ σημαντικά στοιχεία σχετικά με τους χαρακτήρες που χειρίζεσαι.

Με το που ξεκινάς το παιχνίδι και μετά από πολύ σύντομο διάστημα, ελέγχεις τρεις χαρακτήρες και στους οποίους σταδιακά προστίθενται και άλλοι. Όλοι αυτοί λοιπόν, εκτός από τις δυνατότητές τους, έχουν και αδυναμίες.  Για παράδειγμα, ο Alfredo που είναι παπάς, έχει την δυνατότητα να διαβάζει σε αντίθεση με άλλους χαρακτήρες ( μαθαίνοντας έτσι χρήσιμες πληροφορίες), να βλέπει ίχνη και να διώχνει τα πνεύματα ( περισσότερα για' αυτά παρακάτω), αλλά δεν αντέχει την βία, όπως να βλέπει νεκρούς η ακόμα και αναίσθητους ανθρώπους. Ο Eduardo είναι ο ρωμαλέος της υπόθεσης, όπου με την δύναμη του μπορεί να πετάει κοτρόνες στους φρουρούς η να κουβαλάει ξύλα για να φτιάξει μια " γέφυρα", αλλά φοβάται το σκοτάδι. Η η Leonora που ρίχνει αναίσθητους η σκοτώνει, ανοίγει κλειδαριές αλλά φοβάται τη φωτιά. 
Κάθε φορά λοιπόν που ένας χαρακτήρας εκθέτει τον εαυτό του σε κάποια από τις φοβίες του, μειώνεται μια μπάρα που αποτελεί τα επίπεδα του στρες του. Αν αυτή μηδενίσει, τότε ο χαρακτήρας αυτός θα αποκτήσει ένα επιπλέον αρνητικό χαρακτηριστικό! 

Το παιχνίδι έχει επίσης εναλλαγή σε μέρα και νύχτα, όπου στη νύχτα αλλαζουν κάποια στοιχεία της περιοχής, όπως οι περίπολοι των φρουρών, αλλά ακόμα πιο σημαντικό, εμφανίζονται φαντάσματα τα οποία σε κυνηγάνε ανελέητα και μπορούν να εκδιωχθούν μόνο με τη βοήθεια του παπά ( και μόνο αν έχει στην κατοχή του ένα συγκεκριμένο αντικείμενο).

Ο παίκτης κατά τις βραδινές ώρες έχει την δυνατότητα να επιστρέψει στο κελί, όπου εκεί μπορείς να προβείς σε κάποιες δραστηριότητες, όπως το να κατασκευάσεις αντικείμενα, να γιατρέψεις την ζωή των πρωταγωνιστών η να καλυτερέψεις το επίπεδο του στρες.

 Άλλο ένα στοιχείο που θέλει προσοχή, είναι το γεγονός ότι σε κάθε αποστολή μπορείς να έχεις διαθέσιμους μόνο 3 χαρακτήρες. Ενδέχεται μάλιστα, σε περίπτωση που κάποιοι είναι σε κακη κατάσταση, να ξεκινήσεις την ημέρα με λιγότερους από τρεις, κάτι που οπως είναι εύκολα κατανοητό, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι.

Σε σχέση με όλα τα παραπάνω και ως συνέχεια τους, βρήκα τον εαυτό μου πολλές φορές να αλλάζω μια απόφαση μου, αφού είχα υποστεί τις συνέπειες της. Για παράδειγμα, ήταν πολλές οι φορές που ξεκίνησα να πάω με κάποιον χαρακτήρα κρατώντας το φανάρι στο σκοτάδι να κάνει μια ενέργεια,  μόνο και μόνο να συνειδητοποιησω μετά από λίγο ότι είχα αφήσει μόνο του αυτον που φοβάται το σκοτάδι...η να έχω ρίξει αναίσθητο κάποιον φρουρό, να έχω επιλέξει όλο το group να προχωρήσει παραπέρα, αλλά να αρχίσει να ανεβάζει στρες ο χαρακτήρας που φοβάται τα βίαια επεισόδια..είχα ξεχάσει δηλαδή να κρύψω κάπου τον φρουρό η να τον σύρω κάπου πιο μακριά. Γενικά λοιπόν, ένιωσα ότι θέλει αρκετό micromanagement το παιχνίδι, κάτι που δεν περίμενα.

Όλα αυτά λοιπόν που περιέγραψα, για μένα προσωπικά, αύξησαν πάρα πολύ το βαθμό δυσκολίας. Πρέπει να είναι το μοναδικό παιχνίδι που έχω παίξει της συγκεκριμένης κατηγορίας που να έχει μαζεμένα όλα αυτά τα στοιχεία, εκτός και αν δεν θυμάμαι εγώ καλά. Σε λίγες μέρες πάντως ξεκινάω το νέο Commandos και είμαι πεπεισμένος ότι - για καλό η για κακό- δεν θα έχει τέτοια πολυπλοκότητα στο gameplay του.

Για να μην το ξεχάσω, πολύ νωρίς στο παιχνίδι, θα κληθεις να κάνεις μια επιλογή, η οποία θα καθορίσει όλο το campaign του, τις αποστολές που θα έχεις, την διάρκεια του αλλά και προπαντώς την δυσκολίας όλου του παιχνιδιού.

Σε γενικές γραμμές λοιπόν μου άρεσε πολύ το παιχνίδι, αλλά καταλαβαίνω ότι όλα αυτά τα στοιχεία που έγραψα, μπορεί να αποθαρρύνουν κάποιους από το να το παίξουν. Πάντως δεν είναι ακριβό, νομίζω το αγόρασα στα 30 ευρώ και αν είναι κάποιος φίλος του είδους, θεωρώ ότι αξίζει να του δώσει μια ευκαιρία.
Πάντως χαίρομαι ιδιαίτερα καθώς φαίνεται ότι φέτος είναι μια χρονια αναβίωσης του είδους, με το Stone of Madness,  το νέο  Commandos και το εκπληκτικό - όπως δείχνει και ελπίζω- Eriksholm: The Stolen Dream που θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή φέτος. Σε όποιον αρέσουν αυτά τα παιχνίδια, δείτε το trailer και θα εκπλαγειτε.
 

Επεξ/σία Πέμπτη στις 08:50 μμ από gtsoui

[stevenfins]

@gtsoui Ένας από τους λόγους που δεν το έχω αγοράσει ακόμα, πέρα από το τεράστιο backlog, είναι και ο προβληματικός χειρισμός που είχα αντιμετωπίσει στο demo του παιχνιδιού πριν την κυκλοφορία. Είναι ίσως το αγαπημένο μου είδος παιχνιδιού, αλλά λόγω αυτού δεν είχα τερματίσει καν το demo. Εσύ πως το είδες σε αυτό το κομμάτι;

Tα παιχνίδια της Mimimi έπαιρναν άριστα σε αυτό το κομμάτι.

[gtsoui]

46 λεπτά πριν, stevenfins είπε

@gtsoui Ένας από τους λόγους που δεν το έχω αγοράσει ακόμα, πέρα από το τεράστιο backlog, είναι και ο προβληματικός χειρισμός που είχα αντιμετωπίσει στο demo του παιχνιδιού πριν την κυκλοφορία. Είναι ίσως το αγαπημένο μου είδος παιχνιδιού, αλλά λόγω αυτού δεν είχα τερματίσει καν το demo. Εσύ πως το είδες σε αυτό το κομμάτι;

Tα παιχνίδια της Mimimi έπαιρναν άριστα σε αυτό το κομμάτι.

Ξέχασα να αναφέρω το συγκεκριμένο κομμάτι, είναι δύσκολος ο χειρισμός πολύ. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι παίζω σε κονσόλα.. Δύσκολο στο να αλλάζεις χαρακτήρες, στο να διαλέγεις αντικείμενο να χρησιμοποιήσεις κτλ. Άλλος ένας λόγος που κάνει ακόμα πιο δύσκολο το παιχνίδι για μένα τουλάχιστον.

[stevenfins]

51 λεπτά πριν, gtsoui είπε

Ξέχασα να αναφέρω το συγκεκριμένο κομμάτι, είναι δύσκολος ο χειρισμός πολύ. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι παίζω σε κονσόλα.. Δύσκολο στο να αλλάζεις χαρακτήρες, στο να διαλέγεις αντικείμενο να χρησιμοποιήσεις κτλ. Άλλος ένας λόγος που κάνει ακόμα πιο δύσκολο το παιχνίδι για μένα τουλάχιστον.

Αυτό φοβόμουν. Εγώ σκέψου είχα δυσκολευτεί με ποντίκι και πληκτρολόγιο. Οπότε φαντάζομαι πως θα είναι με το χειριστήριο.