Πως αντιμετωπίζεται το συναίσθημα της τελειότητας και μη ολοκλήρωσης σε project?

[Dasd000]

Εδώ και 1 χρόνο περίπου έχω πάθει αυτό το να μην θέλω να τελειώσω το πρότζεκτ και να έχω αυτό το συναίσθημα να είμαι τελειομανής να τα θέλω όλα τέλεια και να μην τελειώνω τίποτα. Ενώ έχω τις γνώσεις, οργανώνω πλέον τα project πολύ καλά και αρχίζω να χτίζω μετά μου φεύγει το συναίσθημα να συνεχίσω, χάνεται το ενδιαφέρον και δεν έχω κίνητρο. Ήρθε η ώρα να αρχίσω να ψάχνω δουλειά, να φτιάξω το βιογραφικό και δεν ξέρω τι να βάλω από πρότζεκτ γιατί δεν έχω εργασιακή εμπειρία. 2-3 χρόνια που ασχολούμαι αισθάνομαι ότι είμαι "άχρηστος". Είμαι και 26 και δεν αντέχω να κάνω δουλειές που δεν μου αρέσουν πλέον.

Το τραγικό είναι ότι όλοι η παρέα (όλοι προγραμματιστές αλλά έχουν φύγει έξω) έχει πιάσει δουλειά εκτός από εμένα και έχουμε τις ίδιες γνώσεις πάνω κάτω. Ενώ είχαμε κάνει ένα μικρό challenge στην παρέα να κάνουνε μία εφαρμογή ο καθένας μας ήμουν ο πρώτος που τελείωσε την εφαρμογή (scraping για κάποια δεδομένα και μια πλατφόρμα για να εμφανίζει και να έχει admin pane κτλ) αισθάνομουν χάλια μετά, πάλι το ίδιο συναίσθημα. Επίσης και τα παλικάρια κάνανε πολύ καλοί δουλειά. Ειναι το πρωτο project που τελειώνω μετά από πολύ καιρό. Νομίζω ότι χρειάζομαι κάτι να με πιέζει πραγματικά σαν να πρέπει να υπάρχει ένα deadline. Όταν βάζω μόνος μου deadlines, dead είναι στις επόμενες ώρες ή στην επόμενη μέρα. Κάποια συμβουλή ή κάτι δεν ξέρω. Αισθάνομαι ότι χρειάζομαι ψυχολόγο.

[Επισκέπτης]

1 ώρα πριν, Dasd000 είπε

Εδώ και 1 χρόνο περίπου έχω πάθει αυτό

Θα έλεγα ότι χρειάζεσαι ένα διάλειμμα για ξεκούραση. Για την συνέχεια προτείνω εργασιοθεραπεία μέσω της τέχνης, Πχ ζωγραφική, ή κάτι άλλο που να σ' αρέσει - Να περιέχει πάντως χειροτεχνία. Αυτό που αναφέρεται συχνά ως τελειομανία, δεν είναι απλά μια εμμονή με την τελειότητα, αλλά και μια εμμονή με την ατέλεια - Δηλαδή η τάση, του να βρίσκεις παντού λάθη. Αυτό το τελευταίο είναι και καλό στοιχείο, θα σε βοηθήσει να γίνεις άριστος - Αλλά μέχρι τότε θα σε ταλαιπωρήσει. Η τέχνη δεν έχει λάθη, κι αυτό θα σε βοηθήσει. Αντίθετα μ' αυτήν, η τεχνική έχει λάθη - Απόφυγε την προς το παρόν.  Για την συνέχεια, κι αφού θα έχεις κάνει το διάλειμμα σου, Πχ λίγες μέρες αποχή απ' το pc, προσπάθησε να τελειώσεις κάτι μικρό που θα ξεκινήσεις. Κάνε κι ένα δεύτερο, μικρό επίσης και τελείωσε το... Ίσως σε δυσκολέψει και το μικρό αλλά σιγά - σιγά, κάνοντας μικρές υλοποιήσεις, θα ξεκολλήσεις.

[MastroGiannis]

Αναφορά σε κείμενο

Είμαι και 26 και δεν αντέχω να κάνω δουλειές που δεν μου αρέσουν πλέον.

Μην ανησυχείς, έτσι θα σε πάει μια ζωή.

Έχεις την "ατυχία" να είσαι από αυτές τις δημιουργικές φύσεις που η αναζήτηση και η ανακάλυψη ισοδυναμούν με την αναζωογόνηση, ενώ, η επανάληψη, με τη στασιμότητα, την εργαλειοποίηση, την αχρήστευση και, εν τέλει, την απονέκρωση. Από κάτι νέο με το οποίο καταπιάνεσαι κάθε φορά, στην πραγματικότητα, αποζητάς τη χαρά της μάθησης και όχι τα [όποια] οφέλη της παραγωγικότητας, την οποία παραγωγικότητα, ακόμα και η Ψυχολογία έχει αναγάγει σε ύψιστη κοινωνική αξία και βασικότερη ένδειξη ψυχικής υγείας, ενώ, η επιθυμία για τελειότητα και κυρίως η αναστολή που προκαλεί, κρύβει από πίσω της το φόβο του τελειώματος, του τέλους, τόσο του έργου όσο και του ίδιου του δημιουργού.  

Σε μια κοινωνία που η Αγορά διατηρεί το σημείο κορεσμού κάθε τομέα σε χαμηλό επίπεδο, ορίζει και κρίνει τα πάντα και τους πάντες με τα υλικά της κριτήρια και αποτελεί στενωπό για τη δημιουργικότητα και την πρόοδο των ανθρώπων της, μετατρέποντάς τους σε γραμμικά, προβλέψιμα  και χειρίσιμα χαμστεράκια, τύποι σαν κι εσένα, όσοι δεν έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν ελεύθερα τη δημιουργικότητά τους και ν’ αναπτυχθούν, ή τη "φρόνηση" να την ακρωτηριάσουν εγκαίρως και να ενταχθούν,  καταλήγουν να καταντούν τα απόβλητά της στο περιθώριό της με αποκλίνουσα συμπεριφορά και να καταδικάζεται το αποτέλεσμα στη θέση της αιτίας. Το να νιώθει κάποιος με τα δικά σου χαρακτηριστικά άχρηστος, σημαίνει πως έχει αρχίσει να υιοθετεί αλλότρια κριτήρια και ιδανικά και έχει θέσει στη θέση των στόχων και των μέσων του τους στόχους και τα μέσα αυτής της Αγοράς.

Σου προτείνω (για αρχή) να διαχωρίσεις στο μυαλό σου την παραγωγικότητα από τη δημιουργικότητα, το επάγγελμα απ’ την ασχολία και τη δουλειά από την εργασία. Καλό είναι να ασχοληθείς με κάτι που διάλεξες εσύ και όχι το αντίθετο. Ούτως ή άλλως, όλα τα επαγγέλματα  παραλλαγές του πρώτου είναι, ενώ, το να μένεις άπραγος, δε σημαίνει ότι δεν κάνεις κάτι χρήσιμο – κυρίως για τον εαυτό σου.

Στο ερώτημα όμως πώς αντιμετωπίζεται το "αίσθημα της τελειότητας και μη ολοκλήρωσης", η απάντησή μου είναι: με βαθειά αυτογνωσία, αέναη αναζήτηση και σωστό προσανατολισμό των χαρισμάτων σου στις κατάλληλες διεξόδους, ή, με ναρκωτικά, ώστε να βαδίζεις τις dead lines κατά μήκος.

Υ.Γ.

Τις προτάσεις του LppToLss, μιας και η εύστοχη απάντησή του αφορά κι εμένα, θα τις ακολουθήσω κι εγώ.

Επεξ/σία 30 Νοεμβρίου 2020 από MastroGiannis

[solarpower]

Μιλάμε για τον υποθετικό προγραμματιστή:

Αν δεν υπάρχει πραγματικό deadline, τότε δεν υπάρχει και πίεση για να τελειώσει κάτι που φτιάχνει. Εκτός φυσικά από την θέληση να το δει τελειωμένο!

Συνήθως το κόλλημα προκύπτει από την αδυναμία να σκεφτεί τη συνέχεια επειδή ταυτόχρονα σκέφτεται δυο ή τρεις παραλλαγές και αυτές είναι αρκετά διαφορετικές και ο κάθε δρόμος προς αυτές είναι ένα φορτίο που η ιδέα και μόνο τον κάνει να μένει απαθής!

Ένα απλό σύστημα να συνεχίζει τη δουλειά του είναι να κρατάει σημειώσεις To-Do, με notepad, όπου θα γράφει στην αρχή τι θέλει να  διορθώσει και προς το τέλος τι θέλει να βάλει ακόμα. Κάθε μέρα ανοίγει τις σημειώσεις και δουλεύει πρώτα τις διορθώσεις, και μόλις κάποια τελειώσει τις σβήνει. Επειδή στη πορεία της εργασίας έρχονται ιδέες, τις προσθέτει στο τέλος, και συνεχίζει!

Επίσης καμιά φορά είναι καλό να έχει παράλληλα προγράμματα, που δεν έχουν όλο το δάσος (όλες τις λειτουργίες), αλλά μόνο αυτά που χρειάζονται για να τσεκάρει μια ιδέα. Οπότε φτιάχνει ένα αντίγραφο, πετάει έξω ότι δεν χρειάζεται και δουλεύει στο κομμάτι που θέλει. Μετά τον ανανεωμένο και αποδεκτό κώδικα τον περνάει στο καλό!

Επίσης όταν κουράζεται με τα δικά του, ρίχνει και καμιά ματιά αλλού. Το να πάρει ιδέα ή και κώδικα και να τον προσαρμόσει δεν είναι ντροπή!

Τέλος κάθε πρόγραμμα πρέπει να έχει κάποια όρια. Κανείς δεν φτιάχνει το πρόγραμμα για τα πάντα! Εφόσον τα όρια-προδιαγραφές εκπληρώνονται, το πρόγραμμα έχει τελειώσει. Νέα όρια ή προδιαγραφές σημαίνει νέα έκδοση!

 

 

Επεξ/σία 2 Δεκεμβρίου 2020 από solarpower