Διαπιστώσεις

EVMENHS · 17 Μαΐου 2022

Είχα ανοίξει ένα θέμα σχετικώς με μια πρόσφατη περίπτωση υποψηφίου συνεργάτη πτυχιούχου οικονομικών χωρίς εμπειρία που ζητούσε 1500 καθαρό μηνιαίο μισθό.

Ο μεγαλύτερος αριθμός σχολιαστών το θεώρησε εντελώς φυσικό να λάβει κάποιος πτυχιούχος οικονομικών ως πρώτο μισθό 1500 καθαρά προ φόρων. Από αυτό έκανα τις εξής διαπιστώσεις:

Μάλλον κυκλοφορεί πολύ χρήμα, υπάρχει λίπος, καβάτζα, που λένε, δηλαδή οι περισσότεροι τον έχουν τον τρόπο τους (αφού οι απαιτήσεις για πρώτο μισθό 1500 καθαρά προ φόρων αυτό δηλοί).
Κάποιοι υπολογίζουν την αμοιβή τους μόνο αναλόγως των αναγκών τους (και εγώ θα ήθελα μια πόρσε, την έχω ανάγκη και μου λείπει πολύ) και όχι συνδυαστικά με τις αμοιβές της αγοράς (αυτός είναι και ένας από τους λόγους που πολλοί τεχνήτες που γνωρίζω, εντός της οικονομικής κρίσεως ευρέθησαν χωρίς πελατεία και χωρίς δουλειά). Δηλαδή επικρατεί η λογική τόσα μου λείπουν τόσα θέλω και όπου πιάσει (αν πιάσει, στις πλείστες των περιπτώσεων μαντεύετε τι πιάνουν).
Κάποιοι έχουν ιδεολογικές παρωπίδες και προτάσσουν μια στείρα διαφωνία σε όλα, ή εν είδει εργατοπατέρα διεκδικούν διαδυκτιακά το δίκιο του εργάτη (μόνο που δεν μιλούσαμε για εργάτη αλλά κατ’ουσίαν για ασκούμενο πτυχιούχο).
Πολλοί έχουν την άποψη ότι όταν κάποιος λάβει το πτυχίο του, είναι έτοιμος επαγγελματίας (αυτό μου θυμίζει χαριτωμένες διαφημίσεις κάποιων ιεκ και κολλεγίων), αυτό δείχνει ότι υπάρχει μεγάλη ανωριμότητα αφού, αυτοί που τα λένε αυτά, δεν δύνανται να κατανοήσουν ούτε τα βασικά.
Δυστυχώς σε πολλούς έχει διαμορφωθεί η λανθασμένη άποψη ότι άμα τη λήψει του πτυχίου τους γίνονται μελη μιας συντεχνίας, μιας ανώτερης κάστας ανθρώπων, με επαγγελματικά δικαιώματα και εξασφαλισμένο μέλλον και ότι η κοινωνία πρέπει να τους αμείψει για την προσπάθεια και τα ξενύχτια μελέτης για να αξιωθούν πτυχίο. (έλα όμως που τον πελάτη – το πραγματικό αφεντικό της αγοράς, ουδόλως τον ενδιαφέρει εάν έχεις πτυχίο, και από που, αλλά αν μπορείς να δώσεις λύση στο πρόβλημα του, στην ανάγκη του) (π.χ. κανείς ασθενής δεν κάνει επιλογή ιατρού βάσει πτυχίου αλλά μόνο βάσει φήμης που έχει χτιστεί βάσει αποτελεσμάτων).
Σε πολλούς νέους ανθρώπους έχει καλλιεργηθεί η άποψη ότι η κοινωνία (δηλα δη όλοι οι άλλοι) τους οφείλει τα δικαιώματα τους αλλά ξεχνούν πως για να έχεις δικαιώματα πρέπει να έχεις και υποχρεώσεις (ειδάλλως το να έχεις μόνο δικαιώματα οδηγεί στην ανευθυνότητα). Συνεπώς πρώτα αποδεικνύεις ότι είσαι ικανός να φέρεις τα αποτελέσματα για τα οποία προσελήφθης και έπειτα αμείβεσαι. Τι έτσι προκαταβολικώς θες την αμοιβή σου;
Αν κρίνω από τις προσωπικές επιθέσεις που δέχθηκα (κατάρες, ύβρεις, αγενή συμπεριφορά) διαπίστωσα ότι υπάρχει πολύ μίσος και φθόνος σε πολλούς συνανθρώπους μας στα όρια της ψυχοπαθολογικής καταστάσεως. Αυτοί μισούσαν τόσο την εργασία τους ή τον εργοδότη τους που ευκόλως πρόβαλαν το μίσος αυτό σε όποιον είχε διαφορετική άποψη από αυτούς.
Πολλοί έχουν μια δημοσιοϋπαλλική θεώριση των πραγμάτων, όπου η αμοιβή είναι ανεξάρτητη των ευθυνών (γι’αυτόν το λόγο το Ελληνικό Δημόσιο είναι τόσο αναποτελεσματικό). ‘Ετσι κάποιοι θέλουν μισθό διευθυντή αλλά χωρίς τις ευθύνες του (και εγώ θέλω πόρσε).