Προς το περιεχόμενο

R.I.P. David Bowie


saxos55

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Καταπληκτικό τραγούδι και ο Bowie το απογειώνει  στον θεό !!!

Παρεμπιπτόντως όλος ο δίσκος των placebo - Without You I’m Nothing ειναι απίστευτος, ατμοσφαιρικός, μελαγχολικός,

το ενα κομμάτι καλύτερο απο το άλλο !!!

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 107
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

και αυτό το τρίλεπτο αριστούργημα

 

 

Time takes a cigarette, puts it in your mouth
You pull on your finger, then another finger, then your cigarette
The wall-to-wall is calling, it lingers, then you forget
Ohh how how how, you're a rock 'n' roll suicide

You're too old to lose it, too young to choose it
And the clocks waits so patiently on your song
You walk past a cafe but you don't eat when you've lived too long
Oh, no, no, no, you're a rock 'n' roll suicide

Chev brakes are snarling as you stumble across the road
But the day breaks instead so you hurry home
Don't let the sun blast your shadow
Don't let the milk float ride your mind
You're so natural - religiously unkind

Oh no love! you're not alone
You're watching yourself but you're too unfair
You got your head all tangled up but if i could only
Make you care
Oh no love! you're not alone
No matter what or who you've been
No matter when or where you've seen
All the knives seem to lacerate your brain
I've had my share, I'll help you with the pain
You're not alone

Just turn on with me and you're not alone
Let's turn on with me and you're not alone 
Let's turn on and be not alone
Gimme your hands cause you're wonderful

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ολος ο δισκος ειναι σαν να μας αποχαιρεταει. Φυσικα και το ηξερε. Ο παραγωγος του ειπε οτι ηταν ενημερος και οτι ηθελε να πει αντιο στους fans.

 

Με κατεστρεψε σημερα. Εδω και κανα 12ωρο τον ακουω συνεχως, η διαθεση μου σκατα.

 

edit: Συνεχιζω να μην καταλαβαινω πως μπορει καποιος να μην ηξερε τον david bowie. Πραγματικα απο τους μεγαλυτερους καλλιτεχνες/perfomer που εχουν υπαρξει.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ImageHandler.ashx?m=Fit&f=ZmlsZXMvMS8yMD


Ολος ο δισκος ειναι σαν να μας αποχαιρεταει. Φυσικα και το ηξερε. Ο παραγωγος του ειπε οτι ηταν ενημερος και οτι ηθελε να πει αντιο στους fans.

 

 

Indeed....  

 

Ο Bowie γνώριζε πως πλησιάζει το τέλος και το Lazarus ήθελε να είναι το κύκνειο άσμα του.

 

 

Ο τελευταίος δίσκος του David Bowie ήταν ένα προσεκτικά ενορχηστρωμένο αντίο στους θαυμαστές του, όπως επιβεβαιώνει ο παραγωγός του, Tony Visconti.

 

Το τελευταίο βίντεοκλιπ Lazarus, που κυκλοφόρησε στα 69α γενέθλια του Bowie, μόλις δύο ημέρες πριν από το θάνατό του, ανοίγει με τους στίχους: "Κοιτάξτε με, είμαι στον παράδεισο!" και σήμερα, αυτό το σκοτεινό βίντεο αποκτά μια δεύτερη ερμηνεία που το μεταμορφώνει σε κύκνειο άσμα του Bowie.

 

O Visconti, ο παραγωγός που συνεργάστηκε με Bowie αναφέρει στη δήλωσή του δήλωση ότι σκόπιμα δημιουργήθηκε ώστε χρονικά να είναι το «αποχαιρετιστήριο δώρο» για τους θαυμαστές του. "Πάντα έκανε ό, τι ήθελε να κάνει και ήθελε να το κάνει με τον δικό του τρόπο - με τον καλύτερο τρόπο... 

 

Ο θάνατός του δε διαφέρει από τη ζωή του - ένα έργο τέχνης. Έκανε το Blackstar για εμάς, ως αποχαιρετιστήριο δώρο του. 

Ήξερα εδώ και ένα χρόνο πως αυτός ήταν ο τρόπος που θα γινόταν, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος. 

 

Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, γεμάτος αγάπη και ζωή. Θα είναι πάντα μαζί μας.

Για την ώρα είναι σκόπιμο να θρηνούμε." αναφέρει ο Tony Visconti. 

 

 

http://www.lifo.gr/now/people/86331

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συνεχιζω να μην καταλαβαινω πως μπορει καποιος να μην ηξερε τον david bowie. Πραγματικα απο τους μεγαλυτερους καλλιτεχνες/perfomer που εχουν υπαρξει.

 

Έχετε κολλήσει μερικοί ότι ντε και καλά θα ΄πρεπε να τον ξέρει όλος ο κόσμος. Ούτε 1 φορά δεν τον είχα ακούσει, γιατί δεν έχω ιδέα από ξένη μουσική και ειδικά με ροκ. 

 

Είναι σαν να πεθαίνει ο Oliver Kahn και να σου λέω είναι δυνατόν να μην τον ξέρεις; Έχει πάρει 8 πρωταθλήματα, Τσάμπιονς Λιγκ και σύνολο 23 τίτλους και έχει βγει αρκετές φορές ο καλύτερος τερματοφύλακας.

 

Δεν τον ξέρεις γιατί πολύ απλά δε σ' ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο, όπως και μερικούς δεν τους ενδιαφέρει η (ξένη) ροκ μουσική. Τόσο μυαλό θέλει;

 

Και όχι Maus, όποιος δεν τον ξέρει δε σημαίνει ότι ακούει Παντελίδη. Δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο. Δε σημαίνει ότι όποιος δε βλέπει ποδόσφαιρο, βλέπει μπαλέτο.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ολος ο δισκος ειναι σαν να μας αποχαιρεταει. Φυσικα και το ηξερε. Ο παραγωγος του ειπε οτι ηταν ενημερος και οτι ηθελε να πει αντιο στους fans.

 

Με κατεστρεψε σημερα. Εδω και κανα 12ωρο τον ακουω συνεχως, η διαθεση μου σκατα.

 

edit: Συνεχιζω να μην καταλαβαινω πως μπορει καποιος να μην ηξερε τον david bowie. Πραγματικα απο τους μεγαλυτερους καλλιτεχνες/perfomer που εχουν υπαρξει.

Εγώ μόνο σαν όνομα τον ήξερα. Τραγούδι του δε νομίζω να ξέρω κάποιο.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καταρχήν, να πω κι εγώ  με τη σειρά μου ότι είναι κρίμα να φεύγουν άνθρωποι δημιουργικοί τόσο νωρίς(διαβάζω ότι ήταν 69, αλλά θα τον έκοβα ότι κοντεύει τα 90) και ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

 

Κατά τ'άλλα:

Εγώ μόνο σαν όνομα τον ήξερα. Τραγούδι του δε νομίζω να ξέρω κάποιο.

 

Κάπως έτσι τον έβλεπα και εγώ.

2 μέρες τώρα προσπάθησα να πάρω μια γεύση από το έργο του, από τα διάφορα κομμάτια που ποστάρονται δεξιά αριστερα, γιατί ένιωθα ότι τον είχα αδικήσει ή δεν είχα δώσει την απαραίτητη προσοχή στο παρελθόν. Εκτός από 1-2 κομμάτια που δεν τα είχα ξανακούσει και έχουν πράγματι κάποια ωραία στοιχεία(πχ το r'n'r suicide πιο πάνω), σε γενικές γραμμές μάλλον καταλήγω εκεί που βρισκόμουν και πριν:

Ο μακαρίτης μάλλον ήταν πολύπλευρος καλλιτέχνης, με ιδιάιτερο ταλέντο στη δημιουργία εικόνων, περσόνων, υποννούμενων καταστάσεων και κυριότερα μάλλον, ήξερε να πιάνει το σφυγμό της εκάστοτε εποχής και να προσαρμόζεται με επιτυχία. Φυσικά, το φόρτε του ήταν, απ'ότι φαίνεται, ότι βοήθησε/προετοίμασε τα καλλιτεχνικά πράγματα από νωρίς(κάπου στη δεκαετία του '70) να οδηγηθούν αισθητικά προς τη δεκαετία του '80, όπου και κυριάρχησε σε όλα τα επίπεδα και βρήκε το φυσικό του περιβάλλον.

 

Τέλος πάντων, αυτά βρίσκονται εύκολα με μια πρόχειρη αναζήτηση στο ίντερνετ.

Εκεί που θέλω να καταλήξω, ορμώμενος από τη παραπάνω παράθεση, είναι ότι ο DB υπήρξε κατά τη γνώμη μου αδύναμος ως μουσικός και άχρωμος ως ερμηνευτής και μάλλον το κομμάτι "τραγούδι" ήταν μια παράπλευρη διάσταση του συνολικότερου έργου του(καλλιτέχνης/performer με την ευρεία έννοια), που αν την εξετάσουμε αποστασιοποιημένα από τα υπόλοιπα, δε θα είχε απασχολήσει τόσο πολύ τον κόσμο.

 

Πάντως, το όλο πακέτο μουσικού/ηθοποιού/παραγωγού/περφόρμερ/κοσμικού/γυναικά/fashion icon/ομορφοάσχημου/χομο-ετερο-ασεξουαλικού πλάσματος/κ.α., 

ομολογουμένως δεν θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να το υποστηρίξει τόσο καλά και δε βλέπω σύντομα να καταλαγιάζει η κουβέντα για την επιδραστικότητά του.

 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Τέλος πάντων, αυτά βρίσκονται εύκολα με μια πρόχειρη αναζήτηση στο ίντερνετ.

Εκεί που θέλω να καταλήξω, ορμώμενος από τη παραπάνω παράθεση, είναι ότι ο DB υπήρξε κατά τη γνώμη μου αδύναμος ως μουσικός και άχρωμος ως ερμηνευτής και μάλλον το κομμάτι "τραγούδι" ήταν μια παράπλευρη διάσταση του συνολικότερου έργου του(καλλιτέχνης/performer με την ευρεία έννοια), που αν την εξετάσουμε αποστασιοποιημένα από τα υπόλοιπα, δε θα είχε απασχολήσει τόσο πολύ τον κόσμο.

 

Θα σταθώ στις δύο χρωματισμένες φράσεις.

 

Όσον αφορά στο μπλε, η φωνή είναι κάτι υποκειμενικό.

 

Σα φωνή, προφανώς δεν έχει την φοβερή "ποιότητα". Όμως, αυτό δεν τον κάνει "άχρωμο ερμηνευτή". Η ερμηνεία είναι κάτι διαφορετικό από την φωνή.

 

Το κλασικότερο παράδειγμα "κακής φωνής" με απίστευτη ερμηνεία που μου ήρθε πρώτο πρώτο στο μυαλό, είναι o Bob Dylan.

Σε κάποιο κόσμο, η φωνή του μπορεί να ακούγεται σα γάτα που πεθαίνει.

Ειδικά αν δεν ξέρεις αγγλικά, μπορεί να σου φανεί μέχρι και ανυπόφορος.

 

Έλα όμως που η φωνή του "δένει" τέλεια με τους στίχους και τη μουσική του. Είναι αυτή που τους δίνει τη δύναμη που έχουν.

 

Άσχημη λοιπόν μπορεί για κάποιους. Άχρωμη δεν θα το έλεγα.

 

Το ίδιο πιστεύω ισχύει (ίσχυε, whatever) για τον Bowie. Η φωνή του δεν ήταν top, αλλά ταίριαζε με τα τραγούδια του.

Αλλά είπαμε, υποκειμενικά είναι αυτά, γούστα.

 

Το κόκκινο όμως ("αδύναμος ως μουσικός") δυσκολεύομαι να το δεχτώ.

 

Το 1969, όταν οι Archies τραγουδούσαν "Sugar, Sugar" [δηλαδή ένα χαζο-popάκι που σήμερα είναι για κανα παιδικό πάρτυ),

 

οι Creedence Clearwater Revival το "Bad Moon Rising", [προφανώς καλό κομμάτι που αντέχει και σήμερα, αλλά το έβγαλαν μετά από 10 χρόνια στο "κουρμπέτι", στα peak τους και γενικά ακολουθεί την "πεπατημένη" οδό των κομματιών τους και της εποχής τους)

 

o Bowie έβγαλε αυτό, στο δεύτερό του άλμπουμ:

(δική του σύνθεση, προφανώς έβαλε και ο παραγωγός το χεράκι του όπως γίνεται πάντα.)

 

Εγώ την ενορχήστρωση τη βρίσκω πολύ καλή. Μπορεί να είμαι και υποκειμενικός

 

Το αν εξελίχθηκε μετά, αν διατήρησε την εφευρετικότητά του, αν μπόρεσε να συμβαδίσει με την εποχή του (γιατί όταν ξεκίνησε ήταν πιο μπροστά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα είσαι πάντα μπροστά), είναι θέμα προς συζήτηση. Αλλά πιστεύω δεν του αφαιρεί από την αξία του.

 

Τεσπά, σταματάω εδώ. Δεν είμαι κανένα ιδιαίτερο fanboy, ούτε κανας ιστορικός της μουσικής. Στο google έβαλα το billboard του 1969 και πήρα ενδεικτικά 2 κομμάτια του top 10 για να σου δείξω τι γινόταν τότε.

 

Θα σου πω μόνο το εξής πριν κλείσω. Όπως φαντάζομαι και οι περισσότεροι συνομίληκοι μου στην Ελλάδα, δεν έχω δει ποτέ performance του. Έχω γεννηθεί στα 80's οπότε γενικά ότι είχε διάφορες περσόνες και την "παράλληλη δραστηριότητά του" την ανακάλυψα στα 00's με τη διάδοση του internet. Εν ολίγοις τον ξέρω κατά 95% μόνο από τη μουσική του. Τα υπόλοιπα τα ανακάλυψα μετά. Μου αρέσουν πολύ τα τραγούδια του.

 

Άρα "τα λοιπά" εκτός της μουσικής ίσως να του έδωσαν μια μυθική διάσταση, το δέχομαι.

 

Δυσκολεύομαι να πιστέψω όμως ότι η μουσική ήταν μια "παράπλευρη διάσταση" των υπόλοιπων εκφράσεών του.

Μάλλον το ανάποδο πιστεύω.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

+1 από εμένα για το ότι τον ήξερα μόνο από τα τραγούδια του(από το ραδιόφωνο) και μάλιστα σε κάποια(Heroes,pouting out fire) δεν ήξερα καν ποιος είναι ο καλλιτέχνης αν και ήταν από τα ραδιοφωνικά αγαπημένα μου.

 

Μόλις χθες έμαθα τα υπόλοιπα της καλλιτεχνικής του δράσης.

Πάντως είχε εξαιρετικά τραγούδια ο συγχωρεμένος και ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

μου φαίνεται περίεργο που τόσοι πολλοί τον άκουσαν αφού πέθανε παρότι την σχεδόν 50χρονη καριέρα του αλλά μάλλον εξηγείται λόγω ηλικίας αφού θεωρώ όσοι μεγάλωσαν στις δεκαετίες του 70-80 αποκλείεται να μην τον γνώριζαν, θυμάμαι ακόμα το γέλιο που έριξα σε αμερικάνικο δισκάδικο όταν είδα τι έκαναν στο εξώφυλλο του δίσκου του το 1991. Εκτός της μουσικής είχε παρουσία στον κινηματογράφο και ως πρωταγωνιστής (ο άνθρωπος που έπεσε στη γη, καλά χριστούγεννα κύριε λορενς, the hunger)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...