Μετανάστευση στο εξωτερικό: απορίες & συμβουλές

1 ώρα πριν, Ψιτ είπε

Γιατί να πάει κάποιος Έλληνας τουρίστας σε ελληνικό εστιατόριο στη Γερμανία; 

Νομιζω το μεγαλύτερο λάθος που κάνει το 90%

Εγω προσωπικα ποτε δεν πηγαινα σε ελληνικα εστιατορια στο εξωτερικο ως τουριστας. Ακομη και τωρα που ζω εξωτερικο εδω και 3 χρονια σχεδον, σπανια θα παω σε ελληνικα εστιατορια οταν επισκεπτομαι καποια αλλη πολη. Θα παω στα ντοπια οταν θελω να φαω κανα πιτογυρο η κανα καλο μεζε αλλα μεχρι εκει!

Είναι απλά βλακεία να πάει κανείς σε Ελληνικό εστιατόριο, όντας στο εξωτερικό. Ή, καλύτερα: "Είναι απλά βλακεία να πάει κανείς σε Ελληνικό εστιατόριο, όντας στο εξωτερικό, εκτός εάν έχεις να φας σουβλάκι-πίτα πάνω από χρόνο και έχεις ξεχάσει την γεύση του. Εκεί συγχωρείσαι. "

Η ελληνική κουζίνα έχει την γεύση που έχει, κυρίως λόγω των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται. Το να φτιάξεις μουσακά δεν προϋποθέτει δυσεύρετα υλικά. Και στο Σβάλμπαρντ να πας, θα βρεις υλικά. Η γεύση όμως θα είναι άκρως διαφορετική και δεν θα είναι, τελικά, ο μουσακάς που ήθελες. 

Άρα, καλύτερα να φας τοπική κουζίνα, που έχει βελτιστοποιηθεί βάσει των υλικών που υπάρχουν στην περιοχή. 

2 ώρες πριν, Ψιτ είπε

Γιατί να πάει κάποιος Έλληνας τουρίστας σε ελληνικό εστιατόριο στη Γερμανία; 

Προσωπικά δεν θα πήγαινα για το φαγητό αλλα ίσως να μια λίγο γνωριμη κατασταση. Πχ είχα πάει διακοπές για 10 μερες γερμανία με ενα φιλικό πρόσωπο. Στο βερολίνο ενα βράδυ βρήκα μια καντίνα που την είχαν 2 παιδια από θεσσαλονίκη. Για εμενα ήταν ευχαριστο να μπορώ να μιλήσω ελληνικά με καποιον αγνωστο. Πήρα και 2 νερά Αυρα που είχε (ακριβά βέβαια) και εφυγα. Λίγο καιρό αργότερα πήγα πραγα για καμια βδομαδα. Ελληνικά εστιατόρια τα προσπερνούσα. Την 5η ή 6η μέρα ενώ μιλάγαμε ελληνικά στο τραμ, μας ακουσε ενας Ελληνας και ήρθε και μας μίλησε. Συζητήσαμε για κανενα τεταρτο. Ενιωσα τόση νοσταλγία που πήγα και εφαγα σε ενα ελληνικό εστιατόριο που είχα δεί λίγο πιο κατω από την πλατεία.

Βέβαια τότε ήμουν πολυ νεότερος. Αν πήγαινα τώρα..... η αντιμετωπιση μου ίσως να ήταν διαφορετική.

Σχετικά με το θέμα του αρθρου.... εχω ξεκινήσει να σκεφτομαι πολύ σοβαρα να φυγω για εξω και πιο συγκεκριμένα για αγγλια. Εχω ενα φίλο στο Sheffield που τα παει αρκετά καλα και θα μπορούσε να βοηθήσει στην αρχή για διαμονή, δουλεια κλπ. Ο μόνος λόγος που το σκεφτομαι και δεν εχω φύγει είναι τα παιδια. Στην αρχή θα πρεπει να παω μόνος μου και μεχρι να μπω σε μία σειρά θα πρεπει να είμαι μακριά τους.

2 ώρες πριν, fingolfingr είπε

Ο μόνος λόγος που το σκεφτομαι και θα φυγω είναι τα παιδια.

Στο έφτιαξα λιγάκι αν δεν σε πειράζει Καλή τύχη σε ό,τι αποφασίσεις.

8 λεπτά πριν, jonkyr είπε

Στο έφτιαξα λιγάκι αν δεν σε πειράζει Καλή τύχη σε ό,τι αποφασίσεις.

Καταλαβαίνω τι θες να πεις και όντως αυτός είναι ο λόγος που θέλω να φύγω. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι τώρα πχ που θα είναι ένα μήνα στα πεθερικά με την γυναικά κι εγώ θα είναι Αθήνα για δουλειά, με παίρνουν κάθε λίγες ώρες και ρωτάνε πότε θα πάω. Αν είμαι μακριά για 3-6 μήνες δεν ξέρω τι θα γίνει.  Είναι 3.5 και 5.5 χρόνων και αυτές οι ηλικίες είναι περίεργες. 

Αυτή την στιγμή μένουμε Αθήνα ενώ οι γονείς και γενικά οι συγγενείς είναι 400-500km μακριά. Κατά κάποιο τρόπο ούτε εδώ έχουμε βοήθεια για τα παιδιά ούτε έξω θα έχουμε. Σκέπτομαι όμως  τον φίλο μου που δουλεύει ναι μεν πολύ, άλλα οι απολαβές του του επιτρέπουν να ζει άνετα και κυρίως να μπορεί να προγραμματίζει χωρίς να ξεφυτρώνουν από το πουθενά Εμφια, εφορίες κλπ. Οπότε, κάνει τις εκδρομούλες του και γενικώς έχει μια καλύτερη ζωή από ότι είχε εδώ. Προς το παρόν δουλειά έχω και τα βγάζω πέρα. Πέρα από το γεγονός όμως ότι μπορεί να με διώξουν και αύριο για να πάρουν κάποιο με λιγότερα χρήματα (δεν θα πάρω σύνταξη από την δουλειά μου), όσο μεγαλώνουν τα παιδιά και οι υποχρεώσεις αυξάνονται.... ακόμα και αν μείνω στον ίδιο ικανοποιητικό για τα σημερινά δεδομένα μισθό.... σύντομα δεν θα φτάνει. 

Το πρόβλημα μου όμως είναι το εξής: Όταν είσαι μόνος μπορείς να πας, να δεις να προσπαθήσεις και αν τα καταφέρεις.... καλώς. Αν δεν τα καταφέρεις (επαγγελματικά ή ψυχολογικά) γυρίζεις πίσω και προσπαθείς ξανά εδώ. Με τα παιδιά όμως.... είναι μόνιμο. Δεν μπορείς να τα αλλάζεις χώρα  κάθε λίγο. Γι αυτό και είναι μια απόφαση που δεν μπορείς να την πάρεις εύκολα.

Μόλις τώρα, fingolfingr είπε

Καταλαβαίνω τι θες να πεις και όντως αυτός είναι ο λόγος που θέλω να φύγω. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι τώρα πχ που θα είναι ένα μήνα στα πεθερικά με την γυναικά κι εγώ θα είναι Αθήνα για δουλειά, με παίρνουν κάθε λίγες ώρες και ρωτάνε πότε θα πάω. Αν είμαι μακριά για 3-6 μήνες δεν ξέρω τι θα γίνει.  Είναι 3.5 και 5.5 χρόνων και αυτές οι ηλικίες είναι περίεργες. 

Αυτή την στιγμή μένουμε Αθήνα ενώ οι γονείς και γενικά οι συγγενείς είναι 400-500km μακριά. Κατά κάποιο τρόπο ούτε εδώ έχουμε βοήθεια για τα παιδιά ούτε έξω θα έχουμε. Σκέπτομαι όμως  τον φίλο μου που δουλεύει ναι μεν πολύ, άλλα οι απολαβές του του επιτρέπουν να ζει άνετα και κυρίως να μπορεί να προγραμματίζει χωρίς να ξεφυτρώνουν από το πουθενά Εμφια, εφορίες κλπ. Οπότε, κάνει τις εκδρομούλες του και γενικώς έχει μια καλύτερη ζωή από ότι είχε εδώ. Προς το παρόν δουλειά έχω και τα βγάζω πέρα. Πέρα από το γεγονός όμως ότι μπορεί να με διώξουν και αύριο για να πάρουν κάποιο με λιγότερα χρήματα (δεν θα πάρω σύνταξη από την δουλειά μου), όσο μεγαλώνουν τα παιδιά και οι υποχρεώσεις αυξάνονται.... ακόμα και αν μείνω στον ίδιο ικανοποιητικό για τα σημερινά δεδομένα μισθό.... σύντομα δεν θα φτάνει.  

Το πρόβλημα μου όμως είναι το εξής: Όταν είσαι μόνος μπορείς να πας, να δεις να προσπαθήσεις και αν τα καταφέρεις.... καλώς. Αν δεν τα καταφέρεις (επαγγελματικά ή ψυχολογικά) γυρίζεις πίσω και προσπαθείς ξανά εδώ. Με τα παιδιά όμως.... είναι μόνιμο. Δεν μπορείς να τα αλλάζεις χώρα  κάθε λίγο. Γι αυτό και είναι μια απόφαση που δεν μπορείς να την πάρεις εύκολα.

Σε καταλαβαινω. Δεν εχω παιδια, αλλα διαβασε μια μικρη ιστορια, ισως σε βοηθησει:

Αν ψαξεις καμποσες σελιδες πισω, θα δεις οτι ειμαι αυτη τη στιγμη εξω για δουλεια. Πρωτη μου φορα. Μετα απο εναμισι σχεδον μηνα, με στελνουν πισω στην Ελλαδα (εκτος προγραμματος), για να δουλεψω εκει. Αλλος θα πετουσε την σκουφια του, εγω λεω "κοιτα τι επαθα". Λατρεψα την ηρεμια, την νοοτροπια, τον τροπο εργασιας. Δεν μου ελειψε ουτε ενα σουβλακι (μιας και μιλουσαμε πριν για γυροπιτα), ουτε ενα γλυκο και δεν εκανα παρεα με κανεναν ελληνα, εκτος απο εναν παιχταρα που με βοηθησε πριν καν ταξιδεψω κι ενω δεν γνωριζομασταν καν. Ενα πμ στο τουιτερ ηταν αρκετο. Τον ευχαριστω κι ας ξερω οτι δεν μας διαβαζει.

Θα μεινεις εκπληκτος για τα οσα θα βρεις οπου πας, αν κανεις βεβαια τα σωστα βηματα (οχι βιαστικα και ανορθοδοξα). Θα βλαστημας καθε λεπτο που δεν θα βλεπεις τους δικους σου, αλλα θα ευχαριστεις τον Θεο επειδη θα ζησουν οι δικοι σου ανθρωποι οπως τους αξιζει και αρμοζει. Η γυναικα μου στεναχωρηθηκε επειδη αντι να φυγει κι αυτη μαζι μου, θα γυρισω εγω πισω. Αν στο μελλον βρω δουλεια εδω, θα ξαναρθω.

Μην το σκεφτεσαι. Πολυ καλος μου φιλος αφησε τον γιοκα του, δυο χρονων παιδι, για να μεινει μονος στην Αγγλια πριν απο καμια δεκαετια. Ζοριστηκε απιστευτα, δεν σου λεω οτι θα εισαι καλα, νο γουει. Σημερα ειναι γιατρος και μαζευει κανενα 100αρι χιλιαρικα λιρες, νομιζω πολυ παραπανω παιρνει, αλλα ενταξει... ασε, μηπως υπερβαλλω. Το εξαψηφιο παντως ειναι αληθεια. Εχει αγορασει σπιτι, εχει παρει υπηκοοτητα, εχει κι αλλο παιδι (γεννημενο εκει). Η ταλαιπωρια ενος ετους (και η στεναχωρια σου) θα ανταμεφθουν. Αλλα να τα κανεις σωστα, οχι κουτουρου. Αυτο ειναι το θεμα.

Παρε το αποφαση και ξεκινα. Στο λεω ξερα, απλα και κατανοητα. Αν μεινεις πισω και στραβωσει κατι (φτου φτου) με ο,τι εχεις ως τωρα, θα κτυπας το κεφαλι σου. Παθων. Και για την ιστορια, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι εκανα το βημα σε αρκετα μεγαλη ηλικια σε σχεση με εσενα και ισως το 70-80% ολων των παιδιων εδω.

Η αποφαση φυσικα ειναι δικη σου.

Μάγκες,  όπου φύγει φύγει 

@zio10 το πρόβλημα δεν είναι ότι μαθαίνουν χορούς και δεν πρέπει. Το πρόβλημα (αν μπορούμε να το πούμε έτσι, γιατί στην τελική καθένας με τα γούστα του) είναι το εξής.

Στις ελληνικές κοινότητες, εκτός από αυτούς που είναι ολοκληρωμένα άτομα και πάνε για να κρατήσουν μια επαφή με τις ρίζες τους ή όπως θες πέστο, πηγαίνουν επίσης και ΟΛΟΙ οι απροσάρμοστοι και χειρότερα που δεν έχουν άλλη επιλογή. Οπότε είναι σα να λέμε ότι επιλέγεις να πας για κοινωνικοποίηση στο μέρος που εγγυημένα θα βρεις αυτόν τον κόσμο σε πολύ μεγάλη συγκέντρωση. Δε θέλω να κρίνω οπότε θα πω απλά πως αν για σένα μετράει περισσότερο το ότι ο άλλος μιλάει ελληνικά και ακούει ελληνική μουσική από το ότι είναι απροσάρμοστο γίδι, καλά θα κάνεις να πας. Αλλά εγώ ας πούμε δε θα πάω.

Εντωμεταξύ γράφει ο παλαβιάρης για βαρετό τρόπο ζωής Γερμανών κλπ και εντάξει, δεν ξέρω αν εννοεί ότι έχω παραδίπλα από το σπίτι μου μουσεία και όπερα και δρώμενα που ποτέ δε θα έβλεπα στη Θεσσαλονίκη, αλλά είναι αλήθεια πως δε μπορώ να πάω σε ένα καφέ να δω τον ΠΑΟΚ να ρίξω κανένα μπινελίκι σαν άνθρωπος ή να ανοίγω Τζόνι στα σκυλάδικα να γουστάρουμε.

46 λεπτά πριν, defacer είπε

@zio10 το πρόβλημα δεν είναι ότι μαθαίνουν χορούς και δεν πρέπει. Το πρόβλημα (αν μπορούμε να το πούμε έτσι, γιατί στην τελική καθένας με τα γούστα του) είναι το εξής.

Στις ελληνικές κοινότητες, εκτός από αυτούς που είναι ολοκληρωμένα άτομα και πάνε για να κρατήσουν μια επαφή με τις ρίζες τους ή όπως θες πέστο, πηγαίνουν επίσης και ΟΛΟΙ οι απροσάρμοστοι και χειρότερα που δεν έχουν άλλη επιλογή. Οπότε είναι σα να λέμε ότι επιλέγεις να πας για κοινωνικοποίηση στο μέρος που εγγυημένα θα βρεις αυτόν τον κόσμο σε πολύ μεγάλη συγκέντρωση. Δε θέλω να κρίνω οπότε θα πω απλά πως αν για σένα μετράει περισσότερο το ότι ο άλλος μιλάει ελληνικά και ακούει ελληνική μουσική από το ότι είναι απροσάρμοστο γίδι, καλά θα κάνεις να πας. Αλλά εγώ ας πούμε δε θα πάω.

Εντωμεταξύ γράφει ο παλαβιάρης για βαρετό τρόπο ζωής Γερμανών κλπ και εντάξει, δεν ξέρω αν εννοεί ότι έχω παραδίπλα από το σπίτι μου μουσεία και όπερα και δρώμενα που ποτέ δε θα έβλεπα στη Θεσσαλονίκη, αλλά είναι αλήθεια πως δε μπορώ να πάω σε ένα καφέ να δω τον ΠΑΟΚ να ρίξω κανένα μπινελίκι σαν άνθρωπος ή να ανοίγω Τζόνι στα σκυλάδικα να γουστάρουμε.

Σχετικά με τον τρόπο ζωής θα φέρω σαν παράδειγμα τον φίλο μου που ανέφερα πιο πριν. Ήταν άνθρωπος που ήταν όλη μέρα έξω. Ζούσε σε επαρχιακή πόλη, ήταν όλοι γνωστοί και ήταν καλά. Οικονομικά όμως τίποτα. Όταν δούλευε δεν τον πλήρωναν και όταν τον πλήρωναν ήταν ψίχουλα. Δεν μπορούσε να πληρώσει εμφια, λογαριασμούς και στην ουσία των συντηρούσαν οι γονείς. 38 χρόνων τότε. Θα άλλαξε αυτό; Όχι εδώ.

Έτσι πήρε την απόφαση και έφυγε. Αγγλικά ήξερε (lower στα 20 φάση) άλλα είχε να μιλήσει 15 χρόνια minimum. Πήγε εκεί, έφαγε σκατά για 3-4 μήνες και μετά σιγά σιγά όλα μπήκαν στην σειρά τους.  Χωρίς να έχει πτυχία κλπ έχει αλλάξει σε 2 χρόνια 3-4 δουλείες από επιλογή του, επειδή η νέα προσέφερε περισσότερα από την προηγούμενη. Στην τωρινή του δουλειά δουλεύει πολλές ώρες αλλά... νοικιάζει και συντηρεί άνετα ένα δίπατο σπίτι. Έχει μετακομίσει η κοπέλα του από Ελλάδα εκεί. Έχει το αμαξάκι του για καμιά βόλτα. Ναι δεν μπορεί να βγαίνει έξω και να βρίσκει γνωστούς σε κάθε γωνία. Δεν μπορεί καν να βγαίνει όλη μέρα για καφέ. Έχει όμως χρήματα για να πάρει αυτά που θέλει. Να πάει στο εμπορικό και να πάρει εκείνη την ωραία μπλούζα που είδε χωρίς να σκέφτεται πως/αν θα βγει ο μήνας. Χρήματα να είναι ανεξάρτητος και ξέγνιαστος. Και κυρίως, χρήματα για να μπορεί να κάνει μικρές ή μεγαλύτερες εκδρομές τα ΣΚ για να ξεφεύγει.

Όχι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως ίσως να φαίνεται στο παραπάνω κείμενο αλλα το ζουμί είναι το εξής: Του λείπει το σπίτι του; Φυσικά. Στο σπίτι του όμως αργοπέθαινε και δεν είχε μέλλον. Ενώ εκεί ανθίζει και έχει ψυχική ηρεμία. Το αν είναι ευτυχισμένος το ξέρει αυτός. Είναι όμως καλύτερα από ότι ήταν εδώ.

@fingolfingr χαχχχαχα ξαναδιαβασε τι εγραψες στο τελευταιο ποστ, βαλε τον μεσο ελληνα εργαζομενο (φανταζομαι κι εσενα, αλλιως γιατι να ψαχνεσαι; αποκλειεται απο βιτσιο) στη θεση του φιλου σου κι ετοιμασε βαλιτσες χαχαχαχα

5 ώρες πριν, defacer είπε

@zio10 το πρόβλημα δεν είναι ότι μαθαίνουν χορούς και δεν πρέπει. Το πρόβλημα (αν μπορούμε να το πούμε έτσι, γιατί στην τελική καθένας με τα γούστα του) είναι το εξής.

Στις ελληνικές κοινότητες, εκτός από αυτούς που είναι ολοκληρωμένα άτομα και πάνε για να κρατήσουν μια επαφή με τις ρίζες τους ή όπως θες πέστο, πηγαίνουν επίσης και ΟΛΟΙ οι απροσάρμοστοι και χειρότερα που δεν έχουν άλλη επιλογή. Οπότε είναι σα να λέμε ότι επιλέγεις να πας για κοινωνικοποίηση στο μέρος που εγγυημένα θα βρεις αυτόν τον κόσμο σε πολύ μεγάλη συγκέντρωση. Δε θέλω να κρίνω οπότε θα πω απλά πως αν για σένα μετράει περισσότερο το ότι ο άλλος μιλάει ελληνικά και ακούει ελληνική μουσική από το ότι είναι απροσάρμοστο γίδι, καλά θα κάνεις να πας. Αλλά εγώ ας πούμε δε θα πάω.

Εντωμεταξύ γράφει ο παλαβιάρης για βαρετό τρόπο ζωής Γερμανών κλπ και εντάξει, δεν ξέρω αν εννοεί ότι έχω παραδίπλα από το σπίτι μου μουσεία και όπερα και δρώμενα που ποτέ δε θα έβλεπα στη Θεσσαλονίκη, αλλά είναι αλήθεια πως δε μπορώ να πάω σε ένα καφέ να δω τον ΠΑΟΚ να ρίξω κανένα μπινελίκι σαν άνθρωπος ή να ανοίγω Τζόνι στα σκυλάδικα να γουστάρουμε.

Καταλαβαίνω πως το λες. Δεν έχω ζήσει στο εξωτερικό και δεν έχω επαφή με ελληνικές κοινότητες για να ξέρω τι κάνουν και ποιοι συμμετέχουν. Απλά ξέρω ανθρώπους που ζουν στο εξωτερικό και έχουν μια νοσταλγία για την Ελλάδα, θέλουν κάποια επαφή. Δεν μπορώ να κατηγορήσω δηλαδή κάποιους που θα πάνε στους συλλόγους αυτούς, ή σε ελληνικά στέκια. Δεν μπορούν και δεν θέλουν όλοι να κόψουν όλες τις επαφές με την Ελλάδα, έστω και με συμβιβασμούς.

Στις 1/3/2017 στις 1:26 ΠΜ, Kostas93 είπε

[Νορβηγία]
επειδή είναι ο αδερφός μου, αν θέλει κάποιος πληροφορίες ας με ρωτήσει και θα τον βοηθήσω σε ό,τι μπορώ.

Υ.Γ. στο Oslo είναι. 

Ο,τι πεις καλό είναι.. 

Είμαι του φυσικού, σε προπτυχιακό σταδιο ακόμη.. 

Θα ήθελα να εγκατασταθω εκεί, αλλά δεν ξέρω τι γίνεται πάνω στον επιστημονικό τομέα.. Έρευνα, πανεπιστήμια etc

*Φυσικά και με νοιαζει να μάθω τα κλασικά-για την καθημερινότητα, καιρό, κόσμο, οικονομία, ενοίκιο, γλώσσα.. *

20 ώρες πριν, zio10 είπε

Καταλαβαίνω πως το λες. Δεν έχω ζήσει στο εξωτερικό και δεν έχω επαφή με ελληνικές κοινότητες για να ξέρω τι κάνουν και ποιοι συμμετέχουν. Απλά ξέρω ανθρώπους που ζουν στο εξωτερικό και έχουν μια νοσταλγία για την Ελλάδα, θέλουν κάποια επαφή. Δεν μπορώ να κατηγορήσω δηλαδή κάποιους που θα πάνε στους συλλόγους αυτούς, ή σε ελληνικά στέκια. Δεν μπορούν και δεν θέλουν όλοι να κόψουν όλες τις επαφές με την Ελλάδα, έστω και με συμβιβασμούς.

ρε ζιο για ποια νοσταλγία μιλάμε??? Λες κ είμαστε στο 60. Ποιες επαφές κόβεις?? Δεν στέλνεις γράμματα πλέον.

Εγω καθημερινά θα μιλήσω με τους φίλους μου.  Γονείς, αδέρφια μιλαω περισσότερο πλεον απο  τι πριν.

Αν είσαι καπου Ευρώπη ειναι σαν να δουλεύεις σε μακρινή πόλη. 

Κοιτα αν ποτέ κάνω παιδιά θα τα παω στο ελληνικό σχολείο για να μάθουν να γράφουν/μιλάνε σωστά ελληνικά για κανένα αλλο λόγο. 

2 ώρες πριν, bilya είπε

ρε ζιο για ποια νοσταλγία μιλάμε??? Λες κ είμαστε στο 60. Ποιες επαφές κόβεις?? Δεν στέλνεις γράμματα πλέον.

Εγω καθημερινά θα μιλήσω με τους φίλους μου.  Γονείς, αδέρφια μιλαω περισσότερο πλεον απο  τι πριν.

Αν είσαι καπου Ευρώπη ειναι σαν να δουλεύεις σε μακρινή πόλη. 

Κοιτα αν ποτέ κάνω παιδιά θα τα παω στο ελληνικό σχολείο για να μάθουν να γράφουν/μιλάνε σωστά ελληνικά για κανένα αλλο λόγο. 

Όπως είπα δεν έχω ζήσει έξω. Σίγουρα δεν είναι όπως πριν 50 χρόνια, αλλά πιστεύω πως αν ζεις σε ένα μέρος που δε μιλάς τη γλώσσα σου, δεν βλέπεις οικογένεια, φίλους κλπ μπορεί να δημιουργηθεί μια νοσταλγία. Σίγουρα είναι πιο εύκολη η επικοινωνία, αλλά το να βρίσκεσαι με κάποιους ανθρώπους σε ένα σύλλογο δεν το βλέπω κακό.

Μιλάω θεωρητικά όμως.