Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε

Α οκευ, εγώ θα ξεκινήσω μάλλον με το Black Flag. Ελπίζω να μην το μετανιώσω

1 λεπτό πριν, Telumetar είπε

Α οκευ, εγώ θα ξεκινήσω μάλλον με το Black Flag. Ελπίζω να μην το μετανιώσω

Αν δεν εχεις σκοπο να παιξεις τα παλιοτερα ναι ξεκινα με αυτο μετα rogue unity syndicate origins odyssey. Στο black flag αν θες reshade πες μου να βοηθησω τι ρυθμισεις ειχα. Αλλαζει παρα πολυ προς το καλυτερο στα γραφικα του δεν φαινεται για παιχνιδι του 2013. Το unity θα σε εκπληξει με τα interiors γραφικα του το syndicate overall δινει μια πολυ ομορφη εικονα και το origins ειναι σε αλλο επιπεδο αλλα τα χαλαει στα textures.

Στις 5/2/2019 στις 3:37 ΜΜ, Arkin είπε

Αν δεν εχεις σκοπο να παιξεις τα παλιοτερα ναι ξεκινα με αυτο μετα rogue unity syndicate origins odyssey. Στο black flag αν θες reshade πες μου να βοηθησω τι ρυθμισεις ειχα. Αλλαζει παρα πολυ προς το καλυτερο στα γραφικα του δεν φαινεται για παιχνιδι του 2013. Το unity θα σε εκπληξει με τα interiors γραφικα του το syndicate overall δινει μια πολυ ομορφη εικονα και το origins ειναι σε αλλο επιπεδο αλλα τα χαλαει στα textures.

Αν θες για στείλε σε προσωπικο για να μην σπαμάρουμε εδώ σχετικά με το black flag γιατι και εγώ τώρα το ξεκινησα αλλά δεν εχω βάλει τίποτα, καθαρα το παιχνιδι μονο.

Τερμάτισα το Residenr evil 2 remake. 

Μου άρεσε πολύ μπορώ να πω. 

+gameplay 

+πολύ καλά γραφικά  (textures,φωτισμός (με σωστό HDR)) 

+ατμόσφαιρα 

+κρατάει την ταυτότητα του (λογικό αφού είναι remake) 

-Θα ήθελα λίγο πιο δύσκολους γρίφους 

-Σχετικά μικρό σε διάρκεια (8 ώρες έκανα παίζοντας χαλαρά) 

A Story About My Uncle (2014)

Το ειδα σ' αυτο το νημα απο μια φιλη του φορουμ που το εκανε review και για καλη μου τυχη το ειχα τσιμπησει προσφατα, οποτε το ξεκινησα. Ενα πανεμορφο παιχνιδι που σε μαγευει σε ενα υπεροχο ταξιδι. Θα βρεθεις ψηλα, χαμηλα, στα ουρανια, θα πετας (σχεδον) και γενικα θα κοιτας παντα μπροστα για να πηγαινεις στο επομενο και στο επομενο. Πολυ fun παιχνιδι, να πω την αληθεια λιγο στο τελος κουραζει που παλευεις να βγεις απ τη σπηλια.

Γουσταρα πολυ, Την Avatar φαση/περιβαλλον. Η κιθαρα που παιζει καθολη τη διαρκεια που θα εισαι στο χωριο θυμιζει τοσο πολυ Ελλαδα! Τα γραφικα του ειναι εκπληκτικα, η αφηγηση που υπαρχει στο παιχνιδι εξαιρετικη, δεν κουραζει, ειναι οσο πρεπει. Οι δυναμεις σου ειναι το μαγικο γαντζο, ενα μεγαλο πηδημα, ενα μικρο και το τρεξιμο. Αργοτερα θα παρεις και κατι ιπταμενες μποτες. Ερμης φαση 😁 . Απλα πραγματα και καθαρο gameplay.

Πραγματικα το game αυτο ειναι ενα κρυμμενο διαμαντακι. Δειτε το οπωσδηποτε.

2 tips. Αν δεν ξερεις που να πας, κοιτα πανω. Στο τελος ασε τα credits να πεσουν, εχει κατι ακομα.

Θυμάμαι πως είχα περάσει ευχάριστα 4-5 ώρες με το παραπάνω. Είχε μερικά σπαστικά σημεία αλλά ήταν θετική εμπειρία.

Το προτείνω όπως και ο φίλος @firepc.

Έχει βγει και το παρακάτω που φαίνεται παρόμοιο αλλά δεν το έχω παίξει:

https://store.steampowered.com/app/670350/The_Free_Ones/

Όλοι μας είδαμε με έκπληξη το 2017 την κυκλοφορία νέου DLC (!) για το Titan Quest, ενος πολυ καλού ARPG απο το 2006 και ιδιαίτερα αγαπητού στην χώρα μας κυρίως λόγω θεματολογίας.

Έτσι λοιπόν, έχοντας "γράψει" 62 ώρες στο αρχικό Titan quest το 2012 και έχοντας λάβει δωρεάν το αντίστοιχο Anniversary Edition, αποφάσισα να χτυπήσω το Ragnarok στα περίπου 7 ευρώ.

Η αλήθεια είναι οτι για την προσθήκη ενός μόλις Act παιχνιδιού 10ετίας τα χρήματα μου φάνηκαν κάπως πολλά αλλά λόγω νοσταλγίας είπα χαλάλι. Επίσης έπαιζε και το ρίσκο επειδή τα saves μου ήταν απο την πρώτη έκδοση του παιχνιδιού, η anniversary edition να μην τα αναγνωρίζει, οπότε έπρεπε να ξεκινήσω ολο το παιχνίδι απο την αρχή και να τελειώσω και τα 4 acts προκειμένου να εχω πρόσβαση στο act 5 όπου διαδραματίζεται και το περιεχόμενο του Ragnarok dlc, πράγμα το οποίο δεν ήμουν διατεθειμένος να κάνω τόσο λόγω έλλειψης χρόνου αλλά και τεράστιου backlog.

Ευτυχώς για καλή μου τύχη τα saves και ο παλιός μου ήρωας βρέθηκαν κανονικά και το τελευταίο save απο το μακρινό 2012 με έβγαλε ακριβώς πριν απο την τελική μάχη του Act 4.

Φυσικά να διευκρινήσω οτι το παιχνίδι παρέχει την δυνατότητα να φτιάξεις επιτόπου εναν 40 lvl char προκειμένου να παίξεις κατευθείαν το Ragnarok αλλά η αλήθεια είναι οτι δεν με έψηνε να παίξω με εναν random ήρωα και οχι με αυτόν που είχα περάσει τόσες ώρες στο παρελθόν.

Τελειώνοντας το πλέον το Σάββατο, μπορώ να πω οτι πέρα απο τις αναμνήσεις που μου πρόσφερε ήταν ιδιαίτερα χορταστικό σε διάρκεια (για DLC) χρειάστηκα 26 ώρες (!) για να το ολοκληρώσω, παίζοντας σε νορμάλ δυσκολία με το μόνο (ίσως περιττό για κάποιους) οτι άνοιγα/εξερευνούσα πλήρως όλους τους χάρτες. 

Στα αρνητικά οι κάπως επαναλαμβανόμενοι εχθροί και σε κάποια σημεία οι αχρείαστα μεγάλοι χάρτες, που για μένα όπου θέλω να ψάχνω τα πάντα μου ήταν κάπως κουραστικοί.

Οπότε απο εμένα το προτείνω άνετα για τους φίλους των ARPG και ειδικά για τους "βετεράνους" του original παιχνιδιού που θέλουν να θυμηθούν τα παλιά.

Knights of the Old Republic II: The Sith Lords

Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς Kotor και ένα από εκείνα που ανυπομονούσα να παίξω περισσότερο παρόλο που είναι "παλιό". Είχα παίξει παλαιότερα το πρώτο και μου άρεσε πολύ αλλά δεν είχα συνεχίσει για κάποιον άγνωστο λόγο. Βέβαια, τώρα χάρηκα γιατί κατάφερα να ζήσω άλλη μια όμορφη ιστορία σε μια περίοδο που η πόρωσή μου με το Star Wars κρατεί ακόμα καλά. Μου άρεσε όσο και το 1ο παιχνίδι και ίσως έπαιξα καλύτερα όντας μεγαλύτερη και καταλαβαίνοντας περισσότερο τι έπρεπε να κάνω σχετικά με τα quests, με τα items και κυρίως με τις αποφάσεις μου. Το light side/dark side meter μου άλλαζε συνεχώς, κάτι μου με ευχαρίστησε γιατί ένιωθα πως οι απόψεις και οι δράσεις μου έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια και δεν πήγα full Jedi knight

Η ιστορία ήταν πολύ καλή, ίσως "κατώτερη" της πρώτης αλλά για μένα που μου αρέσει πολύ το Star Wars Universe ήταν υπέραρκετή για να με κρατήσει 30 ώρες και να προσπαθώ να κάνω όλα τα side quests, να μιλήσω με όλους τους χαρακτήρες και να μάθω κίνητρα και ιδεολογίες μέχρι να πάρω την τελική μου απόφαση. Ακολουθούμε τα γεγονόταν που συνέβησαν στο πρώτο παιχνίδι, μερικά χρόνια αργότερα, έχοντας τον ρόλο μιας Exile/πρώην Jedi. Εκείνη (ή εκείνος, εγώ είχα γυναίκα) προσπαθεί να μάθει ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος της εξορίας της και μέσω της αναζήτησής της γνωρίζει διάφορους χαρακτήρες (από Scoundrels μέχρι assassin droids και historians), βοηθάει διάφορες φυλές, ομάδες και πλανήτες έχοντας πάντα στον νου της τον αντίκτυπο που θα έχουν οι πράξεις τις στον γαλαξία. Δεν έχει όσο "μυστήριο" υπήρχε στο πρώτο παιχνίδι (τουλάχιστον έτσι το θυμάμαι) αλλά η πλοκή μου κράτησε το ενδιαφέρον ως το τέλος και οι τσακωμοί μου με μια συγκεκριμένη χαρακτήρα κατάφεραν να επιλυθούν πολύ ικανοποιητικά.

Δεν κατάφερα να ξεκλειδώσω όλα τα achievements και μου έμειναν κάποια side quests στο τέλος γιατί νόμιζα πως θα μπορώ να γυρίσω αλλά τελικά ήρθε το τέλος. Οι χαρακτήρες είχαν ενδιαφέρον και αρκετές διαφορές μεταξύ τους (κάποιους τους συμπάθησα πάρα πολύ, άλλους ήθελα να τους κοπανήσω και ίσως το έκανα ) και οι συζητήσεις που έκανα με αρκετούς από αυτούς με έβαλαν ακόμα περισσότερο στον κόσμο της Exile και επηρέασαν τις αποφάσεις μου ως το τέλος. Οι πόντοι μου στο Light Side ήταν περισσότεροι παρόλο που θέρισα μερικά κεφάλια αλλά χαίρομαι για τις αποφάσεις μου. Ίσως στο μέλλον, αν το παίξω ξανά, να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό και να δω πού θα με πάει.

Η βαθμολογία μου είναι 10/10 (όπως και στο πρώτο παιχνίδι) και το προτείνω σε λάτρεις και μη του Star Wars Universe. Τιιιιιι παίζουμε τώρα; 😅

P.S. @firepc χάρηκα που σου άρεσε το A Story About My Uncle! Συμφωνώ 100% με το review σου  

Ghost of a Tale

https://store.steampowered.com/app/417290/Ghost_of_a_Tale/

https://www.gog.com/game/ghost_of_a_tale

Για λεπτομέρειες έχω γράψει στο ομώνυμο θέμα. Μια εξαιρετική εμπειρία που δε πρέπει να χάσετε κατά τη γνώμη μου.

Ashes of the Gods Redemption: Το έβλεπα στα προτεινόμενα πολύ καιρό, το σκεφτόμουν γιατί οι περισσότεροι το κράζαν σαν κόπια του Banner Saga (οι δημιουργοί του BS το υποστήριξαν), τελικά λέω δεν βαριέσαι εκπτώσεις είχαμε, ας δω μόνος μου αν είναι κόπια. Οπότε είναι RPG, και στρατηγικής/τακτικής με γύρους στις μάχες. Από διάρκεια θα έλεγα ότι κρατάει περίπου 35 ώρες.

Η ιστορία είναι ότι στον κόσμο Terminum χωρισμένο σε βασίλεια , οι θεριστές/reapers επανεμφανίζονται μετά από πολλές δεκάδες χρόνια και θέλουν να κατασφάξουν τον κόσμο για να αποκτήσει υπόσταση εκ νέου ένας θεός. Στην ιστορία μπλέκονται και άλλοι κόσμοι που έχουν καταστραφεί και οι διαμάχες των βασιλείων κτλπ κτλπ. Γενικά η ιστορία είναι καλή, αλλά οι διάλογοι θέλουν δουλειά. Και επειδή είναι και μεταφρασμένοι στα αγγλικά από τα ρώσικα σε μερικά σημεία δεν βγαίνει πολύ νόημα. Οι χαρακτήρες, ορισμένοι έχουν ενδιαφέρον, άλλοι πάλι όχι.  Θα μπορούσα να πω ότι είναι κόπια μερικοί, πχ πατέρας και κόρη ηγέτες σε μια ομάδα φυγάδων , ένας πρίγκηπας που έφυγε από την αυλή και ενδιαφέρονται οι δικοί του για τη ζωή του, αλλά γκουχ γκουχ δεν το λέω, νομίζω πολλές ιστορίες έχουν τέτοιους ανθρώπους. Από ατμόσφαιρα πείθει αρκετά για αρχαίο/μεσαιωνικό/φαντασιακό, δυο τρεις σκηνές είναι πολύ δυνατές,  υπάρχει και μια σιδηροδρομική γραμμή που παραδόξως ταιριάζει στο κόσμο και το περιβάλλον όπως έχει μπει.

Εμείς χειριζόμαστε 3 διαφορετικές ομάδες, δημιουργημένες γύρω από έναν πρωταγωνιστή η κάθε μια, όχι ταυτόχρονα, έχοντας τη δυνατότητα να επιλέξουμε το δρόμο που θέλουμε να πάρουμε στον παγκόσμιο χάρτη, με κόστος για κάθε ημέρα που περνάει πολύτιμους λίθους. Βέβαια ο προορισμός προκύπτει από την ιστορία. Η μια ομάδα ουσιαστικά  ακολουθεί/κυνηγάει την πρώτη, αν και δεν είναι απαραίτητο να διαλέξεις τον ίδιο δρόμο. Αν δεν έχεις αρκετούς πολύτιμους λίθους διαλέγεις ποιοι από την ομάδα σου θα τραυματιστούν. Στους 4 τραυματισμούς(μπορεί να χτυπήσει και στη μάχη) ο χαρακτήρας αποδημεί εις Κύριον.

Τώρα η μάχη είναι μέτρια και σχετικά εύκολη. Θέλαν  να την κάνουν εμφανώς διαφορετική από του TBS και νομίζω κάναν χαζομάρες. Ο κάθε χαρακτήρας έχει ζωή, ενέργεια και θώρακα(εξ'ορισμού 0 αλλά μπορεί να πάρει θετική ή και αρνητική!! τιμή). Μπορείς να διαλέξεις τι θα χτυπήσεις, ενέργεια ή ζωή. Μερικά από τα είδη των κινήσεων μας κοστίζουν ζωή ή ενέργεια. Υπάρχουν και παθητικές κινήσεις που δεν τελειώνουν τον γύρο μας, μπορούμε να επιτεθούμε κανονικά, και είναι σαν να παίζεις 2 φορές. Αν μείνουμε με 0 ζωή, έχουμε τραυματισμό. Αν μείνουμε με 0 ενέργεια, τότε κάθε χτύπημα στην ενέργεια προκαλεί διπλή ζημιά στη ζωή. Οπότε σχεδόν πάντα συμφέρει να χτυπάς την ενέργεια του αντιπάλου. Μετά από τόσες ώρες ομολογώ πως δεν κατάλαβα ακριβώς πως κερδίζει εμπειρία ο χαρακτήρας, πάντως όταν ανεβαίνεις λέβελ μπορείς να ξεκλειδώσεις νέα ικανότητα, να ανεβάσεις τη ζωή κτλπ κτλπ. Κάθε ήρωας δέχεται επίσης 2 αντικείμενα, δαχτυλίδια, μενταγιόν κ.α. Τέλος υπάρχουν και κάρτες(νικάς και χωρίς αυτές) που μπορείς να χρησιμοποιήσεις μια φορά και μόνο, μετά καίγονται. Αυτές οι κάρτες προσμετρώνται σαν να κινήσαμε κάποιο μέλος της ομάδας μας και αλλάζει η σειρά. Το μεγάλο πρόβλημα είναι το πως μετράει ο γύρος. Διαλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε με όποια σειρά θέλουμε τους ήρωες μας αλλά για να τον χρησιμοποιήσεις ξανά κάποιον πρέπει να χρησιμοποιήσεις όλους τους άλλους (συν κάποια κάρτα αν θες) για να τελειώσει ο γύρος. Έτσι λοιπόν μια ομάδα με έναν ή λίγους χαρακτήρες έχει πλεονέκτημα έναντι μιας άλλης με πολλούς. Μπορεί να εκμεταλλευθεί κάποια μπόνους επίθεσης, πρακτικά μειώνεται το cooldwon σε κάποιες ικανότητες, μπορεί να παίξει κάποιος τούμπανος χαρακτήρας συνεχόμενα.

Σαν ετυμηγορία, εγώ κόπια δεν το θεωρώ, ειδικά αν κάποιος βαριέται να παίξει και να αγοράσει 3 Banner Saga αξίζει, αλλά λόγω του συστήματος μάχης δεν θα το πρότεινα εκτός εκπτώσεων.

3 DLCs του Little Nightmares (2017)

Ειναι μια ευχαριστη προσθηκη στο εκπληκτικο base game. Τρεις μικρες ιστοριουλες που βασιζονται πανω σε ενα βασικο γριφο. Ωραια ατμοσφαιρα και γραφικα, θα ηθελα λιγο καλυτερο τον χειρισμο. Προτεινω τα dlcs σε αυτους που γουσταραν πολυ το Little Nightmares.

Epistory - Typing Chronicles

Τι φάση!  Μια κοπέλα πάνω σε μια αλεπού σε ένα  κόσμο  που ξεδιπλώνετε σαν οριγκάμι. 'Ενας χειρισμός εξερεύνησης και
μάχης που βασίζεται στην πληκτρολόγηση λέξεων. Μια αφηγήτρια και μια αφήγηση που σε κάνει αλοιφή.
Προσωπικά δεν έχω παίξει παιχνίδι που βασίζεται στην πληκτρολόγηση.  Δεν είμαι καλός και έχω θέμα.  Αλλά αν βγει
άλλο ένα παρόμοιο game, με βλέπω με την εκπαίδευση της δακτυλογράφησης να γίνομαι από εργάτης... συγγραφέας.  
Μ΄άρεσε σαν παιχνίδι και σαν ιδέα και το διασκέδασα.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Fluffy Horde

Αφράτοι εχθροί από παντού, δημιούργημα ενός εκδικητικού σαμάνου. Μια πριγκίπισσα που ψοφάει για πάρτι. Αγελάδα που θέλει
να πίνει "γάλα". Μπλε παγωμένοι γίγαντες με παγωτά. Τι να υπερασπιστείς και τι να κατατροπώσεις σε αυτό το τρελό παιχνίδι;  

Το Fluffy Horde είναι ένα διασκεδαστικό 2D game στρατηγικής για να περάσεις την ώρα σου χαλαρά και φυσικά θα ταίριαζε πιο
πολύ σε κινητά και τάμπλετ. Έχει τέσσερα θέματα των 25 επιπέδων, συνολικά 100 και γενικά δε θα υπάρξει μεγάλη δυσκολία να
το τερματίσετε αν πιάσετε το νόημα των αποστολών και αν... δεν το βαρεθείτε.

Αυτό που είναι δύσκολο στο παιχνίδι είναι η συλλογή μεταλλίων. Κάθε επίπεδο έχει τρεις προκλήσεις - πχ ας πούμε α) να σώσετε
τον ανεμόμυλο χωρίς ζημιά, β) με δυο τοξότες, γ) σε 1 λεπτό -  που επιβραβεύονται αντίστοιχα με 3 μετάλλια. Ε λοιπόν αν θέλετε
να πάρετε όλα τα μετάλλια και μάλιστα ταυτόχρονα σε όλα τα επίπεδα του παιχνιδιού, εκεί υπάρχει ζόρι.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bastion

Είχα την τύχη να μπω την κατάλληλη στιγμή στο insomnia όπου ένας συμφορουμίτης χάριζε ένα κλειδί. Και πάλι τον ευχαριστώ πολύ.
Για το Bastion δε λέω τίποτα. Μάλλον πρέπει να πάω να κρυφτώ στην τρύπα μου που ένα τόσο όμορφο παιχνίδι άργησα τόσο πολύ να
του δώσω σημασία. Θα σας βάλω λίγη μουσικούλα από το game για να γλιτώσω το κράξιμο. Τι soundtrack!!! Και πως ταιριάζει με την
ατμόσφαιρα του Bastion.

Πρόσφατα έπαιξα απο τα πιο απίστευτα games που εχω παιξει μαγκες μου το shadow mordor σε βαζει στο κλιμα του παιχνιδιου εχει τρελα γραφικα, τρελες κινησεις με το σπαθι,τοξο και το stelth αλλα θα τελειωσετε επανω στον υπολογιστη σας οταν τερματησετε το shadow war μακραν απο τα καλυτερα games που εχω παιξει.. + οτι σου διχνει το στορυ το πως ξεκινησε ολος αυτος ο πολεμος με τα δαχτυλιδια το πως φτιαχτηκαν ποιος ειναι ο sauron τα παντα αμα εισαι πορωμενος και σου αρεσει το lord of the ring, hobbit και τα λοιπα πρεπει να τα παιξεις οπως διποτε αυτα τα 2 games. Δεν μπορω νας σας πω παραπανω πραγματα με λογια ειναι αμοιβαια