Προς το περιεχόμενο

Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Καλησπέρα σε όλους, έχω πτυχίο τεχνολόγου ιατρικών εργαστηρίων αλλά στην πρακτική μου άσκηση δεν έκανα αιμοληψίες με αποτέλεσμα τώρα να δυσκολεύομαι να βρω δουλειά σε κάποιο εργαστήριο. Γνωρίζετε αν μπορώ να εκπαιδευτώ κάπου, π.χ. να πάω σε κάποιο νοσοκομείο η αν υπάρχουν σεμινάρια αιμοληψίας; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

23 λεπτά πριν, elenant είπε

Καλησπέρα σε όλους, έχω πτυχίο τεχνολόγου ιατρικών εργαστηρίων αλλά στην πρακτική μου άσκηση δεν έκανα αιμοληψίες με αποτέλεσμα τώρα να δυσκολεύομαι να βρω δουλειά σε κάποιο εργαστήριο. Γνωρίζετε αν μπορώ να εκπαιδευτώ κάπου, π.χ. να πάω σε κάποιο νοσοκομείο η αν υπάρχουν σεμινάρια αιμοληψίας; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Μπορείς να απευθυνθείς σε δημόσια νοσοκομεία και εθελοντικά να κάνεις αιμοληψίες. Το μόνο πρόβλημα είναι ο covid και ότι ίσως πας κάπου και σου αρχίσουν τα 1)αχ μωρέ δύσκολη φλέβα άστο αυτό 2)αχ άστον αυτόν είναι μπατζανάκης μου 4)αχ άστον αυτόν είναι ταλαιπωρημένος.. και πάει λέγοντας

 

γενικά είναι πρόβλημα να μη μάθεις αιμοληψίες στην πρακτική αλλά λύνεται πολύ εύκολα με το να απευθυνθείς σε ένα νοσοκομείο. Και να προσπαθήσεις να μάθεις όχι μόνο με σύριγγα αλλα με πεταλούδα και vac.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στις 17/6/2021 στις 6:31 ΜΜ, daredevil92 είπε

Μπορείς να απευθυνθείς σε δημόσια νοσοκομεία και εθελοντικά να κάνεις αιμοληψίες. Το μόνο πρόβλημα είναι ο covid και ότι ίσως πας κάπου και σου αρχίσουν τα 1)αχ μωρέ δύσκολη φλέβα άστο αυτό 2)αχ άστον αυτόν είναι μπατζανάκης μου 4)αχ άστον αυτόν είναι ταλαιπωρημένος.. και πάει λέγοντας

 

γενικά είναι πρόβλημα να μη μάθεις αιμοληψίες στην πρακτική αλλά λύνεται πολύ εύκολα με το να απευθυνθείς σε ένα νοσοκομείο. Και να προσπαθήσεις να μάθεις όχι μόνο με σύριγγα αλλα με πεταλούδα και vac.

εχω φλέβες που σπάνε ευκολα ακομα και με πεταλούδα, εχω φυγει απο νοσοκομείο μεσα στα αιματα,  κυριολεκτικά λες και ειχα φαει σφαιρα, από μαθητευόμενο που εστειλαν να μου πάρει αιμα. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, velociraptoras είπε

εχω φλέβες που σπάνε ευκολα ακομα και με πεταλούδα, εχω φυγει απο νοσοκομείο μεσα στα αιματα,  κυριολεκτικά λες και ειχα φαει σφαιρα, από μαθητευόμενο που εστειλαν να μου πάρει αιμα. 

όλοι έχουμε άσχημες αναμνήσεις από τέτοια περιστατικά. Αλλά έτσι μαθαίνουμε. Ο γιατρός για να γίνει έμπειρος από κάπου δεν πρέπει να ξεκινήσει; Και δεν λέω βάζοντας σε κίνδυνο τον ασθενή, υπό επίβλεψη, σε κάτι στα μέτρα του και με κάποιον έμπειρο να βοηθήσει. Αλλιώς οι "έμπειροι" θα βγαίναν στη σύνταξη και στα νοσοκομεία θα υπήρχαν άνθρωποι πουδεν θα ήξεραν να κάνουν τίποτα. Εγώ για το πρώτο σφράγισμα που έκανα (οδοντίατρος είμαι) ντρέπομαι,. Όμως μετά από αρκετά σφραγίσματα έγινα καλός, όπως όλοι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Ολα είναι θέμα εξάσκησης. Σαν γιατρός στην αρχή έσπαγα ένα σωρο φλεβες, αλλά μετά έγινε ρουτίνα. Το θέμα είναι να είσαι ψύχραιμος,να πάρεις το χρόνο σου φυσικά και να δείξεις οτι το έχεις(χαλαρή κουβέντα με τον ασθενή για άσχετα θέματα βοηθάει συνήθως όσο παίρνεις αίμα). Θα σου πρότεινα αν έχεις καποιο γνωστό(γιατρό- νοσηλευτή) που σε εμπιστεύεται να πηγαίνεις άτυπα εκεί που δουλεύει και να παίρνεις τα αίματα αντί για αυτόν, ίσα ίσα θα σε ευχαριστεί γιατί μετά από ενα σημείο είναι πολύ βαρετή διαδικασία. Τυπικά μετά απο 50 περίπου αιμοληψίες θα είσαι αστέρι. Και πάντα η ασφάλεια μας, αντιμετώπιζουμε όλους τους ασθενείς σαν να είχαν HIV η ηπατίτιδα

Επεξ/σία από BAC
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

5 ώρες πριν, daredevil92 είπε

όλοι έχουμε άσχημες αναμνήσεις από τέτοια περιστατικά. Αλλά έτσι μαθαίνουμε. Ο γιατρός για να γίνει έμπειρος από κάπου δεν πρέπει να ξεκινήσει; Και δεν λέω βάζοντας σε κίνδυνο τον ασθενή, υπό επίβλεψη, σε κάτι στα μέτρα του και με κάποιον έμπειρο να βοηθήσει. Αλλιώς οι "έμπειροι" θα βγαίναν στη σύνταξη και στα νοσοκομεία θα υπήρχαν άνθρωποι πουδεν θα ήξεραν να κάνουν τίποτα. Εγώ για το πρώτο σφράγισμα που έκανα (οδοντίατρος είμαι) ντρέπομαι,. Όμως μετά από αρκετά σφραγίσματα έγινα καλός, όπως όλοι.

ναι,  ομως επρεπε να ταξιδεψω μετα  με κτελ 3 ωρες και λιποθυμησα 2 φορες μεσα στο λεωφορείο. τοσο αιμα εχασα μιλάμε. εξηγησα οτι εχω πρόβλημα να μου παρουν με παιδική πεταλούδα αιμα (μονο με αυτη μου επιτρεπουν), και ηρθε το μαθητουδι με τη συριγγα. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, velociraptoras είπε

ναι,  ομως επρεπε να ταξιδεψω μετα  με κτελ 3 ωρες και λιποθυμησα 2 φορες μεσα στο λεωφορείο. τοσο αιμα εχασα μιλάμε. εξηγησα οτι εχω πρόβλημα να μου παρουν με παιδική πεταλούδα αιμα (μονο με αυτη μου επιτρεπουν), και ηρθε το μαθητουδι με τη συριγγα. 

H πεταλούδα με τη σύριγγα γενικά δεν έχουν διαφορά. Το θέμα είναι το μέγεθος της βελόνας. Αν μιλάμε για απλή αιμοληψία και υπό την προϋπόθεση ότι δεν είχες αναιμία η κάτι αντίστοιχο, η λιποθυμία ήταν μάλλον από φόβο, από απώλεια αίματος όχι. Το βρίσκω απολύτως κατανοητό να μην έμεινες ευχαριστημένος εφόσον τόσες φορές δεν τα κατάφερες. Αλλά το μαθητούδι σήμερα για να γίνει γιατρός ή παραϊατρικός αύριο πρέπει να αποκτήσει εμπειρία.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, daredevil92 είπε

H πεταλούδα με τη σύριγγα γενικά δεν έχουν διαφορά. Το θέμα είναι το μέγεθος της βελόνας. Αν μιλάμε για απλή αιμοληψία και υπό την προϋπόθεση ότι δεν είχες αναιμία η κάτι αντίστοιχο, η λιποθυμία ήταν μάλλον από φόβο, από απώλεια αίματος όχι. Το βρίσκω απολύτως κατανοητό να μην έμεινες ευχαριστημένος εφόσον τόσες φορές δεν τα κατάφερες. Αλλά το μαθητούδι σήμερα για να γίνει γιατρός ή παραϊατρικός αύριο πρέπει να αποκτήσει εμπειρία.

α καλά, μαλλον δεν το εγραψα σωστά. εκτός από αναιμια, χαμηλα αιμοπετάλια και θεμα με την πήξη του αιματος, οι φλέβες μου σπάνε με το παραμικρό, γι αυτο μου παιρνουν παντα με παιδική βελόνα. αυτο σε συνδυασμο με το να πεταχτει συντριβανι αίμα από φλεβα ενω εχω πει πως σπανε αμέσως και ακομα χειρότερα οτι αφου τελειωσαμε με τις εξετασεις και ειδαν οτι εχασα τοσο αίμα δε με κράτησαν εστω προληπτικά είναι αμέλεια, όχι εκπαιδευση.  φοβο δεν εχω κανω ενεσεις στον εαυτό μου από την εφηβεία. από φοβο ομως εκαναν το παιδι μου σουρωτηρι σε αλλο νοσοκομείο επειδη το κ**ο πρωτοκολλο τους ελεγε εξω οι γονεις. στο τελος που πια δεν εβρισκαν φλέβα ηρθαν να μου πουν να παω να το κραταω να μη φοβαται. δε λέω αλλα γιατι θα πω πολλά και κριμα να γκρεμιζουμε την εικονα των γιατρων-θεων που μπορουν να κάνουν ο,τι θελουν χωρις να σεβονται τον ασθενη... 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

12 ώρες πριν, velociraptoras είπε

α καλά, μαλλον δεν το εγραψα σωστά. εκτός από αναιμια, χαμηλα αιμοπετάλια και θεμα με την πήξη του αιματος, οι φλέβες μου σπάνε με το παραμικρό, γι αυτο μου παιρνουν παντα με παιδική βελόνα. αυτο σε συνδυασμο με το να πεταχτει συντριβανι αίμα από φλεβα ενω εχω πει πως σπανε αμέσως και ακομα χειρότερα οτι αφου τελειωσαμε με τις εξετασεις και ειδαν οτι εχασα τοσο αίμα δε με κράτησαν εστω προληπτικά είναι αμέλεια, όχι εκπαιδευση.  φοβο δεν εχω κανω ενεσεις στον εαυτό μου από την εφηβεία. από φοβο ομως εκαναν το παιδι μου σουρωτηρι σε αλλο νοσοκομείο επειδη το κ**ο πρωτοκολλο τους ελεγε εξω οι γονεις. στο τελος που πια δεν εβρισκαν φλέβα ηρθαν να μου πουν να παω να το κραταω να μη φοβαται. δε λέω αλλα γιατι θα πω πολλά και κριμα να γκρεμιζουμε την εικονα των γιατρων-θεων που μπορουν να κάνουν ο,τι θελουν χωρις να σεβονται τον ασθενη... 

το ότι πρέπει να μείνεις λίγο αν παιδευτείς στην αιμοληψία παίζει ανάλογα με το νοσοκομείο.. αν οι συνθήκες το επιτρέπουν είναι καλό να γίνεται. Τώρα παρουσία γονέα σε ιατρική πράξη παίζεται.. από τη μια σου λένε ότι πρέπει να ναι μόνο του το παιδί (ώστε να μπορεί να απαντήσει ειλικρινά σε ερωτήσεις, θέματα κακοποίησης κτλ), από την άλλη λόγω φόβου κακοποίησης από τον γιατρό συνίσταται η παρουσία δεύτερου ατόμου (συνήθως προσωπικού). Δεν ξέρω που έχει καταλήξει αυτή η ιστορία γιατί δεν δουλεύω με παιδιά. Πάντως οι γονείς πολλές φορές κάνουν τα πράγματα χειρότερα παρά καλύτερα. Τώρα στο θέμα σεβασμού ανοίγεις μεγάλη κουβέντα. Στο κέντρο της ιατρικής είναι ο ασθενής/άνθρωπος και όλα γίνονται για αυτόν. Αλλά ο χρόνος, οι οικονομικοί παράγοντες (έλλειψη προσωπικού, υλικών, κτιριακές υποδομές) και ο προσωπικός παράγοντας (άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να ασκούσαν την ιατρική) επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Όταν πχ είχαμε διώξει από τα ΤΕΠ έναν σαλταρισμένο που φανταζόταν ότι είχε διάφορα γιατί είχαμε μόνο ένα κρεβάτι και ερχόταν πολυτραυματίας που κινδύνευε άμεσα, σίγουρα αν ρώταγες τον πρώτο τα χειρότερα θα έλεγε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
6 ώρες πριν, daredevil92 είπε

το ότι πρέπει να μείνεις λίγο αν παιδευτείς στην αιμοληψία παίζει ανάλογα με το νοσοκομείο.. αν οι συνθήκες το επιτρέπουν είναι καλό να γίνεται. Τώρα παρουσία γονέα σε ιατρική πράξη παίζεται.. από τη μια σου λένε ότι πρέπει να ναι μόνο του το παιδί (ώστε να μπορεί να απαντήσει ειλικρινά σε ερωτήσεις, θέματα κακοποίησης κτλ), από την άλλη λόγω φόβου κακοποίησης από τον γιατρό συνίσταται η παρουσία δεύτερου ατόμου (συνήθως προσωπικού). Δεν ξέρω που έχει καταλήξει αυτή η ιστορία γιατί δεν δουλεύω με παιδιά. Πάντως οι γονείς πολλές φορές κάνουν τα πράγματα χειρότερα παρά καλύτερα. Τώρα στο θέμα σεβασμού ανοίγεις μεγάλη κουβέντα. Στο κέντρο της ιατρικής είναι ο ασθενής/άνθρωπος και όλα γίνονται για αυτόν. Αλλά ο χρόνος, οι οικονομικοί παράγοντες (έλλειψη προσωπικού, υλικών, κτιριακές υποδομές) και ο προσωπικός παράγοντας (άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να ασκούσαν την ιατρική) επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Όταν πχ είχαμε διώξει από τα ΤΕΠ έναν σαλταρισμένο που φανταζόταν ότι είχε διάφορα γιατί είχαμε μόνο ένα κρεβάτι και ερχόταν πολυτραυματίας που κινδύνευε άμεσα, σίγουρα αν ρώταγες τον πρώτο τα χειρότερα θα έλεγε.

παμε παλι από την αρχη. ειχα ραντεβου σε νοσοκομειο 3 ωρες μακρια από το μερος κατοικίας μου και ο γιατρος μου ζητησε καποιες εξετασεις να γινουν εκεί για να τις δει αμεσα. οκ ως εδω? παω για αιμοληψία λέω στην κυρια που ηρθε οτι οι φλέβες μου σπάνε ευκολα και μου παίρνουν με παιδική πεταλούδα, να προσέξουν. με εγραψε, στελνει ενα πιτσιρικι, με συριγγα, με το που τρυπαει πεταγεται αίμα συντριβάνι. εγινα κυριολεκτικά ολο αίματα  μου εβαλαν γαζες κλπ για να σταματήσει και μου πήραν από το αλλο χέρι και μου λενε ολα ενταξει. στο κτελ ευτυχως ο οδηγος ητα γνωστος μου από την περιοχή μου αλλιως οπως ήμουν παίζει να μη με αφηνε καν να μπω μέσα και τις δυο φορές που λιποθυμησα με βοηθησε.

στο θεμα παιδιων, μιλάω για μωρά, όχι δεκάχρονα. δε μιλάνε, μονο κλαίνε και θέλουν τη μαμα τους. πλέον δεν το κανουν συχνά αυτο, μετα από αντιδράσεις και κινημα που δημιουργησαμε μεσω διαδικτύου, αλλά τοτε ήταν "κανονισμός του νοσοκομείου". ενα μωρό για να μεινει ηρεμο με αγνωστους θελει τη μαμα του ή το μπαμπα του μαζι να το έχουν αγκαλια. Αν δημιουργησουν πρόβλημα, τοτε ναι τους βγαζεις έξω, αλλιως δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρείς ενα μωρό για κατι που μπορει να γινει πανευκολα σε 5 λεπτα, να το τρυπας μια ωρα με 5 ατομα να το κρατανε! 

τωρα για το σεβασμό,  υπαρχουν επαγγελματίες υγείας που εχουν ως κέντρο τον ασθενή και τον σέβονται, υπάρχουν και αλλοι που τους νοιάζει μόνο πως θα βγει η βαρδια ή πως θα γεμίσει η τσέπη. ο καθενας λοιπον ανάλογα με τους λόγους που πήγε στο επαγγελμα του συμπεριφέρεται. εχω πετύχει ολων των ειδων και σε καμια περίπτωση δεν φταίει ο χρόνος ή οι πόροι. απλά ή εισαι ανθρωπος ή δεν είσαι. κι οταν είσαι ανθρωπος, ακόμα και το "φαντασιοπληκτο"  ή αυτον που δεν εχει κατι σοβαρό στα ΤΕΠ τον διαχειρίζεσαι με τρόπο, πχ του λες να κλείσει ραντεβού στα τατικά ιατρεία ή τον αφηνεις να περιμένει στην αναμονή μεχρι να έρθει η σειρά του εξηγωντας του οτι προηγούνται τα πιο σοβαρά περιστατικά. οταν πήγα σε νοσοκομειο με 40 πυρετό και 0 λευκά που με εστειλε ιδιωτης  γιατρος η υπεθυνη στα ΤΕΠ μου εβαλε τις φωνες γιατι δεν πήγα στο κεντρο υγείας και πήγα στο νοσοκομείο. μετα ομως μου ζητησε συγγνώμη για τον τροπο της και εκανε μονη της ολες τις διαδικασίες για τη νοσηλεία. πριν φερθεις ασχημα σε καποιον σκέψου οτι αυτος που εσυ βλέπεις καλά με την πρωτη ματια μπορεί να εχει κατι αρκετα σοβαρό και εξισου επείγον.  Πλέον την τελευταία δεκαετία συναντώ ολο και συχνότερα επαγγελματίες υγείας που είναι ανθρωποι, παλιοτερα ακόμα κι αν δεν τυχαινε σε μενα καθε φορά που πήγαινα σε δημοσια δομη υγείας θα τυχαινα τουλάχιστον ενα περιστατικό που οι γιατροι ή οι νοσηλευτές είχαν εντελώς απρεπή συμπεριφορά. 

Επεξ/σία από velociraptoras
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

48 λεπτά πριν, velociraptoras είπε

παμε παλι από την αρχη. ειχα ραντεβου σε νοσοκομειο 3 ωρες μακρια από το μερος κατοικίας μου και ο γιατρος μου ζητησε καποιες εξετασεις να γινουν εκεί για να τις δει αμεσα. οκ ως εδω? παω για αιμοληψία λέω στην κυρια που ηρθε οτι οι φλέβες μου σπάνε ευκολα και μου παίρνουν με παιδική πεταλούδα, να προσέξουν. με εγραψε, στελνει ενα πιτσιρικι, με συριγγα, με το που τρυπαει πεταγεται αίμα συντριβάνι. εγινα κυριολεκτικά ολο αίματα  μου εβαλαν γαζες κλπ για να σταματήσει και μου πήραν από το αλλο χέρι και μου λενε ολα ενταξει. στο κτελ ευτυχως ο οδηγος ητα γνωστος μου από την περιοχή μου αλλιως οπως ήμουν παίζει να μη με αφηνε καν να μπω μέσα και τις δυο φορές που λιποθυμησα με βοηθησε.

στο θεμα παιδιων, μιλάω για μωρά, όχι δεκάχρονα. δε μιλάνε, μονο κλαίνε και θέλουν τη μαμα τους. πλέον δεν το κανουν συχνά αυτο, μετα από αντιδράσεις και κινημα που δημιουργησαμε μεσω διαδικτύου, αλλά τοτε ήταν "κανονισμός του νοσοκομείου". ενα μωρό για να μεινει ηρεμο με αγνωστους θελει τη μαμα του ή το μπαμπα του μαζι να το έχουν αγκαλια. Αν δημιουργησουν πρόβλημα, τοτε ναι τους βγαζεις έξω, αλλιως δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρείς ενα μωρό για κατι που μπορει να γινει πανευκολα σε 5 λεπτα, να το τρυπας μια ωρα με 5 ατομα να το κρατανε! 

τωρα για το σεβασμό,  υπαρχουν επαγγελματίες υγείας που εχουν ως κέντρο τον ασθενή και τον σέβονται, υπάρχουν και αλλοι που τους νοιάζει μόνο πως θα βγει η βαρδια ή πως θα γεμίσει η τσέπη. ο καθενας λοιπον ανάλογα με τους λόγους που πήγε στο επαγγελμα του συμπεριφέρεται. εχω πετύχει ολων των ειδων και σε καμια περίπτωση δεν φταίει ο χρόνος ή οι πόροι. απλά ή εισαι ανθρωπος ή δεν είσαι. κι οταν είσαι ανθρωπος, ακόμα και το "φαντασιοπληκτο"  ή αυτον που δεν εχει κατι σοβαρό στα ΤΕΠ τον διαχειρίζεσαι με τρόπο, πχ του λες να κλείσει ραντεβού στα τατικά ιατρεία ή τον αφηνεις να περιμένει στην αναμονή μεχρι να έρθει η σειρά του εξηγωντας του οτι προηγούνται τα πιο σοβαρά περιστατικά. οταν πήγα σε νοσοκομειο με 40 πυρετό και 0 λευκά που με εστειλε ιδιωτης  γιατρος η υπεθυνη στα ΤΕΠ μου εβαλε τις φωνες γιατι δεν πήγα στο κεντρο υγείας και πήγα στο νοσοκομείο. μετα ομως μου ζητησε συγγνώμη για τον τροπο της και εκανε μονη της ολες τις διαδικασίες για τη νοσηλεία. πριν φερθεις ασχημα σε καποιον σκέψου οτι αυτος που εσυ βλέπεις καλά με την πρωτη ματια μπορεί να εχει κατι αρκετα σοβαρό και εξισου επείγον.  Πλέον την τελευταία δεκαετία συναντώ ολο και συχνότερα επαγγελματίες υγείας που είναι ανθρωποι, παλιοτερα ακόμα κι αν δεν τυχαινε σε μενα καθε φορά που πήγαινα σε δημοσια δομη υγείας θα τυχαινα τουλάχιστον ενα περιστατικό που οι γιατροι ή οι νοσηλευτές είχαν εντελώς απρεπή συμπεριφορά. 

Δεν σου λέω ότι έχεις άδικο απλά σου λέω τι γίνεται από μέσα. Πχ το "οι φλέβες μου σπάνε εύκολα κτλ" το λένε σχεδόν όλοι. Και επειδή το λένε σχεδόν όλοι πολλές φορές δεν το λαμβάνουν υπόψην. Δεύτερον αιμοληψία είναι (δλδ όχι κάτι τρελά επεμβατικό) πότε αν εμφανισιακά είσαι οκ (όταν λέω οκ εννοώ να μη φαίνεσαι επικίνδυνος) θα είσαι καλός "υποψήφιος"για κάποιον πρωτάρη. Το ότι πετάγεται πίδακας έχει να κάνει με την πίεση και την περίδεση  "νορμαλ" είναι. Μου έχει τύχει σαν παιδάκι να μου βγει πίδακας πάνω από το χανσαπλάστ ακόμα το θυμάμαι. Αλλά δεν είναι και κάτι απλά πιέζεις. Το ότι λιποθύμησες φταίει ή που φοβήθηκες ή λόγω άλλων θεμάτων υγείας.

Στο θέμα μωρά, δεν είχα χειρότερο που η μάνα γκρίνιαζε, να λέει ότι το τρυπάνε έτσι και όχι στο- χέρι που πας, να υποτίθεται θα κρατάει και αυτήτο χέρι του παιδιού και να μην την παλεύει και να σου δυσκολεύει τη ζωή. Οπότε για τέτοιους λόγους κάποιοι καταλήξαν στο να μην επιτρέπουν γονείς. Και όταν υπάρχει μια Χ πολιτική εφαρμόζεται σε όλους. Δλδ ακόμα και αν φαινόσουν ότι- θα βοηθούσες, η πολιτική είναι πολιτική.

Τώρα για τη συμπεριφορά τι να πω.. όλα θα τα δεις, καλό θα ήταν να απομακρύνονται οι άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να ναι εκείγιατί έχω ζήσει τα τέρατα. Όσον αφορά τα ΤΕΠ γενκά μια μόνιμη παράννοια είναι.
 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

αρα καταλήγουμε οτι βλέπετε τον ασθενη σαν αντικείμενο και για οτιδήποτε συμβει φταίει αυτος. οτι επειδη ενας στους 100 γονείς είναι π***ρας πρεπει να βασανίζετε όλα τα μωρα.  προφανως θα επρεπε μαλλον να λέμε κι ευχαριστω οταν πετυχαίνουμε καποιον που φέρεται σα ανθρωπος. ναι τα τεπ ειναι παράνοια οταν δεν έχει διαλογη, κι οταν τα τακτικά ραντεβου κανουν μηνες, για κάτι οχι πολυ επέιγον πχ μια ωτιτιδα μπορεις να πας την επόμενη ή εστω μεθεπόμενη μέρα το πρωι αλλά δε μπορείς να περιμένεις 2-3 μηνες.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

6 ώρες πριν, velociraptoras είπε

αρα καταλήγουμε οτι βλέπετε τον ασθενη σαν αντικείμενο και για οτιδήποτε συμβει φταίει αυτος. οτι επειδη ενας στους 100 γονείς είναι π***ρας πρεπει να βασανίζετε όλα τα μωρα.  προφανως θα επρεπε μαλλον να λέμε κι ευχαριστω οταν πετυχαίνουμε καποιον που φέρεται σα ανθρωπος. ναι τα τεπ ειναι παράνοια οταν δεν έχει διαλογη, κι οταν τα τακτικά ραντεβου κανουν μηνες, για κάτι οχι πολυ επέιγον πχ μια ωτιτιδα μπορεις να πας την επόμενη ή εστω μεθεπόμενη μέρα το πρωι αλλά δε μπορείς να περιμένεις 2-3 μηνες.

Δεν ισχύει αυτό που γράφεις, κανείς  δεν βλέπει τον ασθενή ως αντικείμενο. Οι κατευθυντήριες οδηγίες δημιουργούνται με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία της όποιας δομής. Αν λειτουργεί εύρυθμα εξυπηρετούνται καλύτερα οι περισσότεροι ασθενείς και έτσι επιτυγχάνεται ο σκοπός ύπαρξής της. Το να λέει ευχαριστώ κάποιος για μενα είναι σημαντικό. Όταν έπαιρνα 500 δείγματα κοβιντ ένα διάστημα την ημέρα που είχα λιώσει κάτω από τη στολή και που δεν μπορούσα να ανασάνω, το ευχαριστώ από κάποιους αφού τους έκανα τη λήψη ρινοφαρυγγικού με έκανε να νιώθω πολύ καλύτερα.

Για τις αναμονές σε μεγάλο βαθμό φταίει η υποστελέχωση. Πως μπορεί ένας γιατρός να εξυπηρετήσει μια ολόκληρη περιοχή; Απλά πολλοί άνθρωποι όταν βλέπουν έναν νοσοκομειακό γιατρό σκέφτονται έναν πλούσιο που παίρνει φακελάκια (όχι ότι δεν υπάρχουν φρικτοί άνθρωποι) αλλά οι περισσότεροι δεν είναι έτσι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...