Προς το περιεχόμενο

Διαβήτης 2


ElisavetKat

Προτεινόμενες αναρτήσεις

32 λεπτά πριν, xgol είπε

που περνούν κάποιοι χώροι της σοουμπιζνες

τι δουλεια εχει η σοουμπιζνες. αυτη περναει το λαθος μηνυμα προς τα εξω.

Ημουν στο ΥΓΕΙΑ πριν 1 χρονο, τετοιο καιρο καθως εχω ιδιωτικη ασφαλεια υγειας και πηγα να με δει ενας ενδοκρινολογος για το θυρεοειδη μου. Ηταν ενα παιδι εκει με αρκετά κιλά μπορώ να πω, που παρακαλουσε το γιατρο να τον βαλει σε χειρουργειο για τα κιλα του προκειμενου να αδυνατησει. Το λεγομενο γαστρικο μανικι αν εχεις ακουστα. Δεν θα ξεχασω την απαντηση του γιατρου που μετα του εδωσα συγχαρητηρια " Μη καθεσαι και ακους Τατιανες, τηλεορασεις κλπ. Το γαστρικο μανιικι πρεπει να γινει οταν ο αλλο ςεχει παρα πολλα κιλα, και δεν θελει να μπει σε αυστηρες διαιτες. Εσενα τα κιλα σου οφειλονται στο θυρεοειδη σου. Αν σου κανω γαστρικο μανικι, θα κανω τεραστια ζημια στο θυρεοειδη και δεν θα εχουμε αποτελεσμα"

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 43
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοφιλείς Ημέρες

Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, οπότε ότι ισχύει για εσάς και τους γνωστούς σας και οι ιστορίες που ακούσατε για άλλους, μπορεί να μην ισχύουν και για την ts. 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

4 ώρες πριν, airtrelomike13 είπε

Aγαπητέ TS

Καταρχάς προτού σου απαντήσω σε αυτό που έγραψες, να σου πω ότι ΔΕΝ έχω σάγχαρο, και το μόνο θέμα υγείας που έχω είναι ο υποθυρεοειδισμός τον οποίο ρυθμίσω με θυροξίνη, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού μου

Το σάγχαρο:

1) Μπορει να ειναι κληρονομικό

2) Μπορει να προκληθεί από έντονες συνεχόμενες στενοχώριες, άγχος, πίεση

3) Αν πίνεις συνέχεια αλκοολ

4) Αν κανεις κακες διατροφολογικές συνήθειες

Θα έλεγα ότι ο μεγαλύτερος ΜΥΘΟΣ του σαγχάρου είναι ότι προκαλείται από τα γλυκά. Εντάξει αν τρως καθε μερα, δεν τα καις, και τρως μεγάλες ποσοτητες, προφανώς και θα πάθεις σάγχαρο.

Επειδή είχε ο πατέρα μου σάγχαρο ( έπινε αλκοολ, δεν προσεχε διατροφη από τότε που έχασε το πατέρα του από τη στενοχώρια του), και το ιδιο και η γιαγια μου ( συνεχομενες στενοχωριες απο το θανατο του παππου μου), μπορώ να σου πω ότι είναι κάτι που πρέπει να το προσέχεις, να το ρυθμίσεις ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ να ακους τις εντολες του γιατρου σου. Ο πατέρας μου και η γιαγιά μου, σκέψου το εμφάνισαν σε μεγάλη ηλικία ( ο πατέρας μου μετά τα 55), η γιαγιά μου μετά τα 75.

Μια θεια που έχω ( σύζυγος του αδερφού της μητέρας μου), είχε σάγχαρο εκ γενετής, που σημαίνει ότι έχει ένα μηχάνημα μόνιμα πάνω της να μετριέται. Πηγαίνει στο γιατρό συχνά για να ελέγχεται. Το θεμα ειναι οτι ειναι 60 χρονων, και απο μικρη, το παλευει και εχει βγει ΝΙΚΗΤΡΙΑ, γι αυτο να σκεφτεσαι θετικά. Και ενα υγιες παιδι εκανε, και συνταξη πηρε, και δουλευε κανονικα και ολα.

 

Όσον αφορά τα κιλά που ειπώθηκαν, ανέκαθεν είχα και έχω κιλά, τα οποία φυσικά δεν τα παρατάω αλλά οσο μπορώ ισορροπώ τη διατροφή μου. Είμαι 1,90 και έχω φτάσει και αρκετά κιλά που δεν μπορείς να φανταστείς. ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχα θέμα με το σάγχαρο, ουτε με χοληστερινες, ουτε με τριγλυκεριδια. Αφου και οι γιατροι ελεγαν μα καλα με τοσα κιλα πως ειναι δυνατον. Θεμα οργανισμου ειναι ολα φιλε TS. O συγχωρεμενος ο παππους μου που απεβιωσε στα 94, μια ζωη τον θυμαμαι απο παιδακι που ημουν να ειναι 140 κιλα, και τη γιαγια μου να γκρινιαζει να μη τρωει. Ήταν γερος οργανισμος ομως, και παρολο τα κιλα του ηταν αρκετα ελαφρυς και ευελικτος. Περπατουσε 10 χλμ τη μερα λογω δουλειας και ας ειχε αυτα τα κιλα. Και τα γλυκακια του ετρωγε, και τα τηγανητα του και δεν ρωτουσε και κανεναν. ΤΟ μονο θεμα υγειας που επαθε ηταν η καρδια οπου ηταν λογικο γιατι δουλεψε και 40 χρονια βαρεα σε εργοστασιο και ειναι οπως η μηχανη που λαδωνει.

Που θελω να καταληξω. Τα κιλα ειναι υποκειμενικα. Θεμα οργανισμου ειναι ολα και φυσικα κληρονομικοτητας -γονιδια. Καλο ειναι να χανεις κιλα, να προσεχεις τη διατροφη σου, αλλα να μη νομιζεις οτι ολα οφειλονται  στα κιλα.

Για την ιστορια θα σου πω οτι:

ΣΑΓΧΑΡΟ: 79-81 έχω σε οσες εξετασεις κανω αιματος και το οριο ειναι 110

Γλυκοζυλιωμενη αιμοσφαιρινη: 5,3% και το οριο ειναι απο 4,5-6,0%

Να ξεκαθαρισω βεβαια οτι γλυκα δεν τρωω, παρα μονο καθε Σαββατο που ειναι και η ημερα που τρωω οτι θελω, γιατι λογω υποθυρεοειισμου προσεχω και εγω τη διατροφη μου

Όσο μπορεις τρωγε ψητά ( φιλετο κοτοπουλο, μοσχαρισια μπριζολα), το βραδακι γιαουρτακια, επισης μπορεις το μεσημερι να τρως πατατες ψητες, σαλατιτσα, μαυρο ψωμι, και το πρωι αυγο, φρουτα, χυμο φρουτων. Αλλα πρεπει να πας σε διαιτοογο να σου ρυθμισει τα γραμμαρια, ποτε θα τα τρως

* Η γιαγια μου θυμαμαι οτι επαιρνε κατι ειδικες σοκολατες για διαβητικους αλλα δεν θυμαμαι πως λεγονταν

 

 Ευχαριστώ που πήρες τον χρόνο να γράψεις! 

Έχεις δίκιο, είναι θέμα οργανισμού. Ξέρω άτομα διπλάσια από εμένα που απέκτησαν άλλα προβλήματα λόγω του βάρους (στα γόνατα, στα πόδια κλπ), αλλά ποτέ διαβήτη. Το ότι έχεις πολλά κιλά από μόνο του τίποτα δεν σημαίνει. Μάλλον είναι κάτι που υπάρχει στα γονίδια και ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής το επιβαρύνει και προκαλεί την εμφάνισή του; 

 

Από την άλλη, άκουσα και για ανθρώπους που μια ζωή τήρησαν έναν υγιεινό τρόπο ζωής, ούτε φαγητό από έξω, ούτε ανθυγιεινά, ούτε κληρονομικότητα, και γυμνασμένοι και πάλι το έπαθαν. Αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω. 

Σπάνια τρώω γλυκά. Εδώ και μήνες, έχω φάει μόνο ένα κομμάτι κέικ με σοκολάτα. Έχω σταματήσει, επίσης, χρόνια το υπερβολικό φαγητό, αλλά φαίνεται πως ο μεταβολισμός κοιμάται. Δεν έχασα τίποτα. Και γυμναστική είχα προσπαθήσει, έντονη για κάποιο καιρό, μα πάλι τίποτα. Διάβασα πως σε κάποιους το βάρος είναι πιο εύκολο να επανέλθει στο φυσιολογικό, αν το ζάχαρο είναι ρυθμισμένο. Ίσως υπάρχει αμφίδρομη σχέση και δεν είναι μόνο βάρος->ζάχαρο, αλλά βάρος<->ζάχαρο; Ποιος ξέρει; 

Έχω 6.4 αιμοσφαιρίνη και το ζάχαρο μετά την εξέταση της καμπύλης ζαχάρου, παρέμενε 270, ενώ έπρεπε να έχει πέσει κάτω από 120, ανώτατο όριο. 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 λεπτά πριν, ElisavetKat είπε

 Ευχαριστώ που πήρες τον χρόνο να γράψεις! 

Έχεις δίκιο, είναι θέμα οργανισμού. Ξέρω άτομα διπλάσια από εμένα που απέκτησαν άλλα προβλήματα λόγω του βάρους (στα γόνατα, στα πόδια κλπ), αλλά ποτέ διαβήτη. Το ότι έχεις πολλά κιλά από μόνο του τίποτα δεν σημαίνει. Μάλλον είναι κάτι που υπάρχει στα γονίδια και ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής το επιβαρύνει και προκαλεί την εμφάνισή του; 

 

Από την άλλη, άκουσα και για ανθρώπους που μια ζωή τήρησαν έναν υγιεινό τρόπο ζωής, ούτε φαγητό από έξω, ούτε ανθυγιεινά, ούτε κληρονομικότητα, και γυμνασμένοι και πάλι το έπαθαν. Αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω. 

Σπάνια τρώω γλυκά. Εδώ και μήνες, έχω φάει μόνο ένα κομμάτι κέικ με σοκολάτα. Έχω σταματήσει, επίσης, χρόνια το υπερβολικό φαγητό, αλλά φαίνεται πως ο μεταβολισμός κοιμάται. Δεν έχασα τίποτα. Και γυμναστική είχα προσπαθήσει, έντονη για κάποιο καιρό, μα πάλι τίποτα. Διάβασα πως σε κάποιους το βάρος είναι πιο εύκολο να επανέλθει στο φυσιολογικό, αν το ζάχαρο είναι ρυθμισμένο. Ίσως υπάρχει αμφίδρομη σχέση και δεν είναι μόνο βάρος->ζάχαρο, αλλά βάρος<->ζάχαρο; Ποιος ξέρει; 

Έχω 6.4 αιμοσφαιρίνη και το ζάχαρο μετά την εξέταση της καμπύλης ζαχάρου, παρέμενε 270, ενώ έπρεπε να έχει πέσει κάτω από 120, ανώτατο όριο. 

 

Ποσο χρονων εισαι Ελισαβετ, γιατι η τελευταια σου προταση με παρεξενεψε? https://www.lifo.gr/now/greece/nikos-koyris-eimai-diabitikos-apo-ta-13-leo-gia-proti-fora επισης δες αυτο. φουλ γυμνασμενος, τα παντα και εχει διαβητη. Τι να πω οργανισμοι ειναι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

7 λεπτά πριν, airtrelomike13 είπε

Ποσο χρονων εισαι Ελισαβετ, γιατι η τελευταια σου προταση με παρεξενεψε? https://www.lifo.gr/now/greece/nikos-koyris-eimai-diabitikos-apo-ta-13-leo-gia-proti-fora επισης δες αυτο. φουλ γυμνασμενος, τα παντα και εχει διαβητη. Τι να πω οργανισμοι ειναι

Είμαι 23. Το είδα, αλλά νομίζω αυτό είναι ο διαβήτης τύπου 1, που είναι διαφορετικός και χαρακτηρίζεται ως αυτοάνοσο νόσημα, νομίζω πιο πολύ αυτός ο τύπος εμφανίζεται στην παιδική ηλικία. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

33 λεπτά πριν, ElisavetKat είπε

Είμαι 23. Το είδα, αλλά νομίζω αυτό είναι ο διαβήτης τύπου 1, που είναι διαφορετικός και χαρακτηρίζεται ως αυτοάνοσο νόσημα, νομίζω πιο πολύ αυτός ο τύπος εμφανίζεται στην παιδική ηλικία. 

Ελισσάβετ να πας οπωσδήποτε σε διαβητολογο. Δεν ξέρω από που είσαι αλλά ψάξε και ρώτα να σου προτείνουν ένα πολύ καλό διαβητολογο. Έτσι ώστε να σε παρακολουθεί και να σε ρυθμίζει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

4 ώρες πριν, Michelanjelo είπε

Επειδή έχω φάει κράξιμο έχοντας τη δική σου γνώμη, έχω να πω ότι με την ψευτοκουλτούρα του body positivity δεν τολμας να πεις το προφανες, ότι κάποιος δεν έχει υγειές βάρος και δημιουργήθηκε ο όρος χοντροφοβικός. Και λένε διάφορα αγαπώ το σώμα μου κτλ και κανονικοποιείται μια πάθηση.

Τώρα για το bmi για πέταμα θεωρώ ότι είναι σαν δείκτης, πολύ ξεπερασμένος. Από την άλλη αν μιλάμε για κατηγορίες ανθρώπων που δε γυμνάζονται άρα δεν μπαίνει ιδιαίτερα η μυικη μαζα στην εξισωση, ισως να μην ειναι τοσο λαθος.

Μία χαρά είναι ο BMI και χρησιμοποιείται σε πλειαδα επιδημιολογικων ερευνών για να συσχετισουν την επίδραση του βάρους σε άλλα προβλήματα υγείας. Το πλεονέκτημα αυτού του δείκτη είναι ότι συσχετίζει βάρος με ύψος και δεν εξετάζει μόνο το βάρος ως απόλυτη τιμή που δεν λέει σχεδόν τίποτα από μόνο του. Υπάρχουν και άλλες παράμετροι βέβαια για τον σωματοτυπο ενός ανθρώπου που μπορούν να ληφθούν υπόψην. 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Διαβητικός τύπου 2 πολλά χρόνια, με χάπια, 4 ινσουλίνες την ημέρα (μία 24ωρη και μία πριν απο κάθε γεύμα), 120 κιλά. Βρήκα διατροφολόγο, έχασα πολλά κιλά, ταυτόχρονα ξεκίνησα γυμναστήριο και προπονήσεις τρεξίματος.

Σήμερα είμαι 90kg τρέχω αγώνες 5km και 10km, κάνω διαλλειματική νηστεία και δύο φορές το χρόνο κάνω εξετάσεις αίματος και γλυκοζυλιωμένης και οι μετρήσεις είναι πολύ καλές. Βέβαια αν αφεθώ και ξαναπάρω κιλά, όλα θα γκρεμιστούν. Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν τελειώνεις απαξ και φτάσεις το στόχο σου. Πρέπει να προσέχεις εφ'όρου ζωής.

  • Like 1
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Έχει αναφερθεί ήδη αλλά να το κάνουμε ξεκάθαρο, υπάρχει ο διαβήτης τύπου Ι και ο διαβήτης τύπου ΙΙ, ο πρώτος είναι μάλλον κληρονομικός, ο δεύτερος όμως σχετίζεται ευθέως με τον τρόπο ζωής μας.

Το δεύτερο είναι ότι δεν είναι κάτι απόλυτο. Δεν είναι 100% ότι κάποιος υπέρβαρος, παχύσαρκος κλπ θα πάθει διαβήτη, όμως αν κάποιος με φυσιολογικό δείκτη μάζας έχει χ πιθανότητες να πάθει και κάποιος υπέρβαρος έχει 20πλάσια και 40πλάσια πιθανότητα για να πάθει όχι τις % πολλαπλάσια δεν μπορούμε να λέμε ότι εγώ είμαι υπέρβαρος και δεν έχω ή ο άλλος δεν είναι και έχει και να το γενικεύουμε ως συμπέρασμα.

Για τον δείκτη μάζας πιστεύω ότι για το 98% είναι ένας αξιόπιστος δείκτης, ακόμα και γυμνασμένοι να είμαστε δεν μπορούμε να αυξήσουμε υπερβολικά τον δείκτη μάζας μας, η πλειοψηφία τουλάχιστον. Υπάρχει πάντα και η μέτρηση της περιφέρειας της μέσης.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

6 ώρες πριν, ElisavetKat είπε

 Ευχαριστώ που πήρες τον χρόνο να γράψεις! 

Έχεις δίκιο, είναι θέμα οργανισμού. Ξέρω άτομα διπλάσια από εμένα που απέκτησαν άλλα προβλήματα λόγω του βάρους (στα γόνατα, στα πόδια κλπ), αλλά ποτέ διαβήτη. Το ότι έχεις πολλά κιλά από μόνο του τίποτα δεν σημαίνει. Μάλλον είναι κάτι που υπάρχει στα γονίδια και ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής το επιβαρύνει και προκαλεί την εμφάνισή του; 

 

Από την άλλη, άκουσα και για ανθρώπους που μια ζωή τήρησαν έναν υγιεινό τρόπο ζωής, ούτε φαγητό από έξω, ούτε ανθυγιεινά, ούτε κληρονομικότητα, και γυμνασμένοι και πάλι το έπαθαν. Αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω. 

Σπάνια τρώω γλυκά. Εδώ και μήνες, έχω φάει μόνο ένα κομμάτι κέικ με σοκολάτα. Έχω σταματήσει, επίσης, χρόνια το υπερβολικό φαγητό, αλλά φαίνεται πως ο μεταβολισμός κοιμάται. Δεν έχασα τίποτα. Και γυμναστική είχα προσπαθήσει, έντονη για κάποιο καιρό, μα πάλι τίποτα. Διάβασα πως σε κάποιους το βάρος είναι πιο εύκολο να επανέλθει στο φυσιολογικό, αν το ζάχαρο είναι ρυθμισμένο. Ίσως υπάρχει αμφίδρομη σχέση και δεν είναι μόνο βάρος->ζάχαρο, αλλά βάρος<->ζάχαρο; Ποιος ξέρει; 

Έχω 6.4 αιμοσφαιρίνη και το ζάχαρο μετά την εξέταση της καμπύλης ζαχάρου, παρέμενε 270, ενώ έπρεπε να έχει πέσει κάτω από 120, ανώτατο όριο. 

 

να αναφέρω,μια και κανείς δεν το έχει κάνει μέχρι στιγμής,πως το βάρος δεν έχει να κάνει απαραίτητα με τη πρόσληψη τροφής..ένας απλός ορισμός είναι θερμίδες πρόσληψης θερμίδες που καις και τελος, δυστιχώς όμως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όπως οι ορμόνες, ειδικά οι ορμόνες που εκρίνονται απο το άγχος.. δεν είναι μόνο οι θερμίδες ή ο θυροειδής επειδή αυτά γνωρίζει ο μέσος άνθρωπος.. έχω φίλο που μέναμε μαζί για 2 μήνες πριν χρόνια και γνωρίζω απο πρώτο χέρι οτι δεν έτρωγε ούτε τη μισή ποσότητα απο εμένα, δεν είχε θυροειδή, δεν είχε ζαχαρο,δεν είχε κάποιο θέμα υγείας και παρόλο που δεν έτρωγε έβαζε ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ κιλά, γιατι είχε τρελό άγχος,κρίσεις πανικού δεν μπορούσε να κοιμηθεί κλπ.. ισως να εφταιγε και η θεραπεία που έπαιρνε απο ψυχίατρο, αλλα γενικά έχω ακούσει δεκάδες τέτοια περιστάτικα σε γνωστούς και φίλους στον κύκλο μου

  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Εχω μια απορία πάντως. Πως γίνεται μερικοί με διαβητη να κοβουν τελειως ζαχαρη και να τρωνε ελαχιστη ποσοτητα 1 φορα τη βδομαδα κτλ και αλλοι τρωνε καθε μερα ποσότητες και να μη παθαίνουν τίποτα;

Η πεθερα μου που εχει διαβητη και παιρνει ινσουλίνη καθε μερα πχ πινει μιλκο, τρωει 10 φετες ψωμι + μελια, τρωει καθε μερα ενα γλυκο οτι τυχει πχ παγωτο, σιροπιαστα, πατατακια και διαφορα αλλα mars κτλ. Ολα αυτα καθημερινα και δεν παθαινει κατι σοβαρο.

Επεξ/σία από ΠάρηςΓ
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

5 λεπτά πριν, ΠάρηςΓ είπε

Εχω μια απορία πάντως. Πως γίνεται μερικοί με διαβητη να κοβουν τελειως ζαχαρη και να τρωνε ελαχιστη ποσοτητα 1 φορα τη βδομαδα κτλ και αλλοι τρωνε καθε μερα ποσότητες και να μη παθαίνουν τίποτα;

Η πεθερα μου που εχει διαβητη και παιρνει ινσουλίνη καθε μερα πχ πινει μιλκο, τρωει 10 φετες ψωμι + μελια, τρωει καθε μερα ενα γλυκο οτι τυχει πχ παγωτο, σιροπιαστα, πατατακια και διαφορα αλλα mars κτλ. Ολα αυτα καθημερινα και δεν παθαινει κατι σοβαρο.

Μάλλον έχει μάθει να υπολογίζει με σχετική ακρίβεια την δόση ινσουλίνης που πρέπει να παίρνει, δίχως να σημαίνει ότι αυτό πρέπει να κάνει βέβαια...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

9 λεπτά πριν, ΠάρηςΓ είπε

Εχω μια απορία πάντως. Πως γίνεται μερικοί με διαβητη να κοβουν τελειως ζαχαρη και να τρωνε ελαχιστη ποσοτητα 1 φορα τη βδομαδα κτλ και αλλοι τρωνε καθε μερα ποσότητες και να μη παθαίνουν τίποτα;

Η πεθερα μου που εχει διαβητη και παιρνει ινσουλίνη καθε μερα πχ πινει μιλκο, τρωει 10 φετες ψωμι + μελια, τρωει καθε μερα ενα γλυκο οτι τυχει πχ παγωτο, σιροπιαστα, πατατακια και διαφορα αλλα mars κτλ. Ολα αυτα καθημερινα και δεν παθαινει κατι σοβαρο.

Άμα η πεθερά σου είναι άνω των 80 οκ. Αν είναι κάτω πρέπει να προσέχει γιατί δεν κανει

3 ώρες πριν, zx1234r είπε

Διαβητικός τύπου 2 πολλά χρόνια, με χάπια, 4 ινσουλίνες την ημέρα (μία 24ωρη και μία πριν απο κάθε γεύμα), 120 κιλά. Βρήκα διατροφολόγο, έχασα πολλά κιλά, ταυτόχρονα ξεκίνησα γυμναστήριο και προπονήσεις τρεξίματος.

Σήμερα είμαι 90kg τρέχω αγώνες 5km και 10km, κάνω διαλλειματική νηστεία και δύο φορές το χρόνο κάνω εξετάσεις αίματος και γλυκοζυλιωμένης και οι μετρήσεις είναι πολύ καλές. Βέβαια αν αφεθώ και ξαναπάρω κιλά, όλα θα γκρεμιστούν. Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν τελειώνεις απαξ και φτάσεις το στόχο σου. Πρέπει να προσέχεις εφ'όρου ζωής.

Πόσο χρονών είσαι φίλε?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...