Tρελές ιστορίες από το Στρατό

Ένα ανάλογο θέμα με των πελατών, αλλά με ιστορίες για το στρατό. Νομίζω όλοι έχουμε πολύ υλικό για να γελάσουμε. Ξεκινάω με μία μεγάλη ιστορία, αλλά θα μου μείνει για πάντα. Διαβάστε την, αξίζει!

Υπηρετούσα σε Μεραρχία ένα ωραίο πρωινό Σαββάτου. Όπως κάθε Σάββατο μαζευόμασταν 5,6 άτομα και πηγαίναμε στα γραφεία του στρατοπέδου και κάναμε καθαριότητα. Εγώ με έναν άλλο ήμασταν παλιότεροι, άρα και υπεύθυνοι για την ολοκλήρωση της εργασίας. Όλα καλά ως εδώ. Η μικρή λεπτομέρεια είναι ότι ο ταξίαρχος ήταν ειδικοδυναμίτης και ασχολούνταν συνεχώς με τα του στρατοπέδου. Συνήθως ερχόταν και Σαββατοκύριακα μέσα για να δουλέψει. Τον τρέμανε όλοι και έβλεπες «σούζα» λοχαγούς, ταγματάρχες, πόσο μάλλον απλούς στρατιώτες.

Τέλος πάντων, αναλαμβάνω και δίνω τα καθαριστικά για το σφουγγάρισμα σε δύο άτομα να αρχίσουν να σφουγγαρίζουν και μετά έφυγα για να βοηθήσω με τα σκουπίδια από τα καλαθάκια. Όλα βαίνουν καλώς και έρχεται ο στρατονόμος για να μας πει πως θα πάει να πάρει τον ταξίαρχο για να τον φέρει στο στρατόπεδο. «Οκ κανένα πρόβλημα, τελειώνουμε» του λέω. Φεύγει αυτός, και μετά από μερικά λεπτά ακούω φασαρία στα πάνω γραφεία. Ανεβαίνω γρήγορα και αρχίζω και μυρίζω κάτι σαν διαλυτικό όσο πλησιάζω. Πετυχαίνω το Γιώργο να σφουγγαρίζει το γραφείο του  Αντισυνταγματάρχη.

-Ρε μαλάκα Γιάννη (εγώ ) κάτι δε πάει καλά με το καθαριστικό.

- Τι σκατά βάλαμε μέσα ρε Γιώργο και βρωμάει έτσι όλη η Μεραρχία;;;;

- Δε ξέρω, έτσι μου το έδωσαν…

(αρχίζουν τα πρώτα εγκεφαλικά)

Μυρίζει ένας άλλος το μπετονάκι…

-ΒΕΝΖΙΝΗ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ!

Προσπαθώ να το παίξω ψύχραιμος…

-Το γραφείο του Ταξίαρχου το σφουγγαρίσατε;

-Και του Ταξίαρχου και του Συνταγματάρχη και τώρα τελείωνα του Αντισυνταγματάρχη, απαντάει ο Γιώργος χεσμένος.

-ΚΑΙ ΔΕ ΤΟ ΜΥΡΙΣΑΤΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑΑ;;;;;;;;;

Έχοντας πλέον σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες πάω τρέχοντας στο γραφείο του Ταξίαρχου. Είχε πέσει τόση βενζίνη μέσα στο νερό που όχι απλά γλιστρούσε σα γυαλί, αλλά έβλεπες και μικρές φουσκάλες!!!

Εντάξει λέω, στη Σιβηρία θα μας στείλουν… Τρέχουμε αλαφιασμένοι και τα σκουπίζουμε με εφημερίδες όπως όπως να προλάβουμε τα πολλά πριν έρθει ο Ταξίαρχος.

Μετά από λίγο ακούω εμβατήριο ( μπαίνει το αυτοκίνητο), τα μαζεύουμε όλα  και φεύγουμε. Μας πετυχαίνει και στην είσοδο ο ταξίαρχος, μας πιάνει τη κουβέντα, πήρα και μία τιμητική γιατί ήμουν «προβλεπόμενος», εγώ σκέφτηκα «ωραία, μείον μία από τις 90 μέρες φυλακή». Εν τω μεταξύ ο στρατονόμος να έχει γίνει κόκκινος γιατί του εξηγεί ένας τι συνέβη και να ψιθυρίζει με πίεση 19 μεγάλη και 13 μικρή, «εγώ δε θα μπλέξω για εσάς, να το ξέρετε!!!».

Τελειώνουμε, φεύγουμε άρον άρον για το λόχο και εξηγούμε του ΑΥΔΜ τι συνέβη. Αλλάζει δέκα χρώματα και αρχίζει να πηγαινοέρχεται μουρμουρίζοντας «τι σκατά κάνατε» και 1 λεπτό μετά χτυπά το τηλέφωνό του. «Ορίστε. Μάλιστα κύριε ταξίαρχε. Μάλιστα. Αμέσως!»

-Θέλει τους υπεύθυνους για τη καθαριότητα στο γραφείο του. Εγώ δεν έρχομαι. Καλή τύχη!

Εγώ κοιτάζομαι με τον Νίκο (ο άλλος παλιός) και αρχίζουμε να περπατάμε αργά προς τη Μεραρχία λέγοντας ο ένας στον άλλο πόσο χάρηκα που σε γνώρισα, θα τα πούμε στα κάτεργα κ.λπ. .Ανεβαίνουμε πάνω, ο ταξίαρχος εντελώς poker face, ο στρατονόμος ιδρωμένος, παρουσιαζόμαστε και περιμένουμε να μιλήσει ο ταξίαρχος.

-Ξέρετε ότι αυτό που συνέβη είναι πολύ επικίνδυνο; (και άρχισε να μας λέει ιστορίες με ατυχήματα)

-Ναι κύριε ταξίαρχε, το γνωρίζουμε

-Ποιος πήρε τα μπιτονάκι με το καθαριστικό;

-Εγώ (η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που θα ορκιζόμουν ότι κουνούσε το χυτώνιο)

-Τι έγραφε απ’ έξω στρατιώτη;

-Καθαριστικό κύριε ταξίαρχε.

-Από πού το πήρες;

-Από το τάδε αποθηκάκι.

-Αυτό είναι υπ’ ευθύνη των Διαβιβαστών ε;

-Ναι, είναι δικιά τους αποθήκη.

-Άρα κάποιος στρατιώτης των διαβιβαστών γέμισε αυτό το μπιτονάκι βενζίνη και δεν έγραψε απ’ έξω "ΠΡΟΣΟΧΗ ΒΕΝΖΙΝΗ"! Είναι δολοφονική αμέλεια! Εσείς δε φταίτε. Δεν είστε υποχρεωμένοι να μυρίζετε κάθε μπουκάλι, αν και καλό θα είναι από εδώ και πέρα να το κάνετε χαχαχαχα. Αύριο το πρωί θα μιλήσω με το λοχαγό τους και θα του εξηγήσω! Εσείς πηγαίνετε και να είστε προσεκτικοί!

(ανταλάσουμε βλέμματα μεταξύ μας και με τον στρατονόμο που ξεφυσάει σαν φυσαρμόνικα)

-ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΥΡΙΕ ΤΑΞΙΑΡΧΕ!!!!

Ε την επόμενη μέρα είχε κλειστεί με το λοχαγό στο γραφείο του και ακουγόταν ο εξάψαλμος για κανένα 10λεπτο. Μετά ο λοχαγός πέρασε από το ταχυδρομείο (ταχυδρόμος εγώ) και με κοίταξε με ένα βλέμμα «Γιατί ρε κερατά μου το έκανες αυτό;;;».

Ήμουν τόσο ευτυχισμένος!!!😂

 

 

Επεξ/σία 10 Δεκεμβρίου 2019 από afragorn

Σε εμάς η πιο τρελή ιστορία που θυμάμαι είναι ότι δεν μπορούσα να ξεκλειδώσω το όπλο μου και βγήκα με τους άλλους για τις ασκήσεις. Τις έκανα χωρίς. Ένας λόχος γελούσε εκτός από τον λοχαγό που δεν κατάλαβε ποτέ.

 

ειδικες δυναμεις.σαμο  4ο ete8. λοχαγος ουκ ο οποιος κλασσικος ψυχακιας ,εγκεφαλικα νεκρος και τα κλασσικα ο οποιος στις αποκριες πηρε στολη στρατιωτη στο παιδι του.

ειμαστε στο διοικητηριο εγω περπαταω προς την πορτα να βγω εξω και αυτος μπαινει μεσα. γενικα ουρλιαζε μια ζωη αυτος ο ανθρωπος κτλ.

μου λεει:

Poulinos παρε τηλεφωνο να ερθουν να φτιαξουν το μηχανημα του καφε που εχει χαλασει(ειχαμε μηχανημα για καφε με κερματα στο διοικητηριο)

Επειδη μου την εσπαγε η αυθορμητη απαντηση μου ηταν : που να το βρω να το γεννησω?

γυρναει με κοιταει με ενα υφος σαν να μου λεγε τωρα θα σε σκοτωσω ερχεται κοντα μου ,πιανει το λοχιοσημο πανω απο την παραλλαγη που το ειχα κολλησει με καμμενη αρτανη μου το ξηλωνει και μου λεει. οι λοχιες το ραβουν δεν το κολλανε.

ηθελα απλα να του πω.εγω σε λιγους μηνες θα ειμαι εκει εξω.εσυ θα λιωσεις εδωμεσα και θα σε τρεχουν για παντα οι ανωτεροι σου.

Ps το τηλεφωνο το ειχε αυτος ,που ηταν 3ο γραφειο.

 

Μια κι από εμένα, όχι τόσο αστεία, αλλά προσπαθείστε να μπείτε στη θέση μου! (σίγουρα θα βάλω κι άλλες)

12η ΕΜΑ έτος 2011.

Όντας στο 2ο γραφείο του στρατοπέδου, μια ωραία μέρα του καλοκαιριού με έστειλε ο Επιλοχίας να αφήσω κάτι πίνακες (τους είχαμε στις βολές) στην αποθήκη.

Ξεκινάω λοιπόν να πάω... Φτάνω στην πόρτα δοκιμάζω 10 κλειδιά και την ανοίγω.

Αφήνω τους πίνακες και πάω να γυρίσω... Εκεί που γυρνάω κάτι πιάνει το μάτι μου, κάτι μεγάλο και στρογγυλό και καφέ... Σαν καφέ αράχνη έμοιαζε, σε μέγεθος παλάμης μαζί με δάχτυλα..

Δε γίνεται λέω, μάλλον λάθος έκανα.. Πάω (απο μακριά) και κοιτάω πίσω από μια κούτα... Ε δεν έκανα λάθος, νόμιζα ότι αυτές οι αράχνες ζούσαν μόνο σε εξωτικά μέρη!

Λοιπόν έχει και ο Έβρος τέτοιες!!

Για πότε βγήκα, κλείδωσα, και πήρα την κατηφόρα δεν λέγεται!!!☺️

Σαν δοκιμος εκτελώ χρεη διοικητή λόχου λόγο απουσίας του λοχαγού. Έτυχε να είναι ημέρα επιθεώρησης απο αστεράτους που εχουν έρθει από το ΓΕΣ. Ο ταγματάρχης έδωσε εντολή να γυαλίζουν οι λόχοι και να μην είναι κανείς μέσα. Εγώ  δεν το ερμήνευσα καλά και είπα έναν φαντάρο να κάτσει στο επιλοχαδικο και να κανει οτι δουλεύει. Ξεκινά η επιθεώρηση και ο λόχος μας είναι ο τελευταίος στην σειρα, εχουν φύγει όλοι οπότε κάθομαι και κοιτάζω σκαστά απο την πόρτα με σκοπό όταν έρθουν τα αστέρια να την κοπανήσω από την πίσω πόρτα. Τους βλέπω να φευγουν απο τον απέναντι λόχο και σιγα σιγά να έρχονται προς τα εμάς. Λέω την σειρά να ρίξει καμία τελευταία ματιά μην τυχών και υπάρχει κανένα σκουπιδάκι στους θαλάμους και γυρνάει πανικόβλητος με ένα G3 που το βρήκε ξεχασμένο σε ένα κρεβάτι. "Τον οπλοβαστό" φωνάζω στον θαλαμοφύλακα, και αυτός μου δείχνει τα κλειδιά "μαλάκα δεν προλαβαίνω" . Μέσα στο πανικό λύνουμε το όπλο και το χώνουμε στον φοριαμό του επιλοχάδικου με τα βιβλία του λόχου "οτι και να γίνει μην το ξεκλειδώσεις!" του λέω και πηδάω από το παράθυρο.

Μετά από 20 λεπτά και αφού έχω ηρεμήσει σκάει τηλέφωνο από έναν ΕΠΟΠ. Πήγαν τα αστέρια για επιθεώρηση και στον όρχο οχημάτων που ήταν μαζεμένοι και διαπίστωσε ότι δεν είχε όπλο, με αποτέλεσμα να τον χώσου σε ένα σκάμα να μην φαίνεται. Τυχερός ο ΕΠΟΠ, την γλίτωσε κερνόντας με ενα kinder bueno...

Μηνιαια επιθεωρηση στη Σουδα .Εγω κουρεμενος σχεδον καραφλος .Ο διοικητης με στελνει για κουρεμα !!! Παω στον κουρεα και μου λεει "τι να κουρεψω ρε φιλε ;Το κρανιο ;" Καθησα λιγακι και εφυγα 

Μετα εμαθα οτι σε καθε επιθεωρηση επρεπε ενας ορισμενος αριθμος οπλιτων να στελνετε για κουρεμα .

Είμαι νεοσύλλεκτος στο κεεμ, πριν 10 χρονια και 4 μηνες , περιμένουμε την πρώτη μέρα να εξεταστούμε απο γιατρούς , φτάνει η σειρα μου εμενα και αλλων 2 ατομων. Μας λενε ωραια καθιστε στο παραβαν βγαλτε ρουχα και βγειτε με το εσωρουχο να σας ζυγισουμε κλπ. Μπαινω εγω και σε 2 λεπτα ανοιγει η κουρτινα και ηταν ενας γιατρος  κάνοντας το "δύο" με τα δάχτυλα και με ρωτησε ψιθυριστα: δύο? δύο ? Εγω ως μπούλης και ψάρακας απαντώ : τι δυο ; μου κλεινει το ματι και λεει: δύο φιλε μου ,δύο; ΄λεω τι δυο δε καταλαβαινω (ψιθυριστα κ εγω) και λεει : ε ρε φιλε τι δυο? δυο πιτογυρα? δυο ορχεις εννοω, ειναι μονορχης??? και εγω γελαω (στο αγχος μου δεν καταλαβα τι ειπε ακριβως νομιζα οτι ειπε μοναρχης κιολας) και λεω ε δυο εχω γιατρε...!

Στη Σπαρτη πάλι εχούν βαλει αυδμ μια ανθυπολοχαγο, πρεπει μολις να χε αποφοιτησει απ τη σχολη διοτι το παιζει λαρα κροφτ σε μινι εκδοση, το βραδυ να κανουμε φασαρια, να ερχεται απ εξω και να φωναζει: στρατιωτες ησυχαστε μην με αναγκασετε να παρω μετρα! ΝΑ φωναζει ενας : παρε μωρο μου, αλλος: παρε ειμαι με το βρακι !! να γινεται χαμος !  Εν τω μεταξυ ψαρωνε κατι παιδακια (οχι οτι εγω δεν ημουν παιδακι αλλα οχι και μπουμπουνας) οτι επρεπε και στην εξοδο να τη χαιρετανε στρατιωτικα!!!

 

ΚΑι στη Σαμο στο 79 τυπεθ ημουν σκοπος φανερος στη πυλη, φευγει με το ΙΧ του παρασκευη μεσημερι ο διοικητης , σταματαει στη πυλη κατεβαζει παραθυρο : Ε panosno1com ερχομαι και δε θα χαιρετησεις; (οχι με φωνες αλλα ψιλοψαρωτικο) εγω: αααα φευγετε , γεια σας κυριε διοιηκητα! και λεει: οχι ετσι ρε βλακα ...

Και τελος στη Σαμο (δε ξερω αν ηταν ραδιο αρβυλα) ειχαμε ταξιαρχο τον Μανωλά , ο οποιος εγινε αργοτερα και αρχηγος ΓΕΣ, οταν τα χριστούγεννα πηγαν στη ταξιαρχια να του πουν τα καλαντα, ρωταει εναν φανταρο: πως λεγεσαι αγορι μου;  Στρ (δεν θυμαμαι τι οπλο ηταν) ΚΑΠΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΥΡΙΕ ΤΑΞΙΑΡΧΕ!! γελαει αυτος: τι καπως αγορι μου , πες μου πως, σε πειραξε το πνευμα των γιορτων και αντι για καλαντα ακούς καμπανες? μα σας ειπα κυριε ταξιαρχε.. καππος , καππα αλφα δυο πι ομικρον σιγμα!

 

Kάθομαι πίσω από τον πάγκο στο ταχυδρομείο τρώγοντας ένα σάντουιτς. Τσουπ, σκάει λοχαγός από το τμήμα των οικονομικών (30άρης, ψηλός, Θεσσαλονικιός, ωραίος τύπος).

-Ψιτ ψηλέ, έλα να στείλουμε αυτό το πακέτο.

- (μπουκωμένος εγώ) Μμμμμμ δε μπορώ, τρώω τώρα. Το φαγητό είναι ιερό.

- Έλα ρε μαλάκα τελείωνε, έχω δουλειές.

- Καλά, για εσάς μόνο το κάνω, γιατί σας συμπαθώ!

- Μμμμμμ μάλιστα.

- Τι έχει το πακέτο;

- Γιατί ρωτάς ρε, τι σε νοιάζει;

- (με σοβαρό ύφος) Εδώ είναι ταχυδρομείο, οφείλουμε να ξέρουμε τι έρχεται και τι φεύγει.

- Κάτι φανέλες του ΠΑΟΚ (μα τη Παναγία! 😂 )

- ΦΤΟΥ! Αρνούμαι να στείλω τέτοιο πράγμα. Δεν το ακουμπάω! Θα μολυνθώ!!

- ΤΕΛΕΙΩΝΕ ρε μαλάκα afragorn μη σου @#%!@$ το  #)$@043@ γαμώ το @$)@%)_)#

-Συστημένο είπαμε φανταστικέ λοχαγούλη;

 

Σε όλη τη διάρκεια, ο υπεύθυνος του Ταχυδρομείο, ένας ανθυπασπιστής, είχε λυθεί στα γέλια!

Επεξ/σία 10 Δεκεμβρίου 2019 από afragorn

Έφτασε η μέρα να πάω στην μονάδα στα σύνορα.

Πάω λοιπόν μπαίνω στην ίλη λόχο 5 άτομα όλοι και όλοι. Εδώ έχουμε 3 υπηρεσίες μου λένε. σκοπός πύλη , σκοπός πυρομαχικά, σκοπός πίσω  πύλη. Είμαστε 6 τώρα θα μας πάει 1 μέσα μια έξω..... 

Περνάει ένας μήνας απολύονται 2 μείναμε 4.

Τώρα τι κάνουμε;  Σκεφτόμαστε με τον ίλαρχο τι να κάνουμε τι να κάνουμε δεν θα βγαίνουν και οι άδειες.

Έχω μια ιδέα λέει ο ίλαρχος. Θα χτίσουμε την πίσω πύλη με τσιμεντόλιθα και έτσι δεν θα χρειάζεται σκοπός........ και έτσι έγινε!

Και έτσι λύθηκε το πρόβλημα.....!  Όσο σκέφτομαι τόσα χρόνια είχαν μια τσάμπα υπηρεσία παραπάνω!

Τρελό;;;  Πολύ θα έλεγα.

Εχουν περάσει 22 χρόνια απο τότε που απολύθηκα απο φαντάρος και δεν μπορώ να ξεχάσω την @@ που έκανα,που θα μπορούσε να με στείλει Στρατοδικείο εν ριπή οφθαλμού, η ακόμα χειρότερα να αφαιρούσα μια ζωή απο επιπολαιότητα.

Πέρνω μετάθεση σαν μαύρος που ήμουν για την Ασσηρο Θεσσαλονίκης αν και θεσσαλονικιός(Μην αρχίσετε με τα βύσματα, είμουν απλά προστάτης της οικογενείας).

Σε κάποια φάση λόγω της γνώσης μου στους υπολογιστές καβατζώνομαι στο 4ο γραφείο-διαχείρηση υλικού. Ναί είναι εκείνο το γραφείο που χορηγεί και σφαίρες στις ασκήσεις.

Ηθελα πολύ να βγάλω μια 7.62 έξω με κάποιο τρόπο. Δεν με πτοεί το γεγονός ότι αρκετούς συναδέλφους μου τους έχουν στείλει στο τάκο με 20αρα μόνο και μόνο για τους κάλυκες που κουβαλούσαν. Οπότε λέω απο μέσα μου με το στάνταρ τρόπο δεν γίνεται. Και τσούπ μια μέρα ως δια μαγείας ο υπαξ που ήταν στο γραφείο έφευγε το μεσημέρι με το αμάξι, και μου λέει θέλεις να σε κατεβάσω; Οχι θα του έλεγα... Την είχα βάλει μέσα στο παπούτσι ανάμεσα στα δάχτυλα και έτσι κατάφερα την έβγαλα. 

Αλλά δυστυχώς έγινα άπληστος. Καβάτζωσα άλλες 3 και τις είχα καταχωνιάσει σε κάτι παλιές κάλτσες πεταμένες κάτω απο το γραφείο όπου εργαζόμουν στο γραφείο.

Εψαχνα τρόπο πως να γίνει η δουλειά αλλά δεν... Τις ξέχασα εκεί ο παπάρας. Ηρθε η απαλλαγή μου στο γραφείο και αφού του έδειξα τα κατατόπια, είχα πάρει την άδεια απολύσεως και περίμενα μέρες απλά για να απολυθώ. Μαθαίνω εκ των υστέρων όταν επέστρεψα απο την άδεια ότι ο υπάξ είδε τις κάλτσες, τις θεώρησε σκουπίδια, και είπε την απαλλαγή να πάει να τις κάψει σε ένα βαρέλι που υπήρχε έξω μαζί με κάτι άλλα έγγραφα(δεν υπήρχε καταστροφέας τότε και τα καίγαμε). Απο ότι μου είπε το παλικάρι έγινε πανικός αλλά προς καλή μου τύχη και να είναι καλά όπου και αν είναι το κάλυψε λέγωντας ότι είχε κάτι μπαταρίες μέσα οι οποίες σκάσανε όταν βρέθηκαν μέσα στις φλόγες. Ούτε θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν αν έλεγε σε οποιονδήποτε ότι ήταν σφαίρες αυτές που ακούστηκαν η ακόμα χειρότερα να εξωστρακιζόταν κάπου μέσα στο βαρέλι και να τον πετύχαινε.

Σπεν Σάμος , ρίχναμε βολές ανά 10 , παθαίνει μια σειρά πρόβλημα στο g3 κάτι έσπασε , εν τέλει έριξε μόνο 3 βολές , βγαίνουν τα αποτελέσματα είχε πάρει ένα βαθμό του στυλ 7/10 

-ΜΑ ΚΥΡΙΕ ΛΟΧΑΓΕ ΕΡΙΞΑ ΜΟΝΟ 3 ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣ....

-ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΤΡΑΒΑΔΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕΤΡΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΑΥΘΑΔΗΣ 

 

Επεξ/σία 10 Δεκεμβρίου 2019 από aGka8l

29 λεπτά πριν, aGka8l είπε

Σπεν Σάμος , ρίχναμε βολές ανά 10 , παθαίνει μια σειρά πρόβλημα στο g3 κάτι έσπασε , εν τέλει έριξε μόνο 3 βολές , βγαίνουν τα αποτελέσματα είχε πάρει ένα βαθμό του στυλ 7/10 

-ΜΑ ΚΥΡΙΕ ΛΟΧΑΓΕ ΕΡΙΞΑ ΜΟΝΟ 3 ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣ....

-ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΤΡΑΒΑΔΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕΤΡΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΑΥΘΑΔΗΣ 

στην σπαρτη να δεις , σε μια απο τις δυο βολες ατομο εριξε κατα ριπας επειδη yolo και πηρε 7/10 ! (οι παλιοι μου ειπαν οτι και αυτοι yolo βγαζανε τα νουμερα ή μπορει εσυ να πετυχαινες τον στοχο του διπλανου ή αντιστοιχα ο διπλανος...)

Σαν δόκιμος ειδικών αποστολών, με καλεί ο ταγματάρχης και μου λέει θα αναλάβω την μπάντα των Χριστουγέννων. Εγώ δεν είχα ιδέα από μουσική αλλά τα 5 άλλα παιδιά το κατείχαν το σπορ. Την παραμονή πρωί πρωί παίρνουμε μια καναδέζα και πάμε στο στρατηγείο Δ' Σώματος. Μας καλεί ο Ταξίαρχος του μηχανικού που υπαγόμαστε, του τα λέμε, δίνει ένα 20ρικάκι στα δικά του παιδιά και βγαίνει ΜΕΤΑΧΑ για σφηνάκια. Πηγαίνεται και απέναντι στο Γεωργαφικο που ειναι φίλος, τα λέμε και εκεί, 10ρικάκι και σφηνάκι ΜΕΤΑΧΑ. "Τι ωραία τα είπατε" λέει μια τύπισσα," πηγαίνετε και στο ταμείο που ειναι η φίλη μου η Βούλα". Πάμε και στο ταμείο, 10ρικάκι(τσίπηδες) και ΜΕΤΑΧΑ. Έπειτα πάμε στην διευθυνση έργων του ΜΧ που είχε ένα αλάνι διοικητή. Τα λέμε, 20ρικάκι  αλλά αυτός ανοίγει ένα ντουλάπι κανονική κάβα, όλων των ειδών τα ποτά. Βαράμε ουισκάκι με παγάκια και ξηροκάρπι και φεύγουμε ΚΟΚΑΛΟ για τον Στρατηγό. Περιμένουμε σχεδόν σουρωμένοι, να βρωμάει αλκοόλ ο διάδρομος και να λένε οι αξιωματικοί "μα καλά ποιος ήπιε πρωινιάτικα;". Με τα 1000 ζόρια κατάφεραν τα παιδιά και τραγούδησαν στον Στρατηγό χωρίς να μας καταλάβουν. Τσιμπήσαμε     5 ΤΙΜ, τα 80€ έγιναν μπουκάλια για όσους θα έμεναν μέσα χριστούγεννα και όλα καλά.

Αλλά η πιο κορυφαία στιγμή ήταν ένα πρωινό τετάρτης αν θυμάμαι καλα. Κάθε μέρα έφερνα ενα λαπτοπάκι στην μονάδα γιατί ο υπολογιστής του λόχου δεν σήκωνε σχεδιαστικά προγράμματα (PII το 2010...). Έτσι και ένα κρύο πρωινό στις 7 φτάνω στη μονάδα, παίρνω τον καφέ και πάω στο γραφείο πριν την αναφορά. Ακούω φωνες "ήρθε ο δόκιμος και έφερε λαπτοπ!!". Σκάνε 5 φαντάροι  απο τον απέναντι λόχο "δοκιμε βάλε το στικάκι, η Τζούλια!!" και αρχίζουμε να βλέπουμε την γνωστή νεανίδα σε ενδιαφέρουσες περιπτύξεις. Εκείνη την ημέρα η μονάδα υπολειτούργησε. Παρέλαση από στελέχη στο γραφείο, Εποπ, Υπαξ, Αξιωματικοί, να γίνεται χαμός με στικάκια και CD. Αν χρέωνα 1€ για κάθε κόπια που έκανα θα έβγαζα καλό μεροκάματο.

φιλε στορμ την ιστορια με το στολισμο πρεπει να την ειχες ξαναγραψει στο θεμα του στρατου ρε φιλε , και τοτε και τωρα σε εκανα εικονα να τρολλαρεις και ο λοχαγος κοκκινος σαν τον yosemite sam apo looney tunes!!!