Tρελές ιστορίες από το Στρατό

Με 23 μήνες στην πλάτη, από ιστορίες άλλο τίποτα. (ακολουθεί σεντόνι)
.

.
 

.

Αυτά, είναι ίσως τα λίγο αστεία.
Όσο τα έγραφα, θυμόμουν αντίστοιχα και άλλες λαλακίες που είχα κάνει ή αυτές που έχω γίνει μάρτυρας και λέω μετά από 20τόσα χρόνια πόσο τυχερός ήμουν και έφυγα από εκεί αλώβητος.

Στο ΚΕΥΠ της Λαμίας που παρουσιάστηκα τον Μάιο του 11, υπήρχαν πολλοί νέοι απόφοιτοι της Ευελπίδων και της ΣΜΥ είτε σαν στελέχη είτε σαν εκπαιδευτές.

Μέσα σε αυτούς, ήταν και ένας της ΣΜΥ που φώναζε συνέχεια για να επιβληθεί στους στρατιώτες, χωρίς όμως να τα καταφέρνει.

Ένα απόγευμα μας είχαν μαζέψει όλο το στρατόπεδο στο ΚΨΜ/ αμφιθέατρο για να μας παρουσιάσουν κάτι. Λόγω της πολυκοσμίας επικρατούσε μεγάλη φασαρία μέσα στον κόσμο, και οι εκπαιδευτές φώναζαν να κάνουμε ησυχία προκειμένου να ξεκινήσει η παρουσίαση. Βρίσκει ευκαιρία και ο απόφοιτος της ΣΜΥ και φωνάζει και αυτός να κάνουμε ησυχία. Δεν καταφέρνει τίποτα, εμείς συνεχίζουμε να μιλάμε. Φωνάζει ξανά πιο δυνατά αυτή τη φορά. Επικρατεί ηρεμία για λίγα δευτερόλεπτα, όπου κάποιος από το πλήθος φωνάζει "σκάσε Χλαπάτσα!!"

Η πιο εξωφρενική ιστορία απο την θητεία μου ειναι ανετα με τις πυρκαγιές της Ηλείας.

Είχα ειδικότητα οδηγού . Την είχα τιμήσει πολύ την ειδικότητα στην μονάδα μου στην Αλεξανδρούπολη, αφού μέρα παρά μέρα εκτελούσα κινήσεις εκτός πόλεως. Χώρια τις καθημερινές μου κινήσεις εντός πόλης για να μοιράζω ψωμί στα γύρω στρατόπεδα (298+297 σειρές στην Αλεξανδρούπολη ; σας έδινα ψωμί κυριολεκτικά) ...

παμ'παρακατω

Αν θυμάμαι καλά , μετά από έναν μήνα μετά τις φοβερές εκείνες φωτιές, με είχε καλέσει ο διοικητής στην μονάδα απολύσεως που είχα πάει πρόσφατα (ΑΒΕΚ Ασπρόπυργος, μαγικά ηλιοβασιλέματα στην πάνω σκοπιά με το κοτετσόσυρμα και τα καθίσματα από αυτοκίνητο)

Μπαίνω στο γραφείο του και ακόμα θυμάμαι που αφού μου ανακοίνωσε ότι παίρνω απόσπαση μέχρι νεωτέρας για τον Πύργο Ηλείας μου είπε δύο πράγματα:

Α)με ρώτησε αν έχω βύσμα

Β)Μου ανέφερε το καθήκον μου, το οποίο θα ήταν να πηγαίνω με την καναδέζα τους ξυλοκοπους και να πετάω χαρταετό την ώρα που εκείνοι θα δούλευαν

Από την μια χαιρόμουν για την όλη ξεγνοιασιά, θα φεύγα από τις ρουτίνες κτλ, από την άλλη σκεφτόμουν ότι έλειπα τόσους μήνες από το σπίτι και άντε πάλι τα ίδια ...Και ειδικά τώρα που ειχα παρει την μετάθεση που ήμουν πλέον κοντά στο σπίτι μου και θα πρέπει να πάω Πύργο Ηλείας...

Στιγμιαίες σκέψεις τώρα αυτές γιατί τότε αισθανόμουν ότι έστω και αυτό θα ήταν μια πράξη βοηθείας προς τους δυστυχισμένους συνανθρώπους εκεί.

Όμως όταν μπλέκει ο ΕΣ με κάτι και ειδικά με την οργάνωση μόνο ένα θα πρέπει να είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα...

Θυμάμαι στο στρατόπεδο του πύργου ήμασταν κληρωτοί μόνιμοι από την όλη την Ελλάδα. Κυρίως οδηγοί και τεχνικοί μηχανικοί . Ακόμα θυμάμαι την ξενερα που νιώσαμε όλοι μαζί όταν πήγαμε με τα οχήματα μας κοντά στην αρχαία Ολυμπία και φάγαμε άκυρο μέχρι νεωτέρας από την δασική υπηρεσία λόγω έλλειψης σχετικής αδείας για την εκτέλεση των υλοτομικων εργασιών.

Παμ 'παρακάτω

Η συνέχεια είναι κάτι σαν τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας.. για περίπου δύο μήνες και κάτι ψιλά...εκατό και πλέον φαντάροι είχαν ξεχαστεί από το ΓΕΣ στον πύργο Ηλείας...Δεν τους ακουμπούσε κανένας. Δεν τους έδινε διαταγές κανένας. Έμπαιναν και έβγαιναν ότι ώρα ήθελαν από το στρατόπεδο. Είχαν αγοράσει DVD player, playstation και τηλεοράσεις και είχαν γραφτεί στα βίντεο κλαμπ του Πύργου. Ήμουν κι εγώ μέσα σε αυτούς και εκείνο το δίμηνο και κάτι ψιλά κάμπινγκ που έκανα δεν θα το ξεχάσω ποτέ .

3 ώρες πριν, stormrain είπε

- Γειααααα σας κυριε λοχαγεεεε.
- Τι θες?
- Ωραια δεν περασαμε στην επισκεψη του διοικητη κλπ?
- Ναι, τι ζητας.
- Για την τιμητικη του στολισμου που λεγαμε?

Σα να βλέπω Χλαπάτσα (νόου οφένς :ρ ) να τρολάρει Δόγκανο στης Ελλάδος τα παιδιά

Τον τρόλαρες καλά τον λοχαγό, άμα είχε χιούμορ  μετά απο τέτοιον εναλλακτικό στολισμό θα έπρεπε να σε αποκαλεί στρατηγό.

Ξημερώματα Σαββάτου στην σκοπιά που είναι έξω από το λόχο του 12τυπ , οι στρατιώτες που εκτελούν χρέη σκοπού φωνάζουν θυμωμένα ο ένας στον άλλο. Φωνάζουν αρκετά δυνατά που καταφέρνουν να μας ξυπνήσουν. Αγουροξυπνημένοι και απορημένοι πάμε να δούμε τι συμβαίνει. Ο ένας σκοπός είχε αναψοκοκκινίσει, ενώ ο άλλος είχε ένα ύφος ψευτο-σοβαρό (ακριβώς όπως το meme με τις γυναίκες που κλαίνε και τον γάτο που κάθεται στο τραπέζι). Προσπαθούμε κακήν κακώς να τους ηρεμήσουμε.

Μετά απο 5 λεπτά ηρεμίας, ένας βρίσκει το θάρρος και τους ρωτάει τι συνέβη και φώναζαν τόσο δυνατά.

Η απάντηση του παιδιού που είχε αναψοκοκκινίσει ήταν ' εε να... μαλώναμε αν το τσίπουρο ή το ούζο είναι καλύτερο συνοδευτικό .. ' 

Μόλις έχω πάει ΠΦ, λόχο διοικήσεως και έχω σκοπιά στο υπόγειο του κτηριου, δίπλα στο πάρκινγκ για όσους ξέρουν.

Σε λίγο περνάει από μπροστά ο διοικητής της ΠΦ, ο υποδιοικητής και μερικοί ακόμα ανώτεροι. Κόκαλο εγώ απλά σε προσοχή, ούτε παρουσιαστε ούτε τίποτα.

Οπότε σταματάει μπροστά μου ο διοικητής και με έντονο ύφος με ρωτάει γιατί δεν χαιρετας; 

Μα είμαστε σε κλειστό χώρο του απαντάω, δεν προβλέπεται. Κάνει ένα μορφασμό και απλά λέει καλώς.

Όπα λέω πατάτα κάναμε, και περιμένω την πρωινή αναφορά να δω τι θα γίνει..

Τελικά όντως αναφέρθηκε το θέμα στην πρωινή αναφορά, αλλά μόνο για να μας ενημερώσουν ότι πρέπει να χαιρετάμε κανονικά και εκεί και δεν ισχύει ότι είναι σε εσωτερικό χωρο. 

        Πριν αρκετα χρονια λοιπον κανω την θητεια μου σε πλοιο του Πολεμικου Ναυτικου το οποιο εκτελουσε χρεη μουσειου,εχω βαρδια νυχτερινη μαζι με αλλον εναν ναυτη και τον αξιωματικο φυλακης,εχω τελειωσει το ωραριο μου και παω για υπνο στην καμπινα, η επομενη υποχρεωση μου ειναι να ξυπνησω 5.30 η 6 (δεν θυμαμαι μετα απο τοσα χρονια ακριβως) ωστε να κανουμε επαρση σημαιας αυτο ηταν και αρκετα ζωτικης σημασιας καθως διπλα μας ειχαμε και αλλο πλοιο με το οποιο καναμε μαζι επαρση σημαιας και αν εμεις πχ ξεχνιομασταν ο αξιωματικος του διπλα πλοιου τηλεφωνουσε στον κυβερνητη με αποτελεσμα και εγω και ο α/φ να εχουμε συνεπειες!! πεφτω για υπνο και καποια στιγμη μετα ανοιγω το μισο ματι μου και κοιταζω βιαστικα το ρολοι μου βλεπω την ωρα 6 παρα τεταρτο  πωωωω λεω θα την χασουμε την επαρσηηη σηκωνομαι σχεδον με τα σωβρακα και αρχιζω να φωναζω εξω απο την πορτα της καμπινας του αξιωματικου κυριε Κ......  κυριε Κ..... σηκωθειτε!! ακουω μια βαρια φωνη μισοκοιμισμενη ναιιιι ερχομαι.....  ( ο συγκεκριμενος α/φ ηταν λιγο υπερβαρος και πριν λιγα χρονια ειχε ενα σοβαρο ατυχημα οποτε ο ανθρωπος ηταν και καπως πιο δυσκινητος και πιο δυσκολος σε ξυπνηματα και αρκετα περιεργος εντωμεταξυ εμενα δεν με πηγαινε κιολας!!)  Επιστρεφω στην καμπινα που κοιμομουν γρηγορα για να βαλω την στολη να ανεβουμε καταστρωμα,ξανακοιταζω την ωρα και παρατηρω οτι δεν ειναι 6 παρα αλλα 3 παρα και απο το ανχος και την νυστα μου ειδα οτι να ναι στο ρολοι... αλλα τωρα εχω ξυπνησει και τον α/φ και επειδη να το θεσω κομψα δεν ειμαι και ο αγαπημενος του ναυτης θα με σκισει.... τι να κανω οπως ειμαι μπαινω κατω απο τα σκεπασματα κουκουλονομαι και κανω οτι ροχαλιζω..... μετα απο λιγο ερχετε απο πανω μου ο αξιωματικος προσπαθει 1-2 φορες να με ξυπνησει αλλα ματαια γτ κανω το κοιμησμενο κοτοπουλο....  μετα απο 2 ωρες την ωρα που επρεπε δλδ σηκωνομαι κανουμε κανονικα την επαρση σημαιας βιαστικα και σε ολη την διαρκεια να με κοιταει με ενα βλεμμα λες και θα με δολοφονησει αλλα εγω να παριστανω οτι δεν τρεχει τιποτα...

            Ηξερα πως το συμβαν θα εχει καποια συνεχεια!! πρωι πρωι λοιπον με ενημερωνουν να παω στο καρε αξιωματικων γιατι με θελουν να μου μιλησουν,χτυπαω την πορτα μπαινω μεσα ειναι ολοι οι αξιωματικοι καθισμενοι σηκωνεται ο χτεσινος με τον οποιο ειχαμε βαρδια και μου λεει να σε ρωτησω ναυτη ηρθες χτες με ξυπνησες χωρις λογο στις 3 παρα και μετα εκανες τον κοιμισμενο???κανεις και αστειακια στους αξιωματικους σου? εγω του λεω? ναι εσυ μου λεει... ηρθες μου φωναζες εξω απο την καμπινα μου να σηκωθω να παμε για επαρση σημαιας....  Συγνωμη κυριε κ..  του λεω εχω την αδεια σας να μιλησω ελευθερα? ναι μου λεει φυσικα,κυριε Κ. ποτε δεν συνεβη κατι τετοιο του λεω πιθανολογω πως ειδατε καποιο ονειρο οτι σας ξυπναω και γι αυτο ξυπνησατε,  εγω παντως ποτε δεν ηρθα τετοια ωρα στην καμπινα σας,γυρναει και με κοιταει με ενα βλεμμα αποριας και αυτος αλλα ολοι οι υπολοιποι αξιωματικοι να κοιτανε αυτον περιεργα γιατι προφανως με ειχαν πιστεψει αλλωστε ηξεραν πως γενικοτερα καποιες φορες εχει και μια ψιλοπεριεργη συμπεριφορα.... ενταξει μου λεει τι να πω πηγαινε και θα τα πουμε αλλη φορα εμεις.......  και την γλυτωσα  

Καλαμάτα κέντρο διαβιβάσεων το 2007, είχαμε το ΟΚ για παραγγελίες απ'εξω αλλά από την κύρια πύλη. Καθώς οι λόχοι των νέων είναι τέρμα πάνω, μιλάμε για ΠΟΛΥ περπατημα ανηφορικό, και έτσι οι παραγγελίες έρχονταν σε μια πύλη στα βορειοδυτικά του στρατοπέδου (δίπλα σε μια σκοπιά, ούτε καν θυμάμαι τόσα χρόνια μετά ποιο ήταν το όνομα της πύλης).

2 μέρες πριν φύγουμε λοιπόν (για ειδικότητες/μονάδες), γίνεται παραγγελία από κάποιους καμιά 10αριά πιτόγυρα, αναψυκτικά και κάτι μπύρες. Πάει μια σειρά να τα πάρει, και για κακή της τύχη πέφτει πάνω σε έφοδο στην σκοπιά εκείνη την ώρα. "Τι είναι αυτά", "παραγγελία", "για να δω, αναφερόμενος αύριο το πρωί".

Πρωινή αναφορά λοιπόν:

- Στρατιώτης Διαβιβάσεων Τάδε, σας αναφέρω κύριε λοχαγέ ότι χτες το βράδυ φέραμε λαθραία στο στρατόπεδο φαγητό και αλκοόλ.
- Τι αλκοόλ φέρατε;
- 2 κουτάκια amstel κύριε λοχαγέ.

Γέλαγε ένας λόχος ολόκληρος, και φυσικά και ο λοχαγός.

Στην Πάτρα νεοσυλεκτος, με δύο επόπ τσακάλια θαλαμάρχες και ανθυπολοχαγό (σπό σχολή) τζιμάνι, πρώτες κουβέντες ήταν ότι λόγω εποχής και ζέστης η εκπαίδευση θα γινόταν πάντα σε σκιερό μέρος και γενικά μας πρόσεχαν σε βαθμό που δεν το πίστευα. Μετά απο εκπαίδευση και αφού γινόταν χαβαλές μεταξύ εποπ, έρχται η ώρα για αναφορά και κλασικά στοιχισμένοι να πάμε για φαγητό. Και εκεί ένας από τους επόπ που κάνανε χαβαλέ, επειδή τον τρολάρανε αρκετά, μας αρχίζει 2 η ώρα το μεσημέρι τις μεταβολές.... 1, 2, 3 του λέω τι θα γίνει ''μεγάλε θα βαράμε για πολύ ώρα ζειμπεκιές στον ήλιο;'' σταματάμε όλοι, μου λέει βγες παραπονούμενος. Τελειώνει προς το παρόν το σκηνικό ώσπου πηγαίνοντας προς το εστιατόριο αρχίζει να μου την λέει ότι δεν υπακούω σε διαταγές ανωτέρων και εκεί αρχίζω και του λέω ότι είσαι καρούμπαλο και να ξανακοιτάξει την ταυτότητά του που λέει εποπ στρατιώτης. Κλασικά γέλια όλοι και μου είπε να βρεθούμε έξω απο το εστιατόριο μετά το φαγητό να πάμε στον διοικητή. Όσο τον είδατε εσείς άλλο τόσο τον είδα και εγώ....

Στο εξωτικό λαγό Έβρου μια μερα ξεκίνησε να βρέχει από το πρωί μέχρι το επόμενο πρωί. Οποίος ξέρει το στρατόπεδο έχει ένα ρέμα πριν την είσοδο της Ορεστιάδας. Αυτό από την βροχή πέρασε πάνω από το γεφυράκι και ετσι δεν περνούσαν αυτοκίνητα. Εγώ σαν ταε πήγα εκεί με εντολή του ταξμαν να παίζω φώτα με το αμαξι και με τα χερια να κάνω σινιάλο να φεύγουν τα αυτοκίνητα και να μπαίνουν από την άλλη είσοδο. Ένα κομάντο κοιμόταν όρθιο και δεν μας είδε ώστε να φρενάρει και περνάει το ρέμα. Για 2 δευτερόλεπτα δεν φαινόταν το αυτοκίνητο μόνο ο κινητήρας Ακουγόταν να ουρλιάζει. Εγώ χεστηκα πάνω μου ενώ ο επιλοχίας από δίπλα για κάποιο λόγο άρπαξε το g3( δεν τον ρώτησα ποτέ τι είχε σκοπό να το κάνει). Αργότερα αφού ετοιμάζομαι να πάω σπίτι σκάει τηλέφωνο από τον δκτη μου να πάω από εκεί. Μου λέει σε 1 λεπτό να είσαι στο γραφείο του ταξίαρχου. Πάω εγώ ( είχε μάθει τι έγινε από τον επόπτη) μου ρίχνει ένα σκατο γιατί τον άφησα να περάσει και έπειτα ξεκινά και φέρνει άτομα με αυτοκίνητα σαν αυτό που πέρασε να τους αναγνωρίσω ώστε να φαει την καμπάνα του. Εγώ δεν μπορεσα να αναγνωρίσω κανέναν και του γυρναει το ματι και ξεκινάει 10 μέρες φυλακή ο αρχιφύλακας της πύλης, 10 ο σκοπός, 10 ο πρώτος ύποπτος, 10 ο δεύτερος και 20 ο τρίτος γιατί ήταν σαν σογκοκου και αγυαλιστος. Κοιτώ εμένα στον καθρέπτη το μαλλί λες και βγηκα από κλαμπ και λάσπη ως το γόνατο😂😂. Τελικά ο υπαίτιος βρέθηκε και τον έστειλε στον μέραρχο όποτε έφαγε και την ανάλογη καμπάνα. 

Εχουμε ξυπνήσει τρίτη μέρα στο ΚΕΕΜ, στο πάνω δίπλα μου κρεβάτι κοιμάται ενας τύπος αγαθός γίγαντας , τα πόδια του βγαίνανε απ έξω απο τα σιδερα! Γιατι δεν εκατσε στο κατω; στο κάτω ήταν ενας κοντορεβιθουλης που ηθελε υπερπροσπαθεια να κανει το αλμα να ανεβει ! Τελωσπαντων. Ειμαστε ξερετε μπροστα απο το κρεβατι περιμενοντας το πρωτο ελεγχο απο τον διμοιριτη. Ο διμοιρίτης ενας κομπλεξικος που μαλλον ηταν φάπα boy στο σχολειο και μαλλον τον κοροιδευανε ή γενικα ειχε ψυχολογικα το παιδι και ειναι κριμα αλλα επειδη διαβαζε (υποθετω για να περασει ευελπιδων παρολο που ητν με το ζορι 1.70) ασκουσε πιεση στους ταλαιπωρους νεοσυλλεκτους του ενδοξου κεεμ. Είμαι στα δεξια του ενος κρεβατιου εγω στο διπλα ο γιγαντας επειδη ο κοντορεβιθουλης ητανε ανναρωτηριο (!). Μπαινει ο διμοιριτης ξεκιναει ελεγχο φτανει σε εμας : Α ωραιος ο panosno1com ξυρισμενο κεφαλι δε θα τον στειλω για κουρεμα μπαχαχαχα ,εγω ψαρωμενος να κοιταω μπροστα και να μη μιλαω. Παει στον διπλα τον γιγαντα ας τον πουμε ψηλο: ΨΗΛΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΞΥΡΙΣΤΟΣ  ; ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ! ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;  Αυτός ψαρωμένος (σε υψος μπασκεμπολιστα φανταστειτε 2 μετρα σιγουρα) σκυβει στο 1.70 και λεει : εεεχμμμ συγνωμη κυριε διμοιριτη , δε θα το ξανακανω! και ξανακαθεται «τεντα». Λεει τοτε ο διμοιριτης : ΥΕΑ ! ΥΕΑ !!! που εισαι! ΕΛΑ ΕΔΩ! Τσέκαρε το μάγουλο του κυριου Ψηλου διοτι δεν φτανω και αμα βρεις αγκαθάκια 1 μερα κράτηση απο εμένα και αναφερόμενος !!!

Ειμαι θαλαμοφυλακας σε πρωινη βαρδια και ερχεται ο λοχαγος, τον ακουω να ανεβαινει τις σκαλες, (Δεν ηξερα προφανως οτι ειναι αυτος και οι θαλαμοι ηταν στον οροφο του κτιριου). ΜΕ το που τον βλεπω ενω ημουν χυμα σχετικα, τεντωνομαι πανω πεφτει η καρεκλα κατω βαραω προσοχη και απ το αγχος μου η φωνη μου βγαινει πολυ σιγανα: καλημερα κυριε λοχαγε!!! και αυτος ο καλος ανθρωπος (ηταν οντως αμα ησουν καλο παιδι ηταν καλος αμα ησουν κωλοπαιδο ηταν full metal jacket) χαλαρωσε αγορι μου δεν ειμαι και ο Βενιζελος...αραξε και πιες το καφεδακι σου...

Καποιοι τυποι στο 1ο λοχο στην εσοχη της σκαλας να χουν στησει μπιζνα και να πουλανε φραπεδακι 50 σεντ ! (εκτος και αμα ηταν μιζα απο καποιον καραβανα)...

Και κατι αλλο που θυμαμαι ημαστε εξω απο τα μαγειρια και περιμενουμε το απο-καλυφθειτε και εισεθελτε και με το που ακουω το απο μου βγαινει ψιλοφωναχτα : θρασυνθειτε ! και λεει ο διμοιριτης : εισαι καραφλος εισαι και αστειεμπορας??? τελοσπαντων μπειτε μεσα στρατιωτες!!

Και τελος ειμαι με τον γιγαντα σε ενα «φυλακιο» πυρομαχικων εντος του ΚΕΕΜ και εχει παραγγειλει ο ΥΕΑ αρχιφυλακας σουβλακια και εχει συνννεοηθει να ερθει ο ντελιβερας απο τα πλαγια τού στρατοπεδου να παρουμε τα σουβλακια μεσα απο το συρματοπλεγμα! και ο γιγαντας ο θεούλης να λεει αλτ τις ει στον ντελιβερα!!!

Ξεκινάω με μια ιστορία απο τα παλιά στην όμορφη ΣΕΤΤΗΛ.

Εκεί στις πρώτες μέρες χωρίς κανένα προφανή λόγο με κάναν γραφέα εποπτείου...τρελή λεπτομέρεια ...χρόνια πριν ο γραφέας εποπτείου είχε τρελλή δύναμη καθώς έβγαζε τις νυχτερινές υπηρεσίες κτλ με αποτέλεσμα όλοι οι ΕΠΟΠ που όλες τις προηγούμενες μέρες μας είχαν βγάλει την ψυχή σε καψόνια....να έρχονται και να κ@λοτρ1βονται λες και είμαστε φίλοι χρόνια ("φίλε...και φιλαράκι και δικέ μου...")....φυσικά αυτή δύναμη είχε χαθεί αλλά οι γκάβακες αγράμματοι ΕΠΟΠ δεν το είχαν πάρει χαμπάρι ...

Τελοσπάντων...μια μαγική καλοκαιρινή νύχτα επόπτη είχα 1 στρατόκ@βλ0 αξιωματικό που όλοι με ενημέρωσαν ότι είναι βλάκας με τρελλή περικεφαλαία...και όντως ήταν...και του ήρθε μαύρα μεσάνυχτα να ελέγξει που είναι το υπηρεσιακό περίστροφο.....εγώ είχα πέσει για ύπνο με το σιωπητήριο και είχα πέσει σε ιδιαίτερα βαθύ ύπνο....σημείωση λιγες μέρες πριν είχε ξεσπάσει μια φωτιά και μας είχαν καλέσει να συνδράμουμε...αλλά τελικά είχαμε καθήσει σε 1 κοτέτσι σε κάποιο κτήμα και τίποτε παραπάνω....εγώ όπως προείπα κοιμόμουν βαθια και ήρθε ο θαλαμοφύλακας να με ξυπνήσει για να με ρωτήσει ο επόπτης για το όπλο...για κάποιο "μαγικό" λόγο στον Πύργο είχα 2 κρούσματα υπνοβασίας....σε αυτό που ήταν το καλύτερο εγω σηκώθηκα κανονικά και έπιασα το τηλέφωνο στο γραφείο του θαλαμοφύλακα -- κατά τα λεγόμενα του -- και "άρχισα"...τέτοιο έντονο όνειρο νομίζω δεν πρέπει να έχω ξαναδεί πάρτε μια μείξη απο ταινίες καταστροφής συνδυάστε το με λίγο Rambo και θα έχετε μια ιδέα....φανταστείτε 1 βουνό ολόκληρο να καίγεται σε συνδυασμό με εχθρική επίθεση...και να εφορμούν ότι μπορείτε να φανταστείτε...απο οχήματα της Πυροσβεστικής μέχρι ελικόπτερα Απάτσι ,απο άρματα μάχης μέχρι κομμάντο ΕΜΑΚ και μαχητικα/βομβαρδιστικά αεροπλανα ....και εγώ να τα περιγράφω με απόλυτη λεπτομέρεια...σαν να βλέπω ταινία...."και ναι τώρα εφορμά η τάδε μονάδα" .."και τα ελικόπτερα ρίξαν τους πυραύλους"..."και τα κομμάντα έχουν στήσει καρτέρι στην χαράδρα".."και και και........"...και έλεγα και έλεγα και περιέγραφα ......και κάποια στιγμή ξύπνησα...ακούω 1 επόπτη κυριολεκτικά να ουρλιάζει "Που είναι το περίστροφο παιδί μου"....... "Ναι κύριε Επόπτη το υπηρεσιακό περίστροφο θα το βρείτε στο 3ο συρτάρι δεξιά" και έκλεισα το τηλέφωνο.

Κοιτάζω τον θαλαμοφύλακα που ήταν κάπως...με κοιτάζει και αυτός ...και μου λέει " Μεγάλε μου λέει τι έγινε...ξέρεις ότι έχεις 5 ολόκληρα λεπτά που έχεις περιγράψει το απερίγραπτο  και απο μέσα ο άλλος ούρλιαζε και εσύ συνέχιζες απτόοτος.....χαμογέλασα...έκανα στροφή...και συνέχισα τον ύπνο μου...

Η 2η υπνοβασία ήταν ήσσονος σημασίας και θα την αναφέρω σαν συμπλήρωμα σε άλλη ιστορία.

Το καλό με το στρατό είναι πως γνωρίζεις άτομα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχατε καμία απολύτως επαφή.  Μία τέτοια περίπτωση ήταν ένας καμμένος, ας τον πούμε Α.Γ. , που το μοναδικό του ενδιαφέρον ήταν οι γλάστρες του και το... μπριτζ. Κυριολεκτικά όλη ημέρα για αυτά μιλούσε και μόνο για αυτά. Οποιαδήποτε άλλη συζήτηση με το έναν ή τον άλλο τρόπο σε αυτά θα κατάληγε. Εκτός από τις  ασχολίες του είχε και άλλη μία ιδιαιτερότητα, την σκοπιά. Πραγματικά ζούσε για την σκοπιά, του γούσταρε αυτό που έκανε, παρακαλούσε να τον βάλουν σκοπιά και δεν έβαζε γλώσσα στην σκοπιά. Η σκοπιά μαζί του ήταν 2 ώρες αμόκ κινήσεων επιτήρησης και σερί μονόλογος του τύπου:

-ΑΛΤ ΕΙΣ ΕΙ. (non stop με όσο φωνή είχε σε ότι περνούσε από χιλιόμετρα μακριά).
-ΕΣΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΤ ΕΙΣ ΕΙ? (σε όποιον τον έγραφε ή στην άλλη σκοπιά)
-ΝΟΜΙΖΕ ΠΩΣ ΘΑ ΜΟΥ ΞΕΦΥΓΕΙ. Α.Γ.(το όνομα του) ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙ. (το έλεγε συνέχεια)
-ΣΗΜΕΡΑ ΩΡΑΙΑ ΣΚΟΠΙΑ, ΠΟΣΟ ΕΞΩ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ... (Δεν ξέρω... αλλά κάθε φορά που το κρύο θέριζε και βρεχόσουν κάτι τέτοια έλεγε)
-ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΓΡΑΦΕΙΣ (και έλεγε τις μάρκες,μοντέλα,χρώμα και πινακίδες των αυτοκινήτων που περνούσαν).

Ιστορία από το εξωτικό ΚΕΤΧ. Θαλαμοφύλακας τις καλές εποχές με 2 θαλάμους των 50 ατόμων και σε αυτούς να κοιμούνται 4 άτομα στον κάτω και 5 στον επάνω. Έρχεται έφοδος, νέος ανθυπολοχαγός με λοχίτσα από αεροπορία στρατού. Ακολουθεί ο διάλογος:
Ανθ: Πόσα άτομα έχεις VonLoutse;
VonL: 9 σύνολο, 4 κάτω, 5 επάνω.
Ανθ: Πάω να μετρήσω τους κάτω, λοχίτσα πήγαινε επάνω.
Έρχεται η λοχίτσα και λέει "Τους βρήκα 6 επάνω", εγώ να την κοιτάω με απορία (και να ψάχνω να βρω ποιός ήρθε έξτρα) και ο ανθυπολοχαγός να με κοιτάει με νεύρα που δεν ξέρω τι γίνεται στον θάλαμο. Μετά από δέκα λεπτά συνεχίζω...
VonL: Θα μου επιτρέψετε να πάω να μετρήσω και εγώ.
Ανθ: (Με ύφος δεν ξέρει να μετρήσει 6 άτομα η λοχίτσα;) Πήγαινε να μετρήσεις.......
VonL:(μετά από 5 λεπτά) Δεν ξέρω τι λέτε ΕΓΩ 5 τους μέτρησα....
Ανθ: Κάτσε να ανέβω να μετρήσω και εγώ...(μετά από 5 λεπτά), κατεβαίνει με κοιτάει με βλέμμα δεν φταίω είναι χαζή και μου λέει καλή συνέχεια...