Πίνακας επιτευγμάτων

Η εταιρεία, βλέπετε, με αφορμή τα… ψώνια της, τόνισε πως σκοπεύει να επενδύσει στη σειρά, κάτι που σημαίνει πως εκτός συγκλονιστικού απροόπτου στο μέλλον θα έχουμε μια –τουλάχιστον- επική επιστροφή. Με αφορμή τα Commandos λοιπόν, ψάξαμε και βρήκαμε αγαπημένες σειρές videogames που ούσες “εξαφανισμένες” τα τελευταία χρόνια, θα μπορούσαν –και θα θέλαμε- να κάνουν εξίσου θρυλικά comeback. Το λεγόμενο “nostalgia marketing” εξ άλλου βρίσκεται στις δόξες του. Αν όχι τώρα, τότε πότε; Franchises που δημιούργησαν λοιπόν τη δική τους αγορά, που έκαναν ντόρο στην εποχή τους και βρήκαν το κοινό τους, αλλά που με το πέρασμα των χρόνων πέρασαν στην αφάνεια και ξεχάστηκαν. Τα σχόλια είναι στη διάθεσή σας για τις προσθήκες σας. Commandos Τα Commandos βρίσκονται δικαιωματικά στην κορυφή της λίστας. Αγαπημένη σειρά στρατηγικής από την ισπανική Pyro Studios και την Eidos (πριν την εξαγορά της από τη Square Enix) μας μετέφερε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς διηγείτο τις περιπέτειες μιας μικρής ομάδας επίλεκτων Βρετανών κομάντο. Οι αποστολές του κάθε παιχνιδιού ήταν εμπνευσμένες από πραγματικά γεγονότα, με τον κλιμακούμενο βαθμό δυσκολίας τους να ξεφεύγει προς το εκάστοτε φινάλε. Η σειρά ξεκίνησε το 1998 με το Behind Enemy Lines, για να ακολουθήσουν ένα stand-alone expansion (Beyond the Call of Duty το ‘99) και δύο sequels το 2001 και το 2003. Το τελευταίο επεισόδιο της σειράς, Commandos: Strike Force του 2006, δε θέλουμε ούτε να το ξέρουμε. Dino Crisis Τα Dino Crisis ήταν για το gaming ό,τι και τα Jurassic Park για τον κινηματογράφο: μια σειρά δράσης με ανθρώπους να προσπαθούν να ξεφύγουν από τις σιαγόνες μοβόρων δεινοσαύρων. Παραγωγή του Shinji Mikami (Resident Evil, Devil May Cry, Evil Within κανείς;) προσέφεραν μια survival horror εμπειρία (κάτι σαν τα Resident Evil αλλά με μεγάλες σαύρες), βρίσκοντας έτσι πιστό κοινό. Το πρώτο Dino Crisis εμφανίστηκε το ’99 για να ακολουθήσει το sequel του έναν χρόνο αργότερα. Δυστυχώς τα επόμενα δύο παιχνίδια (Dino Stalker και Dino Crisis 3) ήταν επιεικώς απαράδεκτα, υιοθετώντας εξαιρετικά χαμηλά στάνταρ παραγωγής, με αποτέλεσμα να πατώσουν σε reviews και πωλήσεις και κάπως έτσι η Capcom να ξεγράψει έκτοτε τη σειρά. Legacy of Kain Το αρχικό Blood Omen: Legacy of Kain κυκλοφόρησε το ‘96 στο PlayStation και προωθήθηκε ως “ένα παιχνίδι για ενήλικες”. Κάτι ο σκοτεινός του κόσμος, κάτι ο ασυνήθιστος ήρωας (σε πόσα παιχνίδια μέχρι τότε μπορούσατε να παίξετε ως βαμπίρ;) και κάτι το απαιτητικό του gameplay, δεν ήθελε και πολύ. Τα πήγε εξαιρετικά, με τον διάδοχό του (Legacy of Kain: Soul Reaver) να τα πηγαίνει ακόμα καλύτερα, όμως πάνω που η σειρά έδειχνε να έχει πάρει τον δρόμο μας, συγκεντρώνοντας φανατικό κοινό, η συνταγή χάλασε. Τα Soul Reaver 2 και Blood Omen 2 απέτυχαν να συγκινήσουν το κοινό και μολονότι το Defiance του 2003 κάτι έκανε, το τρένο είχε χαθεί για τα Legacy of Kain. Ποτέ δεν είναι αργά για ένα reboot όμως, έτσι; Age of Empires Μια φορά κι έναν καιρό, τα Age of Empires ήταν συνώνυμα ενός ολόκληρου είδους παιχνιδιών. Κάθε παιχνίδι της σειράς στα τέλη της δεκαετίας του ’90 πουλούσε εκατομμύρια αντίτυπα, με το τελευταίο κύριο επεισόδιο να είναι το Age of Empires III του 2005. Βέβαια η Microsoft φρόντισε να μας υπενθυμίζει την ύπαρξη του franchise ποικιλοτρόπως, κυρίως μέσω του λανσαρίσματος επιπλέον εκδόσεων και spin-offs όπως τα Age of Mythology και το Age of Empires: Castle Siege. Φυσικά κανένα εξ αυτών δεν ήταν σε θέση να προσφέρει την αυθεντική, απολαυστική εμπειρία ενός πραγματικού Age of Empires, κάτι που ευελπιστούμε να συμβεί όταν η Relic ολοκληρώσει την ανάπτυξη του Age of Empires IV. Jak & Daxter Μπορεί να μην έχει την αίγλη franchises όπως τα Uncharted και τα The Last of Us, όμως το Jak & Daxter αποτελεί κι αυτό “παιδί” της Naughty Dog! Η σειρά εμφανίστηκε το 2001 στο PS2 και μέτρησε συνολικά έξι τίτλους, όλοι είτε στο PS2, είτε στο PSP –αργότερα διατέθηκαν σε PS3 και PS4, είτε στο πλαίσιο συλλογών, είτε ως επανακυκλοφορίες. Κι όμως, η… γενιά του PS2 εκτίμησε το gameplay των Jax & Daxter, τον τρόπο με τον οποίο τα platformers αυτά συνδύαζαν τη δράση με τους γρίφους. Τα πολύχρωμα περιβάλλοντα, το εντυπωσιακό animation και βέβαια το χαρακτηριστικό ύφος που είχε προσδώσει η Naughty Dog στη σειρά, της επέτρεψαν να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσα άλλα platformers. Μήπως ήρθε η ώρα όμως να κόψουμε τις επαναλήψεις…; Left 4 Dead Το Left 4 Dead ανέδειξε τα ζόμπι πριν αυτά γίνουν κουλ και εξαπλωθούν σε κάθε πιθανό και απίθανο παιχνίδι, από το Call of Duty μέχρι το FIFA Red Dead Redemption. Η σειρά έχει την τιμή να είναι μία από τις ελάχιστες που έχει εκδώσει η Valve –οπότε καταλαβαίνετε ότι αυτό μόνο θετικό δεν μπορεί να είναι σε ό,τι έχει να κάνει με τη μακροημέρευσή της. Το πρώτο Left 4 Dead ήρθε το 2008 και ήταν ένα survival horror FPS με ζόμπι. Πολλά ζόμπι. Έδινε βάση στο co-op gameplay, με τους παίκτες σε ομάδες των τεσσάρων να παλεύουν να επιζήσουν και τον βαθμό δυσκολίας να προσαρμόζεται στις επιδόσεις τους. Ακριβώς έναν χρόνο αργότερα ήρθε το sequel και μετά… σιγή ασυρμάτου. Τα ζόμπι δε σπανίζουν πλέον, όμως η τρέλα του Left 4 Dead λείπει. Prince of Persia Πολύ πριν οι διάφοροι ασασίνοι των Assassin’s Creed να αρχίσουν να κάνουν… παρκούρ στην Ιστορία, υπήρχε ένας άλλος χαρακτήρας, ιδιοκτησίας Ubisoft και αυτός, που είχε αυτό το προνόμιο: ο πρίγκιπας της Περσίας! Το πρώτο Prince of Persia μας συστήθηκε το μακρινό 1989 στον Apple II σαν ένα 2D platformer και μολονότι στην Αμερική πάτωσε, στην Ευρώπη και την Ιαπωνία θριάμβευσε –οι πωλήσεις του σε όλα τα formats ξεπέρασαν τα 2 εκατ.! Στη συνέχεια ακολούθησαν κάμποσα sequels με τη σειρά να περνά στις τρεις διαστάσεις και να γίνεται εντυπωσιακότερη, όμως κάπου η ουσία έμοιαζε να έχει χαθεί. Το τελευταίο της επεισόδιο κυκλοφόρησε το 2010 (The Forgotten Sands) με τις φήμες να λένε πως η Ubisoft επέλεξε τα Assassin’s Creed έναντι των Prince of Persia. Star Wars: Knights of The Old Republic Ένα από τα καλύτερα RPG όλων των εποχών και κατά πολλούς ο αρτιότερος τίτλος Star Wars που κυκλοφόρησε ποτέ, το Star Wars: Knights of The Old Republic είναι μια κατηγορία μόνο του. Πώς θα μπορούσε να μην ήταν, εδώ που τα λέμε, όταν την ανάπτυξή του υπέγραφε η –παλιά, καλή- BioWare και την έκδοσή του είχε αναλάβει η LucasArts; Από πού να ξεκινήσει κανείς; Από τον κόσμο; Τη δράση; Το βάθος στην πλοκή και το σενάριο; Τις ερμηνείες; Τη μουσική; Το sequel του, Star Wars: Knights of The Old Republic II: The Sith Lords ήταν επίσης πάρα πολύ καλό ενώ το στόρι του συνεχίστηκε –τρόπον τινά- με το The Old Republic, το MMORPG του 2011. Τι πιθανότητες υπάρχουν όμως να δούμε τον πραγματικό διάδοχο του KoToR; Command & Conquer Τα Command & Conquer ήταν για περίπου 15 χρόνια ο βασιλιάς της κατηγορίας των real-time strategy. Γεννήθηκαν στα θρυλικά στούντιο της Westwood στο Λας Βέγκας, καθιερώνοντας το είδος των RTS στις συνειδήσεις του κοινού. Δεν ήταν μόνο το βάθος στο gameplay τους ή τα εντυπωσιακά για την εποχή –ιδίως στο λυκαυγές του 21ου αιώνα- γραφικά, αλλά ο κόσμος που είχαν δημιουργήσει. Όλα αυτά επέτρεψαν στη σειρά να παραμείνει στο προσκήνιο μέχρι και το 2008 με το Command & Conquer: Red Alert 3. Το Tiberian Twilight του 2010 ήταν αδιάφορο με τους φίλους της σειράς να ξενερώνουν πανηγυρικά φέτος στην E3, όταν η EA τους ανακοινώσε ότι τα Command & Conquer επιστρέφουν μεν, ως mobile τίτλος δε. Vampire: The Masquerade Η ιστορία του Vampire: The Masquerade – Bloodlines έχει ενδιαφέρον. Κυκλοφόρησε το 2001, αποτελώντας το sequel του Redemption που είχε βγει έναν χρόνο πριν. Την ανάπτυξή του είχε αναλάβει η Troika Games (ένα από τα τρία παιχνίδια του στούντιο –τα άλλα δύο ήταν τα Arcanum και The Temple of Elemental Evil) και την έκδοσή του η Activision. Ήταν βασισμένο στο World of Darkness της White Wolf αποτελώντας την καλύτερη μεταφορά του γνωστού pen & paper RPG στις οθόνες των υπολογιστών –όχι ότι υπάρχουν και πολλές. Η εμπειρία που προσέφερε ήταν απίστευτη καθώς έδινε μεγάλο βάρος στο role playing, διαθέτοντας φοβερή πλοκή αν και τεχνικά ήταν αδύναμο. Το licensing σε συνδυασμό με τις ισχνές του πωλήσεις πάντως, το εξαφάνισαν με συνοπτικές διαδικασίες.