Προς το περιεχόμενο

Marcos_Aurilius

Members
  • ΜΗΝΥΜΑΤΑ FORUM

    2.777
  • ΜΕΛΟΣ

  • ΤΕΛ. ΕΠΙΣΚΕΨΗ

  • ΝΙΚΗΤΗΡΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ

    1

Σχετικά με Marcos_Aurilius

  • Ημερομηνία γέννησης 18/10/1981

Ιστοσελίδα

  • Website URL
    http://www.IOsifKapa.gr

Πληροφορίες προφίλ

  • Φύλο
    Άνδρας

ΑΛΛΑ

  • Τοποθεσία
    Πλέον στην Κρήτη...
  • Ενδιαφέροντα
    H φωτογραφία κυρίως...
  • Απασχόληση
    Διαχειριστής δικτύων

Πρόσφατες Επισκέψεις

Η εμφάνιση επισκεπτών είναι απενεργοποιημένη ή δεν έχετε πρόσβαση σε αυτή.

Marcos_Aurilius's Achievements

  1. Μη εφαρμόσιμο μέτρο κατά την γνώμη μου - πιο εύκολο είναι απλώς να κλείσεις την Florida ως επιλογή για σύνδεση. Οι ΗΠΑ είναι μια βαθιά συντηρητική χώρα - και επιπλέον, υπάρχουν πολλοί λομπίστες που θα προτιμούσαν να υπάρχει έλεγχος του τι μπορούν (και κυρίως τι δεν μπορούν) να δουν οι νέοι άνθρωποι στα social media. Αν το ενδιαφέρον τους ήταν πραγματικά το καλό των παιδιών τους, θα ξεκινούσαν από την ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή, το μαθητικό χρέος και την στήριξη των ευπαθών οικογενειών.
  2. Μπήκα να γράψω αυτό ακριβώς - ότι μάλλον δεν είναι μόνο οι κακοί γραφειοκράτες δημόσιοι υπάλληλοι της ΕΕ που εβάλανε στο μάτι την καινοτομία της αγίας Apple, επειδή τελείωσαν με την νομοθέτηση του μήκους του αγγουριού... Και για να είμαι σαφής, σφυροκόπημα από παντού και στην Apple, και στην Meta και στην Google και σε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία καταπνίγει αθέμιτα τον ανταγωνισμό της για να μπορεί να αρμέγει από θέση απόλυτης ισχύος.-
  3. Μα εννοείται θα προτιμήσω να βλέπω μικρότερο κάτι που με ενδιαφέρει για να ανοίξει χώρος για πράγματα που δεν με ενδιαφέρουν.
  4. Αρχικά, η (κάθε) NVidia έχει το άδικο, ασχέτως τι θα αποφασίσουν τα δικαστήρια. Έχει μια εμπορική μηχανή, η οποία αποκτάει τις ικανότητές της από άλλα εμπορικά προϊόντα για τα οποία δεν πλήρωσε δικαιώματα. Δεν αρκεί να "αγοράσει το βιβλίο" όπως θα έκανε ένας άνθρωπος - εδώ μιλάμε για εμπορική εκμετάλλευση, όχι για προσωπική χρήση. Το πρόβλημα ξεκινάει απ'το ότι τέτοια μοντέλα εκπαιδεύονται πάνω σε εκατοντάδες εκατομμύρια βιβλία, κείμενα, άρθρα, tweets, emails ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο πρωτογενές δεδομένο. Αυτά τα λίγα τα γράφω ως κάποιος που πέρσι κατέθεσε μεταπτυχιακή εργασία πάνω στην ανάπτυξη/εκπαίδευση/αξιοποίηση τέτοιων γλωσσικών μοντέλων.
  5. Ας μην αφήσουμε απ'εξω και αυτήν την παράμετρο: το αμερικανικό πολιτικό σύστημα είναι πλήρως ελεγχόμενο από τα ισραηλινά λόμπις, και τα τελευταία δεν είναι χαρούμενα με την... έλλειψη υποστήριξης της νέων παιδιών στα κοινωνικά δίκτυα, για την γενοκτονία που διεξάγεται. ADL: "We have a major TikTok problem"
  6. Λογικό. Μου φαίνεται αδιανόητο κάποιο επόμενο αυτοκίνητό μου να έχει φλας, υαλοκαθαριστήρες ή φώτα σε κουμπιά αφής ή οθόνη. Η οθόνη δεν μπορεί να σου δημιουργήσει το muscle memory των φυσικών μηχανικών μέσων, που απαιτείται για ασφαλή οδήγηση...
  7. Δλδ 2η φορά που οι Αμερικανοί επιβαλλουν κυρώσεις για σκάνδαλα επί ελληνικού εδάφους, που σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση δεν συνέβησαν ποτέ. Novartis ήταν η πρώτη, για όσους έχουν κοντη μνήμη. Ουπς, βλέπω ότι το άρθρο δεν αναφέρεται πουθενά στην χρήση του Predator σε σκάνδαλο παρακολουθήσεων στην Ελλάδα - μάλλον θα τα θυμάμαι εγώ λάθος...
  8. Αν και παλιό μέλος (42 χρονών πια, gamer από τα 8 μου), τα τελευταία χρόνια δεν πολυσύχναζα στο forum οπότε είναι μόλις λίγες μέρες που ανακάλυψα αυτό το thread, και πόσταρα ενστικτωδώς το πιο πρόσφατο παιχνίδι που τέλειωσα, το Syberia: The World Before. Βλέποντας όμως πόσο με βοηθάνε οι γνώμες των μελών στις προηγούμενες σελίδες, λέω να πω 2-3 σύντομα λόγια για άλλα παιχνίδια που έχω τερματίσει τα τελευταία λίγα χρόνια, κυρίως σε PS4 Pro και PS5. Σημείωση: μου αρέσει να παίρνω τον χρόνο μου με τα παιχνίδια, αλλά προτιμώ να κάνω virtual photography αντί να κυνηγάω τρόπαια - οι διάρκειες που αναγράφω μάλλον είναι πάνω από τον μέσο όρο. Πάμε λοιπόν (με χαρακτηριστικές φώτο από Google), με τυχαία σειρά: Last of Us Ι & ΙΙ Παιχνιδάρες, δεν περιμένετε να το μάθετε από εμένα, και πρέπει να τα παίξουν όλοι. Δεν με κούρασε ποτέ η διάρκειά τους (30 και 55 ώρες αντίστοιχα), ούτε η δυσκολία τους, υποθέτω επειδή η ιστορία ήταν τόσο τέλεια που ήθελες να δεις παρακάτω, να βοηθήσεις, να κάνεις κάτι. Περισσότερο ήθελα να σταθώ στο πόσο μου άρεσε το 2, παρά τον θάνατο του Joel στην αρχή. Βρήκα εξαιρετικό που το παιχνίδι σου έδωσε την δυνατότητα (ή κατ' άλλους, σε υποχρέωσε) να δεις τα γεγονότα μέσα από τα μάτια και των δύο πλευρών, και να καταλάβεις ότι η έννοια "καλός" και "κακός" μπορεί να είναι σχετική - είμαι φαν των story-driven παιχνιδιών και της καλογραμμένης πλοκής, οπότε το αγάπησα ένα κλικ παραπάνω γι' αυτή την ιδιαιτερότητά του. God of War Πάρα πολύ καλό, υπέροχος επικός κόσμος, περνάνε οι (περίπου 60) ώρες χωρίς να το καταλάβεις. Πολύ side υλικό αν θέλεις να εξερευνήσεις. Με χάλασε λίγο ο αδικαιολόγητος βαθμός δυσκολίας σε κάποια σημεία - για παράδειγμα οι Valkyries. Ευτυχώς αυτά τα σημεία δεν είναι υποχρεωτικά για να τελειώσεις το παιχνίδι, αλλά με ξενίζει που ακόμα κι όταν είσαι αρκετά δυνατός για να δεις τους τίτλους τέλους, δεν είσαι για να νικήσεις κάποιους τέτοιους εχθρούς. Kena: Bridge of Spirits Έχουν δίκιο κάποιοι που το χαρακτηρίζουν ως ένα baby Souls Πολύ όμορφο οπτικά - αν και boomer, προτιμώ τους φωτεινούς χρωματιστούς κόσμους σε σχέση με το σκοτάδι, την αγωνία, την μουντάδα. Διάρκεια τόσο-όσο (καμιά 20αριά ώρες), δυσκολία κυρίως 2-3 bosses όπου αναγκάστηκα να χαμηλώσω difficulty, πολύ εξερεύνηση, και πολύ καλύτερη υλοποίηση σε σχέση με άλλους τίτλους του mechanic "πλέον έχεις την δυνατότητα/εργαλεία να επισκεφτείς εκείνο το σημείο που πριν δεν μπορούσες/επιτρεπόταν". Ένα πολύ "γλυκό" συνολικά παιχνίδι. Horizon Zero Dawn Ό,τι καλύτερο έχω παίξει τα τελευταία χρόνια, για τα δικά μου γούστα. Ιστορία που περιμένω να γίνει ταινία, επική κλίμακα που όμως δεν κουράζει (αφιέρωσα ~120 ώρες μαζί το Frozen Wilds DLC), πανέμορφα σκηνικά με μεγάλη ποικιλία, με κάποιο τρόπο σε τραβάει να θες να βρεις ό,τι υπάρχει κρυμμένο για τα τρόπαια. Tα mechanics/skills είναι αρκετά, αλλά ούτε υπερβολικά ούτε άχρηστα (όπως ένιωσα πχ για πολλά από αυτά του GoW). Τράβηξα πάνω από 600 φωτογραφίες παίζοντας. FF VII Remake & Integrade Το έπαιξα ως φόρο τιμής και νοσταλγίας στο αγαπημένο μου παιχνίδι όλων των εποχών, το original FFVII του PS1 - δεν θυμάμαι αν κατάφερα να το τερματίσω τότε που το αγόρασα στα 17 μου, σίγουρα όμως το τερμάτισα μέσω emulator εν μέσω καραντίνας 😉 Ο παράγοντας νοσταλγίας είναι τεράστιος, οπότε ήταν πολύ ιδιαίτερα τα συναισθήματα όταν ξαναέζησα "remade" σκηνές που έχουν μείνει βαθιά μέσα μου από παιδί - και συγχαρητήρια στην Square και την Sony που έδειξαν τόσο μεγάλο σεβασμό και προσοχή σε αυτόν τον τίτλο (που επί χρόνια δίσταζαν να αγγίξουν). 60 ώρες ομορφιάς, συγκίνησης σε κάποια σημεία, επικών σκηνών και μαχών, και εμβάθυνσης - ουσιαστικά μιλάμε για reimagining, παρά για "απλώς" remake. Κάποια πράγματα που με ξένισαν λίγο ήταν, η μετατροπή από turn-based σε action (σε συνδυασμό με την υποβάθμιση του ρόλου των materia λόγω του μικρότερου τμήματος της ιστορίας που εξερευνάται) και το λίγο πιο σκοτεινό mood σε σχέση με το πρωτότυπο στην πλειοψηφία των σκηνικών. Καταλαβαίνω όμως ότι και τα δύο έγιναν για να "μιλήσουν" περισσότερο στο κοινό του σήμερα. Το Integrade δεν βλέπω να είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα, ήταν απλώς λίγες ώρες παραπάνω gaming. Εννοείται πως θα πιάσω και το Rebirth, που... ξανοίγεται στον κόσμο του FFVII και θα σπάσει λίγο η μουντάδα Εννοείται είναι κι άλλα (Gran Turismo Sport, Metro Last Light κι άλλα που δεν θυμάμαι τώρα), αλλά μάλλον ήδη κούρασα οπότε καλημερίζω και εύχομαι καλό gaming. Αυτές τις μέρες έχω ξαναξεκινήσει το φανταστικό CyberPunk 2077 (που παράτησα στο 10ωρο πρόπερσι) - που πλέον είναι ξεκάθαρα AAA τίτλος.
  9. Δεν απαγόρευσα σε κανέναν να αποκτήσει δική του άποψη - επειδή δεν το έχω παίξει, μετέφερα μια απόψη μερίδας reviews, που ίσως ενισχύεται για μένα από το ότι έπαιξα το 4 χωρίς να νιώθω ότι μου λείπει κάτι έχοντας παίξει μόνο τα Ι & ΙΙ. Anyway, νομίζω ότι και οι θέσεις και των δυο μας είναι σαφείς.
  10. Είναι το μόνο που δεν έχω παίξει οπότε απλώς μεταφέρω την άποψη άλλων. Ναι μεν το The World Before συνεχίζει ακριβώς από το τέλος του 3, αλλά το 3 δεν είχε καλές κριτικές από πλευράς ιστορίας και τρόπου παιχνιδιού. Αρκεί να ξέρεις ότι μετά το 2, στην αρχή του 3 δλδ αιχμαλωτίζεται και παραμένει κρατούμενη, και εκεί αρχίζει το 4. Κυρίως γι'αυτό το μοιράστηκα - επειδή στο Playstation Store είδα πολύ λιγότερες βαθμολογήσεις από άλλους τίτλους, κι εκεί συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος απλώς δεν το γνωρίζει. Αξίζει - ειδικά για κάποιον που έχει παίξει τα Ι και ΙΙ, η νοσταλγία που ξυπνάει αμέσως με το που ακούς την μουσική στην οθόνη έναρξης είναι το κάτι άλλο... Αν έχεις πολύ χρόνο τότε, μην ακούς καν τι λέω εγώ (δεν είμαι μαζα) - παίξε τα και τα 3 και σχημάτισε άποψη. Τα σχόλιά μου απευθύνονται κυρίως σε άτομα σαν κι εμένα, που στα 42 μου έχω δουλειά και λιγότερο χρόνο για gaming απ'όσο θα ήθελα, οπότε πρέπει να διαλέξω τι θα παίξω και τι όχι. Η πρότασή μου παραμένει να ξεκινήσει κανείς με τα 1 & 2 και, αν δεν έχει χρόνο, ας παραλείψει το 3.
  11. Είναι η συνέχεια του ταξιδιού της Kate Walker - το παιχνίδι περιλαμβάνει ένα βίντεο που σου κάνει catchup, το έχουν ανεβάσει και στο YT. Θα σε καλύψει για ενημερωτικούς λόγους, αλλά είναι άλλο δέσιμο με τους χαρακτήρες και τα τοπία αν έχεις παίξει τα 1 και 2. Αν υπάρχει η δυνατότητα, ξεκίνα με αυτά - αν όχι, διάβασε στη Wikipedia τις ιστορίες τους, ώστε να ξέρεις ποιος είναι ο Hans, ο Oscar, τι είναι τα automatons κτλ. Το gameplay θυμίζει τα προηγούμενα της σειράς, ουσιαστικά λύνεις ελαφριούς γρίφους (τίποτα hardcore, 2-3 είναι λίγο πιο δύσκολοι) ενώ παρακολουθείς μια υπέροχη ιστορία να ξετυλίγεται μπροστά και βλέπεις την πρωταγωνίστρια να αλλάζει. Δεν υπάρχει πίεση χρόνου, ούτε μπορείς να "χάσεις". Απλώς λύνεις τους γρίφους, και σου επιτρέπεται να πας παρακάτω. Είναι εκ φύσεως γραμμικό όπως και τα προηγούμενα (υπό μίας έννοιας, τα περισσότερα adventures είναι), δλδ κάνεις αυτό για να πας στο επόμενο σημείο - προσαρμοσμένο στα 3D γραφικά του σήμερα (όχι τελείως ελεύθερη κίνηση της κάμερας, σαν σε ράγες φαντάσου την).
  12. Τέλειωσα προχθές σε 20 ώρες στο PS5 το Syberia: The World Before (πριν 20 χρόνια ως φοιτητής είχα τερματίσει τα Ι & ΙΙ - το 3ο διαβάζω πως ήταν safe να αγνοηθεί κι αυτό εδώ είναι το 4ο). Θα σταθώ στο ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να συγκινηθώ τόσο πολύ στο τέλος ενός παιχνιδιού, ειδικά την στιγμή που συνειδητοποίησα ένα βασικό στοιχείο της ιστορίας (no spoilers προφανώς). Πέραν τούτου, υπέροχες παραμυθένιες εικόνες, όπως μας καλόμαθε ο αείμνηστος Benoit Sokal, και ΕΥΤΥΧΩΣ η ιστορία είναι δοσμένη με τρόπο που να μην σε οδηγεί σε θυμωμένους συνειρμούς με αφορμή τα τρέχοντα γεωπολιτικά. Δεν λέω κάτι παραπάνω, το κύκνειο άσμα του Benoit Sokal είναι αντάξιος επίλογος - μην το χάσετε. υ/γ: αξίζει να περιμένετε για να βρείτε physical copy του 20 Years Edition - έρχεται μέσα σε ένα πολύ όμορφο βιβλίο αντί για κουτί.
  13. Έχω τηλεόρασή της και είναι εξαιρετική.
  14. Στα 700€ για 12,5 ίντσες χωρίς το άκρως απαραίτητο πληκτρολόγιο, χλωμό... Επίσης σχεδιαστικά κάτι με χαλάει, οι καμπύλες και τα bezels το κάνουν νομίζω να δείχνει πιο φτηνό. Θα ένιωθα καλύτερα να πάω σ'ενα 14άρι Galaxy Tab Ultra μεταχειρισμένο (και δεν είναι θέμα μάρκας, που η Xiaomi ξενίζει μερικούς).
  15. Φαντάζομαι με την εννοια "στο πουλάω αργότερα ως DLC αντί να το βάλω εξ'αρχής στον τίτλο που χρυσοπλήρωσες".
  • Δημιουργία νέου...