Καλησπέρα στο όμορφο παρεάκι εδώ.. Μιάς και έτυχε να σας παρακολουθήσω ας αναφέρω και γω τη δική μου εμπειρία..Πριν 4-6μήνες άρχισα να έχω πόνους δεξιά στο σημείο που βρίσκεται η χολή και τις περισσότερες φορές ο πόνος αντανακλούσε πίσω χαμηλά δεξιά στην πλάτη..Αρχικά το είχα αποδόσει σε άγχος///νευρόπονο στομάχου (κλασσικά όπως κάνουν οι πιο πολλοί.)..Ναι μεν ήταν υποφερτός αλλά ήταν οξύς πόνος δεν ήταν μια ελαφριά ενόχληση. Δεν τον περιγράφω όμως σε καμιά περίπτωση με πόνο ανυπόφορου κολικού.. Παρόλα αυτά δεν ήταν εφικτό να τον αντέξω για ώρες χωρίς παυσίπονο..Εν πάση περιπτώση έπαιρνα απο μόνη μου μυοχαλαρωτικά και απο κανένα ντεπόν όταν με έπιανε κ κάπως ηρεμούσα..Την τελευταία φορά όμως που με έπιασε ....ηρέμησα και κοιμήθηκα πέρνοντας ντεπόν αλλά με ξύπνησε πάλι κατα τη διάρκεια της νύχτας και ξημέρωσα..Να μην τα πολυλογώ το εψαξα στο νοσοκομείο κάνοντας και ένα υπερηχογράφημα την ίδια μέρα. Η διάγνωση ήταν πέτρες στη χολή (ο ακτινολόγος δεν μου ανέφερε καν τον αριθμό είπε απλά ε έχεις αρκετές) όπως επίσης και λάσπη και απο ότι μου είπε εκεί αυτός η χολή είχε φλεγμονή (με λίγα λόγια είχα χολοκυστίτιδα)..Όλα αυτά που σας περιγράφω έγιναν πριν ένα μήνα σχεδόν..Πήρα λοιπόν αντβίωση για 4-5 μέρες μόνο και φυσικά κάνω ακόμα δίαιτα για την αποφυγή άλλου επεισοδίου και άρχισα να ψάχνω για το τι θα πρέπει να κάνω. Εν τέλη έκλεισα προγραμματισμένο χειρουργείο για 29 Μαιου σε δημόσιο νοσοκομέιο για την αφαίρεση.. ΒΑΣΙΚΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΟΛΥ...Δεν είμαι ψύχραιμη καθόλου ούτε με τις τομές ούτε με τα ράματα ούτε με το νοσοκομειακό περιβάλλον..δεν έχω ξανακάνει χειρουργείο ποτέ μου και η μόνη σχέση μου με τα νοσοκομεία ήταν μόνο εξ όψεως (δηλαδή καμιά η δύο φορές που χρειάστηκε να κάνω επισκεπτήριο σε άλλον μου ρθε σκοτοδύνη βλέποντας τριγύρω τα περιστατικά)..Δεν έχω βγάλει άκρη τελικά πως είναι η εμπειρία απο λαπαροσκόπηση χολοκυστεκτομή.. Κι αυτό γιατί σε όλα τα βιντεάκια που βλέπω απο γιατρούς και εκπομπές (you tube η tv) παρουσιάζουν την επέμβαση απλή και γενικά μετά το χειρουργείο τον πόνο πολύ ανεκτό, ανώδυνο εώς κ μηδαμινό και εδώ κάποιοι κάποιοι απο εσάς το περιγράφουν αρκετά ενοχλητικό εώς και επώδυνο. Δηλαδή τα δύο άκρα σαν εμπειρίες..οκ ο κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά το γνωρίζω αλλά τόση απόκλιση?? (σκέφτομαι επίσης ότι κάποιοι απο εσάς που δεν το βίωσαν τόσο ανώδυνα μετεγχερειτικά και αν συγκρίνω με την δική μου εμπειρία που πλησιάζει και δεν είμαι καθόλου ψύχραιμη καθότι φοβιτσιάρα με κόβει ψιλός ιδρώτας ). Είναι κ αυτό με την αίσθηση του αερίου που κάποιοι περιγράψαν εδώ το οποίο με άγχωσε ιδιαίτερα σαν μετεγχερειτικός πόνος στους ώμους και σε άλλα σημεία...ο καθετήρας και το σακουλάκι της παροχέτευσης πονάει όταν στο αφαιρέσουν? Οι τομές όταν στις καθαρίζουν και σου κάνουν αλλαγές στις γάζες πονάνε? Με το κάπνισμα κ τη ολική νάρκωση τι γίνεται? (είμαι κ καπνίστρια βλέπεται τρομάρα μου !!!).. Κάπου διάβασα ότι είναι καλό 6 βδομάδες πριν την επέμβαση να μην καπνίσεις καθόλου ε μα πως με τόσο άγχος που έχω και φόβο? Βασικά είχε κανείς σας που είναι καπνιστής κακή εμπειρία η άσχημη επαναφορά με τη νάρκωση ? Μετά απο πόση ώρα αφού επανέλθεις στην πραγματικότητα νιώθεις πόνο ? Έρχεται δυνατός ο πόνος με τη μία δηλαδή αφού περάσει η επίρρεια της αναισθησίας? Τελοσπάντω είμαι ολόκληρη μια απορία αχαχαχ Αν βρεθεί κάποιος να με διαφωτίσει θα το εκτιμούσα δεόντως !!! :)
