AparadektosAris

Θες να μιλήσουμε λίγο με νούμερα TS; Οροφοδιαμέρισμα 1ου ορόφου 67 τμ σε διπλοκατοικία (ισόγειο άλλου, πρώτος δικός μου) σε καλή περιοχή στο Παλαιό Φάληρο, χτισμένο το 97. Αυτόνομη θέρμανση πετρελαίου και 0 κοινόχρηστα. Αγορά πριν περίπου 20 χρόνια στα 115.000 Euro με δάνειο εξ’ ολοκλήρου (δεν υπάρχουν αυτά πια). Πρόωρη αποπληρωμή του δανείου στα 15 χρόνια με συνολικό κόστος περίπου 180κάτι χιλιάδες ευρώ. Έζησα μέσα 13 χρόνια και μετά έφυγα για κάτι καλύτερο με τη γυναίκα μου. Πριν δυόμιση χρόνια ολική ανακαίνιση, πατώματα, νέα ενεργειακά κουφώματα, μόνωση, ηλεκτρολογικά, υδραυλικά με δύο κολεκτέρ, νέο μπάνιο, νέα κουζίνα, νέες ντουλάπες και πόρτες γιατί το σπίτι ήταν κλειστό και σάπιζε. Επίσης τοποθέτηση δομημένης καλωδίωσης, συναγερμού, ηλιακού θερμοσίφωνα. Γερή συντήρηση καυστήρα με αλλαγή μπεκ, εφαρμογή προδιαγραφών ασφαλείας που δεν είχα ούτε όταν έμενα εγώ μέσα με πυροσβεστήρες και αποτροπή διαρροής πετρελαίου. Όλα αυτά τα λέω για να δώσω έμφαση στο «ολική», δεν τσιγκουνεύτηκα τίποτα. Κόστος περίπου 30.000, μπορεί και κάτι παραπάνω γιατί έχασα το λογαριασμό όπως πλήρωνα. Κοιτάω αντίστοιχα σπίτια σε τμ στην περιοχή, πήγαιναν κανένα 600ρι. Το βάζω 550 και φεύγει άμεσα. Τα παιδιά μια χαρά πληρώνουν στην ώρα τους, δεν έχω κανένα παράπονο. Φυσικά χτύπησε covid και έπαιρνα μειωμένο για κανένα 6μηνο-8μηνο δεν θυμάμαι ακριβώς, και πάλι όμως ήταν λογικό όλο αυτό. Στο ενδιάμεσο βγήκαν κάτι ψιλοδουλειές, πρόσφατα αποκαλύφτηκε και μια κακοτεχνία στην μόνωση πάνω που μου στοίχισε άλλα 1350 ευρώ (ότι παρουσιαζόταν το έφτιαχνα ΑΜΕΣΑ, δηλαδή next business day). Βάλε άλλα 2000 περίπου λοιπόν σε έξοδα σπιτιού. Συνολικό κόστος μέχρι σήμερα 32.000 ευρώ. Πάμε τώρα στα μαθηματικά: Αν τα παιδιά μείνουν μέσα μια τριετία θα έχω πάρει σε νοίκια 550x36= 19.800 ευρώ. Για να πάρω πίσω τα χρήματα που έδωσα μόνο για την ανακαίνιση θα πρέπει να μην βγουν άλλες ζημιές και να μείνουν μέσα και να πληρώνουν για 5 χρόνια (παρά 3 μήνες), και αυτό χωρίς να συνυπολογίσουμε τα μειωμένα ενοίκια λόγω covid, ούτε αυτά που παίρνει η εφορία. Για να αποσβέσω το σπίτι (όχι το δάνειο, σκέτο το κόστος του σπιτιού) πόσο καιρό πιστεύεις ότι θα πρέπει να το νοικιάζω και να είμαι τυχερός; Το μόνο που έχω να πω είναι ότι όταν τα παιδιά αποφασίσουν να φύγουν και όσο το σπίτι είναι ακόμα «καινούργιο» έχω ήδη αποφασίσει να το βάλω για πούλημα. Και πρέπει να πω ότι όσο διαβάζω το insomnia και βλέπω τη νοοτροπία που έχουν πολλοί ενοικιαστές, τόσο περισσότερο βεβαιώνομαι ότι θα κάνω πολύ καλά. Βλέπεις τώρα έχω σταθεί τυχερός, δεν είμαι όμως και τόσο σίγουρος ότι θα είμαι αντίστοιχα και στο επόμενο μισθωτήριο. Μήπως αυτό σου δίνει μια ιδέα «γιατί ανεβαίνουν οι τιμές των ενοικίων»; Ελπίζω να σε βοήθησα.

Βασικά δεν υπάρχει λόγος για τέτοια τερτίπια. Μετά τη λήξη οποιουδήποτε συμβολαίου, μπορεί ο ιδιοκτήτης απλά να έχει ενημερώσει σε "εύλογο" χρονικό διάστημα (δηλαδή μήνες πριν) ότι μετά το πέρας του χρόνου που ορίζει το συμβόλαιο επιθυμεί την αποχώρηση του ενοικιαστή. Δεν χρειάζεται να δηλώσει λόγο (πχ ότι θέλει να το νοικιάσει αλλού πιο ακριβά, να το δώσει σε συγγενή or whatever)

Το είπα και πιο πάνω: Λίγη προσοχή. Δεν έχει υποβάλλει ακόμα δήλωση εισοδήματος 2020, άρα δεν μπορεί να την απειλήσει με αυτό, δεν ξέρετε αν θα τα δηλώσει η όχι.

Δυστυχώς ναι. Υπάρχουν περιπτώσεις (πχ καθηγητές / γιατροί) που κάνουν το αγροτικό τους η εξοχικές κατοικίες όπου εκεί δεν εφαρμόζεται. Επίσης σωστά αναφέρει ο Christakos07 ότι θα πρέπει για το διάστημα που αξιώνει ενοίκια ο ιδιοκτήτης το ακίνητο να είναι ξενοίκιαστο. Οι περισσότεροι δεν μπαίνουν στη διαδικασία εκτός αν έχουν προηγηθεί γερές κόντρες. Εγώ από τη μεριά μου πάλι αν ο ενοικιαστής μου έλεγε "φεύγω γιατί δεν μπορώ να σε πληρώνω" σε οποιοδήποτε διάστημα εν μέσω συμβολαίου θα του έλεγα και ευχαριστώ για την εντιμότητά του, δεν θα κοίταγα να του αφαιμάξω χρήματα που δεν έχει.

Ναι. Όλα τα ΝΕΑ συμβόλαια έχουν ισχύ τριετίας από τον νόμο. Οι ανανεώσεις μετά το πέρας της τριετίας αφορούν συνεννόηση των δύο πλευρών. Η υποχρέωση όμως δεν αφορά μόνο τον ιδιοκτήτη αλλά και τον ενοικιαστή. Αν πχ ο ενοικιαστής θελήσει να φύγει πριν την τριετία ο ιδιοκτήτης έχει τη δυνατότητα να αξιώσει τα χαμένα ενοίκια για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα που έχει απομείνει. Απλά δεν συνηθίζεται σαν πρακτική, αλλά η δυνατότητα νομικά υπάρχει.

Συνοψίζω για τον TS (ιδιοκτήτης ακινήτου εδώ που φρίττει με όσα διαβάζει για άλλους): 1. Το συμβόλαιο που έχεις ισχύει για 3 χρόνια από την ημερομηνία που έχει πάνω του. Ακόμα και αν λέει 2. Σε αυτά τα τρία χρόνια δεν μπορεί να σε βγάλει έξω για κανένα λόγο, ούτε να ζητήσει αύξηση. 2. Αν καθυστερήσεις την καταβολή του ενοικίου ακόμα μία φορά, μπορεί να κινήσει διαδικασία έξωσης. Με νοίκι 300 ευρώ και λιγότερο από χρόνο στο συμβόλαιο καθώς και με την επιείκια που ορθώς δείχνουν αυτή τη στιγμή στους ενοικιαστές λόγω covid, απλά δεν την συμφέρει, αλλά από την άλλη είναι καλό να καταβάλεις έξτρα προσπάθεια να είσαι τυπικός στις πληρωμές σου. 3. Το πενηντάρικο κακώς το δέχτηκες και μπορείς να το διεκδικήσεις να το πάρεις πίσω. Δεν θα δοκίμαζα να αφαιρέσω το άθροισμα των έξτρα πενηντάρικων από τα επερχόμενα ενοίκια, μπορεί να σε μπλέξει. Θα το χρησιμοποιούσα όμως σαν leverage σε κάθε μας συζήτηση (θα το αξίωνα πίσω). Εννοείται πως δεν θα το ξαναέδινα, θα έβαζα κανονικά τα 300 ευρώ εμπρόθεσμα από εδώ και στο εξής. 4. Καταλαβαίνω ότι δεν έχεις ούτε λεφτά ούτε όρεξη για δικηγόρους. Με αυτά που άκουσα έχεις τον νόμο και τη συγκυρία με το μέρος σου και δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητος. Μην ξαναφωνάξεις. Σε οποιαδήποτε συζήτηση η γραμμή σου σε ήπιο τόνο πρέπει να είναι η εξής: "1. Δώσε μου πίσω τα έξτρα χρήματα που παρανόμως πήρες (μην απειλήσεις με εφορία εφόσον δεν έχει υποχρέωση ακόμα να τα δηλώσει, είναι για το έτος 2020 που θα γίνουν δηλώσεις από Μάρτιο). 2. Δεν φεύγω πριν το πέρας της τριετίας, κανείς δεν μπορεί να με κουνήσει, βάλε όποιον δικηγόρο θέλεις αλλά να ξέρεις ότι αν συνεχίσεις να με παρενοχλείς θα επανέλθω με αγωγή. 3. Σε περίπτωση που αφήσω το σπίτι στην κατάσταση που το παρέλαβα όταν φύγω θα μου επιστραφεί η προκαταβολή μου στο ακέραιο. Αν το επιθυμείτε και οι δύο πλευρές μπορείτε να συμψηφίσετε το τελευταίο/τελευταία ενοίκια (ανάλογα με την προκαταβολή που έδωσες). 4. Για να εισέλθεις στο σπίτι ΜΟΥ είτε για επιθεώρηση ζημιών είτε για να το δείξεις σε υποψήφιους αγοραστές/ενοικιαστές θα πρέπει να έχει προηγηθεί συνεννόηση." Σε αντίθετη περίπτωση φέρνεις αστυνομία άμεσα. Χωρίς φωνές και δράματα. Αυτά. Ειδικά για το 4. είναι πολύ βασικό να γνωρίζεις ότι ανεξαρτήτως των τίτλων ιδιοκτησίας, όσο νοικιάζεις ένα σπίτι είναι ΔΙΚΟ σου οικογενειακό άσυλο το οποίο κανείς δεν έχει δικαίωμα να το παραβιάσει. Αν θέλεις να τραβήξεις στα άκρα τα πράγματα διάβασε προσεχτικά το συμβόλαιο. Συνήθως αναγράφεται εκεί η διαδικασία (πρωτύτερης συνεννόησης) και η συχνότητα με την οποία μπορεί να επισκέπτεται ο ιδιοκτήτης το ακίνητο καθώς και για ποιους λόγους, και κάνεις τα απολύτως ελάχιστα που περιγράφονται. Μην ξανατσακωθείς, είναι κρίμα να χαλιέσαι. Ντροπή της, της κάρχιας.

Αυτό είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Πρόσεξε τι βίωσα εγώ: Έχω ένα διαμέρισμα που είχα αγοράσει πριν πολλά χρόνια με δάνειο από τράπεζα. Το ξεχρέωσα πριν κάποια χρόνια και το έβαλα προς πώληση. Το ενδιαφέρον ήταν σποραδικό. Χωρίς υπερβολή όμως 9 στα 10 ραντεβού που έκλεινα ερχόντουσαν, έβλεπαν το σπίτι, και μετά μου έβγαζαν ένα χαρτί και μου έλεγαν "εμείς βασικά μεσίτες είμαστε, υπογράψτε εδώ έχουμε ήδη κόσμο που ενδιαφέρεται". Δεν μου άρεσε ο τρόπος, αλλά από την άλλη δεν είχα να χάσω και τίποτα και υπέγραφα. Το κορυφαίο είναι ότι κάποιοι από τους "κανονικούς" πελάτες, θυμάμαι χαρακτηριστικά δυο "ζευγάρια" είχαν τραβήξει φωτογραφίες χωρίς την έγκρισή μου με το κινητό (όσο ο άλλος με απασχολούσε σε άλλα δωμάτια), το είχαν ανεβάσει αγγελία σαν μεσίτες κανονικότατα χωρίς να έχω υπογράψει τίποτα, και όταν τους καθόταν κάποιος πελάτης για να το δείξουν του κλείνανε ραντεβού πχ στις 6:30 και έκλειναν σε εμένα στις 6:15 και ερχόντουσαν με ύφος "σου φέρνω αγοραστή ΤΩΡΑ είναι στο δρόμο, υπέγραψε εδώ". Αυτά τα πήρα χαμπάρι λίγο αργότερα μέσα στη διαδικασία. Για διάφορους λόγους το σπίτι δεν το πούλησα, έμεινε κλειστό για δύο χρόνια και πρόσφατα το έβαλα προς ενοικίαση μετά απο μια γερή ανακαίνιση. Η περιοχή αξιοζήλευτη και η τιμή πολύ λογική, το ενδιαφέρον ήταν τόσο μεγάλο που κατέβασα την αγγελία την ίδια μέρα που την έβαλα. Έχοντας την προηγούμενη εμπειρία είχα γράψει ξεκάθαρα ΟΧΙ ΜΕΣΙΤΕΣ στην αγγελία. Ε από τα 18 ραντεβού οι 4 ήταν μεσίτες. Ο ένας μάλιστα έκανε το κόλπο με τις φωτογραφίες και έβαλε το σπίτι προς ενοικίαση με δική του αγγελία. Ο ίδιος μπαστακώθηκε όσο έκανα τα interviews, προσέφερε άποψη και μάλιστα ένα ζευγάρι που ήρθε και είχαν πάει πριν μέρες από αυτόν μετά προσπάθησε να πουλήσει εκδούλευση τόσο σε εμένα (πάρε αυτούς τους ξέρω) όσο και στο ζευγάρι. Τελοσπάντων εμετικές καταστάσεις. Σίγουρα δεν είναι όλοι έτσι, αλλά η εντύπωση που μου έχει μείνει είναι ότι όσο πιο μακρυά από αυτόν τον κλάδο, τόσο πιο καλά....

Άρα -και συγνώμη που το τραβάω απλά θέλω να καταλάβω λίγο την νοοτροπία-, εν μέσω πανδημίας όταν έπαιρνες φαγητό από delivery / φούρνο / super market και ήθελαν να το πληρώσεις ήταν και αυτοί αντίστοιχα μαλάκες; Η δόση που ενδεχομένως να είχες και που ήταν απαιτητή; Ο βενζινάς που ήθελε να του πληρώσεις τη βενζίνη; Τα γράφω αυτά γιατί όπως το φαί που τρως, η στέγη που έχεις πάνω από το κεφάλι σου και μένεις, το βράδυ που κλειδώνεις και πέφτεις για ύπνο και νοιώθεις ασφαλής είναι μια παροχή κάποιου άλλου έναντι κάποιου αντιτίμου. Και σου είναι το ίδιο απαραίτητη όσο το φαγητό για να ζήσεις. Δεν βλέπω γιατί ο νοικάρης που είναι ήδη μέσα δύο νοίκια είναι ο μαλάκας. Και θα σου πω και ένα μυστικό: Από τη στιγμή που είδε ότι δεν έχεις να πληρώσεις δεν ήθελε τα λεφτά σου. Ήθελε να του αδειάσεις τη γωνιά για να το δώσει σε κάποιον που θα τον πληρώνει. Και σου ξαναλέω ότι μένοντας μέσα ενώ παράλληλα δεν τον πληρώνεις τον ζημιώνεις. Καλά εσύ εννοείται κοσμάρα. Αυτό λέγεται entitlement. Νοιώθεις ότι σου χρωστάνε όλοι από χρήματα μέχρι ...καλοσύνη και ενσυναίσθηση. Περαστικά

Sorry, μαζί σου σε όλα αλλά εδώ για εμένα το χάνεις. Το τι έχει δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί. Ίσως μάλιστα όπως τα λες να μην έκανε την υπομονή που έκανε ως τώρα επειδή είναι καλός άνθρωπος αλλά επειδή μπορούσε οικονομικά να το αντέξει. Στο δικό μου κώδικα αξιών, αν χρωστάω και δεν πληρώνω αισθάνομαι άσχημα είτε είναι τράπεζα, είτε συνάνθρωπος. Αυτό το νόημα έχει άλλωστε και το συμβόλαιο που υπογράφεις. Ξαναλέω: Ο τύπος σου είναι στην ουσία άγνωστος, ξένος. Η συμφωνία σας όπως δεν άπτεται της δικιάς σου οικονομικής κατάστασης ακριβώς το ίδιο δεν εξαρτάται και από την δικιά του -καλή ή κακή. Καλή τύχη πάντως εύχομαι όπως και να έχει.

Σωστά τα λες αντικειμενικά. Έξωση εξπρές δεν υπάρχει αφού μπορεί ο καθένας να ζητήσει ανακοπή. Ο τρόπος και το ύφος σου βέβαια είναι for the festivals, θα έπρεπε να κυκλοφορείτε με προειδοποιητική στάμπα όσοι έχετε αυτή τη νοοτροπία. Επί της ουσίας TS, αυτό που σου λέει ο guzel είναι ότι με κάποια λίγα χρήματα σε δικηγόρο μπορείς να προκαλέσεις ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ζημιά στον ιδιοκτήτη του ακινήτου αν ανακόψεις την προσπάθεια έξωσης που σου κάνει (χρειάζεσαι δικηγόρο για αυτό) και μετά μένοντας μέσα αρνούμενος να καταβάλλεις το ενοίκιο μέχρι το τέλος της τριετίας και ποντάροντας στο να μην σε κυνηγήσει νομικά λόγω κόστους. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τότε θα τον εξαγριώσεις ακόμα περισσότερο και θα σε κυνηγήσει τόσο για τα διαφυγόντα του κέρδη όσο και για τα δικαστικά έξοδα που τον ανάγκασες να κάνει ως το τέλος της διαδικασίας (μπορείς να την καθυστερήσεις πολλές φορές αναβάλλοντας τη δίκη -που και αυτό χρειάζεται παρουσία δικηγόρου από τη μεριά σου). Στο τέλος το πιο πιθανό είναι να βρεθείς με διαταγή πληρωμής ενός πραγματικά υπέρογκου ποσού και αυτό σε περίπτωση που δεν θα βάλει και άλλα μέσα (δόλο από τη μεριά σου, καταστροφή περιουσίας του κλπ). Δεν νομίζω ότι θες κάτι τέτοιο. Όπως σου είπα και πριν, είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν άκαρδοι ιδιοκτήτες χωρίς συναισθήματα εκεί έξω που θέλουν να σου πάρουν και τα παπούτσια που φοράς. Απλά είναι πολύ λίγοι. Οι περισσότεροι είναι μη επαγγελματίες εισοδηματίες που θέλουν απλά να νοικιάζουν το ένα έξτρα ακίνητο που έχουν και να παίρνουν το μηνιαίο ενοίκιο που τους αναλογεί. Αν ο δικός σου ανήκει στην δεύτερη κατηγορία -και από την υπομονή που έχει επιδείξει μάλλον έτσι είναι- μπορείτε να τα βρείτε εξωδικαστικά και με τρόπο που να μείνετε και οι δύο ικανοποιημένοι. Δεν υπάρχει λόγος να τραβήξεις την κατάσταση πιο πολύ.

Να ξεκινήσω λέγοντας σου ότι πραγματικά λυπάμαι που βρέθηκες σε δυσχερή οικονομική θέση. Ως ιδιοκτήτης όμως ενοικιαζόμενου διαμερίσματος και παθών θα ήθελα πραγματικά να καταλάβω κάτι: Γιατί θεωρείτε ότι το νοίκι είναι από τα πράγματα που είναι στον πάτο των προτεραιοτήτων σας όταν έχετε οικονομικές δυσκολίες; Πολλοί δε έχουν το ύφος "έχω πρόβλημα, τι θες τώρα" το οποίο δεν το έχουν αντίστοιχα με ΔΕΚΟ, δόσεις αυτοκινήτου, δόσεις κωτσόβολου και γενικά σε όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους. Επίσης όταν έχεις οικονομικά προβλήματα, θεωρώ ότι πρώτα ζητάς λεφτά από γονείς και φίλους και μετά στρέφεσαι σε ξένους, και μην έχεις καμία αμφιβολία ότι μη πληρώνοντάς του το συμφωνημένο ενοίκιο, που από κάποιον τυπικό ενοικιαστή θα το έπαιρνε, του παίρνεις στην ουσία λεφτά από την τσέπη. Τον ζημιώνεις λοιπόν και ωφελείσαι εσύ. Όταν νοικιάζετε ένα σπίτι, δεν γίνεστε συνεταιράκια με τον ιδιοκτήτη, ούτε σας χρωστάει κανείς να σας παραχωρεί την περιουσία του (η οποία κατά κανόνα ως αγορά και συντήρηση συνιστά κάτι πολύ πιο δύσκολο να αποκτηθεί από ένα αυτοκίνητο πχ), για να τον φεσώνετε στην πρώτη ευκαιρία. Από τη στιγμή που υπογράφετε ένα συμβόλαιο και εκείνος είναι εντάξει απέναντί σας οφείλετε και εσείς να τηρήσετε το μέρος της συμφωνίας που σας αναλογεί. Και ναι τα νοίκια του πρέπει να τα πάρει, ακόμα και αν καταλήξετε να του βάζεις ένα πενηντάρικο το μήνα στην τράπεζα. Στα πρακτικά τώρα: Το εξώδικο το έκανε όχι γιατί ήθελε να ξοδέψει μια διακοσάρα αλλά γιατί προφανώς δεν είναι σίγουρος ότι θα αποχωρήσεις όποτε του έχεις τάξει οπότε καλύπτεται, και παράλληλα κατοχυρώνει και την απαίτηση των ενοικίων. Το καλύτερο και πιο έντιμο που έχεις να κάνεις είναι α) να αποχωρήσεις όποτε του έχεις τάξει και β) να συνενοηθείτε σε ένα πλάνο πληρωμών για να εξοφλήσεις τα χρωστούμενα, και να το τηρήσεις στο έπακρο. Πίστεψέ με είναι καλύτερα να κανονίσετε να του βάζεις ένα πολύ μικρό ποσό κάθε μήνα παρά να τον μπιστολιάσεις στην πρώτη δυσκολία. Επειδή όπως λες δεν έχεις λεφτά για δικηγόρο, προσπάθησε να το λύσετε σε ανθρώπινο επίπεδο και να καταλήξετε σε μια συμφωνία που να τον ικανοποιεί αλλά να μη σε εξοντώνει οικονομικά. Επίσης μια τελευταία ερώτηση/απορία. Όταν έχασες τη δουλειά σου, δεν πήρες κάποια λεφτά που έδινε το κράτος; Δεν μπορούσες πραγματικά να δίνεις τίποτα για τρεις συνεχόμενους μήνες; Ειλικρινά εύχομαι πάντως να σου πάνε όλα καλά. Κανείς δεν έχει πρόθεση να αφαιμάξει οικονομικά τον άλλον και είναι κρίμα να μην μπορείς να πληρώνεις τη διαμονή σου κάπου. Ελπίζω να ορθοποδήσεις σύντομα.

Δυστυχώς αυτός είναι ο κανόνας στο σύστημα που έχουμε και όχι η εξαίρεση. Δεν αφορά μόνο τα νοίκια. Το φορολογικό καθεστώς της χώρας μας είναι παρανοϊκό και δεν ξέρεις τι να πρωτοαναφέρεις. Φορολογείσαι όταν παίρνεις τον μισθό, φορολογείσαι όταν τον επενδύεις σε είδος, φορολογείσαι όταν πας να αγοράσεις αγαθά, φορολογείσαι που κατέχεις συγκεκριμένα αγαθά (πχ φόρος πολυτελούς διαβίωσης για αυτοκίνητο πάνω από 2000 κυβικά, η επειδή έχεις φτιάξει πισίνα -η οποία by the way είναι κυριολεκτικά μια τρύπα στο έδαφος με πλακάκι). Είναι εκπληκτικό το τι πατέντες βρίσκουν σε άκυρες στιγμές για να σου παίρνουν χρήματα. Όπως είπα και πιο πριν, όταν κάτι γεννάει χρήμα, είτε είναι η εργασία σου, είτε ενα ακίνητο που σου φέρνει νοίκια, είτε μια πισίνα που την δουλεύεις επαγγελματικά (κόβεις εισητήριο), έχει λογική να φορολογήσεις το έσοδο. Το να φορολογείς την ύπαρξη όμως του asset (και δεν μιλάω για το τεκμήριο, αυτό έχει μια λογική από πίσω), είναι εντελώς στρέβλωση των κανόνων μιας "ελέυθερης" οικονομίας. Τελοσπάντων, μεγάλη κουβέντα...

Κάτσε μην υπερβάλλουμε, να τα λέμε ως έχουν τα πράγματα. Ο φόρος με 35% συντελεστή θα αφορά στο 1 παραπανήσιο ευρώ και όχι σε όλο το ποσό. Μέχρι τις 12.000 φορολογείται ο ιδιώτης με 15% Από 12.000-35.000 με 35% Και για πάνω από 35.000 με 45% Δεν το βρίσκω πολύ άδικο. Αν ήταν μόνο αυτό. Δυστυχώς υπάρχουν πρόσθετοι φόροι όπως η εισφορά αλληλεγγύης που ανατρέπουν τις ισορροπίες. EDIT: Με πρόλαβε ο Joshua

Αχά! Άρα το ουσιαστικό πρόβλημα ήταν με την τελευταία πρόταση. Ένα παράδειγμα αυτού που λες θα βοηθούσε. Επίσης όπως καταλαβαίνεις όλες οι χώρες δεν έχουν τις ίδιες καλές η κακές συνθήκες διαβίωσης. Αλλά εγκυκλοπαιδικά πάντα να ξέρεις ότι δεν είμαστε πολύ μακρυά από τον μέσο όρο. Για ρίξε μια ματιά: https://www.statista.com/statistics/503274/average-rental-cost-apartment-europe/

Αντιγυρίζω την ερώτηση: Άραγε τι ποσοστό των ενοικιαστών δεν έχει να καλύψει το 40% του ενοικίου του, δηλαδή έχει λεφτά στην τράπεζα λιγότερα από ένα νοίκι....