klainmaingr

Θέλω να είμαι και λίγο futureproof. Απο τη μία να έχω τρία χρόνια το κεφάλι μου ήσυχο και απο την άλλη να σιγουρέψω οτι δε θα ξεμείνω μπραζιλ χωρίς τρόπο ανανέωσης σε δύο χρόνια. Με όλες τις αλλαγές που γίνονται τελευταία δε ξέρεις απο που να φυλαχτείς.. Αυτό το 6.5 τρίμηνο είναι σχεδόν απίθανο πλέον ε; Θυμάμαι κάποτε είχα πάρει 5-6ε τρίμηνα live brazil για επέκταση αλλα τώρα βλέπω κάτι 17ρια.

Μπήκα τώρα να δώ και έχω ακόμα συνδρομή μέχρι τον Δεκέμβριο του 25 μέσω brazil. Υπάρχει κάποιο σενάριο να abuse hard/abuse early στην περίπτωση μου; Σκεφτόμουν κάτι τύπου να αλλάξω χώρα σε κάποια που στακάρει και να βάλω έναν τρίτο χρόνο. Παίζει κάτι τέτοιο - έχει δοκιμάσει κάποιος;

Χρόνια πολλα. Χριστός Ανέστη! Σήμερα πριν ξεκινήσει η Αναστάσιμη λαίλαπα βρήκα λιγο χρονο με τον πρωινό καφε να τελειώσω το Mario64. Οταν λεω να τελειώσω εννοώ 120/120 αστέρια. Το είχα παίξει στο launch αλλα οι μνήμες μου δεν ειναι καθαρες. Ειμαι αρκετά σίγουρος οτι το είχα τερματίσει "απλα" οπότε ηρθα σχεδον 27 χρόνια μετά να κλείσω τον κύκλο. Εύκολο παιχνίδι οπου ο μεγαλύτερος σου εχθρός είναι η κάμερα. Το έπαιξα παρόλα αυτα πολύ ευχάριστα και χαίρομαι που έκλεισα πλήρως αυτο το κεφαλαιο. Αν εξαιρέσεις την καμερα το παιχνίδι κρατάει καλά ακόμα και σήμερα. Αυτο ηρθε σε συνέχεια του 100% στο super mario Odyssey το οποίο επίσης ειχα ξεκινησει στο launch αλλά έκλεισα πριν μια βδομάδα. Απλα το καλύτερο platformer που υπάρχει. Ουτε ενα moon απο τα 893 (τα υπόλοιπα τα αγοράζεις) δεν ηταν εφιαλτικό και δεν ήθελα να τελειώσει. Όλο αυτό το σκαλωμα ξεκίνησε οταν είδα κάποιους να κάνουν μαραθώνιους Μάριο και είπα οκ.. αν αυτοι τερματίζουν τα παντα σε μια βδομάδα μπορω να το κανω κ εγώ στο δικό μου ρυθμο. Το sunshine μάλλον θα το προσπεράσω γιατί δεν ειμαι φαν των mechanics και λογικά θα πάω τώρα στο galaxy πριν το γυρίσω στα 2d. Συνεχίζει να είναι το πιο fun challenge που έχω βάλει στον εαυτό μου και είναι τέλειο που και τα παιδιά μου είναι invested σε αυτό (αλλαξε στολη, πανε σε εκείνο τον αρχηγο, παρε εκείνο το αστέρι κτλ) Γενικά παρόλο που έχουν απειροελάχιστο screen time, αυτό είναι κάτι που δεν φοβάμαι γιατί εχει ενδιαφέρον, εξυπνα puzzle, όμορφους χαρακτήρες και βλέπουν κ την υπομονή/επιμονή και την αξία αυτών. Πολυ ωραίο bonding experience πέρα όλων των αλλων irl (για να σας προλάβω)

Τα read dead είναι τα παιχνιδία που "λυπάμαι" περισσότερο που δε μπορώ να παίξω. Ιδιαίτερα το 2 το έχω πάρει για ότι πλατφόρμα υπάρχει αλλα πάντα το παρατάω κάπου εκεί στο πεντάωρο στο τρένο. Το pacing και το αργό gameplay του με κουράζει αφάνταστα... Ξέρω οτι είναι θεωρητικά 11/10 παιχνίδια αλλα ρε γμτ δε μπορώ με τίποτα να αφιερώσω χρόνο. Νιώθω οτι για να κάνω μια αποστολή θέλω μισή ώρα να πάάάάάάώ, άλλη μισή ώρα unskippable walking simulator, πέντε λεπτά κανονικού gameplay, rinse and repeat. Ιδιαίτερα το αρχικό κομμάτι στα χιόνια είναι ο εφιάλτης μου. Βελτιώνεται κάπως αυτό στη συνέχεια;

Ναι τα έβγαλα απρόσμενα γρήγορα. Ιδιαίτερα το marathon περιμενα οτι θα μου παρει καμια μερα αλλα βγήκε σύνολο σε καμια ωρα μολις κατάλαβα οτι μπορείς να χρησιμοποιείς και το touch στα τελευταία επιπεδα. Το champion's road ηταν πολυ ευχάριστο challenge με καλο pacing και.η πιστα ηταν αρκετα μικρή ώστε καθε φορα να νιώθεις οτι έχεις κάποια πρόοδο. Οπότε επίσης τελείωσε σε καμια ωρα χωρις καμια πικρη γεύση. Το co op σε αυτα δεν είναι για μένα γιατί δεν είμαι της υπομονής. Ούτε με τη γυναίκα μου δε μπορω να το παιξω καλα καλα. 😅 Θα το δοκιμάσω οπως και να χει οταν έρθει η ωρα..

ΛΟΛ δεν είχα ιδέα τι έγραφα τότε. Λοιπόν το να πεί κανείς οτι τερμάτισε το mario 3d world 100% είναι αστείο αλλα κατανοητό αν δεν ξέρει τι λέει. Τότε λοιπόν είχα κάνει όλες τι πίστες με τα αστέρια, τις σημαίες και τις σφραγίδες. Λογικό λοιπόν μετά τον τερματισμό να φαντάζομαι οτι τελείωσα με το παιχνίδι και τα λέγαμε. ΛΟΛ Αυτό που δεν πρόσεξα είναι οτι όλες αυτές οι νεράιδες που απελευθερώνεις πάνε στο τέλος σε ένα νησάκι. Αν μυρίσεις τα δάχτυλα σου θα δείς οτι πάς εκεί και σου ανοίγει άλλους δύο κόσμους. Και θα φανταζόσουν οτι τους κάνεις και τελειώνεις ΛΟΛ Αν κάνεις τα πάάάάάάάάάάάάάάάντα στο παιχνίδι (αστέρια, σημαίες, σφραγίδες) τότε σου ανοίγει και άλλον έναν τελευταίο τεράστιο κόσμο με καινούρια challenges σε υπάρχουσες πίστες και με κάποια ακραία παραδείγματα platforming. Τώρα λοιπόν και αφού τελείωσα και με όλα αυτά μπορώ να πώ οτι πραγματικά τερμάτισα το mario 3d world και δεν έχει τίποτα άλλο να κάνω. ΛΟΛ Αν θές πραγματικά να λές οτι έχεις κάνει τα πάντα πρέπει να βγάλεις όλες τις πίστες και με τους 5 χαρακτήρες του παιχνιδιού. Για να είμαι ειλικρίνης δεν υπάρχει καμία δυσκολία σε αυτό αλλα δεν το κάνω γιατί δε το βρίσκω fun. Πήρα ότι ήταν να πάρω απο το παιχνίδι. Το ΚΑΤΑευχαριστήθηκα ακόμα και στον τελευταίο κόσμο και είναι πλέον στα top platformers μου of all time. 11/10 παιχνιδάρα που πρέπει να διδάξει σε σκουπίδια όπως το crash 4 πώς είναι τα ευχάριστα και δημιουργικά challenges χωρίς να βγάζεις τον $#@@ίνο στους παίχτες. Απίστευτο level design, απίστευτο replayability, απίστευτο soundtrack. Εντωμεταξύ τερμάτισα και το bowser's fury 100% (επίσης καταπληκτικό παιχνίδι) και τώρα τερμάτισα καπάκια το Odyssey και πάω για το 100% και σε αυτό. Και μόνο το γεγονός οτι το παιχνίδι δε σε κάνει να αηδιάζεις με το genre αλλα σε κάνει να ψάχνεις και άλλα πρέπει να τα λέει όλα.Το switch παραμένει η main κονσόλα μου σχεδόν για ένα μήνα. Ανήκουστο. Τελευταία φορά το είχα πάθει αυτό με το breath of the wild. Κάποια παραδείγματα του πώς κάνεις ακραία αλλα δίκαια και balanced challenges χωρίς cheese

Το wo long είναι ένα πιο κακό Nioh. Αν σου άρεσε το Nioh λογικά θα παλέψεις και το Wo long. Το sekiro είναι μακράν το καλύτερο απο όλα τα παραπάνω. Δώστου χρόνου να καταλάβεις τι κάνεις. Υπάρχουν και 2d σε souls λογική. Blasphemous 1 + 2. Last faith. Death's door πχ

Το diablo προτείνω να περιμένετε να το παίξετε με τη νέα σεζόν γιατί το παιχνίδι αλλάζει εντελώς. https://www.pcgamer.com/games/action/diablo-4-season-4-changes/ Εγώ είχα παίξει beta/launch και για κάνα μήνα αλλα μετά το παράτησα. Τώρα λέω να το ξαναπιάσω για τα καλά.

Μετά απο αγορά σε wiiu παλιά στο τέξας και σε switch με το που βγήκε, αξιώθηκα την προηγούμενη εβδομάδα να τερματίσω το Super mario 3d world. Για κάποιο λόγο πάντα το άφηνα στο 70% και τώρα ήρθε η ώρα του. Κίνητρο να ασχοληθώ με το παιχνίδι ήταν η θλιβερή εμπειρία που είχα με το crash 4. Θέλησα κάτι που είναι καθαρά fun και το βρήκα, όπως έπρεπε να το περιμένω, στη nintendo. Τερμάτισα το 3D world σχεδόν 100% και θυμήθηκα πόσο ωραία είναι να διασκεδάζεις με τα παιχνίδια που παίζεις. Το πήρα σερί, έψαξα να πάρω όλα τα αστέρια, έβαλα σαν δεύτερο παίχτη σε διάφορες φάσεις την κόρη μου να χαζοπατάει κουμπιά και γενικά ήταν 10/10 wholesome εμπειρία. Δεν έχει και πολλά να πεί κανείς για τα μάριο. Καταπληκτικό level design, μουσική και γραφικά για το είδος του. Fun power ups. Εύκολο platforming που γίνεται δύσκολο αν θέλεις να κάνεις τα πάντα. Ο ιδανικός συνδυασμός ώστε ένα παιχνίδι να είναι πραγματικά ευχάριστο όπως και αν επιλέξεις να το παίξεις. Τώρα είμαι λίγο μετά τα μισά του bowser's fury. Το bowser's fury είναι ένα expansion/dlc για το switch που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι standalone game. Είναι open world με πίστες που αλλάζουν κάθε φορά που τις προσεγγίζεις. Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα που και πάλι σε αφήνει να παίξεις όπως θέλεις. Έχεις την επιλογή να κάνεις τα απολύτως βασικά, είτε να κάνεις 100% και το challenge έχει πολύ σωστό και τίμιο scaling. Γενικά τελευταία έχω ξανανακαλύψει την αγάπη μου για την nintendo και μετά απο χρόνια που σκονιζόταν το switch έχει γίνει η main κονσόλα μου.

Είναι μεγάλο κατόρθωμα 14 χρόνια μετά να έχουν σχεδόν τα ίδια γραφικά και animations με τότε.

Αυτό είναι το πιο σημαντικό απ όλα. Κάποια παιχνίδια ήταν 10/10 στην εποχή τους αλλα δεν έχουν γεράσει καλά. Το SotN παίζεται μια χαρά σήμερα αλλα προφανώς δεν έχει όλα QoL improvements που έχουμε δεί στο είδος την τελευταία εικοσαετία και βάλε. Εγώ έχω να το παίξω απο "τότε" και το αφήνω έτσι γιατί προτιμώ να έχω αυτή την καλή ανάμνηση. Το ίδιο έκανα και με τα tomb raider μέχρι τώρα που βγήκε το remaster και τα ξαναέπιασα και παίζονται πάρα πολύ ευχάριστα.

Ναι αν απλά το τρέχεις χωρίς να σε νοιάζουν τα κουτιά θα δυσκολευτείς μόνο σε 2-3 πίστες στο τέλος αλλα θα το τερματίσεις αν έχεις υπομονή και επιμονή. Αν σε νοιάζουν έστω και λίγο τα κουτιά, τα relics κτλ το παιχνίδι είναι εντελώς απάλευτο.

Με τα πολλά τερμάτισα το Crash 4 με ένα αρχικό completion score 40%. Για να μην επαναλαβάνομαι, ορίστε τα σχόλια μου καθώς το έπαιζα. Το παιχνίδι είναι τεχνικά τόσο καλοφτιαγμένο αλλα και τόσο απρόσεκτα δομημένο που δεν ξέρω πού να το τοποθετήσω. Έχοντας παίξει ότι αυτιστικίλα υπάρχει εκει έξω, πρώτη φορά άκουσα τη γυναίκα μου να λέει "πρώτη φορά σε βλέπω να δυσκολεύεσαι με κάτι τόσο πολύ και αυτό είναι μάλλον καλό γιατί πρώτη φορά έχεις ένα πραγματικό challenge". Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι οτι η δυσκολία είναι καθαρά cheesy με κάθε ευκαιρία και δεν είναι ένα skill challenge όπως πχ συμβαίνει με παιχνίδια τύπου hollow knight. Ιδιαίτερα οι τελευταίοι κόσμοι είναι φτιαγμένοι για να σε εκνευρίζουν. Δεν επιβραβεύουν το skill αλλα την υπομονή και το κατα πόσο θα αντέξεις να παίξεις ένα section 30 φορές για να μάθεις και να προσπεράσεις τα απανωτά cheese του παιχνιδιού. Υπάρχει κάποιος μικρός βαθμός skill αλλα επισκιάζεται απο το πόσο κακό είναι το checkpoint design. Γενικά τείνω να κρίνω τα παιχνίδια απο το πόσο εύκολα μπορεί να βγάλει κάποιος ένα section του παιχνιδιού παίζοντας το για πρώτη φορά. ΟΚ κάποιες φορές αυτό δεν είναι εύκολο και θα υπάρξει το cheese αλλα εδώ μιλάμε για PERMACHEESE. Δεν υπάρχουν pointers, χρόνος για αξιολόγηση της κατάστασης και εισαγωγή σε κάτι που θα ακολουθήσει. Είναι cheese, after cheese, after cheese απλά για να ανέβει η δυσκολία χωρίς καμία ουσία. Είναι ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να είναι στα τοπ platformers και τα αγαπημένα μου παιχνίδια όλων των εποχών (οι χαρακτήρες, οι πίστες και τα mechanics είναι καταπληκτικά) αλλα το έθαψε όποιος ήταν lead level designer. Πιστεύω οτι θα με ακολουθεί για πολύ καιρό και όποτε θέλω ένα challenge θα ξεκινάω να κάνω 100% πίστα, πίστα αλλα ξέρω οτι είναι κάτι που κατα βάθος δε θα διασκεδάζω καθόλου και θα παίζω out of spite (γνωρίζω πόσο λάθος είναι αυτό). Τα λέει πολύ ωραία ο τύπος στο timestamp τώρα που έψαξα να ποστάρω κάποιο ακραίο παράδειγμα..

Crash 4. Το πιο fun και καλοσχεδιασμένο platformer που επαιξα φετος με τα πιο ANTIFUN ΑΠΑΙΣΙΑ CHALLENGES. Σαν complenionist το παιχνιδι είναι εφιάλτης. Ακομα και απλα το να βγουν καποιες πιστες ειναι δύσκολο, αλλα βγαίνουν. Έρχεται λοιπον το παιχνιδι και λεει παρε 80% απο τα μηλα. Οκ. Παρε ολα τα κουτια. ΟΚ;;; Καποιες πιστες ειναι 10 λεπτα με κυριολεκτικά 300 κουτιά. Αν χασεις ενα (επιμελώς κρυμμένο κουτι) ξαναπας ολη την πίστα. Αλλα πες οκ. Παρε και το hidden gem. Βγαλε και την πιστα με μαξ 3 θανάτους. Ολα τα παραπάνω θα ηταν μια χαρα challenge. Παμε τωρα και τα platinum relic. Το να κανεις time trial για platinum σε αυτες τις πίστες ειναι απαίσιο. Στα παλια crash υπηρχε γραμμικοτητα και μια λογική διαρκεια. Εδω θελει να εισαι στο 106% των ικανοτήτων σου στις άπειρες πιστες που εχει το παιχνίδι. Σημαίνει οτι πας ταπα δεκα λεπτα με οτι shortcut και slide spin υπαρχει και φυσικά χωρις κανενα θάνατο. Αλλα ΑΝΤΕ ΠΕΣ ΟΚ ΟΛΑ ΑΥΤΑ. Έρχεται ο dev που τον δερνανε στο σχολείο και λεει ΟΛΑ ΑΥΤΆ παλι αλλα σε nverted mode με εξτρα δυσκολία. Ειναι το μεγαλύτερο κρίμα που εχω δει σε παιχνίδι. Τοσο ωραίες ιδέες, εχθροι, πίστες κτλ και θάβονται επειδή οι devs εινςι κομπλεξικοι. Παιζω σχεδον αποκλειστικα δυσκολα, trial and error παιχνίδια. Plat ολα τα παλια crash και γενικα τα platformers ειναι η κατηγορία μου. Τετοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί.

Atm είμαι με iphone 15 pro και Series 9. Κάθε μέρα έχω και κάτι στραβό να πώ για αυτό τον συνδυασμό παρόλο που και σαν main laptop έχω macbook και όλα συνδέονται. Είμαι στα όρια να τα δώσω αγγελία και να πάω για mi14 pro (παραεισαγωγή αν βρώ Β40) και ένα απο τα καινούρια τους ρολόγια. Ήδη έχουν βγάλει bundle το 14 στα 1000 μαζί με το pad s6 δώρο. Άν βγάλουν κάποιον αντίστοιχο συνδυασμό με ρολόι τότε το κινητό πάει κοντά στα 700, όπως θα έπρεπε να είναι. Και με αυτά παίρνεις ΜΠΑΤΑΡΙΑ, ΓΡΗΓΟΡΗ ΦΟΡΤΙΣΗ ανοιχτό λογισμικό και χάνεις σίγουρα λίγο σε κάμερα. Και μου μένουν και 500+ ευρώ στην άκρη. Κάθε μέρα χρειάζεται να χρησιμοποιώ και το παλιό μου mi11t pro για να κάνω κάποια εντελώς βασικά πράγματα. Ένας απο τους λόγους που διάλεξα το 15pro είναι το μικρότερο form factor αλλα τώρα έχω καταλήξει να έχω 3 κινητά στην τσέπη κάθε μέρα λές και είμαι ο λύκος της wall street. Περιμένω να υπάρξει ένα καλό bundle ή λίγο πιο ελκυστικές τιμές απο διάφορες πηγές και ανάλογα θα πάει. Μην dissάρεις πάντως τα xiaomi σαν κινεζιές του κιλού. Δεν εχουν τίποτα να ζηλέψουν απο ναυαρχίδες πέρα απο τις νυχτερινές λήψεις. edit: Αρκετά αστείο που το επίσημο site της Ελλάδας δεν έχει κάν αναφορά στη σειρά 14 ακόμα.