newtotown

Ξέρω το κάνω αυτό. Απλά επειδή μένω πλέον εδώ ήθελα να έχω μια φυσιολογική ζωή. Καλά θα δείξει. Πάντως στη Γαλλία και τη Γερμανία ήταν πολύ εύκολο να κάνεις παρέες. Δεν είχα ζοριστεί καθόλου. Εκεί είναι και η συγκατοίκηση φυσιολογική σε όλες τις ηλικίες οπότε όταν βλέπεις αγγελία στο αναφέρουν κιόλας "εδώ θέλουμε κάποιον να μπει στην παρέα και όχι μόνο να πληρώνει το νοίκι" (ελεύθερη μετάφραση). Αλλά εντάξει για Ελλάδα μιλάμε. Δεν πειράζει. It is what it is! Ίσως φύγω αν τα βρω σκούρα στην ποιότητα ζωής. Σκοπός είναι να χαιρόμαστε κιόλας μετά τη δουλειά. Ευχαριστώ για τις βοηθητικές απαντήσεις.

Ήρθα στην Αθήνα τελευταία για να βρω δουλειά (και λίγo λόγω έρωτα) αλλά τώρα έμεινα μόνη. Όσους και όσες ήξερα ήταν παλιοί συμφοιτητές που τώρα έχουν κάνει οικογένεια και είμαστε στο "άντε ρε όλο να βρεθούμε και δεν βρισκόμαστε". Η δουλειά μου είναι μοναχική. Η πανδημία έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα, και λεφτά δεν υπάρχουν για να ξεκινήσω δραστηριότητες που θα με φέρουν επαφή με κόσμο. Αν και έχω πολλά ενδιαφέροντα. Υπερβολικά πολλά θα έλεγα... Ο μόνος τρόπος να γνωρίσω είναι τα σάιτ γνωριμιών. Εκεί έχει μόνο άντρες βέβαια, και ειλικρινά αν ξαναμπω εκεί μέσα θα πάθω κατάθλιψη με αυτά που βλέπω. Επειδή έχω ζήσει στο εξωτερικό, βλέπω οτι στην Ελλάδα είναι ξεκάθαρη η δυσκολία να κάνεις φιλίες με καινούριες γυναίκες γιατί αν κάνουν οικογένεια είναι σαν να μην ενδιαφέρονται για κοινωνικές επαφές. Επίσης, νομίζω οτι στην ηλικία μου ελάχιστες θα μετακόμιζαν για δουλειά (μόνο εμένα ξέρω) σε καινούριο μέρος. Και ήρθα εδώ και βλέπω οτι όλοι έχουν στρωμένη τη ζωή τους με φίλους, οικογένεια κλπ, όπως είναι και λογικό. Τι να κάνω για να ξεκινήσω μια φυσιολογική ζωή στην Αθήνα;