Προς το περιεχόμενο

jimarass26

Members
  • ΜΗΝΥΜΑΤΑ FORUM

    773
  • ΜΕΛΟΣ

  • ΤΕΛ. ΕΠΙΣΚΕΨΗ

Σχετικά με jimarass26

  • Ημερομηνία γέννησης 12/04/1982

Πρόσφατες Επισκέψεις

Η εμφάνιση επισκεπτών είναι απενεργοποιημένη ή δεν έχετε πρόσβαση σε αυτή.

jimarass26's Achievements

  1. Γενικά το κόστος ανάπτυξης λογισμικού ειναι μεγάλο. Τα single player games δεν έχουν μέλλον. Μέλλον θα έχουν όσα games έχουν life-time support και development με συχνό νέο content με μορφή dlc ή sub. πχ EVE. Και κάποια στιγμή θα κάνει μεγάλο bull και το VR.
  2. Η συζήτηση αυτή ειναι η ιδια συζητηση με τα "copyrights". Είναι αδύνατο να ζεις χωρίς αυτά και δύσκολο να ζεις αποκλειστικά με αυτά. Για παράδειγμα: Εμείς θα πρεπει να ζητάμε: 1) δικαιώματα από κάθε δικη με δικηγόρους που γινεται στον πλανήτη. 2) δικαιώματα για κάθε φορά που γινονται εκλογές. 3) δικαιώματα για χρηση ονομάτων για ονοματοδοσια πλανητών κτλ 4) δικαιώματα σε ότιδήποτε αφορά γεωμετρία, τις μισες επιστήμες ( για να καταλάβουμε τι σημαινει αυτό, ο Freud ο ίδιος αναφέρεται ξεκάθαρα ότι πηγή της ψυχολογικης επιστημης ειναι ο Αριστοτέλης, δλδ ένας ιδιωτης διδασκαλος. ) 5) δικαιώματα για το 50% των καθημερινων αλληλεπιδράσεων των ανθρώπων δλδ Οι κινέζοι να ζητήσουν δικαιώματα για το χαρτί, το χαρτονομισμα, το μπαρούτι, τη μιση βιομηχανικη επανάσταση που βασιστηκε στο μπαρούτι και για το αλλο 50% γενικά των τεχνολογιών που δεν ανακαλύψαμε εμείς Οι ρωμαίοι για κάθε κτήριο και δρόμο, να ζητήσουν (μεσω εμάς) διοδια και ΕΝΦΙΑ Οι Ινδοι κτλ Από την άλλη, όταν η τεχνολογία έχει προσωρήσει τοσο πολύ και νεες εφευρέσεις ειναι πια πολύ δυσκολο να γινουν, σε συνδυασμό με το νεο παγκοσμιο οικονομικό μοντέλο που έχουμε, καθιστα την προστασια πνευματικής δημιουργίας αναγκαία. Το ΠΟΣΟ όμως ειναι μεγάλο θέμα συζητησης και δεν νομιζω οτι υπάρχει golden ratio. Εξαρτάται από τις ανάγκες κάθε χώρας. Πχ οι ΗΠΑ που έχουν όλες τις big companies τις συμφέρουν να παιρνουν Loyalties. Εμάς στην ΕΕ που δεν έχουμε μαντίλι να κλάψουμε στον τομέα αυτόν, θέλουμε "ανοίγματα ευκαιριών" και αποφυγή "πνιξιματος" της αγοράς. Και οι δυο μας έχουμε δικιο, από τη δική μας οπτική ο καθένας. Γενικά όμως η αλήθεια ειναι πάντα στη μέση, δλδ μέχρι να γινεις πολύ μεγάλος, μπορείς να ζητάς loyalties. Όταν γινεις δημόσιο αγαθό, οφειλεις να "υπηρετήσεις" την ανθρωπότητα, αλλιώς θα χάσεις το σεβασμό και στο τέλος θα χάσεις και την ίδια την εταιρεία σου. Η εντροπία θα φροντισει για αυτό. Γενικά αν κι ειμαι Applakias βγάζω το καπέλο στη MS γιατί έχει αποδειξει ότι σεβεται τις "ιδιαιτερότητες" της κάθε χώρας και νερώνει το κρασί της. Για αυτό και εχει πρόσβαση σε όλες τις σημαντικές χώρες.
  3. Εϊτε μας αρέσει είτε όχι, ειναι ο μονος που κατάφερε και μάλιστα έδειξε τον δρόμο πως γινεται η απάντυξη ενός προιοντος που οι άλλοι θεωρούσαν αδύνατο να γινει ή περίμεναν περισσότερες "επιδοτήσεις" για να αναλάβουν το ρισκο. Ειδικά για τα ηλεκτρικά οχήματα, το δικτυο φορτιστών τους και spacex, πέτυχε εκει που ακομα και αλλοι δισ/οι και Δημόσιο απέτυχαν. Γιατι θέλει στομάχι να κάνει ότι έκανε.....θες μια δοση τρέλας......
  4. Δεν ειπα ποτέ ότι ειναι το χρήμα απαραιτήτως, αλλά το "κάτι'. Στην εποχή όσων αναφέρεις, η κοινωνία ήταν δομημένη να αναγνωρίζει το επίτευγμα, όχι το χρήμα τόσο. Επίσης μπορούσες να κάνεις κάτι με λίγο χρήμα. Σήμερα το χρήμα, επειδή ειναι πληθωριστικό, έχει μεγαλύτερο κίνητρο γιατι σου δινει δυνατότητες να κάνεις πράγματα που χωρίς αυτό δεν γινονται. ΠΧ δεν μπορεί ΠΙΑ να ξεκινησεις με ένα μολύβι όπως έκανε κάποτε ο Αινσταιν ή ο Νευτωνας και να ανακαλύψεις κάτι. Θες επιτυγχυτές για να πας παραπέρα >>>>θες χρήμα πολύ. ΚΑι ΔΙΚΟ σου για να μη σε ελεγχουν χαρτογιακάδες. Οπότε το χρήμα στις ημερες μας ανοιγει πόρτες. Δεν νομίζω ότι πχ ο Musk κανει οσα κάνει για το χρήμα. Αλλά για το "ΟΝΟΜΑ". Ειδικά σε αυτόν, αυτο ειναι σαφές.... Για τον ποδοσφαιριστή που αναφέρεις, σε 20 χρόνια δεν θα τον θυμάται κανεις....γιατι απλά προσέφερε μονο θέαμα......δλδ ένας από τα δισεκατομυρια που περασαν και θα περάσουν. Δεν υποτιμώ την αξια του θεάματος. Ειναι σημαντική. Απλά όχι για να σε θυμούνται. Αλλιώς ο Αχιλλέας θα έμενε πίσω να περνά ζάχαρη.....
  5. Ναι σου κάνει. Αν η επιχειρηση ειναι μη-ατομικη, ο έταιρος/οι θα σε μηνυσουν για κατάχρηση χρήματος της εταιρείας. Ειναι και ο λόγος που πολλοί συνεταιρισμοί αποτυγχάνουν στην Ελλάδα. Ο ένας βάζει χέρι στο μέλι εναντιον του άλλου. Ο κάθε "βοσκός" θεωρεί οτι το μισακο ειναι 100% δικο του.Δεν ειναι. Ούτε καν 1% δεν ειναι αποκλειστικά δικο του. Κάθε % ανηκει σε όλους τους μετόχους. Αν η επιχεριση ειναι ατομική, πέρα από θέμα "τάξης", προγραμματισμού και υγιούς λειτουργίας, ειναι και θέμα σχέσης κράτους-επιχείρησης. Ότι ειναι εταιρικό πρέπει να φαινεται στην εταιρεία. Επίσης σε κάποιες μορφές εταιρείας, για να πάρεις λεφτά απ΄το ταμείο, πρέπει να πληρώσεις φόρο. Αναγκαστικές παρενέργειες του μηχανισμού "ανικανοποίητου" που από αμοιβάδα μας έκανε Homo Sapiens. Δυστυχώς ή ευτυχώς, πρέπει να δώσεις κινητρο στον "εχων το skill & money" να αφησει τα Μοχιτος και να πιάσει δουλειά..... Γιατί απλά το υπόλοιπο 80% ειναι οκ στο comfort zone του, το οποίο και μαθηματικά σε οδηγει στην εξαφάνιση. Εδώ δεν φτάσαμε ούτε γιατί ειμαστε χαλαροί και ωραίοι, ούτε γιατι δεν θυσιάσαμε κάτι ποτέ. Αλλά γιατί ειχαμε κάποιους που μας έφταναν στα όρια.....με πρωτεργάτη για τη Δυση τον Σωκράτη & φυσικά τον Αλέξανδρο που παιζει τώρα στο Νετφλιξ και όπως βλέπω τους έχει στάξει όλους! λολ
  6. Συμφωνω, απλά αυτό ξεκινησε ως μοτο στο εξωτερικο για τους λογους που αναφέρεις και το έφεραν καποιοι έξυπνοι στην Ελλάδα για να κοροιδευουν τον κοσμο......
  7. Σε μια μικρή αγορά, δεν μπορούν όλοι να αλλάζουν καθε 5 χρόνια εταιρεία. 10-20 άτομα ναι. Επίσης, όταν ένα στέλεχος ξεκινά από μια θέση Ω και φάει 20 χρόνια ανελιξης στην εταιρεία σε θεση Δ, δεν το λες και βάλτωμα..... Και τα δύο συνυπάρχουν. Ένα στέλεχος δυναμικό που γνωρίζει και την κουλτούρα της εταιρείας, αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για αυτήν. Απλά αυτός αν όντως αξιζει, θα τον χάσει η εταιρεία πριν τον ξαποστείλει. Αν η εταιρεία όμως έχει μοτο στην πορτα "αλλάζουμε δουλειά κάθε 3 χρόνια", σημαινει σε θέλει για μηχανη παραγωγής και τις επαφές σου και τίποτ'αλλο. Τα παραπάνω προυποθέτουν ότι ο μέτοχος κοβει βόλτες και γνωρίζει φάτσες. Αν ειναι keyboard investment junky, τότε απλά εισαι στο έλεος του "απο-πάνω" υπαλλήλου, οπότε και χέστηκε αν εισαι καλός. Αρκεί να εισαι χειρότερος από αυτόν.....
  8. Γενικά τα 10 χρόνια ειναι ένας αριθμός που στις μέρες μας αγγιζεις το βάλτωμα αν δεν έχεις εξελιχθεί πολύ. Στην 20ετία, ακόμα και σε διάφορετικές εταιρειες, βαλτώνεις και στο αντικειμενο και θες να κάνεις αλλαγη καριερας....
  9. Συμφωνω , για αυτό λέω ότι η αλλαγή γινεται όταν εσύ θες, και εφόσον εισαι αποδοτικός. Όσον αφορά το φθηνό κρέας, είτε δεν έκανες σημαντική δουλειά ειτε η εταιρεια πάει για αργό κλεισιμο....... Δεν υπάρχει "φθηνό κρέας" για κάποιον που θέλει να πάει μπροστά. Μόνο για κάποιον που υπάρχει ....απλά για να υπάρχει.....
  10. Αυτό ειναι απόλυτα θεμιτο. Επίσης ειναι πολύ καλύτερα όταν βλέπεις στα μάτια τον μέτοχο και γενικά αυτόν που βάζει τα λεφτά του. Μη δουλέυεις για εργαζόμενους απλά. Δεν τους ενδιαφέρεις και σε βλέπουν ανταγωνιστικά, εκ φύσεως....
  11. Και που ειναι κακο αυτό αν παραγεις και η εταιρεια κερδιζει από την αυξηση της εμπειρίας σου; Από πότε βολευει μια εταιρεία να φευγεις αν εισαι καλός; Εσένα βολεύει μονο και μονο αν θες. Για να παρεις πιο πολλά λεφτά. Κάποτε μια μαναγκερ HR ηρθε να μας ξεβλαχέψει και διατυμπάνιζε πως "το πολύ 3 χρόνια" σε μια εταιρεία, λες και στην Ελλάδα ειμαστε Σικαγο. Παραμένει στην ιδια εταιρεία 15 χρόνια..... Από μανατζαροπαπάτζες έχουμε χορτάσει. Για αυτό ο Steve Jobs κάποιους τους τάιζε στις πάπιες... Τώρα το 'κάθομαι και αράζω" ειναι νοοτροπία ανθρώπου και δεν θα αλλάξει αν αλλάξει εταιρεία. Για αυτό παγκοσμίως, 2 πράγματα αρχιζουν και γυρίζουν: 1) Η άποψη ότι οι νέοι υπάλληλοι ειναι πιο αποδοτικοί (επειδή κάποτε με εμάς υπήρξε το φαινομενο του χάσματος γεννεών). 2) Η άποψη ότι πρέπει να αλλάζεις εταιρεία ντε και καλά, συχνά. Φυσικά, οι πιο πλούσιοι και πιο αποδοτικοί, κατά μέσο όρο, ειναι στην ίδια εταιρεία.
  12. Φοβερή εταιρεία και ποιότητα. Θυμάμαι τότε μικρός ήθελα να πάρω plextor scsi αλλά ήταν πανάκριβα. Και τα readers ήταν κορυφαία για mp3 ripping. Τι εποχές αυτές! Κάθε μήνα έβγαινε κάτι κοσμογονικά νέο. Είτε PCU με διπλή ταχύτητα είτε η πρώτη 3d gpu, CDROM με Χ24 ,36,48,52. Σήμερα έχω pc 8ετιας και αν ρωτήσεις τι νέο βγήκε τα τελευταία 8 χρόνια, θα πρέπει να σκέφτεσαι μισή ώρα για να απαντήσεις.
  13. Λίγα πράγματα καταφέρνουν να εξιτάρουν έναν μετα-Πασοκο ανδρα της γενιάς της Amiga, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια: 1) Σύνθεση PC 2) Knight rider 3) Brian Adams σε νέο ηχοσύστημα
  14. Η IBM και το DOS/Windows επικράτησαν γιατί ήταν open. Ότι δηλαδή ήθελαν οι χρήστες εκείνης της εποχής. Δεν υπήρχε ανταγωνιστική πρόταση. Το MAC , πατέρας των DOS/windows, αποτελεί άλλη πρόταση κλειστού μοντέλου που ακόμα και σήμερα δεν πουλάει. Πουλάει όμως στα κινητά. Όποτε επιβίωσε αυτός που «διάβασε σωστά» την αγορά. Αναφορικα με τους φορτιστές, άφησαν τον Μάσκ να φάει τα σκατα και να βγάλει τον καρκίνο για να δημιουργήσει «μοντέλο» φόρτισης και μετά τζουπ, leasing. Ο Μασκ ΔΕΝ πουλά ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Πουλά ηλεκτροκίνηση.
  • Δημιουργία νέου...