g_f

Ναί "Δικαίωμα συμμετοχής στην Προωθητική Ενέργεια έχουν τα φυσικά πρόσωπα που έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και διαμένουν μόνιμα ή είναι κάτοικοι Ελλάδας, καθώς και τα νομικά πρόσωπα με έδρα στην Ελλάδα, τα οποία υποβάλλουν τη σχετική αίτηση συμμετοχής ενόσω βρίσκονται στην Ελλάδα. Σε περίπτωση που η συμμετοχή καταχωρήθηκε σε στοιχεία ή με συνοδευτικά έγγραφα νομικού προσώπου, με την υποβολή της αίτησής του στο Samsung Members ο αιτών δηλώνει και εγγυάται ότι νομιμοποιείται σχετικά ή ότι διαθέτει κάθε αναγκαία εξουσιοδότηση για την παραλαβή του Δώρου για λογαριασμό και εξ ονόματος του νομικού προσώπου, της Διοργανώτριας ουδεμίας ευθύνης φερούσης."

Μα ναι φυσικά. Έχω ενημερωθεί πλήρως για αυτές τις εφαρμογές. Ούτε μου φαίνεται περίεργο. Δεν είμαι δα και τόσο μεγάλος... Το είπα αυτό ναι. Απλά θεωρώ οτι μάλλον δεν είναι ο κατάλληλος. Στην αρχή μου φαινόταν οκ, αλλά ίσως τελικά δεν με βοηθάει η προσέγγιση ή η μέθοδος του. Δεν χρησιμοποιούν όλοι την ίδια μέθοδο.

Αν επιτρέπεται ποιο είναι το χόμπι σου? Η αλήθεια ειναι οτι το ΕΑΠ δεν το ειχα σκεφτεί πριν το αναφέρει καποιος νωρίτερα. Σίγουρα είναι μια ενδιαφέρουσα επιλογή, ειδικά αν κάποιος το συνδυάσει με τα ενδιαφέροντα του ή τις επαγγελματικές του ανάγκες. Σε ευχαριστώ πολύ...υγ)γίνονται ακόμα γνωριμίες στα μπάρ? :-😜 Πραγματικά σας ευχαριστώ ολους για την συμμετοχή. Για την αισιοδοξία, για τις συμβουλές για τις απαντήσεις. Πραγματικά δεν περίμενα οτι θα συγκέντρωνα τόσες ιδέες, οι οποίες φαινομενικά είναι οι στοιχειώδεις αλλά τόσο δύσκολο να τις βάλει κανείς σε μια τάξη στο μυαλό του.

Η δουλειά μου έχει να κάνει με εξυπηρέτηση/διευκόλυνση πελατών. Δεν εμπεριέχει καθόλου επικοινωνία πέραν της τυπικής καλημέρας. Απο εκεί και πέρα δεν υπάρχει κάποιο κομμάτι ανάλογο με το δικό σου (πχ κάποιο σεμινάριο επιμόρφωσης κλπ). Ίσως πρέπει να κοιτάξω το ενδεχόμενο παράλληλης δραστηριοποίησης σε άλλο τομέα με μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εμένα, απλά δεν συνηθίζω να μπλέκω με αντικείμενα που δεν γνωρίζω. "Τέλος πάντων με όλα αυτά και κοινωνικοποίηση έλαβα και ικανοποίηση ότι κάνω κάτι δημιουργικό."...εδώ κρύβεται υποθέτω η αλήθεια στην περίπτωσή μου. Δεν με ικανοποιεί η δουλειά μου γιατί δεν νιώθω οτι κάνω κάτι δημιουργικό, και ίσως για αυτό αποζητώ να αντλήσω ευχαρίστηση σε άλλους τομείς.

Η αλήθεια είναι οτι οι παραδοσιακοί χοροί πάντα μου άρεσαν και τους παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Μάλιστα θαυμάζω όσους ξέρουν να χορεύουν (εννοώ παραπάνω απο καλαματιανό και τσάμικο). Νομίζω μάλιστα οτι θα μου ταίριαζε δεδομένου οτι μικρότερο με έστελναν οι γονείς μου. Ίσως μου βγεί πιο φυσικά. Απλά στις διάφορες σχολές τις περιοχής μου δεν έχουν μαθήματα παραδοσικών χορών ή έχουν σε εντελώς άκυρες ώρες. Σε ευχαριστώ πολύ για την προσφορά 🙂 . Την εκτιμώ!

Σωστός σε όσα είπες και σωστότερος σε αυτό. Απλά όταν φεύεγει ο θυμός γίνεται πιο δύσκολο να θυμάσαι τα άσχημα. Θυμάμαι μεν οτι δεν είμασταν χαρούμενοι και μέσες άκρες το γιατί. Αν με ρωτήσεις να περιγράψω καταστάσεις δεν νομίζω οτι μπορώ πλέον. Και δυστυχώς έρχονται αρκετά εύκολα πλέον οι καλές στιγμές στο μυαλό. Ευχαριστώ. Θα το δοκιμάσω σίγουρα. Ίσως περάσω σήμερα κιόλας για πληροφορίες και να χαζέψω λίγο. Αν με ρώταγες λίγο καιρό πρίν για το δικό μου κομμάτι επιθυμίας θα σου έλεγα ναι. Πλέον έχω αρχίσει να αμφιβάλλω. Αλλά και πάλι δεν γίνεται να ξαναυποβληθεί σε κάτι τέτοιο το παιδί αν δεν πάει καλά. Σε καμία περίπτωση. Αλλά ανεξάρτητα του πως νιώθω εγώ, υπάρχουν δύο μέρη και είμαι σχεδόν σίγουρος οτι η πρώην είναι καλύτερα τώρα. Ανεξάρτητα αυτού πάντως βαθιά μέσα μου ξέρω οτι θα ήταν λάθος η επανασύνδεση. Η πλάκα στην περίπτωσή μου οτι παλιότερα είχα πολλούν ανθρώπους γύρω μου ( όχι φίλους αλλά συναναστροφές) και σιγά σιγά αραίωσα. Είναι πολύ πιθανό, σίγουρο δηλαδή για να μην κοροιδεύω τον εαυτό μου, οτι ευθύνομαι εγώ σε μεγάλο βαθμό, που θα μπορούσαν ίσως να δοκιμάσω να επαναπροσεγγίσω αλλά προτιμώ πλέον να στραφώ σε νέες κατευθύνσεις. Ανάμεσα σε άλλα κακά μου έχω και το οτι γενικά ντρέπομαι ως άνθρωπος και αυτό με κάνει να φαίνομαι αδιάφορος, ψώνιο κλπ.

Αυτό κάνω (κάνουμε?). Προσποίηση. Ευελπιστώ με τον καιρό να γίνει και αλήθεια.

Για την πρώτη παράγραφο θεωρώ οτι είσαι λίγο υπερβολικός. Δεν λέω οτι δεν υπάρχουν και αυτά αλλά δεν είναι ο κανόνας. Και θα ήταν πολύ απαισιόδοξο, άδικο και καταθλιπτικό να προσεγγίζουμε κάθε γυναίκα ( και αντιστρόφως τους άντρες οι γυναίκες) με καχυποψία. Άσε που αν όλοι το έβλεπαν έτσι , θα έμεναν όλοι μόνοι. Στο δεύτερο κομμάτι συμφωνούμε.

Σε ευχαριστώ πολύ. Θα μπορούσα δλδ ένα απόγευμα να πάρω τον μικρό και να έρθουμε? Ή να έρθω μόνος και να δώ τον χώρο? Θα με προσεγγίσει κάποιος? Καταλαβαίνω τι λες και σίγουρα καταλαβαίνεις τι λέω. Απλά κάνα 2 άνθρωποι μου είχαν πει στην αρχή οτι θα πάρει κάνα χρόνο να συνέλθω και νιώθω πως είμαι ακόμα μακρυα απο αυτό και με αγχώνει. Και εγώ θεωρώ τον εαυτό μου κλειστό ως άνθρωπο, αλλά αυτοί που με ξέρουν λένε οτι δεν ισχύει αυτό. Απλά λένε χρειάζομαι πιο πολύ χρόνο για να ανοιχτώ. Συμφωνώ και με τις 2 τελευταίες σου προτάσεις..απλά ξέρεις είναι κάποιες μέρες που έχεις ανάγκη να συναναστραφείς με κόσμο και να ξεχαστείς έστω και με χαζοκουβέντες. Και όταν δεν το βρίσκεις είναι δύσκολο. Αυτά προσπαθώ να κάνω..και επιπρόσθετα διαπιστώνω οτι έχω γίνει παστρικοθοδώρα 😂 Δεν ξέρω, νομίζω είναι ανέφικτο. Ήταν πολλά τα χρόνια της φθοράς και ούτε έχουν εκλείψει οι λόγοι που μας οδήγησαν εδώ. Και ούτε πρόκειται να εκλείψουν. Σε ευχαριστώ. Κάτι τέτοιο αναζητώ...κάποιο χόμπι, δραστηριότητα γενικά κάτι που θα με ενδιαφέρει και θα με κάνει χαρούμενο και θα μου κινήσει το ενδιαφέρον. Θεωρώ οτι είναι πολύ σημαντικό και για τον μικρό να με δεί χαρούμενο και οτι φροντίζω τον εαυτό μου. Ωραία είναι η τελευταία σου φράση, αλλά μου φαίνεται τόσο δύσκολή τώρα. Δεν είναι οτι δεν έχουμε σχέσεις. Απλά είναι τυπικές και ήρεμες. Η πίκρα όμως παραμένει. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά ( εννοώ να μην είναι έστω και τυπικά καλές) αν θέλουμε να μεγαλώσει ένα υγιές παιδί. Ναι είμαι τυχερός ως προς το κομμάτι που αναφέρεις. Μάλιστα προς τιμήν της η πρώην ουδέποτε μπήκε εμπόδιο στο χρόνο και τη σχέση μου με το παιδί. Ίσα ίσα το διευκολύνει κιόλας. Κανένα παράπονο απο εκεί. Όχι άλλες σπουδές και διάβασμα όμως....😛 (έχω ήδη 2 άχρηστα μεταπτυχιακά). Αλλά μου αρέσει ο αισιόδοξος τρόπος που γράφεις...με 2 λόγια μου λές ξεκουνήσου...και αυτό ακριβώς είναι αυτό που θέλω να κάνω.

Σας ευχαριστώ πολύ για την συμβολή στο θέμα και τις συμβουλές. Συμφωνώ απόλυτα στην απλότητα και την ευγένεια, και έτσι (θεωρώ) οτι είμαι ούτως ή άλλως ως άνθρωπος. Ίσως μάλιστα παραείμαι ευγενής υπό την έννοια οτι απο φόβο μην φανώ αδιάκριτος να μην έρχομαι πιο κοντά με τους ανθρώπους. Η ιδέα των ταξιδιών είναι καλή, έλεγα μάλιστα οτι θα έκανα ένα τέτοιο ταξίδι τώρα το Πάσχα, αλλά δεν προέκυψε. Βέβαια για να είμαι ειλικρινής...αν δεν το επιδιώξεις δεν θα προκύψει απο μόνο του. Δυστυχώς και εγώ την ίδια άποψη είχα μέχρι πριν κάποια χρόνια. Είναι όμως αρκετά απαισιόδοξη ως άποψη στην φάση που είμαι και σίγουρα δεν θα ήθελα να την δεχτώ ως έχει. Άλλωστε έχω 3-4 φίλους που αγαπώ και με αγαπάνε. Παρέα με την ευρύτερη έννοια ψάχνω και αν προκύψει και πιο στενή φιλία ακόμα καλύτερα. Αυτό είναι κάτι που το σκέφτομαι πολύ έντονα. Θα κάνω μάλιστα ένα ραντεβού με κάποιο νέο να συζητήσω την προοπτική. Απλά με κρατάει το γεγονός οτι έχουν ειπωθεί πολλά με αυτόν που ήδη επισκέπτομαι, και δεν θα ήθελα να χάσω χρόνο λέγοντας πάλι τα ίδια. Επίσης φοβάμαι, και γενικά είναι ένα κακό που έχω, το οτι ξεχνάω. Αυτή νομίζω είναι η ουσία του προβλήματός μου με λίγα λόγια... Φίλε σε ευχαριστώ.Ξέρω οτι το πρότεινες σοβαρά και έχει και ουσία η πρότασή σου, αλλά με όλη μου την καλή διάθεση σου λέω οτι με εκανες και ξελιγώθηκα στο γέλιο...μου ταιριάζει ακριβώς αυτό τον καιρό ( χωρισμένος, χωρίς ενδιαφέρον για νέα σχέση)...δεν ...που δεν...δεν πας για ψάρεμα? Αυτή η ιδέα μου αρέσει και δεν το είχα σκεφτεί. Ο αθλητισμός δεν είναι το φόρτε μου ( χάλια φυσική κατάσταση), αλλά αφενός αυτό πρέπει να αλλάξει, αφετέρου έχω γήπεδο padel πολύ κοντά μου (πάω με τα πόδια). Απλά νόμιζα οτι πρέπει να πας με κάποιον φίλο...οτι είναι φάση 5χ5 που κλείνεις το χώρο και παίζεις με γνωστούς. Και μου αρέσει επίσης η ιδέα οτι ίσως εμπνευστεί και ο μικρός. Την μεγάλη αγάπη δεν την έχω στο μυαλό μου ως προοπτική ακόμα...δεν αποκλείω οτι μπορεί να συμβεί απλά δεν με απασχολεί σε αυτή την φάση. Ούτε καν το φλερτ τολμώ να πω. Αλλά αυτό ακριβώς ψάχνω, το small talk είτε στην δραστηριότητα, είτε σε κάποια έξοδο, συναναστροφή . Απλά δεν ξέρω πως να το κάνω. Δεν είναι τόσο απλό. Ίσως το μεγαλοποιώ απλά μου φαίνεται βουνό η αλλαγή. Ωραία ιδέα και αυτή. Απλά και αυτή όπως και του padel που αναφέρθηκε πως ακριβώς λειτουργεί? Βρίσκεις κάποιο γκρουπ και πας σε φάση, γειά σας...ήρθα?

Το καταλαβαίνω αυτό που λες μεν, απλά συναθηνά και χείρα κίνει λένε.

Να πω την αλήθεια οτι για ελληνικούς σκεφτόμουν που εχω μια σχετική εμπειρία απο οταν ήμουν μικρός. Τα δε πάρτι είναι ακριβώς οτι θα απέφευγα αν ηταν να παω μόνος ακριβώς λόγω του οτι δεν είμαι καλός στην κουβεντούλα. Δεν μου είναι εύκολο να την ξεκινήσω. Ο χρόνος με το παιδί ειναι ακριβώς μοιρασμένος. Μένουμε και πολύ κοντά. Όσον αφορά την επιχείρηση εγω ορίζω το ωράριο. Γενικά απογεύματα και βραδια οταν δεν εχω το παιδί τα εχω ελεύθερα. Όσον αφορά την διαχείριση του παιδιού είναι περίεργο αυτό που θα πω αλλά νιώθω πως έχουμε πολύ καλύτερη σχέση μετά το διαζύγιο παρά πριν. Γενικά είναι δύσκολο παιδί, δεν κάθεται στιγμή να παίξει η να ασχοληθεί με κάτι του και δυστυχώς δεν έχει φίλους. Ειναι κατι που το δουλεύουμε και εγώ και η μαμά του. Η γενική ιδέα όμως ειναι να κάνουμε πράγματα που ευχαριστούν και τους δυο μας. Ειτε αυτό είναι μαγείρεμα, είτε επιτραπέζιο είτε εξωτερική δραστηριότητα. Καταλαβαίνω και το βρίσκω απολύτως λογικό. Απλά πιάνω τον εαυτό μου να ψάχνω διάφόρων ειδών δραστηριότητες και καμία να μην με ιντριγκαρει ιδιαίτερα ή οσες μου φαίνονται ενδιαφέρουσες να στοιχίζουν αρκετά . Ισως να ψάχνω και με λάθος τρόπο βέβαια...δεν ξέρω. Και δυστυχώς αυτά που μου αρέσουν είναι συνήθως μοναχικά.

Καλησπέρα σας. Δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα ενεργός στο φόρουμ, είμαι ομως απο αυτούς που το παρακολουθούσαν αρκετά χωρίς να συμμετέχουν ιδιαίτερα στις συζητήσεις. Διαβεβαιώ λοιπόν οτι δεν πρόκειται για θέμα Παρασκευής (άλλωστε είναι Τετάρτη 😛). Γράφω προσπαθώντας να βάλω τάξη στις σκέψεις μου και αναζητώντας ιδέες και προτάσεις. Είμαι λοιπόν 43 ετών, διαζευγμενος πατέρας ενός 7χρονου παιδιού. Το διαζύγιο προέκυψε πριν απο ένα χρόνο περίπου ως αποτέλεσμα χρόνιας φθοράς. Τους πρώτους μήνες αυτού του τελευταίου χρόνου τους ξόδεψα προσπαθώντας να πατήσω στα πόδια μου, να στήσω ένα νέο αξιοπρεπές σπίτι για εμένα και το παιδί ( η συμφωνία είναι συνεπιμέλεια και ίσος χρόνος) και κυρίως ξόδεψα πολύ χρόνο και ενέργεια ώστε να είμαι δίπλα στο παιδί με κάθε τρόπο. Απο το να συνηθίσει την νέα κατάσταση, να χτίσω εκ νέου την σχέση μου μαζί του, να βρώ νέες δραστηριότητες για εμάς κλπ. Νιώθωντας πλέον πιο άνετα στην ιδέα οτι το παιδί είναι μια χαρά, νιώθω τους τελευταίους μήνες την ανάγκη να αρχίσω να κάνω πράγματα για εμένα και να αρχίσω να περνάω και εγώ καλά. Το πρόβλημα είναι οτι ο κύκλος μου είναι αρκετά στενός, στην πλειονότητά τους παντρεμένοι με παιδιά και λογικά σε άλλη φάση ζωής. Επαγγελματικά είμαι κατά κάποιο τρόπο "εγκλωβισμένος". Έχω μια επιχείρηση, και κάνω μια δουλειά η οποία δεν με γεμίζει με τπτ, απο την άλλη όμως αποφέρει ένα αρκετά σεβαστό εισόδημα, το οποίο δεν έχω δυνατότητα να "παρατήσω" προκειμένου να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Το σημαντικό στην δουλειά μου όμως όσον αφορά τον προβληματισμό μου είναι οτι δεν έχω την δυνατότητα μέσω αυτής να κοινωνικοποιηθώ. Έχω δοκιμάσει και το γυμναστήριο ( το οποίο σαφώς χρειάζομαι και για λόγους υγείας) αλλά η φάση ειναι πάμε, γυμναζομαστε, φεύγουμε . Δεν είναι οτι δεν είμαι κοινωνικός ως άνθρωπος. Απλά είμαι απο αυτούς που χρειάζονται χρόνο. Για παράδειγμα μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να πιάσω ψιλή κουβέντα με αυτόν που είναι στο διπλανό όργανο, αλλά και να την διατηρήσω αν τυχόν μου την πιάσει αυτός. Μέσα σε όλα είμαι και ντροπαλός οπότε αποφεύγω την εύκολη λύση καποιας σχολής χορού. Να διευκρινίσω οτι, για τώρα δεν με απασχολεί το ενδεχόμενο κάποιας γνωριμίας ερωτικού περιεχομένου οπότε νομίζω οτι αποφεύγω πχ την σχολή χορού και για αυτό τον λόγο ( στο μυαλό μου ισως λανθασμένα θεωρώ οτι η πλειονότητα των ανδρών κυρίως πάει για να βρει σχέση ). Έγραψα λοιπόν όλα τα παραπάνω προσπαθώντας να με περιγράψω και στη συνέχεια να ρωτήσω όσους έχουν αναλογη εμπειρία (ή και όχι) πως θα μπορούσα να επεκτείνω τον κύκλο μου... δυστυχώς ο υφιστάμενος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επέκταση. Κάποιο χόμπι ίσως υποθέτω, αλλά τι? Δεν μπορώ να σκεφτώ τπτ πλην των συνηθισμένων, αλλά ακόμα και αν επιλέξω καποιο..τι κάνω...πάω σε φάση...γεια σας ήρθα? Τέλος διαπιστώνω οτι ενώ μεχρι πρόσφατα ένιωθα μια χαρά και οτι ηταν η σωστή επιλογή το διαζύγιο , πλέον μπορώ να πω οτι νιώθω άσχημα που φτάσαμε ως εδώ με την πρώην. Δυστυχώς πλέον καταλάγιασε ο θυμός , και έχουμε ήρεμη σχέση (πάντα είχαμε). Επισκέπτομαι και ψυχολόγο αλλα φοβάμαι οτι δεν με έχει βοηθήσει όσο θα έπρεπε η θα ήθελα εδώ και ένα χρόνο περίπου. Η εύκολη λυση είναι να βρεθεί άλλος αλλά εχουν ειπωθεί τοσα πολλά που νιωθω πως είναι δύσκολο να αρχίσεις απο την αρχή. Η ερώτηση αφορά οσους εχουν περάσει αντίστοιχο στάδιο. Να αναμένω οτι ειναι φυσιολογικό και οτι είναι ακόμα ενα στάδιο της διαδικασίας? Αυτά για τώρα και ελπίζω να μην είναι χαοτικός ο τρόπος γραφής μου.

Πιό πιθανό να μην του άρεσε το βιβλίο που περίμενες

Εγώ θα το έκανα...μην ξεχνάτε καιντην αγορά των μεταχειρισμένων όπου μπορείτε να βρείτε αξιοπρεπή έπιπλα και ηλεκτρικά σε καλές τιμές.