V.I.Smirnov

Προφανώς εσύ νομίζεις ότι ένας ανώτερος μηχανικός δεν μπορεί να βγάλει όσα ένας χειριστής CNC ή μιας μπουλντόζας. Κι ότι όλοι στη ζωή τους πρωταρχικά κυνηγούν τα λεφτά... -

Αυτά που λες είναι για αδαείς κι απλοϊκούς. Το ότι το σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κάποιους ρόλους ΔΕΝ σημαίνει κατά κανέναν τρόπο ότι οι ρόλοι είναι το ίδιο σημαντικοί ή ισοδύναμοι. Αν ήταν έτσι δεν θα δίνονταν διακρίσεις σε κάποιους για το έργο τους, π.χ., δεν θα βραβευόταν ο μηχανικός για μια κατασκευή αλλά ο χτίστης ή το μηχανουργείο. To ίδιο συμβαίνει και σε άλλους κλάδους. Π.χ., όταν το κοινό πηγαίνει να ακούσει ένα κοντσέρτο, πάντα τον πιανίστα χειροκροτεί - όχι τον κουρδιστή του πιάνου... Δεν θα επιχειρηματολογήσω περισσότερο, η άποψή μου είναι σαφής, αποκρυσταλλωμένη και πάγια. -

Όχι φίλε μου. Τα πράγματα πρέπει να μπαίνουν στη σωστή τους θέση. Οι ρόλοι είναι συμπληρωματικοί αλλά ΟΧΙ ισοδύναμοι. Ο πολιτικός μηχανικός δεν είναι ίδιος με τον χτίστη και τον μπετατζή, είναι κατά πολύ ανώτερος. Όπως κι ο μηχανολόγος που μελετάει την αεροδυναμική των οχημάτων είναι ανώτερος από τον μηχανικό του γκαράζ και τον υδραυλικό που βάζει σωλήνες. Όπως ο θεωρητικός της πληροφορικής είναι ανώτερος από τον προγραμματιστή που διαβάζει frameworks και φτιάχνει ιστοσελίδες για σκρουτζομάγαζα. Όπως ο οδοντίατρος που βάζει εμφυτεύματα και κάνει γναθοχειρουργική είναι ανώτερος από τον τεχνικό που του φτιάχνει τα εκμαγεία. Κλπ κλπ.. Οι μηχανικοί που στίβουν το μυαλό τους για να λύσουν πρακτικά προβλήματα έχουν πάντα μεγάλη θεωρητική κατάρτιση, δεν δουλεύουν μην ξέροντας που πάνε τα τέσσερα, όπως οι περισσότεροι πρακτικοί της πιάτσας. Εργάζονται πρακτικά μεν, αλλά πρώτα έχουν μελετήσει καλά και έχουν υπόβαθρο. Τα περισσότερα πρακτικά προβλήματα μελετήθηκαν και ερευνήθηκαν μέσω μαθηματικών μοντέλων και μεθόδων, από επιστήμονες. Λογισμός μεταβολών, ηλεκτρομαγνητισμός, ρευστά, πληροφορική, αεροδυναμική, θεωρητική και πειραματική φυσική, εφαρμοσμένα μαθηματικά, θερμοδυναμική....τα πάντα μελετήθηκαν από ερευνητές που πειραματίστηκαν με μοντέλα και έχτισαν θεωρίες. Ερευνητές συχνά πρακτικοί και πειραματικοί αλλά πάντα με γνώση της θεωρίας. Στην κόψη του ξυραφιού της τεχνολογίας αυτό συνεχίζεται και σήμερα. Και αναφορικά με τον προγραμματισμό που είναι το θέμα ενδιαφέροντος εδώ, οι προγραμματιστές που αναπτύσσουν σοβαρά λογισμικά ξέρουν πολύ καλά τα θεωρητικά θέματα. Το παράδειγμα με την ρουτίνα παραπάνω είναι χαρακτηριστικό: την έγραψαν άνθρωποι που ήξεραν πολύ καλά πώς γίνονται οι πράξεις σε χαμηλό επίπεδο και πώς δουλεύει το IEEE 754 - κάτι που ελάχιστοι μπαίνουν στον κόπο να δουν "γιατί είναι θεωρία αριθμών και δεν χρειάζεται πουθενά". Για να μην πούμε για τους άλλους δύο (Lomont και Eberly) που εξήγησαν τη "μαγική" σταθερά. O D. Eberly έχει γράψει μια μηχανή γραφικών >300Κ γραμμές - πρακτικός προγραμματιστής δηλαδή - αλλά έχει δυο msc και δύο phD - στα εφαρμοσμένα μαθηματικά, όχι στα frameworks.... Είναι άλλο πράγμα η ταπεινότητα, και άλλο η υποτίμηση και η ισοπέδωση - διότι αυτό συμβαίνει, συνήθως δε από ανθρώπους που επειδή οι ίδιοι δεν μπορούν να ανεβούν θέλουν να κατεβάσουν τους άλλους. -

Οι ημερομηνίες είναι σωστές διότι έχω διαβάσει τα έντυπα. To τρικ φαίνεται "μαγικό" και ουρανοκατέβατο - αλλά σε ποιούς; Όπως έγραψα, οι τύποι που το βρήκαν ήταν ειδικοί σε assembly και ήξεραν και δούλευαν αυτά τα πράγματα σε χαμηλό επίπεδο πολύ καλά. Τους προέκυψε με φυσικό τρόπο ψάχνοντας πώς θα γράψουν και θα βελτιστοποιήσουν τις πράξεις σε χαμηλό επίπεδο. "Μαγικό" είναι λοιπόν για όσους είναι μακριά από αυτή τη γνώση και δουλειά (σχεδόν όλους δηλαδή !). Για εκείνους ήταν απλώς ένα τέχνασμα όπως ένα σωρό άλλα, ίσως λιγότερο εντυπωσιακά, που έμειναν στην αφάνεια ή στις σελίδες εγχειριδίων όπως τα Graphics Gems, τα Game Programming Gems, τα AI Game Programming Wisdom κ.α. Οι παλαιότεροι που ασχολούνταν με προγραμματισμό θα θυμούνται όλες αυτές τις σειρές όπου έβριθαν πολλά διαμάντια σαν το παραπάνω από τους γκουρού προγραμματιστές της εποχής - πολλά εξ αυτών χρήσιμα ακόμη και σήμερα. Και ξαναγράφω ότι το συγκεκριμένο ΔΕΝ ήταν ο Carmack που το βρήκε. Εκείνη η περίοδος, και πιο πίσω, ήταν εποχές που οι προγραμματιστές έστιβαν το μυαλό τους για να αξιοποιήσουν στο έπακρο κάθε πόρο μνήμης και ταχύτητας. Σήμερα αυτό έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί λόγω αφθονίας.... -

Το ξέρω το τρικ αυτό. Υπολογισμός αντίστροφης τετραγωνικής ρίζας, η οποία χρειάζεται στην κανονικοποίηση διανυσμάτων. Mελετήθηκε και εξηγήθηκε πλήρως από τον D. Eberly το 2002, και από τον C. Lomont to 2003, προγραμματιστές με κολοσσιαίο μαθηματικό υπόβαθρο. O Lomont μάλιστα έδειξε ότι η σταθερά 0x5f375a86 είναι καλύτερη επιλογή, και έδωσε ιδέες για το πώς μπορεί να εφαρμοστεί παρόμοιο τέχνασμα και σε άλλες περιπτώσεις. Προφανώς οι άνθρωποι δεν είχαν μάθει μόνο frameworks όπως γίνεται σήμερα.... Και για την ιστορία, ΔΕΝ ήταν ο Carmack που βρήκε το παραπάνω τρικ, και κακώς και λανθασμένα αποδίδεται σ' αυτόν. Η προέλευσή του είναι απροσδιόριστη και οφείλεται σε τουλάχιστον δυο άτομα, ειδικούς προγραμματιστές σε assembly που ασχολούνταν με τη βελτιστοποίηση assembly κώδικα. -

Δεν λέω αυτό. Λέω ότι οι ανακαλύψεις και τα breakthrough έρχονται από θεωρητικούς, από ερευνητές με κατάρτιση, όχι από πρακτικούς χειρώνακτες κάθε είδους. Ότι η ανάπτυξη επιστημονικής κουλτούρας είναι σημαντικότερο κεφάλαιο από την διάθεση εξειδικευμένων εργαζόμενων που απλώς κάνουν καλά τη δουλειά τους στην αγορά. Κι ότι αυτό εκλείπει σήμερα. Αυτό ήταν η αφετηρία. Όσο για τον Flemming, ήταν ερευνητής και έκανε συστηματικά πειράματα και δοκιμές. Η τύχη ήταν με το μέρος του αλλά της είχε δώσει τα περιθώρια.... -

Λάθος ! Αυτό ακριβώς είναι που δεν αντιλαμβάνεται ο κόσμος. Η θεωρία είναι το θεμέλιο, και σχεδόν πάντα προϋπάρχει. Χωρίς αυτήν, η τεχνολογική εξέλιξη έχει "ταβάνι" ή δεν μπορεί να πάει συντεταγμένα πουθενά. Η θεωρία θα σου πει ότι ταξίδι στον χρόνο δεν μπορεί να γίνει, ή ότι το αεικίνητο δεν μπορεί να κατασκευαστεί. Αν δεν έχεις τη θεωρία θα παιδεύεσαι τσάμπα !!! Αντίθετα, η επεξεργασία των θεωρητικών ιδεών αναπτύσσεται νωρίτερα, και σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητα από την πρακτική τους εφαρμογή. Οι τεχνολογικοί περιορισμοί δεν εμποδίζουν την εξέλιξη της θεωρίας, το αντίθετο συμβαίνει. Επιπλέον, σε φιλοσοφικό επίπεδο, οι θεωρητικές ιδέες έχουν μια αξία και μια δική τους ομορφιά αφεαυτού, η οποία δεν χρειάζεται την πράξη για να εκτιμηθεί. Το αντίθετο συμβαίνει σε μικρότερο βαθμό. Τα μαθηματικά, η γεωμετρία, θεωρητική φυσική, υπάρχουν καταρχήν για τον εαυτό τους και η αξία και η ομορφιά τους δεν αποτιμάται από την εφαρμογή τους. -

Το ερώτημα εδώ δεν είναι η ανατροφοδότηση αλλά ποιο προηγείται ως θεμέλιο του άλλου. Και το θεμέλιο είναι η θεωρία, όχι η πράξη - όσο κι αν δεν το βλέπουν κάποιοι. Η τεχνολογία προχωράει καταρχήν από ανθρώπους που δουλεύουν θεωρητικές ιδέες και έχουν άριστο θεωρητικό υπόβαθρο. Κανένα νόμπελ δεν δόθηκε για την εφεύρεση των υπολογιστών. Για την εφεύρεση του τρανσίστορ δόθηκε, που έγινε από θεωρητικούς ερευνητές. Η δομή των υπολογιστών τέθηκε και μελετήθηκε από τον von Neumann. Και η Θεωρία Πληροφορίας του Shanon, η Άλγεβρα Boole, και όλα τα θεωρητικά θεμέλια της πληροφορικής υπήρχαν πολύ πριν αρχίσουν να κατασκευάζονται υπολογιστές και δίκτυα. Χωρίς τα παραπάνω το μέγιστο που θα είχαμε θα ήταν πολύπλοκοι άβακες. Όπως κι αν δεν υπήρχαν οι εξισώσεις Maxwell θα έστελνες τα μηνύματα με άλογα και ταχυδρομικά περιστέρια. Διότι αυτές είχε ο Hertz και ξεκίνησε να κάνει πειράματα με πομπούς και κεραίες... Άρα τι μου λες; Και στους καλλιτεχνικούς κλάδους - τουλάχιστον στους σημαντικότερους - η θεωρητική ανάπτυξη παίζει σημαντικό ρόλο. Π.χ., στη μουσική. Όλα τα μεγάλα κλασσικά έργα (σονάτες, συμφωνίες, κομμάτια) βασίζονται σε θεωρία και αναπτύχθηκαν μέσω αυτής. Μορφολογία, Αρμονία, Αντίστιξη, Φούγκα, Σύνθεση-ενορχήστρωση.... έχεις υπόψη σου τι είναι όλα αυτά;. Νομίζεις ότι ο μπετόβεν έγραψε τις σονάτες του ή ο μπαχ τα πρελούδια και τις φούγκες του στην τύχη; Πώς δομούνται τα μουσικά έργα; Στην τύχη μιλώντας, πάρε ένα τραγούδι του Κουγιουμτζή ή του Σπανού από τα "πολύ καλά" τους. γιατί ενορχηστρώνεται με συγκεκριμένο τρόπο κι όχι με κάποιον άλλο, το 'χεις σκεφτεί ποτέ; μπας και νομίζεις ότι το κάνουν στην τύχη; κανόνες αρμονίας και μορφολογίας ακολουθούν. Το μπουζούκι που έπαιζε ο τσιτσάνης ή ο βαμβακάρης, ή αυτό που παίζει ο νικολόπουλος, ποιό σύστημα κουρδίσματος ακολουθεί και γιατί, ξέρεις; άρα; -

Από φιλοσοφική άποψη, η δουλειά που κάνει ένας επιστήμονας έχει μια ανώτερη διανοητική βάση, είναι πιο εκλεπτυσμένη διανοητικά, και μακροπρόθεσμα προσφέρει περισσότερα από αυτήν που κάνει ένας "πρακτικός", σε οποιονδήποτε κλάδο, είτε είναι ο προγραμματισμός/πληροφορική είτε οποιοσδήποτε άλλος. Διότι ο πρώτος ασχολείται και αναπτύσσει ιδέες και θεμέλια σκέψης, ενώ ο δεύτερος κάνει την εφαρμογή τους. Χωρίς θεωρητικό υπόβαθρο ότι και να κάνει κάποιος είναι κούφιο, μια βιτρίνα, διότι δεν στηρίζεται πουθενά. Μπορεί να φαίνεται ότι η κατάσταση είναι παραγωγική και λειτουργεί αλλά έχει "ταβάνι" (όρια πρακτικών δυνατοτήτων). Το "ταβάνι" τίθεται από την έκταση της θεωρίας και των ιδεών, επομένως αυτά είναι που πρέπει να αναπτύσσονται πρώτα. Γι αυτό ο θεωρητικός είναι ανώτερος από τον πρακτικό. Επειδή θέτει τα όρια της πρακτικής εφαρμογής και των δυνατοτήτων που εφαρμόζει ο δεύτερος, δηλ. της τεχνολογικής ανάπτυξης. Αναμφισβήτητα χρειάζεται και ο δεύτερος αλλά το μεγάλο κεφάλαιο είναι ο πρώτος. Δεν φαίνεται άμεσα αλλά στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει. Χωρίς την θεωρητική επεξεργασία της ιδέας και τη θεωρητική καθοδήγηση, δεν υπάρχει πρακτική εξέλιξη και εφαρμογή, θα σκοντάψει πολύ γρήγορα ή στην καλύτερη περίπτωση θα αναλωθεί σε κοινοτοπίες. Άπειρα παραδείγματα παντού.... Γι αυτό εξάλλου και τα μεγαλύτερα βραβεία αφορούν θεωρητική πρόοδο, όχι πρακτικά τεχνολογικά κατορθώματα. -

Στον βρόντο τα λες ! Σαν να λες σε έναν οικοδόμο ότι στα πανεπιστήμια μαθαίνεις στατική, όχι να στήνεις σκαλωσιές και τούβλα. Ή σε έναν ηλεκτρολόγο, ότι μαθαίνεις τις εξισώσεις Maxwell και συνοριακά προβλήματα, όχι να αλλάζεις καλώδια και να διαβάζεις προδιαγραφές για κεραίες... Ή σε έναν υδραυλικό ότι μελετάς μηχανική ρευστών και τις εξισώσεις navier-stokes, όχι να ξεβουλώνεις σωλήνες και βρύσες. Κλπ κλπ. Είναι το ίδιο πράγμα ! Οι περισσότεροι "επιτυχημένοι επαγγελματίες της πιάτσας" τέτοια νοοτροπία έχουν και δεν πρόκειται να καταλάβουν τη διαφορά των δύο αντιλήψεων. Και αυτή ακριβώς είναι (ή θα είναι) η πυξίδα των εγχώριων ιδιωτικών πανεπιστημίων. Όχι ανάπτυξη επιστημονικής κουλτούρας και υποβάθρου αλλά πρακτικής εργασιακής δεξιότητας, με ότι αυτό συνεπάγεται. -

Έτσι ακριβώς - και λίγα λες ! Όποιος φιλοδοξεί να κάνει καριέρα στην πιάτσα ως προγραμματιστής, πρωταρχικά μαθαίνει frameworks, δηλ. εργαλεία. Και σχεδόν όλες οι πιστοποιήσεις που κυκλοφορούν ουσιαστικά αυτό το πράγμα είναι, ανάπτυξη των "χειρωνακτικών" δεξιοτήτων που είναι στη μόδα. Έχω δει αμέτρητους "επιτυχημένους επαγγελματίες πληροφορικής" που όμως έχουν ελάχιστη hard science γνώση - και το χειρότερο, δεν μπορούν να την αποκτήσουν διότι η μαθησιακή νοοτροπία τους έχει διαστρεβλωθεί τελείως. Αλλά δεν τους πειράζει διότι βαυκαλίζονται με τα λεφτά που βγάζουν και το πόσο περιζήτητοι είναι ως επαγγελματίες 😂. Το ίδιο όπως κι οι υδραυλικοί ένα πράγμα.... 😂... -

Έχεις μακάρια άγνοια για το τι ακριβώς κάνει η κυβέρνηση με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως κι ο περισσότερος κόσμος άλλωστε. Το υποτιθέμενο νομοσχέδιο είναι μια προχειράντζα, διάτρητο από παντού. Ακόμη και το σύνταγμα παραβιάζουν με νομικές ακροβασίες. Ο κόσμος δεν ξέρει τις λεπτομέρειες, ακούει ότι διαδίδεται από τα κανάλια, συμφωνεί με την ίδρυση και η οπτική του σταματά εκεί. Αφού η κυβέρνηση θέλει να φέρει ιδιωτικά πανεπιστήμια έπρεπε να το κάνει σωστά, όχι με την προχειρότητα και το χάλι που το κάνει τώρα. -

Έτσι ακριβώς ! Είσαι από τους ελάχιστους που έχουν αντιληφθεί το πραγματικό πρόβλημα. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες αλλά βαριέμαι, και δεν έχει και νόημα. Η ουσιαστική γνώση δεν απαξιώνεται, εκείνο που εξελίσσεται γρήγορα και απαξιώνεται επίσης γρήγορα είναι η μόδα των εργαλείων της. Και μονόπλευρα με τα εργαλεία ασχολούνται οι "αεριτζήδες" του χώρου, όχι οι σοβαροί επαγγελματίες που θέλουν να ξέρουν καλά τον τομέα τους. Για να εξελιχθείς πραγματικά δεν αρκεί να μάθεις το εργαλείο. H γνώση του εργαλείου χρειάζεται για να είσαι παραγωγικός. Είναι όμως εξίσου ή πιο σημαντικό να αυξάνεις το ουσιαστικό γνωστικό σου υπόβαθρο - κι αυτό το κάνουν ελάχιστοι διότι απαιτεί να απομακρυνθείς από την άμεση εφαρμογή και τα αποτελέσματά του δεν εξαργυρώνονται άμεσα. -

Τέτοια έργα δεν τα αναλαμβάνουν τυχάρπαστοι, ελέγχονται πολύ καλά τα πάντα. Το πρόβλημα αφορά τις δουλειές μικρής κλίμακας, στις οποίες μπορεί να παρεισφρήσει ο καθένας.... -

Δεν διαφωνώ για το ενδεχόμενο νταβαζηλίκι του σωματείου. Αλλά το άλλο που λες είναι εντελώς λανθασμένο. Ουσιαστικά ισχυρίζεσαι ότι τα έργα της πληροφορικής έχουν ανώδυνες συνέπειες αν αποτύχουν, κι επομένως δεν χρειάζεται αυστηρή a priori εξασφάλιση ότι όσοι τα αναλαμβάνουν έχουν τις ικανότητες. Ε, όποιος είναι καλός θα ξεχωρίσει και θα προτιμηθεί. Αμ δεν πάει έτσι.... Η λογική αυτή είναι εξαιρετικά βολική για τους αεριτζήδες του χώρου, με ότι αυτό συνεπάγεται. Κι αυτό είναι που επί της ουσίας λέει ο άλλος από πάνω.... -