Obsidian

Και πριν το cosmic leveling. Τι ωραία που ήταν τα χρυσά γράμματα στο nick. God, I miss this game. Sorry για το offtopic, ειναι φορτισμένη η μέρα.

Και να τη δεχτεί το σκρουτζ την κριτική σου, δημοσιεύεται μετά από δύο εβδομάδες. Αν θες να περάσει, επικεντρώσου στα αντικειμενικά facts -- εν προκειμένω Λανθασμένη Διαθεσιμότητα.

Truck Driver: I'm– I'm hurt real bad. I think I'm dying. Timothy: Continue dying. Out.

Μην ανησυχείς για το «αν απο τώρα τα βρίσκω σκούρα». Εμένα η πεταλούδα που ελεύθερα πετά δεν με δυσκόλεψε ιδιαίτερα. Με δυσκόλεψε όμως ο Seven Spears. (!) Το point είναι ότι κάποια στιγμή όλοι βρίσκουμε σε ένα τοίχο, για καθέναν είναι διαφορετικός αυτός ο τοίχος, αλλά αυτός είναι που θα σε διδάξει τι γίνεται στο παιχνίδι. Μόλις υπερπηδήξεις το εμπόδιο θα νιώσεις πιο δυνατός και θα πεις καταλαβα τι παίζει. Αυτή είναι η στιγμή που το game θα σου μιλήσει. Ώσπου να σου εμφανίσει κάποιο άλλο, φαινομενικά απροσπέλαστο, εμπόδιο και ξανά προς τη δόξα τραβά κ.ο.κ.. Ο Άινσταϊν είχε πει ότι ο ορισμός της τρέλας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα συνέχεια και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Κάθε συνάντηση με τη μανδάμ πρέπει να σε κάνει περισσότερο οπλισμένο απέναντί της. Σούρικεν όταν είναι στον αέρα και να τιμωρείς κάθε επίθεση που αποφεύγεις. Βe aggressive. Δεν είναι Souls αυτό το παιχνίδι, δεν περιμένεις άνοιγμα, δημιουργείς το άνοιγμα.

Δυστυχώς όταν δίνεις χρήματα χτίζονται expectations. Ανεξάρτητα από το αν πέτυχε το στόχο ή τήρησε όσα είχε τάξει, ένα τριψήφιο ποσό για ένα παιχνίδι είναι πολλά. Από την άλλη... αν έμπαινα στη διαδικασία να δώσω τόσα χρήματα για κάτι, σημαίνει ότι το ήθελα πολύ. Δεν θα έκλαιγα τα ευρώ μου γιατί υποστήριξα κάτι που ήθελα για καιρό. Θα ήμουν περισσότερο δυσαρεστημένος αν δεν έβγαινε ποτέ. Αν ήταν αντίστροφα τα πράγματα και πρώτα είχε βγει το Tides, ποιες οι πιθανότητες να μην μας ικανοποιούσε; Είτε είναι παιχνίδι, είτε δισκος μουσικής, είτε ταινία, σημασία δεν έχει μόνο το περιεχόμενο αλλά και το timing. Υ.Γ. Θα σκότωνα για ένα sequel του Clive Barker's Undying ή του KOTOR2.

Φίλτατε, ένα μόλεξ έχει δύο γειώσεις και ο μετατροπέας έχει δύο μόλεξ. Ο μετατροπέας που έδειξα παραπάνω βάσει των pinouts είναι πανομοιότυπη ρέπλικα του 8-pinου. Τέχνασμα χρησιμοποιει το 6-pin --> 8-pin. Η 12V3 του συγκεκριμένου τροφοδοτικού που αφορά τα μόλεξ είναι εξίσου ικανή με τις 12V2 + 12V4 που είναι για το PCI Express. Περίπτωση υπερφόρτωσης δεν υφίσταται, εκτός και αν μία χούφτα peltiers είναι συνδεδεμένα. Συμφωνούμε στο ότι είναι προτιμότερο να προμηθευτει το καλώδιο που έρχεται με το τροφοδοτικό.

Αν βάλεις μετατροπέα 6 --> 8 ξεγελάς την κάρτα και βάσει των sense pins, νομίζοντας ότι είναι 8πινο --και αν είναι απαιτητική σε ρεύμα-- θα τραβήξει τα 150W τα οποία μπορεί να δώσει το 8πινο. Όμως, έχεις συνδέσει 6πινο. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Το μόλεξ από την άλλη είναι ακριβής ρέπλικα του 8-pin βάσει των pinouts και είναι απολύτως επαρκές και σωστό εφόσον το τροφοδοτικό μπορεί να δώσει το απαραίτητο ρεύμα. Έλα όμως που δεν είναι 3 τα καλώδια. Το μεσαίο συνήθως δεν είναι συνδεδεμένο -- ανεξάρτητα αν το τροφοδοτικό δίνει ή όχι ρεύμα. Άρα έχεις 2x12 και δύο grounds. Στο 8-pin έχει 3x12 και τρία grounds. Το μόλεξ μπορεί να το αναπαράξει, ο μετατροπέας 6-->8 απλώς το ξεγελάει και επιβαρύνει τα καλώδια και μπορεί να δημιουργήσει προβλημα. Επίσης υπάρχει η επιλογή του να βάλεις το 6-pin σου στην κάρτα που έχει 8άρα υποδοχή. Η κάρτα μέσω του sense-pin καταλαβαίνει τι της έχεις συνδέσει πάνω, άρα το σύστημα θα ξεκινήσει. Βάσει του ότι η 470 δεν είναι βατοφάγα κάρτα και τα 75W+75W είναι επαρκή θα είσαι εντάξει. Άρα ή μολεξ-->8πινα ή τον μετατροπέα που σου έστειλα πιο πάνω. Εννοείται ότι προτιμάται να πάρεις/βρεις ένα καλώδιο για το τροφοδοτικό σου.

Μην πάρεις μετατροπέα 6 --> 8 pins. Με ένα τέτοιο θα είσαι μια χαρά.

Εγώ βρήκα τούτη... να την πιω;

Ωρέ τον δηλητηρίασε με το παστίτσιο του διαβόλου και θα τον φάμε τον άνθρωπο; Πάλι καλά που βγήκε ζωντανός από το άνδρο του κακού. RPG έπαιζε η κοπέλα, primary objective ήταν να τον σκοτώσει και το secondary να πάθει κόψιμο. Ξενέρωσε επειδή δεν πήρε τα ΧΡ από το primary.

Σίγουρα πιο Doom απ'ό,τι ήταν το Doom 3 -- που δεν ήταν καθόλου Doom δηλαδή. Κοιτώντας το trailer, απολαυστικό μεν, αλλά σε τι ξεχωρίζει από το σωρό; Πλέον τα έχουμε δει όλα και βαριόμαστε ευκολοτερα. Αυτό που τελικά κάνει το Doom να ξεχωρίζει είναι το level design του. Ο σχεδιασμός, η ποικιλία, η αντίθεση των χρωμάτων. Γι'αυτό, στα μάτια μου, είναι ακόμα φρέσκο. Το καταλαβαίνω, άλλαξαν οι καιροί, πλέον δεν μπορείς να πετάς ό,τι σου κατέβει μέσα στα levels επειδή είναι ωραία και μόνο.. όλα πρέπει να έχουν μία εξήγηση, και σίγουρα αυτό εμποδίζει τους designers. Ερώτηση: το άγαλμα του δαίμονα ποιος το δημιούργησε; ποιος το σχεδίασε; ποιός το σκέφτηκε; Για μένα αν θέλει να φέρει επάξια τον τίτλο του DOOM, πρέπει να έχει φάτσα του DOOMGUY. Θέλω νοσταλγία. Είτε custom, να επιλέγεις π.χ. αν θέλεις κλάσικ ηχητικά εφέ, είτε να είναι τα μόνα διαθέσιμα. Δώσε DOOM στο λαό ή φτιάξε άλλο franchise.

Μόνο που οι δημιουργοί του Baldur's gate είναι η Bioware ενώ του Pillars of Eternity η Obsidian/Black Isle..