Αγαπητή φίλη
1. Η λύση ενός Apple έχει και καλά και κακά:
α) πολλή καλή ποιότητα κατασκευής
β) εξαιρετικό λειτουργικό με βάση το Unix -έτσι, μπορείς να ανοίξεις τερματικό και να κάνεις εργασίες που θα έκανες και σε Linux
γ) σχεδόν ό,τι υπάρχει για Windows, υπάρχει και για OSX -το ανάποδο όχι
δ) υπερκοστολογημένο προϊόν
ε) όχι και τόσο μεγάλη ελευθερία (δεν είναι open source)
στ) ό,τι σχετίζεται με αυτό (π.χ. περιφερειακά, κ.λπ.) είναι επίσης υπερκοστολογημένο
Για μένα, τα παραπάνω έχουν διαφορετικό βάρος (εξ ου και έχω Linux).
2. Το live dvd είναι απλώς ένα εργαλείο. Όπως με το μαχαίρι, έτσι και με ένα live dvd μπορείς να κάνεις κάτι απλό και αθώο (έλεγχος συμβατότητας και δοκιμή περιβάλλοντος εργασίας) ή κάτι κακό (π.χ. να φορμάρεις/σβήσεις τον δίσκο!)
3. Το Linux (ενικός αριθμός) είναι απλός ο πυρήνας του λειτουργικού. Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα σύνολο από εργαλεία (userland) -εν αντιθέσει με το Unix, όπου αυτά είναι μέρος του λειτουργικού- καθώς και ένα σύνολο πακέτων/προγραμμάτων που θες να χρησιμοποιήσεις. Αμφότερα τα σύνολα αυτά, είθισται, να τα λαμβάνει κάποιος από τα κατάλληλα αποθετήρια της διανομής. Σε εντελώς αδρές γραμμές: η διανομή σου έρχεται με τον πυρήνα του Linux, τα αντίστοιχα userland εργαλεία, ένα γραφικό περιβάλλον της επιλογής σου (Gnome, KDE, Xfce, MATE, Cinnamon, κ.λπ.), κάποια προεγκατεστημένα πακέτα (π.χ. LibreOffice) και ένα θεμελιώδες εργαλείο που καλείται package manager (PM). Αυτός αναλαμβάνει τρία πράγματα:
α) προσθαφαίρεση πακέτων (μαζί με την επίλυση, ευθεία ή αντίστροφη, των εξαρτήσεων -από άλλα προγράμματα)
β) αναβάθμιση του συστήματος
γ) εν γένει έλεγχο ενημερώσεως του συστήματος
Ο PM "τραβάει" τις πληροφορίες και τα αντίστοιχα αρχεία (πρωτότυπα αρχεία και εξαρτήσεις) από προκαθορισμένες (από τους δημιουργούς της διανομής) τοποθεσίες. Βασικά πρόκειται για servers όπου οι developers της διανομής "κρεμάνε" τα απαιτούμενα πακέτα. Μέσα από τον PM περνάνε όλα. Σπανίως (και μόνο αν ξέρεις τί κάνεις) θα "πας σε μια σελίδα να κατεβάσεις ένα πρόγραμμα (binary) για να το εγκαταστήσεις" -όπως έκανες με τα Windows. Π.χ. μια τέτοια περίπτωση είναι ο Chrome της Google (στο περίπου, γιατί μετά την εγκατάσταση ενημερώνει τα αποθετήρια για μια νέα προσθήκη -αυτήν της Google). Αυτό σημαίνει πως βάζεις μόνο ό,τι σου παρέχει η διανομή -εξ ου και σου πρότεινα κάποια από τις μεγάλες και (ταυτοχρόνως) "εύκολες" διανομές.
Τέλος, θα επιμείνω σε τρεις δυνατές (με την έννοια του εφικτού) λύσεις:
1. Προσπαθείς να βάλεις Windows 7/8 ώστε να έχεις το περιβάλλον που έχεις συνηθήσει.
ή
2. Δοκιμάζεις, κατ' αρχήν, ένα live dvd μιας διανομής Linux για να δεις πως σου φαίνεται και κατά πόσο είναι συμβατή με το υλικό σου (η παλαιότητα δεν παίζει τόσο ρόλο στο Linux, λόγω της πληθώρας των διανομών). Απλώς θα εκκινήσεις τον υπολογιστή σου από το εν λόγω live dvd και δεν θα πειράξεις τον σκληρό δίσκο σου. Με απλή χρήση δεν πρόκειται να επιφέρεις κάποια ζημιά.
ή
3. Όσο έχεις ακόμη τα XP, μπορείς να εγκαταστήσεις μια Linux διανομή σε κάποια virtual μηχανή (π.χ. κατέβασε κάποιο από τα virtualbox ή vmware και έπειτα το .iso της διανομής που σε ενδιαφέρει). H λύση αυτή είναι παρόμοια της 2. μόνο που θα σου δώσει μια πιό άμεση εμπειρία και καλύτερο έλεγχο συμβατότητας. Eπιπλέον η όλη διαδικασία θα είναι μια καλή (και αθώα, άνευ ζημιών) άσκηση για να δεις αν θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις σε κάπως πιό περίπλοκα (λόγω αλλαγής) πράγματα.
Σε κάθε περίπτωση:
Α. Χρειάζεται λίγο διάβασμα, ψάξιμο (όπως για κάθετί νέο, κάθε μετάβαση) -όσον αφορά το νέο λειτουργικό.
Β. Προσπάθησε να κάνεις εξ αρχής μια λίστα με τα προγράμματα που θες και να ψάξεις να βρεις είτε ισοδύναμά τους για Linux είτε κατά πόσο υφίστανται εκδόσεις των ίδιων για Linux.
Γ. Πρωτού κάνεις το ο,τιδήποτε, έχεις δημιουργήσει ασφαλή (cd/dvd) αντίγραφα των δεδομένων που σε ενδιαφέρουν
Σε Linux δεν χρειάζεσαι έξτρα προγράμματα για ιούς και λοιπά χαριτωμένα είδη -εκτός αν σκοπεύεις να ανταλλάσσεις αρχεία με χρήστες Windows (οπότε θα χρειαστείς 1-2 εργαλεία για να προστατέψεις αυτούς μεταξύ τους... εσύ δεν θα έχεις ανάγκη αρκεί να ακολουθείς κάποια απλά βήματα). Συνεπώς, από αυτήν την άποψη, η λίστα των προγραμμάτων που θα χριεαστείς, μικραίνει. Επιπλέον θα έχεις εργαλεία που δεν θα είχες (αν όχι καθόλου, σίγουρα όχι "εύκολα") σε Windows. Π.χ. by default θα έχεις pdf printer. Eπίσης με μια απλή εντολή (μιας γραμμής) σε κονσόλα θα μπορείς να ενώνεις (merge) πολλά .pdf αρχεία σε ένα, κ.ο.κ.
Δεν προσπαθώ να σε πείσω ή να διαφημίσω το Linux. Ξέρω ότι η μετάβαση δεν θα είναι "ρόδινη", αλλά όλα είναι θέμα αξιολογήσεως και προτεραιοτήτων.
Πάντως, η πιό ασφαλής οδός θα ήταν να τα κάνεις όλα αυτά με την βοήθεια κάποιου ατόμου που γνωρίζει τα θέματα.