Προς το περιεχόμενο

Martin Scorsese: "Το σινεμά πέθανε"


firepc

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Το σινεμά έχει πεθάνει. Το σινεμά που εγώ μεγάλωσα και συνεχίζω να φτιάχνω, έχει πεθάνει. Το θέατρο θα είναι πάντα εκεί για αυτή την κοινόχρηστη εμπειρία, χωρίς αμφιβολία, όμως αυτού του είδους η εμπειρία τι θα απογίνει; Θα είναι πάντα σαν μια ταινία-θεματικό πάρκο; Ακούγομαι σαν γέροντας και είμαι. Η μεγάλη οθόνη για εμάς στα '50s ξεκίνησε από τα westerns και τον 'Λώρενς της Αραβίας' και πήγε στην ιδιαίτερη εμπειρία του '2001' το 1968. Η εμπειρία του να βλέπεις το 'Vertigo' και το 'The Searchers' σε VistaVision.

 

Πολυ φοβουμαι οτι εχει δικιο. Εχουμε γεμισει λεηζερ, πλανητες, ζομπι, γαλαξιακες καταστροφες και δεν συμαζευεται

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 41
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Nostalgia goggles ο Μάρτιν.

Το ότι έχει γίνει πιο φθηνή (άρα και περισσότερη σε ποσότητα) η σαβούρα, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κινηματογράφος πια.

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απόλυτα σωστός ο Σκορσέζε. Αυτό που είπε ήταν κάτι που σκεπτόμουν και σκέπτομαι τη τελευταία 5ετία τουλάχιστον όπου όχι φορτηγά αλλά τάνκερ σαβούρας αραδιάζονται καθημερινά στις οθόνες μας. Ταινίες που έχουν αντικαταστήσει την κινηματογραφία με projects σε προγράμματα ειδικών εφε, ταινίες που αντικαθιστούν την ποιότητα με την εμπορικότητα, ταινίες που θα ανακυκλώσουν αντί να πρωτοπορήσουν, ταινίες που προσπαθούν να χαρίσουν φτηνή, άμυαλη και πρόσκαιρη διασκέδαση παρά εικόνες που θα μείνουν σαν πίνακες ζωγραφικής. Μεγάλο μείον επίσης είναι η απουσία νέων μεγάλων σκηνοθετών αντάξιων των Κόπολα, Καζάν, Σκορσέζε, Κιούμπρικ, Πάλμα, Χίτσκοκ ή Μπέργκμαν, Άιζενσταϊν, Tαρκόφσκι, Ρενουάρ, Κοντάρτ στον Ευρωπαϊκό τομέα. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον. Άποψή μου είναι ότι ο κινηματογράφος φθίνει και η αιτία είναι ότι πλέον αποκλειστικός γνώμονας παραγωγής μιας ταινίας είναι τα εύκολα εισιτήρια. Ελάχιστοι κρατούν ένα επίπεδο όπως ο Ιναρίτο, ακόμη και ο Νόλαν που αν και δεν τον συμπαθώ σαν σκηνοθέτη ούτε με τρέλαναν οι ταινίες του, τις επιμελείται αρκετά και φροντίζει να τους προσδίδει μια ποιότητα, ή προσπαθεί τουλάχιστον.

 

Btw, το τρέηλερ από τη νέα ταινιάρα του τεράστιου Μάρτιν.

 

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μεγαλος δημιουργος ο Scοrsese  αλλα πολυ φοβαμαι πως πεφτει στην παγιδα της ηλικιας του .

Γενικοτερα αυτη η  νοσταλγια των  μεγαλυτερων ηλικιων ανεξαρτητως    επαγγελματικου  και μορφωτικου επιπεδου εδραζεται κυριως στο οτι "τοτε " ηταν νεοι .

Αυτο αναπολουν  και τους φαινονται ολα καλυτερα .

Στην πραγματικοτητα τιποτα απο αυτα δεν συμβαινει η' σιγουρα συμβαινει σε μικροτερο βαθμο  απο την εξιδανικευση που προσδιδουν στην εποχη τους  .

Ετσι  απο την μια εχουμε τον γραφικο Μπαμπη στο FB  να  μελαγχολει  για  τοτε που ηταν παιδακι παιζοντας  σε αλανες και τωρα τα παιδακια ειναι σε μια οθονη  μπροστα .

Tροπος του λεγειν βεβαια  διοτι τωρα εχουν ενα σωρο δραστηριοτητες  και αθληματα   που κανουν και μαλιστα σε οργανωμενους χωρους και με τις καταλληλες υποδομες .Παραλληλα  βεβαια με την οθονη και το ιντερνετ , απο το να παιζουν σαν "γυφτακια" στον δρομο οπως επαιζαν αυτοι διοτι  δεν υπηρχε και αλλη επιλογη η' οικονομικη δυνατοτητα .

Και απο την αλλη εχουμε   εκ διαμετρου αντιθετες προσωπικοτητες και  με απειρως μεγαλυτερο ειδικο  βαρος οπως ο Scorsese  να  λενε στην ουσια τα ιδια  πραγματα .

Του το συγχωρουμε ομως  για τις ταινιες και τις εμπειριες που μας εχει χαρισει .

  • Like 8
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εχεις ενα δικιο fotis13, αλλα πολλοι ανθρωποι, εχουμε δει ολες τις καλες ταινιες του 60, 70, 80 και 90 Αν λοιπον θελουμε να δουμε τετοια παστα ταινιων σημερα, που θα τις βρουμε?

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εχεις ενα δικιο fotis13, αλλα πολλοι ανθρωποι, εχουμε δει ολες τις καλες ταινιες του 60, 70, 80 και 90 Αν λοιπον θελουμε να δουμε τετοια παστα ταινιων σημερα, που θα τις βρουμε?

 

Οι εποχες αλλαζουν , οι εξελιξεις τρεχουν με καταιγιστικο ρυθμο ,ο τροπος κινηματογραφισης,τα τεχνικα  μεσα  το ιδιο  .

Αν  θες να δεις την ιδια "παστα" ξαναδες τις ιδιες υπαρχουν εκει εξω  .

Αυτο δεν αναιρει το γεγονος πως  ο κινηματογραφος ειναι τεχνη και   ζωντανος οργανισμος και σαν τετοιος  εξελισεται  και μεταλλασσεται διαρκως  δινοντας  ποιοτικα  εργα σε καθε εποχη .

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καλα δεν θεωρω οτι πεθανε το σινεμα(τουλαχιστον οχι ακομα....),αλλα σιγουρα οι πιο mainstream ταινιες ειναι ολες πανω στην κατηγορια της δρασης-φαντασιας δηλαδη βασιζονται πανω στα εφε και η πλειοψηφια αυτων ειμαι πολυ μετριες.Βεβαια αυτο παει κυριως για τις αμερικανικες ,υπαρχουν και αλλες χωρες που βγαζουν ταινιες πιο "ποιοτικες" αλλα δεν τους δινουμε πολυ σημασια.Γενικα μιλωντας εγω ειμαι θα ειμαι ευχαριστημενος αν βγαινουν καθε λιγα χρονακια 1-2 ταινιες τοσο καλες οπως το σχετικα προσφατο Whiplash που απο την 1η φορα που την ειδα μπηκε κατευθειαν στα αγαπημενα μου και γενικοτερα η χρονια του 2014 που βγηκε ειχε πολυ αξιολογες ταινιες αν ριξετε μια ματια.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μάλλον όταν γερνάει ο άνθρωπος θέλει να πιστεύει πως δεν θα χάσει και τίποτα "φεύγοντας". 

 

Επίσης όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια τάση να ωραιοποιούμε τα περασμένα και να ξεχνάμε την ασχήμια τους.

 

Επίσης, το 50' ζήτημα να βγαίναν 60 ταινίες το χρόνο (από την Αμερικανική Ακαδημία). Σήμερα βγαίνουν πάνω από 600.

 

Επιπλέον, ο Λόρενς της Αραβίας π.χ. βγήκε πριν 50+ χρόνια και είναι κλασσικό σινεμά. Είναι ηλίθιο να το συγκρίνεις με σημερινές ταινίες που δεν έχουν περάσει το "τεστ" του χρόνου. Ποιος μου λέει εμένα ότι 50 χρόνια από τώρα δεν θα λέμε τα ίδια και για το No Country for Old Men, ή για το Requiem for a Dream, ή για το Children of Men, ή για ένα σωρό ταινίες που μας σημάδεψαν την τελευταία δεκαετία?

 

Αλλά ας τα αφήσουμε όλα αυτά. Αντί να γυρίσει να κοιτάξει όλα τα νέα ταλέντα που θριαμβεύουν στα φεστιβάλ ταινιών ανά τον κόσμο, αντί να θαυμάσει το πόσο έχει απελευθερώσει τον κλάδο η εξέλιξη της τεχνολογία, το πόσο μικρά διαμάντια κινούμενης εικόνας βρίσκονται μερικά κλικ μακριά από τα δάχτυλά μας, κάθεται και κλαίγεται για την χρηματομηχανή του Χόλιγουντ, που στο κάτω κάτω της γραφής ένα καπιταλιστικό προπύργιο είναι και ήταν πάντα. Η τέχνη που παράγει -συνήθως- δεν είναι στόχος αλλά ευχάριστη έκπληξη.

 

Γερόντιιιιιι :P

  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

αντί να θαυμάσει το πόσο έχει απελευθερώσει τον κλάδο η εξέλιξη της τεχνολογία, το πόσο μικρά διαμάντια κινούμενης εικόνας βρίσκονται μερικά κλικ μακριά από τα δάχτυλά μας, κάθεται και κλαίγεται για την χρηματομηχανή του Χόλιγουντ, που στο κάτω κάτω της γραφής ένα καπιταλιστικό προπύργιο είναι και ήταν πάντα. Η τέχνη που παράγει -συνήθως- δεν είναι στόχος αλλά ευχάριστη έκπληξη.

 

Γερόντιιιιιι :P

 

Η πλάκα είναι ότι προφανώς το θαυμάζει και το χρησιμοποιεί... μέχρι και το Wolf of Wall Street που άνετα θα μπορούσε να έχει γυριστεί και με την τεχνολογία του '70, το τίγκαρε στο green screen και CGI... απλά όπως είπες είναι γερόντι. Εγώ θα προσθέσω και υποκριτής και προφανώς butthurt που δεν πήγε καλά το Vinyl.

 

"Cinema is gone"... ναι, είμαι σίγουρος ότι πχ το Revenant δεν το ζήλεψε στο ελάχιστο...

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

"Cinema is gone"... ναι, είμαι σίγουρος ότι πχ το Revenant δεν το ζήλεψε στο ελάχιστο...

 

 

Το Revenant ακολουθεί τη συνταγή του παλιού σινεμά που φθίνει και για το οποίο έκανε λόγο ο Σκορσέζε. Χαρακτηριστικά της κινηματογραφίας του όπως γωνίες λήψης, φωτογραφία, ρυθμός κτλ είναι εμπνευσμένα από ταινίες του μεγάλου Ρώσου σκηνοθέτη Αντρέι Ταρκόφσκι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Ιναρίτου δεν έβαλε και δικές του ξεχωριστές πινελιές. Προφανώς ο Σκορσέζε δεν αναφέρονταν σε αυτού του επιπέδου ταινίες αλλά στο σκουπιδολόϊ που παράγεται ανεξάντλητα. Στις χιλιάδες ταινίες που βγαίνουν σαφέστατα θα υπάρχουν και κάποιες να ξεχωρίζουν. Όμως ένα ποσοστό επιτυχίας της τάξεως του 5-10% δεν το λες και διαπιστευτήριο ποιότητος.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

νταξ ο Σκορσεζε ειναι και οπαδος μιας εποχης που ο κινηματογραφος ηταν κατι πιο χειροπιαστο για τους δημιουργους, πιο αμεσο για τους επιμερους συντελεστες οπως οι ηθοποιοι, πιο ''αγριος και ακατεργαστος'' απο πλευρας χρηματοδοτησης και γενικοτερης διαδιακασιας δημιουργιας μιας ταινιας για το ολο τημ... δε μπορω να πω οτι διαφωνω ουτε οτι συμφωνω, μιας και ακομα βγαινουν εξαιρετικες ταινιες αλλα παραλληλα η ολη διαδικασια εχει γινει πολυ πιο αυτοματοποιημενη και ''ψυχρη'' για το μεγαλυτερο μερος των δημιουργων...+ του οτι η σαβουρα του σημερα δεν συγκρινεται σε μεγενθος με τη σαβουρα του 90 ή 80 ή 70... πλεον εχουμε 10 superhero movies το χρονο, τι να λεμε τωρα + οτιδηποτε βγει αυτοματως επιδιωκουν να γινει franchise λες και ειναι κατι φυσικο επακολουθο ας πουμε...

απο την αλλη, προφανως βγαινουν σπουδαιες ταινιες σημερα, απλα ο σκορσεζε προλαβε και την εποχη που ουσιαστικα ο κινηματογραφος εκανε τα τεραστια αλματα μπροστα σε παγκοσμιο επιπεδο (νουβελ βαγκ ευρωπη, νεοιταλικος ρεαλισμος, νεο αμερικανικο κυμα κτλ κτλ, ολες τις σπουδαιες ροες που αλλαξαν το σινεμα) και σημερα οκ, κατι τετοιο δεν υπαρχει -χωρις να ειναι κακο απαραιτητα, βιωνουμε τους ''καρπους'' αυτης της επαναστασης ακομα και ολα ειναι καλα-....

 

ειναι μαλλον λογικο η σημερινη εποχη του κινηματογραφου να τον αποξενωνει αρκετα... και ο ιδιος εχει δοκιμασει στο επακρο νεες τεχνικες και τασεις (hugo, στο επερχομενο Irishman ειπε προχτες οτι θα χρησιμοποιηθει de-ageing τεχνολογια ωστε ο Πατσινο και ο Ντ Νιρο να παιξουν τους χαρακτηρες τους και στην ηλικια των 20-30-40) αλλα υποθετω πιο πολυ εννοει την διαδικασια του filmmaking σα filmmaking και την νεα μορφη κινηματογραφου (3d, 48fps, dolby digital imax super duper monster surround :P κτλ) και επακολουθως το τελικο αποτελεσμα που φτανει εξωφρενικα μοντερνοποιημενο για εναν 80αρη κινηματογραφιστη στην οθονη...

 

ή απλα μπορεί να λέω μαλακίες :P

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για μένα ο κινηματογράφος είναι ένα μέσο έκφρασης και τα ειδικά εφέ ένα εργαλείο.

 

Υπάρχουν δημιουργοί που χρησιμοποιούν το εργαλείο αυτό για να καλύψουν τις ατέλειες των έργων τους. Από την άλλη, υπάρχουν δημιουργοί που το χρησιμοποιούν για να αναδείξουν το έργο τους και αυτό είναι όλο.

 

Πέραν αυτού όμως υπάρχει κάτι πιο σημαντικό. Όπως ανέφερε και κάποιος άλλος παραπάνω, ο κινηματογράφος, σαν τέχνη, είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Εξελίσσεται και αλλάζει διαρκώς μαζί με τον άνθρωπο και τις κοινωνίες, και κάθε καλλιτεχνική περίοδός έχει τα χαρακτηριστικά της.

 

Ένας απλός παραλληλισμός: ο Ρέμπραντ άφησε την υπογραφή του στον φωτισμό πορτρέτων. Ακόμα και σήμερα υπάρχει συγκεκριμένος φωτισμός που ονομάζεται "ρέμπραντ" και είναι από τους πιο κλασσικούς για την φωτογραφία. Αιώνες μετά τον Ρέμπραντ, ο Βαν Γκογκ μεγαλούργησε στο χρώμα. Οι πίνακές του μπορούν να φωτίσουν ολόκληρη αίθουσα.

 

Αυτοί οι 2 είναι μεγάλοι καλλιτέχνες, ανήκουν όμως σε άλλες εποχές και δεν υπάρχει νόημα στο να συγκριθούν μεταξύ τους. Μπορώ όμως εύκολα να καταλάβω ότι ένας σύγχρονος του Ρέμπραντ θα αδυνατούσε να κατανοήσει το μεγαλείο του Βαν Γκογκ.

 

Το ίδιο πράγμα ακριβώς συμβαίνει και στον κινηματογράφο. Η διαφορά είναι ότι οι αλλαγές πλέον είναι τόσο γρήγορες που αυτοί που μεγαλούργησαν κάποτε, ζουν για να δουν τον κόσμο να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους και είναι λογικό να μην τους αρέσει καθόλου, γιατί πλέον δεν αποτελούν μέρος της αλλαγής.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τον Σκορτσέζε, ο οποίος πιστεύω πως μιλάει για τον Αμερικάνικο κινηματογράφο κι όχι για άλλη χώρα. Δυστυχώς έχουν υπερισχύσει οι εταιρίες παραγωγής οπότε οι σεναριογράφοι/σκηνοθέτες χορεύουν στον ρυθμό που θέλουν.

Δεν υπάρχει πια έμπνευση....θρίλερ; Είτε θα είναι φοιτητές που θα πάνε για Σ/Κ σε απομονωμένο σπίτι στην εξοχή και θα υπάρχει serial killer ή μια οικογένεια θα αγοράσει σπίτι αλλά δεν ξέρουν τι κακό πνεύμα υπάρχει στο σπίτι ή κανά remake τύπου carrie που γελάνε και οι πέτρες!

Κωμωδία; What is this? Τίποτα, τίποτα, τίποτα. Κλισέ, βυζιά, σεξιστικά, ερωτικά υπονοούμενα και στήσαμε κάτι σαχλό.

Ταινίες δράσης; Αφού ξεφύγαμε από την Ελληνική μυθολογία μιας και δεν είχε κάτι άλλο να σκεφτούν μετά τους 300, έχουμε πήξει στο κλοτσομπουνίδι, η κάμερα να κουνιέται πάνω/κάτω για να δώσει στον θεατή την ιδέα πως έχουμε δράση γιατί αλλιώς..δεν! Ας πάρουν κανένα μάθημα από εδώ , έστω κι αν είναι των 90's...

Επιστημονικής φαντασίας; Αχολούνται με τους ήρωες της marvel, οπότε είναι όλοι ικανοποιημένοι. Αλλιώς, ιός που εξαπλώνεται και κάτι θα βρούμε στην πορεία....

Από κει και πέρα υπάρχουν τρομερές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα τύπου spotlight, birdman ότι ο κινηματογράφος παραμένει τέχνη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

μακαρι να υπηρχαν avengers εποχες 90s στο σινεμα, και xmen και ολα αυτα τα σουπερ εφετσιδικα, τοτε που ειμουν μικρος θα ειμουν ακομα ποιο πορωμενος απο ο,τι ειμαι τωρα στα 30 μου...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...