Τα κλισέ του gaming και τι σημαίνει στ’ αλήθεια το καθένα

Τι νομίζατε; Ότι μόνο το Χόλιγουντ θα έχει κλισέ; Κι η βιομηχανία του gaming έχει τα δικά της και μάλιστα φροντίζει κι αυτή να μας τα “φρεσκάρει” ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ίσως και να ‘χετε συνηθίσει να τα ακούτε/διαβάζετε οπότε να μη σας κάνουν και καμία εντύπωση. Κι όμως, αυτός ο κοινός “κώδικας” μπορεί στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων να σας δώσει μια εικόνα για ένα επερχόμενο παιχνίδι χωρίς να έχετε δει έστω ένα του τρέιλερ!

 

Προσέξτε τι εννοούμε:

 

“Επιστρέφουμε στις ρίζες”

 

Αυτό το “we’ve gone back to its roots” που λένε τα στούντιο όταν αναπτύσσουν ένα sequel, πρέπει να είναι η πλέον χιλιοειπωμένη φράση στα χρονικά του gaming. Συνήθως ακούγεται μετά τις πρώτες δυο-τρεις συνέχειες ενός franchise (σειράς), όταν δηλαδή αυτό έχει ξεστρατίσει σε σχέση με το αρχικό του κόνσεπτ και άρα χρειάζεται άμεση αναπροσαρμογή στόχων.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: Ότι θα δούμε ένα παιχνίδι τόσο συναρπαστικό όσο το πρώτο της σειράς.
Τι σημαίνει: “Ξεμείναμε από ιδέες, κάπου το παρακάναμε κι εμείς και είπαμε να το ρίξουμε στην ανακύκλωση”.

 

“Ένας τεράστιος κόσμος είναι στη διάθεση σας”

 

Το αντίστοιχο ερώτημα του “ποιος την έχει μεγαλύτερη” αλλά για τα RPG και τα sandbox games, τα παιχνίδια δηλαδή με ανοιχτό προς εξερεύνηση κόσμο (Grand Theft Auto, Watchdogs, Red Dead Redemption, Just Cause κ.α.). Το “ζουμί” βέβαια δεν είναι το μέγεθος του κόσμου ενός παιχνιδιού αλλά το περιεχόμενό του, η ζωντάνια του και το πόσο εύκολα θα “απορροφήσει” τον παίκτη.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: Ότι αντί το απόγευμα να πάμε πλατεία®, θα βολτάρουμε in-game –για τέτοιο ρεαλισμό μιλάμε.
Τι σημαίνει: “Κάναμε για κάνα μήνα copy/paste textures, πετάξαμε εχθρούς και collectibles μέσα και voilà. Φάτε”.

 

 

“Λάβαμε υπ’ όψιν μας το feedback του κοινού”

 

Είθισται οι εταιρείες να ακούν τους πελάτες τους όσον αφορά στα προϊόντα που τους προσφέρουν. Σε τελική ανάλυση, εκείνοι είναι που δίνοντας τα λεφτά τους τις χρηματοδοτούν, οπότε κάθε σχόλιο ευπρόσδεκτο. Αν και το gaming συνιστά βιομηχανία με εξαιρετικά άμεση σχέση ανάμεσα στις εταιρείες και τους καταναλωτές, η αξιοποίηση του όποιου feedback γίνεται μάλλον επιλεκτικά.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: Ότι όλο αυτό το “κράξιμο” στα φόρουμ δεν πήγε χαμένο.
Τι σημαίνει: “Στο προηγούμενο τα σκατώσαμε και οι πωλήσεις πάτωσαν, οπότε είπαμε να δούμε τι θέλετε”.

 

“Ετοιμάζεται για το μεγάλο comeback”

 

Κλασσικό κλισέ στις περιπτώσεις που μια σειρά έχει πέσει σε “χειμερία νάρκη” και ετοιμάζεται να μας απασχολήσει και πάλι μετά από αρκετά χρόνια. Χρησιμεύει στο να ξυπνήσει νοσταλγικές αναμνήσεις στους μεγαλύτερους και να δείξει ότι το παιχνίδι που έρχεται δεν είναι και κάνα χθεσινό στους μικρότερους.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: “Ποιο είπες ότι βγαίνει; ΠΟΙΟ; ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑ”!
Τι σημαίνει: “Από το να επενδύσουμε και να ρισκάρουμε με ένα ολοκαίνουριο franchise, προτιμήσαμε να πάμε με δοκιμασμένη συνταγή”.

 

“Πιο ρεαλιστικό από ποτέ”

 

Ο ρεαλισμός πάντα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα “αγκάθια” στο gaming. Καλά τα γραφικά αλλά είναι για εντυπωσιασμό. Ο ρεαλισμός είναι εκείνος που κρατάει έναν παίκτη προσκολλημένο σε έναν τίτλο. Από αυτόν εξαρτάται αν εν τέλει αυτός θα μείνει ικανοποιημένος από την εμπειρία gameplay που θα έχει. Ε, και αφού χειρότερα δεν γίνεται, ας αναδείξουμε το προφανές σε USP*.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: Στο FIFA η Γιουνάιτεντ θα κερδίζει δύο πέναλτι το παιχνίδι και στα RPG, σπαθιά και τσεκούρια θα σκουριάζουν.
Τι σημαίνει: “Ε, όλους αυτούς τους μήνες που μεσολάβησαν από το προηγούμενο παιχνίδι μέχρι κι αυτό, κάτι κάναμε”.

 

 

“Με τη μεγαλύτερη γκάμα αυτοκινήτων/όπλων/εχθρών”

 

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τα driving παιχνίδια. Να, ας πούμε, σε ένα τέτοιο, ποια είναι τα νούμερα που κοιτά κανείς; Τα αυτοκίνητα και οι πίστες/διαδρομές και επειδή τα πρώτα είναι περισσότερο “σέξι”, είναι κι αυτά που παίρνουν όλη την προβολή. Φυσικά υπάρχουν πολλά περισσότερα από τον “ξερό” αριθμό αυτοκινήτων που μπορεί να ‘χει ένα παιχνίδι (οδηγική συμπεριφορά, ήχος, βελτίωση κλπ) αλλά πού να μπλέκουμε τώρα…
Τι θέλουν να πιστέψουμε: Ότι κάνει παρέλαση ολόκληρη η αυτοκινητοβιομηχανία.
Τι σημαίνει: “Το Golf του 2005 και το Golf του 2006 τα μετράω σαν διαφορετικά μοντέλα, έτσι”;

 

“Θα συνεχίσουμε να το υποστηρίζουμε”

 

“Καλό ήταν μωρέ αλλά να ‘χαμε λίγο ακόμα”… Η μαγική φράση που ευελπιστούν πώς και πώς ν’ ακούσουν στούντιο και εταιρείες παραγωγής για κάποιο παιχνίδι τους προκειμένου να πουλήσουν το πρόσθετο περιεχόμενο που σκοπεύουν να βγάλουν/έχουν ήδη βγάλει γι’ αυτό, το γνωστό μας downloadable content ή πιο απλά DLC. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο…
Τι θέλουν να πιστέψουμε: “Τι καλά! Θα με κρατήσει για μήνες, μπορεί και χρόνια”!
Τι σημαίνει: “…και αυτό το λαχανί κράνος θα το δώσουμε παρέα με ένα χρυσό AK47 στην προνομιακή τιμή των 2,99”.

 

“Το πολυβραβευμένο”

 

Το να δίνει κανείς βραβεία σε ένα παιχνίδι που ούτε καν έχει κυκλοφορήσει, είναι σαν να λέει για ένα μωρό “καλέ τι όμορφο που είναι” πριν αυτό γεννηθεί. Κι αν η δεύτερη περίπτωση συνιστά δείγμα καθυστέρησης, η πρώτη είναι και απόλυτα φυσιολογική! Κατά τα άλλα τα βραβεία δεν είναι τίποτε περισσότερο από τους καρπούς καλών συνεργασιών εταιρειών και Μέσων.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: “Πωωωω, καλά το συγκεκριμένο πρέπει να θερίζει. Τόσα παράσημα ούτε ο Θεοχάρης”!
Τι σημαίνει: “Έχουμε ρίξει ένα καράβι δολάρια σε πι-αρ και διαφήμιση”.

 

 

“Ζήστε εδώ την απόλυτη εμπειρία”

 

Παλαιότερα οι τίτλοι χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες ως προς τη διαθεσιμότητά τους: τους multiplatform/multiformat και τους αποκλειστικούς. Απλά και ξεκάθαρα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε αποκτήσει και τους… ενδιάμεσους, εκείνους δηλαδή που αποκτούν DLC & expansions ή κυκλοφορούν ολόκληροι νωρίτερα σε μία συγκεκριμένη κονσόλα.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: Νόμος είναι το δίκιο του εκδότη.
Τι σημαίνει: “Απλά η τάδε first-party μας έδωσε περισσότερα”.

 

“Προχωρήσαμε σε ‘optimization’ για να εξασφαλίσουμε σταθερή απόδοση”

 

Η κατάρα των PC gamers. Δεν φτάνει που οι εταιρείες συνηθίζουν σε ορισμένες περιπτώσεις να λανσάρουν τα παιχνίδια τους πρώτα στις κονσόλες και μετά στους υπολογιστές, τα κυκλοφορούν και “κλειδωμένα” ως προς τα γραφικά στους δεύτερους, θέλοντας να αποφύγουν τυχόν θέματα συμβατότητας αλλά και ανεπιθύμητες… συγκρίσεις.
Τι θέλουν να πιστέψουμε: “Εντάξει μωρέ, και το Area 51 της Alienware να έχω, θα το παίξω στα 1080p/60fps”.
Τι σημαίνει: “Καλά, δεν ψάξαμε και την κάθε ανάλυση τώρα. Κι οι ‘κονσολάδες’ σε τελική ανάλυση στα ίδια θα το παίξουν”.

 

Μη ντραπείτε να συνεχίσετε τη λίστα στα σχόλια…