Ας γράψω μερικά πράγματα κι από τη δική μου εμπειρία, μιας και την Παρασκευή έκανα την επέμβαση, που ίσως φανούν χρήσιμα σε κάποιους.
Μετά από 2 επιτυχημένες επεμβάσεις σε γνωστούς μου, οι οποίοι είχαν κάνει την επέμβαση στο γνωστό νοσοκομείο επί της Λεωφ. Βουλιαγμένης στη Γλυφάδα (δεν γράφω στοιχεία για να μην θεωρηθεί διαφήμιση), αποφάσισα να το επισκεφθώ την προ-προηγούμενη Πέμπτη για να κάνω τον προεγχειρητικό έλεγχο. Η εξυπηρέτηση ήταν άμεση, όλοι οι χώροι φροντισμένοι και καθαροί, ενώ έκανα 4-5 διαφορετικές μετρήσεις. Στο τέλος μίλησα και με τον γιατρό, ο οποίος μου εξήγησε τη μέθοδο femto Lasik που θα ακολουθούσαμε, ενώ ήταν απόλυτα καθησυχαστικός και σίγουρος για την έκβασή της.
Μετά από 8 ημέρες, και πιο συγκεκριμένα προχθές Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε η επέμβαση. Στο διάστημα που μεσολάβησε έψαξα κάποια πράγματα, αλλά δεν άφησα κάτι να με επηρεάσει αρνητικά, καθώς η προσέγγιση της ομάδας του γιατρού και ο ίδιος, με είχαν κάνει να αισθάνομαι σιγουριά. Φυσικά και ενημερώθηκα για παρόμοιες επεμβάσεις που δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, και είχα αποδεχθεί ένα ποσοστό ρίσκου που ενέχουν. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες, και δεν είναι όλα ρόδινα. Κι ένας λόγος που γράφω αυτή τη στιγμή, είναι γιατί διάβασα πολύ σωστά σε αυτό το topic, αν δεν κάνω λάθος, πως οι περισσότεροι που έχουν θετική έκβαση δεν γράφουν για την εμπειρία τους μετέπειτα. Με αποτέλεσμα οι αρνητικές εκβάσεις να παρουσιάζονται πιο έντονα.
Την ημέρα της επέμβασης, όπως και τις ημέρες πριν από αυτή, παραδόξως.. δεν είχα κανένα άγχος. Κάτι το οποίο είναι εντελώς αντίθετο με το χαρακτήρα μου. Μάλιστα, θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου φράσεις όπως "τελευταία Τετάρτη με γυαλιά, άντε να τελειώνουμε κτλ". Την ημέρα της επέμβασης έγιναν 2-3 μετρήσεις, ίδιες με τον προεγχειρητικό έλεγχο, ενώ με είδε πάλι και ο γιατρός. Εμένα προσωπικά δεν με έπιασε καθόλου το ηρεμιστικό, ενώ όπως προανέφερα, ανυπομονούσα να τελειώσω και να γυρίσω πίσω να ξεκουραστώ.. ώστε να έχω την καλύτερη δυνατή μετεγχειρητική αποκατάσταση.
Στα της επέμβαση τώρα.. Η επέμβαση δεν πονάει ΚΑΘΟΛΟΥ. Στην αρχή, στο πρώτο μηχάνημα, νιώθεις μία πίεση στο μάτι και λίγο νερό να τρέχει. Δεν ξέρω πως να το περιγράψω ακριβώς.. Είναι σαν να κοιτάς με κυάλι μία σήραγγα με ελαφρύ φωτισμό τριγύρω, και ξαφνικά, σαν να σβήνουν όλα τα φώτα. Απόλυτο σκοτάδι. Υπόθεση δευτερολέπτων. Δεν χρειάζεται να ανησυχήσεις για κάτι. Αμέσως μεταφέρεσε στο άλλο μηχάνημα. Η διαδικασία με τις αναισθητικές σταγόνες επαναλαμβάνεται και πάλι.. ενώ πλέον βλέπεις σαν να είναι θολωμένα τα γυαλιά σου. Μπορείς να δεις την τομή που κάνει ο γιατρός με τον νυστέρι, ενώ μετέπειτα βλέπεις φωτάκια να αναβοσήνουν. Είναι 2 κόκκινα και 1 πράσινο. Εσύ εστιάζεις στο πράσινο, ενώ μυρίζει και λίγο καμμένο. Επαναλαμβάνω, ΚΑΜΙΑ ενόχληση, ΚΑΝΕΝΑΣ πόνος, ΚΑΜΙΑ ανησυχία. Ειδικά τα κόκκινα φωτάκια μοιάζουν σαν να έχεις ζουμάρει πάρα πολύ, σε ομίχλη, στα πίσω φώτα του αυτοκινήτου. Ελπίζω να βοήθησε λίγο η περιγραφή. Υπόθεση 2 λεπτών το πολύ για κάθε μάτι. Μάλιστα, στη μετάβαση από το ένα μάτι στο άλλο, αυτό που είπα μέσα στο χειρουργείο είναι "Αυτό ήταν; Πολύ κακό για το τίποτα..". Μετά την επέμβαση, αφού σηκωθείς, βλέπεις θολά, αλλά μπορείς να κινηθείς άνετα στο χώρο. Σε εξετάζει αμέσως ο γιατρός, και ακολουθούν οι μετεγχειρητικές οδηγίες. Ήταν τόσο εύκολο και ανώδυνο, που ήθελα να πω σε όλους όσους περίμεναν (καθώς ήμουν ο πρώτος που μπήκα μέσα), πως δεν χρειάζεται να ανησυχούν για ΤΙΠΟΤΑ απολύτως. Αν μου έλεγαν να κάνω την εγχείριση και γι αυτούς, θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη για όλους. Τόσο πολύ. Ο γιατρός ήταν ευχαριστημένος, ενώ δεν ένιωθα σχεδόν καθόλου τσούξιμο ή αίσθηση ξένου σώματος. Περισσότερη ενόχληση έχεις αν φοράς φακούς επαφής, και έχει στεγνώσει το μάτι σου, παρά μετά την επέμβαση. Τουλάχιστον, έτσι το ένιωσα εγώ.
Στις οδηγίες προ και μετά της επέμβασης δεν θα αναφερθώ, καθώς δεν έχει νόημα. Μην σας κουράσω. Σας τα εξηγούν όλα αναλυτικά.
Μέχρι τη συμπλήρωση της 1 ημέρας δεν είχα ΚΑΜΙΑ απολύτως επαφή με κάθε είδους οθόνη, πηγή φωτός ή περιβάλλον. Είτε κοιμόμουν, είτε όχι, είχα κλειστά τα μάτια μου. Πέρα από τις οδηγίες της αποκατάστασης, ήταν κάτι το οποίο το έκανα από μόνος μου, για να έχω την γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη επούλωση. Κατά τη 2η ημέρα, ξεκίνησα προσεκτικά να κυκλοφορώ χωρίς γυαλιά ηλίου στο σπίτι, ενώ είδα λίγο τηλεόραση από μεγάλη απόσταση. Συνέχισα να έχω αρκετές ώρες κλειστά τα μάτια. Γνωρίζω πως έχω ενεργήσει πολλές φορές υπερβολικά, αλλά πιστεύω πως η προσεκτική αποκατάσταση είναι πολύ σημαντική. Σήμερα διανύω την 3η ημέρα, και έχω αρχίσει να ασχολούμαι ελαφρά με τον υπολογιστή και με το κινητό. Από εκεί και πέρα, η πρώτη μετεγχειρητική επίσκεψη θα είναι την Τρίτη. Κολλύρια συνεχώς, δάκρυα επίσης, αλλά κακά τα ψέμματα.. ξεχνάς οποιαδήποτε ταλαιπωρία όταν ξυπνάς και βλέπεις. Όταν δεν ψάχνεις τα γυαλιά στο κομοδίνο μετά από 26 χρόνια. Είναι ένα τίμημα που δέχομαι ευχαρίστως να πληρώσω ξανά και ξανά.
Η όραση μου στο ένα μάτι μπορώ να πώ, πως τη νιώθω στο 100% από το πρωί της επόμενης ημέρας της επέμβασης. Κανένα τσούξιμο και ελαφριά έως καθόλου κοκκινίλα στα μάτια, και αυτή μόνο ορισμένες ελάχιστες φορές. Το μόνο που με προβληματίζει είναι πως το άλλο μάτι δεν έχει ξεθολώσει αρκετά, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να διαβάσω, όταν χρησιμοποιώ μόνο αυτό.
Υ.Γ.1: Η μυωπία και στα δύο μάτια ήταν στο 5.75, ενώ ο αστιγματισμός στο 1.00. Το κόστος (μόνο) της επέμβαση ήταν στα 1.500 €.
Υ.Γ.2: Ελπίζω να βοήθησα κάποιους με την (μέχρι τώρα) εμπειρία μου.
