Ο λόγος που το Titanfall 2 ήταν καταδικασμένο να αποτύχει

Η Respawn Entertainment με μπροστάρηδες τους Τζέισον Γουέστ και Βινς Ζαμπέλα, μας χάρισε ένα πραγματικό αριστούργημα που δεν θα ήταν υπερβολή αν κάποιος υποστήριζε πως πρόκειται για τον τίτλο που επαναπροσδιορίζει τις αρχές των FPS. Δεν θα ήταν άλλωστε και η πρώτη φορά που ο πυρήνας του σημερινού στούντιο θα είχε καταφέρει κάτι τέτοιο: το είχε κάνει το 2002 με το Medal of Honor: Allied Assault και πάλι στην EA, το είχε ξανακάνει και το 2007 με το Call of Duty 4: Modern Warfare στην Activision.

 

Μετά τον επεισοδιακό του χωρισμό με την τελευταία το 2010, το δίδυμο των Γουέστ και Ζαμπέλα πήρε μαζί του τους πιστούς συνεργάτες του και δημιουργώντας τη Respawn Entertainment βρήκε στέγη –και πάλι- στην EA. Η δουλειά που του ανατέθηκε δεν ήταν εύκολη: αντί να δουλέψει πάνω σε ένα από τα δύο ήδη υπάρχοντα μιλιτέρ FPS της εταιρείας, του ανατέθηκε να στήσει εξ αρχής ένα τρίτο. Το Titanfall έκανε την εμφάνισή του το 2014 για να ακολουθήσει το sequel του φέτος, δύο χρόνια μετά. Η αλήθεια είναι πως το πρώτο παιχνίδι δεν ήταν και καμιά τεράστια επιτυχία από πλευράς πωλήσεων: τα περίπου 4 εκατ. αντίτυπα δεν αντικατοπτρίζουν την ποιότητα ενός τίτλου του 86% στο Metacritic όμως ακόμα και γι’ αυτό υπάρχει εξήγηση. Αναφερόμαστε φυσικά στην αποκλειστικότητα της Microsoft, με το παιχνίδι να κυκλοφορεί σε Xbox 360, Xbox One και PC, αφήνοντας το PlayStation εκτός εξίσωσης.

 

 

Με το Titanfall 2 όμως τα πράγματα θα έπρεπε να ήταν διαφορετικά. Η σειρά πλέον έγινε “multiformat” κυκλοφορώντας σε Xbox One, PS4 και PC, το κοινό γνώριζε την ύπαρξη και το ποιόν της ενώ με τα χρόνια να έχουν περάσει –κι άλλο- το ενδιαφέρον του κόσμου για τα Battlefield και Call of Duty έχει ατονήσει –κι άλλο. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να ισχύει. Διότι η πραγματικότητα μας έδειξε μία τελείως διαφορετική κατάσταση. Το Titanfall 2 μπορεί να μην έχει ούτε δυο βδομάδες που κυκλοφόρησε, όμως η πορεία του αυτές τις πρώτες του μέρες στην αγορά, είναι απογοητευτική. Με πωλήσεις που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, κινούνται κοντά στο εκατομμύριο, οι ελπίδες για “comeback” που αφήνει σε Respawn και EA δεν είναι πολλές –για την ακρίβεια, είναι ανύπαρκτες.

 

Θα μπορούσε κανείς να εικάσει πως ο τίτλος θα μπορούσε να επανακάμψει στην πορεία, καλύπτοντας έτσι το χαμένο έδαφος. Αυτό άλλωστε υποστήριξε στην τελευταία ενημέρωση προς τους επενδυτές της η Ubisoft, η οποία είδε τον τζίρο της να παραμένει σε υψηλά επίπεδα χάρη στις επιδόσεις των The Division και Rainbow Six: Siege. Εδώ όμως είναι κι η ειδοποιός διαφορά: στην περίπτωση της Ubi μιλάμε για δύο παιχνίδια με ενισχυμένο το online κομμάτι (είτε ως multiplayer, είτε ως DLC), κάτι που δεν προκύπτει από πουθενά για το Titanfall 2. Με τα πάντα να συνηγορούν πως παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του (90% μ.ο. βαθμολογιών στις κονσόλες και 86% στο PC δεν είναι αμελητέα), το δεύτερο πόνημα της Respawn θα μείνει στην ιστορία σαν μία –ακόμα- εμπορική αποτυχία, έχει ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά στους λόγους για τους οποίους συνέβη αυτό.

 

 

Η θεωρία του σάντουιτς

 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Titanfall 2 δεν ήταν άλλο από την περίοδο λανσαρίσματός του. Είχαμε αναφερθεί εκτενώς στο παρελθόν στην “καυτή” για το gaming περίοδο του Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου με όλα τα θετικά αλλά και τα αρνητικά που κρύβει η επιλογή της. Ε, στην περίπτωση του τίτλου της Respawn, πολύ απλά τα δεύτερα υπερίσχυσαν των πρώτων. Το Titanfall 2, βλέπετε, κυκλοφόρησε την 28^η Οκτωβρίου, μία εβδομάδα δηλαδή μετά το Battlefield 1 και μία πριν το Call of Duty: Infinite Warfare. Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο δηλαδή, κάποιου στην EA του φάνηκε καλή ιδέα να τοποθετήσει το λανσάρισμα του δεύτερου “επεισοδίου” ενός FPS franchise που έκανε τα πρώτα του multiformat βήματα ανάμεσα σε αυτά των φετινών εκδόσεων των δύο “κυρίαρχων” του είδους, μετατρέποντάς το σε “σάντουιτς” με τα καταστροφικά αποτελέσματα που αναφέραμε πριν λίγο.

 

Εκείνοι που περίμεναν πώς και πώς το Call of Duty, δεν υπήρχε περίπτωση να “αλλαξοπιστούσαν” μια βδομάδα μόλις πριν την κυκλοφορία του ενώ όσοι αναζητούσαν κάτι το εναλλακτικό, είχαν ήδη επενδύσει στο Battlefield 1. Η επίσημη θέση της EA ήταν πως δεν έβλεπε “σύγκρουση συμφερόντων” ανάμεσα στους δύο τίτλους της, σκέψη σωστή κατά βάση μα επικίνδυνα απλοϊκή: όσο κι αν διαφέρουν τα κόνσεπτ Battlefield και Titanfall, δεν παύουν να είναι δύο FPS τίτλοι, δύο shooter πρώτου προσώπου. Σύμφωνοι, αν κάποιος θέλει Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα επιλέξει Battlefield, αν θέλει mechs θα πάει στο Titanfall αλλά μέχρι εκεί: η μάζα θα πάει στο Call of Duty –που φέτος αν και ξεκίνησε νωχελικά με τις προπαραγγελίες, πήρε τα πάνω του στη συνέχεια, ξεπερνώντας σε ορισμένες αγορές, όπως η ελληνική, ακόμα και τον προκάτοχό του- και οι “εναλλακτικοί” σε ό,τι τους τραβήξει πρώτο. Και είθισται η 21^η Οκτωβρίου να προηγείται τις 28^ης.

 

Το Titanfall 2 δεν βοηθήθηκε καθόλου ούτε από τον προκάτοχό του. Συνηθίζεται το sequel ενός πρωτότυπου τίτλου να τα πηγαίνει καλύτερα από την πρώτη κυκλοφορία αφού αυτή έχει κάνει όλη τη “βρώμικη δουλειά”, έχοντας μάθει στον κόσμο τη σειρά. Δεν πρέπει να λησμονούμε όμως πως το πρώτο Titanfall ήταν αποκλειστικότητα της Microsoft, κάτι που σημαίνει ότι η προβολή που έλαβε ήταν περιορισμένη. Οι “πιστοί” του PlayStation ποτέ δεν το αγάπησαν αφού δεν εμφανίστηκε στην πλατφόρμα τους, ενώ δεν θα ήταν παράλογο αν υποστήριζε κανείς πως κι εκείνοι του Xbox εν τέλει “χαλάστηκαν” βλέποντας μια αποκλειστικότητά τους να κάνει άνοιγμα και στο απέναντι “στρατόπεδο”. Η Microsoft προώθησε τον τίτλο λιγότερο, η Sony δεν ασχολήθηκε καν έχοντας την περιορισμένου χρόνου αποκλειστικότητα του DLC του Infinite Warfare, οπότε και από πλευράς μάρκετινγκ, το Titanfall 2 πέρασε και δεν ακούμπησε.

 

 

Τι θα μπορούσε να έχει πάει διαφορετικά;

 

Η σημερινή κουβέντα δεν θα γινόταν αν η EA έχοντας προβλέψει την εξέλιξη αυτή και λάβει σοβαρά υπ’ όψιν της τον κίνδυνο, αποφάσιζε ή έστω, μετέθετε, το λανσάρισμα του παιχνιδιού για μία άλλη χρονική περίοδο. Πραγματικά πρόκειται για κάτι τόσο πασιφανές, τόσο ξεκάθαρο, που είναι να απορεί κανείς πώς δεν βρέθηκε κάποιος να το υποστηρίξει και σε τελική ανάλυση να το επιβάλλει.

 

Ο κόσμος έχει μάθει πλέον και να περιμένει αλλά και να αγοράζει ΑΑΑ κυκλοφορίες και τον Φεβρουάριο, και τον Απρίλιο, ακόμα και τον Ιούνιο. Μπορεί έτσι να χανόταν η πολλά υποσχόμενη περίοδος των Χριστουγέννων, όμως και τώρα που υποτίθεται πως το Titanfall 2 βγήκε στην ώρα του για τις γιορτές, τι κατάλαβε; Σαφέστατα η κυκλοφορία ενός τόσο δυνατού παιχνιδιού την άνοιξη ή το καλοκαίρι αποτελεί στοίχημα. Ένα στοίχημα που όμως εμπεριέχει πολύ μικρότερο ρίσκο από αυτό που στην EA επέλεξαν στο φινάλε να βάλουν.

 

Όσο τίτλοι σαν το FIFA και το Madden φέρνουν λεφτά στο ταμείο, στην EA δεν πρόκειται να κάτσουν να σκάσουν για κανένα Titanfall 2. Στοιχήματα σαν κι αυτό ή το Mirror’s Edge: Catalyst θα είναι απ’ αυτά τα λεγόμενα win/win: αν κερδηθούν θα είναι κέρδος απ’ το πουθενά κι αν χαθούν δεν θα ‘χει χαθεί δα και τίποτα σημαντικό. Κάπως έτσι όμως, “καίγονται” μία-μία IP που στο μέλλον θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε πρωταγωνίστριες στα reports της εταιρείας. Ποιο μέλλον; Αυτό που τα FIFA και τα Madden θα πάψουν να είναι οι κότες με τα χρυσά αβγά.