Πείραμα της NASA επιβεβαιώνει θεωρίες του Αϊνστάιν για τον Χωροχρόνο

H χωροχρονική στρέβλωση λόγω βαρύτητας δεν είχε αποδειχθεί μέσω των μαύρων οπών όταν αυτές περνούσαν ανάμεσα σε εμάς και τα άστρα όπου το φως λόγω αυτής της κύρτωσης έκανε το άστρο να φαίνεται ότι μετατοπιζόταν πέρα του προβλεπόμενου; Έτσι δεν τις αναζητούσαν; Από το αποτέλεσμα που προκαλούσαν;

Κι εγώ απόρησα στην αρχή, αλλά δε πρέπει να είναι το ίδιο με αυτό. Δηλαδή άλλο η παρομοίωση με το τεντωμένο σεντόνι (χωροχρόνος) που βάζεις πάνω μία σφαίρα και παραμορφώνεται το σεντόνι (χωροχρόνος) που λες, κι άλλο αυτό που περιγράφει με το μέλι, δηλαδή παρομοιάζει το χωροχρόνο ως ρευστό που συμπαρασύρεται με το κάθε κινούμενο σώμα. Είναι μια κάπως διαφορετική ιδιότητα.

Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα εγώ από αυτά που διαβάζω.

νομιζω αυτο απανταει στις ερωτησεις σας

The results of Gravity Probe B give physicists renewed confidence that the strange predictions of Einstein's theory are indeed correct, and that these predictions may be applied elsewhere. The type of spacetime vortex that exists around Earth is duplicated and magnified elsewhere in the cosmos--around massive neutron stars, black holes, and active galactic nuclei.

Αυτό έχει αποδειχθεί και από τα χρόνια του Αϊνστάϊν.

Βάλανε ένα τηλεσκόπιο να κοιτά πολλά άστρα μαζί. Τα βγάλανε μια φωτογραφία. Την ώρα που κάποιο μεγάλο άστρο πέρασε μπροστά από το τηλεσκόποιο τραβήχτηκε άλλη μια φωτογραφία. Στην δεύτερη παρατηρούμε ότι τα άστρα έχουνε απομακρυνθεί και επανέρχονται αφότου φεύγει το άστρο.

Εύκολο και απλό.

Για τον φίλο digeka οι μαύρες τρύπες δεν φαίνονται φίλε μου. Είναι απλά περιοχές μεγάλης βαρυτικής δύναμης. Δεν φαίνονται.

Για τον φίλο digeka οι μαύρες τρύπες δεν φαίνονται φίλε μου. Είναι απλά περιοχές μεγάλης βαρυτικής δύναμης. Δεν φαίνονται.

δεν καταλαβα που ειναι το λαθος σε αυτο που λεει.δεν ειπε οτι φαινονται.ανεφερε οτι νομιζε οτι με αυτο τον τροπο τις αναζητουσαν..

Αυτό έχει αποδειχθεί και από τα χρόνια του Αϊνστάϊν.

 

Βάλανε ένα τηλεσκόπιο να κοιτά πολλά άστρα μαζί. Τα βγάλανε μια φωτογραφία. Την ώρα που κάποιο μεγάλο άστρο πέρασε μπροστά από το τηλεσκόποιο τραβήχτηκε άλλη μια φωτογραφία. Στην δεύτερη παρατηρούμε ότι τα άστρα έχουνε απομακρυνθεί και επανέρχονται αφότου φεύγει το άστρο.

 

Εύκολο και απλό.

 

Για τον φίλο digeka οι μαύρες τρύπες δεν φαίνονται φίλε μου. Είναι απλά περιοχές μεγάλης βαρυτικής δύναμης. Δεν φαίνονται.

Δηλαδη το αστρο αυτο ξεπερνα την ταχυτητα του φωτος η απλα με την διελευση του (χωρις να εχει σημασια η ταχυτητα του) παραμορφωνει τον χρονο που θελει η λαμψη των αστεριων να ερθει στην γη?

Τα αστρα απομακρυνονται μπροστα η πισω στον χρονο μεχρι να επανελθουν στην αρχικη τους θεση?

H χωροχρονική στρέβλωση λόγω βαρύτητας δεν είχε αποδειχθεί μέσω των μαύρων οπών όταν αυτές περνούσαν ανάμεσα σε εμάς και τα άστρα όπου το φως λόγω αυτής της κύρτωσης έκανε το άστρο να φαίνεται ότι μετατοπιζόταν πέρα του προβλεπόμενου; Έτσι δεν τις αναζητούσαν; Από το αποτέλεσμα που προκαλούσαν;

Αν δεν κάνω λάθος, αυτό που αναφέρεις είναι απλά ότι και το φως (φωτόνια) επιρρεάζονται από την βαρύτητα. Δηλαδή, τελικά το φως (είδωλο του αντικειμένου) δεν έρχεται σε εμάς σε ευθεία γραμμή αλλά σε καμπύλη ανάλογα με τους πλανήτες που υπάρχουν στον δρόμο του. Με συνέπεια να βλέπεουμε τα άστρα σε διαφορετική θέση οπ'ότι πραγματικά είναι.

Όλοι μυαλα στο insomnia ... παμε και λίγο string theory για να μπεί καλά το βράδι

Αυτό έχει αποδειχθεί και από τα χρόνια του Αϊνστάϊν.

 

Βάλανε ένα τηλεσκόπιο να κοιτά πολλά άστρα μαζί. Τα βγάλανε μια φωτογραφία. Την ώρα που κάποιο μεγάλο άστρο πέρασε μπροστά από το τηλεσκόποιο τραβήχτηκε άλλη μια φωτογραφία. Στην δεύτερη παρατηρούμε ότι τα άστρα έχουνε απομακρυνθεί και επανέρχονται αφότου φεύγει το άστρο.

 

Εύκολο και απλό.

Είναι πολλές οι παρατηρήσεις που έχουν γίνει (οι βαρυτικοί φακοί που περιγράφεις είχαν απεικονιστεί έντονα στη κλασσική φωτογραφία gravitational lensing του Hubble http://www.ams.org/featurecolumn/images/HSTgravlens.jpg), αλλά δεν είναι το ίδιο με αυτό που περιγράφει το συγκεκριμένο πείραμα. Νομίζω πως οι βαρυτικοί φακοί απλά αποδεικνύουν τη σωματιδιακή συμπεριφορά του φωτός.

Επίσης άλλο το τέντωμα του χωροχρόνου λόγω της ύπαρξης της ύλης και άλλο το να συμπαρασύρεται με την ύλη, είναι διαφορετικές ιδιότητες και όπως καταλαβαίνω αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται είδηση το πείραμα.

Δηλαδη το αστρο αυτο ξεπερνα την ταχυτητα του φωτος η απλα με την διελευση του (χωρις να εχει σημασια η ταχυτητα του) παραμορφωνει τον χρονο που θελει η λαμψη των αστεριων να ερθει στην γη?

 

Τα αστρα απομακρυνονται μπροστα η πισω στον χρονο μεχρι να επανελθουν στην αρχικη τους θεση?

η μαζα στρεβλωνει τον χωρο.αυτο που εμεις αντιλαμβανομαστε ως δυναμη της βαρυτητας ειναι στην πραγματικοτητα ο τροπος με τον οποιο ενα σωμα θα κινηθει μεσα στον στρεβλωμενο αυτον χωρο,ακομα και αν αυτο το σωμα ειναι το φως.

ενα αστερι εχει μεγαλη μαζα αρα στρεβλωνει εντονα τον χωρο.επομενως το φως δεν θα περασει σε ευθεια τροχια μεσα απο απο τον χωρο που στρεβλωνει το αστρο γυρω του,αλλα καμπυλωτα.

αυτο εχει ως αποτελεσμα η αρχικη πηγη που ειχε εκπεμψει το φως να φαινεται σε εμας μετατοπισμενη απο την πραγματικη της θεση (κατι σαν αντικατοπτρισμος) επειδη το φως ηρθε σε εμας απο μια ελαφρως διαφορετικη τροχια απο ηταν η αρχικη του επειδη

σε καποιο σημειο του χωρο-χρονου του συμπαντος συναντησε μια καμπυλωση του χωρου.

καλυτερη πηγη για θεματα φυσικης να ξερετε ειναι απο το physics4u

Μετά από 96 χρόνια η επαναστατική θεωρία του Αϊνστάιν, που δεν μπορούσε να εξεταστεί με ακρίβεια τόσα χρόνια λόγω έλλειψης επαρκούς τεχνολογίας, επιβεβαιώθηκε πλήρως. Ο χωροχρόνος γύρω από μεγάλα ουράνια σώματα όχι μόνο καμπυλώνεται λόγω της παρουσίας τους αλλά διαστρεβλώνεται και συστρέφεται καθώς τα σώματα περιστρέφονται, σύμφωνα με τις εξαετείς μετρήσεις του σκάφους της NASA

 

Κατά τον Francis Everitt, φυσικό του πανεπιστημίου Στάνφορντ και επικεφαλής των ερευνητών της αποστολής, που ξεκίνησε το 2004- ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «ο Αϊνστάιν ζει»- τόσο ο χώρος όσο και ο χρόνος καμπυλώνονται από τη βαρύτητα: η Γη παραμορφώνει ελαφρώς το χωροχρόνο γύρω της, «παρασέρνοντάς» τον μαζί της καθώς περιστρέφεται.

 

Η σύλληψη της ιδέας για την αποστολή Gravity Probe B έγινε κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1959. «Ολοκληρώσαμε αυτό το σημαντικότατο πείραμα, δοκιμάζοντας το ‘Σύμπαν’ του Αϊνστάιν- και ο Αϊνστάιν επέζησε» αναφέρει ο Francis Everitt.

 

Το σκάφος εκτοξεύτηκε για να ελέγξει δύο βασικά στοιχεία της θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας: το γεωδαιτικό φαινόμενο (την έκταση της παραμόρφωσης που προκαλεί η μάζα της Γης στο γύρω διάστημα) και το αποκαλούμενο «frame dragging» : το πόσο «παρασέρνει» ή «συστρέφει» ο πλανήτης μας τον γύρω χωροχρόνο κατά την περιστροφή του. Για αυτό το σκοπό χρησιμοποιήθηκαν τέσσερα γυροσκόπια, τα οποία όντως κατέγραψαν μεταβολές στην περιστροφή τους, λόγω της επίδρασης της βαρύτητας.

 

Σε διαφορετική περίπτωση (αν δεν ίσχυε η θεωρία του Αϊνστάιν) τα γυροσκόπια θα είχαν μείνει αδρανή.

 

«Το Gravity Probe-B (GP-, αν και απλό σαν αρχή, είναι από τεχνολογικής πλευράς ένα εξαιρετικά περίπλοκο πείραμα» είπε ο Rex Geveden, πρώην διευθυντής του προγράμματος.

 

«Η ιδέα εμφανίστηκε τρεις με τέσσερις δεκαετίες πριν αναπτυχθεί η απαραίτητη τεχνολογία. Δεκατρείς νέες τεχνολογίες αναπτύχθηκαν για το GP-B». Κάποιες από τις καινοτομίες που προήλθαν από το πρόγραμμα οδήγησαν σε βελτιώσεις στην τεχνολογία GPS, ενώ μία άλλη αποστολή της NASA, η Cobe, βασίστηκε πάνω στο GP-B. Επίσης, περίπου εκατό φοιτητές απέκτησαν τα PhD τους εργαζόμενοι σε κάποιον τομέα του προγράμματος, κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών που χρειάστηκαν για το σχεδιασμό και την διεκπεραίωση της αποστολής.

 

__________________________________________________________________

 

Τα γυροσκόπια του δορυφόρου Gravity Probe B έχουν ελέγξει δύο φαινόμενα που προβλέφτηκαν από τη θεωρία του Αϊνστάιν. Αν υπήρχε κάποια απόκλιση από τους νόμους της Γενικής Σχετικότητας το γεγονός αυτό θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στην κατανόηση που έχουμε για τη δομή του Σύμπαντος. Το πρώτο πείραμα ήταν και το πιο δύσκολο ενώ το δεύτερο (το γεωδαιτικό φαινόμενο) ήταν σχετικά το πιο εύκολο.

 

Ο στροβιλισμός του πλασίου αναφοράς του χωρόχρονου λόγω περιστροφής της Γης (frame dragging) – Ένα περιστρεφόμενο ογκώδες σώμα (σαν τη Γη) στροβιλίζει το χώρο και το χρόνο γύρω της. Ένα γυροσκόπιο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη δέχεται μια εξαιρετικά μικρή δύναμη, ακριβώς λόγω αυτού του στροβιλισμού, που τείνει να του προκαλέσει μια κλίση από το επίπεδο της τροχιάς του, εξαιτίας του γεγονότος ότι η Γη το παρασύρει μαζί της. Η δύναμη αυτή ονομάζεται βαρυτομαγνητική (gravitomagnetism) και ήταν το πρώτο πείραμα, που έγινε στο σκάφος GP-B. Ήταν ικανό να αισθανθεί αυτή την επίδραση του στροβιλισμού του χωρόχρονου με μια ακρίβεια 1%. Η Γενική Σχετικότητα προβλέπει ότι ο στροβιλισμός του χωροχρόνου γύρω από τη Γη είναι 0.039 δευτερόλεπτα ή 0.000011 μοίρες.

 

Γεωδαιτικό φαινόμενο – Σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, ο χώρος και ο χρόνος όταν βρίσκονται κοντά σε ένα ογκώδες σώμα είναι στρεβλωμένοι. Σε ένα γυροσκόπιο, που βρίσκεται σε τροχιά κοντά στη Γη, αυτή η διαστρέβλωση (λόγω μάζας της Γης) το οδηγεί σε μια κλίση του άξονα περιστροφής του γυροσκοπίου στο επίπεδο της τροχιάς. Αυτό το φαινόμενο προβλέπεται από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας να είναι 150 φορές μεγαλύτερη από το σύρσιμο πλαισίων. Το γεωδαιτικό φαινόμενο μετρήθηκε για πρώτη φορά το 1988 και προβλέπει ότι η γήινη μάζα αφήνει ένα κοίλωμα στον χωροχρόνο, που θα πρέπει να προκαλεί μια κλίση σε κάθε γυροσκόπιο κατά 0.0018 μοίρες, ή 6.606 δευτερόλεπτα, κατά τη διάρκεια ενός έτους. Το διαστημικό σκάφος GP-B μέτρησε αυτήν την επίδραση με ακρίβεια 1 προς 10.000.

 

http://blog.physics4u.gr/?p=3406

Ο χωροχρόνος γύρω από μεγάλα ουράνια σώματα όχι μόνο καμπυλώνεται λόγω της παρουσίας τους αλλά διαστρεβλώνεται και συστρέφεται

χμμμ μυριζω πρροπτικη για αντι-βαρυτητα εδω...

Ο χωροχρόνος γύρω από μεγάλα ουράνια σώματα όχι μόνο καμπυλώνεται λόγω της παρουσίας τους αλλά διαστρεβλώνεται και συστρέφεται καθώς τα σώματα περιστρέφονται, σύμφωνα με τις εξαετείς μετρήσεις του σκάφους της NASA

Ά, μπράβο.

Τελικά είναι όντως πρώτη φορά που αποδεικνύεται κάτι τέτοιο και είναι όντως πρωτοποριακό το πείραμα.

Για να καταλάβετε την αναλογία: το "σεντόνι" (χρονοχώρος) όχι μόνο παραμορφώνεται από το βάρος του σώματος αλλά και συστρέφεται (τσαλακώνεται) καθώς περιστρέφεται το σώμα...

(μόνο που δεν είναι τεχνολογική είδηση, πως μπήκε στην πρώτη σελίδα, οεο; )

H χωροχρονική στρέβλωση λόγω βαρύτητας δεν είχε αποδειχθεί μέσω των μαύρων οπών όταν αυτές περνούσαν ανάμεσα σε εμάς και τα άστρα όπου το φως λόγω αυτής της κύρτωσης έκανε το άστρο να φαίνεται ότι μετατοπιζόταν πέρα του προβλεπόμενου; Έτσι δεν τις αναζητούσαν; Από το αποτέλεσμα που προκαλούσαν;

Αυτο περιπου που λες και ειναι το 1 απο τα 2 πραγματα που αυτο το πειραμα επιβεβαιωσε οτι η γενικη σχετικοτητα τα λεει σωστα, δεν ηταν γνωστο απο πριν. Ειχαν γινει πειραματα αλλά τα αποτελεσματα τους ηταν αμφιλεγομενα.

Εκτός αν εννοεις αυτο ή αυτο.

Τα πειραματα που εγιναν ηταν για να δειξουν(και εδειξαν) αυτο και αυτο.